Zwangerschap en geboorte deel 673

Ik mocht na de pethidineprik niet eens meer zitten.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 10:49 schreef Claudia_x het volgende:
Ik mocht na de pethidineprik niet eens meer zitten.

ik ook niet maar dat ding sloeg ook zo aan dat ik dat niet eens meer kon douchen enz. dat kwam niet eens in me op en omdat tijn niet goed lag moest ik ieder uur op mijn andere zij draaien en tussendoor viel ik steeds weg.
Toen de ruggenprik gezet werd kon ik zelf niet eens fatsoenlijk overeind komen, heftig spul dat pethidine (bij mij iig)
Toen de ween begonnen rond 0:00 lag ik even later op bed voor en ctg en werd ik naar de verloskamers gereden en heb daar gelegen tot ik bevallen ben (10;00) en daarna was ik zo beroerd en naar dat ik nog in bed heb gelegen tot s middags 17:00 ofzo en toen kon ik nog niet eens zelf naar de wc.
Vond het ook erg naar dat ik me dus niet ff lekker kon douchen.

Mja so be it

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 10:14 schreef huuphuup het volgende:

[..]

vast wel!
Jij komt zo rustig en kalm over, dat gaat vast helemaal goed komen _{en het slaat helemaal nergens op maar mijn gevoel zegt me dat jij een hele leuke mama zult zijn}

Ahhh, wat lief! Ik heb er wel vertrouwen in, maar toch blijft het spannend omdat het nog zo moeilijk voor te stellen is...

@debuurvrouw: dat is ook wat ze bij yoga zeggen, heb ik begrepen. Dat je je moet voorstellen dat je een bloem bent die opengaat (als ik het zo schrijf dan lijkt het heel stom maar ik snap het beeld wel).

Ik had verhalen gelezen over hoe heftig pethidine kon zijn. Toen de verpleegkundige tegen me zei dat ik niet meer mocht zitten dacht ik: "Mooi, daar ga ik dus goed door van de wereld raken!" Er gebeurde he-le-maal niets. Voor mij was de pethidine vooral vervelend omdat ik daarmee ook nog eens de enige houding kwijtraakte die ik prettig vond.

Ik vond het trouwens ook heel naar dat ik niet na de bevalling kon douchen. Maarja, ik moest eerst een bloedtransfusie krijgen.

De dames die bij een eerdere bevalling een pethidineprik hebben gehad, zouden jullie het weer doen?

Juist als controlfreak lijkt het me enorm moeilijk als je zo wegvalt en dergelijke.

Ik wilde vooraf absoluut geen pethidine. Dat had ik met mijn verloskundige besproken en mijn vriend wist er ook van. Toen pethidine geopperd werd zei hij ook meteen tegen me dat ik het moest nemen als ik het wilde, maar dat ik vantevoren ook had aangegeven dat ik dat niet wilde. Ik wist héél goed waarom ik geen pethidine wilde (niet alleen vanwege het mogelijke wegvallen, maar vooral omdat de baby er iets van mee kan krijgen), maar op dat moment vond ik alles best. In eenzelfde situatie zou ik het dus zo weer doen. Het is maar net hoe groot je wanhoop is, denk ik.

Mijn vk was helemaal niet tegen pijnbestrijding maar pethidine raadde ze wel af. Zij had het zelf gekregen bij één van haar drie bevallingen en vond de 'roes' van de pethidine niet prettig. Ze wilde gewoon helder van haar kindje kunnen genieten.

Ik heb ook twee keer wanhopig om een ruggeprik gesmeekt, maar dat was allebei de keren in het laatste uur en beide keren mocht het niet meer. Ik vond trouwens de eerste bevalling ook minder heftig. Hoewel ik die ook heftig! vond . Maar tijdens de weeën de tweede keer, werd ik echt bang, en dat vond ik heel naar. Die angst heb ik de eerste keer niet gevoeld.

Maar dat vragen om een ruggenprik als je in de eindfase zit valt niet te vergelijken met vragen om een ruggenprik als je op 3cm ontsluiting blijft steken en de weeen niet ophouden. Op een bepaald moment raak je te uitgeput.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:07 schreef Claudia_x het volgende:
Maar dat vragen om een ruggenprik als je in de eindfase zit valt niet te vergelijken met vragen om een ruggenprik als je op 3cm ontsluiting blijft steken en de weeen niet ophouden. Op een bepaald moment raak je te uitgeput.

Wat een rare opmerking.

Ik snap wel dat ik hem niet kreeg hoor, dat kan gewoon niet meer. Maar ik denk dat mijn gevoel op dat moment net zo ruggeprikwaardig was.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 10:56 schreef Cantare het volgende:

[..]

Ahhh, wat lief! Ik heb er wel vertrouwen in, maar toch blijft het spannend omdat het nog zo moeilijk voor te stellen is...

@debuurvrouw: dat is ook wat ze bij yoga zeggen, heb ik begrepen. Dat je je moet voorstellen dat je een bloem bent die opengaat (als ik het zo schrijf dan lijkt het heel stom maar ik snap het beeld wel).

ik heb het uit een boek wat ik kreeg van mijn mensendieckjuf. Het fijne vond ik dat ik wat te doen had om mij van dat gevoel _{(hierna te noemen:pijn)} af te leiden. Als een soort masochist liggen wachten op het hoogtepunt omdat die het meeste werk deed voor mijn gevoel, en dan het immer goddelijke afzwakken.
Maar ik ben weer weg hier. Bemoeikip dat ik er ben
ik heb drie keer niks gekregen, drie keer in het ziekenhuis bevallen en het bevalt ( ) mij heel goed. Lekker man, geen zooi thuis, goeie werkhoogte en ik mag daar ook gewoon mijn gang gaan.

_{Ff soort van offtopic toen ik op de kraamafdeling werkte was daar een vrouw die zo baalde dat ze naar het ziekenhuis moest. die had een stuk van haar parket en heel veel kaarsjes mee. en muziek. Moesten wij daar tussendoor manouvreren zonder in de fik te vliegen enzo die had zo'n vast beeld van hoe het moest zijn. Maar ja, bevallen is niet een romantische *kaarsje*wijntje*kaasplankje* gebeurtenis imho, da's gewoon hard werken.Uiteindelijk moest ook alles uit en weg vanwege nvo en een hoop gedoe.}

Dat is absoluut zo, Groofsken! Ik wilde je gevoel er ook niet mee miskennen. Ik denk dat ik er iets in proefde van 'iedereen maakt wel een moment mee dat het te veel wordt en als je je daar maar overheen zet...'. Het zal wel iets zijn waar ik zelf nog mee zit.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Projectie. Sorry!

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:14 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Nou ik snap m wel hoor... Jij hoefde misschien nog een uurtje en dan was het klaar... Bij 3 cm en niet willen vlotten... Dan heb je nog ff...

Wat bagatelliserend zeg.

Nogmaals, ik vind het terecht dat ik hem niet meer kreeg. Dat snap ik volkomen, heb daar ook geen enkele nare gevoelens verder bij.

Thnx voor de antwoorden dames.

Aan de andere kant is het vragen op zich volgens mij ook niet helemaal vreemd, zelfs ik heb dat in 1991 gedaan, niet aan het medisch personeel overigens, mijn vader was de hele tijd bij mij tijdens de bevalling, en ik weet dat ik op een bepaald moment heb gezegd dat hij pijnstilling moest gaan regelen, maar Sr. keek gewoon zo van "t komt wel goed" en ging helemaal ging helemaal niets regelen.
Het was toen in principe ook nog geen optie maar laten we het er maar op houden dat hij connecties had

Ik denk dat het verschil tussen toen en nu dus vooral is dat het toen in principe niet gebeurde, en er nu wel gereageerd wordt als een vrouw om pijnstilling vraagt, maar het idee dat je op een bepaald moment niet meer kunt is waarschijnlijk niets nieuws.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:16 schreef Claudia_x het volgende:
Dat is absoluut zo, Groofsken! Ik wilde je gevoel er ook niet mee miskennen. Ik denk dat ik er iets in proefde van 'iedereen maakt wel een moment mee dat het te veel wordt en als je je daar maar overheen zet...'. Het zal wel iets zijn waar ik zelf nog mee zit. Ik heb me nooit iets aangetrokken van mensen die vinden dat iedereen het zonder ruggenprik moet kunnen, maar het steekt me toch dat mensen niet begrijpen hoe uitzichtloos de situatie op dat moment voelde, zo uitzichtloos dat ik oprecht liever dood wilde, niet vanuit een paniekerig gevoel maar vanuit berusting. Dat is heel eng.

Projectie. Sorry!

Ik dacht ook dat ik dood ging.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 10:14 schreef huuphuup het volgende:

[..]

vast wel!
Jij komt zo rustig en kalm over, dat gaat vast helemaal goed komen _{en het slaat helemaal nergens op maar mijn gevoel zegt me dat jij een hele leuke mama zult zijn}

Pessie vind je heksenjacht niet wat overdreven?
Ik snap wel dat je je op de kast gejaagd voelt, maar er zijn ook genoeg mensen hier in Z&G die je van alle kanten tips proberen te geven en begrip proberen te tonen. Wellicht dat eea te maken heeft met je vraagstelling. Als je gevraagd had worden die beugels echt zoveel gebruikt? Dan komt dat iets anders over dan ik snap die beugels niet.
En verder maakt het mij allemaal niet uit hoe naief of juist niet een ander in zn zwangerschap/bevalling staat, ik zou het alleen zo jammer voor jou vinden als je straks met een heel naar gevoel op je eigen bevalling terug kijkt omdat het heel erg anders is gelopen dan je gehoopt of verwacht had.
Berusting en acceptatie zijn echt sleutelwoorden.

Heksenjacht is ook overdreven, was het alleen even zat dat weer iets wat ik zei verdraaid werd tot iets wat ik niet zo bedoelde en daar vervolgens negatief op werd gereageerd.
Ik vroeg me inderdaad af of die beugels zoveel gebruikt worden in Engeland, omdat ik had begrepen dat ze in Nederland eigenlijk niet gebruikt worden. Verder had ik het idee dat ze erg lang in die houding gelegen heeft, maar dat kan de montage zijn.
Daarnaast heb ik zelf absoluut niet het idee er zo naïef in te staan (in tegenstelling tot wat de meesten hier denken) ja ik wil het allerliefste thuis, maar als dit kind blijft zitten tot 41 weken (en die kans is volgens mij erg groot) dan zal ook ik naar het ziekenhuis moeten. En wanneer de bloeddruk stijgt ook. En wanneer ik meconium houdend vruchtwater heb ook. En wanneer ik er helemaal doorheen zit en ga gillen om een ruggeprik à la "60 baby's per uur" dan ook...
Maar dat betekent niet dat ik dat nu wil. Ik kan die beslissing ook nog nemen op het moment dat ik werkelijk echte weeën heb en kan beoordelen hoeveel pijn ze doen. Heb nog nooit echte weeën gehad, en die voorweeën waren bij mij gewoon meer een beetje gezeur dan dat het pijn deed. Denk dat de echte pijn nog moet komen.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:17 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Das niet bagatelliserend... Dat zijn gewoon de feiten...

Dat je volgens de buitenwereld nog maar een uur (of drie?) moet, zegt niks over hoe je je voelt in het moment. Over hoeveel pijn je hebt, hoe moe je bent, hoe wanhopig je je kunt voelen, hoe zwaar het is op dat moment.

Waarmee ik overigens geen waardoordeel wil geven.... het is idd een ander verhaal als je op 3 cm blijft steken en al uitgeput begint te raken.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:20 schreef Leandra het volgende:
Waarmee ik overigens geen waardoordeel wil geven.... het is idd een ander verhaal als je op 3 cm blijft steken en al uitgeput begint te raken.

Ik vind het geven van een ruggeprik ook een heel ander verhaal in die twee verschillende situaties. Ik vind het vragen om een ruggeprik anders.

Nou ja, ik zal er nu niet meer op ingaan.

Ik vind het bagatelliserend en gevoelsondermijnend. Ik ben weg.