Ook zo benieuwd naar hoe het de dobbelsteenavonturiers verging in Oostenrijk? Hoe TRV-mod UIO_AMS en zijn reispartner Costadibalkoni voor de weblog op een zomerse wijze een berg afdaalden? Hoe Hundertwasser Oostenrijk opvrolijkte? Hoe een epicentrum in de streek Voralberg gevonden werd? Hoe de hoge Alpen bedwongen werden? Hoe de avonturiers in het Oostenrijkse Mekka belandden? Hoe een hittegolf in Oostenrijk eruit ziet? Waar Arnold Schwarzenegger geboren is? Wat de afkeer van een Russische hotelreceptioniste is? Wat een dobbelsteen bij de oudste eik van Europa deed? Hoe het reuzenrad van Wenen er van binnen uit ziet? Benieuwd naar een reisje langs de Donau? Welk cadeau Costadibalkoni kreeg van UIO_AMS op het drielandenpunt van Oostenrijk, Slovenië en Hongarije? Waar in Oostenrijk wijn te halen valt? Hoe de wc's zijn in de diverse hotels? Of wat jullie mod deed op een divan met luipaardprint in Beieren? Welke FOK!ster uiteindelijk een souvenir kreeg thuisgebracht?
Lees het hier in dit topic!
Snel nog een link naar de vorige twee delen van Het Grote Dobbelsteenavontuur van 2010:
UIO's en Costa's 2e grote dobbelsteenavontuur
UIO's en Costa's 2e grote dobbelsteenavontuur #2
[ Bericht 3% gewijzigd door UIO_AMS op 21-07-2010 20:04:27 ]
Welnu, dat kun je natuurlijk teruglezen in de vorige topics, maar in het kort komt het hier op neer:
Elke beslissing die we moeten nemen tijdens de reis laten we over aan de dobbelsteen. Waar we slapen, wat we eten, waar we heen gaan. Daarbij mogen users van FOK! opties opgeven voor de dobbelsteen en is er een aparte bijdrage voor de weblog.
In 2009 gingen Costadibalkoni en ik naar Frankrijk. De voorbereiding, belevenissen foto's en filmpjes van dat eerste grote dobbelsteenavontuur kunnen jullie nalezen in onderstaande topics:
UIO's grote dobbelsteenavontuur
UIO's grote dobbelsteenavontuur #2, vertrek 2 mei!
UIO's & Costa's grote dobbelsteenavontuur #3: Het verslag!
UIO's & Costa's grote dobbelsteenavontuur #4: De nasleep!
Wie zijn de dobbelsteenavonturiers?
De dobbelsteenavonturiers zijn twee dertigers en ik kan natuurlijk een heel gedetailleerde beschrijving geven, maar we hebben niet voor niets foto's gemaakt. Dus aanschouw de dobbelsteenavonturiers:
Links Costadibalkoni, rechts UIO_AMS.
En de dobbelsteen is blauw met gouden ogen, maar ook dat werkt beter met een foto:
De dobbelsteen en een heel gelukkige serveerster.
En wat is voor het vertrek al bepaald?
In eerste instantie is natuurlijk het land van bestemming door de dobbelsteen bepaald. Het werd Oostenrijk. Zoals ik eerder gemeld heb in dit topic, mochten de users van het TRV-forum opties geven voor de dobbelsteen. Dat heeft plaatsgevonden in de topics genoemd in de openingspost en na heel wat worpen kwamen de volgende activiteiten om in Oostenrijk uit te voeren naar voren:
• Maak een ritje met het reuzenrad in Wenen.
• Vind het epicentrum van een aardbeving in Voralberg.
• Rij langs een woning van Hitler in Hafeld en zoek naar aanwijzingen.
• Bezoek tenminste 5 werken van kunstenaar / architect Hundertwasser in Oostenrijk.
• Bezoek de werken van architect Zaha Hadid in Innsbruck.
• Rij over de Grossglockner Hochalpenstrasse.
• Bezoek UNESCO werelderfgoed Hallstatt / Salzkammergut.
• Vind het drielandenpunt van Oostenrijk, Slovenië en Hongarije.
• Vind het geboortehuis van Arnold Schwarzenegger in Thal.
• Bezoek Schloss Schönbrunn in Wenen.
• Rij over de Rotweinstrasse in Burgerland.
• Koop een souvenir voor een FOK!ster.
Maar dat is natuurlijk makkelijker met een overzichtskaartje:
Binnenkort volgt het eerste deel van het reisverslag. Uiteraard met foto's en filmpjes.
[ Bericht 46% gewijzigd door UIO_AMS op 25-07-2010 22:42:03 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Fogel op 21-07-2010 20:32:37 ]
quote:Op woensdag 21 juli 2010 20:10 schreef Fogel het volgende:
Goed gedaan jongen, op naar het volgende epicentrum!
Dat was weer een mooie opdracht, Fogel. Bedankt ook voor je welkom thuis sms!
.quote:
quote:
Goed 1e filmpje, ietwat abrupte overgang naar de foto's alleen.
Het is dan ook een teaser, Ttg.
Ben nu bezig met het downloaden van alle foto's en dat duurt wel even.
quote:Ik ben benieuwd of de douane bij jullie zo'n foto (bv op 1x1,5m canvasOp donderdag 22 juli 2010 12:29 schreef flipsen het volgende:
Ik ben juist benieuwd naar alles behalve naar die tijgerprint
) ook onderschept.Ik doneer wel weer een deel van de kosten voor zo'n actie
quote:Op donderdag 22 juli 2010 11:48 schreef Ripley het volgende:
Welkom thuis mannen! Ik was nogal druk met werk gisteren dus kon jullie niet verwelkomen maar ben reuze benieuwd naar jullie verhalen en naar de foto's van costadibalkoni op een tijgerdivan met roze kussentjes
Ik mag vast al iets verklappen...er is een foto van iemand op een tijgerdivan...maar ik ben het niet
Maandag 12 juli; Amsterdam – Vaduz
Eindelijk is het zover: Het tweede grote dobbelsteenavontuur is klaar voor de start. Costadibalkoni en ik hebben de avond ervoor en na de WK-finale afgesproken om rond 10.00 uur te vertrekken. Een mooie tijd om te beginnen.
Echter, 's morgens loop ik al tegen een probleem aan: M'n kat heeft gevochten met een andere kat en die heeft zijn oor doorgebeten. De wond is ontstoken en ik moet (geen dobbelsteenoptie) met hem naar de dierenarts, die pas om 10.00 uur op de praktijk is. Vijf voor tien staat Costa voor de deur en gelijk rijden we met Blauwe Binkie (ik heb die naam niet bedacht) naar de praktijk. Zes minuten en ¤ 61 later loop ik weer de deur uit met Blauwe Binkie en een doosje pillen. MissBliss die tijdens het dobbelsteenavontuur voor hem zorgt, stel ik gelijk op de hoogte van de nieuwe pillen die ze hem moet geven bovenop de normale pillen die hij al krijgt.
Om 10.30 uur vertrekken we dan echt. De tripmeter zetten we op nul zodra we wegrijden. Vorig jaar reden we 4000 km, ik schat het dit jaar iets lager in. Ergens tussen de 3500 en 4000 km is mijn schatting. Costa schat nog iets lager. Onderwijl start Costa de muziek van z'n iPhone op. Een nieuwe plaat van de Zuid Afrikaanse rapband Die Antwoord met het geweldige nummer Enter The Ninja. De rest van de trip kunnen we de tekst I am a ninja, a modderfokking ninja niet uit ons hoofd krijgen.
Via Arnhem, Keulen en Frankfurt rijden we naar het zuiden. Bij een tankstation tussen Würzberg en Ulm pak ik de kaart er nog eens bij. Over 150 km is er een splitsing van de snelweg in twee. De één leidt naar Liechtenstein, de ander naar Neuschwanstein. Beiden goede plekken om te overnachten voordat we daadwerkelijk Oostenrijk binnenrijden. We dobbelen erom:
Dit filmpje laat gelijk zien hoe we ons hotel toegewezen krijgen door de dobbelsteen in Vaduz, maar daarvoor hadden we natuurlijk wel onze vignetten gekocht voor Oostenrijk en Zwitserland (waar we ongeveer 10 km over de snelweg reden). Kosten: ¤ 7,90 voor 10 dagen Oostenrijk en ¤ 25 voor 10 km in Zwitserland.
Gelukkig hebben we wat foto's erbij:
Costa met het vignet van Oostenrijk.
En hier het vignet van Zwitserland. Een heel jaar geldig, wat handig is als je 10 km snelweg door Zwitserland neemt.
Na het dobbelen voor ons hotel bij het bord (zie filmpje) lopen we naar hotel Residence:
Alwaar we een mooie kamer krijgen:
Met een opvallende douche, waarbij Costa hier een demonstratie geeft van hoe wij geacht worden in de ochtend te douchen:
Ietwat apart wel.
Gezien de stortregens die net begonnen zijn, besluiten we in het restaurant van het hotel te eten. Beiden dobbelen een zomersalade als voorafje. Als hoofdgerecht dobbel ik een biefstuk en Costa de tarbot. Na prima gerechten laat ik het dobbelen voor een nagerecht over aan Costa, wat ons halbflüssiger chocokuchen oplevert.
Als we klaar zijn, is de regen opgehouden en maken Costa en ik een klein rondje door Vaduz. Veel banken en kennelijk zeer populair voor postzegelverzamelaars is deze hoofdstad van Liechtenstein. En ze hebben een echt Zwitsers 1001-dingen-mes voor maar 1200 Zwitserse franken. Na het rondje drinken we nog wat in de hotelbar, alwaar een zeer
zwierige Nathalie ons bedient. Waarschijnlijk was ze ballerina in een vorige carrière.En dat was dag 1 van het dobbelsteenavontuur van 2010.
Die badkamer vind ik trouwens niet zo heel apart. Zo'n glazen wand tussen badkamer en slaapkamer heb ik in veel meer hotels gezien - ook zonder mat glas. Kennelijk is het idee dat mensen die een kamer delen intiem genoeg zijn om elkaar in ontklede staat te zien.
Is dat trouwens een tweepersoonsbed, waar jullie samen in sliepen?
Waarom geen double beds? Dan vraag je ook een beetje om zo'n badkamer hè..? 
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 26-07-2010 00:18:28 ]
quote:Ik ook, maar dan met luxaflex of andere manier om de (persoon in de) badkamer uit zicht te houden.Op maandag 26 juli 2010 00:17 schreef k_man het volgende:
Leuk.
Die badkamer vind ik trouwens niet zo heel apart. Zo'n glazen wand tussen badkamer en slaapkamer heb ik in veel meer hotels gezien - ook zonder mat glas. Kennelijk is het idee dat mensen die een kamer delen intiem genoeg zijn om elkaar in ontklede staat te zien.
Is dat trouwens een tweepersoonsbed, waar jullie samen in sliepen?
quote:Het hotel in Oslo - waar ik van jou heen moest - had ook slechts een glazen wand tussen badkamer en slaapgedeelte. Wel handig, want doordat er ook een speaker in de badkamer zat, kon je gewoon tv kijken tijdens het scheren.Op maandag 26 juli 2010 00:21 schreef Fogel het volgende:
[..]
Ik ook, maar dan met luxaflex of andere manier om de (persoon in de) badkamer uit zicht te houden.
quote:Het is een zeer ruim tweepersoonsbed. Ze hadden niets anders beschikbaar. Daar had de dobbelsteen geen rekening mee gehouden. Het wordt later in de trip nog erger.Op maandag 26 juli 2010 00:17 schreef k_man het volgende:
Is dat trouwens een tweepersoonsbed, waar jullie samen in sliepen?
quote:Erg genoeg om op het lijstje van boebiedoe te komen?Op maandag 26 juli 2010 16:09 schreef UIO_AMS het volgende:
Het is een zeer ruim tweepersoonsbed. Ze hadden niets anders beschikbaar. Daar had de dobbelsteen geen rekening mee gehouden. Het wordt later in de trip nog erger.
quote:Neen, JK, neen. Het bed werd erger. Meer niet. Ook na deze trip zijn zowel Costadibalkoni als ik 100% hetero.Op maandag 26 juli 2010 16:11 schreef JohnnyKnoxville het volgende:
Erg genoeg om op het lijstje van boebiedoe te komen?
Dinsdag 13 juli; Vaduz – Innsbruck #1
Na een heerlijke douche is het eindelijk weer dobbeltijd. Aangezien we geen ontbijt krijgen bij het hotel, moet de dobbelsteen maar beslissen: Ontbijt in Liechtenstein (even) of ontbijt in Oostenrijk (oneven). Met een 3 als resultaat pakken we in en checken uit. Op naar Feldkirch net over de grens, waar we ontbijten in de oude binnenstad.
Een goed ontbijt later rijden we verder richting het noordoosten. Volgens het grote Hundertwasser-boek staat in de buurt van Feldkirch een fabriek die door Hundertwasser is aangepakt. Een prima plek om te beginnen met de Hundertwasser opdracht. De eerste van minimaal 5 werken zit verstopt in een dorpje genaamd Muntlix en is toch wat lastiger te vinden dan we gedacht hadden, maar hier staan we dan:
UIO_AMS met het grote Hundertwasser-boek en een enkele vinger omhoog om aan te geven dat dit werk nr 1 is dat we bewust bezoeken tijdens deze trip. Verder nog wat indrukken:
Dan rijden we naar het oosten via de Käsestrasse. Op naar het epicentrum van een aardbeving volgens de opdracht van Fogel. Bij aankomst stuur ik hem een sms om te vertellen dat we er zijn:
Dan rijden we verder naar de plek waar het epicentrum zou moeten zijn, maar vlak buiten het dorp lopen we tegen een probleem aan:
Alles leuk en aardig, maar we gaan geen boete tot ¤ 700 riskeren
. Gelukkig is de opdracht te zoeken naar aanwijzingen van de aardbeving in het dorp. Na een verfrissing in het plaatselijke café, waar twee jongedames ons vreemd blijven aankijken, gaan we op zoek. Bij het kerkje vinden we een duidelijke aanwijzing:
Als dat geen bewijs is!
Vanuit Buchboden zit er niets anders op dan 10 km terug te rijden naar de Käsestrasse en daar onze route in oostelijke richting te vervolgen. Vreemd genoeg komen we geen kaasboeren tegen, of plaatsen waar we de plaatselijke kaas kunnen uitproberen / aankopen. Dit is duidelijk geen Frankrijk.Bij Imst (geen zomerrodelbaan gezien, NJ, maar daar zaten we nou ook niet echt op te letten) draaien we de snelweg op richting Innsbruck. Dat deel van het reisverslag volgt later wel.
Die gouden koepeltjes zijn echt een vlag op een modderschuit.
Dinsdag 13 juli; Vaduz – Innsbruck #2
In het vorige verslag ben ik gebleven bij het opdraaien van de snelweg naar Innsbruck. We stellen de navigatie in op het parkeergebouw in het hartje centrum van Innsbruck. Als we het parkeergebouw uitlopen gaan we richting de tourist office om daar te dobbelen voor een hotel en om informatie te krijgen over de openingstijden van de skischans en de stations van de Nordkettenbahn die allen door Zaha Hadid ontworpen zijn. Het bezoeken daarvan is het resultaat van een opdracht van k_man. De schans blijkt tot zeven uur toegankelijk. Eerst maar een hotel dobbelen in de tourist office.
De Rough Guide biedt uitkomst voor de verdeling. Deze geeft namelijk een lijst van 12 hotels. Oneven en we dobbelen voor één van de eerste zes hotels, even en we dobbelen voor één van de laatste zes hotels:
Dat is een drie, de eerste zes dus. De volgende worp gaat ons een hotel toewijzen:
Weer een drie: Hotel Goldene Krone mag ons verwelkomen! Het blijkt 1 sigaret verderop te liggen en ze hebben een kamer voor ons:
Basic maar met twee aparte bedden. Het is nog redelijk vroeg in de middag, dus we hebben genoeg tijd om het eerste deel van de architectuuropdracht van k_man uit te voeren: een bezoek aan de skischans of de stations van de Nordkettenbahn. Maar welke eerst? Wederom biedt de dobbelsteen uitkomst voor al onze belangrijke vragen tijdens het dobbelsteenavontuur: even de schans, oneven de stations:
Op naar de schans! Onderweg naar de auto komen we in de Altstadt langs het balkon met het gouden dak waar Sjeen ons op wilde zien. Ze zal het moeten doen met een foto met mij erbij, maar niet erop:
Niet veel later staan we bij het Bergisel Stadion, zoals blijkt uit het volgende filmpje:
Het filmpje met levende skischanslegende Janne Ahonen.
Bij de lift kwam de springer naast me mij al bekend voor, maar ik kon er geen naam bij bedenken. Toen een aantal liftpassagiers hem om zijn handtekening vroegen, wist ik wel dat het een bekende was, maar pas in de lift kreeg ik het door. Op z'n ski's zat een plaatje met daarop zijn naam: Janne Ahonen. De vijfvoudig (dus niet viervoudig zoals ik met mijn beperkte skispring-kennis in het filmpje beweerde) winnaar van de vierschansentoernee!
Terug in het hotel dobbel ik voor een restaurant: het vijfde aan de even zijde. Daar dobbelen we vooraf een rundsoep (met frittaten voor mij en noedels voor Costadibalkoni) en als hoofdgerechten Tiroler G'röstl (voor Costa) en Schweinefleisch mit Knödeln.
Lekker, maar best zwaar op de maag. Tijdens een korte maar hevige donderstorm eten we een ijsje en wandelen daarna een beetje door de stad om de zware gerechten wat te helpen verteren. Maar dan komen we opeens uit bij het eerste station van de Nordkettenbahn:
Dichterbij gekomen komen we tot de ontdekking, dat de lijn gesloten is wegens onderhoud:
De volgende dag moeten we dan maar met de auto langs de diverse stations. Op de weg terug naar het hotel duiken we een Ierse Pub in. Kennelijk zijn we de enigen naast het barpersoneel. Een lege Ierse Pub is een trieste omgeving.
Uiteindelijk belanden we op een terras tot we onze bedden in het hotel opzoeken. 
[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 28-07-2010 22:35:48 ]
quote:Dank je, Burdie. Voor dit soort posts doen we het.
Vinden jullie de routekaartjes ook niet geweldig? Kan je de reis over doen, mocht je dat willen.
Woensdag 14 juli; Innsbruck – Zell am See #1
Aangezien het ontbijt inbegrepen is bij het hotel, hoeft de dobbelsteen daarover niets te beslissen. Jammer genoeg valt het ontbijt in de Goldene Krone tegen. Of om met de worden van Costadibalkoni te spreken: ‘Dit is de meest gore jus d’orange ooit.’
. Na het ontbijt checken we uit en Costa rijdt de auto voor. De Nordkettenbahn is dan wel gesloten voor onderhoud, met ons navigatiesysteem komen we vast ook wel langs de eerste vier stations die door Zaha Hadid zijn ontworpen. Dit deel van de bahn wordt overigens de Hungerburgbahn genoemd. Het eerste station (Congress) hebben jullie al op de foto’s van gisteren kunnen zien. Op naar het tweede station genaamd Löwenhaus. We parkeren in de buurt van de oude voetgangersbrug over de Inn en lopen naar station Löwenhaus:
Tot zover het eenvoudige gedeelte. Nu moeten we bij station Alpenzoo zien te komen. Veel beter dan zo kunnen we het niet in beeld krijgen:
Na een lange slingerweg bereiken we het eind van de Zaha Hadid sectie van de Nordkettenbahn, namelijk station Hungerburg:
Daarvandaan hebben we een uitzicht over de stad Innsbruck, met aan de andere kant de skischans:
Dit is gelijk een prima plek om te dobbelen voor de weblogopties. De lijst met mogelijkheden:
quote:De eerste worp levert een 6 op. Geen foto’s hiervan, wel een filmpje dat Costa zal plakken aan het filmpje van de uitvoering en dat gepost zal worden als we daar zijn aangekomen in ons verslag.1(1) Dirigeer een lokaal Mozart/Haydn/Strauss-orkest.
2(1) Het liedje "Do-Re-Mi" uit de Sound of Music naspelen/zingen
1(2) Vijf mensen uit Oostenrijk laten zeggen dat ze elke dag op de FOK!weblog zitten (in het Nederlands).
2(2) Drie echte oostenrijkse Apfelstrudels maken en opeten.
1(3) Een glaasje melk melken van een van die berg koeien.
2(3) Zorbing in Flachau: http://www.zorb.at/
1(4) Een kijkje nemen in de Redbullhangaar op het vliegveld van Salzburg.
2(4) Naar het plaatsje 'Fucking' gaan en op de foto staan met het plaatsnaambord.
1(5) Rodelen
2(5) Onder een waterval gaan douchen
1(6) De Grossglockner beklimmen.
2(6) Een hele dag in lederhosen rondwandelen, de beste jodelaar uit het dorp zoeken en met hem een nieuwe clip opnemen voor 'Anton aus Tirol'
De 6 is even en dus levert het de volgende overgebleven weblogopties op:
quote:Bij de Spar slaan we wat water voor onderweg in en dobbelen gelijk voor het bovenstaande. Dit levert een 3 op. Zorbing in Flachau dus. Tof. Heb altijd al in een plastic bal van een berg af willen rollen.2(1) Het liedje "Do-Re-Mi" uit de Sound of Music naspelen/zingen.
2(2) Drie echte oostenrijkse Apfelstrudels maken en opeten.
2(3) Zorbing in Flachau: http://www.zorb.at/
2(4) Naar het plaatsje 'Fucking' gaan en op de foto staan met het plaatsnaambord.
2(5) Onder een waterval gaan douchen
2(6) Een hele dag in lederhosen rondwandelen, de beste jodelaar uit het dorp zoeken en met hem een nieuwe clip opnemen voor 'Anton aus Tirol'
Voor vandaag staat het rijden over de Grossglockner Hochalpenstrasse op het programma. We willen deze vanuit het zuiden doen, zodat we eindigen in Zell am See waar een fontein van Hundertwasser staat. Dit komt ook beter uit met de route naar Hallstatt waar we de opdracht Bezoek UNESCO werelderfgoed Hallstatt / Salzkammergut de volgende dag kunnen volbrengen.
Het zuidelijke vertrekpunt over de Grossglockner Hochalpenstrasse is de stad Lienz. De enige andere weg om daar te komen vanuit het noorden is de Felber Tauern Hochalpenstrasse die vertrekt uit het plaatsje Mittersill. En dat plaatsje is op twee manieren te bereiken vanuit Innsbruck: via het Zillertal (oneven) of via Kitzbühl (even). In de auto gooi ik een 2. Via Kitzbühl dus. Vroeg in de middag komen we aan in Kitzbühl, waar we in de plaatselijke Konditorei dobbelen voor de lunch. Thee met topfenstrudel voor mij, koffie met sachertorte voor Costa.
Dan beginnen we aan de Felber Tauern Hochalpenstrasse. Vlak voor de Felber Tauern tunnel zetten we de auto langs de kant om van het uitzicht te genieten en om enige verkoeling op te zoeken:
UIO_AMS in een Alpenwei.
Een mooi en vooral ook erg koud bergriviertje.
Costa vindt de verkoeling die hij nodig heeft in het riviertje.
En kennelijk zijn we niet de enigen die verkoeling zoeken.
De tol van ¤ 10 nemen we voor lief; de Felber Tauern Hochalpenstrasse is mooi en rustig qua verkeer. Een prima route naar het zuiden.
Eenmaal in Lienz tanken we de auto vol. Op naar de Grossglockner Hochalpenstrasse! Maar als we Lienz uitrijden, zien we een designtechnisch hoogstandje dat we natuurlijk vast moeten leggen voor de geïnteresseerden:
Wie wil er nou niet in een bier- / wijnvat wonen?
.Het verslag van de rest van deze dag volgt in #2.
[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 28-07-2010 19:45:20 ]
Stations zien er ook mooi uit.
.quote:De stations waren ook erg mooi. De schans vond ik wat minder, maar dat kan ook liggen aan het feit dat je niet makkelijk kan zien wat ze ontworpen heeft. Bij de schans zie je voornamelijk de onderkant en als je er bovenop staat, kun je het helemaal niet zien. Dat we Janne Ahonen tegenkwamen was dan weer een meevaller. Al met al een leuke opdracht met een geslaagde uitvoering. Ik kan niet wachten op het filmpje.
Leuk. De architectuuropdracht is toch best redelijk geslaagd uiteindelijk.
Stations zien er ook mooi uit.
quote:Je moet me toch eens uitleggen hoe je dat doet. Heb het geprobeerd uit te leggen aan m'n ouders en ik dacht dat ze het begrepen hadden. Maar toen ze me vroeg of ik de menukaarten wel kon lezen en ik aangaf dat dat toch niet veel uitmaakte, keek ze me heel vreemd aan. "Moest je daarvoor ook dobbelen?" getuigt niet van enig begrip voor wat een dobbelsteenavontuur inhoudt.
Ik heb jullie dobbelverhaal wederom uitgelegd aan mensen (oom en oma) en elke keer zijn ze enthousiast
Youtube is nog even bezig met het verwerken, de kwaliteit laat nog wat te wensen over.
SPOILER
quote:Nou, dat is overduidelijk Janne Ahonen. Dat ziet iedereen.
Tada! Daar is 'ie dan:
Youtube is nog even bezig met het verwerken, de kwaliteit laat nog wat te wensen over.
Hier een plaatje van hem:
Ik zal het filmpje even in het verslag zetten.
.[ Bericht 6% gewijzigd door UIO_AMS op 28-07-2010 22:44:29 ]
quote:Dat ziet er een stuk beter uit. Hadden we toch naar een andere locatie moeten gaan.
Ah. Op het filmpje vind ik de schans toch ook wel mooi hoor.SPOILER[ afbeelding ]
quote:het is toch wel grappig dat je door de filmpjes de tekst niet alleen leest maar het in gedachten ook met je stem hoort vertellen (tenminste heb ik, en ik zal vast een steekje los hebben ergensOp woensdag 28 juli 2010 22:37 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Dat ziet er een stuk beter uit. Hadden we toch naar een andere locatie moeten gaan.
)quote:Ach, zo vreemd is dat toch niet. Ik denk altijd: 'Wie is toch die idioot die ze mij hebben laten nasynchroniseren? Zo klink ik toch helemaal niet?' En dat ondanks het feit dat ik op meerdere filmpjes nu m'n eigen stem heb gehoord zoals die werkelijk is.
het is toch wel grappig dat je door de filmpjes de tekst niet alleen leest maar het in gedachten ook met je stem hoort vertellen (tenminste heb ik, en ik zal vast een steekje los hebben ergens
quote:Het filmpje eindigt met de opmerking dat de weblog het volgende filmpje is, maar daar zit de Grossglockner Hochalpenstrasse nog tussen. Toch? Of is dat filmpje niet geslaagd?
quote:Zeker, Ik ben dan ook druk bezig, helaas moet het filmpje even overnieuw gemaakt worden omdat iMovie niet helemaal meewerkt. Ik ben alleen nog aan het twijfelen of ik 1 filmpje maak met het dobbelen voor de weblogopdracht en het uitvoeren ervan (wel zo makkelijk voor het weblog) of toch twee, waarin in het eerste filmpje ook Grossglöcknerhochaplenstraße zit.Op vrijdag 30 juli 2010 15:05 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Het filmpje eindigt met de opmerking dat de weblog het volgende filmpje is, maar daar zit de Grossglockner Hochalpenstrasse nog tussen. Toch? Of is dat filmpje niet geslaagd?
quote:Was die de moeite (en de ¤28) waard?Op vrijdag 30 juli 2010 17:57 schreef costadibalkoni het volgende:
.... Grossglöcknerhochaplenstraße...
.quote:Op vrijdag 30 juli 2010 17:57 schreef costadibalkoni het volgende:
Zeker, Ik ben dan ook druk bezig, helaas moet het filmpje even overnieuw gemaakt worden omdat iMovie niet helemaal meewerkt. Ik ben alleen nog aan het twijfelen of ik 1 filmpje maak met het dobbelen voor de weblogopdracht en het uitvoeren ervan (wel zo makkelijk voor het weblog) of toch twee, waarin in het eerste filmpje ook Grossglöcknerhochaplenstraße zit.
Hou ze maar gescheiden. Dus één voor de weblog en één over de Grossglockner Hochalpenstrasse.
Woensdag 14 juli; Innsbruck – Zell am See #2
Op naar de Grossglockner Hochalpenstrasse! Vanuit Lienz vertrekken we naar het noorden. Bij Heiligenblut begint deze echt. We zetten de auto stil om een foto te nemen van de Pfarrkirche St. Vincent, waarbinnen volgens de overlevering een relikwie met het bloed van Christus wordt bewaard.
Dat is een dobbelsteenworp waard. Of we naar binnen zijn gegaan en de beklimming van de Grossglockner Hochalpenstrasse zie je in het volgende filmpje:
We rijden weg uit Heiligenblut en betalen de tol van ¤ 28,-. Zeker niet de goedkoopste route aller tijden, maar nog altijd goedkoper dan de 10 km snelweg in Zwitserland.
Hier zie je de Grossglockner en een deel van de gletsjer. Tip voor de geïnteresseerden: Mocht je ooit hier naar toe gaan, rij dan de overdekte parkeergarage in en rij deze helemaal naar boven. Op deze hoogte kom je trouwens ook de bergmarmot tegen:
Vanaf de Grossglockner rijden we weer terug naar de Hochalpenstrasse om het hoogste punt van onze reis, de Hochtor-pass op 2504 meter hoogte, te passeren:
Vandaaruit hebben we een mooi uitzicht over de Grossglockner Hochalpenstrasse:
Een mooie route en de ¤ 28,- meer dan waard. Dan zetten we koers naar Zell am See voor het tweede werk van Hundertwasser; een fontein in de tuin van het Grand Hotel aldaar:
UIO_AMS met twee vingers omhoog om aan te geven dat dit werk nr 2 van Hundertwasser is, dat we bewust bezoeken tijdens deze trip.
Wat niet echt opvalt op de foto, is de enorme hoeveelheid moslims die naar Zell am See zijn gekomen. We zagen hier meer hoofddoekjes dan we in de rest van Oostenrijk zijn tegengekomen. Navraag bij een moslimcollega leert me dat bij zijn weten niets bijzonders in Zell am See is dat specifiek moslims zou moeten aantrekken. Maar ook hij vond het opvallend toen ik hem erover vertelde.
Nu we toch in het Grand Hotel zijn, besluiten we te dobbelen of we in de hoteltuin zullen dineren en elders in de stad overnachten (even), of te overnachten in het Grand Hotel en elders te dineren (oneven). Ik gooi een twee. Dineren in de hoteltuin en elders overnachten dus. Volgens de Rough Guide hou ik dan nog 6 opties over om te overnachten over. Uiteraard zijn er veel meer mogelijkheden in Zell am See, maar dat is wel een mooi dobbelaantal. Ik gooi een 4: Hotel Lebzelter mag ons ontvangen. Het is nog geen etenstijd, dus we checken eerst in. Wederom hebben we geluk. Ze hebben een kamer met bed en slaapbank voor ons.
[Foto’s kamer? Die zijn er niet. ;(.]
Na het parkeren van onze grote en vooral ook brede auto in een veel te nauwe ruimte, begeven we ons weer richting het Grand Hotel. We hebben geluk: het laatste ongereserveerde tafeltje in de tuin is voor ons. Naast á la carte heeft het restaurant ook 2 menu’s: het klassieke menu (die Costa dobbelt) en het heimische menu (dat ik dobbel). We laten het ons zeer smaken.
Uitzicht over het meer van Zell.
Lamsvlees als onderdeel van het heimische menu.
Forel als onderdeel van het klassieke menu.
Het ideaalbeeld van een mooie ligging en een prima keuken kan echter wreed verstoord worden door het inhuren van Guitar Tony. Helaas is exact dat hetgene dat het Grand Hotel had gedaan. De volledige speellijst van Tony zullen we niet geven, maar als we zeggen dat daar ondermeer van uitmaakten: Volare, Guantanamera en La Cucaracha, zegt dat wel genoeg.
We weten dan ook niet hoe snel we weg moeten wezen na het eten en lopen een stukje langs het water. Daar zien we opeens een enorm opgefokte Ford Mustang staan met kentekenplaten uit Kuwait. En als je dan toch stickers op je auto plakt in een vreemde taal, zorg dan wel dat het correct gespeld is:
De grappigste tekst hebben we helaas niet op de foto staan. Helemaal hilarisch wordt het als je een reis langs allerlei Europese landen maakt en van de omtrek van het land een sticker maakt met daarin de naam van het land en deze op de motorkap plakt:
Hij zal ondertussen wel hier zijn, dus: Welkom in Praguay!
Als we teruglopen naar het centrum van Zell am See valt gelijk iets op: Hoe verder van het meer, hoe minder hoofddoekjes en hoe meer lederhosen en dirndls. Op het terras genieten we nog wat na van de lokale geneugtes:
En dan is het tijd voor bed.
[ Bericht 5% gewijzigd door UIO_AMS op 05-08-2010 22:55:40 (filmpje erbij) ]
Hij paste wel prima bij de vergane glorie van het Grand Hotel vond ik.
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2010 00:10:07 ]
quote:Jij hebt vast nog wel een paar andere teksten van die auto voorhanden.Op vrijdag 30 juli 2010 23:45 schreef costadibalkoni het volgende:
Ah ja...Guitar Tony:'I can say thank you, in 30 languages'. Welk een prachtig repertoire had 'ie he.
Hij paste wel prima bij de vergane glorie van het Grand Hotel vond ik.
Donderdag 15 juli; Zell am See – Graz #1
Wederom is het ontbijt inbegrepen bij het hotel en heeft de dobbelsteen dus weinig te beslissen. En het ontbijt in Hotel Lebzelter is uitstekend. Deze vierde dag van het grote dobbelsteenavontuur in Oostenrijk kan niet beter beginnen. Vandaag staat op het programma het bezoek aan UNESCO World Heritage site Hallstatt Dachstein / Salzkammergut Cultural Landscape, een gebied van grote schoonheid. Dat belooft wat na de schitterende rit van gisteren. En we moeten ook naar Flachau om de weblogopdracht uit te voeren. In een plastic opblaasbal een heuvel afrollen.
Bij de dames van de hotelreceptie vragen we naar meer informatie over zorbing in Flachau, maar helaas komen alleen meewarige blikken ons toe. Costa probeert het op een andere wijze: 'Het is een soort van extreme sport.' Niet dat de dames daar veel wijzer van worden, maar we hebben ons nu wel gepresenteerd als een stel durfals.
Op goed geluk gaan we dan maar naar Flachau. Twee routes leiden daarheen: oneven is de langere toeristische route, even is de snelweg route. Met een 3 pakken we de langere route. Onderweg hebben we mooie uitzichten:
Uiteindelijk bereiken we Flachau en hebben we kans om het filmpje voor de weblog te schieten:
Enigszins terneergeslagen nemen we weer plaats in de auto. Wat nu? Laten we eerst maar eens naar Hallstatt gaan en daar verder bedenken wat we gaan doen. We rijden de snelweg op en al gauw komen we bij de afslag naar Hallstatt. Volgens de kaart tenminste. In werkelijkheid blijkt de weg naar Hallstatt ver onder ons door te gaan zonder afslag van de snelweg. In plaats van oostwaarts rijden we nu westwaarts. Oeps.
Om de stemming in de auto wat te verbeteren, doen we The Best of Tom Jones in de cd-speler. Dit werkt. Het feit dat ik een andere afslag naar Hallstatt vind op de kaart, werkt ook mee. Een stukje om, maar wat geeft dat?
De volgende afslag volgens de kaart bestaat in werkelijkheid gelukkig wel en we bevinden ons op de weg naar Hallstatt. Halverwege rijden we door Abtenau, een mooi plaatsje in het dal, als ik plotseling een bord zie staan: Sommerrodelbahn Abtenau! Met 1980 meter de langste van Europa! Dit vraagt om een beslissing van de dobbelsteen. Immers, zomerrodelen stond ook tussen de weblogopties en is, net als zorbing, ook een manier om van een berg af te gaan:Opdracht voltooid, als je het mij vraagt.
Al durf ik het geen soort van extreme sport te noemen. Een plaatje van boven:
De hele exercitie heeft behoorlijk lang geduurd, in ieder geval veel langer dan verwacht, en dus rijden we door naar Hallstatt:
Daar dobbelen we gelijk voor de lunch:
Het eerste restaurant dus. Daar aangekomen vragen we de serveerster naar 3 aanraders van het menu. Het blijkt dat de kleine kaart ook maar 3 gerechten kent. Dat maakt het ook voor de serveerster eenvoudiger. Costa dobbelt voor ons beiden een worstsalade:
Verrassend lekker! Na het eten lopen we nog een rondje door Hallstatt en schieten wat plaatjes van de omgeving:
Het is er mooi, maar niet uitzonderlijk mooi voor een UNESCO-site. En het is weer erg warm. Sinds we Nederland verlaten hebben, is het elke dag wel boven de 35 graden geweest. Gelukkig heeft de auto een airco en die zetten we ook gelijk aan als we plaatsnemen in de auto. Maar waar heen? We kunnen de toeristische route door het hart van Oostenrijk nemen in de richting van Graz en dan onderweg ergens overnachten (oneven), of de snelwegroute naar Graz (even). In de auto gooi ik een 6. De snelweg dus.
Onderweg moeten we door de Gleinalmtunnel van 8,3 km lengte. De langste tunnel tijdens onze trip. Denken we. Maar dan rijden we bij Graz een tunnel in van 10,3 km lengte.
Het is laat in de middag, maar we hebben nog tijd om even buiten Graz in het plaatsje Bärnbach de St. Barbara kerk te bezoeken. Deze is ook door Hundertwasser onder handen genomen:
UIO_AMS houdt 3 vingers omhoog om aan te duiden dat dit het derde werk van Hundertwasser is dat we bewust opzoeken. Nog 2 te gaan en deze opdracht is volbracht. Wat helaas op de foto te zien is, zijn de 6 poorten buiten de kerk die aan weerszijden symbolen hebben van 11 verschillende religies en 1 zonder symbool voor de atheïstische medemens.
Via een landelijke route rijden we naar Graz. Onderweg komen we dan langs het geboortehuis van Der Governator in het dorpje Thal. Aanwijzingen van zijn afkomst zijn niet moeilijk te vinden:
Zomaar één van de vele borden over de beroemdste zoon van Thal in het dorp.
Het bezoekerscentrum dat net gesloten was.
Costa voor de school van Arnold, met inspirerende teksten van de man zelf.
Het geboortehuis. Saillant detail: op de deurknoppen staan de initialen A S. Dus dat is duidelijk.
In het volgende deel: Het hotel in Graz, hoe een Russische haar diepste angsten kenbaar maakte, de zoektocht naar een restaurant, een tent voor potten, donder en regen, een grijze DJ onder een lekkende overkapping en ijs. Veel ijs. En een reddende engel met een bankpas.
[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 05-08-2010 22:59:36 (Filmpjes erbij) ]
quote:Toen ik zei dat jullie alles gingen dobbelen, van bestemming, route, opdrachten, hotel tot dessert begrepen ze het wel. Mijn oma snapt het begrip internet een heelheel klein beetje en als ik het over het forum heb dan heeft zij het weer over de 'chatclub'Op woensdag 28 juli 2010 21:25 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Je moet me toch eens uitleggen hoe je dat doet. Heb het geprobeerd uit te leggen aan m'n ouders en ik dacht dat ze het begrepen hadden. Maar toen ze me vroeg of ik de menukaarten wel kon lezen en ik aangaf dat dat toch niet veel uitmaakte, keek ze me heel vreemd aan. "Moest je daarvoor ook dobbelen?" getuigt niet van enig begrip voor wat een dobbelsteenavontuur inhoudt.
. Dus toen ik ook nog eens uitlegde dat elke user (chatter ) ideeën opgaf en keuzes aanbracht begon ze het steeds meer te begrijpen. Mijn oom vond het een avontuurlijke en leuke manier van vakantie vieren . Nu ga ik me even inlezen quote:Nou was ik totaal niet ongerust in het volgende verslag, maar dit beloofd weer erg veel goedsOp zondag 1 augustus 2010 18:19 schreef UIO_AMS het volgende:
In het volgende deel: Het hotel in Graz, hoe een Russische haar diepste angsten kenbaar maakte, de zoektocht naar een restaurant, een tent voor potten, donder en regen, een grijze DJ onder een lekkende overkapping en ijs. Veel ijs. En een reddende engel met een bankpas.
quote:Tja, ik kan mij vaag nog iets herinneren met:Op zaterdag 31 juli 2010 00:34 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Jij hebt vast nog wel een paar andere teksten van die auto voorhanden.
'I am fun, I am joy, if you want funjoy follow me'
Maar dat is het dan ook wel.
De ruzie met iMovie is inmiddels beslecht. Helaas zijn op het slagveld wel twee filmpjes gesneuveld. Ik moet ik de filmpjes van de Grossglöknerhochalpstraße en de weblog opdracht opnieuw maken. Dat gaat nog wel even duren helaas....
quote:We vonden ook dat de bewoners behoorlijk kalm waren gebleven in dit onlangs getroffen gebied.
quote:O ja, de funjoy sticker.
Tja, ik kan mij vaag nog iets herinneren met:
'I am fun, I am joy, if you want funjoy follow me'
Maar dat is het dan ook wel.
quote:Dat is spijtig om te horen.De ruzie met iMovie is inmiddels beslecht. Helaas zijn op het slagveld wel twee filmpjes gesneuveld. Ik moet ik de filmpjes van de Grossglöknerhochalpstraße en de weblog opdracht opnieuw maken. Dat gaat nog wel even duren helaas....
Concentreer je anders maar op de filmpjes voor de weblog. Dus één over zorbing en één over zomerrodelen. Volgens mij is het filmpje over de Grossglockner niet de meest interessante.
!Wij gaan in september misschien ook die kant op, dus laten ons volop inspireren
.quote:Nou! Als ik morgenavond weer eens een keertje op een redelijke tijd thuis ben zal ik eens de filmpjes in elkaar draaien.Op woensdag 4 augustus 2010 20:06 schreef UIO_AMS het volgende:
Zijn jullie ook zo benieuwd naar het volgende deel van het verslag?
Donderdag 15 juli; Zell am See – Graz #2
Vanuit Thal is het slechts een paar kilometer naar het centrum van Graz. In de auto dobbelen we dan ook voor het hotel.
De Rough Guide biedt uitkomst voor de verdeling: 6 hotels in het centrum. De verdeling is:
1. Erzherzog Johann
2. Grand Hotel Wiesler
3. Grazerhof
4. Mariahilf
5. Schlossberg
6. Weitzer
Mariahilf dus. Het navigatiesysteem kent het hotel en binnen een mum van tijd sta ik binnen met de vraag of ze een kamer hebben met twee bedden. Dat hebben ze en ik geef het goede nieuws door aan Costa die in de auto is blijven zitten. We zetten de spullen bij de receptie neer en Costa gaat op zoek naar de parkeergarage, mij achterlatend bij de mooie receptioniste.
Er zit niets anders op dan een praatje met haar aan te knopen:
'Hello, where are you from?'
'From Russia.'
'Ah, so what brought you to Graz?'
'My parents.'
Juist. Deze conversatie verloopt vlekkeloos.
'Have you been living here for a long time?'
'We came here when I was ten years old. That's ten years ago.'
Twintig dus. Net te jong.
'And do you like it here?'
'It's okay. Where are you from?'
'I'm from Amsterdam.'
'Ah.'
Hmm, dit is een wel erg neutrale 'Ah.'. Dit vraagt om meer.
'It's a nice place. You should visit is sometime.'
'Yes, well, maybe. I don't know.'
Iets zit haar dwars. Ik besluit door te vragen.
'You're not sure. Why not?'
En dan twijfelt ze een moment. Klaarblijkelijk probeert ze in te schatten hoe ik op haar reactie zal reageren. Kennelijk redelijk, want ze neemt me in vertrouwen:
'Are there a lot of black people in Amsterdam?'
Enigszins geschrokken van de bedoeling van deze vraag, deins ik achteruit. Kennelijk vindt ze dat ze mij in vertrouwen kan nemen om zo'n vraag te stellen. Wat impliceert dat? Heb ik het uiterlijk van een man die mensen met een xenofobische inslag in vertrouwen durven te nemen? Maar nog belangrijker: Waarom is dat van doorslaggevend belang voor een eventueel bezoek aan Amsterdam?
'Quite a few. Why is that important?'
'Because I'm afraid of black people.'
Ow, het is gewoon angst. En wellicht angst voor het onbekende. Dit is maar op één manier op te lossen:
'Twenty-five years ago, we were afraid of the Russians. And now look at us! Talking like nothing ever happened.'
'Really? Afraid of the Russians?'
Ok, ze is pas 20, maar enig historisch besef over je afkomst mag je toch wel hebben.
'Yes, and we didn't like you, because we couldn't eat spinach.'
Ik heb ook geen idee wat me bezielde om dit te zeggen.
Volledig uit het veld geslagen, kijkt de mooie Russische me aan.
'You couldn't eat spinach because of the Russians?'
'Well, because of Tsjernobil.'
'Ah.'
Dat kent ze gelukkig wel. Op dat moment komt Costa binnen wandelen. Nu het toch over eten gaat, vraag ik haar naar een goed restaurant. Veel meer dan de pizzeria om de hoek weet ze niet te noemen. We leggen de spullen op de bijzonder basic kamer en gaan op pad. In het centrum dobbelen we voor een restaurant. Zo gezegd, zo gedaan. Hier staan we op de Hauptplatz voor het Rathaus en ik dobbel voor het zoveelste restaurant dat we zullen binnengaan:
Zonder waarschuwing gefotografeerd worden is ook niets.
Ja nee, daar moet je zijn met je vastleggingen.
Het 5e restaurant dus. Dat moet lukken.
Een half uur later vinden we eindelijk het 5e restaurant. Ik begrijp ook gelijk de moeite van de Russische om een restaurant in het centrum te noemen. Dat valt niet mee in Graz.
De oven van restaurant Santa Ana. Bij Santa Ana dobbel ik eendenborstfilet met polenta en Costa iets pikants, maar geen idee meer wat. En echt pikant was het ook niet volgens hem. Maar wel erg lekker.
Maar dan valt ons iets op: Alleen vrouwen in de bediening. En aan de tafeltjes zitten ook niet veel mannen. En de vrouwen hebben ook een bepaald uiterlijk dat je normaliter koppelt aan vrouwen met een bepaalde seksuele voorkeur. Niet dat dat iets uitmaakt natuurlijk.
Na het eten gaan we op zoek naar een ijscoman. Daar vinden we er vele van. Net als in heel Oostenrijk trouwens. Costa dobbelt voor het aantal Kügeln: 1-3 = 1 bol, 4-6 = 2 bollen. Een 6 levert ons 2 bollen op. Na vele worpen levert mij dat banaan en hazelnoot op. Niet de beste combinatie.
We lopen al ijsje etend terug naar de Hauptplatz als we vanuit een steegje muziek horen. We besluiten er te gaan kijken. De hele steeg blijkt overkapt te zijn met twee grote canvas doeken, er staat een ouwe grijze DJ aan een draaitafel (Die Antwoord – Enter The Ninja zal hij wel niet kennen) en mensen staan te dansen. We nemen plaats op het terras en bestellen wat te drinken.
Plots horen we het donderen en de regen begint, maar we zitten droog onder de overkapping. De constructie kent echter een zwak punt: daar waar de twee doeken ontmoeten. Eerst vallen er wat druppels, maar al snel is het een mooie waterval. Een man met rode broek loopt langs ons. Nietsvermoedend sms-end nadert hij de waterval. Het tafereel speelt als in slowmotion voor ons af. Zelden iemand zo beteuterd zien kijken.
Zodra het wat droger is, lopen we de steeg aan de andere kant uit. Gelijk staan we te midden van een aantal restaurants. Daar hadden we dus moeten zijn.
Het blijft miezeren en ik besluit een paraplu te kopen als de kans daartoe zich voordoet. M'n hoogste prioriteit nu is echter sigaretten. Die zijn al een uurtje op, maar aan mijn nicotineverslaving moet voldaan worden. Gelukkig staan in de grotere steden overal sigarettenautomaten op straat. Ik besluit mijn geluk te beproeven. Automaat 1 is niet veel soeps, maar automaat 2 heeft mijn merk. Ik werp wat geld in, maar niets gebeurt. Nadere inspectie leert mij dat je een bankpas moet hebben die een leeftijdskoppeling heeft. Dat heb ik niet. Gelukkig verschijnt dan net een reddende engel met een bankpas. Voldaan keren we terug naar het hotel. Beiden neuriën het refrein van Die Antwoord – Enter The Ninja. Een aanstekelijk en ook irritant deuntje:
Ayie ayie aay
I am your butterfly
I need my protection
need my samurai
Op tafel in de lobby van het hotel ligt een krant en ik zie nog net een glimp van de kop: Niemals war es so heiss. Nog steeds tikt het kwik dagelijks een temperatuur boven de 35 graden aan. Het is echt heet hier. Morgen maar wat verkoeling opzoeken als het weer zo heet is.
In het volgende deel: Enter The Ninja #1, het kunstzinnige Graz, ontoegankelijke wegen naar het drielandenpunt, Hundertwasser #4, een laborant in witte jas, de mooiste badkamer van de reis, zwemmen in vulkanisch water en een idioot met een stok en handdoek in een sauna.
quote:Precies, zo lang ze maar niet zwart zijn...Op woensdag 4 augustus 2010 22:09 schreef UIO_AMS het volgende:
Maar dan valt ons iets op: Alleen vrouwen in de bediening. En aan de tafeltjes zitten ook niet veel mannen. En de vrouwen hebben ook een bepaald uiterlijk dat je normaliter koppelt aan vrouwen met een bepaalde seksuele voorkeur. Niet dat dat iets uitmaakt natuurlijk.
drielandenpunt
De hele tijd die UIO-foto's ...
oh en de rest volg ik natuurlijk ook
.(net met veel plezier het verslag gelezen, mijn baas is blij met jullie)
Ik moest natuurlijk even Die Antwoord Youtuben want ik snapte er tot op heden niks van. Niet dat ik nu iets van het liedje snap, maar ik begrijp waar jullie het over hebben.
.quote:Helaas, ik was zo onder de indruk van de dame in kwestie dat ik gewoon helemaal vergeten was dat ik een camera bij mij hadOp donderdag 5 augustus 2010 16:01 schreef UIO_AMS het volgende:
Misschien dat Costa nog ergens een verborgen foto van haar heeft, maar ik heb geen beeldmateriaal van de Russische. Helaas.
quote:Voor de geinteresseerden: http://www.dieantwoord.com/... Ik heb zo'n zin om ze op Lowlands live te zienOp donderdag 5 augustus 2010 20:28 schreef Skaai het volgende:
Puik verslag!
Ik moest natuurlijk even Die Antwoord Youtuben want ik snapte er tot op heden niks van. Niet dat ik nu iets van het liedje snap, maar ik begrijp waar jullie het over hebben.
I am your butterfly
I need my protection
need my samurai
Grossglökner hochalpenstraße Weblog I Weblog II Met Die Antwoord
. Die laatste zou trouwens zo maar verwijderd kunnen worden, ivm de muziek. Dat merk ik vanzelf denk ik. quote:Euh precies ja...ik merk het wel...Op donderdag 5 augustus 2010 22:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ow, je bedoelt natuurlijk door youtube.
quote:D'r zat iemand voor mij die niet zo heel snel ging...Op donderdag 5 augustus 2010 22:26 schreef El_Bassie het volgende:
Wat een ontzettend lange rodelbaan. Jullie braken trouwens niet echt snelheidsrecords.
quote:Een echte baas had hem gewoon even ingehaald.Op donderdag 5 augustus 2010 22:27 schreef costadibalkoni het volgende:
[..]
D'r zat iemand voor mij die niet zo heel snel ging...
quote:Ja, dat viel me ook op... halve open buis, da's pas echt rodelen (en is ook leuk als je 20+ bent)Op donderdag 5 augustus 2010 22:52 schreef k_man het volgende:
Apart, die rodelbaan op zo'n rails. Ik heb in het zuiden van Duitsland wel eens gezomerrodeld (zomergerodeld?), maar dat ging door een soort lange, halve buis. Best leuk als je 12 bent.
quote:We hadden anderhalf uur in de rij gestaan. Ik wilde er zo lang mogelijk van genieten. Of zo.
Wat een ontzettend lange rodelbaan. Jullie braken trouwens niet echt snelheidsrecords.
quote:Uiteraard.Op donderdag 5 augustus 2010 23:00 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
We hadden anderhalf uur in de rij gestaan. Ik wilde er zo lang mogelijk van genieten. Of zo.
Vrijdag 16 juli; Graz – Bad Blumau #1
Na een warme nacht ben ik als eerste wakker. Een snelle douche later loop ik de straat op om een sigaret te roken. In de etalage van een winkeltje zie ik een uitstekend cadeau voor Costa. De winkel is alleen nog gesloten. Dat koop ik wel als Costa de auto haalt. Na het ontbijt, dat wederom is inbegrepen bij het hotel, staan we voor een keuze: bezoeken we Schloß Eggenberg met de Alte Galerie en de State Rooms (even) dat aan de andere kant van de stad ligt, of de Schloßberg en het Kunsthaus die we vanuit het hotel kunnen zien (oneven). De drie is duidelijk.
We wandelen de brug over de Mur over en hebben daarvandaan een mooi zicht op de Murinsel:
De Schloßbergbahn is nog gesloten, omdat we te vroeg zijn, dus we lopen richting de Hauptplatz om ergens een kop koffie te scoren. De koffie in het hotel was weer eens vreselijk.
Maar voordat we een café tegenkomen, zie ik links een entree tot de berg. Nadere inspectie leert ons, dat er een lift in de berg zit. Dat is nog eens handig. Jammer genoeg is hij van glas. Hoogtehelden als we zijn, nemen we toch plaats in de lift. Boven stappen we enigszins opgelucht uit en blijken direct naast het posterbeeld van Graz te staan, namelijk de Glockenturm:
Daarvandaan hebben we een goed uitzicht over de stad:
Links het Kunsthaus, rechts de Mariahilf-Kirche met daarvoor de Murinsel. Ons hotel zit tussen het Kunsthaus en de Mariahilf-Kirche. Op de Schloßberg vinden we een bord dat diverse Europese steden aanwijst. De Nederlandse steden worden vertegenwoordigd door Amsterdam en Groningen. Groningen blijkt 20 km dichterbij te liggen. Vorig jaar mocht ik naar Amsterdam wijzen, dit jaar laat ik die eer aan Costa die daar, getuige de foto, ontzettend blij mee is:
Verder vinden we een thermometer. Het is net negen uur en nu al 30 graden:
Het belooft weer een hete dag te worden. De Schloßberg is zeker een bezoek waard als je in Graz bent, maar alle cafés gaan niet open voor 10 uur. Voor cafeïne-verslaafde Costa is dat geen doen. Met de inmiddels werkende Schloßbergbahn gaan we naar beneden:
Erg steil, maar met cafeïne en theïne in het vooruitzicht veranderen zelfs wij in hoogtehelden:
Beneden zijn wederom geen open cafés te vinden, dus dan maar geen dobbelsteenbeslissing. Sommige zaken gaan voor de dobbelsteen. De eerste de beste mogelijkheid die zich voordoet, gaat het worden:
De Murinsel gaat net open en Costa en ik zijn de eerste bezoekers van de dag. Ik neem plaats in een wel heel gemakkelijke bank:
De theïne doet zijn werk en al gauw waag ik een bezoek aan het toilet. En die is een foto waard:
Stipt om 10 uur lopen we het Kunsthaus in. Wat we erover kunnen vertellen is dit: mooi van buiten, niks van binnen. Dat kan ook liggen aan de huidige tentoonstelling. Hier dan maar een foto van ons hotel en de achterkant van het Kunsthaus:
Mijn plan om ongemerkt een cadeau voor Costa te halen valt in duigen als ik hem mijn tas meegeef terwijl hij de auto haalt. Daar zit m'n portemonnee in.
Als hij terugkomt met de auto en deze volgeladen is, vraag ik hem even te blijven zitten en niet te kijken. Ik sprint naar de winkel, koop het item en sprint weer terug naar de auto, waar ik het cadeau in de kofferbak leg. Op naar het drielandenpunt van Oostenrijk, Hongarije en Slovenië!Na een lange rit door de landerijen van Steiermark en het zuiden van Burgerland vinden we eindelijk een duidelijk bord:
Maar daar mogen we dus niet in. Net als in Buchboden toen we op zoek waren naar het epicentrum. Hier is echter één duidelijk verschil: geen boete tot ¤ 700. Althans, het staat er niet op.
. Ik vraag Costa om Die Antwoord – Enter The Ninja weer eens aan te zetten. Als we dan toch de wet breken vereist dit een ninja-actie. Na een rit dwars door het bos en over zandpaadjes, komen we aan bij het punt, waar ik de dobbelsteen op het drielandenmonument plaats:
Costa schiet verder nog wat obligate foto's van alle zijden van het monument, terwijl ik zijn cadeau uit de achterbak pak. Vol ongeloof kijkt Costa me aan als hij het uitgepakt heeft:
Wie wil nou geen ninja-trainingszwaard?
In het volgende deel: een oude eikel (Europa's oudste om precies te zijn), Hundertwasser #4, zwembroeken aan, een lopend buffet en het saunabezoek met een saunameester. En een band met oude jazzmusici.
Vrijdag 16 juli; Graz – Bad Blumau #2
Het drielandenpunt in een haast achterlatend zetten we koers naar Bad Blumau voor deel 4 van de Hundertwasseropdracht. Het thermeepark van Bad Blumau is geheel door Hundertwasser ontworpen en heeft een groot zwembad. En dat is precies wat we nodig hebben in dit hete weer. Onderweg komen we een bord tegen: langs de weg staat Europa's oudste eik. Dat vraagt om een stop voor een foto van de eik:
Van een afstand zien we hem staan. Het is alleen wel op privégebied, maar als je je kalm houdt, mag je de eik bezoeken:
De eik van dichtbij.
De eik met de dobbelsteen.
Niet veel later komen we aan bij Rogner Bad Blumau:
Alwaar we bij de receptie de obligate foto schieten waarbij ik een aantal vingers omhoog hou:
UIO_AMS bij een model van het thermeepark met 4 vingers omhoog om aan te geven dat dit het vierde werk van Hundertwasser is dat we bewust bezoeken.
Dat we gaan zwemmen, staat wel vast. De hitte is niet leuk meer. Maar wat nog meer? Welnu, in dit thermeepark is veel mogelijk komen we snel achter. De opties voor de dobbelsteen:
1. Zwemmen.
2. Zwemmen en diner.
3. Zwemmen en diner en overnachting.
4. Zwemmen en diner en overnachting en saunakuur.
5. Zwemmen en diner en overnachting en wellnesskuur.
6. Zwemmen en diner en overnachting en saunakuur en wellnesskuur.
Dankzij een 4 heeft m'n portemonnee aardig te lijden, maar het had erger gekund. Al is het bezoek aan een sauna onder leiding van een holistische saunameester als het buiten bijna 40 graden is, niet mijn idee van lol. We boeken de laatste kuur van de dag die om 20.30 uur begint.
De kamer in het hotel is prima, maar de badkamer is briljant:
Ik heb alleen geen idee waarom ik hier als een hiphop idioot op de foto sta. Wel hou ik weer vier vingers omhoog. Per hand. In de kamer doet Costa zijn uiterste best om een impressie te geven van een olijke laborant:
Mijn impressie is wat minder:
In onze badjassen begeven we ons naar het zwembad. Onderweg komen we erachter dat Hundertwasser niet alleen een hekel had aan rechte lijnen, maar ook aan gelijke vloeren:
Het buitenbad ziet er in ieder geval uitnodigend uit:
De rest van de middag verblijven we in het zwembad en de omliggende cafés. Het diner blijkt een lopend buffet met een aantal vastgestelde menu's. Ik dobbel de forel als hoofdgerecht en Costa de eendenborst. In dit hippiedorp is alles natuurlijk biologisch verantwoord en ik met zeggen, het smaakt prima. Het hele thermeepark is prima. Alleen de irritante polsbandjes zijn een minpunt.
Stipt om 20.30 uur staan we in de sauna. (Geen foto's, dat lijkt me duidelijk.) De holistische saunameester blijkt een man met een stok. Enige vorm van angst maakt zich van mij meester. Wat is hij van plan met die stok? De overige leden van de saunakuurgroep lijken zich minder zorgen te maken en volgen hem de saunaruimte in. Nooit geweten dat er zoveel verschillende soorten sauna's bestaan.
We beginnen met een aromatische sauna van ongeveer 40 graden en onze saunameester geeft uitleg over waar het allemaal goed voor is. Mijn Duits is sinds de wijn van het diner behoorlijk achteruit gegaan, dus ik kan er geen herhaling van geven. Wellicht weet Costa nog iets. De volgende sauna is ook een aromatische van 40 tot 45 graden, maar dan met andere kruiden. Ik luister al helemaal niet meer, maar droom weg. Na deze twee opwarmertjes beginnen we aan een kolen-gestookte sauna van 55 tot 60 graden die gevolgd wordt door een hout-gestookte sauna die net zo warm is. Het ruikt er alleen lekkerder en het voelt iets fijner aan. Maar dat was mijn perceptie. De man met de stok blijft enthousiast doorlullen over de verschillende kwaliteiten, maar met de stok doet hij gelukkig niets.
We begeven ons naar buiten, waar de laatste twee sauna's staan. Met 90 tot 95 graden zijn we eindelijk bij het echte werk gekomen. Terwijl hij water over de kolen gooit, praat de beste man over de verschillen tussen de Finse en Zweedse sauna. Mijn hersenen hebben bijna hun kookpunt bereikt dus ik kan het al helemaal niet meer navertellen wat die verschillen dan wel niet zouden zijn. Alles in me staat in de hens. Maar dan pakt onze saunameester zijn stok. Ik sta gelijk op scherp, maar met een paar handbewegingen heeft de saunameester zijn handdoek om de stok gewikkeld en begint als een volleerde vlaggenzwaaier in het rond te zwaaien. De snelle circulatie van de lucht heeft zijn effect: ik ben gaar tot op het bot en kan nauwelijks nog ademen. Ook Costa heeft het moeilijk. En als een oud inwoner van Finland het moeilijk heeft in de sauna, vind ik dat ik in m'n recht sta om de deur te openen en mezelf te verdrinken in het ijskoude dompelbad. De schok van het ijskoude water doet mijn lichaam goed. De scherpte is terug, mijn Duits is weer vloeiend: Ich gehe ins Bar.
.Na een verfrissende douche lopen Costa en ik naar de bar, waar een groepje jazzmusici staan te spelen. Wij nemen plaats op het buitenterras aan het zwembad. Naast ons zitten twee jonge vrouwen en achter ons zit een groep bestaande uit mannen en vrouwen van uiteenlopende leeftijden. Vast een uitje van het werk. Voor ons staan twee jochies bij een vuurkorf. Vader doet voor hoe je diverse zaken in de fik kan steken en al gauw volgen ze zijn voorbeeld. Moeder kan trots zijn!
Een paar uur later vallen we in slaap.
In het volgende deel: dobbelen voor een souvenir, de rodewijnstraat met opvallend veel kilometers zonder wijn, Hundertwasser #5 in een wegrestaurant, meer hitte en een bedenkelijke club in Wenen.
quote:Exact. Heb ik afgelopen week ook gedaan toen Truus op de sneeuwscooter voor me wel erg langzaam ging.Op donderdag 5 augustus 2010 22:31 schreef El_Bassie het volgende:
[..]
Een echte baas had hem gewoon even ingehaald.
quote:Jullie vergeten gemakshalve even dat uio en ik op dezelfde buis aan het rodelen waren en ik, tot mijn grote spijt, niet over teleport-beam-me-up-scotty achtige krachten beschik. Ik barst van de gadgets, maar UIO inhalen was echt onmogelijkOp zondag 8 augustus 2010 01:11 schreef Cat22 het volgende:
Voordeel als je op vakantie bent: je kunt alle filmpjes achter elkaar bekijken. Wat weer een leuk avontuur heren.
[..]
Exact. Heb ik afgelopen week ook gedaan toen Truus op de sneeuwscooter voor me wel erg langzaam ging.
quote:
[..]
Jullie vergeten gemakshalve even dat uio en ik op dezelfde buis aan het rodelen waren en ik, tot mijn grote spijt, niet over teleport-beam-me-up-scotty achtige krachten beschik. Ik barst van de gadgets, maar UIO inhalen was echt onmogelijk
*teleurgesteld*
quote:Nu pas? Da's ook..... niet snel.Op zondag 8 augustus 2010 22:53 schreef UIO_AMS het volgende:
Ja ja ja, ik ben niet snel in een karretje op een lange stalen buis. Nu weet ik het wel.
*duikt*
Ik vind veel van de Hundertwasser-ontwerpen walgelijke kitsch, maar bij dat kuuroord werkt het best leuk.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-08-2010 15:21:47 ]
.quote:Ja..euh, dat is dus mijn 'kom jij maar hier staan, dan maak ik de foto zelf wel' blik, naar aanleiding van een klein beetje gestuntel met mijn cameraOp zaterdag 7 augustus 2010 14:39 schreef UIO_AMS het volgende:
Vorig jaar mocht ik naar Amsterdam wijzen, dit jaar laat ik die eer aan Costa die daar, getuige de foto, ontzettend blij mee is:
En geef toe, jij doet het toch veel beter op die foto's? Ik ben meer van de bediening van alle gadgets en de voertuigen
quote:Dit blijft hij nog jaren horen he?Op maandag 9 augustus 2010 21:19 schreef costadibalkoni het volgende:
[..]
Ja..euh, dat is dus mijn 'kom jij maar hier staan, dan maak ik de foto zelf wel' blik, naar aanleiding van een klein beetje gestuntel met mijn camera
En geef toe, jij doet het toch veel beter op die foto's? Ik ben meer van de bediening van alle gadgets en de voertuigen
quote:Welnee. Costa weet wel dat zaken als snelheid en gadgets mij geen bal interesseren. Wij vormen gewoon een goed team wat dat betreft. Hij rijdt graag, ik kan mij vermaken met kaartlezen en informatie over bestemmingen inwinnen, hij filmt en fotografeert graag en ik vind het erg leuk om het verslag te schrijven en niet zo erg om voor de camera's te staan. Al moet ik wel zeggen dat Costa een stuk fotogenieker is dan ik.
quote:Klinkt mooi.
[..]
Welnee. Costa weet wel dat zaken als snelheid en gadgets mij geen bal interesseren. Wij vormen gewoon een goed team wat dat betreft. Hij rijdt graag, ik kan mij vermaken met kaartlezen en informatie over bestemmingen inwinnen, hij filmt en fotografeert graag en ik vind het erg leuk om het verslag te schrijven en niet zo erg om voor de camera's te staan. Al moet ik wel zeggen dat Costa een stuk fotogenieker is dan ik.
quote:Kijk, nu komen we tot de kern!
En een ander pluspunt is, dat we een verschillende smaak in vrouwen hebben. Als we een leuk duo tegenkwamen, was het vrij snel duidelijk dat hij voor de één en ik voor de ander ging.
En waar zijn die foto's gebleven?
.Wanneer volgt het volgende verslag?
.quote:Op zaterdag 7 augustus 2010 20:56 schreef UIO_AMS het volgende:
Stipt om 20.30 uur staan we in de sauna. (Geen foto's, dat lijkt me duidelijk.)
quote:Psst, verkeerde topicOp vrijdag 13 augustus 2010 23:48 schreef Fogel het volgende:
Een paar van mijn collegas gaan over enkele weken naar Zuid-Afrika, dus ze waren erg blij met de culturele input uit dat land, vooral omdat de zanger dat representeerd
.quote:Nee hoor, check het begin van het nummer
Zaterdag 17 juli; Bad Blumau – Wenen
Dit is de dag dat we naar Wenen gaan. Het thermendorp zullen we moeten verlaten en via de Rotweinstrasse gaan we naar Wenen. Maar eerst ontbijt. En dat ziet er goed uit. Ongelooflijk goed zelfs. Alleen staat er plots een ninja naast me. Of in ieder geval een klein kaal mannetje in een blauw ninja-pak. Enigszins verward ga ik zitten aan een tafeltje. Costa heeft de ninja nog niet opgemerkt. Hij staat vertwijfeld bij de dranken. Prosecco blijkt inbegrepen bij het ontbijt, maar koffie is moeilijk te krijgen. Gelukkig biedt onze ontbijtboedha uitkomst. Koffie komt gleich.
.Na het ontbijt lopen we een rondje door het thermenpark:
Een fles wijn is natuurlijk een goed souvenir voor een FOK!ster. En dit is een goede plek om daarvoor te dobbelen. De verdeling was:
quote:De eerste worp:Oneven
1. MissBliss
2. clumsy_clown
3. Cat22
4. Skaai
5. Misstique
6. Pien85
Even
1. automatic_
2. on-air
3. Sjeen
4. Burdie
5. AKnynke
6. Hik
Hij ligt wat ongelukkig, maar met een 1, 3 en 5 bovenop is de bedoeling duidelijk. De oneven FOK!sters zijn nog in de running, de even FOK!sters moeten maar hopen op volgend jaar.
De tweede worp:
Dat is een 5, en dus is Misstique de gelukkige FOK!ster voor wat betreft ons souvenir. Dat weet ze alleen nog niet. Op de weg terug naar Nederland zal ik de dames op de hoogte stellen.
Verder nog wat foto's van het thermendorp:
Op de bordjes voor de komen staat de naam van het gelukkige dat in het thermendorp de huwelijksnacht heeft doorgebracht. Voor ons dobbelsteenavonturiers dus geen boom. Vreemd eigenlijk. Tijd om te vertrekken. Op naar Lutzmannsburg aan de grens met Hongarije, het begin (of eind) van de Rotweinstrasse.
Een uurtje later staan we in Lutzmannsburg. Op een wijnroute kun je natuurlijk diverse wijnboeren bezoeken en wijn kopen. Dat gaan we ook doen. De eer is aan Costa om het aantal te bezoeken wijnboeren te dobbelen:
4 wijnboeren is een mooi aantal. In een wijngaard dobbelen we voor het aantal flessen dat we elk bij een wijnboer zullen aanschaffen:
Drie flessen per persoon per wijnboer dus. Mooi. Er zijn een aantal wijndorpen langs de route en we besluiten bij elk dorp te dobbelen of we daar wijn zullen kopen en te dobbelen bij welke boer, totdat we 4 wijnboeren hebben bezocht.
In Lutzmannsburg is de familie Weber onze wijnleverancier.
In Nikitsch hebben de boeren pech.
In Deutschkreutz gaan we naar Gesellmann voor de wijn.
In Horitschon hebben de boeren pech, net als in Ritzing.
Maar dan hebben wij pech. De dorpen die volgen na Ritzing zijn helemaal geen wijndorpen.
. Elk dorp dat volgt, is weer een teleurstelling. 25 km lang zien we geen wijnranken. Wel veel maïs en zonnebloemen. In Zagersdorf komen we eindelijk weer wijnboeren tegen. Van het dobbelen of we in dit dorp wijn gaan halen stappen we af. En kijk eens hoe blij ik ben:
Bij wijnboer Maté slaan we weer wat flessen in. De man achter mij is al straalbezopen. Dat is ook niet zo gek, want het is snikheet. 42 graden Celsius om precies te zijn:
Na Zagersdorf volgt nog maar één dorp op onze wijnroute: Trausdorf. En in Trausdorf staat een mooie moderne loods van wijnboer Esterházy. Op de valreep dus een vierde wijnboer gevonden, waar we gelijk ook een fles sprankelende rosé voor Misstique kopen:
De wijnopbrengst van de Rotweinstrasse. Op naar Wenen! Langs de snelweg naar Wenen staat nog een wegrestaurant dat door Hundertwasser onder handen is genomen:
UIO_AMS bij het wegrestaurant met 5 vingers omhoog om aan te geven dat dit het vijfde en laatste werk van Hundertwasser is, dat we bewust bezoeken voor deze specifieke opdracht. De Hundertwasser-opdracht is voltooid.
Met het centrum van Wenen in ons navigatiesysteem vervolgen we onze weg. In Wenen parkeren we de auto in de garage op Schwedenplatz en gaan op zoek naar een hotel. Aan de Fleischmarkt vinden we 3 hotels waar we voor dobbelen:
Hotel Post 1 - 2.
Hotel Austria Wien 3 - 4.
Hotel Beletage 5 - 6.
Met een 5 gaan we naar Hotel Beletage. Deze blijkt vol. Dat is de eerste keer op deze trip dat we dit meemaken. We dobbelen nog een keer en Hotel Austria Wien is de volgende waar we een kamer vragen. Deze keer hebben we wel geluk.
Het is al vrij laat en we moeten wat eten. Wenen staat natuurlijk bekend om de Wienerschnitzel en de plaats voor de echte Wienerschnitzel is restaurant Figlmüller. Even we eten vandaag Wienerschnitzel, oneven we het eten morgen:
Dat is een 3. Morgen dus. Dan moeten we maar dobbelen voor het zoveelste restaurant dat we tegen gaan komen:
Het 6e restaurant dat we tegenkomen is restaurant Kornhäuslturm, dat 7 hoofdgerechten heeft, waarvan 1 de Wienerschnitzel:
Die telt natuurlijk niet mee. Als hoofdgerecht dobbel ik biefstuk met pasta en Costa iets met kip. De locatie van het terras is niet bepaald fantastisch. Rechts achter mij staan de vuilcontainers, links achter mij is niet goed zichtbaar Club Barbara (of zoiets) waar erg gezellig uitziende dames de kost verdienen. De ober werd ook constant afgeleid door de dames gezien zijn gestuntel op het terras.
.Plotseling staat naast mij een man in string. Met voor de rest een kostuum (inclusief vlinderdas) op zijn lichaam geschilderd. Dat kon er ook wel bij. Aan de andere kant van de weg lopen wat dames in strings en pruiken voorbij. Zij hebben een mooie glitterverfschildering op hun lichaam. De Belgische potten naast ons op het terras bekijken het allemaal goedkeurend. Dit belooft een gezellige avond te worden.
. Na het eten begeven we ons in de richting welke de dames in strings ook hebben gevolgd. We komen terecht op een pleintje als het plotseling begint te donderen. Costa en ik vluchten een loungebar genaamd The Lounge in om te schuilen voor de regen. Je zal toch maar met verf beschilderd rondlopen door de stad.
. Ik moet wel snel een paraplu kopen.De bediening van The Lounge heeft het druk en is bijzonder langzaam, wat nieuw voor ons is in Oostenrijk. Het concept van twee man in de bediening, twee man in de drankenbereidingsruimte, één vrouw achter de kassa van de club, niemand achter de kassa van het bargedeelte, één dame in de keuken, één man voor het ophalen van de lege glazen, vier man bewaking en één rondvliegende floormanager werkt niet.
Na een paar uur houdt het op met regenen en gaan we terug naar het hotel. Daar vallen we in slaap in onze hotelkamer.
In het volgende deel: Hundertwasser als verrassing in de ochtend, gezellig in een reuzenrad met Mozartkugeln, Schönbrunn, een dierentuin, meer Hundertwasser, een zoektocht naar Wienerschnitzels en een klein nagerechtje.
.... die kleine ninja is wel toevallig hoor...quote:Nee, wij maken geen foto's van mensen zonder het te vragen.Op zaterdag 14 augustus 2010 15:54 schreef Misstique het volgende:
Geen pics van de beschilderde dames en heer?
quote:Later kwamen er nog meer ninja's bij. In andere kleuren ook. Vast één of andere ochtend-yoga- therapie-groep.
leuk
quote:Ik wilde net schrijven dat dit ook de laatste verkleedpartij was die we zijn tegengekomen, maar toen herinnerde ik me opeens de middeleeuwse stadswacht in Linz.
Het is net of iedereen in Oostenrijk de hele dag verkleed gaat
Verder weer een puike reportage heren.
Legenda: Blauw en paars: metrolijnen, lichtblauw: wandelroutes, donkergroen: tramlijnen, H: hotel bij Schwedenplatz.
Zondag 18 juli; Wenen
Het is bewolkt in Wenen als we het hotel uitlopen na een goed ontbijt. Vandaag moeten we volgens de eerdere dobbelsteenworpen een rondje meedraaien in het reuzenrad en een bezoek brengen aan Schloß Schönbrunn. De rest van de dag zien we dan wel. Het reuzenrad staat in het Prater-park en dat is op loopafstand van het hotel. Om er te komen moeten we wel een brug over een zijtak van de Donau heen. Juist op dat moment vaart er een boot langs:
De Vindobona, de boot die door Hundertwasser opnieuw is aangekleed en dienst doet als rondvaartboot in Wenen. Wat een toeval.
Niet veel later lopen we het Prater-park in en zien het reuzenrad. Bij de kassa zien we het volgende bord:
Zes soorten combitickets! Een mooi dobbelaantal en dat geeft ons gelijk iets te doen voor de rest van de dag.
. De uitkomst van de worp:
Naar de dierentuin dus. Leuk! Maar eerst het reuzenrad in. Voor hoogtehelden Costa en mijzelf niet de meest aangename ervaring, maar om dat te doorstaan koop ik snel een zakje echte Mozartkugeln. Wat foto's vanuit het reuzenrad:
Het bewijs dat we in dat ding hebben gezeten is geleverd.
Met op de achtergrond de schoorsteenpijp van het energiebedrijf dat ook door Hundertwasser is opgeleukt.
De enige echte Mozartkugeln.
[Volgens mij heeft Costa nog een filmpje geschoten over ons bezoek aan het reuzenrad, maar daar ben ik niet helemaal zeker van. Mocht het zo zijn, komt het hier te staan.]
Vanuit het Prater zijn twee manieren om bij Schloß Schönbrunn te komen: taxi (even) of OV (oneven). Een drie en een metrorit later staan we voor het paleis:
Daar dobbelen we voor de soort tour die we gaan nemen door het paleis. Dat komt uiteindelijk neer op de Grand Tour. Onze entree kan pas een half uur later plaatsvinden en dus lopen we om het paleis heen. Aan de achterkant hebben we mooi uitzicht over de tuin en een stel Fransen zijn welwillend om ons met le dé op de foto te zetten:
Uiteraard zijn de Fransen niet verbaasd om twee dobbelsteenavonturiers tegen het lijf te lopen. Vorig jaar waren we natuurlijk in Frankrijk, dus ze zijn wat gewend. De tour van het paleis neemt ongeveer een uur in beslag en na alle pracht en praal van Sisi en consorten hebben we toch wel trek gekregen. Bij het Schloßcafé dobbelt ik een warme chocomelk en apfelstrudel bij elkaar. Costa moet het doen met een koffie en tosti. Na de nuttiging lopen Costa en ik de tuin weer in. De dierentuin ligt aan de andere kant, vanwaar we nog een blik werpen op het paleis:
Zoals je kan zien aan de paraplu is het weer begonnen met regenen. Een paraplu zou wel fijn zijn. Dan lopen we de dierentuin in en zien het volgende bord:
Drie routes door het park. De verdeling met tegengestelde ogen is snel gemaakt:
1 – 6 gele route
2 – 5 blauwe route
3 – 4 paarse route
De worp levert het volgende resultaat op:
De blauwe route dus. Onderweg komen we mijn grote vriend de Capibara tegen:
Dat brengt me in gedachten terug naar de fantastische zomerhit Night of the Capibara van de Mexicaanse superband Tijuana.
Mocht je ooit in Wenen zijn, dan is de mooie dierentuin bij het paleis wel een bezoek waard.En dan hebben we tijd over. Op dat moment kan ik 2 opties bedenken voor de dobbelsteen: de Hofburg en omgeving (oneven), Hundertwasserhaus en Kunsthaus Wien (even). Het resultaat laat zich raden:
Het Hundertwasserhaus dus. Daar tegenover zit een garage die door hem opnieuw is ingericht als informatiecentrum met een bar waar we wat te drinken bestellen:
Nee, ik ben niet bezopen. We hebben ons tussendoor wel nog even omgekleed in het hotel zoals je kunt zien. Vanaf het Hundertwasserhaus lopen we richting het Kunsthaus Wien:
Waar Hundertwasser's afkeer van rechte lijnen (die zijn godsloos) te zien is aan de parkeerhavens:
En dan is het tijd voor de enige echte Wienerschnitzel. Op naar Figlmüller! Dit restaurant blijkt 200 meter van ons hotel af te liggen, maar helaas staat er een rij van anderhalf uur voor de deur. Het tweede restaurant van Figlmüller blijkt gesloten voor renovaties. Dat weerhoudt ons er niet van om ergens anders in Wenen de Wienerschnitzel te eten. Een dobbelsteenworp later weten we, dat we het derde restaurant dat de vermaarde Wienerschnitzel op het menu heeft staan zullen bezoeken. Uiteindelijk belanden we in een bistro nabij de Hofburg. De schnitzel die we voorgeschoteld krijgen heeft misschien niet een diameter van 31 centimeter, maar is nog steeds best fors. En lekker.
Uitpuffend van de schnitzel zie ik de nagerechten op een bord genoteerd staan. Zes stuks. Een klein toetje past er nog wel bij. Costa twijfelt nog, maar gaat toch akkoord.
Voor ons beiden dobbel ik Eisplatenschinken (of zoiets). De rondborstige serveerster is tevreden met de keuze van de dobbelsteen. Een Pools/Italiaans/voormalig Joegoslavisch/Russisch gezelschap naast ons knikt goedkeurend. De Fransen naast ons zijn wederom niet onder de indruk van onze dobbelactie, gewend als ze eraan zijn. Maar dan volgt het toetje:
Allemachtig! Dat krijgt een normaal mens toch niet op! Welk duivels brein bedenkt een dubbele pannenkoek met daaronder vier bollen ijs en 5 toefjes slagroom als toetje? Zelfs de Fransen kijken vol ongeloof en waardering naar ons nagerecht. Onze reactie doet de rondborstige serveerster schudden van het lachen. De heren van het Pools/Italiaans/voormalig Joegoslavisch/Russisch gezelschap kunnen op hun beurt dat schudden van haar wel waarderen. Wij gaan ondertussen aan de slag met het enorme werk dat voor ons op een bord ligt. Costa slaagt erin, ik geef na driekwart op. De rondborstige serveerster is teleurgesteld in me.
Na het eten zijn we wel verplicht om een stukje te gaan lopen om het allemaal te verteren. Uiteindelijk lopen we een paar rondjes om de Hofburg om daarna de tram terug naar het hotel te nemen. Een dag Wenen zit erop. Morgen een souvenir voor een zeurende vrouwmens halen. En een paraplu.
quote:Ik stel alweer vast dat ik wederom op mijn meest lambikkerigst (u weet wel, lambiek) op de foto sta. Jeetje wat ben ik toch fotogeniek ;-)Op dinsdag 17 augustus 2010 22:43 schreef UIO_AMS het volgende:
Daar dobbelen we voor de soort tour die we gaan nemen door het paleis. Dat komt uiteindelijk neer op de Grand Tour. Onze entree kan pas een half uur later plaatsvinden en dus lopen we om het paleis heen. Aan de achterkant hebben we mooi uitzicht over de tuin en een stel Fransen zijn welwillend om ons met le dé op de foto te zetten:
quote:Onzin. Daar sta je best leuk op. Het is in ieder geval stukken beter dan die bezopen foto van mij in het hundertwassercafé.
Ik stel alweer vast dat ik wederom op mijn meest lambikkerigst (u weet wel, lambiek) op de foto sta. Jeetje wat ben ik toch fotogeniek ;-)
- Geen foto van de Russische receptioniste
- Geen foto van de dames in string
- Geen foto van de rondborstige serveerster
En ik weet niet hoe we het voor elkaar krijgen, maar qua subtotalen staan we bijna gelijk. Costa heeft iets meer betaald en krijgt van mij nog ¤ 5,33. Vorig jaar zaten we ook al zo dichtbij elkaars totalen.
quote:Welnee, een budget is alleen maar een belemmering voor de vrijheid van de dobbelsteen.Op woensdag 18 augustus 2010 10:28 schreef JohnnyKnoxville het volgende:
Volgend jaar als uitdaging van tevoren een budget dobbelen?
quote:Ow ja, ik zag dat je had gebeld gisteravond, maar was nog bezig met het verslag en ben daarna vergeten je terug te bellen.
Ik wil mijn prachtige paard dit weekend bij je ophalen U! Wanneer schikt het?
Uhm, zaterdag in ieder geval niet. Dan zit ik al met een sail afspraak en een housewarming.
quote:En dan vergeet je nog dat ze ook wel eens een tweepersoons bed delen in schimmige hotelkamertjesOp woensdag 18 augustus 2010 08:35 schreef Blik het volgende:
Ik moet wel zeggen dat mijn vertrouwen in de mannelijkheid van deze twee "kerels" een flinke deuk heeft opgelopen:
- Geen foto van de Russische receptioniste
- Geen foto van de dames in string
- Geen foto van de rondborstige serveerster
quote:Jullie hebben nog geen eens de foto gezien van ons laatste bed.
En dan vergeet je nog dat ze ook wel eens een tweepersoons bed delen in schimmige hotelkamertjes
quote:Dat hebben we weer goed gedaan. Die ¤5 komt wel een keer.Op woensdag 18 augustus 2010 10:18 schreef UIO_AMS het volgende:
De totale uitgaven: ruim ¤ 2900,- (inclusief ¤ 306,66 brandstof en exclusief een paraplu en sigaretten)
En ik weet niet hoe we het voor elkaar krijgen, maar qua subtotalen staan we bijna gelijk. Costa heeft iets meer betaald en krijgt van mij nog ¤ 5,33. Vorig jaar zaten we ook al zo dichtbij elkaars totalen.
quote:Echte gentlemen hèOp woensdag 18 augustus 2010 09:46 schreef UIO_AMS het volgende:
Wij zijn dan ook heren. Die doen zulks niet.
quote:Daar was toch geen foto van?Op woensdag 18 augustus 2010 16:32 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Jullie hebben nog geen eens de foto gezien van ons laatste bed.
. Of heb je me in het ootje genomen? .quote:Uhh, ik weet niet waar je het over hebt. Een foto van het bed hebben we wel. Dat heb ik volgens mij nooit ontkend.
Daar was toch geen foto van?
.quote:Internationale mannen van mysterie, ja, dat zijn wij. Maar ook van de luipaardprint-divan hebben we een foto.
Iets met tijgerprintjes ofzo. Misschien heb ik aangenomen dat er geen foto's zijn gemaakt omdat er een zweem van mysterie omheen hing
Maandag 19 juli; Wenen - Linz
Dinsdag 20 juli; Linz - Beierse Woud
Woensdag 21 juli; Beierse Woud - Amsterdam
En dan zijn jullie er vanaf.
quote:Als we dobbelen om willekeurige campings en we tentjes gaan opzetten en elke dag op een gaspitje gaan dobbelen om een maaltijd, dan wel ja.
.Wel lekker primitief
. Laten we Costa thuis .quote:Als ik dit zo lees, geloof ik niet dat jij de vrouw voor mij bent, Skaai. Campings, tentjes, gaspitjes en primitief zijn nou net die steekwoorden die bij mij niet goed vallen. Picknicken met een lekkere worst en godendrank is wat mij betreft primitief zat.
Als we dobbelen om willekeurige campings en we tentjes gaan opzetten en elke dag op een gaspitje gaan dobbelen om een maaltijd, dan wel ja.
Wel lekker primitief
quote:Nou ik heb het geld niet voor een hotelletje hier en een hotelletje daar, als ik die rijke gezagvoerder eenmaal heb gevonden bel ik wel een keerOp donderdag 19 augustus 2010 15:33 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Als ik dit zo lees, geloof ik niet dat jij de vrouw voor mij bent, Skaai. Campings, tentjes, gaspitjes en primitief zijn nou net die steekwoorden die bij mij niet goed vallen. Picknicken met een lekkere worst en godendrank is wat mij betreft primitief zat.
Maandag 19 juli; Wenen - Linz
Vandaag is het weer beter in Wenen. Desalniettemin ga ik vandaag een paraplu aanschaffen. En een foeilelijk souvenir voor een wel erg zeurende FOK!ster. Na wederom een goed ontbijt met tegenvallende koffie checken we uit, maar we zijn nog niet klaar met de receptionist. We zijn het afgelopen dobbelsteenavontuur nog eens nagelopen en we missen eigenlijk de inbreng van de Oostenrijkse bevolking. En daar gaan we vandaag iets aan doen. Zij mogen opties opgeven voor ons volgende reisdoel dat ten westen / noordwesten moet liggen van Wenen. Uiteraard is de receptionist ons terwille:
Op plaats 1 van de dobbelsteen vindt hij Dürnstein aan de Donau een prima optie. Dat vinden wij natuurlijk ook. Costa vindt het nu wel echt tijd voor koffie en gelukkig voor hem is de Starbucks op Schwedenplatz open. Achter de balie staan 2 meisjes die wel wat opties hebben voor de dobbelsteen:
Starbucksmeisje 1 vindt Salzburg de optie bij uitstek. Die zetten we dan ook op plaats 2. We vragen het ook aan Starbucksmeisje 2 en zij is het eigenlijk eens met Starbucksmeisje 1, maar omwille van de dobbelsteen geeft zij als optie Linz. Ze wil alleen niet op de foto.
(Wij vonden Starbucksmeisje 1 toch leuker. .) Hoe dan ook staat Linz op plaats 3 van de dobbelsteenopties.Het is nog vrij vroeg en aangezien onze 24 uurs pas toch nog geldig is, pakken we een tram. Op Schwedenplatz komen 2 tramlijnen, te weten de 1 en de 2. Dat is een makkelijke verdeling. Een oneven worp later stappen we in tram 1. In de tram dobbelen we voor de zoveelste halte. Ik gooi een 6. Vanuit de tram ziet Costa plots een opgevoerde auto langs scheuren met als nummerbord W- 4ZZ-UP.
.Halte 6 blijkt bij een klein parkje te liggen. Ook hier blijkt weer de Oostenrijkse obsessie met waarschuwingsborden:
Andere foto's van het mooie parkje hebben we niet. Vanuit het parkje lopen we door het centrum van Wenen terug naar het hotel. Onderweg vallen we een souvenirwinkel binnen en al snel hebben we 6 foeilelijke souvenirs uitgezocht:
De opties zijn:
1.Een sneeuwbol met daarin Sisi.
2.Een nepporseleinen beeldje van een Lipizaner paard.
3.Een vingerhoedje.
4.Een pillendoosje.
5.Een kerstklokje
6.Een paraplu met daarop De Kus van Gustav Klimt afgebeeld.
Uit m'n tas tover ik de dobbelsteen:
En werp een 2:
Binnenkort door Ripley af te halen: een nepporseleinen beeldje van een Lipizaner paard.
Aan de winkelmevrouw vraag ik nog snel of zij nog een andere optie heeft voor de dobbelsteen voor onze volgende bestemming, maar dat heeft zij niet. Salzburg raadt ze aan. Maar zo eenvoudig werkt het dus niet. Ik geloof niet dat zij het dobbelprincipe goed begrepen heeft.
Tegenover de souvenirzaak zit een winkel met paraplu's. En ook al is het op dat moment niet nodig, een paraplu in de auto kan vast geen kwaad. Aan de winkeljuffrouw vraag ik of ze een collectie mannelijke paraplu's voor me kan showen. Dat kan. Al gauw liggen er 3 op de toonbank:
De eerste paraplu kost ¤ 19,95 (1-2), de tweede paraplu kost ¤ 23,95 (3-4) en de derde paraplu kost veel (5-6). Ik werp de dobbelsteen:
Oei.
Aan de winkeljuffrouw vraag ik na afrekenen of zij nog een bestemming weet ten westen van Wenen. Salzburg is het antwoord. Veel verder dan de drie opties die we al hebben komen we dus niet. Als dobbelverdeling houden we dan maar de tegengestelde ogen aan.
Dürnstein 1-6
Salzburg 2-5
Linz 3-4
Hier sta ik buiten de winkel met de opties. En met m'n nieuwe paraplu. Ik werp:
Een 4 en dat betekent Linz. De niet eerste optie van Starbucksmeisje 2. We lopen verder naar het hotel om onze spullen op te halen. De receptionist vraagt wat het uiteindelijk geworden is als ik zijn stift terug geef. Als ik het hem vertel, wekt zijn reactie nou niet direct de meeste hoop op. We zullen wel zien.
Het is nog redelijk vroeg als we de auto instappen. Onderweg naar Linz hebben we nog 2 acties om uit te voeren: een bezoek aan concentratiekamp Mauthausen en een bezoek aan een woning van Hitler in Hafeld. Mauthausen ligt aan de Donau vlak voor Linz en Hafeld ligt net ten zuidwesten van Linz. Een ritje langs de Donau dus.
Dit gedeelte van de Donau staat bekend om de goede wijnen en anders dan aan de Rotweinstraße maken ze er hier voor toeristen wel wat van:
Het wijnbezoekerscentrum Loisum in Langenlois is onze eerste tussenstop. Voornamelijk witte wijnen van de Chardonnay en Zweigelt variant kennelijk. Veel valt er niet te beleven als je nog moet rijden, dus trekken we verder. Een paar kilometer later bereiken we het schilderachtige Dürnstein, de favoriet van onze hotelreceptionist. Een prima plek om te lunchen. Uiteraard dobbelen we erom en restaurant Richard Löwenherz mag ons ontvangen. Tussen de bejaarden genieten we van de lunch. Alleen geen idee meer wat we hadden. Misschien dat Costa het nog weet.
Als we verder rijden, beseffen we ons opeens, dat we helemaal geen foto van de Donau en dit wijngebied genaamd de Wachau hebben. We parkeren dus langs de weg:
En schieten een foto van de Donau:
Dan rijden we door naar KZ Mauthausen. Wie daar een beeld van wil hebben, moet maar de indrukwekkende documentaire KZ van Rex Bloomstein bekijken.
In stilte verlaten we Mauthausen. Het adres van Hitler in Hafeld staat in het navigatiesysteem en de aanwijzingen hiervan zijn de enige geluiden die de stilte doorbreken. In Hafeld, een dorp van niets, rijden we zijn straat in. Niets wijst erop dat hij hier ooit gewoond heeft. Het gevoel bekruipt ons dat we met argusogen bekeken worden. Veel buitenlandse kentekens zullen hier niet langskomen en waarom zou men ook. 'Bestemming bereikt,' klinkt het plots uit het navigatiesysteem. Een doodnormaal huis. De mensen die er wonen zullen vast aardig zijn, maar ik wil hier weg. En Costa ook, merk ik aan zijn steeds hardere rijden.
Pas op de snelweg naar Linz beginnen we weer wat te praten. Linz is volgens de Rough Guide een industriestad. Chemische industrie en staalwerken waar de Donau tussendoor stroomt. Geen wonder dat het niet hoog op de toeristische bestemmingen lijst van Oostenrijk staat. De eerste blikken op de stad beloven ook niet veel goeds. Net voor sluitingstijd staan we voor de deur van de Tourist Office.
De jongedame achter de balie kijkt ons vriendelijk aan als we binnenstappen. Ik vraag haar drie hotels in de binnenstad aan te raden. Kennelijk schat ze ons hoog in, want ze noemt alleen maar viersterrenhotels. Prima. We dobbelen erom:
De dobbelsteen wijst Hotel Schiller aan en de jongedame achter de balie neemt contact op met het hotel. Een kamer met 2 bedden inclusief ontbijt voor ¤ 116 hebben ze nog. Het zij zo.
Nog geen 5 minuten later stoppen we de auto voor de deur en checken we in. Kennelijk worden we zeer hoog ingeschat, want we krijgen niet een normale kamer of business kamer. Zelfs geen business plus. We zijn executives!
De kamer is prima, de bedden nog beter en de badkamer en toilet zijn uitstekend. Dat brengt een lach op het gezicht:
Na even opgefrist te hebben, begeven we ons naar de Hauptplatz. Onderweg komen we langs een fonteintje van Hundertwasser, waar ik het water uitprobeer:
Op de Hauptplatz dobbelen we voor een restaurant. Kneitler is de gelukkige. Daar dobbelen we vooraf weer eens een rundsoep (deze keer met Frittaten voor Costa en Knudeln voor mij) en als hoofdgerechten stoofvlees met rijst (voor Costa) en een mix-grill met patat voor mij:
Niet de mooiste of lekkerste gerechten van deze reis, maar prima te doen.
Na het eten wandelen we naar de Donau. Daar blijkt Linz best een mooie stad te zijn met zelfs opvallende architectuur:
Dit gebouw is het Ars Elektronica Center dat doorlopend van kleur verandert. Aan onze kant van de Donau staat het Lentos Kunstmuseum dat ook modern is vormgegeven met opvallende belichting. Helaas was op dat moment de batterij van de camera leeg.
Al met al was het een mooie dag. De volgende dag dobbelen we voor welk van de twee we zullen bezoeken. Maar daarover lezen jullie in het volgende deel. Net als over de rit naar Duitsland en het hotel in het Beierse Woud. En ons laatste filmpje.
[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 19-08-2010 18:17:59 ]
En het Starbucksmeisje is liev.
Oh, en de executives floor valt een beetje tegen hoor.quote:We kunnen niet wachtenOp woensdag 25 augustus 2010 15:05 schreef UIO_AMS het volgende:
Bij deze beloof ik vanavond het volgende deel te posten. Met een foto op de luipaardprintdivan!
Dinsdag 20 juli; Linz – Muschenried
Aangezien het ontbijt inbegrepen is bij het hotel, hoeft de dobbelsteen daarover niets te beslissen. En het ontbijt in Hotel Schiller valt niet tegen. Na het ontbijt lopen we weer naar de Hauptplatz en de brug over de Donau:
Een prima plek om te dobbelen voor een bezoek aan één van de twee opvallende gebouwen aan weerszijden van de Donau: even en we gaan naar het Ars Electronic Center, oneven en we gaan naar het Lentos Kunstmuseum:
Ars it is!
Het Ars Electronic Center is een leuk interactief museum / informatiecentrum dat wel iets weg heeft van NEMO in Amsterdam. Van het functioneren van het brein, via het internet en haar toepassingen naar de toekomstvisies vanuit het heden en verleden, alles komt aan bod. En ook een 3D voorstelling, die mag niet ontbreken op een dobbelsteenavontuur, vinden we er. De voorstelling laat het universum zien en de plaats van onze blauwe planeet daarin. Erg de moeite waard. Verder een filmpje gezien over Da Vinci’s Laatste avondmaal en de manier waarop de technologie heeft geholpen bij het ontdekken van allerlei details op het schilderij.
Als we het Ars verlaten, nemen Costa en ik Linz nog eens onder de loep. Het staat misschien niet hoog op de lijst van te bezoeken steden bij de Oostenrijkers zelf, maar van de bezochte steden heeft Linz de aardigste bevolking. En de lekkerste taart! Vergeet de Sachertorte en de Apflestrudel. De Linzertorte moet je hebben:
“Glücklich ist wer genießt.”In de garage van het hotel dobbelen we voor de volgende bestemming. We zijn op de weg terug naar Nederland en dat kan via twee logische routes: Gaan we naar het westen (Salzburg) of naar het noordwesten (Beieren)? De dobbelsteen wijst het noordwesten aan.
Nog voor we vertrekken bedenk ik me dat ik voor MissBliss nog iets moet kopen voor het verzorgen van m'n kat. Wijn is altijd een goede keuze. Jammer genoeg blijkt de Vinotheek naast het hotel gesloten. Ach, onderweg komen we vast nog wel wat tegen. Kilometers en kilometers gaan voorbij zonder een wijnhandel, maar dan komen we bij een straat genaamd de Weinstrasse. Dat moet succes opleveren! Helaas juichen we te vroeg. In één van de laatste dorpen in Oostenrijk zien we plots een bord die wijst naar een vinotheek. Kilometers over landweggetjes later, blijkt ook deze gesloten.
. Hmmm. Maar dan ziet costa een bord en worden we omringd door wijngaarden. In het laatste dorp hebben we dan toch geluk. Ik stap bij de wijnboer uit en gelijk komt een herdershond aangesneld. De dochter van de wijnboer stelt me gerust: hij is niet gevaarlijk. Een wijncadeaupakket later rijden we richting Duitsland. Een wijnhandel komen we niet meer tegen. De rit over de 130 voert ons langs de Donau in de richting van grensplaats Passau, waar we een filmpje willen schieten op de brug over de Donau dat volgens ons de grens met Duitsland is. Helaas pakt het anders uit en rijden we plots Duitsland binnen. Voor de geïnteresseerden een close up van de kaart van dit grensgebied:
De eerste rivier die we oversteken, blijkt ook helemaal niet de Donau te zijn, maar de Inn. We besluiten het filmpje dan maar te schieten op de plek waar de twee rivieren samenkomen. Het tweerivierenpunt blikt alleen niet te bestaan. Wel is er een drierivierenpunt. Op het kaartje kun je de rivier de Izl die uit het noorden komt ook zien. Hoe het ook zij, op het punt schieten we ons laatste filmpje:
[Hier komt dat filmpje te staan zodra Costa tijd heeft om het in elkaar te zetten.]
In de parkeergarage pak ik de kaart er nog eens bij:
Hier leg ik aan Costa uit dat we meerdere mogelijkheden hebben. We kunnen naar Nürnberg via de snelweg, daar nog iets bekijken en daar overnachten (1, 2, en 3 op de dobbelsteen) of het Beierse Woud inrijden en dan maar zien waar we eindigen (4, 5, en 6 op de dobbelsteen).
Misschien niet overduidelijk, maar dat is een 5. Het Beierse Woud gaan we dus in. Het Beierse Woud ook dat recentelijk in het nieuws was vanwege de verhoogde radioactieve waarde van de daar levende everzwijnen. Met dank aan Tsjernobil en de fall out daarvan die voornamelijk in het Beierse Woud terecht kwam en nu de diepte in de grond heeft bereikt waar de door everzwijnen geliefde truffels en dergelijke groeien. Maar dat terzijde (en speciaal voor Duderella).
Als we de brug over de Donau naderen, staan we opeens stil. Midden op het kruispunt is een ongeluk gebeurd. Op zich niet iets aparts, ware het niet dat een BMW rijder recht in eigen hand neemt en de rij auto’s die staan te wachten passeert op volle snelheid aan de rechterkant, op de stoeprand knalt, gelanceerd wordt en bij het neerkomen nog een buitenspiegeltje van een ander meeneemt. Welkom in Duitsland. Kennelijk houden de Duitsers er iets andere verkeersveiligheidgedachten op na dan de keurige Oostenrijkers.
Het Beierse Woud is prachtig. Ik besluit de FOK!sters, die in de running zijn voor het souvenir, per sms op de hoogte te stellen van ons voornemen om ze de volgende dag te vertellen wie gewonnen heeft. Uit hun antwoorden maak ik op dat ook zij de spanning voelen.
Ondertussen begint het te schemeren en bij het plaatsje Rötz bedenk ik me dat we dit avontuur nog helemaal niet hebben gedobbeld voor het zoveelste bord langs de weg dat we zullen volgen naar een plek om te overnachten. Een dobbelsteenworp later is dat hiaat verholpen: het vijfde bord zal ons onze overnachtingsplek toewijzen.
.Het vijfde bord leidt ons weg van de provinciale weg. Ver weg. De grens met Tsjechië zien we op het navigatiesysteem naderen, maar dan is daar Hotel Seeschmied in Muschenried in het Oberpfälzer Wald.
Bij de hotelmoeder vragen we naar een kamer. Het liefst met 2 bedden.
Vol verbazing kijkt ze ons aan: ‘U wilt een kamer?’
Haar verbaasde blik doet ons het ergste vermoeden: ‘Ja bitte.’
‘Maar hoe heeft u ons gevonden?’
‘Uw hotel was het vijfde bord langs de provinciale weg,’
Deze logica maakt het voor de hotelmoeder niet veel duidelijker.
‘en dat was wat de dobbelsteen ons verplichtte.’
Na enige aarzeling laat de hotelmoeder ons gelukkig de enige vrije kamer zien. De badkamer is in ieder geval netjes:
Haar aarzeling om ons een kamer te geven wordt ons duidelijk als we een foto zien van de normale gasten:
Wij zien er natuurlijk niet uit als een stel vissers!
. Ongeloofwaardig als het waarschijnlijk is, heeft het dorp Muschenried met haar 50 inwoners ook een restaurant. Die van het hotel welteverstaan. De kaart ziet er prima uit en van de 7 voorgerechten:
schrappen we de Caprese. Costa dobbelt een 4 en daarmee de Scampi, ik gooi een 5 en daarmee de eendenlever. De hoteldochter kan onze dobbelacties wel waarderen en wil voor ons hoofdgerecht dobbelen. Van de 8 hoofdgerechten (en zie daar het radioactieve everzwijn op 2
) schrappen we de goedkoopste 2:
en laten haar dobbelen. Ze wilde alleen niet op de foto.
. Achteraf gelukkig voor ons gooit ze een 1 en niet een 2. Tweemaal reerugfilet voor ons alstublieft! Voor het eten komt heb ik nog tijd om Misstique al op de hoogte te stellen van haar geluk en feliciteer haar per sms met het souvenir dat we de volgende dag langs zullen brengen. Een dolgelukkige Misstique smst me gelijk terug. We zijn de volgende dag welkom in Zwolle. Dat ligt toch wel behoorlijk uit de richting, maar wie met een dobbelsteen op reis gaat, kan zoiets verwachten.
Dan volgt het eten. De voorgerechten zien er prima uit:
Na het heerlijke hoofdgerecht waar we geen foto van hebben, dobbelen we voor de nagerechten. Costa heeft als toetje een nougathart en ik de chocolademousse:
De hotelmoeder en -dochter zijn kennelijk dol op hartjes, vermoeden we in eerste instantie. Maar dan zien we de kok. Het is de hotelschoonzoon en niemand minder dan Manta Manta man! (Voor een indruk: stel je de bestuurder van een Opel Manta voor. Dus met snor en mat en iets te bruin.) Het hart van nougat is zijn creatie! Gelijk denken we aan de aankleding van het hotel. Is dat ook zijn werk?
Als we willen betalen met plastic, blijkt de kaartlezer niet te werken. ‘Scheissemachine!’ horen we hotelmoeder tegen het apparaat zeggen. ‘Das ist niemals passiert.’ Geen enkele van onze passen werkt op het apparaat, dus ik vraag haar de weg naar de dichtstbijzijnde geldautomaat. Die blijkt een dorp verder te liggen. Hebben we gelijk ook wat te doen deze avond. :’).
Eenmaal terug in Hotel Seeschmied betaal ik de rekening en besluiten we een rondje te lopen door Muschenried. Vijf minuten later zijn we weer terug. Op verzoek van een aantal FOK!sters nemen we de volgende foto:
UIO_AMS op een divan met luipaardprint.
Na een slachting onder de muggen te hebben aangericht, is het tijd voor bed. Morgen is de reis terug naar Amsterdam, via Zwolle.
[ Bericht 2% gewijzigd door UIO_AMS op 25-08-2010 20:47:29 (Wijn voor MissBliss!) ]
quote:Goeie foto met de thumbs up zo in de spiegel!Op woensdag 25 augustus 2010 18:50 schreef UIO_AMS het volgende:
Na enige aarzeling laat de hotelmoeder ons gelukkig de enige vrije kamer zien. De badkamer is in ieder geval netjes:
[ afbeelding ]
quote:Dat zie ik nu pas.
Goeie foto met de thumbs up zo in de spiegel!
quote:Dat zag ik al toen ik de sms van je kreegOp woensdag 25 augustus 2010 20:05 schreef UIO_AMS het volgende:
Zie je hem al staan in ons toekomstige liefdespaleis?
.quote:Verklap het nou niet.
Samen met dat knusse bed (wederom met hart) zeker? Ik snap dat je die foto niet direct in je verslag wilde zetten, alleen met een linkje
quote:Net als de Engelsen als je het letterlijk vanuit het Engels naar het Nederlands vertaalt.
Oh ja, hoe doe je dat eigenlijk, een rivier kruizen
quote:Ik kan hem wel betalen hoor. Daar heb je geen gezagvoerder voor nodig.
Dat zag ik al toen ik de sms van je kreeg
quote:Maar ik wil dan ook wel precies dezelfde divan waar jij en Costa op hebben liggen rollebollenOp woensdag 25 augustus 2010 20:27 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Ik kan hem wel betalen hoor. Daar heb je geen gezagvoerder voor nodig.
. 
Woensdag 21 juli; Muschenried - Amsterdam
Vandaag rest ons niets meer dan de rit terug naar Nederland. De opdrachten voor de dobbelsteen zijn voltooid. Er valt niets meer te dobbelen. Het lijstje met de volbrachte opdrachten doorgestreept:
• Vind het epicentrum van een aardbeving in Voralberg.
• Rij langs een woning van Hitler in Hafeld en zoek naar aanwijzingen.
• Bezoek tenminste 5 werken van kunstenaar / architect Hundertwasser in Oostenrijk.
• Bezoek de werken van architect Zaha Hadid in Innsbruck.
• Rij over de Grossglockner Hochalpenstrasse.
• Bezoek UNESCO werelderfgoed Hallstatt / Salzkammergut.
• Vind het drielandenpunt van Oostenrijk, Slovenië en Hongarije.
• Vind het geboortehuis van Arnold Schwarzenegger in Thal.
• Bezoek Schloss Schönbrunn in Wenen.
• Rij over de Rotweinstrasse in Burgerland.
• Koop een souvenir voor een FOK!ster.
En ook aan de weblogopdracht is min of meer voldaan. Rest ons niets anders dan het souvenir aan Misstique te overhandigen. Na een prima ontbijt in Hotel Seeschmied voeren we haar adres in het navigatiesysteem in en volgens de berekening moeten we daar rond vier uur zijn. Per sms geef ik dit aan haar door en niet veel later ontvang ik antwoord: Ze zal er zijn. Mooi.
Nu volgt een moeilijk moment. Ik moet 11 FOK!sters teleurstellen. Zij zullen geen souvenir ontvangen. Zelfs geen lelijk nep porseleinen beeldje van een Lipizaner paard. Ik kies voor de gemakkelijke weg en sms ze tegelijk het bericht, compleet met een woord van dank voor hun bijdrage aan het dobbelsteenavontuur.
Hierbij wil ik tevens alle andere users die een bijdrage hebben geleverd aan dit dobbelsteenavontuur bedanken. Hetzij door opties op te geven, hetzij door de dobbelsteen te werpen, hetzij door mee te posten. Zonder jullie inbreng zou het half zo leuk niet zijn.
Naarmate de reis vordert stromen de smsjes van teleurgestelde FOK!sters binnen. Ik probeer ze op te beuren met het feit dat er een vervolg komt en daarmee een kans op een souvenir. Onderweg filosoferen we over dat volgende dobbelsteenavontuur. Voor het eerste waren alleen de eurolanden opties, ditmaal alleen Europese landen, en volgende keer? Ik denk dat we de volgende keer wereldwijd gaan. Met hier en daar een beperking natuurlijk. Maar dat lezen jullie wel als we daar een topic over openen.
Hebben we dan helemaal niets meer gedobbeld op de weg terug? Ja natuurlijk wel! Bij een pompstation dobbelen we nog het laatste lunchpakket van dit dobbelsteenavontuur bij elkaar. Een Duits broodje frikandel. En dat is heel iets anders dan een Nederlands broodje frikandel.
. Een soort koude hamburger die wel smaakt naar een Nederlandse frikandel. Stipt om vier uur staan we stil voor het huis van Misstique en de man die heel veel geluk met haar heeft.
Met veel plezier neemt Misstique de fles sprankelende wijn genaamd Quinquin van wijnboer Esterházy in ontvangst. Hoe die gesmaakt heeft, moet ze ons nog maar eens melden.
Wat volgt is een verfrissing en een gesprek over het dobbelsteenprincipe. Niet iedereen ziet het zitten om je op reis volledig over te leveren aan de onzekerheden van een dobbelsteen. Dat kan en is best begrijpelijk. Uit ervaring kunnen wij zeggen, dat het voornamelijk positieve ervaringen zijn geweest. Natuurlijk heb je niet altijd het eten, of die activiteiten, of dat hotel dat je eerste keuze zou zijn geweest. Maar dat moet je loslaten. Niet stilstaan bij wat zou kunnen zijn, of wat je mist, maar meegaan met wat is. Het werkt heel bevrijdend. Zeker als je weer eens een vreemde menukaart voor je hebt. Een keuze is dan snel voor je gemaakt.
En dan gaan we naar huis. Ik stuur een sms naar wat Amsterdamse FOK!kers die ik in mijn telefoon heb staan met de verwachte aankomsttijd. Het merendeel kan niet vanwege werk en dergelijke, maar gelukkig zijn daar MissBliss en Re (al kwam hij iets later vanwege werk) om ons op te vangen en gelijk haar wijncadeaupakket te ontvangen.
En dat was het Grote Dobbelsteenavontuur 2010 in Oostenrijk. Het zit erop. In 2011 dus met wereldwijde opties.
Een speciaal woord van dank gaat uit naar Costadibalkoni, die zonder morren vele kilometers heeft gereden, die het meeste beeldmateriaal heeft vastgelegd, die mij kennis heeft laten maken met het werk van Die Antwoord, die elke dag vrolijk meeging in alle fratsen van het dobbelsteenavontuur en zodoende alles meemaakte met mij.
Zonder jou was dit alles niet mogelijk geweest.
.Er zijn wel nog wat open eindjes:
• Een paar filmpjes nog.
• Ripley moet haar nep porseleinen Lipizaner paard nog krijgen.
• Costa krijgt nog ¤ 5,33 van me.
• Die ontzettend dure paraplu ligt nu voor herstelwerkzaamheden in de fabriek, omdat hij kapot is gegaan toen ik hem na de eerste regenbui in Nederland dichtklapte.
[ Bericht 4% gewijzigd door UIO_AMS op 26-08-2010 07:39:27 ]
quote:Doe het dan net als de Engelsen met een SOp woensdag 25 augustus 2010 20:25 schreef UIO_AMS het volgende:
Net als de Engelsen als je het letterlijk vanuit het Engels naar het Nederlands vertaalt.
quote:We hadden al het vermoeden dat jij met die optie zou komen.
Bij deze dan alvast voor de dobbelsteen 2011: ARGENTINIE!
quote:Ik heb er al oversteken van gemaakt.
Doe het dan net als de Engelsen met een S
Maar gelukkig komen er nog wat filmpjes toch? toch?
quote:Ik ken het gevoel.
Wel een beetje een leeg gevoel zo na de laatste episode
quote:Toegevoegd aan de losse eindjes.Maar gelukkig komen er nog wat filmpjes toch? toch?
.quote:Zal ik dan ook maar vast Noorwegen als optie aandienen? Ik neem aan dat je met wereldwijd Europa niet uit wil sluiten?Op woensdag 25 augustus 2010 22:03 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
We hadden al het vermoeden dat jij met die optie zou komen.
[..]
Ik heb er al oversteken van gemaakt.
Mij maakt het vaak niet zo heel veel uit wat ik ga doen, je kan er zelf iets leuks van maken.En voor volgend jaar bied ik alvast Yap aan
http://www.harmencindyopr(...)erslagyapmicronesie/ (mensen zijn op wereldreis geweest en vonden Yap het mooiste van allemaal
Ze spreken er overigens ook Engels )quote:Precies! Maar jij hebt dan ook al wat dobbelervaring gezien de dobbeldate van vorig jaar. Opvallend dat dit jaar nog geen leuke, vrijgezelle FOK!sters zich gemeld hebben voor een dobbeldate met ons.
Op reis met de dobbelsteen lijkt me echt enorm leuk juist
quote:En voor volgend jaar bied ik alvast Yap aan
http://www.harmencindyopr(...)erslagyapmicronesie/ (mensen zijn op wereldreis geweest en vonden Yap het mooiste van allemaal
quote:
Geweldig reisverslag van die Yappers, maar ik denk dat je snel uitgedobbeld bent daar
quote:Het is natuurlijk ontzettend lief van jullie dat jullie nu al met opties komen, maar daar komt t.z.t. wel een topic voor, compleet met uitleg over en voorwaarden waar een optie aan moet voldoen.
Zal ik dan ook maar vast Noorwegen als optie aandienen? Ik neem aan dat je met wereldwijd Europa niet uit wil sluiten?
quote:Ik ben nog wel leuk, maar niet vrijgezel meer
Precies! Maar jij hebt dan ook al wat dobbelervaring gezien de dobbeldate van vorig jaar. Opvallend dat dit jaar nog geen leuke, vrijgezelle FOK!sters zich gemeld hebben voor een dobbeldate met ons.
En daarbij, 50% was niet eens vrijgezel vorig jaar, dus dat kan eventueel toch ook wel 100% worden. Dobbeldate was tof
quote:
Ik wil ook wel weer, maar ik ben ook niet vrijgezel. Mag ik toch mee U, dan kunnen we het losse eindje ook oplossen
maken we er een jaarlijks dagje van (och hemel, dat wordt weer eindeloos zoeken met de dagen, misschien moeten we dat ook maar dobbelen)quote:We hosselen ter plekke wel een geile serveerster voor jeOp donderdag 26 augustus 2010 16:01 schreef UIO_AMS het volgende:
Jullie snappen toch wel, dat ik deze avonturen alleen maar begonnen ben om zoveel mogelijk telefoonnummers van FOK!sters te scoren (gelukt) en om een dobbeldate met wat vrijgezelle jongedames te hosselen (nog niet gelukt).
quote:Jaaa dobbeldateOp donderdag 26 augustus 2010 14:17 schreef Ripley het volgende:
Ik wil ook wel weer, maar ik ben ook niet vrijgezel. Mag ik toch mee U, dan kunnen we het losse eindje ook oplossen
quote:Sorry, ik ben al bezet.Op donderdag 26 augustus 2010 16:19 schreef UIO_AMS het volgende:
Er valt hier wel meer te lezen, Krea.
quote:Kijk eens even hoe snel we een leuke vrijgezelle jongedame gehosseld hebben U
quote:Dat is 1, nu nog 1
Kijk eens even hoe snel we een leuke vrijgezelle jongedame gehosseld hebben U
quote:Die zou ik al gehosseld hebben als jij haar niet veel te vroeg van de Koninginnebrunch had weggenomen.
Kijk eens even hoe snel we een leuke vrijgezelle jongedame gehosseld hebben U
quote:
Stipt om vier uur staan we stil voor het huis van Misstique en de man die heel veel geluk met haar heeft.
!quote:We hebben er na onze vakantie nog geen tijd voor gehad, maar dit weekend zullen we de fles eens aanbreken, denk ik!Met veel plezier neemt Misstique de fles sprankelende wijn genaamd Quinquin van wijnboer Esterházy in ontvangst. Hoe die gesmaakt heeft, moet ze ons nog maar eens melden.
.quote:Uiteraard heb ik er zelf ook één gekocht. Die openen we wel bij het dobbelen voor de volgende bestemming.
We hebben er na onze vakantie nog geen tijd voor gehad, maar dit weekend zullen we de fles eens aanbreken, denk ik!
quote:Ja ik zag Rip weglopen en ben gewoon weer tussen alle knappe mannen gaan zitten. Tikt ze op het raam dat ik mee moet!Op donderdag 26 augustus 2010 22:05 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Die zou ik al gehosseld hebben als jij haar niet veel te vroeg van de Koninginnebrunch had weggenomen.
quote:Vrijgezel
[..]
Precies! Maar jij hebt dan ook al wat dobbelervaring gezien de dobbeldate van vorig jaar. Opvallend dat dit jaar nog geen leuke, vrijgezelle FOK!sters zich gemeld hebben voor een dobbeldate met ons.
Bijdrage aan dobbelavontuur
Kanshebber voor dobbelsouvenir
Bezoek van de heren
Gemiste kans mannen..... een gemiste kans.
quote:Precies. En dat noemt zichzelf een goed koppelaarster.
Ja ik zag Rip weglopen en ben gewoon weer tussen alle knappe mannen gaan zitten. Tikt ze op het raam dat ik mee moet!
quote:In mijn glazen bol zie ik een dobbeldate met Skaai en Cat22 binnen nu en niet al te lange tijd. Mooi.
Op quote:Ja is het nou een dobbeldate of een doubledateOp dinsdag 31 augustus 2010 09:45 schreef UIO_AMS het volgende:
In mijn glazen bol zie ik een dobbeldate met Skaai en Cat22 binnen nu en niet al te lange tijd. Mooi.
quote:Ja.
Ja is het nou een dobbeldate of een doubledate
quote:Ja?
quote:Mooi. Wanneer gaan we op dobbeldate?
quote:
[..]
Mooi. Wanneer gaan we op dobbeldate?
We kunnen beginnen in het donker.
quote:Maar dan kunnen we niet zien wat de dobbelsteen beslist heeft qua menu en dergelijke.
Met Skaai en Costa gaan we dus gewoon op dobbeldate. Eerst dobbelen voor de keuken, dan voor het restaurant en in het restaurant voor het menu. En voor het eten doen we natuurlijk een toeristische attractie in de stad. Uiteraard na daarvoor gedobbeld te hebben. quote:Zullen we dan eerst dobbelen voor een datum?
[..]
Maar dan kunnen we niet zien wat de dobbelsteen beslist heeft qua menu en dergelijke.
*denkt terug aan vorig jaar*
Hebben jullie nu nog ooit met Ripley en co. gemeet?
SPOILEREn dan zal ik op onze date maar dobbelen voor een hotel voor moi.
quote:Vorig jaar is het uiteindelijk ook gelukt met Ripley en Isabeau, dus dit jaar mag geen probleem zijn.
Zullen we dan eerst dobbelen voor een datum?
*denkt terug aan vorig jaar*
Hebben jullie nu nog ooit met Ripley en co. gemeet?SPOILEREn dan zal ik op onze date maar dobbelen voor een hotel voor moi.
quote:Vraag maar om een foto. Ripley heeft altijd nieuwe jurkjes.
Jamaar Ripley moet wel mee want ik wil haar in d'r nieuwe jurkje zien
. Ik zie dat we een dobbeldate hebben .Nu alleen nog een datum....
quote:En nog wat filmpjes natuurlijk.
Zo, daar ben ik ook weer eens
Nu alleen nog een datum....
quote:Uiteraard leuk om te horen van je, maar een goede nachtrust is wel belangrijk.
Leuk gedaan, UIO! Heb met plezier zitten lezen en m'n nachtrust uitgesteld
Binnenkort volgt een nieuw topic voor een nieuw avontuur. Dan moeten alleen wel wat losse eindjes hier verholpen zijn.
quote:Die losse eindjes zijn zeker een reminder voor mijOp dinsdag 7 september 2010 15:17 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Uiteraard leuk om te horen van je, maar een goede nachtrust is wel belangrijk.
Binnenkort volgt een nieuw topic voor een nieuw avontuur. Dan moeten alleen wel wat losse eindjes hier verholpen zijn.
Ik hoop ergens volgende week, zo tussen zeilen in Friesland en Oktoberfest er aan toe te komen! quote:Dat kot wel goed dus. Maar er zijn meer open eindjes. Zo ligt Ripley's schitterende souvenir nog bij mij thuis. En is m'n paraplu nog niet terug uit de fabriek.
Die losse eindjes zijn zeker een reminder voor mij
quote:Tsssk.... beetje nalatig he?Op woensdag 8 september 2010 13:06 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Dat kot wel goed dus. Maar er zijn meer open eindjes. Zo ligt Ripley's schitterende souvenir nog bij mij thuis. En is m'n paraplu nog niet terug uit de fabriek.
En het is ook ongehoord dat de fabriek die paraplu nog niet heeft teruggezonden, ja.
quote:Ja, dat.
Ik vind het ook ongehoord van Ripley dat ze het nog steeds niet is komen ophalen. En ze was niet eens bij onze thuiskomst.
En het is ook ongehoord dat de fabriek die paraplu nog niet heeft teruggezonden, ja.
SPOILERHeb je nog eens in R&P gekeken?
quote:Klopt. Heb de open eindjes er nog eens bijgepakt:
Op • Een paar filmpjes nog.
• Foto van nep porseleinen Lipizaner paard op de schouw van Ripley.
• Misstique's beoordeling van haar genuttigde souvenir.
quote:Een maaltijd op zich die Eisplatenschinken. En ja hè. Heb je nog een favoriete badkamer / toilet?Op maandag 4 oktober 2010 10:37 schreef yvonne het volgende:
Eisplatenschinken moet het zijn en verder: wat een schitterende badkamers!
quote:Euh, nu zeg ik het ook verkeerd
[..]
Een maaltijd op zich die Eisplatenschinken. En ja hè. Heb je nog een favoriete badkamer / toilet?
Het moet zijn pAlatschinken
Ja, die zielige met die handdoekjes eroverheen,
in dat hotel bij die mevrouw die wel heel verbaasd vroeg hoe jullie haar hotel gevonden hadden
( ik heb het wel allemaal gelezen ja
) Deze dusquote:Ik zat in de buurt. Duits is nooit m'n sterkste vreemde taal geweest.
Euh, nu zeg ik het ook verkeerd
Het moet zijn pAlatschinken
quote:Ah, je hebt de foto van het bed dus ook gevonden.Ja, die zielige met die handdoekjes eroverheen,
in dat hotel bij die mevrouw die wel heel verbaasd vroeg hoe jullie haar hotel gevonden hadden
( ik heb het wel allemaal gelezen ja
quote:Mooi ook die duim omhoog in de spiegel.
.quote:Wat fijn dat ook de beste foto van mij steeds weer terugkomt hier
quote:Euh ja, maar ik ga binnenkort weer even 2,5 week naar de States voor een korte roadtrip en ben daarvoor bijna elk weekend en door de week aan het werk, dus die moeten nog even wachten.
quote:Euh,Op donderdag 7 oktober 2010 12:30 schreef Skaai het volgende:
Ja potdorie ga je naar de States terwijl ik dat als optie heb gegeven voor jullie volgende avontuur!
ja...euhm...sorry. Maar de US is zo groot, d'r is nog meer te ontdekken. Zo gaat mijn tripje over twee weken voor het eerst naar de Westkust. San Francisco, Las Vegas en LA! . Heeel veel plezier .