Op goed gerucht: Jezus is Messias, want hij leeft!

quote:

Op donderdag 8 april 2010 19:01 schreef DrDarwin het volgende:

[..]

De enige verpersoonlijking van een aan het goddelijke grenzende mythische persoon die ik erken is moeder natuur, en die zal inderdaad ooit een einde maken aan de mensheid en aan de wereld.
Niet uit boosheid, niet uit wrok, maar gewoon omdat dezelfde willekeur die ons bestaan hier mogelijk heeft gemaakt ook een einde aan die mogelijkheid maakt.

Religie is voor bange kleuters.

Ja want moeder natuur is een entiteit die op zichzelf kan nadenken.

Wat is jouw definitie van een entiteit eik?

Hij zegt het netalsof moeder natuur een denkend wezen is dat alle natuur in haar macht heeft en het stuurt naar eigen gelang. Eigenlijk zegt hij hiermee dat hij wél in een God gelooft, namelijk moeder natuur.

Nou dat lees ik er niet echt in hoor.

Nou dat lees ik er wel in hoor.

quote:

Op woensdag 7 april 2010 13:30 schreef koningdavid het volgende:
De details verschillen dus is er geen sprake meer van een nauwkeurig verslag? Dat is een vrij a-historisch wetenschappelijke mindset. Details kunnen prima verschillen zonder dat de historische kern van het verhaal wordt aangetast.

Is op zich waar, maar bij het Christendom gaat het om de details, in het bijzonder de uitspraken van Jezus. In met name deze zijn twijfelachtig, omdat de mensen destijds immers geen levende bandrecorders waren en, naar wordt aangenomen, het tamelijk lang heeft geduurd tot het evangelieverhaal op schrift werd gezet.

quote:

Nee, dat lijkt mij heel sterk.

Q is een mythe, omdat het bestaan ervan nooit is aangetoond. Q wordt alleen maar verondersteld op basis van extrapolatie van overeenkomsten in de evangeliën, in het bijzonder die van Matteüs en Lucas.

quote:

Waarom is dat waarschijnlijker?

Je hebt gelijk. Dit is niet waarschijnlijker. Op zich is een gemeenschappelijke bron waarschijnlijker. Maar de vraag is of die bron werkelijk het leven en sterven van een Jezus beschreef die werkelijk bestaan heeft, of dat het een inwijdingsverhaal was, aangevulde met fictieve uitspraken van een als goddelijk geacht persoon.

quote:

Uhmmm… wat? Wat bedoel je in dit geval met een inwijdingsverhaal en individualisatieproces? En waarom zou het een bewijs moeten zijn voor het bestaan van Jezus? Dat Jezus bestaan heeft is evident, daar heeft de kruisiging verder niet zo veel mee te maken.

Als het inwijdingsverhaal is, is dat juist het bewijs van het niet bestaan van Jezus. En er zijn sterke aanwijzingen dat het inderdaad een inwijdingsverhaal is. Per slot was en is het onmogelijk dat mensen, in casu Jezus, opstaan uit de dood en het lichaam verdwenen is. Daarvan weet je sowieso dat het een mythe is.
Een inwijdingsverhaal is een symbolische, representerende beschrijving van het individuatieproces. Het individuatieproces werd beschreven door de psycholoog Carl Jung. Dit laatste houdt in dat een mens een individueel wezen wordt door het (geleidelijk gedurende het leven) herstructureren van de totaliteit van bewuste ik en onbewuste, zodanig dat bewuste ik en onbewuste zozeer integreren dat er een nieuw centrum van de persoonlijkheid gevormd en actief wordt, namelijk het Zelf. Het Zelf krijgt de touwtjes van de persoonlijkheid in handen. Het individuatieproces verloopt in verschillende stadia en het onbewuste getuigt op symbolische wijze van de stappen van dit proces onder meer aan de hand van droomsymboliek. In het evangelieverhaal vinden wel veel individuatiesymboliek.
De stal, of oorspronkelijk de grot, is de baarmoeder: het onbewuste in zijn plastisch-creatieve aspect, de duistere scheppingskracht van het onbewuste, waar onder meer de krachten huizen die behoren tot de diepste gronden van de natuur in ons, en die gesymboliseerd worden door de dieren in de stal.
Het kind is het aarzelende begin van het individuatieproces. Er is een eerste verbinding tussen bewuste ik en onbewuste. Maar er moet nog heel wat gebeuren voor een volledige integratie wordt bereikt, voor de glorieuze wedergeboorte een feit is geworden.
Het leven te midden van de wereldse beslommeringen trekt het bewuste ik telkens weer weg van het contact met het onbewuste en zo dreigt de kindermoord; er loert het gevaar dat het aarzelende begin weer teniet wordt gedaan. En dit op bevel van Herodes, heer van de Aarde.
De vlucht naar Egypte is de redding, het land van de innerlijke mysteriën; totdat de binding met het onbewuste zich meer gevestigd heeft.
In de woestijn is de mens op zichzelf aangewezen, dat wil zeggen: op de inhoud van het onbewuste. Later zal Jezus veertig dagen vasten in de woestijn, zich niet bezighouden met de uiterlijke wereld.
In de kabbala kennen we de barre tocht door de woestijn, van Yesod, de beeldentuin van het onbewuste, naar Tipharet, het centrum van licht en harmonie, het centrum van integratie van bewuste ik en onbewuste.
Wie de woestijn betreedt, verlaat de wereld om zich heen, maar ervaart nog niet het Zelf. Hij ervaart een wirwar van (in dat stadium) chaotische beelden vanuit het onbewuste, zonder dat hij een houvast heeft, noch in de wereld (die hij heeft verlaten), noch in het Zelf (dat hij nog niet ervaart).
In de woestijn ontmoet de mens de Satan, de schaduw, dat wat hij in het verleden heeft verdrongen, in het bijzonder de sterke instinctieve krachten vanuit de natuur, die in het onbewuste huizen. En deze krachten betekenen nu een geweldige verleiding voor de mens. Maar hij zal er toch weerstand aan moeten bieden, wil hij (dat wil zeggen: het bewuste ik) er niet volledig door verslonden worden. De individuatie zou dan op een verkeerd spoor geraken omdat de bruidegom (het bewuste ik) zich door de bruid (het onbewuste) laat vernietigen.
Overgave aan de instinctieve kracht, de libido, houdt de belofte in van een wereld vol glitter en glamour, vol valse schoonheid. Het is de wereld van Eros, die de inwijdeling maar al te gemakkelijk kan wegleiden van het ware doel: de transfiguratie. De draak (het verslindende aspect van het onbewuste) moet overwonnen worden.
Een centrale rol in de christelijke religies spelen uiteraard het paas- en pinksterfeest. Ook hierin vinden we veel inwijdingssymboliek terug.
In het bijzonder denk ik hier aan het kruissymbool. Het kruis waarop de mens uiteengetrokken wordt in vier richtingen. Er is nog geen eenheid, de mens wordt verscheurd door de tegenstellingen in hemzelf. Het individu verkeert in een toestand van onvrijheid, van het oneens zijn met zichzelf -- een pijnlijke situatie waarin hij naar vereniging, verzoening, verlossing, genezing, heelmaking verlangt.
Er is weliswaar een nauw contact met het onbewuste, maar het Zelf is nog niet het organiserend principe dat de tegengestelde krachten in het onbewuste 'tot de orde roept' en met elkaar verzoent.
In de mysteriën wordt de held gehangen (of hangt zichzelf) aan de takken van de moederlijke boom. Hij verenigt zich in de dood met de moeder, waarna de wedergeboorte volgt.
Hij sterft, dat wil zeggen: richt zich volledig tot de innerlijke wereld, de moeder, en verenigt zich met haar, waaruit de wedergeboorte voortkomt van de nieuwe mens als eenheid van bewuste ik en onbewuste, zonder innerlijke tegenstrijdigheden.
Kortom, mijn stelling is: Jezus heeft nooit echt bestaan. Het evangelieverhaal, zoals wij dat kennen, is een bewerkte versie van een inwijdingsverhaal, dat een symbolische representatie is van de verschillende stappen van het individuatieproces. Met name de zogenaamde uitspraken van Jezus zijn er later aan toegevoegd.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:00 schreef Bruismuis het volgende:

[..]

Is op zich waar, maar bij het Christendom gaat het om de details, in het bijzonder de uitspraken van Jezus.

Ik vrees dat je dan het Christendom niet helemaal goed begrepen hebt. Jezus' uitspraken zijn natuurlijk wel belangrijk, maar verreweg het allerbelangrijkste is Zijn dood en opstanding, en daar zijn de evangelieën het unaniem over eens. En daar ging de oorspronkelijke discussie ook over, geloof ik. Jij hupt nu weer naar precieze uitspraken toe, waarvan het natuurlijk vrij duidelijk is dat die veel meer onderhevig zijn aan veranderingen in orale tradities.

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 13:28 schreef Salvad0R het volgende:
Hoop vestigen op één persoon die de gehele mensheid dient te redden getuigt van een passieve, nutteloze en irrelevante mindset.

De huidige geopolitieke problemen zijn alleen op te lossen als de massa, het hele volk van de wereld, massaal opstaat.

Ik zou als ik jou was daarop maar niet gaan hopen. Ik denk eerder dat er mensen massaal in de grond zullen verdwijnen of in de maag van gieren zullen verdwijnen. Wat er gaat gebeuren is dat er tekorten gaan ontstaan op voedsel en water gebied. En grondstoffen. Dan gaan er een paar miljoen of miljard mensen dood. En is het probleem op die manier opgelost. De vraag is alleen gezien de verdeling van de welvaart waar die doden gaan vallen.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:00 schreef Bruismuis het volgende:

[..]

Is op zich waar, maar bij het Christendom gaat het om de details, in het bijzonder de uitspraken van Jezus. In met name deze zijn twijfelachtig, omdat de mensen destijds immers geen levende bandrecorders waren en, naar wordt aangenomen, het tamelijk lang heeft geduurd tot het evangelieverhaal op schrift werd gezet.

Daarom maakte Jezus ook gebruik van gelijkenissen, deze zijn makkelijker te onthouden. Verder kan je in de overlevering nog meer sporen tegenkomen van 'memorisatietechnieken', zoals bijv. credo's.
En wie zegt dat veel van de uitspraken niet al snel zijn opgeschreven, bijv. in Q?

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:00 schreef Bruismuis het volgende:
Q is een mythe, omdat het bestaan ervan nooit is aangetoond. Q wordt alleen maar verondersteld op basis van extrapolatie van overeenkomsten in de evangeliën, in het bijzonder die van Matteüs en Lucas.

Je bedoelt 'hypothese' i.p.v. 'mythe', denk ik. Q is inderdaad nooit fysiek aagetoond, maar het bestaan van Q acht ik wel degelijk aannemelijk.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:00 schreef Bruismuis het volgende:
Je hebt gelijk. Dit is niet waarschijnlijker. Op zich is een gemeenschappelijke bron waarschijnlijker. Maar de vraag is of die bron werkelijk het leven en sterven van een Jezus beschreef die werkelijk bestaan heeft, of dat het een inwijdingsverhaal was, aangevulde met fictieve uitspraken van een als goddelijk geacht persoon.
[..]

Als het inwijdingsverhaal is, is dat juist het bewijs van het niet bestaan van Jezus. En er zijn sterke aanwijzingen dat het inderdaad een inwijdingsverhaal is. Per slot was en is het onmogelijk dat mensen, in casu Jezus, opstaan uit de dood en het lichaam verdwenen is. Daarvan weet je sowieso dat het een mythe is.
Een inwijdingsverhaal is een symbolische, representerende beschrijving van het individuatieproces. Het individuatieproces werd beschreven door de psycholoog Carl Jung. Dit laatste houdt in dat een mens een individueel wezen wordt door het (geleidelijk gedurende het leven) herstructureren van de totaliteit van bewuste ik en onbewuste, zodanig dat bewuste ik en onbewuste zozeer integreren dat er een nieuw centrum van de persoonlijkheid gevormd en actief wordt, namelijk het Zelf. Het Zelf krijgt de touwtjes van de persoonlijkheid in handen. Het individuatieproces verloopt in verschillende stadia en het onbewuste getuigt op symbolische wijze van de stappen van dit proces onder meer aan de hand van droomsymboliek. In het evangelieverhaal vinden wel veel individuatiesymboliek.
De stal, of oorspronkelijk de grot, is de baarmoeder: het onbewuste in zijn plastisch-creatieve aspect, de duistere scheppingskracht van het onbewuste, waar onder meer de krachten huizen die behoren tot de diepste gronden van de natuur in ons, en die gesymboliseerd worden door de dieren in de stal.
Het kind is het aarzelende begin van het individuatieproces. Er is een eerste verbinding tussen bewuste ik en onbewuste. Maar er moet nog heel wat gebeuren voor een volledige integratie wordt bereikt, voor de glorieuze wedergeboorte een feit is geworden.
Het leven te midden van de wereldse beslommeringen trekt het bewuste ik telkens weer weg van het contact met het onbewuste en zo dreigt de kindermoord; er loert het gevaar dat het aarzelende begin weer teniet wordt gedaan. En dit op bevel van Herodes, heer van de Aarde.
De vlucht naar Egypte is de redding, het land van de innerlijke mysteriën; totdat de binding met het onbewuste zich meer gevestigd heeft.
In de woestijn is de mens op zichzelf aangewezen, dat wil zeggen: op de inhoud van het onbewuste. Later zal Jezus veertig dagen vasten in de woestijn, zich niet bezighouden met de uiterlijke wereld.
In de kabbala kennen we de barre tocht door de woestijn, van Yesod, de beeldentuin van het onbewuste, naar Tipharet, het centrum van licht en harmonie, het centrum van integratie van bewuste ik en onbewuste.
Wie de woestijn betreedt, verlaat de wereld om zich heen, maar ervaart nog niet het Zelf. Hij ervaart een wirwar van (in dat stadium) chaotische beelden vanuit het onbewuste, zonder dat hij een houvast heeft, noch in de wereld (die hij heeft verlaten), noch in het Zelf (dat hij nog niet ervaart).
In de woestijn ontmoet de mens de Satan, de schaduw, dat wat hij in het verleden heeft verdrongen, in het bijzonder de sterke instinctieve krachten vanuit de natuur, die in het onbewuste huizen. En deze krachten betekenen nu een geweldige verleiding voor de mens. Maar hij zal er toch weerstand aan moeten bieden, wil hij (dat wil zeggen: het bewuste ik) er niet volledig door verslonden worden. De individuatie zou dan op een verkeerd spoor geraken omdat de bruidegom (het bewuste ik) zich door de bruid (het onbewuste) laat vernietigen.
Overgave aan de instinctieve kracht, de libido, houdt de belofte in van een wereld vol glitter en glamour, vol valse schoonheid. Het is de wereld van Eros, die de inwijdeling maar al te gemakkelijk kan wegleiden van het ware doel: de transfiguratie. De draak (het verslindende aspect van het onbewuste) moet overwonnen worden.
Een centrale rol in de christelijke religies spelen uiteraard het paas- en pinksterfeest. Ook hierin vinden we veel inwijdingssymboliek terug.
In het bijzonder denk ik hier aan het kruissymbool. Het kruis waarop de mens uiteengetrokken wordt in vier richtingen. Er is nog geen eenheid, de mens wordt verscheurd door de tegenstellingen in hemzelf. Het individu verkeert in een toestand van onvrijheid, van het oneens zijn met zichzelf -- een pijnlijke situatie waarin hij naar vereniging, verzoening, verlossing, genezing, heelmaking verlangt.
Er is weliswaar een nauw contact met het onbewuste, maar het Zelf is nog niet het organiserend principe dat de tegengestelde krachten in het onbewuste 'tot de orde roept' en met elkaar verzoent.
In de mysteriën wordt de held gehangen (of hangt zichzelf) aan de takken van de moederlijke boom. Hij verenigt zich in de dood met de moeder, waarna de wedergeboorte volgt.
Hij sterft, dat wil zeggen: richt zich volledig tot de innerlijke wereld, de moeder, en verenigt zich met haar, waaruit de wedergeboorte voortkomt van de nieuwe mens als eenheid van bewuste ik en onbewuste, zonder innerlijke tegenstrijdigheden.
Kortom, mijn stelling is: Jezus heeft nooit echt bestaan. Het evangelieverhaal, zoals wij dat kennen, is een bewerkte versie van een inwijdingsverhaal, dat een symbolische representatie is van de verschillende stappen van het individuatieproces. Met name de zogenaamde uitspraken van Jezus zijn er later aan toegevoegd.

Mooi bedacht hoor, maar echt verschrikkelijk vergezocht en totaal ongeloofwaardig. Des te meer omdat het bestaan van Jezus ook bevestigt wordt buiten de zogenaamde ‘inwijdingsverhalen’.

quote:

Op woensdag 7 april 2010 19:13 schreef Modus het volgende:
Tuurlijk blijft het een geloofskwestie. Dat een evt. opstanding soort van aannemelijk te maken zou zijn, lijkt me vrij onwaarschijnlijk. Dat het graf op zeker moment weer leeg bleek des te meer. Over het hoe en waarom daarvan kan je discussiëren maar je moet wel erg graag willen dat dat dus een opstanding zou moeten zijn, op het moment dat je voorkeur uit gaat naar in principe de verreweg meest on-voor-de-hand-liggende optie.

Ongeveer even onvoordehandliggend als dat het graf leeggehaald zou zijn door een bende homofiele nijlpaarden.

Nee, dat laatste slaat historisch gezien totaal nergens op. De opstanding slaat historisch gezien juist wel ergens op, mits je niet metafysisch naturalist bent.

Als je dat niet bent is een bende homofiele nijlpaarden in principe ook mogelijk. Bewijs maar dat het niet kan he.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 12:58 schreef Modus het volgende:
Als je dat niet bent is een bende homofiele nijlpaarden in principe ook mogelijk. Bewijs maar dat het niet kan he.

Dat kan ik niet, in die zin is dus alles mogelijk.

Feit is echter dat de 'homofiele nijlpaarden-hypothese' ( ) wordt tegengesproken door alle relevante antieke bronnen terwijl de 'opstandings-hypothese' daar juist door wordt ondersteund.

M.a.w. de 'homofiele nijlpaarden-hypothese' is historisch-wetenschappelijk zeer onwaarschijnlijk.

Nu ga je zeggen dat de opstandingshypothese sowieso wetenschappelijk onwaarschijnlijk is omdat mensen niet opstaan uit de dood. Mensen kunnen wetenschappelijk gezien inderdaad niet opstaan uit de dood, dat betwist ook niemand. Het gaat hier echter niet om een natuurlijke opstanding, want dat bestaat niet, maar een bovennatuurlijke opstanding uit de dood. Als jouw levensbeschouwing een dergelijke opstanding niet toelaat, is vanzelfsprekend elke natuurlijke verklaring, ja zelfs de homofiele nijlpaardenhypothese, geloofwaardiger.

Als je wereldbeeld de opstanding echter wel toelaat, zul je zien dat het historisch-wetenschappelijk zo'n bevredigende conclusie is. Alle gegevens omtrent de dood en vermeende opstanding van Jezus kloppen dan, de puzzlestukjes vallen precies op zijn plaats. Dat kan m.i. van geen van de natuurlijke verklaringen gezegd worden.

Sjonge jonge, jullie maken iets heel simpels echt onwijs ingewikkeld.

Jezus had een menselijke natuur en een goddelijke wil/rede/geest/ziel

Zijn project in Jeruzalem mislukt, hij wordt aan het kruis genageld, zijn menselijke natuur sterft.

De wederopstanding is dat de apostelen niet uit elkaar vallen, en dat Jezus' goddelijke wil/rede/geest/ziel, om een hindoeïstische term te gebruiken, incarneert in de jonge kerk. Dat is het wonder van de wederopstanding. Jezus regeert door de dood heen bij monde van de kerk.

Dat er tegenwoordig een kerk bestaat is bewijs van de wederopstanding.

Zoals ik al vaker gezegd heb, als je eenmaal in wonderen wilt geloven, prima, maar anything goes dan he. En ik denk dat jij ook heel wat bovennatuurlijke claims afwijst waarvan je echt niet zo gedetailleerd als de nu besproken kwestie hebt uitgeplozen of die al dan niet historisch-wetenschappelijk wel verantwoord zouden zijn.

En ik hoef geen ellenlange betogen, maar wat is nu eik 'historisch wetenschappelijk aannemelijk dat de opstanding echt gebeurd is'. Hoe bepaal je dat? Even los van het feit dat ik het sowieso vrij onwaarschijnlijk acht om dat soort claims met zekerheid te doen gezien het tijdsbestek tussen nu en toen, maar for argument's sake even aangenomen dat al die getuigen destijds ook echt bestaan hebben en een onderling consistent verhaal hebben. Dat zegt dan nog steeds bar weinig over het waarheidsgehalte van de inhoud van die getuigenissen. Stel dat ze hem idd echt gezien zouden hebben... dan is de meest logische volgende stap (ook als je wel in wonderen gelooft) nog steeds die dat hij dan waarschijnlijk toch niet dood de kist in ging. Pas als je dat met zekerheid kan ontkrachten (en ik denk dat dat simpelweg niet meer kan in dit geval) zou je eens aan iets anders kunnen gaan denken. Maar dan nog zijn er nog logischere opties dan een wederopstanding.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 16:38 schreef Dwerfion het volgende:

[..]

Dat stelde je ook al op de eerste pagina van dit topic. Toen reageerde ik ook al dat dat helemaal niet is zoals de christenen er naar kijken. Op deze post kwam geen reactie meer. Ik ben nog wel benieuwd naar je reactie.

Mja, het is Paulus die roet in het eten gooit in deze zaak. Hij heeft het keihard geformuleerd in zijn brieven. En dat is ook de oorzaak van het probleem. Met het op schrift stellen van de historische gebeurtenissen rond jezus hebben de schrijvers en editors keuzes gemaakt die het geloof een (andere) vorm hebben gegeven. Deze verschillende optieken kunnen naast elkaar bestaan.

Echter zijn sommige optieken tegenwoordig theologisch onhoudbaar geworden.

Misschien dat daarom de Engelse RVS zoveel verschilt van de andere bijbels. Zijn letterlijk cruciale dingen in geschrapt.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 16:50 schreef Sattyagraha het volgende:

Echter zijn sommige optieken tegenwoordig theologisch onhoudbaar geworden.

Kun je es een paar voorbeelden geven?

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 22:20 schreef Burakius het volgende:
Misschien dat daarom de Engelse RVS zoveel verschilt van de andere bijbels. Zijn letterlijk cruciale dingen in geschrapt.

Ten opzichte van welke manuscripten?

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 16:50 schreef Sattyagraha het volgende:

Mja, het is Paulus die roet in het eten gooit in deze zaak. Hij heeft het keihard geformuleerd in zijn brieven. En dat is ook de oorzaak van het probleem. Met het op schrift stellen van de historische gebeurtenissen rond jezus hebben de schrijvers en editors keuzes gemaakt die het geloof een (andere) vorm hebben gegeven. Deze verschillende optieken kunnen naast elkaar bestaan.

Echter zijn sommige optieken tegenwoordig theologisch onhoudbaar geworden.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 22:27 schreef Haushofer het volgende:

Kun je es een paar voorbeelden geven?

slavernij
vrouwenrechten

quote:

Op zaterdag 10 april 2010 10:03 schreef de_tevreden_atheist het volgende:

[..]


[..]

slavernij
vrouwenrechten

Ah, dus de parenese van Paulus Maar dat zijn vaak ook geen "in steen gebeitelde wetten" oid, maar aanmaningen die inspelen op de toen geldende situatie en cultuur.

quote:

Op zaterdag 10 april 2010 11:02 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ah, dus de parenese van Paulus Maar dat zijn vaak ook geen "in steen gebeitelde wetten" oid, maar aanmaningen die inspelen op de toen geldende situatie en cultuur.

"gij zult niet doden" is dat niet?
waarom ontbrak:
"gij zult geen krijgsgevangenen verkrachten"
"gij zult geen slaven houden"
in de 10 geboden?

even spieken:

quote:

Parenese (parenetisch)
Van het grieks ‘parainesis’ (paraenese, of parenese). Het is een exegetisch begrip, waardoor in bijbelse pericopen dat literair genre wordt aangeduid, waarin sprake is van vermaningen, bemoediging, troost, of oproep tot een bepaald handelen overeenkomstig de eisen van de Gods heerschappij. Parenese betreft dus ethische richtlijnen, die in het nieuwe testament de eigentijdse consequenties van het geloof in Christus voor het menselijk handelen ter sprake brengen. In de parenese wordt daarom ook vaak de in de bijbelse omgeving geldende, niet-bijbelse, voorgegeven ethiek opgenomen en ‘in Christo’ geïntegreerd. Deze laatste normen zijn dus niet per se altijd geldend.

http://www.dbnl.org/tekst(...)53jezu01_01_0034.php

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 22:28 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ten opzichte van welke manuscripten?

Over welke bijbel heeft u het? Begin ik. "Waarom , er is maar ÉÉN Bijbel! " moppert hij (niet nader te noemen persoon).

Terwijl ik de rooms-katholieke "Douay" versie van de Bijbel in de lucht houd, vraag ik: "Accepteert u deze Bijbel als het Woord van God"? Voor redenen die zij zelft het beste weten, heeft de "Catholic Truth Society" hun versie van de Bijbel in een erg korte, dikke vorm uitgegeven. Deze versie is een erg eigenaardige vorm onder de talrijke versies die vandaag de dag op de markt zijn. De christelijke vragensteller is verbluft: "Welke Bijbel is dat? ".

"Waarom, ik dacht dat je zei dat er maar ÉÉN Bijbel was?!" J-a mompelt hij twijfelachtig, maar welke versie is dat?

"Waarom maakt dat iets uit dan , zeg ik"?

Natuurlijk maakt dat iets uit, en de professionele predikant weet dat het iets uitmaakt. Hij is alleen aan het bluffen net zoals vele Christenen met zijn "ÉÉN Bijbel" bewering.

Een stukje geschieden haus:

De rooms-katholiek Bijbel is in 1582 uitgegeven in Rheims uit Jerome's Latijnse Omgangstaal, en heruitgegeven in 1609 in Douay.

De RKV (rooms-katholieke versie) is als zodanig de oudste versie die men vandaag de dag nog kan kopen. Ondanks haar ouderdom veroordeelt de hele protestantse wereld, inclusief de "sektes"(Jehova's, zevendag's adventisten en duizende andere kerkgemeentes) , de RKV omdat het zeven extra "boeken"bevat waar zij minachten naar verwijzen als de "apocriefen", d.w.z. van twijfelacthige autoriteit. Ondanks de gruwelijke waarschuwing die staat in de Apocalyps, welk het laatste boek is in de RKV (door de protestanten de naam "Openbaring" gegeven), is het "geopenbaard" :'... Indien iemand hier aan toevoegt, God zal hem toevoegen de plagen, die in het boek beschreven zijn; en indien iemand afneemt van de woorden van het boek dezer profetie, God zal zijn deel afnemen van het geboomte des levens..."(Openbaring 22:18-19)

Maar wie geeft hier iets om! De protestanten hebben dapper zeven hele boeken geschrapt uit hun Boek van God! De bannelingen zijn:

-Het boek van Judith
- Het boek van Tobias
-Het boek van Baruch.
- Het boek van Ester , etc.

Sir Winston Churchill heeft wat toepasselijke dingen te zeggen over de Geautoriseerde Versie (GV) van de protestantse Bijbel, welke ook wijd en zijd bekend staat als de " King James Versie (KJV). "De geautoriseerde versie van de Bijbel werd in 1611 uitgegeven door de wens en het bevel van zijne Majesteit koning James I, wiens naam het draagt tot de dag van vandaag.

De rooms-katholieken, die geloven dat de protestanten het Boek van God hebben verminkt, steunen en steken aan de andere kant toch de protestantse "misdaad" aan, door hun inlandse bekeerlingen de Geautoriseerde Versie (GV) van de Bijbel aan te laten schaffen, welke de enige Bijbel is die beschikbaar is in zo'n 1500 talen van de minder ontwikkelde naties van de wereld. De rooms-katholieken melken hun koeien, maar het voederen is overgelaten aan de protestanten! De overgrote meerdeerheid van de christenen, zowel katholieken als protestanten, gebruiken de Geautoriseerde Versie (GV), of the King James Versie (KJV) zoals het ook wel wordt genoemd.

Voor het eerst uitgegeven, zoals Sir Winston zegt, in 1611, en daarna herzien in 1811 (RV), en nu her-herzien en gemorderniseerd als de Revised Standard Version (RSV) in 1952, en nu opnieuw her-her-herzien in 1971 (nog steeds RVS genoemd).

Laat de gelovige christen zich nu wapenen tegen de onaardigste klap van allen van zijn eigen geliefde Advocaten der Religie (adviescomité van vijftig samenwerken kerkgenootschappen); want in dezelfde adem zeggen zij: "Toch heeft de King James versie zware gebreken en dat deze gebreken zo talrijk en zo ernstig zijn dat herziening vereist is".

De Jehova's Getuigen gebruikten in hun "Ontwaak!"magazine van 8 september 1957 de opzienbarende kop: "50.000 fouten in de Bijbel?". In dit zelfde magazine staat dat de meeste van deze fouten zijn verwijderd.

Als de meeste fouten zijn verwijderd, hoeveel van de 50.000 zijn er dan nog over? 5000? 500? 50? Zelfs als er 50 overblijven, schrijf je deze fouten dan toe aan God?

Maar goed nu voorbeelden:

1. "Daarom zal de Here Zelf u een teken geven: Zie, de maagd zal zwanger worden en een zoon baren; en zij zal hem de naam Immanuël geven." (Jesaja 7:14)

Zoek maar 5 minuten op google: http://mens-en-samenlevin(...)el-en-een-teken.html . Volgens hem is het maagd, volgens de andere is het jonkvrouw. Welke is het? De RVS heeft het woord MAAGD vervangen met DE JONKVROUW. Bethulah betekent maagd in het Hebreeuws en almah betekent jonkvrouw.

2. "Want also lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iedere, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe." Johannes:316

Geen enkele priester die zijn kleren waard is zou het achterwege laten te zeggen: " de enig GEBOREN van de Vader!" , wanneer hij tot een potentieële bekeerling predikt. MAar ditg verzinsel - "GEBOREN" - is nu ongegeneerd geschrapt door de Bijbelherzieners, zonder enig woordje excuus.( http://www.allaboutgod.com/dutch/johannes-3-16.htm ) Ze zijn zo stil als kerkmuizen en willen de aandacht van de lezer niet verstigen op hun heimelijke schrapping. Dit godslasterlijke "VERWEKT" was één van de vele tussenvoegsels in de "Heilige Bijbel".

Zo heb ik er nog meer.

quote:

Op zaterdag 10 april 2010 16:16 schreef Burakius het volgende:

[..]

De Islam kent toch soortgelijke problemen, aangezien de geleerden het er niet over eens zijn wat de juiste betekenis is van de Huri's?

En wat vind je ervan dat de Koran in het Nederlands vertaald wordt?