LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Is er een reden dat je euthyrox hebt en geen thyrax? Ik lees wel eens dat mensen klachten kunnen hebben van vulstoffen. Verder zit er hetzelfde werkzame deel in.quote:Op woensdag 21 april 2010 14:08 schreef Ole het volgende:
*meldt
slik euthyrax 75
Waarden zijn altijd goed met controle, maar heb ondanks dat toch wel klachten als moeheid, overgewicht ed.
Toch best veel mensen die dit probleem hebben.
En ja, veelvoorkomend probleem. Bij mijn moeder bleek een jaar of wat geleden ook dat de schildklier ermee gestopt was.
The love you take is equal to the love you make.
Nee, niet echt. Ik heb vanaf het begin euthyrox gehad. Wat bedoel je met vulstoffen?quote:Op woensdag 21 april 2010 14:10 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Is er een reden dat je euthyrox hebt en geen thyrax? Ik lees wel eens dat mensen klachten kunnen hebben van vulstoffen. Verder zit er hetzelfde werkzame deel in.
En ja, veelvoorkomend probleem. Bij mijn moeder bleek een jaar of wat geleden ook dat de schildklier ermee gestopt was.
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Waar ze de tabletten van maken, dus buiten het synthetische schildklierhormoon dat er in gaat.quote:Op woensdag 21 april 2010 14:14 schreef Ole het volgende:
[..]
Nee, niet echt. Ik heb vanaf het begin euthyrox gehad. Wat bedoel je met vulstoffen?
The love you take is equal to the love you make.
Gewoon een ander merk lijkt me! In Thyrax Duotab zitten waarschijnlijk ook andere hulpstoffen dan in Euthyrox. Dus je kan het ook de andere ook op beschouwen. Dit geldt ook voor het generieke thyrax (levothyroxine).quote:Op woensdag 21 april 2010 14:10 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Is er een reden dat je euthyrox hebt en geen thyrax? Ik lees wel eens dat mensen klachten kunnen hebben van vulstoffen. Verder zit er hetzelfde werkzame deel in.
Dacht ik al. Heb dat idd ook wel eens van iemand gehoord.Ik heb geen vergelijking, maar volgens mij heb ik er geen last vanquote:Op woensdag 21 april 2010 14:16 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Waar ze de tabletten van maken, dus buiten het synthetische schildklierhormoon dat er in gaat.
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Dat is apart. Als je schildklier vergroot is en als een "krop" is, dan heb je struma en betekend het dat hij te langzaam werkt (zo is mij uitgelegd).quote:Op woensdag 21 april 2010 14:01 schreef Karina het volgende:
TVP ik heb waarschijnlijk het tegenovergestelde, een te snel werkende schildklier en moet maandag voor een uitgebreid onderzoek naar de internist. Wat ik wel al weet is dat mijn schildklier flink "opgezwollen" is.
Het natuurlijke proces is dat als je schildklier een lange tijd langzaaam werkt, hij zichzelf gaat vergroten om toch genoeg hormonen te produceren, maar helaas werkt dat fysiek niet zo dus heb je alsnog synthetische hormonen nodig (zoals thyrax of euthyrox).
Wil/kan iemand nog antwoord geven op mijn vraag of jullie nog typische schildklierklachten hebben ondanks medicijnen? (en dan de meervraag: ben je wel of niet stabiel ingesteld qua medicijnen?)
Struma kan net zo goed een symptoom zijn van een te snel werkende schildklier (ziekte van Graves).
The love you take is equal to the love you make.
Ja, was bij m'n vader ook geloof ik! Die heeft ook Graves.quote:Op woensdag 21 april 2010 17:25 schreef Lienekien het volgende:
Struma kan net zo goed een symptoom zijn van een te snel werkende schildklier (ziekte van Graves).
Ik heb ook een trage schildklier (kwamen ze per toeval achter), maar geen medicatie ervoor verder.
Ga eens even dit topic doorlezen dus
Ga eens even dit topic doorlezen dus
Ik denk dat ze alleen gaan kijken en voelen, Ik ga naar de VU, academisch ziekenhuis, dus ik vermoed dat, dat ook de reden is dat het onderzoek wat langer gaat duren, de assistente vertelde mij al dat er co-assistenten bij zouden zijn.quote:Op woensdag 21 april 2010 14:05 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Weet je wat ze allemaal gaan doen? Zie je ertegenop?
Mijn bloed is een paar weken gelden al onderzocht, dat was goed. Een echo is ook al gemaakt, daar was op te zien dat mijn schildklier opgezet is.
Van mijn huisarts had ik al gehoord dat een opgezette schildklier inderdaad twee dingen kan betekenen: hij werkt OF te snel OF te langzaam.
Ik heb er verder ook helemaal geen last van, ik was een tijdje geleden bij de huisarts voor iets HEEL anders (liesblessure, heel ander gebied) en de huisarts viel het op dat ik een nogal dikke keel had, dat was mij zelf nooit opgevallen, Vandaar dat hij toen een bloedonderzoek en een echo heeft laten maken.
Omdat de echo liet zien dat er inderdaad sprake van is dat de schildklier is opgezet, moest ik door naar de internist/endocrinoloog.
Dat de huisarts eerder geneigd was te denken dat mijn schildklier te snel werkt, kwam doordat ik niet de klachten heb van een te langzaam werkende schildklier.
[ Bericht 6% gewijzigd door Karina op 21-04-2010 18:59:19 ]
Heb jij daar dan last van Yoewie? Want het komt namelijk wel voor. Het klinkt misschien gek want je verwacht dat je klachten verdwijnen aangezien je medicatie gebruikt. Het zo mogelijk verklaard kunnen worden door de hoogte van het schildklierhormoon in het bloed.quote:Op woensdag 21 april 2010 17:21 schreef Yoewie het volgende:
[..]
Wil/kan iemand nog antwoord geven op mijn vraag of jullie nog typische schildklierklachten hebben ondanks medicijnen? (en dan de meervraag: ben je wel of niet stabiel ingesteld qua medicijnen?)
Alle stoffen in je lichaam hebben normaalwaarden. Sommige hebben een grote spreiding, ander een kleine spreiding. Een van de schildklierhormonen genaamd T4 heeft een redelijke brede spreiding. Voordat je schildklierproblemen kreeg bleef de waarde van je T4 vrij constant. Soms misschien wat puntjes hoger, andere keer wat puntjes lager. Maar onder gezonde omstandigheden heb je eigenlijk nooit dat je T4 waarde 9 is en een andere keer 24 (beide zijn normaalwaarden). Het schommelt dus rond een stabiele waarde. Toen je schildklierproblemen kreeg viel je T4 waarde ver buiten de normaalwaarde; hierdoor kreeg je klachten. Dan begint de behandeling met schildklierhormoon (levothyroxine) en langzaam aan valt de waarde weer binnen de normaalwaarde. Dit blijkt dan uit bloedonderzoek en de dokter geeft aan dat alles weer goed is. En dat is ook zo, want het hormoon heeft weer een normale waarde. Maar dit wil niet zeggen dat, dat waarde is die je vroeger ook had, ondanks het feit dat het wel een goede waarde is. Je lichaam heeft zich in al die jaren voordat je een schildklierziekte kreeg aangepast aan een bepaald niveau schildklierhormoon. Dan kan dus nog steeds wel wat klachten geven.
Normaalwaarden zijn gebaseerd op bloedwaarden van een hele grote groep mensen. Daar maak je intervallen van (normale verdeling, standaardeviaties etc). Maar elk lichaam is uniek en elk lichaam is anders afgesteld. De een heeft een spiegel van 9, de ander van 24, maar beide is normaal. Maar mocht jij bijvoorbeeld voor de klachten een spiegel hebben van 24 en je krijgt door de behandeling met Thyrax met 9 dan ervaart je lichaam echt wel een verandering.
Even een update.
Ik heb zeker het idee dat de pillen aanslaan, al gaat het met pieken en dalen. Op sommige dagen ben ik hyperactief, op andere dagen niet vooruit te branden, maar ik merk dat er verbetering in zit
Ik heb zeker het idee dat de pillen aanslaan, al gaat het met pieken en dalen. Op sommige dagen ben ik hyperactief, op andere dagen niet vooruit te branden, maar ik merk dat er verbetering in zit
It's al boa it's all good it's all bueno benne bon, let's go!
Het duurt wel een aantal weken voordat de medicijnen goed gaan werken hoor. Dat is normaal.quote:Op dinsdag 4 mei 2010 13:46 schreef Muck het volgende:
Even een update.
Ik heb zeker het idee dat de pillen aanslaan, al gaat het met pieken en dalen. Op sommige dagen ben ik hyperactief, op andere dagen niet vooruit te branden, maar ik merk dat er verbetering in zit
En ja, dat alles of niets is heel herkenbaar
@ Mirjam, tnx!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ik had vrij veel symptomen voor een snelle schildklier, het zit zelfs in de familie.
Maar uit het bloedonderzoek is gebleken dat er niks aan de hand is
Maar uit het bloedonderzoek is gebleken dat er niks aan de hand is
Lange benen koud hoofd.
Mijn vriend wordt af en toe gek van me... Ik stond vorige week schaterlachend onder de douche, al weet ik nu nog niet wat ik nou zo grappig vond, maar ik kan ook chagrijnig zijn om helemaal niets.quote:Op dinsdag 4 mei 2010 15:52 schreef Ole het volgende:
[..]
Het duurt wel een aantal weken voordat de medicijnen goed gaan werken hoor. Dat is normaal.
En ja, dat alles of niets is heel herkenbaar
Dat dusquote:@ Mirjam, tnx!
It's al boa it's all good it's all bueno benne bon, let's go!
Wat apart zeg! En is er ook niets gevonden wat die symptomen zou kunnen verklaren?quote:
Ik had vrij veel symptomen voor een snelle schildklier, het zit zelfs in de familie.
Maar uit het bloedonderzoek is gebleken dat er niks aan de hand is
It's al boa it's all good it's all bueno benne bon, let's go!
Ik heb een vraag! Ik heb al eeuwen last van vermoeidheid, opgeblazen gevoel, niets lekkers kunnen eten omdat ik anders meteen aankom (en ook al eet ik gezond, val ik nooit af en is mijn buik op sommige dagen heel erg opgezet), opgeblazen gevoel, duizeligheid, rare huidproblemen etc. Ik ben geen hypochonder en denk niet zo gauw dat ik iets mankeer, maar zou het heel stom zijn om te denken dat ik wellicht een trage schildklier heb of iets anders, en misschien wel even langs de dokter kan gaan? Bij voorbaat dank
Vraag gewoon of ze je bloed willen laten testen, onder andere op schildklier problemen.
Ik heb zelf vandaag mijn tweede afspraak bij de internist, maar in mijn geval voor een te snel werkende schildklier (ziekte van graves dus). Sinds pak 'm beet 6 weken zit ik aan de strumazol in combinatie met propanolol, want mijn hartslag en bloeddruk waren aan de hoge kant. Strumazol slaat volgens mij goed aan, want ik krijg langzaam weer wat meer controle over zaken als mijn humeur, conditie, concentratie en geheugen. Wel heb ik, wat ook al eerder in het topic stond, gewrichtspijnen.
Dingen die bij mij de trigger waren om naar de huisarts te gaan: slechte concentratie in combinatie met moodswings, hartkloppingen, ontzettend gejaagd gevoel, afvallen, trillende benen/armen en daarnaast zaten/zitten mijn benen onder een of andere uitslag waar ze tot op heden ook nog niet achter zijn wat het is.
Onderzoek was in mijn geval een radioactief goedje in mijn bloed om te zien hoe mijn schildklier daarmee omgaat. Hier werd dus een filmpje van gemaakt aka 20/30 minuten afzien op een te hard bed. Stelde verder dus niets voor. Daarnaast is bloedprikken inmiddels ook routine, want dat gebeurt ook regelmatig.
Ga dus gewoon naar de huisarts en vraag een doorverwijzing naar de prikpoli. Het is heel simpel, in 1e instantie werd het door heel veel mensen weggezet als stress wat ook weer frustraties bij je oplevert. Nu heb ik een naampje en kunnen mensen het opzoeken voor meer informatie. Dat levert bij hun meer begrip op en jij kunt je leven wat makkelijker gaan inrichten. Je bent voorlopig toch nog wel even onder de panne. Als ik naar mijzelf kijk, ik zit nu al 6 weken thuis. Als de waarden beter worden dan ga ik over 2 weken weer heel langzaam beginnen met werk (als in 2 uurtjes per week en verder opbouwen). Pas over een jaar weten ze of er een balans is voor je schildklier
Ik heb zelf vandaag mijn tweede afspraak bij de internist, maar in mijn geval voor een te snel werkende schildklier (ziekte van graves dus). Sinds pak 'm beet 6 weken zit ik aan de strumazol in combinatie met propanolol, want mijn hartslag en bloeddruk waren aan de hoge kant. Strumazol slaat volgens mij goed aan, want ik krijg langzaam weer wat meer controle over zaken als mijn humeur, conditie, concentratie en geheugen. Wel heb ik, wat ook al eerder in het topic stond, gewrichtspijnen.
Dingen die bij mij de trigger waren om naar de huisarts te gaan: slechte concentratie in combinatie met moodswings, hartkloppingen, ontzettend gejaagd gevoel, afvallen, trillende benen/armen en daarnaast zaten/zitten mijn benen onder een of andere uitslag waar ze tot op heden ook nog niet achter zijn wat het is.
Onderzoek was in mijn geval een radioactief goedje in mijn bloed om te zien hoe mijn schildklier daarmee omgaat. Hier werd dus een filmpje van gemaakt aka 20/30 minuten afzien op een te hard bed. Stelde verder dus niets voor. Daarnaast is bloedprikken inmiddels ook routine, want dat gebeurt ook regelmatig.
Ga dus gewoon naar de huisarts en vraag een doorverwijzing naar de prikpoli. Het is heel simpel, in 1e instantie werd het door heel veel mensen weggezet als stress wat ook weer frustraties bij je oplevert. Nu heb ik een naampje en kunnen mensen het opzoeken voor meer informatie. Dat levert bij hun meer begrip op en jij kunt je leven wat makkelijker gaan inrichten. Je bent voorlopig toch nog wel even onder de panne. Als ik naar mijzelf kijk, ik zit nu al 6 weken thuis. Als de waarden beter worden dan ga ik over 2 weken weer heel langzaam beginnen met werk (als in 2 uurtjes per week en verder opbouwen). Pas over een jaar weten ze of er een balans is voor je schildklier
Vandaag heb ik als uitslag Hashimoto gekregen bij de internist-endocrinoloog. Mijn TSH is 8,6 (was paar weken geleden circa 5,3), mijn T4 weet ik helaas niet meer.
Ik heb tot op heden weinig last gehad van klachten (geen kou oid), wel vermoeider en licht duizelig en ik heb ook last van een vergrote schildklier. .
De internist heeft me een recept gegeven om meteen met 100 microgram Thyrax per dag te starten. Op internet lees ik echter dat je zo voorzichtig moet beginnen met een aanvangsdosis, ik vraag me af of 100 microgram in een keer niet (veel) te hoog is. In de richtlijn van de huisartsen bijvoorbeeld staat dat je moet beginnen met 25 microgram, en dan langzaam ophogen. Op dit moment ben ik nog niet gestart met de behandeling, ik geef me zelf een paar dagen om dit verder uit te zoeken.
Ik ben verder gezond, maar had bij de internist wel een wat verhoogde bloeddruk (153/86).
Ik hebk bij de internist gevraagd of 100 microgram ineens niet heel hoog was. Haar reactie was dat dit haar normale startdosis is. Ook zei ze dat op dit moment mijn schildklierwaardes nog niet heel dramatisch zijn (bijvoorbeeld die TSH, die is bijvoorbeeld niet > 100), en dat daardoor mijn lichaam gewend is aan schildklierhormoon in mijn bloed. Als het schildklierhormoon te hoog zou zijn, wordt er vanzelf een seintje naar mijn hypofyse gegeven, waardoor deze stopt met prikkels zenden naar mijn schildklier om verder ook zelf hormoon aan te maken.
Toch ben ik onzeker... Ik lees zoveel over (zeer) vervelende bijwerkingen, tot hartfalen aan toe.
Hoe denken jullie (de ervaringskundigen) over het bovenstaande verhaal?
Ik heb tot op heden weinig last gehad van klachten (geen kou oid), wel vermoeider en licht duizelig en ik heb ook last van een vergrote schildklier. .
De internist heeft me een recept gegeven om meteen met 100 microgram Thyrax per dag te starten. Op internet lees ik echter dat je zo voorzichtig moet beginnen met een aanvangsdosis, ik vraag me af of 100 microgram in een keer niet (veel) te hoog is. In de richtlijn van de huisartsen bijvoorbeeld staat dat je moet beginnen met 25 microgram, en dan langzaam ophogen. Op dit moment ben ik nog niet gestart met de behandeling, ik geef me zelf een paar dagen om dit verder uit te zoeken.
Ik ben verder gezond, maar had bij de internist wel een wat verhoogde bloeddruk (153/86).
Ik hebk bij de internist gevraagd of 100 microgram ineens niet heel hoog was. Haar reactie was dat dit haar normale startdosis is. Ook zei ze dat op dit moment mijn schildklierwaardes nog niet heel dramatisch zijn (bijvoorbeeld die TSH, die is bijvoorbeeld niet > 100), en dat daardoor mijn lichaam gewend is aan schildklierhormoon in mijn bloed. Als het schildklierhormoon te hoog zou zijn, wordt er vanzelf een seintje naar mijn hypofyse gegeven, waardoor deze stopt met prikkels zenden naar mijn schildklier om verder ook zelf hormoon aan te maken.
Toch ben ik onzeker... Ik lees zoveel over (zeer) vervelende bijwerkingen, tot hartfalen aan toe.
Hoe denken jullie (de ervaringskundigen) over het bovenstaande verhaal?
Ik ben begin vorig jaar begonnen met 225microgram, en zit inmiddels op 125. Ik weet eigenlijk niet wat normaal is om mee te beginnen, maar het kan in elk geval hoger dus ook nog ;-)
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Ik zou zeker niet blind op de internist of welke arts dan ook vertrouwen. Het kan zeker geen kwaad om zelf ook even wat info te verzamelen. Maar in dit geval, met de 100microgram, zou ik persoonlijk er wel op vertrouwen, want volgens mij is dat wel een vrij normale dosis.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Ja, het gaat over dit geval, ja.quote:Op woensdag 30 november 2011 15:46 schreef tessie het volgende:
Ik zou zeker niet blind op de internist of welke arts dan ook vertrouwen. Het kan zeker geen kwaad om zelf ook even wat info te verzamelen. Maar in dit geval, met de 100microgram, zou ik persoonlijk er wel op vertrouwen, want volgens mij is dat wel een vrij normale dosis.
The love you take is equal to the love you make.
Het klinkt misschien vreemd, maar de standaarden voor huisartsen gelden niet voor internisten, en met reden: Internisten hebben oneindig meer ervaring en kennis, zeker op het gebied van schildklierproblemen. Beide eigenschappen zijn belangrijker dan welke (huisartsen-)standaard op internet dan ook.quote:
Vandaag heb ik als uitslag Hashimoto gekregen bij de internist-endocrinoloog. Mijn TSH is 8,6 (was paar weken geleden circa 5,3), mijn T4 weet ik helaas niet meer.
Ik heb tot op heden weinig last gehad van klachten (geen kou oid), wel vermoeider en licht duizelig en ik heb ook last van een vergrote schildklier. .
De internist heeft me een recept gegeven om meteen met 100 microgram Thyrax per dag te starten. Op internet lees ik echter dat je zo voorzichtig moet beginnen met een aanvangsdosis, ik vraag me af of 100 microgram in een keer niet (veel) te hoog is. In de richtlijn van de huisartsen bijvoorbeeld staat dat je moet beginnen met 25 microgram, en dan langzaam ophogen. Op dit moment ben ik nog niet gestart met de behandeling, ik geef me zelf een paar dagen om dit verder uit te zoeken.
Ik ben verder gezond, maar had bij de internist wel een wat verhoogde bloeddruk (153/86).
Ik hebk bij de internist gevraagd of 100 microgram ineens niet heel hoog was. Haar reactie was dat dit haar normale startdosis is. Ook zei ze dat op dit moment mijn schildklierwaardes nog niet heel dramatisch zijn (bijvoorbeeld die TSH, die is bijvoorbeeld niet > 100), en dat daardoor mijn lichaam gewend is aan schildklierhormoon in mijn bloed. Als het schildklierhormoon te hoog zou zijn, wordt er vanzelf een seintje naar mijn hypofyse gegeven, waardoor deze stopt met prikkels zenden naar mijn schildklier om verder ook zelf hormoon aan te maken.
Toch ben ik onzeker... Ik lees zoveel over (zeer) vervelende bijwerkingen, tot hartfalen aan toe.
Hoe denken jullie (de ervaringskundigen) over het bovenstaande verhaal?
Nee, je moet niet klakkeloos aannemen wat je arts zegt, maar het is ook niet handig om te google dokteren, zeker als je (snel/nogal) onzeker bent.
Ik ben wel begonnen op een lage dosis (25 microgram) maar ik was toen ook 14 ofzo...sindsdien opgebouwd naar 175...
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Jemig, wat ontzettend bizar om dit allemaal te lezen.
Ik ben geboren zonder schildklier en sinds mijn 10e/12e goed onder controle. Moet hierbij wel toegeven dat de laatste 2/3 jaar niet meer gecontroleerd is op TSH en T4, maar voor de rest nooit echt problemen gehad. Mijn huisarts was ook van geboorte tot 25e altijd wel mijn steun en aanspreekpunt !
Hij heeft mij ook altijd op het hart gedrukt dat ik eigenlijk mazzel had bij het niet-hebben van een schild klier en mijn Thyrax dosering is tot mijn 28e ook steeds ietsje mee gegroeid, ik gebruik nu alweer zo'n 4 jaar een dosering van 0,2mg . Ik heb dan wel over gewicht en kan ik het snel koud hebben, maar ik ben wat surrogaat-schildklier wel stabiel en dat over gewicht is eigenlijk meer mijn ongezonde levensstijl.
Zoals ik al zei, vind het echt raar en bijna oneerlijk dat jullie MET een schildklier meer problemen ondervinden, dan dat ik ooit heb ervaren :|
Ik ben geboren zonder schildklier en sinds mijn 10e/12e goed onder controle. Moet hierbij wel toegeven dat de laatste 2/3 jaar niet meer gecontroleerd is op TSH en T4, maar voor de rest nooit echt problemen gehad. Mijn huisarts was ook van geboorte tot 25e altijd wel mijn steun en aanspreekpunt !
Hij heeft mij ook altijd op het hart gedrukt dat ik eigenlijk mazzel had bij het niet-hebben van een schild klier en mijn Thyrax dosering is tot mijn 28e ook steeds ietsje mee gegroeid, ik gebruik nu alweer zo'n 4 jaar een dosering van 0,2mg . Ik heb dan wel over gewicht en kan ik het snel koud hebben, maar ik ben wat surrogaat-schildklier wel stabiel en dat over gewicht is eigenlijk meer mijn ongezonde levensstijl.
Zoals ik al zei, vind het echt raar en bijna oneerlijk dat jullie MET een schildklier meer problemen ondervinden, dan dat ik ooit heb ervaren :|
Lastige is dat je met een schildklier, hoe crappy ook, geen stabiele situatie hebt, waardoor je blijft bijstellen.
Ik heb gelukkig nu een hele fijne endocrinoloog, na helaas een flink aantal pruthuisartsen. Het is toch echt ingewikkeldere materie dan *hup T4-pilletje erin* volgens de huisarts-richtlijnen.
Ik blijf er wel last van hebben, maar kan er nu beter mee omgaan. Alles met medicatie regelen en niet kunnen vertrouwen op je lijf wat zelf wel reguleert en bijstelt wat je nodig hebt.
Dus veel structuur, op tijd rust, grenzen aangeven en aanhouden etc etc werkt erg goed, maar is soms wel een beetje vermoeiend.
Ik vind het heerlijk om af en toe in het weekend lekker lang op te blijven en dan weer uit te slapen om bij te trekken, maar ik red het gewoon niet, dus kan dat gewoon beter niet meer doen, maar ja, soms is de drang om dat gewoon lekker te doen sterker dan de rede he
Om schakelingen naar andere temperaturen blijft vervelend, met name plotselinge warmte. En ook maak ik elke dag planningen (in mijn hoofd) om energie te verspreiden over de dag, dat scheelt erg
Best mee te leven, maar het blijft af en toe wel vervelend, zeker dat er altijd van die kleine dingetjes blijven en dat ik daar nooit vanaf ga komen enzo. Dat frustreert weleens, zeker als anderen om me heen ineens allemaal wilde plannen hebben en vragen of ik mee wil, ik moet dan soms gewoon afhaken, maar ja, beter dat dan dat ik de dagen erop niks meer waard ben
Ik heb gelukkig nu een hele fijne endocrinoloog, na helaas een flink aantal pruthuisartsen. Het is toch echt ingewikkeldere materie dan *hup T4-pilletje erin* volgens de huisarts-richtlijnen.
Ik blijf er wel last van hebben, maar kan er nu beter mee omgaan. Alles met medicatie regelen en niet kunnen vertrouwen op je lijf wat zelf wel reguleert en bijstelt wat je nodig hebt.
Dus veel structuur, op tijd rust, grenzen aangeven en aanhouden etc etc werkt erg goed, maar is soms wel een beetje vermoeiend.
Ik vind het heerlijk om af en toe in het weekend lekker lang op te blijven en dan weer uit te slapen om bij te trekken, maar ik red het gewoon niet, dus kan dat gewoon beter niet meer doen, maar ja, soms is de drang om dat gewoon lekker te doen sterker dan de rede he
Om schakelingen naar andere temperaturen blijft vervelend, met name plotselinge warmte. En ook maak ik elke dag planningen (in mijn hoofd) om energie te verspreiden over de dag, dat scheelt erg
Best mee te leven, maar het blijft af en toe wel vervelend, zeker dat er altijd van die kleine dingetjes blijven en dat ik daar nooit vanaf ga komen enzo. Dat frustreert weleens, zeker als anderen om me heen ineens allemaal wilde plannen hebben en vragen of ik mee wil, ik moet dan soms gewoon afhaken, maar ja, beter dat dan dat ik de dagen erop niks meer waard ben
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Mijn moeder heeft Hashimoto's. Na haar diagnose heb ik me ook laten testen en ik heb ook positieve anti-TPO's en een verhoogd TSH. Schommelt tussen de 5 en de 7. Maar de meeste dokters hanteren een heel strikt beleid en vinden dit niet hoog genoeg.
Nieuwe onderzoeken wijzen uit dat een iets verhoogd TSH al kan leiden tot klachten maar de meeste internisten en endocrinologen houden oude waardes aan.
Hierdoor wordt geweigerd mij Thyrax voor te schrijven, of het iig te proberen. Ik ben nu in het proces om een second opinion aan te vragen bij een ander ziekenhuis.
Voor meer informatie en hulp hierover zou je trouwens op www.hypomaarniethappy.nl kunnen kijken. Daar is ook een forum met allemaal hypo's en hyper's.
Succes.
Nieuwe onderzoeken wijzen uit dat een iets verhoogd TSH al kan leiden tot klachten maar de meeste internisten en endocrinologen houden oude waardes aan.
Hierdoor wordt geweigerd mij Thyrax voor te schrijven, of het iig te proberen. Ik ben nu in het proces om een second opinion aan te vragen bij een ander ziekenhuis.
Voor meer informatie en hulp hierover zou je trouwens op www.hypomaarniethappy.nl kunnen kijken. Daar is ook een forum met allemaal hypo's en hyper's.
Succes.
[i]Doordeweeks werken, in het weekend aan de coke[/i]
The Ultimate Predictor 2011/2012 Champ!
The Ultimate Predictor 2011/2012 Champ!
Indien nog niet genoemd; er is een nl schildklierforum. Ff googlen dan vind je hem zo. Veel kennis aldaar.
Zie post boven jequote:Op donderdag 1 december 2011 00:43 schreef FkTwkGs2012 het volgende:
Indien nog niet genoemd; er is een nl schildklierforum. Ff googlen dan vind je hem zo. Veel kennis aldaar.
[i]Doordeweeks werken, in het weekend aan de coke[/i]
The Ultimate Predictor 2011/2012 Champ!
The Ultimate Predictor 2011/2012 Champ!
Hypomaarniethappy (wat een naam ook echt trouwens ) is een plek waar je erg veel informatie vandaan kunt halen, erg uitgebreid, ook voor jongeren
Ik heb hier destijds veel aan gehad, nu kijk ik er niet meer omdat het niets meer toevoegt voor mij, maar als je zoekende bent of informatie wilt hebben vlak na je diagnose, is het erg handig
) is een plek waar je erg veel informatie vandaan kunt halen, erg uitgebreid, ook voor jongeren Ik heb hier destijds veel aan gehad, nu kijk ik er niet meer omdat het niets meer toevoegt voor mij, maar als je zoekende bent of informatie wilt hebben vlak na je diagnose, is het erg handig
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ja dat had/heb ik ook.quote:Op woensdag 21 april 2010 17:25 schreef Lienekien het volgende:
Struma kan net zo goed een symptoom zijn van een te snel werkende schildklier (ziekte van Graves).
Alleen iets teveel radioactief jodium en hij doet nu amper meer wat.
Zit op 200mcg euthyrox.
@zomaareven,sterkte.
Bij deze waarden zou ik erop vertrouwen.
Na een tijdje leer ik mn lichaam en klachten herkennen en weet ik vaak of ik de juiste dosering heb.
Er is idd een verschil tussen ha en internist.
Ha bij mij refereren altijd aan standaardwaarden,internist kijkt ook naar hoe ik me voel.
Ik zit nl liever wat ruim/hoog ingesteld..
Bij deze waarden zou ik erop vertrouwen.
Na een tijdje leer ik mn lichaam en klachten herkennen en weet ik vaak of ik de juiste dosering heb.
Er is idd een verschil tussen ha en internist.
Ha bij mij refereren altijd aan standaardwaarden,internist kijkt ook naar hoe ik me voel.
Ik zit nl liever wat ruim/hoog ingesteld..
Mijn internist is ook wel erg van de standaardwaarden, en is er niet voor dat ik wat meer thyrax slik, terwijl ik me daar toch echt een heel stuk beter bij voel. Nu ben ik volgens hem goed inegsteld, maar heb nog steeds echt zowat alle klachten die bij een te traag werkende schildklier horen. 
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Mijn T3 is over het algemeen een stuk lager dan je zou mogen verwachten, kijkende naar mijn T4 enzo.
Ik voel me het prettigst bij een onderdrukte TSH (laag tot normale waarden, liefst laag) en een torenhoge T4, omdat als je mijn T3 meet, die dán pas goed genoeg is en dat maakt heel veel uit.
Duurde éven voor ze daar achter waren, maar nu mijn arts en ik dat weten, voel ik me een stuk beter.
Daarnaast vraagt mij endrocrinoloog ook altijd oprecht hoe ik me erbij voel, of er nog ruimte is voor verbetering en op gevoel stellen we dan ook wat bij, daarbij wel mijn bloedwaarden in de gaten houdend natuurlijk.
Ik voel me het prettigst bij een onderdrukte TSH (laag tot normale waarden, liefst laag) en een torenhoge T4, omdat als je mijn T3 meet, die dán pas goed genoeg is en dat maakt heel veel uit.
Duurde éven voor ze daar achter waren, maar nu mijn arts en ik dat weten, voel ik me een stuk beter.
Daarnaast vraagt mij endrocrinoloog ook altijd oprecht hoe ik me erbij voel, of er nog ruimte is voor verbetering en op gevoel stellen we dan ook wat bij, daarbij wel mijn bloedwaarden in de gaten houdend natuurlijk.
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ik heb ook een te trage schildklier (Hashimoto). Al een aantal jaar maar sinds vorig jaar 'echt' vastgesteld. De jaren daarvoor werden mijn bloeduitslagen altijd als goed afgedaan terwijl achteraf blijkt dat dit niet zo was. Heb de uitslagen van voorgaande jaren opgevraagd na de diagnose en zag meteen dat het al veel langer speelde. TSH was bijvoorbeeld jaren geleden 7.5 en FT4 10.1. Omdat de referentiewaarden van FT4 volgens mijn huisarts 10.0 - 23 waren lag ik er mooi tussen en was er niets aan de hand. Dat de TSH te hoog was was gewoon toeval. 
Had ook al jaren klachten. Nu zit ik ruim een jaar aan de medicatie en kan nog niet echt zeggen dat ik me beter voel. Na deze diagnose zijn er nog 2 andere autoimmuunziektes bij mij vastgesteld dus daar kunnen de klachten ook van komen. Heel irritant.
Had ook al jaren klachten. Nu zit ik ruim een jaar aan de medicatie en kan nog niet echt zeggen dat ik me beter voel. Na deze diagnose zijn er nog 2 andere autoimmuunziektes bij mij vastgesteld dus daar kunnen de klachten ook van komen. Heel irritant.Niet opgeven hoor! Met een TSH tussen de 5 en de 10 kun je je al behoorlijk beroerd voelen en kan Thyrax echt helpen. Dat een arts dit niet wil voorschrijven is echt belachelijk. Ik heb het laatste jaar geleerd dat je echt voor je gezondheid moet vechten. Zo vroeg ik in het begin aan mijn huisarts waardoor het kwam dat mijn schildklier te traag was. "Dat kunnen we alleen maar raden. Je waarden zijn niet echt extreem dus het is nooit te achterhalen." Vervolgens bij een internist terecht gekomen die een simpel testje doet op antistoffen en ik blijk de ziekte van Hashimoto te hebben. De oorzaak was dus een autoimmuunziekte.Toch wel belangrijk om te weten aangezien je hierdoor meer kans hebt op andere autoimmuunziektes.quote:Op donderdag 1 december 2011 00:41 schreef Jajong het volgende:
Mijn moeder heeft Hashimoto's. Na haar diagnose heb ik me ook laten testen en ik heb ook positieve anti-TPO's en een verhoogd TSH. Schommelt tussen de 5 en de 7. Maar de meeste dokters hanteren een heel strikt beleid en vinden dit niet hoog genoeg.
Nieuwe onderzoeken wijzen uit dat een iets verhoogd TSH al kan leiden tot klachten maar de meeste internisten en endocrinologen houden oude waardes aan.
Hierdoor wordt geweigerd mij Thyrax voor te schrijven, of het iig te proberen. Ik ben nu in het proces om een second opinion aan te vragen bij een ander ziekenhuis.
Voor meer informatie en hulp hierover zou je trouwens op www.hypomaarniethappy.nl kunnen kijken. Daar is ook een forum met allemaal hypo's en hyper's.
Succes.
Ik heb op een gegeven moment ook een doorverwijzing geëist van de huisarts, hoewel ik hier helemaal niet van houd, maar het ging gewoon niet meer.
Ik heb ook Hashimoto overigens, gelukkig (nog) geen andere auto-immuunziektes.
Ik had eerst Euthyrox, maar kreeg daar altijd zo'n jeuk van op mijn rug (gewoon allergie voor één van de vulstoffen), toen dierlijke schildkliermedicatie (T4 en T3 gemixt), toen weer Euthyrox (weer jeuk, dus toen legde ik de link pas), nu Thyrax (en geen jeuk meer )
Een TSH van 10 kan bij de een beroerd voelen, de ander voelt zich nog ok bij 25, dat zegt m.i. niet zo gek veel. Het is echt per persoon kijken, welke klachten heb je, wat zijn je bloedwaarden, hoe voel je je erbij etc.
Ik heb ook Hashimoto overigens, gelukkig (nog) geen andere auto-immuunziektes.
Ik had eerst Euthyrox, maar kreeg daar altijd zo'n jeuk van op mijn rug (gewoon allergie voor één van de vulstoffen), toen dierlijke schildkliermedicatie (T4 en T3 gemixt), toen weer Euthyrox (weer jeuk, dus toen legde ik de link pas
), nu Thyrax (en geen jeuk meer )Een TSH van 10 kan bij de een beroerd voelen, de ander voelt zich nog ok bij 25, dat zegt m.i. niet zo gek veel. Het is echt per persoon kijken, welke klachten heb je, wat zijn je bloedwaarden, hoe voel je je erbij etc.
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ik wist niet eens dat je een verhoogde kans hebt op nog meer auto immuunziektes. Mijn internist is niet zo van de informatie voorziening geloof ik 
Kwam er eigenlijk ook bij toeval achter dat ik uberhaupt Hashimoto had, toen ik hem op de derde afspraak ofzo vroeg of het ooit nog over zou gaan, toen vertelde hij pas dat ik Hashimoto heb, en dat dat in principe dus nooit meer over gaat.
Kwam er eigenlijk ook bij toeval achter dat ik uberhaupt Hashimoto had, toen ik hem op de derde afspraak ofzo vroeg of het ooit nog over zou gaan, toen vertelde hij pas dat ik Hashimoto heb, en dat dat in principe dus nooit meer over gaat.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Dank allemaal voor jullie reacties, het is erg fijn. Ook de relativerende blik is fijn, ik merk dat ik toch een beetje onder de indruk ben van de uitslag.
Ik heb me nog wat verder ingelezen, en ben nu gewoon begonnen met de 100 microgram, mIjn internist is volgens mij wel een kundig iemand, ik vertrouw er gewoon op. Als ik klachten krijg, neem ik wel weer contact op. Op dit moment (2e dag) merk ik nog niets, maar dat is heel normaal begrijp ik. Ik voel me wel wat meer dizzy worden (waarschijnlijk is dat de hashimoto die flink actief is).
Tessie, wat ben jij trouwens hoog begonnen (225 microgram). Heb je daar geen last van gehad?
MD89: wat vervelend bij jou. Bij mij is (gelukkig) heel snel en alert ingegrepen, zowel door huisarts als internist. Ik ben bij een tsh van in de 5 al doorgestuurd, bijvoorbeeld. Het 'voordeel' wat ik hierbij heb, is dat ik een vergrote schildklier heb, dit valt op.
Over meer risico op andere auto-immuunziektes: weten jullie hoe groot dit risico is? In mijn familie komen helemaal geen auto-immuunziektes voor, ik weet er nog zo weinig van af.
Daarnaast ook nog een vraag over fora die je op internet vindt (bijvoorbeeld het hypo maar niet happy forum): als ik hier ga lezen, word ik helemaal depressief. Muck en Lienekien noemen het ook op de 1e pagina. Allemaal mensen die er heel veel last van hebben, niet meer kunnen werken enz. Mijn hashimoto is flink actief, maar - zoals hierboven gezegd - heb ik er wel wat last van, maar kan ik toch redelijk normaal functioneren. Staat mij nog heel veel ellende te wachten? Wat zijn jullie ervaringen, voelen jullie je toch weer redelijk goed? Ik vraag het liever op fok, omdat mensen hier (denk ik) toch ook voor het algemene forum komen en (min of meer bij toeval) op dit topic stuiten.
[ Bericht 2% gewijzigd door zomaareven op 03-12-2011 09:10:07 ]
Ik heb me nog wat verder ingelezen, en ben nu gewoon begonnen met de 100 microgram, mIjn internist is volgens mij wel een kundig iemand, ik vertrouw er gewoon op. Als ik klachten krijg, neem ik wel weer contact op. Op dit moment (2e dag) merk ik nog niets, maar dat is heel normaal begrijp ik. Ik voel me wel wat meer dizzy worden (waarschijnlijk is dat de hashimoto die flink actief is).
Tessie, wat ben jij trouwens hoog begonnen (225 microgram). Heb je daar geen last van gehad?
MD89: wat vervelend bij jou. Bij mij is (gelukkig) heel snel en alert ingegrepen, zowel door huisarts als internist. Ik ben bij een tsh van in de 5 al doorgestuurd, bijvoorbeeld. Het 'voordeel' wat ik hierbij heb, is dat ik een vergrote schildklier heb, dit valt op.
Over meer risico op andere auto-immuunziektes: weten jullie hoe groot dit risico is? In mijn familie komen helemaal geen auto-immuunziektes voor, ik weet er nog zo weinig van af.
Daarnaast ook nog een vraag over fora die je op internet vindt (bijvoorbeeld het hypo maar niet happy forum): als ik hier ga lezen, word ik helemaal depressief. Muck en Lienekien noemen het ook op de 1e pagina. Allemaal mensen die er heel veel last van hebben, niet meer kunnen werken enz. Mijn hashimoto is flink actief, maar - zoals hierboven gezegd - heb ik er wel wat last van, maar kan ik toch redelijk normaal functioneren. Staat mij nog heel veel ellende te wachten? Wat zijn jullie ervaringen, voelen jullie je toch weer redelijk goed? Ik vraag het liever op fok, omdat mensen hier (denk ik) toch ook voor het algemene forum komen en (min of meer bij toeval) op dit topic stuiten.
[ Bericht 2% gewijzigd door zomaareven op 03-12-2011 09:10:07 ]
Ik las en postte veel op "dat soort fora" toen het slecht met me ging, toen het beter ging had ik er minder behoefte aan en zo verwaterde het. Denk dat dat voor veel mensen geldt.
De precieze kans op multiple autoimmuunziektes moet je aan je internist vragen, al zal die je waarschijnlijk ook geen percentage of kans-schatting kunnen geven.
Maar vraag de info die je nodig hebt, maak een lijstje met vragen van te voren, anders vergeet je de helft als je daar in de kamer zit.
Ik heb i.v.m. kinderwens ook een en ander gevraagd, mijn internist heeft dat super uitgelegd, waardoor (mijn omgeving en) ik me minder zorgen hoef te maken, en weet hoe het zit qua medicatie en risico's rondom zwangerschap/geboorte.
Het duurt overigens wel even eer je effect merkt van je medicatie, mijn internist legt het altijd uit dat het eerst in je bloed verhoogt, dat dit even duurt, maar dat het nog langer duurt eer het goed in je weefsels en organen (lever, hersens etc) is opgenomen. Effect merken duurt dus nog even ben ik bang, maar goed, als je maar op de goeie weg zit
Als je hartkloppingen krijgt of paniekerig wordt zit je misschien even te hoog, dan zou ik even contact opnemen met degene die de medicatie heeft voorgeschreven. Hoef je niet bang voor te zijn overigens, hoort bij het proces van afstellen
De precieze kans op multiple autoimmuunziektes moet je aan je internist vragen, al zal die je waarschijnlijk ook geen percentage of kans-schatting kunnen geven.
Maar vraag de info die je nodig hebt, maak een lijstje met vragen van te voren, anders vergeet je de helft als je daar in de kamer zit.
Ik heb i.v.m. kinderwens ook een en ander gevraagd, mijn internist heeft dat super uitgelegd, waardoor (mijn omgeving en) ik me minder zorgen hoef te maken, en weet hoe het zit qua medicatie en risico's rondom zwangerschap/geboorte.
Het duurt overigens wel even eer je effect merkt van je medicatie, mijn internist legt het altijd uit dat het eerst in je bloed verhoogt, dat dit even duurt, maar dat het nog langer duurt eer het goed in je weefsels en organen (lever, hersens etc) is opgenomen. Effect merken duurt dus nog even ben ik bang, maar goed, als je maar op de goeie weg zit
Als je hartkloppingen krijgt of paniekerig wordt zit je misschien even te hoog, dan zou ik even contact opnemen met degene die de medicatie heeft voorgeschreven. Hoef je niet bang voor te zijn overigens, hoort bij het proces van afstellen
Kip, het meest veelzijjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjdige stukje kaas, panda!
Ja van die hoge dosering had ik wel last ja. Heel veel hartkloppingen, de hele dag super opgefokt, heel veel zweten, niet stil kunnen zitten, was echt heel vaag.
Maar als je nu weinig last hebt, dan denk ik niet dat je door die pillen ineens wel last gaat krijgen hoor, juist niet. Ik denk dat je je alleen maar beter gaat voelen, dus maak je geen zorgen :-)
Maar als je nu weinig last hebt, dan denk ik niet dat je door die pillen ineens wel last gaat krijgen hoor, juist niet. Ik denk dat je je alleen maar beter gaat voelen, dus maak je geen zorgen :-)
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Ik zag jullie berichten en dat reageer ook even;)
Ik heb het ook aan me schildklier.Al vanaf de basisschool in groep 6 of 7.Dat was een heel gedoe.Ik was steeds heel erg moe.En viel enorm af.Na bloed prikken kwamen ze erachter.En ben ik doorverwezen naar het kinderziekenhuis.Heel veel problemen daarna met de middelbare school gehad.Want mijn schildklier bleef maar rommelen.Dan waren de medicijnen te hoog dan te laag.
Van de schildklier ziekte is het de ziekte van hashimoto.Ik slik euthyrox 75.Maar nu jaren later heb ik nog steeds last van vermoeidheid.Een dag vroeg opstaan en ik ben gesloopt.Maar volgens me huisarts want ik hoef alleen bloed te prikken één keer per jaar bij me huisarts (Gaan jullie naar het ziekenhuis of alleen de huisarts).Hoor ik gewoon elk jaar: het is allemaal goed.Maar ik blijf moe...Ik val gelukkig niet meer af.Blijf op normaal en gezond gewicht.Maar nu wil ik in september volgend jaar aan een opleiding beginnen.Maar soms vraag ik me wel af of ik het red met die vermoeidheid.Hebben jullie ondanks medicijn gebruik ook nog last van bepaalde symptonen??
Ik heb het ook aan me schildklier.Al vanaf de basisschool in groep 6 of 7.Dat was een heel gedoe.Ik was steeds heel erg moe.En viel enorm af.Na bloed prikken kwamen ze erachter.En ben ik doorverwezen naar het kinderziekenhuis.Heel veel problemen daarna met de middelbare school gehad.Want mijn schildklier bleef maar rommelen.Dan waren de medicijnen te hoog dan te laag.
Van de schildklier ziekte is het de ziekte van hashimoto.Ik slik euthyrox 75.Maar nu jaren later heb ik nog steeds last van vermoeidheid.Een dag vroeg opstaan en ik ben gesloopt.Maar volgens me huisarts want ik hoef alleen bloed te prikken één keer per jaar bij me huisarts (Gaan jullie naar het ziekenhuis of alleen de huisarts).Hoor ik gewoon elk jaar: het is allemaal goed.Maar ik blijf moe...Ik val gelukkig niet meer af.Blijf op normaal en gezond gewicht.Maar nu wil ik in september volgend jaar aan een opleiding beginnen.Maar soms vraag ik me wel af of ik het red met die vermoeidheid.Hebben jullie ondanks medicijn gebruik ook nog last van bepaalde symptonen??
Misschien gewoon eens een verwijzing naar een internist vragen dan?
Ik heb ook nog erg veel last van zo'n beetje alle symptomen, maar ik ben ook 'pas' iets meer dan een jaar bezig met goed instellen, al zou het volgens de internist nu wel goed zijn. Ik moet nu elke 3 maanden bloedprikken, en dan een (bel)afspraak met de internist. Moet volgende week weer, en dan wil ik bespreken dat ik een wat hogere dosering thyrax wil proberen, omdat ik me nog steeds echt niet goed voel. ondanks goede bloedwaardes.
Ik heb ook nog erg veel last van zo'n beetje alle symptomen, maar ik ben ook 'pas' iets meer dan een jaar bezig met goed instellen, al zou het volgens de internist nu wel goed zijn. Ik moet nu elke 3 maanden bloedprikken, en dan een (bel)afspraak met de internist. Moet volgende week weer, en dan wil ik bespreken dat ik een wat hogere dosering thyrax wil proberen, omdat ik me nog steeds echt niet goed voel. ondanks goede bloedwaardes.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Ik heb dat instellen van medicijnen jaren geleden al gehad.En al sinds paar jaar zit ik op euthyrox 75.Maar ik ga toch aanvragen voor internist.Want van me huisarts krijg ik geen hoogte.Hij dat alles af als iets kleins enz...Ik moet al sinds 5 of 6 jaar maar één keer per jaar prikken.Ik zal kijken of er gespecialiseerde artsen hier in R'dam te vinden zijn.quote:
Misschien gewoon eens een verwijzing naar een internist vragen dan?
Ik heb ook nog erg veel last van zo'n beetje alle symptomen, maar ik ben ook 'pas' iets meer dan een jaar bezig met goed instellen, al zou het volgens de internist nu wel goed zijn. Ik moet nu elke 3 maanden bloedprikken, en dan een (bel)afspraak met de internist. Moet volgende week weer, en dan wil ik bespreken dat ik een wat hogere dosering thyrax wil proberen, omdat ik me nog steeds echt niet goed voel. ondanks goede bloedwaardes.
Even schopje. Zelf ook net te horen gekregen dat ik trage schildklierwerking heb. Compleet onverwachts, omdat ik een BMI van 20 heb, man ben, geen klachten heb die veel voorkomen bij mensen met een trage schildklier etc. Ik voldoe in geen enkel opzicht aan het standaardbeeld. Maar goed, een TSH van 36 en te weinig vrij T4 is vrij duidelijk.
Nu aan de Thyrax (25), en vooral even afwachten of trage werking komt door auto-immuun reactie (hashimoto) of door virale infectie, mogelijk is het nog tijdelijk.
Wel een donderslag bij heldere hemel als je ineens 'patient' bent terwijl je klachten zich beperkte tot enkele momenten van 'een brok in de keel'.
Nu aan de Thyrax (25), en vooral even afwachten of trage werking komt door auto-immuun reactie (hashimoto) of door virale infectie, mogelijk is het nog tijdelijk.
Wel een donderslag bij heldere hemel als je ineens 'patient' bent terwijl je klachten zich beperkte tot enkele momenten van 'een brok in de keel'.
36 is wel hoog, raar dat je weinig klachten hebt! Maar wees blijquote:
Even schopje. Zelf ook net te horen gekregen dat ik trage schildklierwerking heb. Compleet onverwachts, omdat ik een BMI van 20 heb, man ben, geen klachten heb die veel voorkomen bij mensen met een trage schildklier etc. Ik voldoe in geen enkel opzicht aan het standaardbeeld. Maar goed, een TSH van 36 en te weinig vrij T4 is vrij duidelijk.
Nu aan de Thyrax (25), en vooral even afwachten of trage werking komt door auto-immuun reactie (hashimoto) of door virale infectie, mogelijk is het nog tijdelijk.
Wel een donderslag bij heldere hemel als je ineens 'patient' bent terwijl je klachten zich beperkte tot enkele momenten van 'een brok in de keel'.
Op donderdag 4 juni 2009 15:52 schreef Disorder het volgende:
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Mannen van Nederland: Neuk niet met Californium.
Hier ook zelfde verhaal, hypothyreoïdie en niet aankomen. Gevalletje uitzondering bevestigt de regel ?
Waarom is er bloedonderzoek gedaan, andere klachten?
?Waarom is er bloedonderzoek gedaan, andere klachten?
Ik merkte dat ik veel meer lucht productie in de maag heb dan vroeger, veel ructus. Daarbij een keer of 3 heel erg gevoel dat er aardappel in de keel steekt. Dat gevoel dat je hebt bij flink (liefdes)verdriet, alleen dan als je compleet niet verdrietig bent. De huisarts wilde bloedonderzoek voor heliobacter, maar voor zekerheid ook even schildklier aangekruist vanwege die 3x dat ik dat gevoel had. Zodoende. Heliobacter was negatief trouwens.quote:
Hier ook zelfde verhaal, hypothyreoïdie en niet aankomen. Gevalletje uitzondering bevestigt de regel
Waarom is er bloedonderzoek gedaan, andere klachten?
Hoe de ructus samenhangt met schildklier functie is ook nog niet geheel duidelijk.
|
|
