et nieuwe gezicht van zie je – maar dat is minder spannend – ook terug in het kabinet. Een homo is er minister van Buitenlandse Zaken en hij neemt zijn partner ook mee naar het Midden-Oosten en Azië. Het is dermate vanzelfsprekend en geaccepteerd dat amper iemand het er zelfs maar over heeft.
Een geadopteerde Zuid-Koreaan is minister van Gezondheid, en je kunt hem in <regeringsstad> met een rugzak in plaats van een aktentas naar zijn kantor zien lopen. En hij wenst ook maar tijdelijk in de politiek te zitten, want er is meer in het leven.
Een dynamische vrouw met vijf kinderen zit op Sociale Zaken, ze heeft de christen-democratie wakker geschud met een radicaal nieuwe kijk op emancipatie en gezin.
Een jonge alleenstaande vrouw heeft de portefeuille Gezinszaken. Een man met een dwarslaesie in een rolstoel is minister van Financiën.
En om het beeld compleet te maken: een internationaal geverseerde jongeman uit een oud adellijk geslacht is minister van Defensie. Kortom, een beeld van veelzijdige emancipatie.
Modern is zelfs in de aanpassing van de samenleving aan de eisen van de globalisering. Daar is de laatste jaren veel werk van gemaakt en het land staat er flexibeler voor dan alle bezorgde geluiden in praatprogramma’s soms wel suggereren.
Welk land?
"Ik weet namelijk zo veel, dat ik me niet schaam voor de dingen die ik niet weet."