Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #6

quote:

Op maandag 1 november 2010 20:35 schreef DeZoektocht het volgende:
Even een vraagje.
Hoe staan Tolle en andere verlichtingsgoeroe's tegenover de liefde?
Het lijkt me dat liefde iets is wat juist vanuit het ego ervaren wordt, zou proberen een einde te maken aan het ego (met al zijn angsten en onhebbelijkheden) ook geen einde maken aan de liefde en het plezier?
Of zie ik het nu helemaal verkeerd?

Nu hang je een label aan liefde. Al weet ik niet precies wel label. Tolle en vrijwel alle 'spiritual teachers' in dit genre gebruiken 'liefde' als een ander woord voor bewustzijn.
Liefde vanuit het ego leidt vaak naar jaloezie en dergelijke, bij vrijwel elk stel die ik ken van mijn leeftijd (20), zie ik veel jaloezie, ruzie enz. Vaak gaat het of uit, of het gaat over. Maar zo zie ik het, ik weet niet precies wat jouw bevinding van 'liefde' is

TE VEEL, met een spatie.

quote:

Op maandag 1 november 2010 17:19 schreef rijsttafel het volgende:

[..]


Nou, mediteren doe je inderdaad met een doel. Waarom zou je er anders aan beginnen? Alleen de truc is om daar tijdens het mediteren zelf niet mee bezig te zijn. Dat zal zeker voor veel mensen lastig zijn, maar ik vind dat een slechte reden om het dan maar helemaal niet te doen. Het wordt niet voor niets al duizenden jaren gedaan. Die eeuwenoude ervaringen vind ik toch wel iets zwaarder tellen dan de mening van Hartong.

In "De kracht van het nu" worden overigens ook oefeningen beschreven en staat letterlijk dat oefening nodig is. Volgens jou redenatie zouden die oefenigen ook niet helpen aangezien die dan ook uit je ego zouden komen.

En daar gaat het volgens mij mis, want wie zegt dat alle doelstellingen uit je ego komen? Als ik iets wil doen wat goed voor iemand anders is, komt dat volgens mij meestal niet uit m'n ego voort. Datzelfde kan natuurlijk ook gewoon zo zijn als je iets goeds voor jezelf wilt doen.

Ik zeg niet dat meditatie nutteloos is. Maar je bereikt het doel 'verlichting' niet met het proberen en oefenen, doelen te stellen.

Meditatie is ook een groot begrip, een moment herinneren dat je in het nu bent en een minuutje op je ademhaling halen is IMO ook een meditatie en die handelingen zijn onmisbaar bij meer bewust worden. Daarover ben ik het met je eens. Het is belangrijk om te oefenen maar kijk uit dat je niet uit je ego gaat werken. En let op, je ego heeft veel sneaky methodes.

quote:

Op maandag 1 november 2010 21:45 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat meditatie nutteloos is. Maar je bereikt het doel 'verlichting' niet met het proberen en oefenen, doelen te stellen.

Meditatie is ook een groot begrip, een moment herinneren dat je in het nu bent en een minuutje op je ademhaling halen is IMO ook een meditatie en die handelingen zijn onmisbaar bij meer bewust worden. Daarover ben ik het met je eens. Het is belangrijk om te oefenen maar kijk uit dat je niet uit je ego gaat werken. En let op, je ego heeft veel sneaky methodes.

Dan zijn we het denk ik met elkaar eens.

quote:

Op maandag 1 november 2010 22:21 schreef rijsttafel het volgende:

[..]


Dan zijn we het denk ik met elkaar eens.

Yep, maar probeer eens dat boek van Hartong, geeft heel duidelijk weer wat ik bedoel Ik denk dat Tolle voor veel mensen een beetje valse hoop kan geven. Als in: als je verlicht bent gaan al je problemen weg, Hartong breekt stug al je verwachtingen af tot de kern.

quote:

Op maandag 1 november 2010 22:30 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Yep, maar probeer eens dat boek van Hartong, geeft heel duidelijk weer wat ik bedoel Ik denk dat Tolle voor veel mensen een beetje valse hoop kan geven. Als in: als je verlicht bent gaan al je problemen weg, Hartong breekt stug al je verwachtingen af tot de kern.

Ondanks dat ik in dit topic post, ben ik eigenlijk niet zo van de zelfhulpboeken, meer van de ervaringen. Toch bedankt voor de tip! In De kracht van het nu ben ik ook maar tot pagina 30 gekomen ofzo, toen had ik het wel gehad eerlijk gezegd . Too much blabla. Dus als iemand dit leest die ik er nog blij mee kan maken, kan je 'm van me overkopen.

Ik heb daarentegen wel redelijk wat boeddistische werken gelezen en die komen in grote lijnen wel overeen met wat ik hier lees en met mijn ervaringen.

En zoals Tolle het stelt is denk ik ook wat overdreven, daar geef ik je gelijk in. Je blijft een mens en je leeft dus je houdt altijd emoties, gedachtes e.d. houden. Hij noemt in het deel wat ik heb gelezen ook nergens expliciet dat het voor de rest van je leven is, maar in zijn taalgebruik en "staat van Zijn" met een hoofdletter doet hij me wel vermoeden dat hij dat bedoelt, inderdaad.

Maar je mag wel zelf proberen uit te leggen wat je punt dan is met het boek van Hartman, uiteraard.

[ Bericht 0% gewijzigd door rijsttafel op 01-11-2010 22:54:34 ]

quote:

Op maandag 1 november 2010 22:44 schreef rijsttafel het volgende:

[..]


Ondanks dat ik in dit topic post, ben ik eigenlijk niet zo van de zelfhulpboeken, meer van de ervaringen. Toch bedankt voor de tip! In De kracht van het nu ben ik ook maar tot pagina 30 gekomen ofzo, toen had ik het wel gehad eerlijk gezegd . Too much blabla. Dus als iemand dit leest die ik er nog blij mee kan maken, kan je 'm van me overkopen.

Ik heb daarentegen wel redelijk wat boeddistische werken gelezen en die komen in grote lijnen wel overeen met wat ik hier lees en met mijn ervaringen.

En zoals Tolle het stelt is denk ik ook wat overdreven, daar geef ik je gelijk in. Je blijft een mens en je leeft dus je houdt altijd emoties, gedachtes e.d. houden. Hij noemt in het deel wat ik heb gelezen ook nergens expliciet dat het voor de rest van je leven is, maar in zijn taalgebruik en "staat van Zijn" met een hoofdletter doet hij me wel vermoeden dat hij dat bedoelt, inderdaad.

Maar je mag wel zelf proberen uit te leggen wat je punt dan is met het boek van Hartman, uiteraard.

Hartong..

Nouja eigenlijk wat ik al zei, ga uit van bewustzijn maak er geen toeters en bellen van. Het wordt nooit precies zoals je verwacht. Je gaat ook niet uit een boek leren hoe een appel smaakt

quote:

Op maandag 1 november 2010 23:01 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Hartong..

Nouja eigenlijk wat ik al zei, ga uit van bewustzijn maak er geen toeters en bellen van. Het wordt nooit precies zoals je verwacht. Je gaat ook niet uit een boek leren hoe een appel smaakt

Hartong.. ook goed

Dus in dat boek zegt ie eigenlijk dat je geen boek moet geloven?
Goed boek

quote:

Op maandag 1 november 2010 23:03 schreef rijsttafel het volgende:

[..]


Hartong.. ook goed

Dus in dat boek zegt ie eigenlijk dat je geen boek moet geloven?
Goed boek

eh ja, maar dit zegt kvhn en elk boek in dit genre precies hetzelfde. Sommigen brengen het wat anders.

Lees anders de OP eens door als je dat nog niet gedaan hebt. Of check adyashanti of vagabondsteve op youtube

quote:

Op maandag 1 november 2010 21:45 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat meditatie nutteloos is. Maar je bereikt het doel 'verlichting' niet met het proberen en oefenen, doelen te stellen.

Meditatie is ook een groot begrip, een moment herinneren dat je in het nu bent en een minuutje op je ademhaling halen is IMO ook een meditatie en die handelingen zijn onmisbaar bij meer bewust worden. Daarover ben ik het met je eens. Het is belangrijk om te oefenen maar kijk uit dat je niet uit je ego gaat werken. En let op, je ego heeft veel sneaky methodes.

De woorden "proberen" en "oefenen" duiden sowieso op iets wat op een bepaalde manier geforceerd moet worden, en ja, daar is bij echte verlichting geen sprake van denk ik. Maar aanvankelijk was er bij het mediteren bij mij wel sprake van "proberen" en "oefenen" om mijn gedachten uit te schakelen hoor. Ik merk wel dat het steeds makkelijker gaat als ik het regelmatig doe.
Verder ben ik met je eens dat je moet oppassen om niet uit je ego te werken. Soms lees ik van die discussies op internet over dit onderwerp, en lijkt het vooral te gaan om aan elkaar te bewijzen hoe verlicht men wel niet is. Ipv my dick is bigger than yours, is het nu my ego is smaller than yours.

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 13:19 schreef Kroketvulling het volgende:

[..]

De woorden "proberen" en "oefenen" duiden sowieso op iets wat op een bepaalde manier geforceerd moet worden, en ja, daar is bij echte verlichting geen sprake van denk ik. Maar aanvankelijk was er bij het mediteren bij mij wel sprake van "proberen" en "oefenen" om mijn gedachten uit te schakelen hoor. Ik merk wel dat het steeds makkelijker gaat als ik het regelmatig doe.
Verder ben ik met je eens dat je moet oppassen om niet uit je ego te werken. Soms lees ik van die discussies op internet over dit onderwerp, en lijkt het vooral te gaan om aan elkaar te bewijzen hoe verlicht men wel niet is. Ipv my dick is bigger than yours, is het nu my ego is smaller than yours.

"Verlichting" zit vol met paradoxen. Dit is natuurlijk een heel obvious voorbeeld. Als iemand zegt 'ik ben verlicht' zegt hij automatisch eigenlijk al "jij bent dat niet" en maak je een scheiding tussen je eigen en zijn ego. Bovendien moet je hebben nagedacht over wat verlichting is en uiteindelijk hebben besloten dat je nu verlicht bent.

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 14:05 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

"Verlichting" zit vol met paradoxen. Dit is natuurlijk een heel obvious voorbeeld. Als iemand zegt 'ik ben verlicht' zegt hij automatisch eigenlijk al "jij bent dat niet" en maak je een scheiding tussen je eigen en zijn ego. Bovendien moet je hebben nagedacht over wat verlichting is en uiteindelijk hebben besloten dat je nu verlicht bent.

Dat hoeft niet. Je weet zelf wat je voelt, dus kun je alleen zo'n claim over jezelf maken, en dat niet voor een ander invullen. Als ik zeg dat ik me vrolijk voel, zeg ik wel automatisch dat ik ook momenten ken waarop ik me niet vrolijk voel, maar over een ander hoeft dat niks te zeggen. Die ander kan dan ook vrolijk zijn voor mijn part. Gezellig juist. Toch denk ik, dat we zolang hier op aarde leven, het sowieso bijna onmogeiljk is om echte verlichting te bereiken. Al kan het nooit kwaad om erbij in de buurt te komen.

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 14:30 schreef Kroketvulling het volgende:

[..]

Dat hoeft niet. Je weet zelf wat je voelt, dus kun je alleen zo'n claim over jezelf maken, en dat niet voor een ander invullen. Als ik zeg dat ik me vrolijk voel, zeg ik wel automatisch dat ik ook momenten ken waarop ik me niet vrolijk voel, maar over een ander hoeft dat niks te zeggen. Die ander kan dan ook vrolijk zijn voor mijn part. Gezellig juist. Toch denk ik, dat we zolang hier op aarde leven, het sowieso bijna onmogeiljk is om echte verlichting te bereiken. Al kan het nooit kwaad om erbij in de buurt te komen.

Wat is verlichting dan volgens jou?

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 14:33 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Wat is verlichting dan volgens jou?

Okee, in een notendop: ik geloof erin dat we allemaal van dezelfde bron afkomstig zijn. Ik noem het zelf God, want daar geloof ik in, anderen noemen het misschien gewoon Oerbron, Tao, Allah, Paashaas etc. Ik geloof dat we hier zijn op de wereld om o.a. te creeren en te ervaren, en uiteindelijk keren we dan terug naar de bron. En ik denk dat die terugkeer de uiteindelijke verlichting is, omdat je dan echt terugkeert naar de bron van alle licht. Maar toch draag je dit licht altijd bij je, of in je, omdat je er zelf uit ontstaan bent. Ik denk dat zolang je hier op aarde leeft je wel zo bewust mogelijk hiervan kan zijn, en dus die stappen richting de verlichting neemt, maar echte volledige verlichting zal pas komen als je weer teruggaat naar de bron.

Maar hey, pin me hier niet op vast he?
En nu ben ik wel benieuwd naar jouw idee van verlichting, sinterklaaskapoentje?

Naar mijn idee bereik je verlichting als je volledig accepteert dat het onbereikbaar is.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 07:15 schreef Thrackan het volgende:
Naar mijn idee bereik je verlichting als je volledig accepteert dat het onbereikbaar is.

Dit doet me denken aan 'the game'

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 15:01 schreef Kroketvulling het volgende:

[..]

Okee, in een notendop: ik geloof erin dat we allemaal van dezelfde bron afkomstig zijn. Ik noem het zelf God, want daar geloof ik in, anderen noemen het misschien gewoon Oerbron, Tao, Allah, Paashaas etc. Ik geloof dat we hier zijn op de wereld om o.a. te creeren en te ervaren, en uiteindelijk keren we dan terug naar de bron. En ik denk dat die terugkeer de uiteindelijke verlichting is, omdat je dan echt terugkeert naar de bron van alle licht. Maar toch draag je dit licht altijd bij je, of in je, omdat je er zelf uit ontstaan bent. Ik denk dat zolang je hier op aarde leeft je wel zo bewust mogelijk hiervan kan zijn, en dus die stappen richting de verlichting neemt, maar echte volledige verlichting zal pas komen als je weer teruggaat naar de bron.

Maar hey, pin me hier niet op vast he?
En nu ben ik wel benieuwd naar jouw idee van verlichting, sinterklaaskapoentje?

Ik heb niet echt een duidelijk concept van verlichting omdat verlichting datgene is wat geen concept (nodig) heeft. Wat je zegt klinkt heel mooi, ik denk dat je chisten bent aangezien je aangeeft dat je in god gelooft?

Verlichting is het herkennen van wat is. ingewikkelde materie en conceptualisatie zijn ontkenning van wat is. Het eerste wat je tegenkomt is het al. Maar ons ego is er op gericht een doel te stellen in de toekomst waar de verlichting bereikt zal worden. Let er maar eens op, je gaat veel liever nadenken over hoe je het gaat bereiken en hoe ingewikkeld het allemaal is dan NU actie te ondernemen en bewust te zijn van het nu.

Ik heb zelf niet echt een heel duidelijk beeld van verlichting omdat ik niet weet wat het is, behalve dat het datgene is wat we altijd zijn en nooit zullen kwijtraken.

Klinkt heel zweverig Maar snap je wat ik bedoel

quote:

Op woensdag 3 november 2010 07:54 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Dit doet me denken aan 'the game'

Klopt, the game is ook een mindgame _{just lost it} . Maar het heet niet voor niks een mindgame. Mind = verstand = ego en die maakt er er een verwarrend paradox van

quote:

Op woensdag 3 november 2010 10:05 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik heb niet echt een duidelijk concept van verlichting omdat verlichting datgene is wat geen concept (nodig) heeft. Wat je zegt klinkt heel mooi, ik denk dat je chisten bent aangezien je aangeeft dat je in god gelooft?

Verlichting is het herkennen van wat is. ingewikkelde materie en conceptualisatie zijn ontkenning van wat is. Het eerste wat je tegenkomt is het al. Maar ons ego is er op gericht een doel te stellen in de toekomst waar de verlichting bereikt zal worden. Let er maar eens op, je gaat veel liever nadenken over hoe je het gaat bereiken en hoe ingewikkeld het allemaal is dan NU actie te ondernemen en bewust te zijn van het nu.

Ik heb zelf niet echt een heel duidelijk beeld van verlichting omdat ik niet weet wat het is, behalve dat het datgene is wat we altijd zijn en nooit zullen kwijtraken.

Klinkt heel zweverig Maar snap je wat ik bedoel

Ik denk dat ik wel snap wat je bedoelt ja. Je bedoelt dat we niet "op zoek" moeten gaan, want het woord "zoeken" impliceert automatisch dat het er NU nog niet is, terwijl dat dus wel zo is. Veel mensen noemen het leven een leerproces, terwijl het dan in feite een herinneringsproces is, of inderdaad wat jij zegt, een herkenningsproces. Alle kennis zit al binnenin je, je bent het alleen vergeten en is het dus juist zaak om je er weer bewust van te worden. Is dat wat je bedoelt?

Ik ben trouwens geen Christen al geloof ik wel dat Jezus Christus bestaan heeft en al een heel eind op weg was op het pad van verlichting. Zoals ik al aangaf geloof ik dat we allemaal van dezelfde bron afkomstig zijn, en dat het vooral belangrijk is om overeenkomsten tussen mensen te benadrukken ipv verschillen, en ik denk dat religies dat wel meer neigen te doen, mensen opdelen in groepen, Christen, Moslim, Hindoe etc. Dit is nu eenmaal hoe we de wereld ervaren in onze mind, dingen opdelen in categorieen, leren we al van kinds af aan, en dat is ook wel nodig, anders zou alles 1 grote brij zijn waar we niks van kunnen maken. Het ellendige is alleen dat we er dan ook zo snel een waardelabel aan plakken van goed, slecht, superieur, inferieur etc. En ik denk dat voor iemand die streeft naar verlichting deze dualiteit van goed en kwaad opgeheven dient te worden.

Goed, ook weer een heel verhaal.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 07:54 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Dit doet me denken aan 'the game'

Wat is jouw idee van perfectie? Wanneer is iemand perfect? Kan iemand perfect zijn en zo nee, waarom proberen we het dan zo hard?

Iemand die in harmonie kan leven met alle aanwezige tekortkomingen is in mijn ogen perfect. Dat bedoel ik met het accepteren dat verlichting niet te bereiken is.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 11:33 schreef Thrackan het volgende:
Wat is jouw idee van perfectie? Wanneer is iemand perfect? Kan iemand perfect zijn en zo nee, waarom proberen we het dan zo hard?

Iemand die in harmonie kan leven met alle aanwezige tekortkomingen is in mijn ogen perfect. Dat bedoel ik met het accepteren dat verlichting niet te bereiken is.

Perfect is uiteindelijk een waardeoordeel. En hoe vaak niet aan de hand van een definitie van iemand anders?
Goede vraag dus, waarom we het zo hard proberen..
Ik denk zelf dat het leven an sich al mysterieus genoeg is, om ons niet druk te hoeven maken over perfectie.

Daarom ben ik het met je 2e deel helemaal eens. Als we al een betekenis moeten geven aan perfect, dan zou ik er zelf voor kiezen 'perfect jezelf te zijn'. Je ware wezen naar voren te laten komen en deze te delen met alle mensen en wezens om ons heen.
En dat verlichting niet te bereiken is.. ik lees hem nu zo ontzettend als een zen-quote
Bereiken --> niet NU

Alles loslaten.. en gewoon zijn

Al dat verlichtinggedoe vind ik maar filosofisch gelul. Hoe kun je nu weten of zoiets bestaat zonder het zelf meegemaakt te hebben? Wat mij betreft is het dus ook niet echt interessant om daarover te discussiëren. Je kan beter op zoveel mogelijk momenten van je leven 't naar je zin hebben.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 13:44 schreef rijsttafel het volgende:
Al dat verlichtinggedoe vind ik maar filosofisch gelul. Hoe kun je nu weten of zoiets bestaat zonder het zelf meegemaakt te hebben? Wat mij betreft is het dus ook niet echt interessant om daarover te discussiëren. Je kan beter op zoveel mogelijk momenten van je leven 't naar je zin hebben.

Het woordje verlichting is natuurlijk maar een woordje. Wat je daarna zegt is namelijk deels wat ik onder verlichting versta.

Verlichting in de traditioneel afgebeelde zin van het woord (lees: een of andere mediterende guru onder een boom) spreekt me totaal niet aan. Dat neigt naar mijn gevoel juist naar wereldvreemdheid, terwijl juist verteld wordt over het verbonden zijn met alle andere wezens op deze planeet.

Naar mijn idee is het beseffen dat het via je ego niet gaat lukken, dus mediterend alleen onder een boom of via andere kluizenarij, ook een onderdeel van het "vinden" van verlichting.
Juist wat je zegt: je huidige leven zo volledig mogelijk (be)leven, dat is mijn idee van verlichting.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 13:44 schreef rijsttafel het volgende:
Al dat verlichtinggedoe vind ik maar filosofisch gelul. Hoe kun je nu weten of zoiets bestaat zonder het zelf meegemaakt te hebben? Wat mij betreft is het dus ook niet echt interessant om daarover te discussiëren. Je kan beter op zoveel mogelijk momenten van je leven 't naar je zin hebben.

Nou, wat mij betreft wel!
Je laatste zin ben ik het natuurlijk mee eens.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 13:55 schreef Thrackan het volgende:

[..]



Het woordje verlichting is natuurlijk maar een woordje. Wat je daarna zegt is namelijk deels wat ik onder verlichting versta.

Verlichting in de traditioneel afgebeelde zin van het woord (lees: een of andere mediterende guru onder een boom) spreekt me totaal niet aan. Dat neigt naar mijn gevoel juist naar wereldvreemdheid, terwijl juist verteld wordt over het verbonden zijn met alle andere wezens op deze planeet.

Naar mijn idee is het beseffen dat het via je ego niet gaat lukken, dus mediterend alleen onder een boom of via andere kluizenarij, ook een onderdeel van het "vinden" van verlichting.
Juist wat je zegt: je huidige leven zo volledig mogelijk (be)leven, dat is mijn idee van verlichting.

Als je het zo ziet, dan vind ik verlichting wel een iets overdreven benaming. Dat associeer ik toch met iets heel anders.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 20:40 schreef rijsttafel het volgende:

[..]


Als je het zo ziet, dan vind ik verlichting wel een iets overdreven benaming. Dat associeer ik toch met iets heel anders.

Overdreven als in iets dat je niet nu kunt vinden? Iets wat niet voor jou is weggelegd als normale sterveling?

Verlichting is voor iedereen weggelegd, en wel nu.

Uit mijn mailbox:

Afgelopen zaterdag was het dan zover. Voor de derde keer bezocht Eckhart Tolle ons land. Ditmaal was de plaats van samenkomst De Doelen te Rotterdam. Hoe kun je een dergelijke bijeenkomst onder woorden brengen, nauwelijks! Eckhart was er, volledig aanwezig, volledig vanuit zijn innerlijke kracht, volledig in het Hier en Nu.

Hierbij een aantal passages uit de bijna twee uur durende uitwisseling:

Eckhart Tolle:

Wat is spiritualiteit? Het openstaan van de dimensie van spiritualiteit in jezelf. Het verdiepen in wie je werkelijk bent.

Eigenlijk is het een paradox. Tijd maken voor bewust voor het NU kost een hele tijd!?
Anderhalf uur gaan we het hebben over het tijdloze NU; een paradox!

Tijd is je vijand; het trekt steeds aan je 'ik moet naar de volgende afspraak, en daarna daar naartoe en dan dit doen, etc'.

We leven met een onderhuidse onbewust gedachte 'ik mis iets'. Bij alles wat we doen blijft een stemmetje fluisteren of een gevoel van dat je iets mist. Deze gedachte zorgt ervoor dat mensen denken dat in de toekomst te vinden, dat iets.
Deze gedachte blokkeert het leven in het NU, blokkeert één met het leven te zijn.

Ook spiritueel zoekenden blijven zoekend 'ik mis iets'. Hierdoor ontstaat dat ze zich ongelukkig voelen. Het ongelukkig voelen wordt op twee manieren 'opgelost'.
1. Materialisme in externe dingen. Bijv. een betere baan, een mooiere auto, etc.
2. Zoeken in externe dingen. Bijv. IK wil verlicht worden.
Zo blijf je zoeken totdat je dood gaat en vlak voor je dood je je realiseert dat je nooit hebt geleefd.

We raken steeds gedesillusioneerd in onze zoektocht.
Bijvoorbeeld een nieuwe partner, we zijn blij, maar na een tijdje is deze partner toch niet die ideale partner als dat we gedacht hadden. We raken gedesillusioneerd.
Bijvoorbeeld de gedachtevorm 'Ik heb de ideale leraar; mijn leraar is de beste' is een uiting van het EGO waardoor we na een tijdje ook gedesillusioneerd raken.

Tijd bestaat niet! Het lijkt of het bestaat. Je ziet een plant groeien en dan weer verdwijnen. Het gebeurt in tijd. Als we hier lang genoeg zitten zien we hoe de bloemen hier naast mij (Eckhart op het podium) verwelken.
Als we een tijdjump zouden maken, dat we in 2 minuten 50 jaar vooruit zouden gaan, en wij hier zouden blijven zitten, zie je dat alle lichamen desintegreren. Alle vorm desintegreert, ook de vorm op deze stoel, die eindelijk zn mond dan houdt?

Arriving never comes!

Tijd domineert je leven.
Tijd doodt je!
Je hebt nooit écht tijd ervaren.
Je kunt tijd niet ervaren, alleen het NU, en dat is geen tijd.
Bij conceptueel denken, denken we aan het verleden, wat er gebeurd is. Het verleden was op dat moment het NU.
Onze gedachten van het verleden naar de toekomst is een beweging van gedachten; een gedachtenVORM.

IK heb in het verleden dit gedaan en dat gedaan en maakt nu tot wie wij zijn is een gedachtenVORM.
Deze verhalen over het verleden blijf je naar jezelf herhalen, dit is een droomwereld in je hoofd. Zo arriveer je nooit.

Herken de VORM van de geconditioneerde gedachte.

Identificeer iedere gedachte die in je opkomt (droomwereld van je geest).

Je hebt momenten van bewustheid tussen de droomwereld door. Een moment dat je een mooie bloem ziet en denkt 'ah wat een mooie bloem' en het dan even in je stil is. Waarna je direct weer verdergaat met de gedachtenvormen.
Dat moment van 'ah wat een mooie bloem' is een moment van vreugde, een moment van ruimte in jezelf. De gedachtenstroom in je hoofd is even stil.

Jij BENT je gedachtenvorm.

Tijd neemt je leven over.
Je bent gevangen in je leven in gedachten over het verleden en de toekomst. Dit noemt men 'normaal', maar wat een verschrikkelijke staat!
Je wordt gehypnotiseerd door gedachtenvormen. Je vertelt je jezelf een verhaal.
Jezus zei 'ik wil dat je de volheid van het leven hebt'.

We hopen op verlichting, maar tegelijkertijd missen we het leven zoals het zich aandient.

Jij bent een grote levendigheid zonder vorm.
Wie ben ik? In de stilte een aanwezigheid zonder vorm.

Iedereen is zielig. De ene heeft het beter gedaan dan de andere, maar we zijn allemaal zielige gedachtenvormen.
Jezus zei 'jij bent het licht van de wereld'. Hij was niet tegen de vormen aan het praten, maar hij stond in contact met de diepte van de vormen van de mensen; het licht in hen, hun innerlijke stille ruimte.

Het oneindige is niet wat het oog ziet, maar voorbij het oneindige wat het oog kan zien.
Woorden wijzen naar de waarheid, woorden ZIJN niet de waarheid.

Tijd maken is ruimte in jezelf maken.

Niets in de wereld is ABSOLUUT belangrijk, wellicht relatief belangrijk.
Hoe meer reactief je bent, hoe meer vorm je bent, hoe meer EGO.

Het enige absolute is weten wie je bent; in contact staat met je innerlijke ruimte.

Je kijkt naar een bloem en voelt de levendigheid van dingen. Je oordeelt niet. Je ziet het mooi is en het is in leven. Alles om je heen danst om elkaar heen als allemaal levende dingen.

Het NU verandert niet, jij bent het NU.
The Power of Now ben jij!
Wat er in het NU verandert is het enige wat verandert.
Eeuwige licht in jou is je bewustzijn.
Bewustzijn wordt geblokt door oordelen en gedachten.

Echte vrede is contact met je Ware Zelf, zonder Vorm, het Bewustzijn zelf.

Sommige mensen zijn een uitdaging, wij zijn het niet natuurlijk, maar anderen wel! ?
Mensen die reactief zijn 'jij doet dit, waarom doe je dat?'.
Blijf in het NU bij mensen die niet in het NU leven. Anders krijg je zelf reactieve gedachtes.
Het is een uitdaging om geen reactie te geven.
Het onderdrukken van geen-reactie is echter niet hetzelfde als geen reactie hebben.

'oh is dat zo? het is niet zo, maar als je dat zo denkt, dan is het zo.'

Je luistert vanuit de kracht van het NU.
Je bent je bewust van een reactie, zodra je je bewust daarvan bent lost het op in de stille ruimte.

Je kunt luisteren en mee reactief worden of je kunt luisteren en dieper in de stilte van jezelf komen.

Het leven wil je helpen te ontwaken; daarom word je zo uitgedaagd!

Er is een splitsing in jou.
Jij en de gedachtenstroom zijn gelinked.
Je bent met je gedachten, maar ook met je bewustzijn ACHTER de gedachten.

Er was een man die in de vrieskoude met een bootje een meer opging. In het midden van het meer kwam er een flinke wind en het bootje kapseisde. Het was zo koud dat hij zich realiseerde dat hij het niet zou redden. Zij bewustzijn splitste zich. Hij werd een persoon die niet dood wilde maar ook diep van binnen kreeg hij een diepe rust. Het was okay of hij het overleefde of niet.
Na deze gebeurtenis begreep hij 'de kracht van het NU' (dat hij eerder als onrealistisch terzijde had geschoven) ook beter, omdat hij dit had meegemaakt, daarvoor begreep hij het niet en vond het mambojambo.

Bij de course in Miracles wordt verteld Nothing real can be threatned.
Vorm is niet reëel, het is een tijdelijk iets.

Niets is ABSOLUUT belangrijk, maar relatief belangrijk, relatie, je leven, waar je woont.

Aan het einde ga je dood en laat je je vorm achter.

Geloof is geen antwoord, het is een VORM.
Boeddha gaf 'pointers' ?. Het ongeborene, de ruimte, etc. Allemaal 'negatieve' dingen.
Hier kun je niet in geloven, niet aan hechten, want anders is het VORM.

De bewerkte transcriptie is te vinden en wordt jullie exclusief aangeboden door Lenn Voortmeijer, www.savita.eu.

http://www.savita.eu/191.html

quote:

Op donderdag 4 november 2010 09:32 schreef Thrackan het volgende:

[..]



Overdreven als in iets dat je niet nu kunt vinden? Iets wat niet voor jou is weggelegd als normale sterveling?

Verlichting is voor iedereen weggelegd, en wel nu.

Wat is verlichting voor jou dan? En hoe kun je weten of het bestaat en of het haalbaar is als je het zelf nog niet bereikt hebt? En als je het bereikt hebt, hoe heb je dat dan gedaan?

Dit is ook waar ik me het meest aan stoort aan de visie Tolle. Hij praat over zijn staat van Zijn, wat klinkt als iets permanents, iets verlichts. Maar concrete stappen om daartoe te komen noemt hij niet. (of ik heb ze gemist) Ja, het komt hierop neer: je moet in het 'Nu' zijn. Tsja, dat lijkt me nogal obvious, maar meer zegt hij eigenlijk niet. Daardoor krijg ik het idee dat hij 'in het nu zijn' opzich al verlichting vindt. En dát vind ik overdreven gebruik van het woord verlichting.

Datzelfde woord verlichting betekent in oude religies namelijk zoveel meer. Loskomen uit de cirkel van wedergeboorte in het Boeddhisme en Hindoeïsme bijvoorbeeld. Dat is toch wel veel meer dan een beetje in het nu zijn, iets wat iets heel natuurlijks en redelijk eenvoudigs is. In alle vormen van meditatie is dat stap één van de zovelen.

In diepere meditatie, waar je voor moet oefenen, zie je duidelijk de splitsing in je geest tussen de denker en de kijker. Dan zie je hoe de geest echt is. Zonder meditatie heb ik dat nog nooit meegemaakt. Dat mensen in dit topic praten over verlichting (iets wat -als het bestaat- nog véél dieper moet zijn dan dat) en ook zeggen dat meditatie daarvoor niet nodig is, kan ik dan ook totaal niet begrijpen. Je gaat toch ook niet meedoen aan "de sterkste man van Nederland" zonder je lichaam te trainen?

Overigens mag iedereen hierop reageren. Ik las ergens eerder in dit topic dat jullie wat tegenstand zochten

[ Bericht 17% gewijzigd door rijsttafel op 04-11-2010 22:22:30 ]

quote:

Op donderdag 4 november 2010 22:03 schreef rijsttafel het volgende:

[..]


Wat is verlichting voor jou dan? En hoe kun je weten of het bestaat en of het haalbaar is als je het zelf nog niet bereikt hebt? En als je het bereikt hebt, hoe heb je dat dan gedaan?

Dit is ook waar ik me het meest aan stoort aan de visie Tolle. Hij praat over zijn staat van Zijn, wat klinkt als iets permanents, iets verlichts. Maar concrete stappen om daartoe te komen noemt hij niet. (of ik heb ze gemist) Ja, het komt hierop neer: je moet in het 'Nu' zijn. Tsja, dat lijkt me nogal obvious, maar meer zegt hij eigenlijk niet. Daardoor krijg ik het idee dat hij 'in het nu zijn' opzich al verlichting vindt. En dát vind ik overdreven gebruik van het woord verlichting.

Datzelfde woord verlichting betekent in oude religies namelijk zoveel meer. Loskomen uit de cirkel van wedergeboorte in het Boeddhisme en Hindoeïsme bijvoorbeeld. Dat is toch wel veel meer dan een beetje in het nu zijn, iets wat iets heel natuurlijks en redelijk eenvoudigs is. In alle vormen van meditatie is dat stap één van de zovelen.

In diepere meditatie, waar je voor moet oefenen, zie je duidelijk de splitsing in je geest tussen de denker en de kijker. Dan zie je hoe de geest echt is. Zonder meditatie heb ik dat nog nooit meegemaakt. Dat mensen in dit topic praten over verlichting (iets wat -als het bestaat- nog véél dieper moet zijn dan dat) en ook zeggen dat meditatie daarvoor niet nodig is, kan ik dan ook totaal niet begrijpen. Je gaat toch ook niet meedoen aan "de sterkste man van Nederland" zonder je lichaam te trainen?

Overigens mag iedereen hierop reageren. Ik las ergens eerder in dit topic dat jullie wat tegenstand zochten

Die diepere betekenis kun je net zo goed interpreteren als zijnde "loskomen uit de sleur van leven en dood" en daarvoor is de oplossing gewoon weer zijn in het Nu.

Wat is verlichting voor mij? Volledige verlichting is naar mijn idee je overgeven aan het idee dat verlichting niet iets elitairs, egoïstisch of übermenscherigs is.

_{Ik moet nu echt weg, dus ik heb evne niet zoveel tijd om mijn idee te verduidelijken.}

Verlichting is de realisatie dat er niet meer is dan wat is en dat wat is gewoon is wat het is. Er is dus niemand die wat is ervaart of in het nu leeft. Dit individuele zelf is een fictie. Je zit niet achter het stuur van je lichaam, dit lichaam functioneert uit zichzelf. Er is niemand die iets doet, alles gebeurt gewoon.

De reden dat Tolle geen methode geeft om verlichting te bereiken is omdat er niets te bereiken valt. Er is dan ook geen serie stappen die je moet ondernemen. Zodra je dit gaat doen ben je alleen maar bezig om het beeld dat jij van het concept verlichting hebt tot werkelijkheid te maken. Al dit proberen te bereiken van iets versterkt het zelf alleen maar.

We zijn allemaal geconditioneerd om voortdurend wat is te willen veranderen naar iets wat volgens ons denken beter is. Hiervoor doen we veel moeite en wanneer we eindelijk bereikt hebben wat we wilden volgt er wat ademruimte en een gevoel van voldoening. Dit duurt alleen niet lang en we willen al snel meer. Het kan gebeuren dat iemand dit ineens zo zat wordt dat diegene het opgeeft en het proces stil komt te liggen. En dan is er eindelijk diepe vrede. Al snel komt er alleen weer een ikje voorbij die deze staat van zijn wil bezitten en het komen en gaan ervan wil controleren, waardoor het gevoel van vrede verdwijnt. Vervolgens wordt het idee van verlichting als iets dat bereikt kan worden weer gebruikt door het zelf om zichzelf te versterken.

Het is dus niet zo dat iemand verlicht raakt. Verlichting is er als er niemand meer is. Wat eigenlijk altijd het geval al is, omdat het zelf slechts een fictie is. Er is alleen maar wat is en dat is nu al zo. Hierom is er geen stappenplan of iets dat je kunt doen.

Eigenlijk is verlichting gewoon zijn wat je bent. Maar het is onmogelijk om niet te zijn wat je bent.

Maar verlichting moet een state-of-mind zijn. Je kunt niet eerst verlichting definiëren als beseffen dat "is wat is" (wat dat ook betekent) en vervolgens zeggen dat je daar komt door in het nu te zijn. Het moet de andere kant op zijn. Empirisch. Je moet zijn in het nu en dán beseffen dat je verlicht bent. Pas dan kun je zeggen dat het ook echt verlichting is.

Sporters die een topprestatie leveren zeggen achteraf dat ze helemaal in het moment waren en niet aan zichzelf dachten. Muzikanten die zich mee laten slepen door de muziek hebben hetzelfde. En toch hoor je ze nooit achteraf zeggen: "Jongens, ik heb nu toch iets ervaren, ik ben verlicht!". En als het voor iedereen toegankelijk is, dan zou dat dus ook voor hen zo moeten zijn.

En mentale Eureka!-momenten heb ik wel gehad, maar niets wat ik verlichting zou noemen. En vandaar vind ik Tolles uitspraak 'tijdloos Zijn' (met hoofdletter) maar een beetje quatsch. Begrijp ik hem nu gewoon verkeerd of bedoelt hij inderdaad dat een staat van niet-denken en in het moment zijn al verlichting is?



Maar mijn grootste punt blijft, als hier gezegd wordt dat meditatie niet nodig is en het alleen maar rust geeft en verder niets, wat zorgt er dan wél voor dat je verder komt dan die rust? Om de identificatie met het verstand te verbreken, zoals het o.a. hier gezegd wordt. Wat doen jullie daarvoor concreet? Dat is wat me maar niet duidelijk wordt en wat Tolle me ook niet duidelijk maakt. Ik zie mooie verhalen en stellingen, maar verlichting is vast geen theoretische zaak.

[ Bericht 0% gewijzigd door rijsttafel op 05-11-2010 15:06:15 ]

quote:

. Begrijp ik hem nu gewoon verkeerd of bedoelt hij inderdaad dat een staat van niet-denken en in het moment zijn al verlichting is?



Maar mijn grootste punt blijft, als hier gezegd wordt dat meditatie niet nodig is en het alleen maar rust geeft en verder niets, wat zorgt er dan wél voor dat je verder komt dan die rust? Om de identificatie met het verstand te verbreken, zoals het o.a. hier gezegd wordt. Wat doen jullie daarvoor concreet? Dat is wat me maar niet duidelijk wordt en wat Tolle me ook niet duidelijk maakt. Ik zie mooie verhalen en stellingen, maar verlichting is vast geen theoretische zaak.

Wat moet verlichting dan zijn volgens jou? Iets onbereikbaars of iets dat je niet kunt bereiken?

Meditatie hóeft niet. Het is slechts een middel om ervoor te zorgen dat je weinig aan je hoofd hebt zodat je makkelijker met het nu bezig kan zijn.

Volgens mij is volgens rijsttafel het begrip verlichting nog "old-school" verlichting: zo'n asceet die zichzelf vermagerd en pijnigt en gedurende een langdurig proces van introspectie en contemplatie tot de essentie van zijn ziel komt.

quote:

Op vrijdag 5 november 2010 14:56 schreef rijsttafel het volgende:

En mentale Eureka!-momenten heb ik wel gehad, maar niets wat ik verlichting zou noemen. En vandaar vind ik Tolles uitspraak 'tijdloos Zijn' (met hoofdletter) maar een beetje quatsch. Begrijp ik hem nu gewoon verkeerd of bedoelt hij inderdaad dat een staat van niet-denken en in het moment zijn al verlichting is?

yep, valt tegen he?

Je hoeft niet eens niet te denken. Verlichting wordt meestal gezien als iets heel groots en heiligs. Dit idee van verlichting wordt vergeleken met wat is en als dat niet voldoet aan dit idee gaat men ergens anders op zoek naar verlichting.

quote:

Op zaterdag 6 november 2010 11:15 schreef DeepChord het volgende:
Volgens mij is volgens rijsttafel het begrip verlichting nog "old-school" verlichting: zo'n asceet die zichzelf vermagerd en pijnigt en gedurende een langdurig proces van introspectie en contemplatie tot de essentie van zijn ziel komt.

Buddha kwam daar al niet ver mee, en dat was nog voor christus

quote:

Op vrijdag 5 november 2010 14:56 schreef rijsttafel het volgende:
Maar verlichting moet een state-of-mind zijn. Je kunt niet eerst verlichting definiëren als beseffen dat "is wat is" (wat dat ook betekent) en vervolgens zeggen dat je daar komt door in het nu te zijn. Het moet de andere kant op zijn. Empirisch. Je moet zijn in het nu en dán beseffen dat je verlicht bent. Pas dan kun je zeggen dat het ook echt verlichting is.

Sporters die een topprestatie leveren zeggen achteraf dat ze helemaal in het moment waren en niet aan zichzelf dachten. Muzikanten die zich mee laten slepen door de muziek hebben hetzelfde. En toch hoor je ze nooit achteraf zeggen: "Jongens, ik heb nu toch iets ervaren, ik ben verlicht!". En als het voor iedereen toegankelijk is, dan zou dat dus ook voor hen zo moeten zijn.

En mentale Eureka!-momenten heb ik wel gehad, maar niets wat ik verlichting zou noemen. En vandaar vind ik Tolles uitspraak 'tijdloos Zijn' (met hoofdletter) maar een beetje quatsch. Begrijp ik hem nu gewoon verkeerd of bedoelt hij inderdaad dat een staat van niet-denken en in het moment zijn al verlichting is?



Maar mijn grootste punt blijft, als hier gezegd wordt dat meditatie niet nodig is en het alleen maar rust geeft en verder niets, wat zorgt er dan wél voor dat je verder komt dan die rust? Om de identificatie met het verstand te verbreken, zoals het o.a. hier gezegd wordt. Wat doen jullie daarvoor concreet? Dat is wat me maar niet duidelijk wordt en wat Tolle me ook niet duidelijk maakt. Ik zie mooie verhalen en stellingen, maar verlichting is vast geen theoretische zaak.

Je zit vol vragen. Hoe kan ik dit bereiken, wat is het eigenlijk, hoe zit het met andere inzichten/religies. Zoveel mogelijk duidelijkheid. Het liefst een stappenplan zodat je kan bijhouden bij welke stap je bent op de weg naar verlichting. Je noemt het boeddhisme, maar de gehele kern daarvan is dat verlangen de kern van leiden is. Boeddhisme geeft dan wel handvatten. Het verhaal van buddha is wat mij betreft een van de meest inspirerende verhalen. Hij 'bereikte' verlichting op het moment dat hij ophield met het willen bereiken.

Helaas zit dit er allemaal niet in, er is al vaak genoeg uitgelegd waarom. Maar er zijn wel oefeningen, daar niet van.

Bijvoorbeeld: Ga de afwas doen/koken/douchen en let op je lichaam, je ademhaling, de handelingen die aanvankelijk saai zijn en je verstand totaal niet boeien. Je mind zal aangeven dat het niet boeiend is en zal problemen aankaarten (bv. dingen die nog moeten voor je werk, de boodschappen moeten nog, had je dat wel tegen die collega moeten vertellen). Als je je concentreert op lichaamssensaties, of bijvoorbeeld telkens terugkeert naar je ademhaling. Kun je de indentificatie herkennen net als het gedrag van je ego.

Om even duidelijk te zijn, ik hoef geen stappenplan naar verlichting aangezien ik überhaupt al erg betwijfel of er verlichting bestaat. Maar als het bestaat, lijkt het me zeer stug dat je het bereikt door een boek te lezen of door op je ademhaling te letten bij de afwas..

Ik snap allemaal wel wat jullie zeggen, dat is ook allemaal niet nieuw. Maar wat ik niet begrijp en wat eigenlijk een beetje mijn punt is, blijft toch die meditatie. Er heerst hier en bij Tolle volgens mij de algemene opvatting dat dat niet belangrijk is. Maar juist daarmee bekijk je echt je geest van binnen. Bij taken als koken, douchen of lezen (dingen die niet vanzelf gaan) zal het actieve deel van je geest áltijd bezig blijven. Bewust, dan wel onbewust.

In meditatie ga je zoveel dieper dan het dagelijkse 'in het nu zijn'. In het nu zijn is maar de start. Zie ook wat in de eerste halve minuut van het bijgevoegde filmpje gezegd wordt. Nou ben ik allesbehalve een expert, maar dit heb ik wel ervaren: de omgwtf-eureka momenten gaan met meditatie steeds dieper en intenser. En op welk moment noem je dan iets verlichting? Bij de eerste ervaring? De tweede? Nee, de laatste, die moet het zijn per definitie -of in ieder geval mijn definitie- van verlichting. En je moet dan ook met zekerheid kunnen zeggen dat je verlicht bent, vind ik. En dat vraag ik o.a. aan jullie: Hoe weten jullie dat?

Zelf heb ik ook de duidelijke splitsing tussen ego en observeerder gezien in meditatie. En ook hoe de observ zichzelf kan bekijken als in een spiegel, en zien dat daarin je echte wezen verborgen zit. Dat de gedachten als het ware de rook is die het vuur doet verstikken.. analogiën, want het is niet makkelijk te omschrijven. Verlichting zou ik het echter bij lange na niet noemen. Ja, je weet dan met zekerheid hoe je geest in elkaar zit, maar dat is het dan ook wel. Het blijft als een huilend, aandachtsvragend kind dat nog lang niet opgegroeid is.

Het is me in ieder geval duidelijk dat er hier met verlichting iets anders bedoeld wordt dan de traditionele opvatting. En de automutilerende asceet is natuurlijk een overtrokken stereotype daarvan. Ter informatie: In het boeddhisme is het trouwens vooral de Zen-stroming die zegt dat verlichting je zomaar overkomt. Veel andere stromingen zijn het daar niet zo stellig mee eens, maar zeggen wel vrijwel allemaal dat het voor iedereen bereikbaar is.

Voor de duidelijkheid: Hiermee zeg ik overigens verder niets over de juistheid van jullie opvattingen over 'in het nu' zijn.



[ Bericht 2% gewijzigd door rijsttafel op 06-11-2010 19:57:20 ]

Meditatie is hartstikke leuk natuurlijk en als je je ertoe aangetrokken voelt moet je het vooral doen. Het zal je alleen nooit verlichting geven. Het is gewoon een leuke activiteit net als het spelen van een spel leuk is om te doen.

Eureka momentjes zijn heerlijke ervaringen natuurlijk, maar geen van die ervaringen zal verlichting brengen. In een oneindig universum kun je oneindig veel van dit soort inzichtelijke momentjes hebben, maar het verzamelen van inzichten levert je uiteindelijk niets op. Verlichting gaat niet om een ervaring. Ervaringen komen en gaan en dit zal altijd zo blijven. Hoorde het laatst verwoord worden als: "the background became the foreground and the foreground became the background". Er is iets (of eigenlijk niets) dat er altijd is en niet komt en gaat, maar al het komen en gaan waarneemt. Verlichting is de realisatie dat jij dit niets bent.

En alleen het ego heeft er behoefte aan om met zekerheid te kunnen zeggen dat hij verlicht is.

Hier een mooie tekst van Adyashanti:
http://www.adyashanti.org/index.php?file=writings_inner&writingid=25

quote:

Op zaterdag 6 november 2010 16:06 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Buddha kwam daar al niet ver mee, en dat was nog voor christus

Inderdaad! Vervolgens breekt Tolle in zijn boek ook een lans voor "Buddha nieuwe stijl": verlichting via de geest in plaats van ascese.
Door het lezen van het boek en het goed inpassen in het eigen leven kun je een deel van het proces van "trial and error" van Buddha overslaan. .

quote:

Op zaterdag 6 november 2010 22:47 schreef DeepChord het volgende:

[..]



Inderdaad! Vervolgens breekt Tolle in zijn boek ook een lans voor "Buddha nieuwe stijl": verlichting via de geest in plaats van ascese.
Door het lezen van het boek en het goed inpassen in het eigen leven kun je een deel van het proces van "trial and error" van Buddha overslaan. .

Het trail en error proces is vooralsnog niet te ontwijken

quote:

Op zaterdag 6 november 2010 19:31 schreef rijsttafel het volgende:

Zelf heb ik ook de duidelijke splitsing tussen ego en observeerder gezien in meditatie. En ook hoe de observ zichzelf kan bekijken als in een spiegel, en zien dat daarin je echte wezen verborgen zit. Dat de gedachten als het ware de rook is die het vuur doet verstikken.. analogiën, want het is niet makkelijk te omschrijven. Verlichting zou ik het echter bij lange na niet noemen. Ja, je weet dan met zekerheid hoe je geest in elkaar zit, maar dat is het dan ook wel. Het blijft als een huilend, aandachtsvragend kind dat nog lang niet opgegroeid is.

Waarom zou afwassen, douchen etc. geen meditatie zijn. Als je 'verlicht' wil zijn moeten deze handelingen toch ook verlicht zijn. Het lijkt wel of je de oefening die ik noemde nu al niet interessant genoeg vind, het MOET toch wel dieper kunnen gaan?

Ik snap niet precies wat je wilt weten, het klinkt allemaal super gefrustreerd en je weet zelf ook wel dat deze verlangens geen antwoord kunnen krijgen.

Je probeert een vormen van verlichting en hebt al een heel concept klaarliggen. Verlichting is NIET een heilig doel en het is niet interessant.

Laat je gedachten even met rust, de vragen die je stelt zijn in deze reeks al genoeg beantwoordt. Hoe vaker je 'ik' zegt hoe vaker je je identificeerd met je ego en daar gaat het allemaal op.

quote:

Op zondag 7 november 2010 18:20 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]



Waarom zou afwassen, douchen etc. geen meditatie zijn. Als je 'verlicht' wil zijn moeten deze handelingen toch ook verlicht zijn. Het lijkt wel of je de oefening die ik noemde nu al niet interessant genoeg vind, het MOET toch wel dieper kunnen gaan?

Ik snap niet precies wat je wilt weten, het klinkt allemaal super gefrustreerd en je weet zelf ook wel dat deze verlangens geen antwoord kunnen krijgen.

Je probeert een vormen van verlichting en hebt al een heel concept klaarliggen. Verlichting is NIET een heilig doel en het is niet interessant.

Laat je gedachten even met rust, de vragen die je stelt zijn in deze reeks al genoeg beantwoordt. Hoe vaker je 'ik' zegt hoe vaker je je identificeerd met je ego en daar gaat het allemaal op.

Sorry, veel duidelijker kan ik mijn vragen en puntjes van "kritiek" (of noem het argwaan) niet maken. Het antwoord op wat je vraagt staat in m'n post.

FYI ben ik niet gefrustreerd (waarom zou ik dat überhaupt zijn? ), maar geïnteresseerd. Ik ben ook juist degene zonder concept van verlichting. "Jullie" hebben het erover, ik vraag me überhaupt af of het bestaat en hoe jullie het ervaren. Moet kunnen toch? Dat antwoord van PCP bijv was duidelijk. Voor de rest blijft het wat vaag. En sorry, ik heb geen zin om alle 6 delen terug te lezen.

Ik ben gewoon in het algemeen benieuwd of er meer zit in Tolle's concept of dat het inderdaad alleen "in het nu zijn" en de splitsing van ego/obs is. Als dat het inderdaad is, vraag ik me af hoe hij zoveel boeken heeft kunnen verkopen , ookal ben ik er zelf dan ook ingestonken

[ Bericht 2% gewijzigd door rijsttafel op 08-11-2010 00:13:44 ]

Het is eigenlijk gewoon ondefinieerbaar. Het is niets. Maar als je het gaat hebben over niets dan maak je van niets weer iets. Tolle heeft het volgens mij een keer een verschuiving genoemd van object-consciousness naar space-consciousness. Er is dan niet alleen maar meer een focus op objecten, maar ook een gewaarzijn van de leegte waarin die objecten zich bevinden. En ook dit is niet waar, want de objecten zijn ook leegte.

Wat je ook zegt dat het is, het is niet waar. Woorden zijn gewoonweg niet toereikend. Wmb kan het hele woord verlichting ook geschrapt worden. Het is net alsof het iets statisch is. Bovendien is iedere invulling die je eraan geeft niet wat het is. Het wordt ook weleens "opening" of "awakening" genoemd. Deze woorden impliceren geen staat van zijn, maar een proces wat nergens in resulteert en voortdurend door blijft gaan. Met openen wordt simpelweg bedoelt steeds opener gaan staan voor wat is. Met ontwaken wordt bedoeld dat de realiteit (wat is/bewustzijn) wakker wordt uit de droom van een afgescheiden ik.

Jiddu Krishnamurti heeft een tijdje een dagboek bijgehouden, waarin hij zijn ervaringen opschreef. Heb het een keer geleend bij de bieb. Hij vertelt voortdurend hetzelfde, maar mss dat het je nieuwsgierigheid enigszins kan bevredigen. Het heet Krishnamurti over Krishnamurti.

quote:

Op zondag 7 november 2010 23:53 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Ik ben gewoon in het algemeen benieuwd of er meer zit in Tolle's concept of dat het inderdaad alleen "in het nu zijn" en de splitsing van ego/obs is. Als dat het inderdaad is, vraag ik me af hoe hij zoveel boeken heeft kunnen verkopen , ookal ben ik er zelf dan ook ingestonken

Een splitsing van ego/obs betekend alleen dat je een 2e ego neerzet, dit is de ene ego en dit is '' mijn' observeerder. Op die manier identificeer je je alsnog met beide.

quote:

FYI ben ik niet gefrustreerd (waarom zou ik dat überhaupt zijn? ), maar geïnteresseerd. Ik ben ook juist degene zonder concept van verlichting. "Jullie" hebben het erover, ik vraag me überhaupt af of het bestaat en hoe jullie het ervaren. Moet kunnen toch? Dat antwoord van PCP bijv was duidelijk. Voor de rest blijft het wat vaag. En sorry, ik heb geen zin om alle 6 delen terug te lezen.

Ik snap dat je geinteresseerd bent, hardstikke goed juist . Gefrustreerd is ook een groot woord, maar ik bedoel dat je veel vragen stelt en dat deze therorie lang niet zoveel vragen nodig heeft.

Het ís echt zo dat het zo simpel is als 'wees in het nu' (punt). Ik krijg het idee dat je het veel groter maakt dan het is en veel meer verwacht dan dat wij bieden. Misschien is PCP duidelijker maar hij is ook uitzonderlijk goed inverwoorden

Misschien moet je adyashanti checken op youtube of download een van zijn verhalen. Hij is wmb wat duidelijker en toegankelijker en minder zweverig dan Tolle.

Ik kwam net nog uit een oud active topic een interessante brief tegen van de filosoof Seneca. Hij schrijft in deze brief (en andere) over leven en de dood. Opvallend hoe veel dit eigenlijk overeenkomt met hetgeen hier wordt besproken

quote:

Kijk niet vooruit
klik hier voor de gehele brief en andere brieven

[..]
Maar wat een domheid om verbaasd te zijn als op een dag gebeurt wat elke dag gebeuren kan. Ergens ligt er voor ons wel een grens, namelijk waar die is vastgelegd door de onverbiddelijke noodzaak van het lot, maar niemand van ons weet hoe dicht hij zich bij die grens bevindt. Laten wij er ons psychisch op instellen alsof we bij het verste punt zijn aangekomen: we moeten niets uitstellen en elke dag de rekening met het leven vereffenen. De grootste fout die in het leven is dat het altijd onvolmaakt is, dat er altijd iets van wordt uitgesteld. Wie elke dag de laatste hand aan zijn leven legt, komt nooit tijd te kort. Zo'n tekort aan tijd leidt tot angst en een verlangen naar de toekomst dat vreet aan de ziel. Niets ellendiger dan twijfel over de afloopt van wat nog te komen staat. De duur of kwaliteit van wat ons nog rest - wie daarover piekert raakt in de greep van een onzegbare angst.

Op welke manier kunnen we aan die rusteloosheid ontkomen? Er is maar één manier: als ons leven zich niet richt op wat veraf ligt maar zich op zichzelf concentreert. Je raakt afhankelijk van de toekomst als het heden niets voor je voorstelt. Maar wanneer je hebt betaald wat je aan jezelf bent verplicht, wanneer je geestelijk in evenwicht bent en beseft dat een dag niet verschilt van een eeuw, maakt het niet uit wat er vanaf dat moment nog komt aan dagen of dingen. Je kijkt daar dan vanuit de hoogte op neer en je moet hartelijk lachen bij de gedachte aan de opeenvolging der tijden. Want wat zou de veranderlijkheid en wisselvalligheid van het lot je nog deren als je je zeker voelt tegenover het onzekere?

Haast je dus te leven, mijn beste Lucilius, en reken elke dag als een apart leven. Wie deze instelling heeft, wie zijn leven elke dag leeft als geheel, die voelt zich gerust. Maar als je leeft op hoop, glipt je steeds het dichtstbijzijnde moment door de vingers, en daarvoor in de plaats sluipt hebzucht naar binnen, en ellendige doodsangst, die alles eveneens ellendig maakt. Vandaar komt die smadelijke bede van Maecenas, waarin hij zwakte, misvorming en uiteindelijk een folterpaal niet weigert, zolang hij zijn leven te midden van al die narigheid nog kan rekken:
[..]
Hartelijke groeten,

Seneca.