Het Grote Dobbelsteenavontuur 2010 # 3: Het complete verslag!

Het Grote Dobbelsteenavontuur 2010 zit er weer op.

Ook zo benieuwd naar hoe het de dobbelsteenavonturiers verging in Oostenrijk? Hoe TRV-mod UIO_AMS en zijn reispartner Costadibalkoni voor de weblog op een zomerse wijze een berg afdaalden? Hoe Hundertwasser Oostenrijk opvrolijkte? Hoe een epicentrum in de streek Voralberg gevonden werd? Hoe de hoge Alpen bedwongen werden? Hoe de avonturiers in het Oostenrijkse Mekka belandden? Hoe een hittegolf in Oostenrijk eruit ziet? Waar Arnold Schwarzenegger geboren is? Wat de afkeer van een Russische hotelreceptioniste is? Wat een dobbelsteen bij de oudste eik van Europa deed? Hoe het reuzenrad van Wenen er van binnen uit ziet? Benieuwd naar een reisje langs de Donau? Welk cadeau Costadibalkoni kreeg van UIO_AMS op het drielandenpunt van Oostenrijk, Slovenië en Hongarije? Waar in Oostenrijk wijn te halen valt? Hoe de wc's zijn in de diverse hotels? Of wat jullie mod deed op een divan met luipaardprint in Beieren? Welke FOK!ster uiteindelijk een souvenir kreeg thuisgebracht?

Lees het hier in dit topic!

Snel nog een link naar de vorige twee delen van Het Grote Dobbelsteenavontuur van 2010:

UIO's en Costa's 2e grote dobbelsteenavontuur
UIO's en Costa's 2e grote dobbelsteenavontuur #2

[ Bericht 3% gewijzigd door UIO_AMS op 21-07-2010 20:04:27 ]

Wat is het Grote Dobbelsteenavontuur 2010 eigenlijk?

Welnu, dat kun je natuurlijk teruglezen in de vorige topics, maar in het kort komt het hier op neer:
Elke beslissing die we moeten nemen tijdens de reis laten we over aan de dobbelsteen. Waar we slapen, wat we eten, waar we heen gaan. Daarbij mogen users van FOK! opties opgeven voor de dobbelsteen en is er een aparte bijdrage voor de weblog.

In 2009 gingen Costadibalkoni en ik naar Frankrijk. De voorbereiding, belevenissen foto's en filmpjes van dat eerste grote dobbelsteenavontuur kunnen jullie nalezen in onderstaande topics:

UIO's grote dobbelsteenavontuur
UIO's grote dobbelsteenavontuur #2, vertrek 2 mei!
UIO's & Costa's grote dobbelsteenavontuur #3: Het verslag!
UIO's & Costa's grote dobbelsteenavontuur #4: De nasleep!

Wie zijn de dobbelsteenavonturiers?

De dobbelsteenavonturiers zijn twee dertigers en ik kan natuurlijk een heel gedetailleerde beschrijving geven, maar we hebben niet voor niets foto's gemaakt. Dus aanschouw de dobbelsteenavonturiers:


Links Costadibalkoni, rechts UIO_AMS.

En de dobbelsteen is blauw met gouden ogen, maar ook dat werkt beter met een foto:


De dobbelsteen en een heel gelukkige serveerster.

En wat is voor het vertrek al bepaald?

In eerste instantie is natuurlijk het land van bestemming door de dobbelsteen bepaald. Het werd Oostenrijk. Zoals ik eerder gemeld heb in dit topic, mochten de users van het TRV-forum opties geven voor de dobbelsteen. Dat heeft plaatsgevonden in de topics genoemd in de openingspost en na heel wat worpen kwamen de volgende activiteiten om in Oostenrijk uit te voeren naar voren:

• Maak een ritje met het reuzenrad in Wenen.
• Vind het epicentrum van een aardbeving in Voralberg.
• Rij langs een woning van Hitler in Hafeld en zoek naar aanwijzingen.
• Bezoek tenminste 5 werken van kunstenaar / architect Hundertwasser in Oostenrijk.
• Bezoek de werken van architect Zaha Hadid in Innsbruck.
• Rij over de Grossglockner Hochalpenstrasse.
• Bezoek UNESCO werelderfgoed Hallstatt / Salzkammergut.
• Vind het drielandenpunt van Oostenrijk, Slovenië en Hongarije.
• Vind het geboortehuis van Arnold Schwarzenegger in Thal.
• Bezoek Schloss Schönbrunn in Wenen.
• Rij over de Rotweinstrasse in Burgerland.
• Koop een souvenir voor een FOK!ster.

Maar dat is natuurlijk makkelijker met een overzichtskaartje:



Binnenkort volgt het eerste deel van het reisverslag. Uiteraard met foto's en filmpjes.

[ Bericht 46% gewijzigd door UIO_AMS op 25-07-2010 22:42:03 ]

quote:

Op woensdag 21 juli 2010 20:10 schreef Fogel het volgende:
Goed gedaan jongen, op naar het volgende epicentrum!

Dat was weer een mooie opdracht, Fogel. Bedankt ook voor je welkom thuis sms!

quote:

Op woensdag 21 juli 2010 21:32 schreef Thetallguy het volgende:
Goed 1e filmpje, ietwat abrupte overgang naar de foto's alleen.

Het is dan ook een teaser, Ttg.

Bedankt.

Ben nu bezig met het downloaden van alle foto's en dat duurt wel even.

Heb de tweede post van dit topic aangepast. Morgen ga ik aan het werk met het verslag van de eerste dag.

Maandag 12 juli; Amsterdam – Vaduz

Eindelijk is het zover: Het tweede grote dobbelsteenavontuur is klaar voor de start. Costadibalkoni en ik hebben de avond ervoor en na de WK-finale afgesproken om rond 10.00 uur te vertrekken. Een mooie tijd om te beginnen.

Echter, 's morgens loop ik al tegen een probleem aan: M'n kat heeft gevochten met een andere kat en die heeft zijn oor doorgebeten. De wond is ontstoken en ik moet (geen dobbelsteenoptie) met hem naar de dierenarts, die pas om 10.00 uur op de praktijk is. Vijf voor tien staat Costa voor de deur en gelijk rijden we met Blauwe Binkie (ik heb die naam niet bedacht) naar de praktijk. Zes minuten en ¤ 61 later loop ik weer de deur uit met Blauwe Binkie en een doosje pillen. MissBliss die tijdens het dobbelsteenavontuur voor hem zorgt, stel ik gelijk op de hoogte van de nieuwe pillen die ze hem moet geven bovenop de normale pillen die hij al krijgt.

Om 10.30 uur vertrekken we dan echt. De tripmeter zetten we op nul zodra we wegrijden. Vorig jaar reden we 4000 km, ik schat het dit jaar iets lager in. Ergens tussen de 3500 en 4000 km is mijn schatting. Costa schat nog iets lager. Onderwijl start Costa de muziek van z'n iPhone op. Een nieuwe plaat van de Zuid Afrikaanse rapband Die Antwoord met het geweldige nummer Enter The Ninja. De rest van de trip kunnen we de tekst I am a ninja, a modderfokking ninja niet uit ons hoofd krijgen.

Via Arnhem, Keulen en Frankfurt rijden we naar het zuiden. Bij een tankstation tussen Würzberg en Ulm pak ik de kaart er nog eens bij. Over 150 km is er een splitsing van de snelweg in twee. De één leidt naar Liechtenstein, de ander naar Neuschwanstein. Beiden goede plekken om te overnachten voordat we daadwerkelijk Oostenrijk binnenrijden. We dobbelen erom:

Dit filmpje laat gelijk zien hoe we ons hotel toegewezen krijgen door de dobbelsteen in Vaduz, maar daarvoor hadden we natuurlijk wel onze vignetten gekocht voor Oostenrijk en Zwitserland (waar we ongeveer 10 km over de snelweg reden). Kosten: ¤ 7,90 voor 10 dagen Oostenrijk en ¤ 25 voor 10 km in Zwitserland. Gelukkig hebben we wat foto's erbij:



Costa met het vignet van Oostenrijk.



En hier het vignet van Zwitserland. Een heel jaar geldig, wat handig is als je 10 km snelweg door Zwitserland neemt.

Na het dobbelen voor ons hotel bij het bord (zie filmpje) lopen we naar hotel Residence:



Alwaar we een mooie kamer krijgen:



Met een opvallende douche, waarbij Costa hier een demonstratie geeft van hoe wij geacht worden in de ochtend te douchen:



Ietwat apart wel.

Gezien de stortregens die net begonnen zijn, besluiten we in het restaurant van het hotel te eten. Beiden dobbelen een zomersalade als voorafje. Als hoofdgerecht dobbel ik een biefstuk en Costa de tarbot. Na prima gerechten laat ik het dobbelen voor een nagerecht over aan Costa, wat ons halbflüssiger chocokuchen oplevert.

Als we klaar zijn, is de regen opgehouden en maken Costa en ik een klein rondje door Vaduz. Veel banken en kennelijk zeer populair voor postzegelverzamelaars is deze hoofdstad van Liechtenstein. En ze hebben een echt Zwitsers 1001-dingen-mes voor maar 1200 Zwitserse franken. Na het rondje drinken we nog wat in de hotelbar, alwaar een zeer zwierige Nathalie ons bedient. Waarschijnlijk was ze ballerina in een vorige carrière.

En dat was dag 1 van het dobbelsteenavontuur van 2010.

quote:

Op maandag 26 juli 2010 00:17 schreef k_man het volgende:
Is dat trouwens een tweepersoonsbed, waar jullie samen in sliepen? Waarom geen double beds? Dan vraag je ook een beetje om zo'n badkamer hè..?

Het is een zeer ruim tweepersoonsbed. Ze hadden niets anders beschikbaar. Daar had de dobbelsteen geen rekening mee gehouden. Het wordt later in de trip nog erger.

quote:

Op maandag 26 juli 2010 16:11 schreef JohnnyKnoxville het volgende:
Erg genoeg om op het lijstje van boebiedoe te komen?

Neen, JK, neen. Het bed werd erger. Meer niet. Ook na deze trip zijn zowel Costadibalkoni als ik 100% hetero.

Dinsdag 13 juli; Vaduz – Innsbruck #1

Na een heerlijke douche is het eindelijk weer dobbeltijd. Aangezien we geen ontbijt krijgen bij het hotel, moet de dobbelsteen maar beslissen: Ontbijt in Liechtenstein (even) of ontbijt in Oostenrijk (oneven). Met een 3 als resultaat pakken we in en checken uit. Op naar Feldkirch net over de grens, waar we ontbijten in de oude binnenstad.

Een goed ontbijt later rijden we verder richting het noordoosten. Volgens het grote Hundertwasser-boek staat in de buurt van Feldkirch een fabriek die door Hundertwasser is aangepakt. Een prima plek om te beginnen met de Hundertwasser opdracht. De eerste van minimaal 5 werken zit verstopt in een dorpje genaamd Muntlix en is toch wat lastiger te vinden dan we gedacht hadden, maar hier staan we dan:



UIO_AMS met het grote Hundertwasser-boek en een enkele vinger omhoog om aan te geven dat dit werk nr 1 is dat we bewust bezoeken tijdens deze trip. Verder nog wat indrukken:




Dan rijden we naar het oosten via de Käsestrasse. Op naar het epicentrum van een aardbeving volgens de opdracht van Fogel. Bij aankomst stuur ik hem een sms om te vertellen dat we er zijn:



Dan rijden we verder naar de plek waar het epicentrum zou moeten zijn, maar vlak buiten het dorp lopen we tegen een probleem aan:



Alles leuk en aardig, maar we gaan geen boete tot ¤ 700 riskeren . Gelukkig is de opdracht te zoeken naar aanwijzingen van de aardbeving in het dorp. Na een verfrissing in het plaatselijke café, waar twee jongedames ons vreemd blijven aankijken, gaan we op zoek. Bij het kerkje vinden we een duidelijke aanwijzing:



Als dat geen bewijs is! Vanuit Buchboden zit er niets anders op dan 10 km terug te rijden naar de Käsestrasse en daar onze route in oostelijke richting te vervolgen. Vreemd genoeg komen we geen kaasboeren tegen, of plaatsen waar we de plaatselijke kaas kunnen uitproberen / aankopen. Dit is duidelijk geen Frankrijk.

Bij Imst (geen zomerrodelbaan gezien, NJ, maar daar zaten we nou ook niet echt op te letten) draaien we de snelweg op richting Innsbruck. Dat deel van het reisverslag volgt later wel.

Dinsdag 13 juli; Vaduz – Innsbruck #2

In het vorige verslag ben ik gebleven bij het opdraaien van de snelweg naar Innsbruck. We stellen de navigatie in op het parkeergebouw in het hartje centrum van Innsbruck. Als we het parkeergebouw uitlopen gaan we richting de tourist office om daar te dobbelen voor een hotel en om informatie te krijgen over de openingstijden van de skischans en de stations van de Nordkettenbahn die allen door Zaha Hadid ontworpen zijn. Het bezoeken daarvan is het resultaat van een opdracht van k_man. De schans blijkt tot zeven uur toegankelijk. Eerst maar een hotel dobbelen in de tourist office.



De Rough Guide biedt uitkomst voor de verdeling. Deze geeft namelijk een lijst van 12 hotels. Oneven en we dobbelen voor één van de eerste zes hotels, even en we dobbelen voor één van de laatste zes hotels:



Dat is een drie, de eerste zes dus. De volgende worp gaat ons een hotel toewijzen:





Weer een drie: Hotel Goldene Krone mag ons verwelkomen! Het blijkt 1 sigaret verderop te liggen en ze hebben een kamer voor ons:







Basic maar met twee aparte bedden. Het is nog redelijk vroeg in de middag, dus we hebben genoeg tijd om het eerste deel van de architectuuropdracht van k_man uit te voeren: een bezoek aan de skischans of de stations van de Nordkettenbahn. Maar welke eerst? Wederom biedt de dobbelsteen uitkomst voor al onze belangrijke vragen tijdens het dobbelsteenavontuur: even de schans, oneven de stations:



Op naar de schans! Onderweg naar de auto komen we in de Altstadt langs het balkon met het gouden dak waar Sjeen ons op wilde zien. Ze zal het moeten doen met een foto met mij erbij, maar niet erop:



Niet veel later staan we bij het Bergisel Stadion, zoals blijkt uit het volgende filmpje:

Het filmpje met levende skischanslegende Janne Ahonen.

Bij de lift kwam de springer naast me mij al bekend voor, maar ik kon er geen naam bij bedenken. Toen een aantal liftpassagiers hem om zijn handtekening vroegen, wist ik wel dat het een bekende was, maar pas in de lift kreeg ik het door. Op z'n ski's zat een plaatje met daarop zijn naam: Janne Ahonen. De vijfvoudig (dus niet viervoudig zoals ik met mijn beperkte skispring-kennis in het filmpje beweerde) winnaar van de vierschansentoernee!

Terug in het hotel dobbel ik voor een restaurant: het vijfde aan de even zijde. Daar dobbelen we vooraf een rundsoep (met frittaten voor mij en noedels voor Costadibalkoni) en als hoofdgerechten Tiroler G'röstl (voor Costa) en Schweinefleisch mit Knödeln. Lekker, maar best zwaar op de maag.

Tijdens een korte maar hevige donderstorm eten we een ijsje en wandelen daarna een beetje door de stad om de zware gerechten wat te helpen verteren. Maar dan komen we opeens uit bij het eerste station van de Nordkettenbahn:



Dichterbij gekomen komen we tot de ontdekking, dat de lijn gesloten is wegens onderhoud:



De volgende dag moeten we dan maar met de auto langs de diverse stations. Op de weg terug naar het hotel duiken we een Ierse Pub in. Kennelijk zijn we de enigen naast het barpersoneel. Een lege Ierse Pub is een trieste omgeving. Uiteindelijk belanden we op een terras tot we onze bedden in het hotel opzoeken.

[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 28-07-2010 22:35:48 ]

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 09:19 schreef Burdie het volgende:
Erg leuk verslag tot nog toe, UIO!

Dank je, Burdie. Voor dit soort posts doen we het.

Vinden jullie de routekaartjes ook niet geweldig? Kan je de reis over doen, mocht je dat willen.

Later vandaag het volgende deel van het verslag.

Woensdag 14 juli; Innsbruck – Zell am See #1

Aangezien het ontbijt inbegrepen is bij het hotel, hoeft de dobbelsteen daarover niets te beslissen. Jammer genoeg valt het ontbijt in de Goldene Krone tegen. Of om met de worden van Costadibalkoni te spreken: ‘Dit is de meest gore jus d’orange ooit.’ . Na het ontbijt checken we uit en Costa rijdt de auto voor.

De Nordkettenbahn is dan wel gesloten voor onderhoud, met ons navigatiesysteem komen we vast ook wel langs de eerste vier stations die door Zaha Hadid zijn ontworpen. Dit deel van de bahn wordt overigens de Hungerburgbahn genoemd. Het eerste station (Congress) hebben jullie al op de foto’s van gisteren kunnen zien. Op naar het tweede station genaamd Löwenhaus. We parkeren in de buurt van de oude voetgangersbrug over de Inn en lopen naar station Löwenhaus:



Tot zover het eenvoudige gedeelte. Nu moeten we bij station Alpenzoo zien te komen. Veel beter dan zo kunnen we het niet in beeld krijgen:



Na een lange slingerweg bereiken we het eind van de Zaha Hadid sectie van de Nordkettenbahn, namelijk station Hungerburg:



Daarvandaan hebben we een uitzicht over de stad Innsbruck, met aan de andere kant de skischans:



Dit is gelijk een prima plek om te dobbelen voor de weblogopties. De lijst met mogelijkheden:

quote:

1(1) Dirigeer een lokaal Mozart/Haydn/Strauss-orkest.
2(1) Het liedje "Do-Re-Mi" uit de Sound of Music naspelen/zingen
1(2) Vijf mensen uit Oostenrijk laten zeggen dat ze elke dag op de FOK!weblog zitten (in het Nederlands).
2(2) Drie echte oostenrijkse Apfelstrudels maken en opeten.
1(3) Een glaasje melk melken van een van die berg koeien.
2(3) Zorbing in Flachau: http://www.zorb.at/
1(4) Een kijkje nemen in de Redbullhangaar op het vliegveld van Salzburg.
2(4) Naar het plaatsje 'Fucking' gaan en op de foto staan met het plaatsnaambord.
1(5) Rodelen
2(5) Onder een waterval gaan douchen
1(6) De Grossglockner beklimmen.
2(6) Een hele dag in lederhosen rondwandelen, de beste jodelaar uit het dorp zoeken en met hem een nieuwe clip opnemen voor 'Anton aus Tirol'

De eerste worp levert een 6 op. Geen foto’s hiervan, wel een filmpje dat Costa zal plakken aan het filmpje van de uitvoering en dat gepost zal worden als we daar zijn aangekomen in ons verslag.

De 6 is even en dus levert het de volgende overgebleven weblogopties op:

quote:

2(1) Het liedje "Do-Re-Mi" uit de Sound of Music naspelen/zingen.
2(2) Drie echte oostenrijkse Apfelstrudels maken en opeten.
2(3) Zorbing in Flachau: http://www.zorb.at/
2(4) Naar het plaatsje 'Fucking' gaan en op de foto staan met het plaatsnaambord.
2(5) Onder een waterval gaan douchen
2(6) Een hele dag in lederhosen rondwandelen, de beste jodelaar uit het dorp zoeken en met hem een nieuwe clip opnemen voor 'Anton aus Tirol'

Bij de Spar slaan we wat water voor onderweg in en dobbelen gelijk voor het bovenstaande. Dit levert een 3 op. Zorbing in Flachau dus. Tof. Heb altijd al in een plastic bal van een berg af willen rollen.

Voor vandaag staat het rijden over de Grossglockner Hochalpenstrasse op het programma. We willen deze vanuit het zuiden doen, zodat we eindigen in Zell am See waar een fontein van Hundertwasser staat. Dit komt ook beter uit met de route naar Hallstatt waar we de opdracht Bezoek UNESCO werelderfgoed Hallstatt / Salzkammergut de volgende dag kunnen volbrengen.

Het zuidelijke vertrekpunt over de Grossglockner Hochalpenstrasse is de stad Lienz. De enige andere weg om daar te komen vanuit het noorden is de Felber Tauern Hochalpenstrasse die vertrekt uit het plaatsje Mittersill. En dat plaatsje is op twee manieren te bereiken vanuit Innsbruck: via het Zillertal (oneven) of via Kitzbühl (even). In de auto gooi ik een 2. Via Kitzbühl dus. Vroeg in de middag komen we aan in Kitzbühl, waar we in de plaatselijke Konditorei dobbelen voor de lunch. Thee met topfenstrudel voor mij, koffie met sachertorte voor Costa.

Dan beginnen we aan de Felber Tauern Hochalpenstrasse. Vlak voor de Felber Tauern tunnel zetten we de auto langs de kant om van het uitzicht te genieten en om enige verkoeling op te zoeken:



UIO_AMS in een Alpenwei.



Een mooi en vooral ook erg koud bergriviertje.



Costa vindt de verkoeling die hij nodig heeft in het riviertje.



En kennelijk zijn we niet de enigen die verkoeling zoeken.

De tol van ¤ 10 nemen we voor lief; de Felber Tauern Hochalpenstrasse is mooi en rustig qua verkeer. Een prima route naar het zuiden.

Eenmaal in Lienz tanken we de auto vol. Op naar de Grossglockner Hochalpenstrasse! Maar als we Lienz uitrijden, zien we een designtechnisch hoogstandje dat we natuurlijk vast moeten leggen voor de geïnteresseerden:



Wie wil er nou niet in een bier- / wijnvat wonen? .

Het verslag van de rest van deze dag volgt in #2.

[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 28-07-2010 19:45:20 ]

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 19:59 schreef k_man het volgende:
Leuk. De architectuuropdracht is toch best redelijk geslaagd uiteindelijk.

Stations zien er ook mooi uit.

De stations waren ook erg mooi. De schans vond ik wat minder, maar dat kan ook liggen aan het feit dat je niet makkelijk kan zien wat ze ontworpen heeft. Bij de schans zie je voornamelijk de onderkant en als je er bovenop staat, kun je het helemaal niet zien. Dat we Janne Ahonen tegenkwamen was dan weer een meevaller. Al met al een leuke opdracht met een geslaagde uitvoering. Ik kan niet wachten op het filmpje.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 20:32 schreef Skaai het volgende:
Ik heb jullie dobbelverhaal wederom uitgelegd aan mensen (oom en oma) en elke keer zijn ze enthousiast .

Je moet me toch eens uitleggen hoe je dat doet. Heb het geprobeerd uit te leggen aan m'n ouders en ik dacht dat ze het begrepen hadden. Maar toen ze me vroeg of ik de menukaarten wel kon lezen en ik aangaf dat dat toch niet veel uitmaakte, keek ze me heel vreemd aan. "Moest je daarvoor ook dobbelen?" getuigt niet van enig begrip voor wat een dobbelsteenavontuur inhoudt.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 21:38 schreef costadibalkoni het volgende:
Tada! Daar is 'ie dan:

Dobbelsteenavontuur 2010 Deel 2 - Janne Ahonen

Youtube is nog even bezig met het verwerken, de kwaliteit laat nog wat te wensen over.

Nou, dat is overduidelijk Janne Ahonen. Dat ziet iedereen. Hier een plaatje van hem:



Ik zal het filmpje even in het verslag zetten. .

[ Bericht 6% gewijzigd door UIO_AMS op 28-07-2010 22:44:29 ]

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 22:28 schreef k_man het volgende:
Ah. Op het filmpje vind ik de schans toch ook wel mooi hoor.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dat ziet er een stuk beter uit. Hadden we toch naar een andere locatie moeten gaan.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 23:03 schreef gothic-blackie het volgende:
het is toch wel grappig dat je door de filmpjes de tekst niet alleen leest maar het in gedachten ook met je stem hoort vertellen (tenminste heb ik, en ik zal vast een steekje los hebben ergens )

Ach, zo vreemd is dat toch niet. Ik denk altijd: 'Wie is toch die idioot die ze mij hebben laten nasynchroniseren? Zo klink ik toch helemaal niet?' En dat ondanks het feit dat ik op meerdere filmpjes nu m'n eigen stem heb gehoord zoals die werkelijk is.

Ik zie nu pas de aangepaste ondertitel en signature van Costadibalkoni. Zit ik weer net als het hele dobbelsteenavontuur met dat nummer in m'n hoofd.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 21:38 schreef costadibalkoni het volgende:

Het filmpje eindigt met de opmerking dat de weblog het volgende filmpje is, maar daar zit de Grossglockner Hochalpenstrasse nog tussen. Toch? Of is dat filmpje niet geslaagd?

quote:

Op vrijdag 30 juli 2010 17:57 schreef costadibalkoni het volgende:
Zeker, Ik ben dan ook druk bezig, helaas moet het filmpje even overnieuw gemaakt worden omdat iMovie niet helemaal meewerkt. Ik ben alleen nog aan het twijfelen of ik 1 filmpje maak met het dobbelen voor de weblogopdracht en het uitvoeren ervan (wel zo makkelijk voor het weblog) of toch twee, waarin in het eerste filmpje ook Grossglöcknerhochaplenstraße zit.

Hou ze maar gescheiden. Dus één voor de weblog en één over de Grossglockner Hochalpenstrasse.

Woensdag 14 juli; Innsbruck – Zell am See #2

Op naar de Grossglockner Hochalpenstrasse! Vanuit Lienz vertrekken we naar het noorden. Bij Heiligenblut begint deze echt. We zetten de auto stil om een foto te nemen van de Pfarrkirche St. Vincent, waarbinnen volgens de overlevering een relikwie met het bloed van Christus wordt bewaard.



Dat is een dobbelsteenworp waard. Of we naar binnen zijn gegaan en de beklimming van de Grossglockner Hochalpenstrasse zie je in het volgende filmpje:

We rijden weg uit Heiligenblut en betalen de tol van ¤ 28,-. Zeker niet de goedkoopste route aller tijden, maar nog altijd goedkoper dan de 10 km snelweg in Zwitserland.



Hier zie je de Grossglockner en een deel van de gletsjer. Tip voor de geïnteresseerden: Mocht je ooit hier naar toe gaan, rij dan de overdekte parkeergarage in en rij deze helemaal naar boven. Op deze hoogte kom je trouwens ook de bergmarmot tegen:



Vanaf de Grossglockner rijden we weer terug naar de Hochalpenstrasse om het hoogste punt van onze reis, de Hochtor-pass op 2504 meter hoogte, te passeren:



Vandaaruit hebben we een mooi uitzicht over de Grossglockner Hochalpenstrasse:



Een mooie route en de ¤ 28,- meer dan waard. Dan zetten we koers naar Zell am See voor het tweede werk van Hundertwasser; een fontein in de tuin van het Grand Hotel aldaar:



UIO_AMS met twee vingers omhoog om aan te geven dat dit werk nr 2 van Hundertwasser is, dat we bewust bezoeken tijdens deze trip.

Wat niet echt opvalt op de foto, is de enorme hoeveelheid moslims die naar Zell am See zijn gekomen. We zagen hier meer hoofddoekjes dan we in de rest van Oostenrijk zijn tegengekomen. Navraag bij een moslimcollega leert me dat bij zijn weten niets bijzonders in Zell am See is dat specifiek moslims zou moeten aantrekken. Maar ook hij vond het opvallend toen ik hem erover vertelde.

Nu we toch in het Grand Hotel zijn, besluiten we te dobbelen of we in de hoteltuin zullen dineren en elders in de stad overnachten (even), of te overnachten in het Grand Hotel en elders te dineren (oneven). Ik gooi een twee. Dineren in de hoteltuin en elders overnachten dus. Volgens de Rough Guide hou ik dan nog 6 opties over om te overnachten over. Uiteraard zijn er veel meer mogelijkheden in Zell am See, maar dat is wel een mooi dobbelaantal. Ik gooi een 4: Hotel Lebzelter mag ons ontvangen. Het is nog geen etenstijd, dus we checken eerst in. Wederom hebben we geluk. Ze hebben een kamer met bed en slaapbank voor ons.

[Foto’s kamer? Die zijn er niet. ;(.]

Na het parkeren van onze grote en vooral ook brede auto in een veel te nauwe ruimte, begeven we ons weer richting het Grand Hotel. We hebben geluk: het laatste ongereserveerde tafeltje in de tuin is voor ons. Naast á la carte heeft het restaurant ook 2 menu’s: het klassieke menu (die Costa dobbelt) en het heimische menu (dat ik dobbel). We laten het ons zeer smaken.



Uitzicht over het meer van Zell.



Lamsvlees als onderdeel van het heimische menu.



Forel als onderdeel van het klassieke menu.

Het ideaalbeeld van een mooie ligging en een prima keuken kan echter wreed verstoord worden door het inhuren van Guitar Tony. Helaas is exact dat hetgene dat het Grand Hotel had gedaan. De volledige speellijst van Tony zullen we niet geven, maar als we zeggen dat daar ondermeer van uitmaakten: Volare, Guantanamera en La Cucaracha, zegt dat wel genoeg.

We weten dan ook niet hoe snel we weg moeten wezen na het eten en lopen een stukje langs het water. Daar zien we opeens een enorm opgefokte Ford Mustang staan met kentekenplaten uit Kuwait. En als je dan toch stickers op je auto plakt in een vreemde taal, zorg dan wel dat het correct gespeld is:



De grappigste tekst hebben we helaas niet op de foto staan. Helemaal hilarisch wordt het als je een reis langs allerlei Europese landen maakt en van de omtrek van het land een sticker maakt met daarin de naam van het land en deze op de motorkap plakt:



Hij zal ondertussen wel hier zijn, dus: Welkom in Praguay!

Als we teruglopen naar het centrum van Zell am See valt gelijk iets op: Hoe verder van het meer, hoe minder hoofddoekjes en hoe meer lederhosen en dirndls. Op het terras genieten we nog wat na van de lokale geneugtes:



En dan is het tijd voor bed.

[ Bericht 5% gewijzigd door UIO_AMS op 05-08-2010 22:55:40 (filmpje erbij) ]

quote:

Op vrijdag 30 juli 2010 23:45 schreef costadibalkoni het volgende:
Ah ja...Guitar Tony:'I can say thank you, in 30 languages'. Welk een prachtig repertoire had 'ie he.
Hij paste wel prima bij de vergane glorie van het Grand Hotel vond ik.

Jij hebt vast nog wel een paar andere teksten van die auto voorhanden.

Donderdag 15 juli; Zell am See – Graz #1

Wederom is het ontbijt inbegrepen bij het hotel en heeft de dobbelsteen dus weinig te beslissen. En het ontbijt in Hotel Lebzelter is uitstekend. Deze vierde dag van het grote dobbelsteenavontuur in Oostenrijk kan niet beter beginnen. Vandaag staat op het programma het bezoek aan UNESCO World Heritage site Hallstatt Dachstein / Salzkammergut Cultural Landscape, een gebied van grote schoonheid. Dat belooft wat na de schitterende rit van gisteren. En we moeten ook naar Flachau om de weblogopdracht uit te voeren. In een plastic opblaasbal een heuvel afrollen.

Bij de dames van de hotelreceptie vragen we naar meer informatie over zorbing in Flachau, maar helaas komen alleen meewarige blikken ons toe. Costa probeert het op een andere wijze: 'Het is een soort van extreme sport.' Niet dat de dames daar veel wijzer van worden, maar we hebben ons nu wel gepresenteerd als een stel durfals.

Op goed geluk gaan we dan maar naar Flachau. Twee routes leiden daarheen: oneven is de langere toeristische route, even is de snelweg route. Met een 3 pakken we de langere route. Onderweg hebben we mooie uitzichten:



Uiteindelijk bereiken we Flachau en hebben we kans om het filmpje voor de weblog te schieten:

Enigszins terneergeslagen nemen we weer plaats in de auto. Wat nu? Laten we eerst maar eens naar Hallstatt gaan en daar verder bedenken wat we gaan doen. We rijden de snelweg op en al gauw komen we bij de afslag naar Hallstatt. Volgens de kaart tenminste. In werkelijkheid blijkt de weg naar Hallstatt ver onder ons door te gaan zonder afslag van de snelweg. In plaats van oostwaarts rijden we nu westwaarts. Oeps.

Om de stemming in de auto wat te verbeteren, doen we The Best of Tom Jones in de cd-speler. Dit werkt. Het feit dat ik een andere afslag naar Hallstatt vind op de kaart, werkt ook mee. Een stukje om, maar wat geeft dat? De volgende afslag volgens de kaart bestaat in werkelijkheid gelukkig wel en we bevinden ons op de weg naar Hallstatt. Halverwege rijden we door Abtenau, een mooi plaatsje in het dal, als ik plotseling een bord zie staan: Sommerrodelbahn Abtenau! Met 1980 meter de langste van Europa! Dit vraagt om een beslissing van de dobbelsteen. Immers, zomerrodelen stond ook tussen de weblogopties en is, net als zorbing, ook een manier om van een berg af te gaan:

Opdracht voltooid, als je het mij vraagt. Al durf ik het geen soort van extreme sport te noemen. Een plaatje van boven:



De hele exercitie heeft behoorlijk lang geduurd, in ieder geval veel langer dan verwacht, en dus rijden we door naar Hallstatt:



Daar dobbelen we gelijk voor de lunch:



Het eerste restaurant dus. Daar aangekomen vragen we de serveerster naar 3 aanraders van het menu. Het blijkt dat de kleine kaart ook maar 3 gerechten kent. Dat maakt het ook voor de serveerster eenvoudiger. Costa dobbelt voor ons beiden een worstsalade:



Verrassend lekker! Na het eten lopen we nog een rondje door Hallstatt en schieten wat plaatjes van de omgeving:





Het is er mooi, maar niet uitzonderlijk mooi voor een UNESCO-site. En het is weer erg warm. Sinds we Nederland verlaten hebben, is het elke dag wel boven de 35 graden geweest. Gelukkig heeft de auto een airco en die zetten we ook gelijk aan als we plaatsnemen in de auto. Maar waar heen? We kunnen de toeristische route door het hart van Oostenrijk nemen in de richting van Graz en dan onderweg ergens overnachten (oneven), of de snelwegroute naar Graz (even). In de auto gooi ik een 6. De snelweg dus.

Onderweg moeten we door de Gleinalmtunnel van 8,3 km lengte. De langste tunnel tijdens onze trip. Denken we. Maar dan rijden we bij Graz een tunnel in van 10,3 km lengte. Het is laat in de middag, maar we hebben nog tijd om even buiten Graz in het plaatsje Bärnbach de St. Barbara kerk te bezoeken. Deze is ook door Hundertwasser onder handen genomen:





UIO_AMS houdt 3 vingers omhoog om aan te duiden dat dit het derde werk van Hundertwasser is dat we bewust opzoeken. Nog 2 te gaan en deze opdracht is volbracht. Wat helaas op de foto te zien is, zijn de 6 poorten buiten de kerk die aan weerszijden symbolen hebben van 11 verschillende religies en 1 zonder symbool voor de atheïstische medemens.

Via een landelijke route rijden we naar Graz. Onderweg komen we dan langs het geboortehuis van Der Governator in het dorpje Thal. Aanwijzingen van zijn afkomst zijn niet moeilijk te vinden:



Zomaar één van de vele borden over de beroemdste zoon van Thal in het dorp.



Het bezoekerscentrum dat net gesloten was.



Costa voor de school van Arnold, met inspirerende teksten van de man zelf.



Het geboortehuis. Saillant detail: op de deurknoppen staan de initialen A S. Dus dat is duidelijk.

In het volgende deel: Het hotel in Graz, hoe een Russische haar diepste angsten kenbaar maakte, de zoektocht naar een restaurant, een tent voor potten, donder en regen, een grijze DJ onder een lekkende overkapping en ijs. Veel ijs. En een reddende engel met een bankpas.

[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 05-08-2010 22:59:36 (Filmpjes erbij) ]

quote:

Op zondag 1 augustus 2010 23:17 schreef Fogel het volgende:
Flinke scheur daar nabij het epicentrum

We vonden ook dat de bewoners behoorlijk kalm waren gebleven in dit onlangs getroffen gebied.

quote:

Op zondag 1 augustus 2010 23:15 schreef costadibalkoni het volgende:
Tja, ik kan mij vaag nog iets herinneren met:

'I am fun, I am joy, if you want funjoy follow me'

Maar dat is het dan ook wel.

O ja, de funjoy sticker.

quote:

De ruzie met iMovie is inmiddels beslecht. Helaas zijn op het slagveld wel twee filmpjes gesneuveld. Ik moet ik de filmpjes van de Grossglöknerhochalpstraße en de weblog opdracht opnieuw maken. Dat gaat nog wel even duren helaas....

Dat is spijtig om te horen.

Concentreer je anders maar op de filmpjes voor de weblog. Dus één over zorbing en één over zomerrodelen. Volgens mij is het filmpje over de Grossglockner niet de meest interessante.

Zijn jullie ook zo benieuwd naar het volgende deel van het verslag?

Ik ben nu aan het typen over het avondprogramma in Graz. Geef me nog een uurtje, want ik moet ook nog de foto's verkleinen en uploaden en zo.

Donderdag 15 juli; Zell am See – Graz #2

Vanuit Thal is het slechts een paar kilometer naar het centrum van Graz. In de auto dobbelen we dan ook voor het hotel.



De Rough Guide biedt uitkomst voor de verdeling: 6 hotels in het centrum. De verdeling is:

1. Erzherzog Johann
2. Grand Hotel Wiesler
3. Grazerhof
4. Mariahilf
5. Schlossberg
6. Weitzer



Mariahilf dus. Het navigatiesysteem kent het hotel en binnen een mum van tijd sta ik binnen met de vraag of ze een kamer hebben met twee bedden. Dat hebben ze en ik geef het goede nieuws door aan Costa die in de auto is blijven zitten. We zetten de spullen bij de receptie neer en Costa gaat op zoek naar de parkeergarage, mij achterlatend bij de mooie receptioniste.

Er zit niets anders op dan een praatje met haar aan te knopen:

'Hello, where are you from?'
'From Russia.'
'Ah, so what brought you to Graz?'
'My parents.'

Juist. Deze conversatie verloopt vlekkeloos.

'Have you been living here for a long time?'
'We came here when I was ten years old. That's ten years ago.'

Twintig dus. Net te jong.

'And do you like it here?'
'It's okay. Where are you from?'
'I'm from Amsterdam.'
'Ah.'

Hmm, dit is een wel erg neutrale 'Ah.'. Dit vraagt om meer.

'It's a nice place. You should visit is sometime.'
'Yes, well, maybe. I don't know.'

Iets zit haar dwars. Ik besluit door te vragen.

'You're not sure. Why not?'

En dan twijfelt ze een moment. Klaarblijkelijk probeert ze in te schatten hoe ik op haar reactie zal reageren. Kennelijk redelijk, want ze neemt me in vertrouwen:

'Are there a lot of black people in Amsterdam?'

Enigszins geschrokken van de bedoeling van deze vraag, deins ik achteruit. Kennelijk vindt ze dat ze mij in vertrouwen kan nemen om zo'n vraag te stellen. Wat impliceert dat? Heb ik het uiterlijk van een man die mensen met een xenofobische inslag in vertrouwen durven te nemen? Maar nog belangrijker: Waarom is dat van doorslaggevend belang voor een eventueel bezoek aan Amsterdam?

'Quite a few. Why is that important?'
'Because I'm afraid of black people.'

Ow, het is gewoon angst. En wellicht angst voor het onbekende. Dit is maar op één manier op te lossen:

'Twenty-five years ago, we were afraid of the Russians. And now look at us! Talking like nothing ever happened.'
'Really? Afraid of the Russians?'

Ok, ze is pas 20, maar enig historisch besef over je afkomst mag je toch wel hebben.

'Yes, and we didn't like you, because we couldn't eat spinach.'

Ik heb ook geen idee wat me bezielde om dit te zeggen.
Volledig uit het veld geslagen, kijkt de mooie Russische me aan.

'You couldn't eat spinach because of the Russians?'
'Well, because of Tsjernobil.'
'Ah.'

Dat kent ze gelukkig wel. Op dat moment komt Costa binnen wandelen. Nu het toch over eten gaat, vraag ik haar naar een goed restaurant. Veel meer dan de pizzeria om de hoek weet ze niet te noemen. We leggen de spullen op de bijzonder basic kamer en gaan op pad. In het centrum dobbelen we voor een restaurant. Zo gezegd, zo gedaan. Hier staan we op de Hauptplatz voor het Rathaus en ik dobbel voor het zoveelste restaurant dat we zullen binnengaan:



Zonder waarschuwing gefotografeerd worden is ook niets.



Ja nee, daar moet je zijn met je vastleggingen.



Het 5e restaurant dus. Dat moet lukken.

Een half uur later vinden we eindelijk het 5e restaurant. Ik begrijp ook gelijk de moeite van de Russische om een restaurant in het centrum te noemen. Dat valt niet mee in Graz.



De oven van restaurant Santa Ana. Bij Santa Ana dobbel ik eendenborstfilet met polenta en Costa iets pikants, maar geen idee meer wat. En echt pikant was het ook niet volgens hem. Maar wel erg lekker.

Maar dan valt ons iets op: Alleen vrouwen in de bediening. En aan de tafeltjes zitten ook niet veel mannen. En de vrouwen hebben ook een bepaald uiterlijk dat je normaliter koppelt aan vrouwen met een bepaalde seksuele voorkeur. Niet dat dat iets uitmaakt natuurlijk.

Na het eten gaan we op zoek naar een ijscoman. Daar vinden we er vele van. Net als in heel Oostenrijk trouwens. Costa dobbelt voor het aantal Kügeln: 1-3 = 1 bol, 4-6 = 2 bollen. Een 6 levert ons 2 bollen op. Na vele worpen levert mij dat banaan en hazelnoot op. Niet de beste combinatie.

We lopen al ijsje etend terug naar de Hauptplatz als we vanuit een steegje muziek horen. We besluiten er te gaan kijken. De hele steeg blijkt overkapt te zijn met twee grote canvas doeken, er staat een ouwe grijze DJ aan een draaitafel (Die Antwoord – Enter The Ninja zal hij wel niet kennen) en mensen staan te dansen. We nemen plaats op het terras en bestellen wat te drinken.

Plots horen we het donderen en de regen begint, maar we zitten droog onder de overkapping. De constructie kent echter een zwak punt: daar waar de twee doeken ontmoeten. Eerst vallen er wat druppels, maar al snel is het een mooie waterval. Een man met rode broek loopt langs ons. Nietsvermoedend sms-end nadert hij de waterval. Het tafereel speelt als in slowmotion voor ons af. Zelden iemand zo beteuterd zien kijken.

Zodra het wat droger is, lopen we de steeg aan de andere kant uit. Gelijk staan we te midden van een aantal restaurants. Daar hadden we dus moeten zijn. Het blijft miezeren en ik besluit een paraplu te kopen als de kans daartoe zich voordoet. M'n hoogste prioriteit nu is echter sigaretten. Die zijn al een uurtje op, maar aan mijn nicotineverslaving moet voldaan worden. Gelukkig staan in de grotere steden overal sigarettenautomaten op straat. Ik besluit mijn geluk te beproeven. Automaat 1 is niet veel soeps, maar automaat 2 heeft mijn merk. Ik werp wat geld in, maar niets gebeurt. Nadere inspectie leert mij dat je een bankpas moet hebben die een leeftijdskoppeling heeft. Dat heb ik niet. Gelukkig verschijnt dan net een reddende engel met een bankpas.

Voldaan keren we terug naar het hotel. Beiden neuriën het refrein van Die Antwoord – Enter The Ninja. Een aanstekelijk en ook irritant deuntje:

Ayie ayie aay
I am your butterfly
I need my protection
need my samurai

Op tafel in de lobby van het hotel ligt een krant en ik zie nog net een glimp van de kop: Niemals war es so heiss. Nog steeds tikt het kwik dagelijks een temperatuur boven de 35 graden aan. Het is echt heet hier. Morgen maar wat verkoeling opzoeken als het weer zo heet is.

In het volgende deel: Enter The Ninja #1, het kunstzinnige Graz, ontoegankelijke wegen naar het drielandenpunt, Hundertwasser #4, een laborant in witte jas, de mooiste badkamer van de reis, zwemmen in vulkanisch water en een idioot met een stok en handdoek in een sauna.

Misschien dat Costa nog ergens een verborgen foto van haar heeft, maar ik heb geen beeldmateriaal van de Russische. Helaas.

Ik heb nog nooit een post verwijderd vanwege de muziek, Costa. Dus dat zit wel goed.

Ow, je bedoelt natuurlijk door youtube.