 
		 
			 
			
			
			Klaas Landsman heeft daar een mooi stuk over geschreven. Als student ging-ie naar colloquiumvoordrachten, maar hij begreep er geen zak van. Hij dacht, "als ik eenmaal afgestudeerd ben, is m'n niveau vast hoog genoeg om die voordrachten te kunnen begrijpen". Als promovendus begreep hij nog steeds geen zak van die voordrachten, "Okee, natuurlijk moet ik gepromoveerd zijn om er wat van te kunnen begrijpen". Toen-ie inmiddels hoogleraar was en er nog steeds niks van begreep, kwam-ie tot te conclusie dat die voordrachten gewoon verschrikkelijk slecht zijn.quote:Op woensdag 13 oktober 2010 23:27 schreef RobertoCarlos het volgende:
[..]
@speknek: grappig en leerzaam om die ervaring te lezen. En ik maar respect hebben voor die Onderzoekers
 
			 
			
			
			Sydney Brenner (Nobelprijs Medicine 2002) staat erom bekend dat hij graag prominent voorin de zaal zit en behoorlijk kritisch uit de hoek kan komen. Hij werkt (geloof ik) in NY op Columbia University, en ik ken er een aantal die om die reden met knikkende knietjes naar Columbia gingen om een praatje te geven.quote:Op woensdag 13 oktober 2010 23:57 schreef thabit het volgende:
[..]
Klaas Landsman heeft daar een mooi stuk over geschreven. Als student ging-ie naar colloquiumvoordrachten, maar hij begreep er geen zak van. Hij dacht, "als ik eenmaal afgestudeerd ben, is m'n niveau vast hoog genoeg om die voordrachten te kunnen begrijpen". Als promovendus begreep hij nog steeds geen zak van die voordrachten, "Okee, natuurlijk moet ik gepromoveerd zijn om er wat van te kunnen begrijpen". Toen-ie inmiddels hoogleraar was en er nog steeds niks van begreep, kwam-ie tot te conclusie dat die voordrachten gewoon verschrikkelijk slecht zijn.
Volgens mij heb ik het stuk gevonden: http://remote.science.uva.nl/~npl/hoegeefik.pdf
Kortom: als je een voordracht niet begrijpt, wil dat niet zeggen dat de spreker een hoog niveau heeft, maar is de kans heel groot dat het gewoon een hele slechte voordracht is en dat maar weinig mensen in het publiek er wel wat van begrijpen. Mensen durven vaak ook geen vragen te stellen of toe te geven dat ze het niet begrijpen. Wat dat betreft vond ik het wel mooi dat ik een keer bij een niet al te beste voordracht zat en dat opeens iemand uit het publiek vroeg: "Are we supposed to understand this?". Zulke vragen kun je uiteraard alleen maar stellen als je duidelijk wat hoger staat aangeschreven dan de rest van de zaal.
 
			 
			
			
			Dat vind ik wel weer een wat brute manier (beetje afhankelijk van de precieze situatie natuurlijk), in de meeste gevallen is de spreker enigszins gespannen/kwetsbaar/..., dan gebruik ik persoonlijk liever andere woorden.quote:Op woensdag 13 oktober 2010 23:57 schreef thabit het volgende:
[..]
Klaas Landsman heeft daar een mooi stuk over geschreven. Als student ging-ie naar colloquiumvoordrachten, maar hij begreep er geen zak van. Hij dacht, "als ik eenmaal afgestudeerd ben, is m'n niveau vast hoog genoeg om die voordrachten te kunnen begrijpen". Als promovendus begreep hij nog steeds geen zak van die voordrachten, "Okee, natuurlijk moet ik gepromoveerd zijn om er wat van te kunnen begrijpen". Toen-ie inmiddels hoogleraar was en er nog steeds niks van begreep, kwam-ie tot te conclusie dat die voordrachten gewoon verschrikkelijk slecht zijn.
Volgens mij heb ik het stuk gevonden: http://remote.science.uva.nl/~npl/hoegeefik.pdf
Kortom: als je een voordracht niet begrijpt, wil dat niet zeggen dat de spreker een hoog niveau heeft, maar is de kans heel groot dat het gewoon een hele slechte voordracht is en dat maar weinig mensen in het publiek er wel wat van begrijpen. Mensen durven vaak ook geen vragen te stellen of toe te geven dat ze het niet begrijpen. Wat dat betreft vond ik het wel mooi dat ik een keer bij een niet al te beste voordracht zat en dat opeens iemand uit het publiek vroeg: "Are we supposed to understand this?". Zulke vragen kun je uiteraard alleen maar stellen als je duidelijk wat hoger staat aangeschreven dan de rest van de zaal.
 . Voor mij gold dat ik bij mijn eerste praatjes (ook bij colleges die over overdragen van wiskunde gingen e.d.) precies het verkeerde deed: ik was boven alles bang niet intelligent genoeg over te komen en propte zoveel mogelijk formules, bewijzen etc. erin. Met als gevolg (veel) tijd tekort, alleen maar onbegrijpende blikken etc. Dat ben ik langzaamaan gaan veranderen, o.a. aan de hand van de tekst van Landsman, steeds een stapje verder (ik had steeds wel de bevestiging nodig dat het niet uitmaakte dat ik steeds wat meer details had weggelaten...), en inmiddels bereid ik mijn praatjes op een heel andere manier voor: hoe breng ik het centrale idee over met een minimum aan techniek? Als ik dan nog ruimte/tijd over heb, voeg ik wat details toe. Voor mij werkt het goed, en persoonlijk vind ik het fijn als andere sprekers ook een dergelijke aanpak gebruiken. Zeker op een congres, met zeg 10 praatjes van een half uur op een dag, kan ik het echt niet elke keer opbrengen om zo geconcentreerd te zijn dat ik een ingewikkeld verhaal in alle details kan volgen (voor zover me dat uberhaupt lukt bij ingewikkelde praatjes). Dan krijg ik veel liever 10 maal een idee te horen waar ik me (intuitief) wat bij kan voorstellen, dan pak ik zelf daarna het artikel er wel bij om technische details uit te vlooien als het een interessant onderwerp voor me is.
. Voor mij gold dat ik bij mijn eerste praatjes (ook bij colleges die over overdragen van wiskunde gingen e.d.) precies het verkeerde deed: ik was boven alles bang niet intelligent genoeg over te komen en propte zoveel mogelijk formules, bewijzen etc. erin. Met als gevolg (veel) tijd tekort, alleen maar onbegrijpende blikken etc. Dat ben ik langzaamaan gaan veranderen, o.a. aan de hand van de tekst van Landsman, steeds een stapje verder (ik had steeds wel de bevestiging nodig dat het niet uitmaakte dat ik steeds wat meer details had weggelaten...), en inmiddels bereid ik mijn praatjes op een heel andere manier voor: hoe breng ik het centrale idee over met een minimum aan techniek? Als ik dan nog ruimte/tijd over heb, voeg ik wat details toe. Voor mij werkt het goed, en persoonlijk vind ik het fijn als andere sprekers ook een dergelijke aanpak gebruiken. Zeker op een congres, met zeg 10 praatjes van een half uur op een dag, kan ik het echt niet elke keer opbrengen om zo geconcentreerd te zijn dat ik een ingewikkeld verhaal in alle details kan volgen (voor zover me dat uberhaupt lukt bij ingewikkelde praatjes). Dan krijg ik veel liever 10 maal een idee te horen waar ik me (intuitief) wat bij kan voorstellen, dan pak ik zelf daarna het artikel er wel bij om technische details uit te vlooien als het een interessant onderwerp voor me is.Helemaal niets mis met kritisch uit de hoek komen, maar ik heb wel een levensgrote hekel aan types die zichzelf continu menen te moeten profileren en elke hersenscheet die bij ze opkomt op luide toon door de zaal slingeren. Sommigen hebben het inlevingsvermogen van een houten tafel en schamen zich er niet voor een duidelijk nerveuze, jonge spreker tot op z'n schoenveters af te fikken. Daar kan ik slecht tegen.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 00:39 schreef Shivo het volgende:
[..]
Sydney Brenner (Nobelprijs Medicine 2002) staat erom bekend dat hij graag prominent voorin de zaal zit en behoorlijk kritisch uit de hoek kan komen. Hij werkt (geloof ik) in NY op Columbia University, en ik ken er een aantal die om die reden met knikkende knietjes naar Columbia gingen om een praatje te geven.
 .
.
											 
			 
			
			
			Een ontkenning van een hypothese is toch ook een interessant resultaat, zeker als het een hypothese betreft die door anderen ook als aannemelijk zou worden/wordt gezien, of begrijp ik het verkeerd?quote:Op woensdag 13 oktober 2010 23:31 schreef speknek het volgende:
Ik heb net de resultaten van m'n grote derde (en laatste) experiment binnen. Ik ga goeie vriendjes worden met dit journal http://www.jasnh.com/. Drie experimenten, een halve daarvan was significant. Dat wordt een tof proefschrift
.
 
			 
			
			
			quote:Op zaterdag 16 oktober 2010 06:50 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Dat vind ik wel weer een wat brute manier (beetje afhankelijk van de precieze situatie natuurlijk), in de meeste gevallen is de spreker enigszins gespannen/kwetsbaar/..., dan gebruik ik persoonlijk liever andere woorden.
Ik herinner me nog dat ik als student dat stuk van Landsman voor de eerste keer las en dat ik de eerlijkheid ervan enorm bewonderde.. Voor mij gold dat ik bij mijn eerste praatjes (ook bij colleges die over overdragen van wiskunde gingen e.d.) precies het verkeerde deed: ik was boven alles bang niet intelligent genoeg over te komen en propte zoveel mogelijk formules, bewijzen etc. erin. Met als gevolg (veel) tijd tekort, alleen maar onbegrijpende blikken etc. Dat ben ik langzaamaan gaan veranderen, o.a. aan de hand van de tekst van Landsman, steeds een stapje verder (ik had steeds wel de bevestiging nodig dat het niet uitmaakte dat ik steeds wat meer details had weggelaten...), en inmiddels bereid ik mijn praatjes op een heel andere manier voor: hoe breng ik het centrale idee over met een minimum aan techniek? Als ik dan nog ruimte/tijd over heb, voeg ik wat details toe. Voor mij werkt het goed, en persoonlijk vind ik het fijn als andere sprekers ook een dergelijke aanpak gebruiken. Zeker op een congres, met zeg 10 praatjes van een half uur op een dag, kan ik het echt niet elke keer opbrengen om zo geconcentreerd te zijn dat ik een ingewikkeld verhaal in alle details kan volgen (voor zover me dat uberhaupt lukt bij ingewikkelde praatjes). Dan krijg ik veel liever 10 maal een idee te horen waar ik me (intuitief) wat bij kan voorstellen, dan pak ik zelf daarna het artikel er wel bij om technische details uit te vlooien als het een interessant onderwerp voor me is.
Landsman noemt ook herhaling als een belangrijk element, toen ik laatst een praatje gaf waarin ik echt niet zonder het een en ander aan notatie e.d. kon heb ik op mijn slides bovenin steeds een gekleurd blok opgenomen met de belangrijke formules. Dat beviel me erg goed, het is ook erg fijn om bij het uitleggen een formule te kunnen aanwijzen i.p.v. te moeten zeggen "zoals we op slide x gedefinieerd hebben" oid, en op die manier ook een centrale identiteit verschillende keren te kunnen aanstippen.
[..]
Helemaal niets mis met kritisch uit de hoek komen, maar ik heb wel een levensgrote hekel aan types die zichzelf continu menen te moeten profileren en elke hersenscheet die bij ze opkomt op luide toon door de zaal slingeren. Sommigen hebben het inlevingsvermogen van een houten tafel en schamen zich er niet voor een duidelijk nerveuze, jonge spreker tot op z'n schoenveters af te fikken. Daar kan ik slecht tegen.
Nu ik toch aan het posten ben, van de week heb ik van twee artikelen te horen gekregen dat ze geaccepteerd zijn, een in het Journal of Applied Probability en een in de Annals of Applied Probability. Fijn..
 Ik herken dat wel een beetje van toen ik aan mijn journalistiekopleiding begon. Toen wilde ik (en alle anderen ook, echte beginnerskwaal) zo duur mogelijk schrijven. Inmiddels ben ik echt een voorstander voor begrijpelijk schrijven voor de doelgroep. Ik krijg ook altijd te horen dat mijn stukken zo prettig lezen. Zogezien heb ik wel echt voordeel gehad van mijn journalistieke opleiding. Eens kijken hoe dat uitpakt voor het schrijven van echt wetenschappelijke artikelen. Het plan is in ieder geval om mijn scriptie te publiceren, dus dat wordt de eerste oefening in artikel schrijven.
 Ik herken dat wel een beetje van toen ik aan mijn journalistiekopleiding begon. Toen wilde ik (en alle anderen ook, echte beginnerskwaal) zo duur mogelijk schrijven. Inmiddels ben ik echt een voorstander voor begrijpelijk schrijven voor de doelgroep. Ik krijg ook altijd te horen dat mijn stukken zo prettig lezen. Zogezien heb ik wel echt voordeel gehad van mijn journalistieke opleiding. Eens kijken hoe dat uitpakt voor het schrijven van echt wetenschappelijke artikelen. Het plan is in ieder geval om mijn scriptie te publiceren, dus dat wordt de eerste oefening in artikel schrijven.  
											 
			 
			
			
			Dank je!quote:Op zaterdag 16 oktober 2010 10:17 schreef Chanty het volgende:
[..]Ik herken dat wel een beetje van toen ik aan mijn journalistiekopleiding begon. Toen wilde ik (en alle anderen ook, echte beginnerskwaal) zo duur mogelijk schrijven. Inmiddels ben ik echt een voorstander voor begrijpelijk schrijven voor de doelgroep. Ik krijg ook altijd te horen dat mijn stukken zo prettig lezen. Zogezien heb ik wel echt voordeel gehad van mijn journalistieke opleiding. Eens kijken hoe dat uitpakt voor het schrijven van echt wetenschappelijke artikelen. Het plan is in ieder geval om mijn scriptie te publiceren, dus dat wordt de eerste oefening in artikel schrijven.
Gefeliciteerd met je acceptaties
 . Ook bij het schrijven van artikelen/scripties heb ik een hoop moeten leren, het is echt een kunst om compact, zakelijk, volledig, goed opgebouwd en prettig leesbaar te schrijven vind ik. Na het lezen van de eerste versie van mijn afstudeerscriptie zei m'n begeleider: ben je soms een roman of poezie aan het schrijven?
. Ook bij het schrijven van artikelen/scripties heb ik een hoop moeten leren, het is echt een kunst om compact, zakelijk, volledig, goed opgebouwd en prettig leesbaar te schrijven vind ik. Na het lezen van de eerste versie van mijn afstudeerscriptie zei m'n begeleider: ben je soms een roman of poezie aan het schrijven?   .
.
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			Oh nee hoor, daar heb je volkomen gelijk in. Beter nog, wetenschap draait natuurlijk om het onderuitschoppen van je eigen vooroordelen. Machtig mooi, soms. Maar als je je Phd begonnen bent om [x] beter te maken, om de wereld even flink te revolutionaliseren, dan is nul op het rekest niet echt fantastisch. Ik kwam er overigens achter dat er ergens een outlier inzat, en als ik die weghaal krijg ik wel een significant resultaat. Cherrypicking natuurlijk, maar ik ga er mooi wel over publicerenquote:Op zaterdag 16 oktober 2010 07:01 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Een ontkenning van een hypothese is toch ook een interessant resultaat, zeker als het een hypothese betreft die door anderen ook als aannemelijk zou worden/wordt gezien, of begrijp ik het verkeerd?
 .
.
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			quote:Op zondag 24 oktober 2010 11:01 schreef keesjeislief het volgende:
Spam ja, maar ik schaam me nergens voor. Een van de meest irritante zaken aan het opmaken van een artikel vind ik vaak het maken van een inline bibliografie, d.w.z \begin{thebibliography} \bibitem{..} ... \end{thebibliography}. Ik houd een centrale .bib-file bij met alle refs die ik ooit gebruikt heb, zodat ik in principe makkelijk kan verwijzen in elke .tex-file, maar een inline biblio maken vereist dan gaan zitten zoeken in & copy-plakken uit die .bib-file, en het handmatig opmaken van de informatie voor je het weer in de .tex-file kunt plakken.
Nu was ik vandaag een beetje brak vanwege een uit de hand gelopen feestje gisteren en heb uit verveling even een programmaatje in Python gemaakt dat dat geknoei automatiseert, d.w.z. voer het een .tex en .bib-file en het geeft je de Latexcode voor de inline biblio terug. Indien ook interessant voor anderen, hier te halen: http://www.maths.bath.ac.uk/~kvs20/pub/PyBib.py. Het heeft Python 2.x nodig, met x>=4. In Linux is dat standaard aanwezig (voor zover ik weet), voor Windows kun je het downloaden van de Pythonsite: www.python.org.
 
			 
			
			
			quote:dat is ook iets wat je moet leren natuurlijk, deed ik vroeger ook nooit, vragen stellen maar nu is het ongeveer mijn beroep om gaten te schieten in iemands verhaal op een dusdanige manier dat het constructief blijft.Op woensdag 20 oktober 2010 13:19 schreef speknek het volgende:
Ik ben iemand die nogal snel zit te dagdromen bij voordrachten, dus vroeger stelde ik ook nooit vragen omdat ik het niet begreep. Tegenwoordig stel ik altijd vragen. Ik vind het bij conferenties altijd zo asociaal, daar staat dan meestal een hypernerveus iemand (doe informatica, dus niet de meest sociale mensen) een niet al te best verhaal af te steken, na afloop kijkt ie trots en opgelucht de zaal in, en dan zit iedereen wat te mailen op zijn of haar laptop. Dus ik stel gewoon een vraag, maakt niet uit of ie superdom is, of dat ik z'n verhaal een beetje afkraak, meestal zie je die persoon dan helemaal opvrolijken van "yes, er is iemand geinteresseerd geweest in wat ik zei!". En kritiek geeft dan nog meer interesse aan, waarna ze erop in kunnen gaan.
 
			 
			
			
			quote:Ik hoop over twee uur mijn eerste artikel af te hebben. Over de inhoud en opbouw ben ik tevreden maar iedere keer als ik het teruglees vind ik mijn taalgebruik zo saai en slecht. Het is een kunsthistorisch artikel, dus een beetje smeuiig schrijven mag op zich wel. Ik merk alleen dat ik blijf hangen in steeds dezelfde formuleringen.Op zaterdag 16 oktober 2010 15:09 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Dank je!. Ook bij het schrijven van artikelen/scripties heb ik een hoop moeten leren, het is echt een kunst om compact, zakelijk, volledig, goed opgebouwd en prettig leesbaar te schrijven vind ik. Na het lezen van de eerste versie van mijn afstudeerscriptie zei m'n begeleider: ben je soms een roman of poezie aan het schrijven?
.
 
											 
			 
			
			
			quote:Nou stop maar met duimen

 
											 
			 
			
			
			quote:Ik zou zeggen dat je niet moet vergeten dat het heel moeilijk is (zeker bij je eerste artikelen) om je eigen schrijfsels goed in te schatten hoor! Heb je geen bekwaam persoon aan wie je kunt vragen het te lezen? Het valt misschien reuze mee, en een ander komt vaak met suggesties waar je zelf nog helemaal niet aan gedacht had.Op zondag 24 oktober 2010 13:10 schreef bloempje-moi het volgende:
[..]
Ik hoop over twee uur mijn eerste artikel af te hebben. Over de inhoud en opbouw ben ik tevreden maar iedere keer als ik het teruglees vind ik mijn taalgebruik zo saai en slecht. Het is een kunsthistorisch artikel, dus een beetje smeuiig schrijven mag op zich wel. Ik merk alleen dat ik blijf hangen in steeds dezelfde formuleringen.
quote:Oooh, da's erg jammerOp zondag 24 oktober 2010 13:19 schreef Chanty het volgende:
[..]
Nou stop maar met duimen
Gisteren een brief ontvangen dat ze iemand anders hebben aagenomen voor de functie. Was een algemene brief dus geen idee wat de reden voor de afwijzing is. Maar goed, we zoeken wel weer verder
 . En nu, blijf je op zoek naar een promotieplaats of ga je ook naar het bedrijfsleven e.d. kijken?
. En nu, blijf je op zoek naar een promotieplaats of ga je ook naar het bedrijfsleven e.d. kijken?
											 
			 
			
			
			quote:Jammer!Op zondag 24 oktober 2010 13:19 schreef Chanty het volgende:
[..]
Nou stop maar met duimen
Gisteren een brief ontvangen dat ze iemand anders hebben aagenomen voor de functie. Was een algemene brief dus geen idee wat de reden voor de afwijzing is. Maar goed, we zoeken wel weer verder
 
  
			 
			
			
			quote:Ik blijf nog wel doorzoeken naar een promotieplaats (moet nog altijd van een andere sollicitatie iets horen). Maar sowieso focus ik me niet alleen daarop. Ik solliciteer gewoon op alles dat me aanspreekt, of dat nu gewoon onderzoek is of promotieonderzoek, tijdelijk of vast. Ik kijk ook naar beleidsonderzoek al moet ik eerlijk zeggen dat me dat niet zo trekt voor de lange termijn.Op zondag 24 oktober 2010 13:27 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Oooh, da's erg jammer. En nu, blijf je op zoek naar een promotieplaats of ga je ook naar het bedrijfsleven e.d. kijken?
 Hopen dat de arbeidsmarkt daadwerkelijk aantrekt.
 Hopen dat de arbeidsmarkt daadwerkelijk aantrekt. quote:Dat ga ik denk ik ook doen ja. Als anderen gewoon een betere aansluiting hadden qua opleiding, dan heeft het niet aan mij gelegen. Maar als het iets is waar ik wel wat aan kan veranderen, is dat wellicht goed om te weten. Het was sowieso mijn eerste serieuze sollicitatiegesprek in mijn leven dus wie weet wat voor beginnersfouten ik gemaakt heb.Op zondag 24 oktober 2010 13:30 schreef RobertoCarlos het volgende:
[..]
Jammer!
Je zou kunnen bellen wat de reden was... of ze het echt gaan zeggen is een tweede natuurlijk.
(maar ik ben stiekem wel benieuwd.. .)
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			quote:Dat is ook zo inderdaad. Alhoewel ik nog niet heb meegemaakt dat er dan ook echt sollicitatiegesprekken worden gevoerd, de gevallen die ik heb meegemaakt wedr er wel geadverteerd maar werden kandidaten die via die weg solliciteerden gewoon meteen afgepoeierd.Op zondag 24 oktober 2010 14:50 schreef Re het volgende:
veel van die promotie vacatures worden ook gewoon intern gevuld maar omdat het verplicht is om een sollicitatieronde te hebben, doen ze er een voor de moeite. Paar keer meegemaakt
 
			 
			
			
			quote:]Ik wist sowieso niet dat het met sollicitatierondes en zo ging. Heb altijd het idee gehad dat het gewoon informeel via de opleiding ging. Vindt de docent je goed, dan regelt hij wel een plaats voor je..Op zondag 24 oktober 2010 14:43 schreef Chanty het volgende:
[..]
Ik blijf nog wel doorzoeken naar een promotieplaats (moet nog altijd van een andere sollicitatie iets horen). Maar sowieso focus ik me niet alleen daarop. Ik solliciteer gewoon op alles dat me aanspreekt, of dat nu gewoon onderzoek is of promotieonderzoek, tijdelijk of vast. Ik kijk ook naar beleidsonderzoek al moet ik eerlijk zeggen dat me dat niet zo trekt voor de lange termijn.
Het belangrijkste is gewoon dat ik nu werk heb en ervaring op kan doen. Zolang ik geen vaste baan vind waarin ik mijn ei echt kwijt kan, blijf ik gewoon proberen om te gaan promoverenHopen dat de arbeidsmarkt daadwerkelijk aantrekt.
[..]
Dat ga ik denk ik ook doen ja. Als anderen gewoon een betere aansluiting hadden qua opleiding, dan heeft het niet aan mij gelegen. Maar als het iets is waar ik wel wat aan kan veranderen, is dat wellicht goed om te weten. Het was sowieso mijn eerste serieuze sollicitatiegesprek in mijn leven dus wie weet wat voor beginnersfouten ik gemaakt heb.
 
			 
			
			
			 Als dat kon dan had ik waarschijnlijk wel aan de VU kunnen promoveren aangezien mijn begeleiders er 100 procent van overtuigd zijn dat ik geschikt daarvoor ben. Dus dan hadden ze dat vast geregeld
 Als dat kon dan had ik waarschijnlijk wel aan de VU kunnen promoveren aangezien mijn begeleiders er 100 procent van overtuigd zijn dat ik geschikt daarvoor ben. Dus dan hadden ze dat vast geregeld  
  
			 
			
			
			 
			 
			
			
			quote:Universiteiten zijn juist bij uitstek plaatsen waar ze veel waarde hechten aan diversiteit in elk opzicht, misschien heb je zelfs een streepje voor met een 'vlekje' (whatever that may be, een uni recruteert op een heel andere manier dan het bedrijfsleven hoor, voor zover ik mijn ervaring kan veralgemeniseren natuurlijk) - als je solliciteert aan een Engelse uni bijv. word je gevraagd een vragenlijst in te vullen waar je helemaal tureluurs van wordt, zelfs je sexuele geardheid wordt gevraagd (het zou misschien nog best eens lonend kunnen zijn om daar in te vullen dat je bi bent, dat is toc h niet te controlerenOp zondag 24 oktober 2010 17:58 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Dat is niet zo fijn dan..
Bij een voorlichtingsdag voor mijn master werd er gezegd dat als je goed was, en wilde promoveren dat er dan wel wat voor je geregeld werd.. Waar ik studeer zijn al wel mensen gevraagd of ze na hun afstuderen 'niet even wilden blijven', maar kennelijk was er op dat moment geld beschikbaar.
Sowieso hoop ik niet dat er een cuttroat-competitie heerst om beschikbare plekken.
Ik ben op zich wel goed in wat ik doe, heb tot nu toe hoge cijfers gehaald, hnrs gedaan, en heb ook aardig wat contacten binnen de academische wereld..
MAAR.. Op het moment ontvang in een arbeidsongeschiktheidsuitkering, en als er ook veel cum-laude mensen zonder 'vlekje' zijn vrees ik dat ik dan toch het nakijken heb.
Hoe zijn universiteiten tegenover ' niet standaard' werknemers?
 ).
). 
			 
			
			
			quote:Het zal ook wel per vakgebied verschillen. Waar ik zit ligt de arbeidsmarkt gewoon op zijn gat dus er is enorm veel concurrentie. Ik ben na mijn afstuderen ook gevraagd of ik even wilde blijven, maar dan voor een gewoon onderzoek en niet voor een promotieplaats. Met die baan ben ik al een enorme bofkont want een groot deel van mijn medeafstudeerders zit nu werkeloos thuis.Op zondag 24 oktober 2010 17:58 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Dat is niet zo fijn dan..
Bij een voorlichtingsdag voor mijn master werd er gezegd dat als je goed was, en wilde promoveren dat er dan wel wat voor je geregeld werd.. Waar ik studeer zijn al wel mensen gevraagd of ze na hun afstuderen 'niet even wilden blijven', maar kennelijk was er op dat moment geld beschikbaar.
Sowieso hoop ik niet dat er een cuttroat-competitie heerst om beschikbare plekken.
Ik ben op zich wel goed in wat ik doe, heb tot nu toe hoge cijfers gehaald, hnrs gedaan, en heb ook aardig wat contacten binnen de academische wereld..
MAAR.. Op het moment ontvang in een arbeidsongeschiktheidsuitkering, en als er ook veel cum-laude mensen zonder 'vlekje' zijn vrees ik dat ik dan toch het nakijken heb.
Hoe zijn universiteiten tegenover ' niet standaard' werknemers?
 
											 
			 
			
			
			quote:Dat klopt zeker ja. Een docent zal niet snel een onzekere streber aannemen als promovendus, je moet wel een beetje stabiel zijn, met stress kunnen omgaan en kunnen relativeren, al is het alleen maar omdat de docent zelf ook het liefst een promotie heeft die een beetje soepeltjes loopt en geen tijd/zin heeft om de hele tijd iemands handje te gaan vasthouden (al heft diegene nog zovel potentie). Beetje ontnuchterend misschien, maar het zijn soms net gewone mensen.Op zondag 24 oktober 2010 18:30 schreef Chanty het volgende:
[..]
Het zal ook wel per vakgebied verschillen. Waar ik zit ligt de arbeidsmarkt gewoon op zijn gat dus er is enorm veel concurrentie. Ik ben na mijn afstuderen ook gevraagd of ik even wilde blijven, maar dan voor een gewoon onderzoek en niet voor een promotieplaats. Met die baan ben ik al een enorme bofkont want een groot deel van mijn medeafstudeerders zit nu werkeloos thuis.
Verder zou ik me niet te druk maken om de hoge cijfers. Het schijnt dat sommigen daar veel waarde aan hechten, maar er zijn genoeg andere zaken waarmee je ook een goede indruk kunt maken: motivatie, doorzettingsvermogen, werkervaring, etc. Meer dan je best doen kun je niet
 . Naast wetenschappelijk talent uitgedrukt in cijfers is karakter en persoonlijkheid dus ook een heel belangrijke factor imho. En imho ook een van de redenen dat men nogal eens graag via-via recruteert, omdat je dan veel meer weet over iemand dan wanneer je dat in 1 of 2 gesprekjes moet zien in te schatten.
. Naast wetenschappelijk talent uitgedrukt in cijfers is karakter en persoonlijkheid dus ook een heel belangrijke factor imho. En imho ook een van de redenen dat men nogal eens graag via-via recruteert, omdat je dan veel meer weet over iemand dan wanneer je dat in 1 of 2 gesprekjes moet zien in te schatten.
											 
			 
			
			
			quote:Ik maak me juist niet druk om de hoge cijfers, dat is mijn ' selling point'Op zondag 24 oktober 2010 18:30 schreef Chanty het volgende:
[..]
Het zal ook wel per vakgebied verschillen. Waar ik zit ligt de arbeidsmarkt gewoon op zijn gat dus er is enorm veel concurrentie. Ik ben na mijn afstuderen ook gevraagd of ik even wilde blijven, maar dan voor een gewoon onderzoek en niet voor een promotieplaats. Met die baan ben ik al een enorme bofkont want een groot deel van mijn medeafstudeerders zit nu werkeloos thuis.
Verder zou ik me niet te druk maken om de hoge cijfers. Het schijnt dat sommigen daar veel waarde aan hechten, maar er zijn genoeg andere zaken waarmee je ook een goede indruk kunt maken: motivatie, doorzettingsvermogen, werkervaring, etc. Meer dan je best doen kun je niet
 
 quote:Gelukkig ken ik heel veel mensen op de uni die over het algemeen wel tevreden met me zijn..En ik heb nog 2 jaar, ruim tijd om nog meer in positieve zin op te vallen..Op zondag 24 oktober 2010 18:41 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Dat klopt zeker ja. Een docent zal niet snel een onzekere streber aannemen als promovendus, je moet wel een beetje stabiel zijn, met stress kunnen omgaan en kunnen relativeren, al is het alleen maar omdat de docent zelf ook het liefst een promotie heeft die een beetje soepeltjes loopt en geen tijd/zin heeft om de hele tijd iemands handje te gaan vasthouden (al heft diegene nog zovel potentie). Beetje ontnuchterend misschien, maar het zijn soms net gewone mensen.. Naast wetenschappelijk talent uitgedrukt in cijfers is karakter en persoonlijkheid dus ook een heel belangrijke factor imho. En imho ook een van de redenen dat men nogal eens graag via-via recruteert, omdat je dan veel meer weet over iemand dan wanneer je dat in 1 of 2 gesprekjes moet zien in te schatten.
 
			 
			
			
			quote:Tenzij je heel uitzonderlijk bent is de docent waar je het van moet hebben qua promotie over het algemeen degene bij wie je je afstudeerscriptie schrijft. Ik zou me nu dus nog maar niet al te druk maken, maar je zou je in je laatste jaar eens kunnen orienteren, bekijken welke docent veel promovendi heeft gehad de laatste jaren en bezien of je bij hem/haar een afstudeerproject kunt regelen.Op zondag 24 oktober 2010 18:54 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Ik maak me juist niet druk om de hoge cijfers, dat is mijn ' selling point'
Qua concurrentie kan het niet erger dan bij mij. Ik doe wijsbegeerte. Dubbelop dus, mijn master trekt een hoop nieuwsgierige mensen aan, het slag dat over het algemeen graag promoveert, en buiten promoveren is er niet zo heel veel te doen in het vakgebied, crisis of niet..
Als je gevraagd wordt even te blijven lijkt mij dat ook ideaal, zit je weer even onder de pannen.
[..]
Gelukkig ken ik heel veel mensen op de uni die over het algemeen wel tevreden met me zijn..En ik heb nog 2 jaar, ruim tijd om nog meer in positieve zin op te vallen..
 . Want zo willekeurig is het ook nog: de ene docent is veel meer geinteresseerd in promovendi dan de andere...
. Want zo willekeurig is het ook nog: de ene docent is veel meer geinteresseerd in promovendi dan de andere... 
			 
			
			
			quote:Bedankt voor de tip!Op zondag 24 oktober 2010 19:04 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Tenzij je heel uitzonderlijk bent is de docent waar je het van moet hebben qua promotie over het algemeen degene bij wie je je afstudeerscriptie schrijft. Ik zou me nu dus nog maar niet al te druk maken, maar je zou je in je laatste jaar eens kunnen orienteren, bekijken welke docent veel promovendi heeft gehad de laatste jaren en bezien of je bij hem/haar een afstudeerproject kunt regelen.. Want zo willekeurig is het ook nog: de ene docent is veel meer geinteresseerd in promovendi als de andere...
 
			 
			
			
			 
											 
			 
			
			
			quote:Ik ben dan wel een student, maar ik heb tijdens het schrijven van een essay altijd een synoniemenwoordenboek openstaan. erg handig als je niet steeds in herhaling wil vallenOp zondag 24 oktober 2010 13:10 schreef bloempje-moi het volgende:
[..]
Ik hoop over twee uur mijn eerste artikel af te hebben. Over de inhoud en opbouw ben ik tevreden maar iedere keer als ik het teruglees vind ik mijn taalgebruik zo saai en slecht. Het is een kunsthistorisch artikel, dus een beetje smeuiig schrijven mag op zich wel. Ik merk alleen dat ik blijf hangen in steeds dezelfde formuleringen.
 
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 .
. 
			 
			
			
			quote:Ik zie wel eens vacatures voorbijkomen ja. Die nog gewoon 2000 euro betalen.Op dinsdag 26 oktober 2010 12:19 schreef speknek het volgende:
Is dat nu nog mogelijk dan?.
De 'eerstegeldstroom' promovendus wordt betaald door de universiteit, maar dat kan alleen omdat ze lesgeven en zo zichzelf min of meer terugverdienen, de tweede en derde geldstroom zitten al op een beurs. Je ziet door verschuiving van het geld naar NWO dat je vrijwel alleen nog maar 2e/3e stroom krijgt inderdaad. Doordat ook postdocs en andere medewerkers zelf afhankelijk worden van beurzen zal het me niet verbazen als op termijn promovendi zelf een beurs moeten zien te regelen. Aan de andere kant krijgt de faculteit (en daarmee de vaste medewerkers) ook weer betaald voor het aantal promovendi dat ze hebben, dus het blijft onoverzichtelijk.
 
											 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			quote:Dat is alweer een hele geruststelling.Op dinsdag 26 oktober 2010 13:00 schreef Grumpey het volgende:
Naar mijn weten vallen alle promovendi van de faculteit gewoon onder de CAO Universiteiten, en hebben daarmee gewoon vaststaande salarisschalen. Universiteiten die dit enkele jaren geleden probeerde te omzeilen met dat beurs-systeem hebben dacht ik een berisping gekregen, alhoewel helemaal juridisch dit niet te verbieden was ofzo. In ieder geval is het gross gewoon normaal in dienst en ik vermoed ook niet dat dit opeens in 2 jaar tijd gaat veranderen (hooguit in 10 jaar tijd).
quote:Het gekke is.. die hebben we dus al op onze uni..Misschien een workaround?Op dinsdag 26 oktober 2010 13:13 schreef speknek het volgende:
Mocht het ooit veranderen, dan zullen we wel helemaal naar een Amerikaans systeem gaan met graduate schools, waar je na je bachelor in kunt stromen, en geld verdient als parttime docent.
 
			 
			
			
			quote:Er is een gerechtelijke uitspraak tegen beurspromovendi: omdat er sprake is van een werknemer/werkgever relatie moet de promovendus ook als zodanig betaald worden. Meer info op he site van het Promovendi netwerk.Op dinsdag 26 oktober 2010 11:50 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Hoe zit het eigenlijk met de opmars van de beurspromovendus?
Is het over een jaar of twee überhaupt nog wel mogelijk om volwaardig betaald te promoveren?
 
			 
			
			
			quote:Klopt, die berisping hebben ze gehad, desalniettemin lopen er hier nog genoeg bursalen rond...Op dinsdag 26 oktober 2010 13:00 schreef Grumpey het volgende:
Naar mijn weten vallen alle promovendi van de faculteit gewoon onder de CAO Universiteiten, en hebben daarmee gewoon vaststaande salarisschalen. Universiteiten die dit enkele jaren geleden probeerde te omzeilen met dat beurs-systeem hebben dacht ik een berisping gekregen, alhoewel helemaal juridisch dit niet te verbieden was ofzo. In ieder geval is het gross gewoon normaal in dienst en ik vermoed ook niet dat dit opeens in 2 jaar tijd gaat veranderen (hooguit in 10 jaar tijd).
 
			 
			
			
			quote:Het gaat mij er om dat je niet alleen maar als bursaal aan je PHd kan komen.Op dinsdag 26 oktober 2010 13:23 schreef SuperWeber het volgende:
[..]
Klopt, die berisping hebben ze gehad, desalniettemin lopen er hier nog genoeg bursalen rond...
 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			 
											 
			 
			
			
			 .
.
											 
			 
			
			
			quote:Rijksuniversiteit Groningen, Wiskunde en natuurwetenschappen.Op dinsdag 26 oktober 2010 13:30 schreef speknek het volgende:
Ik ben voor naming and shaming, welke universiteit/faculteit?
 
			 
			
			
			quote:Ik had je geheugen beter ingeschatOp dinsdag 26 oktober 2010 13:35 schreef Grumpey het volgende:
SuperWeber is volgens mij een echte groninger met een scheikunde achtergrond, dus ik heb zo'n vermoeden dat je het in die hoek moet zoeken

 
											 
			 
			
			
			quote:Vroege dementieOp dinsdag 26 oktober 2010 13:38 schreef SuperWeber het volgende:
[..]
Ik had je geheugen beter ingeschat
Ik heb een biologische achtergrond
 het is maar te hopen dat het niet doorzet voordat ik mijn proefschrift af heb
  het is maar te hopen dat het niet doorzet voordat ik mijn proefschrift af heb  
											 
			 
			
			
			quote:Zeker met jouw achtergrondOp dinsdag 26 oktober 2010 13:39 schreef Grumpey het volgende:
[..]
Vroege dementiehet is maar te hopen dat het niet doorzet voordat ik mijn proefschrift af heb

 
			 
			
			
			 
			 
			
			
			quote:Persoonlijk vind ik het misplaatste prestige. Of je nu promoveert aan de hand van geld dat je door een quiz van NWO/uni hebt gewonnen of omdat je promoveert omdat je via derde geldstroom een vraag vanuit de samenleving beantwoord, ik vind het een niet onder doen voor het ander.Op dinsdag 26 oktober 2010 16:07 schreef Shivo het volgende:
Het zou volgens mij een goed idee zijn om in elk geval een deel van de promotie plekken te verdelen aan de hand van een beurs. Een beurs is toch een soort prestige ding, waarmee je aantoont inzicht en ambitie te hebben, staat goed op je CV.

| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |