quote:Op vrijdag 19 november 2010 19:01 schreef DeZoektocht het volgende:
Na weken van angsten en frustratie even een positief berichtje van mij
ging weer sporten vanavond en na 10 minuten op de loopband merkte ik ineens op dat mijn gedachten verdwenen, tis een beetje lastig uit te leggen maar het was alsof ik mezelf lichter voelde worden. op dat moment dacht ik FUCK YEAH! staat van flow! oh nee niet nadenken, niet nadenken(letterlijke gedachten ) waardoor ik het moment verpestte
Maar een paar minuten daarna kwam het weer terug en duurde het langer dan de 1e keer
zekerquote:Op vrijdag 19 november 2010 19:03 schreef Stefanovich het volgende:
Hehe nice! Veel sporten dus! Ik heb een vraagje, ik heb vanacht flink gezopen en ben dan nu ook behoorlijk brak, maar is het raar dat ik depri wordt van alcohol de volgende dag en veel meer moeite heb mijn gedachten los te laten?
Ja, brakheid maakt je gevoeliger voor impulsen etc. Dat incombinatie met kater kan behoorlijk angstig maken.quote:Op vrijdag 19 november 2010 19:03 schreef Stefanovich het volgende:
Hehe nice! Veel sporten dus! Ik heb een vraagje, ik heb vanacht flink gezopen en ben dan nu ook behoorlijk brak, maar is het raar dat ik depri wordt van alcohol de volgende dag en veel meer moeite heb mijn gedachten los te laten?
je vult ook gewoon je endorfinebalkjequote:Op vrijdag 19 november 2010 19:11 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
zeker
lijkt me logisch dat je fysieke staat veel invloed heeft op je mentale staat.
Eerlijk zijn is goed.quote:Op zondag 21 november 2010 17:39 schreef Stefanovich het volgende:
Dat heb ik laatst ook ervaren, ik heb behoorlijk wat opgebiecht aan mijn ouders laatst(niks ernstigs of zo, gewoon dingen die mij in mijn maag zaten waar ik niet graag over praat) en ik moest gewoon keihard janken! Waarom, geen idee? Maar daarna voelde ik mij zoveel beter! Dit gevoel duurde maar een paar dagen maar toch, idd stress en spanning moet je kwijt...
Dat zijn dan toch gewoon je emoties die je "moet" doorleven.?quote:Op zondag 21 november 2010 17:39 schreef Stefanovich het volgende:
Dat heb ik laatst ook ervaren, ik heb behoorlijk wat opgebiecht aan mijn ouders laatst(niks ernstigs of zo, gewoon dingen die mij in mijn maag zaten waar ik niet graag over praat) en ik moest gewoon keihard janken! Waarom, geen idee? Maar daarna voelde ik mij zoveel beter! Dit gevoel duurde maar een paar dagen maar toch, idd stress en spanning moet je kwijt...
wat bedoel je met doorlevenquote:Op zondag 21 november 2010 18:14 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Dat zijn dan toch gewoon je emoties die je "moet" doorleven.?
En die emoties zakken weer weg na verloop van tijd.
Doorleven is misschien niet zo'n goed woord, maar bij mij werkt het zo dat ik een emotie voel opkomen (boosheid of verdriet of angst), dat gevoel een tijdje blijft in meer of mindere mate, en dan zakt het weer weg.quote:Op zondag 21 november 2010 18:15 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
wat bedoel je met doorleven
Ze bedoelt doorstaan.quote:Op zondag 21 november 2010 18:15 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
wat bedoel je met doorleven
Ik zal je van de week proberen te PM-en. Sorry dat het zo lang duurtquote:Op dinsdag 7 december 2010 23:34 schreef DeZoektocht het volgende:
zn gangetje met jou alles ok?
Ben de laatste tijd de boeken van neal donald walsch, gesprekken met god aan het lezen.
Vind ze erg mooi en inspirerend, al moet ik wel zeggen dat ik moet leren kritisch naar boeken te kijken ik neem ze te vaak zomaar voor waarheid aan.
Maar evenals het boek van brad blanton radical hounesty lijkt dit iemand te zijn die weet hoe het leven in elkaar zit.
iets wat ik graag wil leren.
Dat kan zijn omdat je in je oude omgeving blijft. Alles wat je kent is als het ware besmet met negativiteit doordat onze hersenen voornamelijk werken door middel van associatie. Dus zelfs dingen die geen directe invloed hebben op je negativiteit, kunnen die negativiteit triggeren. Ik heb dit zelf meegemaakt nadat ik na 3 jaar terugkwam in mn geboortestad. Plotseling herinnerde alles daar me weer aan mn negatieve leven dat ik daar altijd heb gehad. De straten, de mensen, alles associeerde ik met die negatieve tijd.quote:Op vrijdag 10 december 2010 04:42 schreef Stefanovich het volgende:
Ik heb nogal moeite om die inzichten uit boeken en andere bronnen toe te passen, steeds overruled mijn ego mij zegmaar. Dan lees ik een heleboel maar toch blijven negatieve, doemdenkende gedachten de overhand houden, heel vervelend. Ik weet wel dat ik het zelf allemaal doe, maar ik word er moedeloos van.... Ik wil wel leven vanuit mijn intuïtie ipv mijn gedachten, maar ik veel situaties schiet ik toch meteen in de stress en word er in mijn hoofd steeds hetzelfde negatieve liedje afgespeeld.
Klinkt eigenlijk heel logisch.quote:Op vrijdag 10 december 2010 17:13 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Dat kan zijn omdat je in je oude omgeving blijft. Alles wat je kent is als het ware besmet met negativiteit doordat onze hersenen voornamelijk werken door middel van associatie. Dus zelfs dingen die geen directe invloed hebben op je negativiteit, kunnen die negativiteit triggeren. Ik heb dit zelf meegemaakt nadat ik na 3 jaar terugkwam in mn geboortestad. Plotseling herinnerde alles daar me weer aan mn negatieve leven dat ik daar altijd heb gehad. De straten, de mensen, alles associeerde ik met die negatieve tijd.
Dat is ook 1 van de redenen dat ik nu ergens anders woon. Dus misschien is het een idee om je omgeving te veranderen? Een lange reis maken kan ook zeker helpen, maar ga dan wel minimaal voor een jaar weg. Toen ik mijn reis maakte, merkte ik al binnen een week dat ik me anders voelde. Ik was minder negatief omdat mijn verstand bijna niets had om associaties te maken met negatieve dingen en daardoor had ik volop de ruimte om mijn nieuw opgedane kennis over psychologie toe te passen. Dit ging eigenlijk vanzelf en toen ik ermee bezig was in NL in mijn oude omgeving, was het constant een gevecht om deze kennis toe te passen. Gewoon omdat je in je oude omgeving dus constant ongewild negatieve associaties oproept.
Af en toe lukt het ook gewoon simpelweg niet om helemaal je ego te kunnen buitensluiten. Soms heb je gewoon je dag niet. .quote:Op vrijdag 10 december 2010 04:42 schreef Stefanovich het volgende:
Ik heb nogal moeite om die inzichten uit boeken en andere bronnen toe te passen, steeds overruled mijn ego mij zegmaar. Dan lees ik een heleboel maar toch blijven negatieve, doemdenkende gedachten de overhand houden, heel vervelend. Ik weet wel dat ik het zelf allemaal doe, maar ik word er moedeloos van.... Ik wil wel leven vanuit mijn intuïtie ipv mijn gedachten, maar ik veel situaties schiet ik toch meteen in de stress en word er in mijn hoofd steeds hetzelfde negatieve liedje afgespeeld.
Joh rustig. Je bent maar een mens. Stress komt, maar gaat ook vanzelf weer over. Als je dat beseft gaat het ook vijf keer zo snel over. Bovendien helpt het lezen van boeken maar erg weinig. Je moet trainen, jezelf herprogrammeren. En dat kost tijd.quote:Op vrijdag 10 december 2010 04:42 schreef Stefanovich het volgende:
Ik heb nogal moeite om die inzichten uit boeken en andere bronnen toe te passen, steeds overruled mijn ego mij zegmaar. Dan lees ik een heleboel maar toch blijven negatieve, doemdenkende gedachten de overhand houden, heel vervelend. Ik weet wel dat ik het zelf allemaal doe, maar ik word er moedeloos van.... Ik wil wel leven vanuit mijn intuïtie ipv mijn gedachten, maar ik veel situaties schiet ik toch meteen in de stress en word er in mijn hoofd steeds hetzelfde negatieve liedje afgespeeld.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |