Kindernamen deel 69

Over doopnamen gesproken, daar doet mijn omgeving niet aan, dus weet er weinig van, maar wat maakt een doopnaam een doopnaam en niet een gewone tweede naam? Heeft ieder degoopt kind een doopnaam, en tot in hoeverre staat die dan in verbinding met het dopen? Of is doopnaam gewoon een ander woord voor meerdere namen?

Oorspronkelijk was de doopnaam de naam die het kind kreeg bij zijn of haar doop. Die naam was dan een christelijke naam (bijvoorbeeld een heilige zoals Maria) of een vernoeming. Nu is dat vaak niet meer het geval, maar de term is in gebruik gebleven en wordt nu vaak gebruikt om een 2e/3e/4e naam aan te geven. Tenminste, dat dacht ik.

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 19:50 schreef Guess. het volgende:
Wij zijn uit de naam voor ons kindje maar geven jullie je kind een naam of word het verder ook nog vernoemd ofzo?

Bij ons gaat zeker vernoemd worden, waarschijnlijk ook in de roepnaam. Ik vind het een mooi gebaar en je plaatst je kind door zijn namen in de "familiegeschiedenis".

Bovendien is het vernoemen een al meer dan duizendjarige traditie, waarom zouden we die weggooien?

Onze dochter heeft als tweede naam de naam van haar vader/de man. Als derde naam die van haar opa, vierde overgrootopa en zo kunnen we nog wat generaties teruggaan

Dus is een beetje cultureel gebonden, wat de tweede naam inhoudt en waar het voor staat.

Wij hadden op zich de roepnaam ook wel willen ontlenen aan de naam van één van onze ouders, maar we konden er gewoon niks van maken.

Wel doen we het verder - bij toeval, of misschien "instinctief" - volgens het boekje: 1e zoon naar opa van vaders kant, 1e dochter naar oma van moeders kant.

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 21:11 schreef Johannes_Klabanus het volgende:

[..]

Bij ons gaat zeker vernoemd worden, waarschijnlijk ook in de roepnaam. Ik vind het een mooi gebaar en je plaatst je kind door zijn namen in de "familiegeschiedenis".

Bovendien is het vernoemen een al meer dan duizendjarige traditie, waarom zouden we die weggooien?

Omdat mijn toekomstige kind later een eigen individu is, die niet via een naam gelinkt gaat worden aan mensen die ze niet kent (ik ben dan de oudste generatie), of alleen aan Liefs kant. Een kind naar mezelf noemen vind ik raar. Mijn ouders hebben overigens ook altijd gezegd dat we dat vooral niet moesten doen om hen te eren. Een mooi gebaar doe ik liever met een blommetje op het graf (bij wijze van spreken).
Daarnaast vind ik voor mezelf en stiekem ook voor veel andere namen, een tweede naam de eerste niet mooier maken.
En in mijn familie is het al jaren traditie om ieder mens een eigen, individuele, unieke naam te geven. Das een traditie die ik veel liever aanhoud.

Ik vind het juist heel mooi om in een naam aan te geven dat een kind deel uitmaakt van een familie. No man is an island. Maar nu worden wij ook niet gehinderd door negatieve gedachten of gevoelens daarbij, ik kan me voorstellen dat het voor anderen anders ligt.

Vandaag in de intermediair...Mycah (m)

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 21:28 schreef Cantare het volgende:
Ik vind het juist heel mooi om in een naam aan te geven dat een kind deel uitmaakt van een familie. No man is an island. Maar nu worden wij ook niet gehinderd door negatieve gedachten of gevoelens daarbij, ik kan me voorstellen dat het voor anderen anders ligt.

Tuurlijk, moet iedereen vooral zelf weten, maar kreeg het idee dat Johannes niet kon begrijpen waarom iemand géén vernoeming zou doen. En tja, daar zijn meer dan genoeg redenen voor, lijkt me
En zonder vernoeming maakt een kind natuurlijk geen milimeter minderuit van een familie.
Die van mij krijgt misschien wel beide achternamen... Maar aangezien die van mij erg Hollandsch is weet ik niet of dat wel zo geschikt is hier in NO. Wil niet dat men constant denkt dat het een buitenlander is of dat niemand weet hoe je die naam uitspreekt. Vind ik zelf na 1 jaar al schijtirritant worden namelijk

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 21:32 schreef Pyttpytt het volgende:
En zonder vernoeming maakt een kind natuurlijk geen milimeter minderuit van een familie.

Nee, net zoals een vernoeming een kind niet minder een individu maakt.

Nog maar een proberen...

Een collega vertelde dat mensen bij haar uit de straat hun zoon C o n i j n hebben genoemd... Da's toch van de gekken?

En de dochters van een andere collega heten P u k en P i p. Gaat me dan ook iets te ver.

Ik vond Lente al gewaagd...

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 20:06 schreef Cantare het volgende:

[..]

Neh, nergens voor nodig, we blijven 'm gewoon Baby noemen.

Serieus: bij ons is de roepnaam is "zelf verzonnen", de doopnamen (2e en 3e naam) zijn vernoemingen.

HaHa!!!

Wij twijfelen,ons kindje word niet gedoopd maar ik zou het op zich wel mooi vinden om het te vernoemen naar bepaalde personen/persoon.uit de familie.

Conijn.....vreselijk!

Da's bij de conijnen af Ssserpente!

Conijn is nog erger dan CaSaMats

Onze meid is wel vernoemd naar haar beide oma's, maar dan als 2e en 3e naam. Ze is wel gedoopt, maar we hebben niet specifiek doopnamen of zo (weet niet zeker of het echt kerkelijke namen zijn)... Overigens hadden we eerst een andere roepnaam bedacht, een verbastering van mijn moeders naam... tot dat zij (zonder dat ze van onze plannen wist) haar eigen naam begon af te kraken en zelfs de naam die wij hadden bedacht ging bespotten... toen was het snel klaar! Mochten we een zoon hebben gekregen of nog krijgen, dan wordt ie naar zijn opa's vernoemd...
Bijkomend toeval, mijn ouders zijn gescheiden en allebei hertrouwd en mijn stiefmoeder heeft dezelfde "doopnaam/voornaam" als mijn moeder en mijn stiefvader zelfs dezelfde voornaam als mijn vader... zo worden die er dus ook nog in verwerkt. En dan hebben we nog wat overgrootoma's die dezelfde naam als Minke's oma heeft, dus ook die zitten er weer in verwerkt...

Oh en Conijn kan echt niet... da's zielig!

Conijn... Dat zou echt verboden moeten worden. Dan zorg je er toch voor dat je kind altijd raar aangekeken wordt? Aan de andere kant, bij solliciteren val je wel op...

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 21:29 schreef Grunsfan het volgende:
Vandaag in de intermediair...Mycah (m)

is heel normaal in amerika hoor

spreek je ook uit als Maikah, ik vind t wel mooi

Micah is de Engelse vorm van de bijbelse naam Micha. Mooi vind ik beide vormen niet.

quote:

Op vrijdag 19 maart 2010 10:01 schreef Kleurdoos het volgende:

[..]

is heel normaal in amerika hoor

spreek je ook uit als Maikah, ik vind t wel mooi

Bluh. niemooinie.

Micah..dat is knutselplastic

Micha, uitgesproken met een g, maar dan een zachte _{niet per se (wehehe) een limburgse} vind ik wel mooi.

Mijn zoon krijgt straks dezelfde 2e naam als zijn vader. Maar das meer omdat ik tegenwoordig opeens een leuke naam vind... Niet om het vernoemen

En vernoemen naar de opa's doe ik niet haha. Dan zou het Willem Karel of Karel Willem worden. Of Willem Klaas of Klaas Willem. En dat vind ik dus niets. Of ik zou nog kunnen kiezen voor Nicolaas, dat is de 2e naam van zijn vader en klaas komt er ook weer vandaan, maar dat vind ik ook niet leuk haha. Vind mijn eigen namen veel leuker

quote:

Op vrijdag 19 maart 2010 10:12 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Micah..dat is knutselplastic

voor elke naam heb je bijna wel een product, hell, t dubbele van je zoons naam is een navigatiesysteem

quote:

Op vrijdag 19 maart 2010 10:15 schreef debuurvrouw het volgende:
Micha, uitgesproken met een g, maar dan een zachte _{niet per se (wehehe) een limburgse} vind ik wel mooi.

miga?

ehm, no thanks

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 21:32 schreef Pyttpytt het volgende:

[..]

Tuurlijk, moet iedereen vooral zelf weten, maar kreeg het idee dat Johannes niet kon begrijpen waarom iemand géén vernoeming zou doen. En tja, daar zijn meer dan genoeg redenen voor, lijkt me

Voor mij is het vanzelfsprekend, maar ik begrijp heus wel dat dat niet voor iedereen geldt

quote:

Op vrijdag 19 maart 2010 10:16 schreef Sonnetje85 het volgende:
En vernoemen naar de opa's doe ik niet haha. Dan zou het Willem Karel of Karel Willem worden. Of Willem Klaas of Klaas Willem. En dat vind ik dus niets. Of ik zou nog kunnen kiezen voor Nicolaas, dat is de 2e naam van zijn vader en klaas komt er ook weer vandaan, maar dat vind ik ook niet leuk haha. Vind mijn eigen namen veel leuker

Of het een leuke naam is vind ik niet zo van belang als het toch niet de eerste naam is. Mijn tweede naam is Herman. Mijn vader heet zo van zijn eerste naam, en mijn opa, overgrootvader, betbetovergrootvader enz. heetten ook allemaal Herman. Ik vind het niet echt mooie naam, maar mijn eerste zoon, mocht ik die ooit krijgen, krijgt toch echt Herman als een van zijn namen. Niet als roepnaam, dat dan weer niet…