abonnement bol.com Unibet Coolblue
  zondag 14 november 2010 @ 19:02:33 #101
68591 twentemeisje
Onmeunig Twents
pi_88707957
Lieve droomvrouwtje en teamlead, wat verschrikkelijk om jullie (schoon)moeder zo te moeten kwijtraken. Heel erg veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. :*
  Licht Ontvlambaar zondag 14 november 2010 @ 23:19:38 #102
7020 Sjeen
...gevaarlijke vrouw...
pi_88721925
quote:
1s.gif Op zaterdag 13 november 2010 10:36 schreef teamlead het volgende:
Nog maar een paar uur en we gaan voor het laatst naar mama. Gisteren samen met mijn zus en haar zoon de kist gesloten. Heftig, maar wel "goed" om te doen. Nu de tekst die ik straks wil uitspreken in mijn hoofd 1000 keer aan het nalopen. Is het wel goed wat ik ga zeggen? Heb ik dan wel alles gezegd? En vooral: hoe ga ik dit in vredesnaam mijn strot uitkrijgen?

Idioot om oo zo'n dag op fok rond te hangen eigenlijk, maar ach... Het is even afleiding
Je hebt het prima gedaan :* Je moeder was een geweldige vrouw, als ik bedenk wat jij, je zus en jullie vrienden allemaal verteld hebben O+
quote:
1s.gif Op zondag 14 november 2010 18:50 schreef droomvrouwtje het volgende:

[..]

Een mooi afscheid was het zeker.. We hebben allemaal op onze eigen manier van haar afscheid kunnen nemen. Wat wel heel mooi was.. Ik heb haar (ze was mijn schoonmoeder) samen met schoonzus verzorgd en aangekleed en in de kist gelegd. Dat was voor mij al een manier om afscheid te kunnen nemen. Teamlead en zijn zus hebben gisteren op de crematie al 2 een stukje verteld. Het was precies goed, de juiste woorden. Een waardig en mooi afscheid. En dat had ze ook verdient..
Vandaag the day after.. Een dag waar je eindelijk niks hoeft.. Alle andere dagen werden we zo geleefd en er moest elke keer wel weer wat geregeld worden. Best bizar zo'n dag dat je niks meer hoeft.. Nu kan het echte verwerken beginnen..
Nu komen er steeds 'eerste' keren... Dat vond ik in het eerste jaar vreselijk moeilijk, de eerste keer Kerst, de eerste keer Oud en Nieuw. En toch, al die eerste keren helpen je stapje voor stapje alles een plaatsje te geven.

Heel veel sterkte :*
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
  zondag 14 november 2010 @ 23:36:13 #103
236546 droomvrouwtje
Lief, klein en schattig
pi_88722586
Jij nog heel erg bedankt dat je gisteren aanwezig was.. Deed ons echt goed :*
Be happy with the little things in life
pi_88727678
quote:
1s.gif Op zondag 14 november 2010 23:19 schreef Sjeen het volgende:


Nu komen er steeds 'eerste' keren... Dat vond ik in het eerste jaar vreselijk moeilijk, de eerste keer Kerst, de eerste keer Oud en Nieuw. En toch, al die eerste keren helpen je stapje voor stapje alles een plaatsje te geven.
Dat is waar. De eerste keer Oud en Nieuw was tevens de dag dat hij een jaar dood was. We hebben die avond bij het graf doorgebracht, en ik was helemaal kapot :'( Later besefde ik dat ook dat weer een proces was waar ik doorheen moest gaan en het heeft me op een of andere manier zeker geholpen. Al vind ik het nog steeds moeilijk, geen idee wat ik zal gaan doen dit jaar.
  maandag 15 november 2010 @ 10:53:28 #105
100297 teamlead
Nu met Napoleon complex
pi_88730908
Kerst zal wel heftig worden..... Mam was eerste kerstdag jarig, dus tja....
If you wish to be a success in the world, promise everything, deliver nothing.
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
  maandag 15 november 2010 @ 12:28:28 #106
304638 KarinJ.
droom je leven, leef je droom
pi_88733997
Wat mij goed hiel/helpt om moeilijke feestdagen door te komen...
Even een moment van bezinning inlassen ( voor mij een kaarsje branden bij haar foto, mijn eigen ritueel zeg maar) en daarna aan de feestvreugde meedoen.
Je leert in de loop der tijd dat je verdrietig om het een en blij met het ander tegelijk kunt zijn.
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
  dinsdag 16 november 2010 @ 10:05:57 #107
159094 Jack.
Verdwaalde Belg
pi_88769977
quote:
1s.gif Op maandag 15 november 2010 12:28 schreef KarinJ. het volgende:
Wat mij goed hiel/helpt om moeilijke feestdagen door te komen...
Even een moment van bezinning inlassen ( voor mij een kaarsje branden bij haar foto, mijn eigen ritueel zeg maar) en daarna aan de feestvreugde meedoen.
Je leert in de loop der tijd dat je verdrietig om het een en blij met het ander tegelijk kunt zijn.
Dat hielp bij mij vorig jaar ook. Op 31 december ben ik eerst even naar het kerkhof gegaan om daar alvast gelukkig nieuwjaar te wensen en er gewoon even te zijn, alvorens ik naar de vriendengroep trok om te gaan vieren. Ik had verwacht dat ik het die avond veel lastiger zou hebben, maar ik ben de avond eigenlijk best goed doorgekomen. Je denkt er wel aan, maar het blokkeert je avond niet, volgens mij omdat ik net ervoor even bij het graf geweest was.

Dus kan deze tip alleen maar aanbevelen, neem even tijd vooraf en probeer dan van je dag/avond te genieten.
pi_88969171
Het is op 5 december een jaar terug dat Leon overleed door zelfmoord.
Ik moet toch zeggen dat ik het moeilijk vind. Het is toch behoorlijk confronterend.
Verstandsmatig is weet je wat er gebeurd is, maar gevoelsmatig blijft het toch heel moeilijk om erbij stil te staan dat een van je vrienden , het leven niet meer zag zitten en er zelf een einde aan heeft gemaakt.
Ik ga ondertussen wel gewoon verder maar het gevoel wat wel steeds blijft is hij mist zoveel. Het had zo anders kunnen zijn.
Het is nu ook omdat je ook weet dat die datum komt en sowieso is het datum die je niet gauw vergeet omdat het ook juist op een feestdag was.
pi_88970235
quote:
1s.gif Op zondag 14 november 2010 23:19 schreef Sjeen het volgende:

Nu komen er steeds 'eerste' keren... Dat vond ik in het eerste jaar vreselijk moeilijk, de eerste keer Kerst, de eerste keer Oud en Nieuw. En toch, al die eerste keren helpen je stapje voor stapje alles een plaatsje te geven.

En dan nog kan het je zoveel jaar na dato ineens weer vreselijk overvallen, op de meest onverwachte momenten en schijnbaar zonder directe aanleiding.

Vaak als ik in gezelschap ben, zoals van de week een avondje met vrienden.
Het lijkt wel alsof ik van een afstandje naar mezelf zit te kijken, ineens is dat gevoel er weer, in alle hevigheid, alsof er geen tijd overheen is gegaan, en dan mis ik hem zo, zo vreselijk.

Het definitieve van alles, dat maakt dat je soms nog bijna gek wordt van verdriet.
Natuurlijk heeft het in de loop der jaren 'een plaats' gekregen, maar soms steekt het nog de kop op, en dan weet ik echt even niet wat me overkomt.
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
pi_89026985
Net via hyves achtergekomen dat zijn steen er eindelijk is. Iemand had een krabbel aan hem gestuurd (zijn hyves is er nog wat ik best wel een prettig idee vind omdat je nog steeds weleens dingen wil vertellen aan hem en dat kan dan, regelmatig doen wat mensen dat) waarin stond dat ze naar zijn graf is geweest en de nieuwe steen mooi vond.
Hij heeft een hamer en dartsbord op zijn steen , en dat vond ik erg mooi omdat het bij hem past.
Hij was timmerman en elke week aan het darten waar die ook fanatiek in was.
Het is wel prettig dat er dus een mooi persoonlijk tintje is.

Ik ga er morgen ook heen, het is wel prettig want de vorige keren was het gewoon een soort berg zand met wat bloemen en een naambordje.
Het was ook best moeilijk omdat het besef was dat die daar onder lag, met een mooie steen is het toch wat anders en prettigers om naar toe te gaan.
pi_89027545
quote:
1s.gif Op zondag 21 november 2010 12:23 schreef shmoopy het volgende:

Het definitieve van alles, dat maakt dat je soms nog bijna gek wordt van verdriet.
Natuurlijk heeft het in de loop der jaren 'een plaats' gekregen, maar soms steekt het nog de kop op, en dan weet ik echt even niet wat me overkomt.
Herkenbaar, ik schreef eens in een blog 'het komt altijd onverwachts' :{ . Hoewel ik dan weet dat dat moment weer voorbij gaat, is het verdriet enorm intens dan.
  Licht Ontvlambaar maandag 22 november 2010 @ 21:23:48 #112
7020 Sjeen
...gevaarlijke vrouw...
pi_89029856
quote:
1s.gif Op zondag 21 november 2010 12:23 schreef shmoopy het volgende:

[..]


En dan nog kan het je zoveel jaar na dato ineens weer vreselijk overvallen, op de meest onverwachte momenten en schijnbaar zonder directe aanleiding.

Vaak als ik in gezelschap ben, zoals van de week een avondje met vrienden.
Het lijkt wel alsof ik van een afstandje naar mezelf zit te kijken, ineens is dat gevoel er weer, in alle hevigheid, alsof er geen tijd overheen is gegaan, en dan mis ik hem zo, zo vreselijk.

Het definitieve van alles, dat maakt dat je soms nog bijna gek wordt van verdriet.
Natuurlijk heeft het in de loop der jaren 'een plaats' gekregen, maar soms steekt het nog de kop op, en dan weet ik echt even niet wat me overkomt.
Verdrietig zijn omdat Omi niet bij het diplomazwemmen van Isa kan zijn... Zo'n vreselijk intens gevoel. En dat terwijl het alweer bijna 11 jaar geleden is, ze heeft Isa zelfs nooit gekend :'(
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
  maandag 22 november 2010 @ 21:56:47 #113
236546 droomvrouwtje
Lief, klein en schattig
pi_89031556
* sjeen een dikke knuffel geeft

Dat vind ik nu wel heel erg moeilijk, we willen heel graag kinderen en Mam kon gewoon niet wachten totdat ze weer oma werd, de eerste keer en laatste keer is bijna 17 jaar geleden. En dat gaat ze gewoon nooit meer meemaken :'(
Be happy with the little things in life
  dinsdag 23 november 2010 @ 09:20:31 #114
198417 Lastpost
Rotterdammert!
pi_89043010
quote:
1s.gif Op zondag 21 november 2010 12:23 schreef shmoopy het volgende:

[..]


En dan nog kan het je zoveel jaar na dato ineens weer vreselijk overvallen, op de meest onverwachte momenten en schijnbaar zonder directe aanleiding.

Vaak als ik in gezelschap ben, zoals van de week een avondje met vrienden.
Het lijkt wel alsof ik van een afstandje naar mezelf zit te kijken, ineens is dat gevoel er weer, in alle hevigheid, alsof er geen tijd overheen is gegaan, en dan mis ik hem zo, zo vreselijk.

Het definitieve van alles, dat maakt dat je soms nog bijna gek wordt van verdriet.
Natuurlijk heeft het in de loop der jaren 'een plaats' gekregen, maar soms steekt het nog de kop op, en dan weet ik echt even niet wat me overkomt.
Zeer herkenbaar.
pi_89051366
quote:
11s.gif Op dinsdag 23 november 2010 09:20 schreef Lastpost het volgende:
Zeer herkenbaar.
Wat hij zegt. De term ''hartverscheurend verdriet'' is letterlijk van toepassing.
pi_89148170
-edit- spam gaarne contact opnemen met forum@fok.nl

[ Bericht 94% gewijzigd door Re op 25-11-2010 20:55:30 ]
  donderdag 25 november 2010 @ 20:11:11 #117
100297 teamlead
Nu met Napoleon complex
pi_89149991
Ik krijg een beetje nare smaak van bovemstaande post. Het is vast niet zo bedoeld, maar het komt over als "profiteren" van de ruimte die mensen hier nemen om hun verdriet te uiten.

Ik ga er niet over verder, heb een topicreport geplaatst, zodat de mods kunnen beoordelen wat ze hiermee willen
If you wish to be a success in the world, promise everything, deliver nothing.
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
pi_89150477
Totaal ongepast vind ik het en pure spam. Ik neem aan dat dat wel weggehaald zal worden. Tenzij er toestemming voor is gegeven maar dat zou ik raar vinden eerlijk gezegd.
  donderdag 25 november 2010 @ 20:51:57 #119
262 Re
Kiss & Swallow
pi_89151809
Dat is spam ja althans iets waar geen toestemming voor gevraagd is
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_89259870
Pff ik lees weleens in dit topic mee, omdat de verhalen die jullie over jullie dierbaren beschrijven mij zo raken.

Nooit gedacht dat ik mijzelf ooit in dit topic zou gaan melden, maar vandaag is de dag.
Ik heb al heel erg lang een hele goede vriendin. Ik heb een erg moeilijke en problematische jeugd gehad, waarin ik niet op steun van mijn familie kon rekenen. Ik ben door de jaren heen stukje bij beetje opgenomen binnen haar familie. Ik heb al heel lang geen contact meer met mijn eigen familie.

Ik had haar alweer een week neit gesproken door de drukte van werk/gezin/etc. , toen vanochtend ineens de telefoon ging. Ik zag haar naam in het schermpje staan. En ik neem super blij op, gewoon omdat ik het leuk vond om haar weer te spreken. En ineens begint ze keihard te janken. Ik schrok, ik dacht: wat is er aan de hand? FRANK IS DOOD FRANK IS DOOD .. En ik denk: Wat? Hoe kan dit? He? Dat kan toch niet? Zo raar ..

Nou goed vanmorgen om half 10 heeft hij een hartstilstand gehad. Mijn vriendin moest toevallig vanochtend wat spullen terug brengen naar Frank (de vrouw van Frank is de zus van de man van mijn vriendin). E kwam daar binnen en toen had de vrouw van Frank haar man net gevonden, net toen hij dus die hartstilstand kreeg. En toen was het al te laat.

Lang geleden dat ik zoveel gejankt heb. Ik zit hier alleen maar deprimerende pianomuziek te luisteren en te janken. Maar ik moet daar van mezelf nu even aan toegeven.

En ik heb zoveel medelijden met zijn vrouw. Zo'n lieve vrouw die het zo goed voor heeft met de hele wereld, en dan gebeurt haar dit. Dit gun ik niemand en zeker haar niet. Ze hebben al zoveel shit over zich heen gehad de laatste paar jaar en nou komt dit er ook nog eens bij. Dit verdienen ze gewoon niet.

Ook al was Frank dan niet 1 van mijn naasten, ik sprak hem toch wel regelmatig en altijd een lolletje of een praatje.

En nou is het gewoon weg .... Gewoon weg

Pfffff .. Het went nooit.

Ik ben blij dat ik het even van me af kon typen. Ik ga me nu niet opdringen aan de familie of aan mijn vriendin, want die hebben al genoeg aan hun kop om alles te regelen. Mijn vrienden (ook haar vrienden) kennen hem oppervlakkig. Dus ook daar kan ik neit met mijn verdriet heen. Dus het is fijn dat er een plekje is op FOK, waar dat allemaal wel kan.

Gelukkig was hij een echte levensgenieter en heeft hij veel uit het leven gehaald. Ik vind het alleen zo triest voor zijn vrouw en kinderen, die moeten verder.
  zondag 28 november 2010 @ 21:06:05 #121
25865 Bill_E
vijf plus 98!
pi_89272105
sterkte twinkle20 doe rustig aan !
pi_89346690
heel erg twijfels, omdat ik niet weet wat ik moet doen..

mijn 1e vriendje, waar ik 7 jaar mee had, is onverwachts overleden..
het voelt wel als een klap..ik wil wel graag afscheid nemen,
maar kan ik dat maken of niet? een ex is een ex, maar
hem zie ik nooit weer, hij is dood, hij komt niet meer terug..

rare gewaar wording :'(
pi_89347376
quote:
1s.gif Op dinsdag 30 november 2010 16:08 schreef brunette82 het volgende:
heel erg twijfels, omdat ik niet weet wat ik moet doen..

mijn 1e vriendje, waar ik 7 jaar mee had, is onverwachts overleden..
het voelt wel als een klap..ik wil wel graag afscheid nemen,
maar kan ik dat maken of niet? een ex is een ex, maar
hem zie ik nooit weer, hij is dood, hij komt niet meer terug..

rare gewaar wording :'(
Als je afscheid wilt gaan nemen moet je dat natuurlijk gewoon doen. Jullie zijn toch 7 jaar samen geweest, da's niet niks. Toen vriendlief overleed waren er geen ex vriendinnen, maar ik had er niet raar van opgekeken als ze er wel waren ondanks dat geen van hen echt een lange relatie met hem gehad hebben (langer dan een jaar, zeg maar). Heel veel sterkte :{
  dinsdag 30 november 2010 @ 16:38:39 #124
17337 ook_gek
doet ie anders nooit
pi_89347825
quote:
Op dinsdag 30 november 2010 16:08 schreef brunette82 het volgende:
heel erg twijfels, omdat ik niet weet wat ik moet doen..

mijn 1e vriendje, waar ik 7 jaar mee had, is onverwachts overleden..
het voelt wel als een klap..ik wil wel graag afscheid nemen,
maar kan ik dat maken of niet? een ex is een ex, maar
hem zie ik nooit weer, hij is dood, hij komt niet meer terug..

rare gewaar wording :'(
Je hebt een deel van zijn leven gedeeld. Dus ik vind het niet raar. Maar overleg met zijn fam, kan je altijd nog beslissen wat je moet doen.
Alle hoeren kunnen vertrekken, zolang de man nog z'n handen heeft om zelf te kunnen trekken.
Never underestimate the power of stupid people in a large group
pi_89348229
quote:
1s.gif Op dinsdag 30 november 2010 16:08 schreef brunette82 het volgende:
heel erg twijfels, omdat ik niet weet wat ik moet doen..

mijn 1e vriendje, waar ik 7 jaar mee had, is onverwachts overleden..
het voelt wel als een klap..ik wil wel graag afscheid nemen,
maar kan ik dat maken of niet? een ex is een ex, maar
hem zie ik nooit weer, hij is dood, hij komt niet meer terug..

rare gewaar wording :'(
Sterkte.
Je zou zijn ouders/familie kunnen bellen om te condoleren?
Merk je waarschijnlijk ook vrij snel of je welkom bent bij het afscheid.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')