De wetenschappelijke methode

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 10:54 schreef Caracca het volgende:

[..]

stap2:
naja natuurlijk kun je zeggen dat een god het heeft gedaan binnen je hypothese, je komt alleen in latere stappen hiermee in de problemen. voornamelijk bij het falsifiëren en/of het reproduceren van je hypothese.
+ je zal de werken en eigenschap van het onderdeel god ook moeten kunnen demonsteren.

Stel dat mijn hypothese is dat God ervoor zorgt dat calciumnitraat oplost in water. Ik kan dit experiment reproduceren, kijk maar: telkens als ik calciumnitraat in water gooi, lost het op! Hoeveel moet ik over de oorzaak van dit fenomeen uitleggen voordat het een wetenschappelijke hypothese is? De Higgs-boson is een postuleerbaar deeltje wat bepaalde effecten heeft, maar wij hebben het deeltje nog niet gezien en er nog geen metingen op verricht (zijn nog aan het zoeken). Wij hebben ook de meteoriet die ingeslagen is in de Golf van Mexico niet gezien, en vroeger geloofden natuurwetenschappers in het bestaan van de Aether. Al die dingen zijn causale hypothesen die prima werken binnen de wetenschap, maar we hebben ze niet gezien of ermee geëxperimenteerd, we hebben alleen de effecten gezien. Het demonstreren van de oorzaak die tot een effect leidt is belangrijk ja, maar als het niet tot de mogelijkheden hoort dit te doen, is het niet meteen onjuist om een dergelijke oorzaak als hypothese te nemen.

[/quote]
bij stap3. geval bij theorieën en hypotheses. het moet ook te falsifiëren zijn.
voorbeeld: mijn hypothese zegt dat A+B = C. (C is de uitkomst van het model, volgens jou hypothese)
nu gaan we kijken. als we A+D toen. krijgen we dan wat anders. of krijgen we dan alsnog C ?
op het moment wanneer je iets verandert binnen je hypothese. maar de uitkomst blijft hetzelfde. dan is er iets mis met je hypothese en is het terug naar stap 1.
[/quote]

Zo simpel ligt het helaas niet. In de eerste helft van de 20ste eeuw waren er twee theorieën die de redshift van het licht van sterrenstelsels verklaarden. De ene theorie postuleerde dat waterstofatomen spontaan werden gegenereerd binnen ons universum, waardoor het universum als geheel steeds meer uitdijde (Steady-State theorie). De andere theorie postuleerde dat er lang geelden een explosie was en dat het universum hierdoor nog steeds aan het uitdijen is, als een ballon die word opgeblazen (Big Bang theorie). Twee compleet verschillende theorieën die hetzelfde effect beschrijven. Nu is de vraag dit: is de Steady State theorie gefalsifieerd? Dat is niet wat er is gebeurd. Wat er is gebeurd is dat de Big Bang theorie op een gegeven moment meer bewijs achter zich geschaard kreeg wat de Steady State theorie niet had (vooral het ontdekken van de CBR straling hielp hier een handje mee). Maar dat wil niet zeggen dat de Steady State theorie was gefalsificeerd: een andere theorie was gewoon ‘beter’. Falsificatie is een lastig begrip, en wetenschapsfilosofen zijn al sinds Popper in debat over de vraag of falsificatie wel onderdeel moet vormen van een wetenschappelijke methode.

quote:

bij stap4 hoef je niet nog eens een nieuwe LHC te maken.

je herhaalt je experiment nog een xx aantal keren. (en afhankelijke of de kracht die noodzakelijk was te laag/hoog genoeg is dat een andere hc dit ook kan reproduceren. probleem hier valt dan weer echter. zijn de sensoren gevoelig genoeg bij de andere collidors)

Ik denk dat je, als je echt wilt controleren, je een compleet nieuwe opstelling moet maken gebaseerd op dezelfde principes en de proef op die manier dient te herhalen. Als je zegt dat dit niet noodzakelijk is, dan ben ik het compleet met je eens, maar dan moet je wel beseffen dat je de wetenschap dan openstelt voor bepaalde fouten. Stel bijvoorbeeld dat de LHC aangeeft de Higgs Boson te hebben gevonden. Hoe weet je of dat deeltje echt bestaat of dat de machine dit deeltje wellicht per abuis aangeeft? Of nog erger: wellicht was de directeur van CERN wel zo gebrand op het vinden van de Higgs dat hij de LHC heeft gebouwd met een knopje en als hij erop drukt geeft de LHC aan dat de Higgs is gevonden. Je zou dit kunnen controleren door een onafhankelijke organisatie nog een LHC te laten maken, maar dat is natuurlijk praktisch heel lastig. Maar dat demonstreert mijn punt: je zou willen controleren zoveel als mogelijk, maar wat mogelijk is verschilt tussen verschillende disciplines. En bedenk wel dat het is voorgekomen dat wetenschappers veranderingen aanbrachten in hun onderzoeksresultaten etc, waardoor controleren wel belangrijk is.

Mijn punt hier is niet om de wetenschappelijke methode belachelijk te maken. Het is simpelweg het besef dat de wetenschap divers is, en dat derhalve ook diverse methoden toepasbaar zijn.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 11:19 schreef Haushofer het volgende:

[..]



Ik ben het met je eens dat je niet zo simpel over "1 wetenschappelijke methode" kunt spreken, maar dit punt begrijp ik niet. Eerst spreek je over verschillende personen, en dan opeens over verschillend meetapparatuur.

Mjah zie mijn post hierboven. Ik bedoel dat personen apparatuur zo kunnen opbouwen dat bepaalde resultaten er noodzakelijk uit voortvloeien, bijvoorbeeld om economische of wellicht andere 'onwetenschappelijke' motieven. Er was een bekend voorbeeld hiervan beschreven door Max Weber, maar ik ben even de details vergeten. Hte punt was dat toen een anbdere groep wetenschappers hetzelfde apparaat bouwden, ze een compleet ander resultaat kregen.

Natuurlijk kan er ook per ongeluk een fout zijn geslopen in de proefstelling. Het punt blijft dat met grote apparaten het controleren lastiger wordt, en al helemaal als we spreken over historische gebeurtenissen.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 11:31 schreef jdschoone het volgende:

[..]

Mjah zie mijn post hierboven. Ik bedoel dat personen apparatuur zo kunnen opbouwen dat bepaalde resultaten er noodzakelijk uit voortvloeien, bijvoorbeeld om economische of wellicht andere 'onwetenschappelijke' motieven.

Zoals religieuze motieven?

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 11:28 schreef jdschoone het volgende:
Ik denk dat je, als je echt wilt controleren, je een compleet nieuwe opstelling moet maken gebaseerd op dezelfde principes en de proef op die manier dient te herhalen. Als je zegt dat dit niet noodzakelijk is, dan ben ik het compleet met je eens, maar dan moet je wel beseffen dat je de wetenschap dan openstelt voor bepaalde fouten. Stel bijvoorbeeld dat de LHC aangeeft de Higgs Boson te hebben gevonden. Hoe weet je of dat deeltje echt bestaat of dat de machine dit deeltje wellicht per abuis aangeeft? Of nog erger: wellicht was de directeur van CERN wel zo gebrand op het vinden van de Higgs dat hij de LHC heeft gebouwd met een knopje en als hij erop drukt geeft de LHC aan dat de Higgs is gevonden. Je zou dit kunnen controleren door een onafhankelijke organisatie nog een LHC te laten maken, maar dat is natuurlijk praktisch heel lastig. Maar dat demonstreert mijn punt: je zou willen controleren zoveel als mogelijk, maar wat mogelijk is verschilt tussen verschillende disciplines. En bedenk wel dat het is voorgekomen dat wetenschappers veranderingen aanbrachten in hun onderzoeksresultaten etc, waardoor controleren wel belangrijk is.

Ten eerste is controle op apparatuur meestal goed te regelen - ofwel de apparatuur is zo groot, duur of uniek in zijn soort (LHC) dat het simpelweg door het aantal mensen dat er aan meewerkt praktisch onmogelijk is iets te veranderen aan de apparatuur zonder dat iemand het merkt. Zulke geavanceerde apparatuur word vaak driedubbel gechecked voor het in werking komt, door meerdere personen. Ofwel de apparatuur is goedkoop en het experiment makkelijk na te bootsen.

Maar ik geef toe, natuurlijk is de wetenschap niet onaantastbaar. Menselijke fouten worden zo veel mogelijk weggewerkt met peer-reviews, met dubbele experimenten, noem maar op, maar er zal altijd een foutmarge blijven. Het beste wat we kunnen doen is die foutmarge zo laag mogelijk houden, en zorgen dat eventuele fouten snel worden ontdekt.

Dingen als climategate zijn natuurlijk vreselijk fout, en laat ook zien dat de politiek zich zo min mogelijk met wetenschap zou moeten bemoeien. De meeste wetenschappers zouden er niet aan denken om de resultaten te vervalsen - ook omdat geen resultaat óók een resultaat is!

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 11:28 schreef jdschoone het volgende:

Zo simpel ligt het helaas niet. In de eerste helft van de 20ste eeuw waren er twee theorieën die de redshift van het licht van sterrenstelsels verklaarden. De ene theorie postuleerde dat waterstofatomen spontaan werden gegenereerd binnen ons universum, waardoor het universum als geheel steeds meer uitdijde (Steady-State theorie). De andere theorie postuleerde dat er lang geelden een explosie was en dat het universum hierdoor nog steeds aan het uitdijen is, als een ballon die word opgeblazen (Big Bang theorie). Twee compleet verschillende theorieën die hetzelfde effect beschrijven. Nu is de vraag dit: is de Steady State theorie gefalsifieerd? Dat is niet wat er is gebeurd. Wat er is gebeurd is dat de Big Bang theorie op een gegeven moment meer bewijs achter zich geschaard kreeg wat de Steady State theorie niet had (vooral het ontdekken van de CBR straling hielp hier een handje mee). Maar dat wil niet zeggen dat de Steady State theorie was gefalsificeerd: een andere theorie was gewoon ‘beter’. Falsificatie is een lastig begrip, en wetenschapsfilosofen zijn al sinds Popper in debat over de vraag of falsificatie wel onderdeel moet vormen van een wetenschappelijke methode.
[..]

huh?
beetje confused wat ik hieruit moet opmaken. zeg je nu doordat de big bang theorie meer bewijs kreeg. opeens de steady state niet meer te hoeven worden gefalsifieert ?

Over het algemeen m.b.t. big bang(bij steady state weet ik dit niet heb hier te weinig kennis van)achtige theorieën (ook evolutie ) bevatten een voorspellend element. ik weet niet of dit bij steady state ook 't geval is/was.

Maar met falsificeren word over het algemeen bedoeld. wanneer je iets verandert in de opstelling je niet dezelfde uitkomst mag krijgen als the hypothese/theorie voorspelt. wanneer je dezelfde uitkomst krijgt klopt er dus ergens al niet aan de hypothese. dus back naar stap 1 om er proberen achter te komen waarom er dezelfde uitkomst is gekomen.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 13:14 schreef hessels het volgende:

[..]

Ten eerste is controle op apparatuur meestal goed te regelen - ofwel de apparatuur is zo groot, duur of uniek in zijn soort (LHC) dat het simpelweg door het aantal mensen dat er aan meewerkt praktisch onmogelijk is iets te veranderen aan de apparatuur zonder dat iemand het merkt. Zulke geavanceerde apparatuur word vaak driedubbel gechecked voor het in werking komt, door meerdere personen. Ofwel de apparatuur is goedkoop en het experiment makkelijk na te bootsen.

Maar ik geef toe, natuurlijk is de wetenschap niet onaantastbaar. Menselijke fouten worden zo veel mogelijk weggewerkt met peer-reviews, met dubbele experimenten, noem maar op, maar er zal altijd een foutmarge blijven. Het beste wat we kunnen doen is die foutmarge zo laag mogelijk houden, en zorgen dat eventuele fouten snel worden ontdekt.

Dingen als climategate zijn natuurlijk vreselijk fout, en laat ook zien dat de politiek zich zo min mogelijk met wetenschap zou moeten bemoeien. De meeste wetenschappers zouden er niet aan denken om de resultaten te vervalsen - ook omdat geen resultaat óók een resultaat is!

Ik ben het met je eens dat bepaalde fouten in de wetenschap uiteindelijk zijn gecorrigeerd. Ik zeg daar meteen bij dat pas bij het corrigeren van de fout duidelijk werd dat er überhaupt een fout was gemaakt. Ik wil graag drie voorbeelden geven, het is van belang voor deze discussie.

1. Tussen 1912 en 1953 geloofden vrij veel wetenschappers in de authenticiteit van de zogeheten Piltdown Man. Dit fossiel, een schakel tussen mens en de gemeenschappelijk voorouder van mensen en apen, bleek na 40 jaar nap te zijn, het waren onderdelen van een Orang Oetang en een moderne mens door elkaar gehusseld. In 1938 is er zelfs een monument gekomen op de plaats waar het fossiel is gevonden ter ere van de vinder. Hier heb je dus een archeoloog (de vinder) die expres manipuleert en hiermee een lange tijd mensen voor de gek houdt. Ik zeg niet dat dit dagelijks gebeurd, maar ik wil wel aangeven dat de ‘controle’ clausule in de verschillende wetenschappelijke methoden zo serieus mogelijk moeten worden genomen.

2. Een tweede voorbeeld is geen voorbeeld van fraude in de zin van de Piltdown Man, maar nog steeds een verandering binnen de wetenschap gebaseerd op metafysische vooronderstellingen. Albert Einstein introduceerde een kosmologische constante in de algemene relativiteitstheorie omdat het universum anders niet statisch zou zijn. Pas toen bleek dat het universum inderdaad niet statisch was, toen kwam Einstein erachter dat hij een enorme blunder heeft begaan. Nu wil ik niet beweren dat deze blunder expres is begaan of dat Einstein onwetenschappelijke motieven had. Hij dacht simpelweg dat we in een statisch universum moesten leven, iets wat niet uit zijn theorie naar voren kwam. Dit laat zien dat we ook rare uitkomsten serieus moeten nemen. Terug naar de LHC. De LHC is een groot apparaat, en er gaat veel natuur- en wiskunde in zitten om dit apparaat te bouwen. De LHC draagt zeg maar onze meest moderne theorieën uit. Kan het niet zo zijn dat er bepaalde metafysische assumpties ingebouwd zitten in dit apparaat? Als dat zo is, dan kan dit een bepaald effect hebben op te meten resultaten. Vandaar dat het eigenlijk ook hier wenselijk is om goed te controleren: niet alleen op fraude maar ook op metafysische keuzes die zijn gemaakt.

3. Als laatste nemen we Isaac Newton. Newtoniaanse mechanica bleek niet juist te zijn. Althans, relativiteit en quantum mechanica blijken een betere beschrijving te geven van de wereld dan Newtoniaanse mechanica. Betekent dit dat Newton iets fouts heeft gedaan? Een foute methode gebruikt? Nee toch? Hij heeft iets heel goeds gedaan, en kon waarschijnlijk toentertijd nog niet met een betere theorie komen. Maar ook dit leert ons weer iets. Zelfs al volgen wij de wetenschappelijke methodes nauwkeurig en controleren we zoveel mogelijk; alsnog kunnen de theorieën de volgen onjuist zijn.

Ik pleit dan ook voor het voorzichtig zijn binnen de wetenschap. Modellen kunnen altijd beter. Hypothesen kunnen altijd beter. Dingen kunnen altijd beter gecontroleerd worden. Blijven vooruitstreven, en niet terugkijken en zeggen: O nu zijn we klaar hier. We zijn wellicht nooit klaar.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 11:28 schreef jdschoone het volgende:
Stel dat mijn hypothese is dat God ervoor zorgt dat calciumnitraat oplost in water.

Dit is nooit te falsificeren aangezien je de ongedefinieerde variabele 'God' niet kan wijzigen in toekomstige experimenten.

Ergo: geen geldige hypothese.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 13:42 schreef Caracca het volgende:

[..]

huh?
beetje confused wat ik hieruit moet opmaken. zeg je nu doordat de big bang theorie meer bewijs kreeg. opeens de steady state niet meer te hoeven worden gefalsifieert ?

Over het algemeen m.b.t. big bang(bij steady state weet ik dit niet heb hier te weinig kennis van)achtige theorieën (ook evolutie ) bevatten een voorspellend element. ik weet niet of dit bij steady state ook 't geval is/was.

Maar met falsificeren word over het algemeen bedoeld. wanneer je iets verandert in de opstelling je niet dezelfde uitkomst mag krijgen als the hypothese/theorie voorspelt. wanneer je dezelfde uitkomst krijgt klopt er dus ergens al niet aan de hypothese. dus back naar stap 1 om er proberen achter te komen waarom er dezelfde uitkomst is gekomen.

Dat is niet mijn definitie van falsificeren. Mijn definitie van falsificeren is heel simpel: laten zien dat een hypothese niet klopt. Een hypothese klopt niet als oftewel kan worden aangetoond dat de hypothese niet coherent is, of als bepaalde voorspelling of implicaties die volgen uit de hypothese niet blijken te kloppen.

Wat bedoel jij precies met iets veranderen in je opstelling? Kun je een concreet voorbeeld geven?

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 13:58 schreef DustPuppy het volgende:

[..]

Dit is nooit te falsificeren aangezien je de ongedefinieerde variabele 'God' niet kan wijzigen in toekomstige experimenten.

Ergo: geen geldige hypothese.

Twee punten

1. Nergens in de definitie van wetenschappelijke methode staat dat de hypothese falsificeerbaar moet zijn. Dit is heel bewust gedaan omdat het Popperiaanse concept van falsificatie evenzo problematisch is als het positivistische concept van verificatie.

2. Het moet eens afgelopen zijn met het veronderstellen dat God niet kan worden gekend of ontdekt door de wetenschap. Stel je maar eens het volgende voor. Een pulsar (een neutronenster die regelmatig elektromagnetische straling uitzend) die wij bekijken begint opeens Mors code uit te zenden. Bij vertaling blijkt het een boodschap te zijn van God, die zegt dat hij bestaat en alle dingen in de Bijbel heeft gedaan. Vervolgens zegt de boodschap dat de wetenschappers op een bepaalde tijd en plek moeten zijn, en zodra de wetenschappers daar zijn gebeuren er allerlei wonderen, zoals water dat splitst en doden die opstaan enzovoorts. Mag een wetenschapper nu niet concluderen dat hier daadwerkelijk sprake is van God? Ik ben zelf van mening dat, mocht dit alles gebeuren, er sprake zou zijn van heel veel bewijs voor het bestaan van God, terwijl de wetenschapper die dit niet gelooft heel veel uit te leggen zal hebben. Maar het punt is dat God, als variabele, zeker gebruikt kan worden binnen de wetenschap. In veel gevallen is er echter een betere verklaring dan God aanwezig, zoals het geval is bij calciumnitraat.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 13:56 schreef jdschoone het volgende:

[..]

Ik pleit dan ook voor het voorzichtig zijn binnen de wetenschap. Modellen kunnen altijd beter. Hypothesen kunnen altijd beter. Dingen kunnen altijd beter gecontroleerd worden. Blijven vooruitstreven, en niet terugkijken en zeggen: O nu zijn we klaar hier. We zijn wellicht nooit klaar.

Ik kan hier eigenlijk helemaal niks aan toevoegen. Zo is het gewoon, en je hebt helemaal gelijk.

En inderdaad, soms word er te weinig teruggekeken, en dat is jammer. En toch zie je hier ook weer verschil tussen wetenschappen. Mijn studie is zeer labtechnisch, en heeft van zichzelf vaak hele goede feedback; dit komt doordat een wetenschapper uit de ene onderzoeksgroep heel makkelijk verder kan borduren op een onderzoek van een ander. Vaak blijkt dan of de eerste wetenschapper het juist had of niet.

Veel wetenschappen zijn echter gebonden aan lokale omstandigheden, en kunnen moeilijk worden herhaald door een andere onderzoeksgroep. Hierdoor zijn wetenschappers in dat vakgebied meer afhankelijk van de kwaliteit van onderzoek door een ander: denk aan onderzoek aan lokale planten, of onderzoek naar tornado's.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 14:13 schreef jdschoone het volgende:
2. Het moet eens afgelopen zijn met het veronderstellen dat God niet kan worden gekend of ontdekt door de wetenschap. Stel je maar eens het volgende voor. Een pulsar (een neutronenster die regelmatig elektromagnetische straling uitzend) die wij bekijken begint opeens Mors code uit te zenden. Bij vertaling blijkt het een boodschap te zijn van God, die zegt dat hij bestaat en alle dingen in de Bijbel heeft gedaan. Vervolgens zegt de boodschap dat de wetenschappers op een bepaalde tijd en plek moeten zijn, en zodra de wetenschappers daar zijn gebeuren er allerlei wonderen, zoals water dat splitst en doden die opstaan enzovoorts. Mag een wetenschapper nu niet concluderen dat hier daadwerkelijk sprake is van God? Ik ben zelf van mening dat, mocht dit alles gebeuren, er sprake zou zijn van heel veel bewijs voor het bestaan van God, terwijl de wetenschapper die dit niet gelooft heel veel uit te leggen zal hebben. Maar het punt is dat God, als variabele, zeker gebruikt kan worden binnen de wetenschap. In veel gevallen is er echter een betere verklaring dan God aanwezig, zoals het geval is bij calciumnitraat.

Ok, slimmerik. Ga jij de factor God maar weghalen en kijk dan of je calcium-nitraat nog oplost.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 14:13 schreef jdschoone het volgende:

[..]

Maar het punt is dat God, als variabele, zeker gebruikt kan worden binnen de wetenschap. In veel gevallen is er echter een betere verklaring dan God aanwezig, zoals het geval is bij calciumnitraat.

Ik ben het met je eens dat áls God bestaat, en daar bewijs voor is, dat zeker niet negeert moet worden.

Maar ik vind niet dat God als variabele als een plausibele verklaring mag gelden voor tot nog toe onverklaarde verschijnselen zolang er geen goed bewijs is dat God bestaat. Tenzij je op de een of andere manier weet hard te maken dat er inderdaad een hogere intelligentie achter die variabele zit - waarmee je dus effectief het bewijs van God hebt aangetoond.

Als je in de wetenschap geen goede verklaring ergens voor kan vinden, mag je in je hypothese wat het nou wél zou zijn natuurlijk alle mogelijkheden geven. Maar of zo'n hypothese ook serieus word genomen is een volgende - en zolang het bestaan van God niet bewezen is, vind ik het gebruik van God als variabele in een verklaring helemaal niet plausibel.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 14:33 schreef hessels het volgende:

[..]

Ik ben het met je eens dat áls God bestaat, en daar bewijs voor is, dat zeker niet negeert moet worden.

Maar ik vind niet dat God als variabele als een plausibele verklaring mag gelden voor tot nog toe onverklaarde verschijnselen zolang er geen goed bewijs is dat God bestaat. Tenzij je op de een of andere manier weet hard te maken dat er inderdaad een hogere intelligentie achter die variabele zit - waarmee je dus effectief het bewijs van God hebt aangetoond.

Als je in de wetenschap geen goede verklaring ergens voor kan vinden, mag je in je hypothese wat het nou wél zou zijn natuurlijk alle mogelijkheden geven. Maar of zo'n hypothese ook serieus word genomen is een volgende - en zolang het bestaan van God niet bewezen is, vind ik het gebruik van God als variabele in een verklaring helemaal niet plausibel.

Ben ik compleet met je eens. Natuurlijk moet je God niet ‘zomaar’ introduceren. In het voorbeeld met calciumnitraat introduceerde ik God ‘zomaar’ om te laten zien dat niet ‘elke’ hypothese verzonnen kan worden. Het moet natuurlijk een hypothese zijn waarbij je bepaalde redenen hebt om te geloven dat deze de juiste verklaring vormt voor het fenomeen.

Tegelijkertijd denk ik dat je het heel goed verwoord als je zegt dat het hard gemaakt moet worden dat er een (bovennatuurlijke) intelligentie achter bepaalde natuurlijke fenomenen schuilt, wil je tot de conclusie komen dat God iets heeft gedaan. En zelfs al kan je dat hard maken, dan nog moet prioriteit worden verleend aan een naturalistische verklaring, mits deze verklaring simpeler is en wellicht ook meer uitlegt dan de God-verklaring. Met andere woorden: God als oorzaak voor een natuurlijk effect gebruiken moet heel voorzichtig gedaan worden als er reden voor is.

Maar desalniettemin denk ik wel dat men in de wetenschap God als verklaring dus niet zomaar kan wegwuiven als ‘not gonna happen’ scenario. Je moet voor alles open staan. Betekent niet dat je gelijk in alles moet geloven, maar veel gekke dingen zijn mogelijk. Had iemand je honderd jaar geleden gelooft als je zou zeggen dat in een vacuüm bepaalde elementaire deeltjes zomaar kunnen ontstaan en weer weggaan, en dat dit heeeeeel veel gebeurd om ons heen?

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 14:43 schreef jdschoone het volgende:

[..]

Maar desalniettemin denk ik wel dat men in de wetenschap God als verklaring dus niet zomaar kan wegwuiven als ‘not gonna happen’ scenario. Je moet voor alles open staan. Betekent niet dat je gelijk in alles moet geloven, maar veel gekke dingen zijn mogelijk. Had iemand je honderd jaar geleden gelooft als je zou zeggen dat in een vacuüm bepaalde elementaire deeltjes zomaar kunnen ontstaan en weer weggaan, en dat dit heeeeeel veel gebeurd om ons heen?

Zoals al eerder gemeld in dit draadje, de wetenschap is feitelijk het bedenken van een simpele hypothese en er vervolgens achter komen dat de werkelijkheid tig keer vreemder is.
Ik denk bijvoorbeeld dat we er uiteindelijk achter komen dat het hele Big Bang verhaal nog een stuk vreemder en onverwachter zal zijn dan alles wat tot nu toe is voorgesteld; multiversa, God, complete leegte zijn allemaal heel erg algemene verklaringen voor wat er buiten het universum ligt, als je het mij vraagt.

Dat God als variabele inderdaad niet zomaar mag worden weggewuifd heb je gelijk in, maar ik denk niet dat er veel wetenschappers zijn die dit echt fel zouden vol houden. Ik ken persoonlijk toch best wel wat christelijke onderzoekers, ook binnen de biologie.
En ik denk ook dat dat júist goed is; het is juist de creativiteit en onderlinge verschillen die de wetenschap vooruit drijven. Ik denk niet dat het een groot toeval is dat de meeste onderzoekers die ik ken vaak ook creatieve hobbies hebben, zoals muziek spelen, schilderen, fotografie.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 14:13 schreef jdschoone het volgende:

2. Het moet eens afgelopen zijn met het veronderstellen dat God niet kan worden gekend of ontdekt door de wetenschap. Stel je maar eens het volgende voor. Een pulsar (een neutronenster die regelmatig elektromagnetische straling uitzend) die wij bekijken begint opeens Mors code uit te zenden. Bij vertaling blijkt het een boodschap te zijn van God, die zegt dat hij bestaat en alle dingen in de Bijbel heeft gedaan. Vervolgens zegt de boodschap dat de wetenschappers op een bepaalde tijd en plek moeten zijn, en zodra de wetenschappers daar zijn gebeuren er allerlei wonderen, zoals water dat splitst en doden die opstaan enzovoorts. Mag een wetenschapper nu niet concluderen dat hier daadwerkelijk sprake is van God? Ik ben zelf van mening dat, mocht dit alles gebeuren, er sprake zou zijn van heel veel bewijs voor het bestaan van God, terwijl de wetenschapper die dit niet gelooft heel veel uit te leggen zal hebben. Maar het punt is dat God, als variabele, zeker gebruikt kan worden binnen de wetenschap. In veel gevallen is er echter een betere verklaring dan God aanwezig, zoals het geval is bij calciumnitraat.

Veel, maar niet alle? In welke gevallen dan niet?

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 15:28 schreef Gaspedaal het volgende:

[..]

Veel, maar niet alle? In welke gevallen dan niet?

In het voorbeeld dat ik heb gebruikt van de pulsar die morse code uitspuit. Dan lijkt mij een naturalistische verklaring ver te zoeken. Het is maar een voorbeeld, maar als een dergelijk voorbeeld ooit bewaarheid wordt, dan is dat een van die gevallen waarbij het naturalisme aan het kortste eind trekt.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 15:33 schreef jdschoone het volgende:

[..]
In het voorbeeld dat ik heb gebruikt van de pulsar die morse code uitspuit.

Ah, in een puur hypothetisch voorbeeld dus?

Sja.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 15:41 schreef Telecaster het volgende:

[..]

Ah, in een puur hypothetisch voorbeeld dus?

Sja.

Ja erg hé? Hypothetische voorbeelden en gedachte-experimenten hebben toch ook nooit tot wat goeds geleidt?

…

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 15:44 schreef jdschoone het volgende:

[..]

Ja erg hé? Hypothetische voorbeelden en gedachte-experimenten hebben toch ook nooit tot wat goeds geleidt?

…

Uiteraard. Maar in deze context en deze discussie is het er eentje in het genre "stel nou dat kaboutertjes echt ontdekt worden, dan is het logisch dat je ook nu vandaag de dag in kaboutertjes gelooft".

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 15:33 schreef jdschoone het volgende:

[..]

In het voorbeeld dat ik heb gebruikt van de pulsar die morse code uitspuit. Dan lijkt mij een naturalistische verklaring ver te zoeken. Het is maar een voorbeeld, maar als een dergelijk voorbeeld ooit bewaarheid wordt, dan is dat een van die gevallen waarbij het naturalisme aan het kortste eind trekt.

is in jou voorbeeld god dat de enige mogelijkheid? lijkt me niet toch

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 15:33 schreef jdschoone het volgende:

[..]

In het voorbeeld dat ik heb gebruikt van de pulsar die morse code uitspuit. Dan lijkt mij een naturalistische verklaring ver te zoeken. Het is maar een voorbeeld, maar als een dergelijk voorbeeld ooit bewaarheid wordt, dan is dat een van die gevallen waarbij het naturalisme aan het kortste eind trekt.

vragen die dan bij mij opkomen. is het daadwerkelijke morse. of is dit wat we erin willen zien?.
meegaand op het geval dat dit wel morse zal zijn. de vraag wat is de oorzaak waardoor de pulsar morse verstuurd?

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 14:13 schreef jdschoone het volgende:
Stel je maar eens het volgende voor. Een pulsar (een neutronenster die regelmatig elektromagnetische straling uitzend) die wij bekijken begint opeens Mors code uit te zenden. Bij vertaling blijkt het een boodschap te zijn van God, die zegt dat hij bestaat en alle dingen in de Bijbel heeft gedaan. Vervolgens zegt de boodschap dat de wetenschappers op een bepaalde tijd en plek moeten zijn, en zodra de wetenschappers daar zijn gebeuren er allerlei wonderen, zoals water dat splitst en doden die opstaan enzovoorts. Mag een wetenschapper nu niet concluderen dat hier daadwerkelijk sprake is van God?

Ik zou eerder concluderen dat humor wellicht een universele beleving is en dat ook buitenaardse wezens een goeie practical joke kunnen waarderen.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 16:00 schreef Haushofer het volgende:

[..]


Ik zou eerder concluderen dat humor wellicht een universele beleving is en dat ook buitenaardse wezens een goeie practical joke kunnen waarderen.

Apen lachen niet. Meeuwen lachen niet. Schapen lachen niet, enzovoorts.

Universele pretentie kan dus de kliko in.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 15:52 schreef Telecaster het volgende:

[..]

Uiteraard. Maar in deze context en deze discussie is het er eentje in het genre "stel nou dat kaboutertjes echt ontdekt worden, dan is het logisch dat je ook nu vandaag de dag in kaboutertjes gelooft".

Tsjah, vroeger vond men het moeilijk om te geloven dat de aarde rond was. Ik sluit niets uit… dus ook dit soort voorbeelden zijn uiterst relevant.

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 14:13 schreef jdschoone het volgende:
Dat is niet mijn definitie van falsificeren. Mijn definitie van falsificeren is heel simpel: laten zien dat een hypothese niet klopt. Een hypothese klopt niet als oftewel kan worden aangetoond dat de hypothese niet coherent is, of als bepaalde voorspelling of implicaties die volgen uit de hypothese niet blijken te kloppen.

Falsificatie op zicht is niet het probleem, als iemand met een experiment komt waaruit blijkt dat de theorie niet klopt is dat direct herkenbaar en te verifieren.
Echter falsificeerbaar is veel lastiger, omdat je in principe tevoren moet aangeven hoe een theorie weerlegt zou kunnen worden. Vaak kan dat niet direct, bijv atomen kunnen we niet zien maar er zijn indirecte experimenten om hun bestaan aannemelijk te maken en ook experimenten die in principe het bestaan van atomen kunnen weerleggen

quote:

1. Nergens in de definitie van wetenschappelijke methode staat dat de hypothese falsificeerbaar moet zijn. Dit is heel bewust gedaan omdat het Popperiaanse concept van falsificatie evenzo problematisch is als het positivistische concept van verificatie.

Ik denk dat een goede theorie wel falsificeerbaar moet zijn.
Het concept van verificatie is veel problematischer, het bekende voorbeeld van Popper:
" Alle zwanen zijn wit"
Dit valt niet (of zeer moeilijk) te verifieren, aan de eis van de falsificeerbaarheid is echter eenvoudig voldaan:
Als ik met 1 zwart exemplaar aankom heb ik de theorie weerlegt.

Dus eigenlijk geldt voor alle theorien dat zij niet verifieerbaar zijn, maar wel vaak falsificeerbaar
(uitgezonderd de hele simpele theorien)

Echter niet alles wat niet falsificeerbaar is per definitie van geen waarde, denk aan ethiek, geloof, kunst etc.

Je kunt theologie niet toetsen met de wetenschappelijke methode (i.i.g. niet alle aspecten ervan)

quote:

Op woensdag 7 juli 2010 17:11 schreef Oud_student het volgende:

Ik denk dat een goede theorie wel falsificeerbaar moet zijn.
Het concept van verificatie is veel problematischer, het bekende voorbeeld van Popper:
" Alle zwanen zijn wit"
Dit valt niet (of zeer moeilijk) te verifieren, aan de eis van de falsificeerbaarheid is echter eenvoudig voldaan:
Als ik met 1 zwart exemplaar aankom heb ik de theorie weerlegt.
Dus eigenlijk geldt voor alle theorien dat zij niet verifieerbaar zijn, maar wel vaak falsificeerbaar
(uitgezonderd de hele simpele theorien)

Gelukkig beperkt de wetenschap zich niet tot generalisaties van de vorm “Alle X zijn Y”. Wetenschap houdt zich ook bezig met historisch onderzoek. Bijvoorbeeld: “X is de oorzaak van Y”. En soms zijn de oorzaken dingen die wij niet kunnen herhalen. Denk aan evolutieprocessen die miljoenen jaren duurden, maar ook aan ingestorte meteorieten of de evolutie van ons sterrenstelsel, of de Big Bang, etc. Bij deze historische aangelegenheden kun je wel hypothesen vormen, maar het is vrijwel onmogelijk om deze falsificeerbaar te maken. Hoe ga jij bijvoorbeeld de hypothese falsificeren dat mensen zijn geëvolueerd van vogels en niet van een gemeenschappelijke voorouder met apen? O ja, je kunt het heel onwaarschijnlijk maken dat het zus of zo is gebeurd, maar er blijft toch nog altijd een kans bestaan dat het toch zo is gebeurd. Terwijl je met de zwarte zwaan de alle zwanen zijn wit hypothese hebt gefalsificeerd.

Ik zou dus niet teveel wedden of falsificeerbaarheid (denk ook aan het onderzoek van Kuhn en Latour: falsificeerbaarheid werkt niet zoals het zou moeten).