W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
...
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:MIT ‘cheetah’ robot rivals running animals in efficiency
Robot’s custom-designed electric motors are powerful and efficient.
A 70-pound “cheetah” robot designed by MIT researchers may soon outpace its animal counterparts in running efficiency: In treadmill tests, the researchers have found that the robot — about the size and weight of an actual cheetah — wastes very little energy as it trots continuously for up to an hour and a half at 5 mph. The key to the robot’s streamlined stride: lightweight electric motors, set into its shoulders, that produce high torque with very little heat wasted.
The motors can be programmed to quickly adjust the robot’s leg stiffness and damping ratio — or cushioning — in response to outside forces such as a push, or a change in terrain. The researchers will present the efficiency results and design principles for their electric motor at the International Conference on Robotics and Automation in May.
Sangbae Kim, the Esther and Harold E. Edgerton Assistant Professor in MIT’s Department of Mechanical Engineering, says achieving energy-efficiency in legged robots has proven extremely difficult. Robots such as Boston Dynamic’s “Big Dog” carry heavy gasoline engines and hydraulic transmissions, while other electrically powered robots require large battery packs, gears, force sensors and springs to coordinate the joints in a robot’s leg. All this weighty machinery can add up to significant wasted energy, particularly when a robot’s legs need to make frequent contact with the ground in order to trot or gallop.
“In order to send a robot to find people or perform emergency tasks, like in the Fukushima disaster, you want it to be autonomous,” Kim says. “If it could run for more than two hours and search a large field, that would be useful. But one of the reasons why people think it’s impossible to make an electric robot that does this is because efficiencies have been pretty bad.”
Kim adds that part of the challenge in powering running machines with electric motors is that such robots require a flexible response upon impact, and high power, torque and efficiency — characteristics that have historically been difficult to achieve with electric motors.
To understand how an electrically powered system might waste little energy while running, the researchers first looked at general sources of energy loss in running robots. They found that most wasted energy comes from three sources: heat given off by a motor; energy dissipated through mechanical transmission, such as losses to friction through multiple gear trains; and inefficient control, such as energy lost through a heavy-footed step, as opposed to a smoother and more gentle gait.
The group then came up with design principles to minimize such energy waste. To combat heat loss from motors, the group proposed a high-torque-density motor — a motor that produces a significant amount of torque at a given weight and heat production. The team analyzed the relationship between motor size and torque, and designed custom motors that exceed the torque performance of commercially available electric motors.
The team found that such high-torque motors require fewer gears — a characteristic that would improve efficiency even more, as there would be less machinery through which energy could dissipate. Many researchers have used springs and dampers in series with motors to protect the robot from forceful impacts during locomotion, but it’s difficult to control a spring’s stiffness and damping ratio — which can be a problem if a robot has to traverse disparate surfaces, such as asphalt and sand.
“With our system, we can make our robotic leg behave like a spring or damper without having physical springs, dampers or force sensors,” Kim says.
Kim is the Esther and Harold E. Edgerton Assistant Professor in MIT’s Department of Mechanical Engineering. Photo: M. Scott Brauer
In addition to heat given off by a motor, the group found that another major source of energy loss comes from the force of impact as a robot’s leg hits the ground. Such forces can be strong enough to shake a machine and potentially cause damage. Engineers need to use dampers, or shock absorbers, to minimize shaking and stabilize such systems. But Kim says such dampers act to dissipate energy each time a leg meets the ground.
In contrast, the cheetah-bot’s electric motors capture this energy, feeding it back to the system to further power the robot.
“The majority of impact energy goes back to the battery because the damping is created by custom-designed electric control of the motor,” Kim says. “[The motor] regenerates energy that would have been lost.”
Kim adds that mounting motors and gears at the hip joint would also reduce energy loss by minimizing leg inertia: Some legged robots are designed with motors and gearboxes at each joint along a leg, which can be cumbersome and can lose more energy at every impact. With Kim’s design, 85 percent of the weight of the leg is concentrated at the hip joint, keeping the rest of the leg relatively lightweight.
The researchers also attached strips of Kevlar to connect sections of the robot’s legs, simulating the structure of tendons along a bone. The Kevlar strengthens the leg with little additional weight, and further reduces the leg’s inertia. The group also constructed a flexible spine out of rings of polyurethane rubber, sandwiched between vertebra-like segments. Kim hypothesizes that the spine moves along with the rear legs, and can store elastic energy while galloping.
To test the efficiency of the robot, the researchers ran it on a treadmill at a steady 5-mph clip. They measured the voltage and current of the battery, as well as that from each motor. They calculated the robot’s efficiency of locomotion — also known as cost of transport — and found that it was more efficient than robotic competitors such as Big Dog and Honda’s two-legged robot, ASIMO.
After digging through the literature on animal locomotion, the researchers plotted the cost of transport of various running, flying and swimming animals. They found that, not surprisingly, fliers were more efficient than runners, although swimmers were the most efficient movers. The cheetah robot, according to Kim’s calculations, falls around the efficiency range of humans, cheetahs and hunting dogs.
Currently the team is assembling a set of new motors, designed by Jeffrey Lang, a professor of electrical engineering at MIT. Kim expects that once the group outfits the robot with improved motors, the cheetah robot will be able to gallop at speeds of up to 35 mph, with an efficiency that rivals even fliers. The researchers are convinced that this approach can exceed biological muscle in many aspects, including power, torque and responsiveness.
“There are so many ways to design, and each legged robot has a different system,” Kim says. “If you design the motor properly, it’s more powerful, simpler robotics.”
Ron Fearing, a professor of electrical engineering and computer science at the University of California at Berkeley, says that simple springs can work well in small robots running on smooth terrain. But for rougher, more unpredictable terrain, he says the energy-recovery system of the MIT cheetah has big advantages.
“The cheetah robot has really pushed the technology in efficient motor design, low-loss transmissions, and low-inertia legs,” says Fearing, who did not contribute to the research. “By combining these with the regenerative motor drive system, so that mechanical energy from the leg can recharge the battery, that in my opinion has made a huge difference in efficiency, [and] an important step forward in making efficient, electrically driven running robots.”
In addition to Kim and Lang, the paper’s co-authors include Sangok Seok, Albert Wang, Meng Yee Chuah and David Otten, all of MIT.
Geld maakt meer kapot dan je lief is.
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
11-03-2013
Ook robots beschikken nu over hun eigen internet
Wanneer wij iets niet weten, zoeken we het op op het internet. En nu kunnen robots hetzelfde doen. Onderzoekers hebben een internet voor robots gecreëerd waar onze stalen vrienden informatie op kwijt kunnen en informatie af kunnen halen.
Robots komen we nu al op tal van plekken tegen. Een mooi voorbeeld zijn de robots die geheel zelfstandig ons huis stofzuigen. De robots zijn al tot heel wat in staat: zo weten ze precies welk stukje van het huis ze al gestofzuigd hebben en welk deel ze nog moeten doen. Ook niet onbelangrijk: de robotstofzuigers weten ook wanneer ze zich moeten opladen en doen dat vervolgens zelfstandig. Het is indrukwekkend, maar dit zijn eigenlijk nog maar hele simpele robots die simpele taken uitvoeren.
Intelligenter
In de toekomst willen onderzoeker robots gaan ontwikkelen die veel meer kunnen. Bijvoorbeeld robots die ons eten kunnen bereiden en het bij ons kunnen brengen. Maar hoe ingewikkelder de robot, hoe meer geheugen en computerkracht deze ook nodig heeft. Daarom zullen deze robots zwaar en duur zijn en niet zo snel op grote schaal geproduceerd en gebruikt gaan worden. Om dat te voorkomen, hebben onderzoekers nu een internet voor robots ontwikkeld.
In de cloud
Het internet heeft verschillende functies. Zo stelt het robots in staat om een deel van hun verwerkingsprocessen in de cloud te doen. Dat betekent dat ze lokaal niet meer zoveel geheugen nodig hebben en informatie toch supersnel (vaak zelfs sneller dan met een lokaal geheugen) kunnen verwerken.
Leren
Maar het internet biedt robots ook de gelegenheid om van elkaar te leren en informatie met elkaar te delen. Zo kan een robotstofzuiger bijvoorbeeld een kaart maken van de woonkamer die een andere robot vervolgens weer kan gebruiken wanneer deze door de kamer wandelt om zijn huisgenoten ontbijt te brengen. Robots hoeven dus niet elke keer opnieuw het wiel uit te vinden. In plaats daarvan bouwen ze op de informatie die hun ‘collega’s’ reeds hebben verzameld, zo stellen de onderzoekers in hun paper.
De onderzoekers verwachten dat robots dankzij hun eigen internet lichter, goedkoper en intelligenter worden. Ze hebben het internet voor robots de naam Rapyuta gegeven
(scientias.nl)
Ook robots beschikken nu over hun eigen internet
Wanneer wij iets niet weten, zoeken we het op op het internet. En nu kunnen robots hetzelfde doen. Onderzoekers hebben een internet voor robots gecreëerd waar onze stalen vrienden informatie op kwijt kunnen en informatie af kunnen halen.
Robots komen we nu al op tal van plekken tegen. Een mooi voorbeeld zijn de robots die geheel zelfstandig ons huis stofzuigen. De robots zijn al tot heel wat in staat: zo weten ze precies welk stukje van het huis ze al gestofzuigd hebben en welk deel ze nog moeten doen. Ook niet onbelangrijk: de robotstofzuigers weten ook wanneer ze zich moeten opladen en doen dat vervolgens zelfstandig. Het is indrukwekkend, maar dit zijn eigenlijk nog maar hele simpele robots die simpele taken uitvoeren.
Intelligenter
In de toekomst willen onderzoeker robots gaan ontwikkelen die veel meer kunnen. Bijvoorbeeld robots die ons eten kunnen bereiden en het bij ons kunnen brengen. Maar hoe ingewikkelder de robot, hoe meer geheugen en computerkracht deze ook nodig heeft. Daarom zullen deze robots zwaar en duur zijn en niet zo snel op grote schaal geproduceerd en gebruikt gaan worden. Om dat te voorkomen, hebben onderzoekers nu een internet voor robots ontwikkeld.
In de cloud
Het internet heeft verschillende functies. Zo stelt het robots in staat om een deel van hun verwerkingsprocessen in de cloud te doen. Dat betekent dat ze lokaal niet meer zoveel geheugen nodig hebben en informatie toch supersnel (vaak zelfs sneller dan met een lokaal geheugen) kunnen verwerken.
Leren
Maar het internet biedt robots ook de gelegenheid om van elkaar te leren en informatie met elkaar te delen. Zo kan een robotstofzuiger bijvoorbeeld een kaart maken van de woonkamer die een andere robot vervolgens weer kan gebruiken wanneer deze door de kamer wandelt om zijn huisgenoten ontbijt te brengen. Robots hoeven dus niet elke keer opnieuw het wiel uit te vinden. In plaats daarvan bouwen ze op de informatie die hun ‘collega’s’ reeds hebben verzameld, zo stellen de onderzoekers in hun paper.
De onderzoekers verwachten dat robots dankzij hun eigen internet lichter, goedkoper en intelligenter worden. Ze hebben het internet voor robots de naam Rapyuta gegeven
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De professor die min of meer de leiding heeft over dit project krijgt soms van die mailtjes van die gekken die denken dat we skynet aan het oprichten zijn en bedreigen hem danquote:Op dinsdag 12 maart 2013 09:10 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
11-03-2013
Ook robots beschikken nu over hun eigen internet
[ afbeelding ]
Wanneer wij iets niet weten, zoeken we het op op het internet. En nu kunnen robots hetzelfde doen. Onderzoekers hebben een internet voor robots gecreëerd waar onze stalen vrienden informatie op kwijt kunnen en informatie af kunnen halen.
Robots komen we nu al op tal van plekken tegen. Een mooi voorbeeld zijn de robots die geheel zelfstandig ons huis stofzuigen. De robots zijn al tot heel wat in staat: zo weten ze precies welk stukje van het huis ze al gestofzuigd hebben en welk deel ze nog moeten doen. Ook niet onbelangrijk: de robotstofzuigers weten ook wanneer ze zich moeten opladen en doen dat vervolgens zelfstandig. Het is indrukwekkend, maar dit zijn eigenlijk nog maar hele simpele robots die simpele taken uitvoeren.
Intelligenter
In de toekomst willen onderzoeker robots gaan ontwikkelen die veel meer kunnen. Bijvoorbeeld robots die ons eten kunnen bereiden en het bij ons kunnen brengen. Maar hoe ingewikkelder de robot, hoe meer geheugen en computerkracht deze ook nodig heeft. Daarom zullen deze robots zwaar en duur zijn en niet zo snel op grote schaal geproduceerd en gebruikt gaan worden. Om dat te voorkomen, hebben onderzoekers nu een internet voor robots ontwikkeld.
In de cloud
Het internet heeft verschillende functies. Zo stelt het robots in staat om een deel van hun verwerkingsprocessen in de cloud te doen. Dat betekent dat ze lokaal niet meer zoveel geheugen nodig hebben en informatie toch supersnel (vaak zelfs sneller dan met een lokaal geheugen) kunnen verwerken.
Leren
Maar het internet biedt robots ook de gelegenheid om van elkaar te leren en informatie met elkaar te delen. Zo kan een robotstofzuiger bijvoorbeeld een kaart maken van de woonkamer die een andere robot vervolgens weer kan gebruiken wanneer deze door de kamer wandelt om zijn huisgenoten ontbijt te brengen. Robots hoeven dus niet elke keer opnieuw het wiel uit te vinden. In plaats daarvan bouwen ze op de informatie die hun ‘collega’s’ reeds hebben verzameld, zo stellen de onderzoekers in hun paper.
De onderzoekers verwachten dat robots dankzij hun eigen internet lichter, goedkoper en intelligenter worden. Ze hebben het internet voor robots de naam Rapyuta gegeven
(scientias.nl)
Simpele zielen zijn dat. Blijft bizar hoeveel invloed een film kan hebben.quote:Op woensdag 13 maart 2013 23:47 schreef Dale. het volgende:
[..]
De professor die min of meer de leiding heeft over dit project krijgt soms van die mailtjes van die gekken die denken dat we skynet aan het oprichten zijn en bedreigen hem dan
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
16-03-2013
Shell experimenteert met scholen robotvisjes
De onderwaterwereld in de Golf van Mexico zal dit jaar worden opgeschrikt door scholen robotvisjes. Shell test de potentie van autonoom opererende minionderzeeërs, uitgerust met seismische sensoren, in de zoektocht naar nieuwe olie- en gasvelden.
Nu nog gaat seismisch onderzoek op zee met schepen die kilometerslange meetkabels achter zich aanslepen. Het schip zendt met een luchtkanon akoestische signalen uit en microfoons in de meetkabels nemen het teruggekaatste signaal op. Aan de hand van het patroon van uitdoving onder verschillende hoeken van terugkaatsing is te bepalen wat zich in de ondergrond bevindt.
Het proces zou veel gemakkelijker verlopen zonder de polsdikke sleepkabels, die tientallen tonnen wegen. Shell investeerde daarom in de techniek van het Britse bedrijf Go Science, dat een efficiënt opererende school onderwaterrobots ontwierp.
Honderden, of zelfs duizenden robotjes navigeren ieder naar hun eigen plek op de zeebodem en vormen samen een sensornetwerk. Onder water communiceren de robots alleen met elkaar en enkele zogenaamde surface nodes, die aan het wateroppervlak blijven en gps-signalen (die niet onder water doordringen) omzetten in sonar. Als het moederschip zijn luchtkanon afvuurt, nemen de robotvisjes de uit de ondergrond teruggekaatste geluidssignalen op en slaan deze data op. Ze kunnen meerdere keren van positie wisselen, voor ze terug moeten naar het moederschip, waar de data worden uitgelezen.
Volgens Go Science halveert de techniek de duur en de kosten van onderzeese seismische expedities. Bovendien kan het onderzoek nu onder ijs plaatsvinden, wat beter seismisch onderzoek in het poolgebied mogelijk maakt.
De techniek zorgt ook voor nieuwe uitdagingen, vertelt Wim Walk, hoofd van de afdeling Novel Geophysical Measurement Technologies in het huisblad Shell Venster. ‘De snelheidswinst betekent óók dat er meer schepen nodig zijn en meer airguns die je simultaan moet afschieten. Dat levert een nieuwe it-uitdaging op, want om mogelijke interferentie van signalen tegen te gaan, heb je complexere software en scheidingsfilters nodig.’
(technisckweekblad.nl)
Shell experimenteert met scholen robotvisjes
De onderwaterwereld in de Golf van Mexico zal dit jaar worden opgeschrikt door scholen robotvisjes. Shell test de potentie van autonoom opererende minionderzeeërs, uitgerust met seismische sensoren, in de zoektocht naar nieuwe olie- en gasvelden.
Nu nog gaat seismisch onderzoek op zee met schepen die kilometerslange meetkabels achter zich aanslepen. Het schip zendt met een luchtkanon akoestische signalen uit en microfoons in de meetkabels nemen het teruggekaatste signaal op. Aan de hand van het patroon van uitdoving onder verschillende hoeken van terugkaatsing is te bepalen wat zich in de ondergrond bevindt.
Het proces zou veel gemakkelijker verlopen zonder de polsdikke sleepkabels, die tientallen tonnen wegen. Shell investeerde daarom in de techniek van het Britse bedrijf Go Science, dat een efficiënt opererende school onderwaterrobots ontwierp.
Honderden, of zelfs duizenden robotjes navigeren ieder naar hun eigen plek op de zeebodem en vormen samen een sensornetwerk. Onder water communiceren de robots alleen met elkaar en enkele zogenaamde surface nodes, die aan het wateroppervlak blijven en gps-signalen (die niet onder water doordringen) omzetten in sonar. Als het moederschip zijn luchtkanon afvuurt, nemen de robotvisjes de uit de ondergrond teruggekaatste geluidssignalen op en slaan deze data op. Ze kunnen meerdere keren van positie wisselen, voor ze terug moeten naar het moederschip, waar de data worden uitgelezen.
Volgens Go Science halveert de techniek de duur en de kosten van onderzeese seismische expedities. Bovendien kan het onderzoek nu onder ijs plaatsvinden, wat beter seismisch onderzoek in het poolgebied mogelijk maakt.
De techniek zorgt ook voor nieuwe uitdagingen, vertelt Wim Walk, hoofd van de afdeling Novel Geophysical Measurement Technologies in het huisblad Shell Venster. ‘De snelheidswinst betekent óók dat er meer schepen nodig zijn en meer airguns die je simultaan moet afschieten. Dat levert een nieuwe it-uitdaging op, want om mogelijke interferentie van signalen tegen te gaan, heb je complexere software en scheidingsfilters nodig.’
(technisckweekblad.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
libelle-copter
Geld maakt meer kapot dan je lief is.
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
31-03-2013
Minirobots tonen aan hoe 'oerdomme' mieren weg vinden in ingewikkeld nest
© thinkstock.
Wetenschappers hebben minirobots ontwikkeld om het koloniegedrag van mieren te imiteren. Ze willen zo onderzoeken hoe de insecten hun weg vinden in een nest, meldt Tweakers.net.
Mierennesten bestaan namelijk uit een uitgebreid stelsel van gangen waarin mieren zich zowel verticaal als horizontaal moeten oriënteren. De dieren hebben echter nauwelijks hersencapaciteit, maar navigeren met de hulp van feromonen. Dat zijn signaalstoffen die het lichaam afscheidt, vergelijkbaar met hormonen.
Onderzoekers uit het Amerikaanse Newark en het Franse Toulouse hebben samen een robotsysteem ontwikkeld dat het gedrag van mieren imiteert. De minirobots, zo groot als een suikerklontje, gebruiken lichtpatronen in plaats van feromonen die opgepikt kunnen worden met twee sensoren.
Lichtspoor
In een experiment werden de minirobots zo ingesteld dat ze een lichtspoor volgden wanneer ze dat tegenkwamen. Er bleken geen verdere programmeertrucs nodig om de minirobots hun weg te laten vinden in een gangenstelsel, vergelijkbaar met de wijze waarop een mierenkolonie werkt.
Volgens de wetenschappers toont hun systeem aan dat mieren met minimale hersencapaciteit hun weg kunnen vinden in een ingewikkeld gangenstelsel. Hoewel het onderzoek niet direct praktische implicaties heeft, wordt vaak naar de natuur gekeken om systemen te optimaliseren.
(HLN)
Minirobots tonen aan hoe 'oerdomme' mieren weg vinden in ingewikkeld nest
© thinkstock.
Wetenschappers hebben minirobots ontwikkeld om het koloniegedrag van mieren te imiteren. Ze willen zo onderzoeken hoe de insecten hun weg vinden in een nest, meldt Tweakers.net.
Mierennesten bestaan namelijk uit een uitgebreid stelsel van gangen waarin mieren zich zowel verticaal als horizontaal moeten oriënteren. De dieren hebben echter nauwelijks hersencapaciteit, maar navigeren met de hulp van feromonen. Dat zijn signaalstoffen die het lichaam afscheidt, vergelijkbaar met hormonen.
Onderzoekers uit het Amerikaanse Newark en het Franse Toulouse hebben samen een robotsysteem ontwikkeld dat het gedrag van mieren imiteert. De minirobots, zo groot als een suikerklontje, gebruiken lichtpatronen in plaats van feromonen die opgepikt kunnen worden met twee sensoren.
Lichtspoor
In een experiment werden de minirobots zo ingesteld dat ze een lichtspoor volgden wanneer ze dat tegenkwamen. Er bleken geen verdere programmeertrucs nodig om de minirobots hun weg te laten vinden in een gangenstelsel, vergelijkbaar met de wijze waarop een mierenkolonie werkt.
Volgens de wetenschappers toont hun systeem aan dat mieren met minimale hersencapaciteit hun weg kunnen vinden in een ingewikkeld gangenstelsel. Hoewel het onderzoek niet direct praktische implicaties heeft, wordt vaak naar de natuur gekeken om systemen te optimaliseren.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-03-2013quote:
Robot vliegt zoals libelle
Het Duitse bedrijf Festo heeft een robot gemaakt die vliegt als een libelle. De BionicOpter kan in alle richtingen bewegen, en ook stilhangen in de lucht. Dat is een hele prestatie, want de vliegbewegingen van libelles zijn erg complex.
Het is mogelijk de libelle te besturen met een smartphone, al stuurt de robot dan zelf bij waar nodig. Elke vleugel, het hoofd en de staart worden door de processor apart aangestuurd, meldt Tweakers.net.
Het robotdiertje weegt 175 gram en heeft een lichaamslengte van 48 cm. De vleugels bestaan uit een frame van koolstofvezels met een dunne folie van plastic. In de ribbenkast bevindt zich een accu, negen stappenmotoren en een ARM-microcontroller met sensoren en draadloze modules. Het is niet bekendgemaakt hoe lang de accu meegaat.
Vermoedelijk gaat de robot niet verkocht worden omdat hij werd ontwikkeld in het kader van het Bionic Learning Network-programma van het bedrijf. Eerder maakte Festo al een robotversie van onder andere een vogel, een olifantenslurf en een vliegende pinguin.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-04-2013
robot krijgt armen en handen
De Duitse humanoïde robot TORO (TOrque controlled humanoid Robot), heeft armen en handen gekregen.
TORO heeft armen en handen (Copyright: DLR)
De robot begon in 2009 als twee benen met hier bovenop een camera gemonteerd, maar is door de jaren steeds verder uitgegroeid. Eerder kreeg TORO ook al een bovenlichaam en een hoofd met daarin camera-ogen.
TORO is een looprobot van het DLR die onderzoekers inzicht moet geven in hoe deze technologie verder te ontwikkelen. De robot is niet erg snel; bijzonder is juist dat TORO opmerkelijk kleine voeten heeft. Dit maakt de looprobot minder stabiel, wat het lopen moeilijker maakt, maar volgens de onderzoekers kan TORO hierdoor gemakkelijk over obstakels heen klimmen. De toevoeging van een bovenlichaam, een hoofd en armen maken het lopen echter een nog grotere uitdaging voor de robot.
De onderzoekers willen TORO niet gebruiken om hem bepaalde taken aan te leren, wat bij dergelijke robots meestal wel het geval is, maar ze willen dat hun looprobot zich vooral leert bewijzen door meteen uit de voeten te kunnen in een onbekende omgeving. Flexibele gewrichten en sensoren in armen en handen moeten nieuwe inzichten opleveren.
Looprobot TORO is compleet. (Copyright: DLR)
Met zijn nieuwe armen en handen moet TORO ook andere proeven uit gaan voeren waarbij processen die mensen vaak onbewust doen in kaart worden gebracht. ‘Als personen bijvoorbeeld een zware deur openen, dan doen ze dat in een dynamisch proces’, vertelt DLR-medewerker Christian Ott. ‘Ze weten onbewust welke bewegingen er nodig zijn. Onze robot zou dit ook moeten kunnen.’ Om hier achter te komen, heeft TORO onder meer een sensor in de romp, die registreert hoe de versnelling en rotatiesnelheid van het bovenlichaam zijn bij een dergelijke actie. Ook moet TORO leren traplopen, waarbij de robot zichzelf vasthoudt aan de trapleuning.
(technischweekblad.nl)
robot krijgt armen en handen
De Duitse humanoïde robot TORO (TOrque controlled humanoid Robot), heeft armen en handen gekregen.
TORO heeft armen en handen (Copyright: DLR)
De robot begon in 2009 als twee benen met hier bovenop een camera gemonteerd, maar is door de jaren steeds verder uitgegroeid. Eerder kreeg TORO ook al een bovenlichaam en een hoofd met daarin camera-ogen.
TORO is een looprobot van het DLR die onderzoekers inzicht moet geven in hoe deze technologie verder te ontwikkelen. De robot is niet erg snel; bijzonder is juist dat TORO opmerkelijk kleine voeten heeft. Dit maakt de looprobot minder stabiel, wat het lopen moeilijker maakt, maar volgens de onderzoekers kan TORO hierdoor gemakkelijk over obstakels heen klimmen. De toevoeging van een bovenlichaam, een hoofd en armen maken het lopen echter een nog grotere uitdaging voor de robot.
De onderzoekers willen TORO niet gebruiken om hem bepaalde taken aan te leren, wat bij dergelijke robots meestal wel het geval is, maar ze willen dat hun looprobot zich vooral leert bewijzen door meteen uit de voeten te kunnen in een onbekende omgeving. Flexibele gewrichten en sensoren in armen en handen moeten nieuwe inzichten opleveren.
Looprobot TORO is compleet. (Copyright: DLR)
Met zijn nieuwe armen en handen moet TORO ook andere proeven uit gaan voeren waarbij processen die mensen vaak onbewust doen in kaart worden gebracht. ‘Als personen bijvoorbeeld een zware deur openen, dan doen ze dat in een dynamisch proces’, vertelt DLR-medewerker Christian Ott. ‘Ze weten onbewust welke bewegingen er nodig zijn. Onze robot zou dit ook moeten kunnen.’ Om hier achter te komen, heeft TORO onder meer een sensor in de romp, die registreert hoe de versnelling en rotatiesnelheid van het bovenlichaam zijn bij een dergelijke actie. Ook moet TORO leren traplopen, waarbij de robot zichzelf vasthoudt aan de trapleuning.
(technischweekblad.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wow! Creepy! Maar wat een vooruitgang weer ten opzichte van de vorige versie.quote:
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Even een mooi artikeltje wat ik wil delen:
quote:
The difference between people and machine will blur as we trek through the decades ahead.
As we move into the late 2030s and 2040s, the most salient scenario is that we will merge with our technology gradually, not overnight. We may not experience a single great leap like a “Singularity;” instead, we could see many small steps as we slowly become more machine-like.
AI/Robots will eventually surpass human levels of intelligence and develop ability to self-replicate, increasing intelligence with each succeeding generation. This will produce an information explosion almost beyond imagination.
Our bodies will also evolve during this time. We will use nanobots to kill pathogens and cancer cells, then go into our brain and do benign things like enhance memory. Slowly, these nanobots will become more sophisticated.
We will direct these ‘smart bots’ to convert biological neurons into powerful non-biological ones, and rewrite our brain’s ‘software’. This will allow us to connect with machines and share their super-intelligence.
Eventually, every cell in our body will become non-biological, and our silicon-based minds will not only be able to interface seamlessly with machines, but will also easily connect with one another utilizing thought communications.
As robots develop new abilities, we will incorporate those abilities into our makeup. As the years unfold, we will become more machine-like and robots more human-like, the difference between human and machine will blur.
By century’s end, the merge could be complete; we would become a single species. And although our minds and bodies will be considered non-biological, our consciousness will forever preserve our definition as a human being.
The journey into this human-machine future will take place one benign, safe change at a time, beginning in late 2030s and ending sometime during the last half of this century.
Are you ready to live in a ‘cyborg’ world? I’ll admit it would certainly take some getting used to, but should this octogenarian writer survive the decades ahead; I say welcome to our human-machine future!
I only tell you once. Don't fuck me, Tony. Don't you ever try to fuck me.
^ Het is altijd fascinerend om zulke toekomstbeelden voor je te zien. Helemaal als je verder gaat denken. Stel de mens is idd half robot ergens rond 2060. Hoe ziet de wereld er dan uit in 2100? En dan in 2200? 3000? 6000? Dat is niet voor te stellen. Is dit misschien de laatste eeuw waarin 'de normale mens' nog bestaat? Als de ontwikkelingen echt altijd exponentieel blijven gaan. Ze we dan compleet uit ontwikkeld in, zeg, het jaar 10.000?
Ik denk dus dat een beschaving op een gegeven moment aan zijn einde komt. Niet eens door een ramp ofzo maar gewoon...Als je nagaat dat de dino's miljoenen jaren leefde, dan kan ik me niet voorstellen in wat voor stadium een intelligente beschaving zou zijn na zo'n periode.
Onsterfelijkheid, ruimteschepen, teleportatie, het kunnen maken van materie en leven...zijn allemaal zaken die ik me voorstel voor het jaar 3000 bijvoorbeeld. Daarna houdt mijn fantasie gewoon op, laat staan wat er in het jaar 10.000 gebeurd...
[ Bericht 12% gewijzigd door Eyjafjallajoekull op 08-04-2013 12:10:21 ]
Ik denk dus dat een beschaving op een gegeven moment aan zijn einde komt. Niet eens door een ramp ofzo maar gewoon...Als je nagaat dat de dino's miljoenen jaren leefde, dan kan ik me niet voorstellen in wat voor stadium een intelligente beschaving zou zijn na zo'n periode.
Onsterfelijkheid, ruimteschepen, teleportatie, het kunnen maken van materie en leven...zijn allemaal zaken die ik me voorstel voor het jaar 3000 bijvoorbeeld. Daarna houdt mijn fantasie gewoon op, laat staan wat er in het jaar 10.000 gebeurd...
[ Bericht 12% gewijzigd door Eyjafjallajoekull op 08-04-2013 12:10:21 ]
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
De komende tientallen jaren worden super interessant. Ik denk dat wij onszelf met kunstmatige intelligentie intelligenter gaan maken en met deze hogere intelligentie kunnen wij ons dingen verbeelden en mogelijkheden zien waar wij nu nooit op zouden komen. Wat ben ik blij dat ik nog jong ben.quote:Op maandag 8 april 2013 12:02 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:
^ Het is altijd fascinerend om zulke toekomstbeelden voor je te zien. Helemaal als je verder gaat denken. Stel de mens is idd half robot ergens rond 2060. Hoe ziet de wereld er dan uit in 2100? En dan in 2200? 3000? 6000? Dat is niet voor te stellen. Is dit misschien de laatste eeuw waarin 'de normale mens' nog bestaat? Als de ontwikkelingen echt altijd exponentieel blijven gaan. Ze we dan compleet uit ontwikkeld in, zeg, het jaar 10.000?
Ik denk dus dat een beschaving op een gegeven moment aan zijn einde komt. Niet eens door een ramp ofzo maar gewoon...Als je nagaat dat de dino's miljoenen jaren leefde, dan kan ik me niet voorstellen in wat voor stadium een intelligente beschaving zou zijn na zo'n periode.
Onsterfelijkheid, ruimteschepen, teleportatie, het kunnen maken van materie en leven...zijn allemaal zaken die ik me voorstel voor het jaar 3000 bijvoorbeeld. Daarna houdt mijn fantasie gewoon op, laat staan wat er in het jaar 10.000 gebeurd...
Dat verhaaltje klinkt heel leuk maar is echt totale larie koek, duidelijk geschreven door iemand zonder echte kennis van zaken en alleen de headlines volgt lijkt het. Naar mijn mening mogen wij echt blij zijn als wij bijvoorbeeld in 2050 een potje voetbal kunnen spelen tegen echte voetballers laat staan het WK winnen zoals het Robocup als visie heeft. Hoewel het AI gedeelte daarbij waarschijnlijk veel minder interessant is, maar meer het mechanische
Echte AI bestaat hedendaags nog niet. Veel mensen vinden wat neurale netwerken gecombineerd met iteratieve learning methods of reinforcement learning en state machientjes al AI maar het is gewoon fake eigenlijk. Wij programeren nog steeds wat de robot moet doen. We geven programeren het alleen abstracter aan wat hij moet doen.
Maar ook qua mechanica moeten veel stappen gezet worden. Motoren moeten bv. veel kleiner gemaakt worden zodat het design van zo'n robot veel flexiebeler gemaakt kan worden en dus veel meer vrijheidsgraden heeft dan de huidige generatie maar tegelijkertijd moeten deze ook weer immense kracht kunnen leveren. Deze twee dingen, klein + veel kracht werken elkaar gewoon ontzettend tegen.
Echte AI bestaat hedendaags nog niet. Veel mensen vinden wat neurale netwerken gecombineerd met iteratieve learning methods of reinforcement learning en state machientjes al AI maar het is gewoon fake eigenlijk. Wij programeren nog steeds wat de robot moet doen. We geven programeren het alleen abstracter aan wat hij moet doen.
Maar ook qua mechanica moeten veel stappen gezet worden. Motoren moeten bv. veel kleiner gemaakt worden zodat het design van zo'n robot veel flexiebeler gemaakt kan worden en dus veel meer vrijheidsgraden heeft dan de huidige generatie maar tegelijkertijd moeten deze ook weer immense kracht kunnen leveren. Deze twee dingen, klein + veel kracht werken elkaar gewoon ontzettend tegen.
Wauw, het is totale lariekoek.... Dat is nogal een stellige uitspraak, die je vervolgens nogal karig onderbouwt.quote:
Dat verhaaltje klinkt heel leuk maar is echt totale larie koek, duidelijk geschreven door iemand zonder echte kennis van zaken en alleen de headlines volgt lijkt het. Naar mijn mening mogen wij echt blij zijn als wij bijvoorbeeld in 2050 een potje voetbal kunnen spelen tegen echte voetballers laat staan het WK winnen zoals het Robocup als visie heeft. Hoewel het AI gedeelte daarbij waarschijnlijk veel minder interessant is, maar meer het mechanische
Echte AI bestaat hedendaags nog niet. Veel mensen vinden wat neurale netwerken gecombineerd met iteratieve learning methods of reinforcement learning en state machientjes al AI maar het is gewoon fake eigenlijk. Wij programeren nog steeds wat de robot moet doen. We geven programeren het alleen abstracter aan wat hij moet doen.
Maar ook qua mechanica moeten veel stappen gezet worden. Motoren moeten bv. veel kleiner gemaakt worden zodat het design van zo'n robot veel flexiebeler gemaakt kan worden en dus veel meer vrijheidsgraden heeft dan de huidige generatie maar tegelijkertijd moeten deze ook weer immense kracht kunnen leveren. Deze twee dingen, klein + veel kracht werken elkaar gewoon ontzettend tegen.
Ik neem Ray Kurzweil, die in principe hetzelfde zegt, toch een stuk serieuzer dan iemand die niet eens weet hoe je programmeren en flexibeler spelt.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik zou het geen lariekoek noemen.
Of de AI fake is of niet... dat is een hele andere discussie dan robotica. In mijn ogen is reinforcement learning pure AI; mensen leren ook dingen met vallen en opstaan. Natuurlijk worden een aantal dingen geprogrammeerd in de robot, maar jij en ik zijn ook door onze ouders gemaakt. Ik zou het geen reinforcement learning noemen als letterlijk alles is geprogrammeerd.
Ik denk zelf dat 2050 nog te dichtbij is voor volwaardig robotvoetbal. AI op zo'n grote en complexe schaal ligt nog niet voorhanden.
Of de AI fake is of niet... dat is een hele andere discussie dan robotica. In mijn ogen is reinforcement learning pure AI; mensen leren ook dingen met vallen en opstaan. Natuurlijk worden een aantal dingen geprogrammeerd in de robot, maar jij en ik zijn ook door onze ouders gemaakt. Ik zou het geen reinforcement learning noemen als letterlijk alles is geprogrammeerd.
Ik denk zelf dat 2050 nog te dichtbij is voor volwaardig robotvoetbal. AI op zo'n grote en complexe schaal ligt nog niet voorhanden.
Praten we in 2050 verder. Ik werk dagelijks met robots op de universiteit en doe ondermeer onderzoek naar machine learning en robotica voor robot earth waar ik in dit topic al eerder over berichte. Dit en de bijbehorende theorie die niet eens compleet is zo complex dat t, denk ik, echt niet er dan al is.quote:
[..]
Wauw, het is totale lariekoek.... Dat is nogal een stellige uitspraak, die je vervolgens nogal karig onderbouwt.
Ik neem Ray Kurzweil, die in principe hetzelfde zegt, toch een stuk serieuzer dan iemand die niet eens weet hoe je programmeren en flexibeler spelt.
Daarnaast nanobots klinkt leuk maar je hebt nog steeds te maken met t menselijk lichaam dat ze ook gewoon kan verstoten. Laten we eerst een nanobot maken die zich door het gehele bloedstelsel kan verplaatsen op commando en dan verder kijken.
Sowieso is t hele nanobots gedoe puur futuristisch gedoe opgepikt van films. Maar ach... Van wat ik lees van Ray Kurzweil is het ook een futurist; die mensen hebben het heeeeeel vaak fout en een aantal van hen hebben het heeeeel soms goed. Sommige dingen zullen best mogelijk zijn maar zeker niet in t tijdsbestek wat hij noemt. Daarnaast klinkt t vanuit mijn invalshoek ook te sciencefiction achtig.
Mensen denken graag dat we altijd technisch zullen blijven evolueren (en dat het onmogelijke, mogelijk is) net zoals heel veel mensen denken dat de wetenschap met een GOED antwoord komt op het energie probleem. Het tegenovergestelde is echter waar.
Ikzelf geloof er ook niet in dat we ooit echte AI kunnen creeëren een robot zal altijd kennis uitputten van wat hij ergens heeft opgepikt en dus in zij database heeft staan, bv. als de robot gelooft in Sinterklaas zal hij er altijd erin blijven geloven en niet denken of op de vraag komen: zou Sinterklaas misschien een bedrieger zijn? Tenzij het ergens oppikt.
Bij reinforcement learning tuned hij enkel de parameters waarmee hij de motoren moet aansturen om te lopen hé... Dat hij moet gaan lopen en hoe lopen 'gedefinieerd' is, als in niet omvallen en vooruitbewegen, staat gewoon geprogrammeerd in zijn geheugen. Het is eigenlijk gewoon bruteforcing. Kijken hoe de robot reageert op bepaalde parameters en dan op een slimme manier door naar de error signaal en model te kijken hoe je nieuwe slimmere/betere parameters kunt kiezen.quote:
Ik zou het geen reinforcement learning noemen als letterlijk alles is geprogrammeerd.
[ Bericht 17% gewijzigd door Dale. op 09-04-2013 11:44:18 ]
Ik studeer nu af voor mijn Master AI, en mijn onderzoeksproject heeft te maken met reinforcement learning.quote:
Bij reinforcement learning tuned hij enkel de parameters waarmee hij de motoren moet aansturen om te lopen hé... Dat hij moet gaan lopen en hoe lopen 'gedefinieerd' is, als in niet omvallen en vooruitbewegen, staat gewoon geprogrammeerd in zijn geheugen. Het is eigenlijk gewoon bruteforcing. Kijken hoe de robot reageert op bepaalde parameters en dan op een slimme manier door naar de error signaal en model te kijken hoe je nieuwe slimmere/betere parameters kunt kiezen.
Ik ben ook geen fan van Ray Kurzweil. Het voelt soms alsof ie leukraak dingen schreeuwt en dat de media maar al te gretig het overneemt.. want kijk..terminator wordt in reality in 2050..!
Wat ik wel denk is dat jij en ik een andere definitie van 'AI' hebben. Ik vind AI al 'intelligent' als het zelf iets kan vinden. Dat we dan vervolgens gewoon het probleem zelf opstellen en beschrijven hoe parameters een oplossing formuleert voor het probleem... dat hoort er gewoon bij.
Het grappige is dat mensen IN het werkveld vaak een tunnelvisie krijgen op den duur met weinig fantasie.
Ik merk dat ook in de ICT/digitale creatieve sector. Veel mensen zijn best wel vastgeroest en conservatief in een bepaald opzicht. Ook op Tweakers.net zie je heel duidelijk dat heel veel mensen enorm conservatief zijn geworden door de jaren heen. Mensen die vroeger aan de voorhoede stonden van computers en technologie...
Ik merk dat ook in de ICT/digitale creatieve sector. Veel mensen zijn best wel vastgeroest en conservatief in een bepaald opzicht. Ook op Tweakers.net zie je heel duidelijk dat heel veel mensen enorm conservatief zijn geworden door de jaren heen. Mensen die vroeger aan de voorhoede stonden van computers en technologie...
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Ik begon ook met dromen van mijn eigen bedrijf dat dienstverlening doet dmv een paar AI algoritmes. Naarmate je meer snapt, realiseer je gewoon goed hoeveel je moet doen en dat het vele dingen nog niet echt zijn behandeld...quote:
Het grappige is dat mensen IN het werkveld vaak een tunnelvisie krijgen op den duur met weinig fantasie.
Ik merk dat ook in de ICT/digitale creatieve sector. Veel mensen zijn best wel vastgeroest en conservatief in een bepaald opzicht. Ook op Tweakers.net zie je heel duidelijk dat heel veel mensen enorm conservatief zijn geworden door de jaren heen. Mensen die vroeger aan de voorhoede stonden van computers en technologie...
Merk het zelf ook ja. Helaas.... Je moet heel erg uitkijken dat je niet steeds verder in een tunnel gaat zitten want op een gegeven moment wordt je een cynische ouwe zakquote:
[..]
Ik begon ook met dromen van mijn eigen bedrijf dat dienstverlening doet dmv een paar AI algoritmes. Naarmate je meer snapt, realiseer je gewoon goed hoeveel je moet doen en dat het vele dingen nog niet echt zijn behandeld...
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Ja iddquote:
Het grappige is dat mensen IN het werkveld vaak een tunnelvisie krijgen op den duur met weinig fantasie.
Ik merk dat ook in de ICT/digitale creatieve sector. Veel mensen zijn best wel vastgeroest en conservatief in een bepaald opzicht. Ook op Tweakers.net zie je heel duidelijk dat heel veel mensen enorm conservatief zijn geworden door de jaren heen. Mensen die vroeger aan de voorhoede stonden van computers en technologie...
Jack Andraka is daar een mooi voorbeeld van. Een 15-jarige die nog "niet wist wat grote bedrijven wel zogenaamd wisten" en daarom in staat was te komen tot een enorme doorbraak in de strijd tegen kanker:
Jack Andraka — 15-Year-Old Invents Cancer Test 100 Times More Sensitive & 26,000 Times Cheaper than Current Tests
http://www.bradaronson.com/jack-andraka/
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
18-04-2013
Nieuwe robot helpt uw IKEA-meubel in elkaar te zetten
Het is altijd een hele beproeving: de meubels van een Zweedse meubelwarengigant in elkaar zetten. Wetenschappers hebben nu een robot ontwikkeld die een handje kan helpen. De robot is niet geprogrammeerd om dat te doen, maar leert het gaandeweg.
Een robot die een handje helpt bij het in elkaar zetten van meubels: dat is handig! Maar het heeft weinig zin om de robot voor elk stukje van de vele meubels die het Zweedse meubelhuis in het assortiment heeft, een handeling te leren. Daarom hebben de onderzoekers een robot ontwikkeld die leert door middel van demonstraties.
“Eén gebruiker grijpt de robot en beweegt deze om te demonstreren hoe deze met de andere gebruiker zou moeten samenwerken,” zo leggen de onderzoekers uit. Met behulp van sensoren en camera’s kan de robot ‘voelen’ en ‘zien’ wat hij doet. “Na de demonstratie leert de robot dat deze eerst meegaand moet zijn, zodat de gebruiker het tafelblad neer kan leggen om de poten erop te schroeven.” Zodra de gebruiker de poot vast gaat schroeven, is de robot niet langer meegaand, maar houdt hij het tafelblad stevig vast (zie onderstaand filmpje).
Het idee van een robot die leert door demonstratie is niet helemaal nieuw. Zo heeft deze robot bijvoorbeeld leren tafeltennissen door naar mensen te kijken. Maar de robot die mensen assisteert bij het in elkaar zetten van meubels is toch bijzonder. Mede omdat hij zo goed is ingespeeld op de mens, waardoor de samenwerking heel natuurlijk en efficiënt verloopt.
(scientias.nl)
Nieuwe robot helpt uw IKEA-meubel in elkaar te zetten
Het is altijd een hele beproeving: de meubels van een Zweedse meubelwarengigant in elkaar zetten. Wetenschappers hebben nu een robot ontwikkeld die een handje kan helpen. De robot is niet geprogrammeerd om dat te doen, maar leert het gaandeweg.
Een robot die een handje helpt bij het in elkaar zetten van meubels: dat is handig! Maar het heeft weinig zin om de robot voor elk stukje van de vele meubels die het Zweedse meubelhuis in het assortiment heeft, een handeling te leren. Daarom hebben de onderzoekers een robot ontwikkeld die leert door middel van demonstraties.
“Eén gebruiker grijpt de robot en beweegt deze om te demonstreren hoe deze met de andere gebruiker zou moeten samenwerken,” zo leggen de onderzoekers uit. Met behulp van sensoren en camera’s kan de robot ‘voelen’ en ‘zien’ wat hij doet. “Na de demonstratie leert de robot dat deze eerst meegaand moet zijn, zodat de gebruiker het tafelblad neer kan leggen om de poten erop te schroeven.” Zodra de gebruiker de poot vast gaat schroeven, is de robot niet langer meegaand, maar houdt hij het tafelblad stevig vast (zie onderstaand filmpje).
Het idee van een robot die leert door demonstratie is niet helemaal nieuw. Zo heeft deze robot bijvoorbeeld leren tafeltennissen door naar mensen te kijken. Maar de robot die mensen assisteert bij het in elkaar zetten van meubels is toch bijzonder. Mede omdat hij zo goed is ingespeeld op de mens, waardoor de samenwerking heel natuurlijk en efficiënt verloopt.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hey dit moet ik ff een vriendin van me tuippen 
Die is op dit moment aan t promoveren op robotica, een zorgrobot!
Die is op dit moment aan t promoveren op robotica, een zorgrobot!
L'Amour menaçant:
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
Qui que tu sois, voici ton maître. Il l'est, le fût ou le doit être.
TU/e?quote:
Hey dit moet ik ff een vriendin van me tuippen
Die is op dit moment aan t promoveren op robotica, een zorgrobot!
