De kunst van het loslaten van je ex - deel #111

quote:

Op woensdag 17 maart 2010 20:46 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Ik snap je commentaar. Al weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen.

Edit: het nekt mij dat ik dromen heb opgegeven die los stonden van de relatie. Ik moet weer iets hebben om trots op te zijn. Dat zoek ik ook zeker. De universiteit trekt mij niet meer. En er buiten ken ik de wereld niet meer (4 jaar dag-in-dag-uit op de universiteit gewerkt), dus dat kost mij zoveel energie.

[ Bericht 31% gewijzigd door Xanthas op 17-03-2010 22:28:21 ]

quote:

Op woensdag 17 maart 2010 20:39 schreef formerjellybean het volgende:
Voor mij is het loslaten van een ex meer zoiets van dat je zonder spijt kan terugkijken op een tijd. En sommige zie ik hier soms gewoon daarna nog te snel te krampachtig contact willen houden en dan escaleert het juist vaak.
Voor mij is het ook wel veranderd omdat het contact ook veranderd is nadat hij er voor me was op moeilijke tijd maar toch.

Voor mij is het meer een goed teken van loslaten als je de persoon kan zien zonder kwaadheid en rancune en het toch als een mooie tijd en om heel eerlijk te zijn een vriendschap met je ex kan je niet afdwingen , maar dat gebeurd gewoon of ook niet.

Bij mij is het contact weer gekomen omdat we elkaar steeds tegenkwamen en ik zelf ook niet echt een dramafan ben en gewoon beleefd ben gebleven en ook mijn eigen leven hield.
In de tijd dat ik geen contact had ben ik niet blijven wachten maar gewoon mijn eigen leven gehad en doorgegaan.
Om eerlijk te zijn vind ik het ook prettiger want nu we weer contact hebben is het wel leuk zonder rancune en dat vind ik toch belangrijk.

Hij is wel weer degene waarvan ik me kon voorstellen dat ik daar verliefd op ben geworden maar dan nog kijk ik het aan.

Ik denk meer dat het loslaten van je ex is vrede hebben met wat er ook gebeurd of je vrienden blijft of niet, of weer met elkaar gaat of niet . Het besef hebben dat het goed is wat er ook je pad op komt.

Heb je gelijk in. Als je te krampachtig contact wil houden wanneer dat niet van twee kanten komt ontstaan er irritaties. De ene denkt, waarom blijft hij mij steeds lastig vallen en de ander denkt waarom hoor ik niks van hem/haar.

Als je elkaar de ruimte geeft kan je later met trots en veel plezier terug kijken op de mooie tijd die je samen hebt gehad. Dat ga je pas zien als je de relatie helemaal hebt verwerkt en het accepteert. Daarna kan er ruimte zijn die tot een vriendschap komt. (dit hoeft niet altijd zo te zijn). Daar heb je twee partijen voor nodig. Maar dan zou er ook weer wat kunnen ontstaan als dat van twee kanten komt..

Als er irritatie over en weer komt na dat het uit ging zal het nooit meer wat worden....

quote:

Op woensdag 17 maart 2010 21:04 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Het blijft toch een kwestie van vallen en opstaan

Maar zij maakt die keuze heus niet zomaar. Ze verkiest haar vrijheid boven jou, helaas. Vaak zie je dit gebeuren bij relaties die zo'n 2 jaar duren. Dan gaat de verliefdheid er bij velen af.. en als de liefde het dan niet overneemt.. tsja; dat is klote. Maar je ex heeft toch voor haarzelf gekozen. En dat ze die keuze maakt zegt volgens mij wel een hoop. Iemand waar je van houdt, laat je niet gaan, wat de omstandigheden ook zijn. Ik ken mensen met relaties in het buitenland en dat gaat allemaal prima. Wel een hoop gemis van elkaar, maar dat hebben ze ervoor over. Maar jou ex had dat blijkbaar niet vandaar mijn statement; een ex is een ex met een reden.

Sterkte!

Bedankt voor je reactie.

Het klopt dat haar keuze niet zomaar is gemaakt. Toen we een relatie kregen viel ze op een zelfverzekerde jongen. Doordat ik op een gegeven moment in de relatie nooit meer het gevoel kreeg dat ik het goed deed, wat ik deed. Ik kreeg nooit meer spontaan een lieve opmerking van haar etc maakte mij erg onzeker. Doordat ik ging vissen naar tekens dat het wel goed zat, ging zij juist weer meer afstand nemen en dat niet zeggen wanneer ik er om vroeg. We zaten dus in een neerwaartse spiraal waar ik onzeker van werd. Daardoor zag zij niet meer de zekere jongen die er eerst wel was. Daardoor is ze minder verliefd op mij geworden... wisselwerking die we niet op tijd hebben doorbroken.

Die zekerheid over mezelf is nu wel weer terug in ieder geval

Formerjellybean, bedankt voor je woorden.

Of het een goede gedachte is weet ik niet..
Maar het lijkt mij dat als ik de aandacht krijg van ander vrouwelijk materiaal, ik beter in staat ben mijn ex los te laten. Niet dat ik er wat mee van plan ben, maar ik begin wel weer een beetje het jagers gevoel in me te krijgen... Klinkt misschien fout, maar misschien is het beter om je te storten op andere mensen, zodat je in gaat zien dat er ook leuke andere vrouwen rond lopen?

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 00:36 schreef MOD het volgende:
Of het een goede gedachte is weet ik niet..
Maar het lijkt mij dat als ik de aandacht krijg van ander vrouwelijk materiaal, ik beter in staat ben mijn ex los te laten. Niet dat ik er wat mee van plan ben, maar ik begin wel weer een beetje het jagers gevoel in me te krijgen... Klinkt misschien fout, maar misschien is het beter om je te storten op andere mensen, zodat je in gaat zien dat er ook leuke andere vrouwen rond lopen?

Ik herken dit wel en denk dat er niks fout aan is. In het begin moest ik niks weten van andere vrouwen en was het meer van wat kijk je nou, ik hoef je niet, rot op en voelde het als een soort van vreemdgaan. Nu laat ik het gewoon gebeuren en begin zelf ook steeds meer rond te kijken zonder daarbij aan mijn ex te denken en dat voelt gewoon goed.

Ik heb nog geen behoefte aan een nieuwe relatie en ben ook niet op zoek maarja je weet nooit wat je tegenkomt en als iemand mij toevallig opzoekt laat ik het gewoon gebeuren. Ik zou het gewoon zien als een stap in de goede richting denk ik.

Mijn ex gaat verder met haar leven en dat zou mij eigenlijk niks uit moeten maken, het gaat op dit moment vooral om mij en het zou niet om haar moeten gaan. Als ik verder gegaan ben met mijn leven komt die vriendschap die wij allebei willen ook wel goed en het storten op andere mensen helpt daar goed bij natuurlijk.

Dan zou het na verloop van tijd niks meer uit moeten maken wat de ander doet. Wat ook logisch is trouwens. Maar nu kan ik niks maken of ik maak haar kwaad, terwijl ík juist probeer me niks aan te trekken van alles dat ze doet, ook al betekent dat dat ze met andere jongens om gaat.. Brr..

Maar goed. Wat ik me net zat te bedenken...
Het is dat er nog al veel mensen aangeven de waarde van de dagelijkse dingen en hobby's niet meer in te zien en dat heb ik ook.

Maar toen je in een relatie zat, deed je niks anders en wist je niks beters, right? Je dagelijkse dingen en hobby's uitvoeren etc. En voor veel mensen is een breuk toch weer een leermoment.

Ik ging spontaan nadenken over hoe belangrijk sociale contacten zijn en dat het vertrouwen in de mens en vriendschappen op de eerste plaats komen als het om je dagelijkse leven gaat. Nu ik mijn belangrijkste contacten kwijt ben zoek ik iets gelijkaardigs en dat vul ik dus niet op met hobby's oid.

Maar dat heeft ws ook weer met het loslaten te maken. Dat je vergeet hoe het was, je gevoelens kwijt ben en er eigenlijk niet meer naar omkijkt. Dat je dan weer de waardes hebt gegeven aan je hobby's en andere dingen waarna je op eens weer gezellig een leuk persoon tegen komt.

Waar ik dus weer bang voor ben is dat ik me in de toekomst niet meer zó kan open stellen tegen over mijn nieuwe liefde omdat ik bang ben mijn gevestigde orde weer in puin laat trappen. Risico's.....

Nja.. Goede morgen

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 00:36 schreef MOD het volgende:
Of het een goede gedachte is weet ik niet..
Maar het lijkt mij dat als ik de aandacht krijg van ander vrouwelijk materiaal, ik beter in staat ben mijn ex los te laten. Niet dat ik er wat mee van plan ben, maar ik begin wel weer een beetje het jagers gevoel in me te krijgen... Klinkt misschien fout, maar misschien is het beter om je te storten op andere mensen, zodat je in gaat zien dat er ook leuke andere vrouwen rond lopen?

Dit herken ik ook wel een beetje
t is niet zozeer dat het gekwetste/verdrietige gevoel dan minder wordt ofzo, maar het zet er ook wel weer wat leuks tegenover. althans zo is het bij mij
en hoe dan ook: sjans is leuk

Nadat het uit is gegaan heb ik wat contact gehad met verschillende meisjes en dat ging ook verder dan allen contact...Maar na 2x sex te hebben gehad willen ze meer en dichter bij elkaar komen...vanaf dat moment hou ik heel erg de boot af en benauwd het mij. Ik wil dat close nog niet, ik ben daar nog niet aan toe.

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 10:37 schreef fokvragen het volgende:
Nadat het uit is gegaan heb ik wat contact gehad met verschillende meisjes en dat ging ook verder dan allen contact...Maar na 2x sex te hebben gehad willen ze meer en dichter bij elkaar komen...vanaf dat moment hou ik heel erg de boot af en benauwd het mij. Ik wil dat close nog niet, ik ben daar nog niet aan toe.

lijkt me vrij normaal. hoe lang is het nu uit dan?

Heeft iemand het boek van Greg Behrendt al gelezen: 'It's called a break-up because it's broken'?
Echt een aanrader... en vol met humor!
Het is geen self-help boek vol met goeie adviezen a la Dr. Phil, maar echt iets om om je break-up te kunnen relativeren met een flinke dosis humor.. ik heb er van genoten iig.

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 10:38 schreef Murmeli het volgende:

[..]

lijkt me vrij normaal. hoe lang is het nu uit dan?

3 maanden

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 15:17 schreef Tegan het volgende:
@Lady_1989: Stop ajb met smsen, hij is gewoon dat andere meisje aan het neuken, en als het dan niet meer interessant is dan heeft hij jou weer.

Ik wil niet zo hard doen, maar je moet dit ff beseffen .

ik weet wel wat hij aan het doen is, maar het is iets minder laag als jullie denken, maar nog steeds laag..
heb helaas nog gebeld en gesmst met hem (wel telkens van zijn kant uit) dat ik toch echt zijn enige ben en dat hij zo graag met mij door wil, etc... hij gaf wel aan van ik ga het proberen met dat meisje want moet door met mijn leven en ja, ik kan toch ook niet wachten op jou? ik dacht echt okeej wtf
maar goed, ik heb hem telkens duidelijk gemaakt dat ik hem niet meer wil (ook al houd ik stiekem nog zoveel van hem) en hij liet telkens weer vallen van nou misschien, is er nog hoop, etc.,., toestraks weer duidelijk gemaakt dat dat niet is... en dus belde hij me op dat we dan geen contact meer konden hebben omdat hij dat ook niet aan kon, omdat hij het liefste mij wil. En of ik aub niet wilde stoken tussen hun 2.... neej sorry heb het druk genoeg met mezelf... want hij weet zelf natuurljk dondersgoed dat al die dingen die hij tegen mij zei kei fout zijn als hij heeft gekozen voor haar... maar goed

dus is het zo ver, geen contact meer,
ik vroeg me btw ook af hoelang het bij jullie duurde voordat je je niet meer voelde alsof je dood gaat?
ik wordt er helaas lichamelijk helemaal ziek van en kan het nu al niet meer aan, de vierde dag dat ik kotsmisselijk ben en ik kan het echt niet meer aan... het kost zoveel energie en het begint ook gewoon pijn te doen. kan amper wat eten, wat drinken.,., slapen lukt gelukkig wel....
ze zeggen dat na een week het ergste voorbij is, bij sommige las ik zelfs 5 dagen, maar ik heb het idee dat ik me over 2 weken zo nog voel de pijn zit gewoon heel diep. ik ben iemand die voor iemand gaat, hij was mijn eerste en in mijn ogen toen enige liefde. Ik heb gevochten, ervoor gegaan...(dat zit ook btje in onze familie) de enige jongen waar ik zo van heb gehouden. mijn eerste met alles (behalve zoenen dan), 3 jaar lang een leven opgebouwd... zucht... sorry jongens maar ik ga dood van het verdriet

Het duurt net zo lang totdat je weer een draai vind in je leven zonder hem, of net zo lang totdat er weer leuke dingen gebeuren in je leven. Zo duurde het bij mij deze keer maar drie weken oid, en vorige keer echt twee maanden inc. 10 kilo afvallen.

TVP.

Onbeantwoorde liefde, 1,5 jaar geleden. Moeilijk om dat kwijt te raken .

quote:

Op woensdag 17 maart 2010 00:07 schreef chroetjev het volgende:

[..]

Idd een van de ergste topics om terecht te komen...

Helpt het als je alle contact met je ex verbreekt? hyves, msn, telefoonnr enzo.... Gewoon uit je leven knikkeren?

nou, ik vond het persoonlijk wel fijn... ik kon zo toch nog mn dingen kwijt.. want er zit me gewoon heel erg veel dwars... en gister ook nog 'gewoon' samen gesproken, grapjes gemaakt.. en toen dacht ik wel, okeej kappen nu... op het moment zelf was het wel leuk, voelde heel prettig, maar als je dan nadenkt, dan vind je het zoo kut omdat het zoo leuk is samen..

dus ik zou zeggen ga niet af op wat anderen hier zeggen, maar op wat jou zelf fijn lijkt.... zou iig niet op hyves kijken, want dat kan je kwetsen..

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 12:12 schreef Lady_1989 het volgende:
dus is het zo ver, geen contact meer,
ik vroeg me btw ook af hoelang het bij jullie duurde voordat je je niet meer voelde alsof je dood gaat?
ik wordt er helaas lichamelijk helemaal ziek van en kan het nu al niet meer aan, de vierde dag dat ik kotsmisselijk ben en ik kan het echt niet meer aan... het kost zoveel energie en het begint ook gewoon pijn te doen. kan amper wat eten, wat drinken.,., slapen lukt gelukkig wel....
ze zeggen dat na een week het ergste voorbij is, bij sommige las ik zelfs 5 dagen, maar ik heb het idee dat ik me over 2 weken zo nog voel de pijn zit gewoon heel diep. ik ben iemand die voor iemand gaat, hij was mijn eerste en in mijn ogen toen enige liefde. Ik heb gevochten, ervoor gegaan...(dat zit ook btje in onze familie) de enige jongen waar ik zo van heb gehouden. mijn eerste met alles (behalve zoenen dan), 3 jaar lang een leven opgebouwd... zucht... sorry jongens maar ik ga dood van het verdriet

Het ligt er maar net aan hoe lang je jezelf ermee pijnigt... Move on. Gewoon zoveel mogelijk dingen doen waarbij je niet aan hem hoeft te denken. Lekker veel afspreken met vriend(inn)en en zo. Genieten van aandacht van andere jongens...

Eenmaal op dr blog gekeken en whoooops! Weer een kut gevoel.
Niet meer doen dus.
Ik begin er zowaar over te peinzen om het aankomende concert dat we nog met een groepje gepland hebben te cancelen.. Geef het kaartje maar aan iemand anders of verkoop het.

Zelfs de opleiding waar ik me voor aangemeld heb, waar ik echt enorm graag naar toe wil, daar waar ik voor gevochten heb en met een enorm vette beoordeling ben toegelaten, waar ik mijn huidige opleiding voor heb laten schieten... Het is steeds een grotere gedachte om dat ook maar te laten gaan omdat zij er ook rondloopt.

Alle connecties afsnijden waar ik haar mogelijk tegen zou komen. Alles mijden dat met haar te maken heeft. Ik wil het niet meer. Want elke keer als ik haar ga tegen komen hoop ik op een glimlach maar ik krijg er een botte boze blik vol haat voor terug. En elke keer zal het me herinneren aan de tijd dat we het goed hadden. Het komt nooit meer terug, dat weet ik. Maar daarom doet het zo damn veel pijn.

Ik heb nergens kwaad in de zin en wil gewoon mijn ding doen. Maar als ik zie wat het met haar doet zodra ik bij haar in de buurt kom, krijg ik net zo goed een klap te verduren, terwijl ik me er helemaal niks van aan wil trekken. Maar dat kan ik me niet voorstellen.

Het is makkelijk lullen als je elkaar niet meer ziet. Dan loop je maar een beetje rond en het doet je niks. Tot je elkaar weer tegen komt.

Misschien praat ik over een maand of drie wel weer totaal anders, maar voor nu zie ik het niet. Gewoon doorgaan met leven en er niet meer bij na denken ..

Grmbl

Het doet pijn omdat je er zoveel mee bezig bent. Probeer te realiseren dat het over is tussen jullie. Zodra je dat begrijpt kun je beginnen aan nieuwe dingen zonder dat je ex daarbij in de weg staat. Ga vooral niet zitten hopen op een happy end.

Godverdomme. Voel me weer helemaal kut. Hoorde gister dat mijn ex weer met de jongen waarmee ze vreemd is gegaan samen bij haar naar binnen gingen. Het is nu net een maand uit maar ik vind het echt nog kut om te horen.. Zeker omdat hij ook een kind heeft van nog geen jaar oud en een relatie die nu 7 jaar duurt, en dat kind neemt hij gewoon mee! Ik denk dat hij het zijn vriendin nog niet eens verteld heeft... Ik zou dit graag willen doen maar wil nog liever dat hij het verteld in plaats van dat ik zijn vriendin dezelfde pijn aandoe als die ik heb gehad. (ik kwam er zelf achter en denk dat als je het van je 'partner' hoort de pijn een stuk minder is omdat je partner dan toch eindelijk eerlijk is geweest)... Mja, ik wil helemaal niet aan dit soort dingen denken!

Het was fijn om een tijd niks meer over mn ex te horen en ik heb zelf binnen deze maand ook weer een meisje ontmoet, ook mee gezoend en zo maar verder wil ik niet echt close worden... Ik weet niet, ik moet nog elke dag aan mijn ex denken... Ik voel me hier verder niet schuldig over ik ben mijn ex immers geen verantwoording of wat dan ook schuldig, maar ik voel me wel heel stom dat ik niet weer gewoon kan daten e.d. zonder aan mijn ex te denken (ok logisch dat ik aan haar denk.. maar zij gaat dus ook gewoon verder he)... Daar kwam nog is bij dat ik er op de laatste date achterkwam dat dat nieuwe meisje ook een keer was vreemdgegaan, weliswaar onder hele andere omstandigheden (ze moest door een ernstig ongeluk naar het ziekenhuis en kreeg één smsje van haar vriend en het boeide hem allemaal niet zoveel) en ze was toentertijd ook nog vrij jong, 15 of 16.. (aan de relatie was dus blijkbaar niks 'serieus' zeg maar...) maar dat knaagt ook aan me om nog een keer met haar te gaan daten..... Heb dan ook al een paar dagen niks van me laten horen...

Maarja wat moet ik nou doen? Gewoon dat nieuwe meisje weer is smsen? Mijn ex smsen of ze wel goed bij dr hoofd is dat ze achter iemand aan zit met godver een relatie en een kind?

Verder zijn de verliefde gevoelens voor mijn ex echt al totaal verdwenen, maar lijkt het wel alsof ik haar nog leuk vind als ik zoiets hoor... Een foto van haar zien of wat dan ook doet me niks meer, maar iets over haar en hem en ik voel me gelijk kut!

Mwaaaaa kutzooi ook. Het zal wel weer een flinke pot bierdrinken worden dit weekend!

Gewoon tegen hem zeggen dat als hij het niet vertelt jij het doet. Maar weet je wel zeker dat er iets is gebeurd dan?

Misschien maar beter om je erbuiten te houden, met je ex enzo. In iedere andere situatie had ik het bovenstaande gedaan.

Mn ex heeft gezegd dat ze niet eens hebben gezoend.. Maarja, die twee kennen elkaar van werk en moesten samen op een andere locatie in NL werken.. Maar in plaats van in aparte kamers te slapen in het door het bedrijf aangewezen hotel besloten ze samen een ander (beter) hotel te boeken en bij elkaar op de kamer te gaan liggen... Dit was ook nog eens op valentijnsdag. En daar kwam ik achter, tja misschien was het dat ik zo vroeg aan de telefoon hing maar geloof jij dat er niks is gebeurd of dat ze niks van plan waren? Daarbij kwam ik er achter dat ze een x aantal keer met hem achter mijn rug om heeft afgesproken e.d.. Tja, 1 + 1 is voor mij gewoon 2 in zo'n geval.

quote:

Op vrijdag 19 maart 2010 09:22 schreef Tegan het volgende:
Gewoon tegen hem zeggen dat als hij het niet vertelt jij het doet. Maar weet je wel zeker dat er iets is gebeurd dan?

Misschien maar beter om je erbuiten te houden, met je ex enzo. In iedere andere situatie had ik het bovenstaande gedaan.

Ik heb gezegd dat hij het zijn vriendin moest vertellen omdat ik liever heb dat hij het zegt dan ik.

Waarom weet je dat toch zo in detail . Het beste is om toch echt daar flink afstand van te nemen hoor. Contact ok, maar niet in zulke detail, daar doe je alleen jezelf pijn mee.