OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Maar je hebt die beugels toch ook niet geprobeerd, freecell? Je wordt er niet in vastgebonden! Het is gewoon een extra rustpunt, net als een kussentje in je rug, zeg maar.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Kan Martijn zn zenuwen niet botvieren op de wandelwagen?quote:Op donderdag 22 juli 2010 09:43 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Is het vreemd als ik zeg dat ik steeds relaxter word naarmate de tijd vordert? Waar ik bij 37 weken bij iedere pijnlijke harde buik even een kriebeltje kreeg ben ik inmiddels de rust zelve geworden. Nu scheelt het echt enorm dat ik mezelf bij het KermisFM project enorm weet te vermaken en de dagen met al die afleiding heel erg snel gaan. Ik zit echt in de 'we zien wel' modus momenteel...
Martijn is een ander verhaal trouwens, die trekt het bijna niet meer om nog langer te wachten.
tnx voor de verhalen, als ik het goed lees neemt bij iedereen op een bepaald moment een soort van oerdrift/oergedachte het over... "Dit kan ik, hier ben ik voor gemaakt" of iets in die geest... Ik merk dat ik, hoewel ik er tot op heden dus nog niet mee bezig was, wel begin uit te zien naar de bevalling. Die oerkracht, oerdrift wil ik nu zelf ook wel eens beleven... En natuurlijk is de beloning ook niet mis... Overigens realiseer ik mezelf maar al te goed dat ieder individu een bevalling anders zal beleven en dat ook iedere bevalling is en anders kan verlopen dan vooraf gedacht. Maar die oerdrift is dan wel weer bij iedereen de overeenkomst, wel mooi eigenlijk dat je lichaam zoiets dus blijkbaar helemaal zelf weet te regelen...
Ach Vanyel, wat lief dat ze zo meeleeft
Twinkly!!wat een gelijkenis! De meneer hier naast me kon zich ineens weer wat meer bij Willem voorstellen...
Silmarwen, fijn dat de vakantie zo lekker was. En het UWV is inderdaad een zootje af en toe. Ik ben een halve dagen ziekgemeld geweest in de 2 weken voorafgaand aan m'n verlof en ze wilden ook van mij eigenlijk een reintegratieplan hebben
Tico nu echt bijna verlof
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ik vind jullie Willem zo'n cute koppie hebben Flugeltje En jullie kunnen hem al bijna in het echt gaan bewonderen!! 
Ik heb alleen in de beugels gelegen tijdens het hechten, dat voelde sowieso niet zo fijn
De rest van de tijd werden mijn benen vastgehouden door de verloskundige en een co-assistente en tijdens het persen moest ik ze zelf vasthouden en naar me toe trekken.
En jullie kunnen hem al bijna in het echt gaan bewonderen!! Ik heb alleen in de beugels gelegen tijdens het hechten, dat voelde sowieso niet zo fijn
De rest van de tijd werden mijn benen vastgehouden door de verloskundige en een co-assistente en tijdens het persen moest ik ze zelf vasthouden en naar me toe trekken.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
quote:Op donderdag 22 juli 2010 09:46 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Kan Martijn zn zenuwen niet botvieren op de wandelwagen?
In deze staat kan ik 'm beter helemaal niets laten doen. Hij is zo enorm zenuwachtig... Aan de andere kant ook wel weer heel erg schattig eigenlijk
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Môgguh 
Ik heb niet het idee dat er bij mij een "omslag" was, het mee laten voeren zoals miss_sly zegt is een betere omschrijving, maar ik moet zeggen dat dat waarschijnlijk ook makkelijk was omdat ik het de hele zwangerschap al geweldig vond dat mijn lichaam dat gewoon allemaal kon, ik genoot daar ook echt van.
Volgens de huisarts was het niet vreemd dat ik de bevalling wel mee vond vallen terwijl alle aanwezigen het als een "zware bevalling" hadden geclassificeerd, ik was er volgens de HA de hele zwangerschap al heel natuurlijk mee omgegaan.
Of dat doorslaggevend is geweest weet ik niet, maar ik liet het over me heen komen zoal het kwam, en ja, het is cliché maar over de hele wereld bevallen vrouwen onder verschrikkelijke omstandigheden, dus met alle zorg in NL moest me dat zeker lukken (dat was nog wel heel lekker naïef en duidelijk een 25 jarige).
Ik merk wel dat ik nu, met de huidige informatiestroom en wellicht m'n leeftijd, een stuk minder zorgeloos zwanger ben, maar ik heb nog wel de overtuiging dat die bevalling wel goed zal komen.
Ik heb niet het idee dat er bij mij een "omslag" was, het mee laten voeren zoals miss_sly zegt is een betere omschrijving, maar ik moet zeggen dat dat waarschijnlijk ook makkelijk was omdat ik het de hele zwangerschap al geweldig vond dat mijn lichaam dat gewoon allemaal kon, ik genoot daar ook echt van.
Volgens de huisarts was het niet vreemd dat ik de bevalling wel mee vond vallen terwijl alle aanwezigen het als een "zware bevalling" hadden geclassificeerd, ik was er volgens de HA de hele zwangerschap al heel natuurlijk mee omgegaan.
Of dat doorslaggevend is geweest weet ik niet, maar ik liet het over me heen komen zoal het kwam, en ja, het is cliché maar over de hele wereld bevallen vrouwen onder verschrikkelijke omstandigheden, dus met alle zorg in NL moest me dat zeker lukken (dat was nog wel heel lekker naïef en duidelijk een 25 jarige
).Ik merk wel dat ik nu, met de huidige informatiestroom en wellicht m'n leeftijd, een stuk minder zorgeloos zwanger ben, maar ik heb nog wel de overtuiging dat die bevalling wel goed zal komen.
Ik denk dat jij het begrijpt.quote:Op woensdag 21 juli 2010 23:09 schreef Claudia_x het volgende:
Nou, ik begrijp wel waarom pessie het een onprettig idee vindt. Ik ben gynaecologische onderzoeken bijvoorbeeld niet gewend en ik vond de aanblik van een stoel met beugels ook vrij confronterend. Ik denk dat ik het associeerde met onmacht en een verlies van controle, vooral in combinatie met het op de rug liggen.
In de praktijk had ik dat gevoel van onmacht tijdens de bevalling juist helemaal niet, maar toen had ik ook geen energie om bewust bij die dingen stil te staan en deed ik gewoon wat nodig was.
Tijdens de tour in het ziekenhuis hebben we het nog over de beugels gehad toen we ze verstopt achter in een kast zagen, die gebruiken ze bijna nooit hier in het ziekenhuis, dus daarom was ik verbaasd.
En als ik nu de opmerking krijg dat ik me niet goed heb voorbereid terwijl ik een paar weken geleden nog onderwerp van een heksenjacht was omdat ik me te goed had voorbereid neem ik dat even niet serieus.
Herkenbaar Leandra 
Zo stond ik ook in mn vorige zwangerschap en zo ging de bevalling voor mijn gevoel ook. Ik vond het ook meevallen hoewel het volgens gyn/vk niet een easy-peasy bevalling was. Gelukkig is het vooral mijn gevoel daarin wat telt, of je de bevalling wel of niet zwaar vond 
maar goed, ik was dan ook 25
misschien is het de leeftijd
nee grapje. Maar dat mee laten voeren zoals Sly zegt herken ik wel, en ook dat je gewoon niets weet, bij je eerste in elk geval, het overkomt je gewoon als het ware.
Zo stond ik ook in mn vorige zwangerschap en zo ging de bevalling voor mijn gevoel ook. Ik vond het ook meevallen hoewel het volgens gyn/vk niet een easy-peasy bevalling was. Gelukkig is het vooral mijn gevoel daarin wat telt, of je de bevalling wel of niet zwaar vond maar goed, ik was dan ook 25
misschien is het de leeftijd nee grapje. Maar dat mee laten voeren zoals Sly zegt herken ik wel, en ook dat je gewoon niets weet, bij je eerste in elk geval, het overkomt je gewoon als het ware.
Ik hoop dat je gelijk hebt!quote:Op donderdag 22 juli 2010 10:07 schreef huuphuup het volgende:
maar goed, ik was dan ook 25
Ik vind deze zwangerschap ook juist minder zwaar, maar ook minder onbezorgd. Bij Jen ging er zelden door mn hoofd wat er mis kon gaan... En nu.. tja... Minder... Zo ging er wel ff door mn hoofd "wat nou als" met dat hele bloedgebeuren...
Ja en nu hangt er bij mn ouders een geboorte kaartje van een meisje dat bij de geboorte is overleden... Dan moet ik ook even slikken...
Ja en nu hangt er bij mn ouders een geboorte kaartje van een meisje dat bij de geboorte is overleden... Dan moet ik ook even slikken...
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
quote:Op donderdag 22 juli 2010 10:07 schreef huuphuup het volgende:
maar goed, ik was dan ook 25
Ik merk overigens wel dat die miskraam er wel ingehakt heeft, dat onbezorgde "alles gaat gewoon goed" gevoel van 19 jaar geleden, en de eerste weken van de zwangerschap die misging, heb ik nu niet, hoewel ik wel met iedere goede echo meer de overtuiging krijg dat ik, ondanks m'n leeftijd, deze zwangerschap gewoon goed ga afronden. Maar wat zal ik blij zijn als we de 26-weken grens voorbij zijn, en dan de 37.
Terwijl ik eigenijk geen angst voor een vroeggeboorte heb, het verbaast me zelfs niet als deze ook gewoon een weekje later komt dan de uitgerekende datum.
vast wel!quote:
Jij komt zo rustig en kalm over, dat gaat vast helemaal goed komen
en het slaat helemaal nergens op maar mijn gevoel zegt me dat jij een hele leuke mama zult zijn Pessie vind je heksenjacht niet wat overdreven?
Ik snap wel dat je je op de kast gejaagd voelt, maar er zijn ook genoeg mensen hier in Z&G die je van alle kanten tips proberen te geven en begrip proberen te tonen. Wellicht dat eea te maken heeft met je vraagstelling. Als je gevraagd had worden die beugels echt zoveel gebruikt? Dan komt dat iets anders over dan ik snap die beugels niet.
En verder maakt het mij allemaal niet uit hoe naief of juist niet een ander in zn zwangerschap/bevalling staat, ik zou het alleen zo jammer voor jou vinden als je straks met een heel naar gevoel op je eigen bevalling terug kijkt omdat het heel erg anders is gelopen dan je gehoopt of verwacht had.
Berusting en acceptatie zijn echt sleutelwoorden.
Dat dus.quote:
Berusting en acceptatie zijn echt sleutelwoorden.
Ja dat ja.quote:Op donderdag 22 juli 2010 10:11 schreef Ticootje het volgende:
Ik vind deze zwangerschap ook juist minder zwaar, maar ook minder onbezorgd. Bij Jen ging er zelden door mn hoofd wat er mis kon gaan... En nu.. tja... Minder... Zo ging er wel ff door mn hoofd "wat nou als" met dat hele bloedgebeuren...
Ja en nu hangt er bij mn ouders een geboorte kaartje van een meisje dat bij de geboorte is overleden... Dan moet ik ook even slikken...
Ik heb echt helemaal nergens last van en dat is aan de ene kant fijn, aan de andere kant maakt het me ontzettend onzeker, juist omdat je je bewust bent van wat er allemaal mis kan gaan en wat je allemaal zou missen dan. Lastig.
En tv-programma's of verhalen van mensen met doodgeboren kindjes sla ik ook over. Ik trek het echt niet, het idee alleen al. Krijg er een heel naar gevoel van in mn keel en buik.
Nou ja, om dat kaartje kon ik niet echt heen zeg maar... Het hangt heel fijn onder de echofoto van mijn kleine meisje...quote:Op donderdag 22 juli 2010 10:17 schreef huuphuup het volgende:
[..]
Ja dat ja.
Ik heb echt helemaal nergens last van en dat is aan de ene kant fijn, aan de andere kant maakt het me ontzettend onzeker, juist omdat je je bewust bent van wat er allemaal mis kan gaan en wat je allemaal zou missen dan. Lastig.
En tv-programma's of verhalen van mensen met doodgeboren kindjes sla ik ook over. Ik trek het echt niet, het idee alleen al. Krijg er een heel naar gevoel van in mn keel en buik.
En dan schiet er wel ff door mn hoofd, ja dat kan dus ook...
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Flugel, wat mij enorm hielp was het denken aan ópen. open deuren open monden maar ook dat elke wee er voor is om die baarmoedermond open te maken. Dus daalde ik in gedachten af en probeerde het voor me te zien. Het beeld klopte vast niet maar hielp mij wel door weeen(storm) heen.quote:
[..]
De omslag dus toch bewust maken... Hoe heb je dat gedaan?
Nu ik het zo schrijf besef ik ook dat ik nu een rationele benadering aan het zoeken ben van iets wat alles met gevoel te maken heeft. Moet ik ook maar niet doen denk ik. Ben 9 maanden lang niet met 'de bevalling' bezig geweest, wellicht maar gewoon volhouden...
En bewust je rug ontspannen in een wee. Want dat lichamelijk verzetten tegen de pijn deed ik ook, en daardoor duurt het gewoon langer. ontspan, laat het komen des te sneller is het voorbij.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Het ging mij vooral om de toevoeging in je psot "gelukkig heb ik thuis geen beugels" en "ik blijf bij mijn baarkruk" of woorden van die strekking.quote:
[..]
Ik denk dat jij het begrijpt.
Tijdens de tour in het ziekenhuis hebben we het nog over de beugels gehad toen we ze verstopt achter in een kast zagen, die gebruiken ze bijna nooit hier in het ziekenhuis, dus daarom was ik verbaasd.
En als ik nu de opmerking krijg dat ik me niet goed heb voorbereid terwijl ik een paar weken geleden nog onderwerp van een heksenjacht was omdat ik me te goed had voorbereid neem ik dat even niet serieus.
Je laat geen gelegenheid voorbijgaan om je aversie tegen het ziekenhuis te uiten, waarmee je het voor jezelf alleen maar vreselijk moeilijk maakt mocht het wel tot een ziekenhuisbevalling komen. Bovendien wordt je niet vastgebonden in de beugels en kan de baarkruk in het ziekenhuis ook.
Wat huup ook zegt: als je zo ontzettend vasthoudt aan jouw gedachten over de thuisbevalling zoals jij die in gedachten hebt, en het gaat anders (en dat is best realistisch, dat het anders gaat) dan heb jij straks ene hele nare bevalling, terwijl dat niet had gehoeven.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar we moeten natuurlijk ook niet vergeten dat de ene bevalling nu eenmaal zwaarder is dan de andere. Het lijkt me duidelijk dat je instelling en de verwachtingen die je tevoren hebt belangrijk zijn, maar met een positieve houding alleen maak je een bevalling niet 'goed te doen'.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:
[..]
Bovendien wordt je niet vastgebonden in de beugels en kan de baarkruk in het ziekenhuis ook.
Alleen als je onder begeleiding van je eigen VK bevalt is de baarkruk een optie. Tenminste, zo werkt het hier in het ziekenhuis. Zodra overgedragen is aan de gyn gaat de baarkruk aan de kant. Maar de verlosbedden hier kunnen wel weer alle kanten op en in alle standen gezet worden die je jezelf maar voor kunt stellen. Er zit ook een soort van 'zitstand' bij en ik denk dat ik die zeker uit ga proberen...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Je kan ook op handen en voeten gaan zitten... Jeetje je hebt zoveel standen, en je weet pas wat fijn is als je eenmaal bezig bent.quote:Op donderdag 22 juli 2010 10:30 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Alleen als je onder begeleiding van je eigen VK bevalt is de baarkruk een optie. Tenminste, zo werkt het hier in het ziekenhuis. Zodra overgedragen is aan de gyn gaat de baarkruk aan de kant. Maar de verlosbedden hier kunnen wel weer alle kanten op en in alle standen gezet worden die je jezelf maar voor kunt stellen. Er zit ook een soort van 'zitstand' bij en ik denk dat ik die zeker uit ga proberen...
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Nee klopt, een positieve instelling alleen niet, maar een negatieve instelling kan het wel heel moeilijk maken.quote:
Maar we moeten natuurlijk ook niet vergeten dat de ene bevalling nu eenmaal zwaarder is dan de andere. Het lijkt me duidelijk dat je instelling en de verwachtingen die je tevoren hebt belangrijk zijn, maar met een positieve houding alleen maak je een bevalling niet 'goed te doen'.
En bij een bevalling heb je nou eenmaal de kans dat deze in het ziekenhuis gaan plaatsvinden, en dan maak je het jezelf niet makkelijker als je vooral maar niet in het ziekenhuis wilt bevallen.
Ik had het niet over pessie, maar meer in het algemeen over bevallingen en de verwachting die je van je eigen bevalling hebt. Als je jezelf te verantwoordelijk houdt voor de bevalling die je hebt, dan kun je het jezelf bijvoorbeeld erg kwalijk gaan nemen als het ontsluiten niet lukt en de bevalling alsnog eindigt in een keizersnede. Er zijn zaken waar je geen of weinig invloed op hebt.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:
[..]
Je kan ook op handen en voeten gaan zitten... Jeetje je hebt zoveel standen, en je weet pas wat fijn is als je eenmaal bezig bent.
Dat dus inderdaad ja... Al moet ik wel zeggen dat ik het bed ontzettend cool vind, ik ga alle standjes uitproberen als ik de kans krijg
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ik wilde in bad bevallen... Dat was het helemaal... Nou toen ik eenmaal bezig was konden ze dat bad ergens stoppen waar de zon niet schijnt... Echt niet dat ik in bad wilde.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
quote:
Ik wilde in bad bevallen... Dat was het helemaal... Nou toen ik eenmaal bezig was konden ze dat bad ergens stoppen waar de zon niet schijnt... Echt niet dat ik in bad wilde.
Dat was ook mijn voorkeur, maar toen al heel snel bleek dat ik sowieso in het ziekenhuis zou moeten bevallen moest ik daar wel vanaf stappen. Ach ja, het zij zo...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ik wilde graag liggend bevallen, in dat heerlijke ziekenhuisbed. Het bed kon me uiteindelijk gestolen worden - ik wilde alleen maar zitten. Als iemand suggereerde iets aan het bed te verstellen dan werd dat niet in dank afgenomen door me.
Sorry, flugel.
Sorry, flugel.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
