Hier de laatste up-date van Lara. Morgen begint ze aan haar laatste portie en is de actie afgelopen.
Zondag 11 april
Vandaag staat er voor de eerste keer eend op het menu... en ik heb Lara sinds haar schijnzwangerschap nog niet met zo'n lange tanden zien eten.
Heb je een grote stoere jachthond in huis, die iedere week wel met een eend in d'r bek over het veld draaft bij de cursus, lust ze het niet.
Dat zou een lange dag worden. Ze kreeg een kwartier de tijd om te eten, zo niet, dan kan ze het een uur later nog eens proberen. Dat hield ze toch tot de avond vol, want toen heeft ze haar portie van 's ochtends pas opgegeten... met frisse tegenzin.
Maandag 12 april
Vandaag weer hetzelfde liedje met de eendsmaak. Weer treuzelen en miepen met d'r eten, dus heb ik er een handjevol sperziebonen doorheen gemikt. Die smaak kent ze en dat is voor haar genoeg om er toch aan te beginnen.
's Avonds krijgt ze er een handjevol ijsbergsla doorheen en gaat het steeds beter. Maar ze laat duidelijk merken dat ze het niet lekker vind.
Maandag 20 april 2010
De rest van de week gingen de andere smaken er gewoon goed in, geen probleem. Vandaag is Lara dus de klos en besluit ik haar te foppen. Ik heb een worst met eendsmaak EN een gewone worst ontdooid en die 1 op 1 gemengd met elkaar.
De krijgt dus voor de helft de gewone smaak, de andere helft is eend. En waarhempel... ze eet weer als een bootwerker. Eend gaat er dus wel in, maar niet als het alleen maar eendsmaak is.
Zondag 25 april 2010
Vandaag de snoepjesbeker voor de training weer gevuld. Tot gisteren hadden we de lamslongblokjes in nog kleinere stukjes geknipt, nu waren de runderlever en de lamsvleessticks aan de beurt.
De lever gaat redelijk makkelijk en de lamsvleessticks zijn qua knipgemak en smaak favoriet bij ons. Lara smult van alles, dat is echt een lekkerbek.
Donderdag 29 april 2010
Vandaag de slotevaluatie opgemaakt. Lara is tijdens de afgelopen twee maanden niet aangekomen, eerder wat afgevallen. Deels door het ontgiften in het begin, deels doordat de temperaturen steeds hoger worden en ze zichzelf 's nachts minder warm hoeft te houden. En tot slot zijn we weer meer gaan fietsen en heeft ze dus veel meer beweging gekregen.
Haar spieren zijn echt gespierder geworden. Ze heeft een kracht en uithoudingsvermogen om U tegen te zeggen. Het is Langhaar eigen dat ze bij een apport er ineens vandoor sprinten en dat doet Lara nog steeds. Ze heeft stevige achterpoten met flink gespierde billen.
Als ze uit het water komt, is het maar een mager scharminkeltje, er zit niets teveel aan qua gewicht. Als ze weer opgedroogd is, zie je dat niet, omdat ze zo goed in haar vacht zit. Die glanst en blinkt geweldig en ze ziet er goed uit. Regelmatig krijgt ze complimentjes dat het zo'n mooie hond is.
Qua klitten is er niets veranderd, wat op zich ook wel positief is. Lara heeft over het algemeen alleen klitten achter haar oren, die ik er dan gewoon uitknip, omdat het geen zin heeft om ze uit te borstelen. Met al dat zwemmen en door de struiken raggen, zitten ze de dag erop al weer in. Lara is geen show-, maar een werkhond en dan kies ik nog steeds voor de praktische oplossing. En je ziet er toch niets van, dus dan is dit de meest makkelijke oplossing en 2 tot 3 maanden later knippen ik ze weer weg. Verders heeft ze nog wel eens klitten als er een takje of een doorn in de lange haren van haar poten, liezen of oksels blijft hangen. Die zijn er makkelijk uit te borstelen en dat vind Lara ook geen probleem.
Op een gewone dag drinkt Lara aanzienlijk minder. Bij de training rent ze de longen uit haar lijf en moet ze dat regelmatig weer aanvullen. Nog steeds heeft ze een voorliefde voor regen- en slootwater, dus hoeveel ze precies drinkt durf ik niet met zekerheid te zeggen. Maar de bak in de keuken met kraanwater is iedere dag nog een stuk voller dan voor ze aan de Carnibest begon.
Lara is een stuk actiever geworden. Voorheen lag ze na het eten voor pampus uit te buiken op haar kussen, nu wil ze gelijk weer rennen en spelen. Ze moet van ons nog steeds verplicht een uur uitbuiken om de kans op een maagtorsie te verkleinen, maar ze komt je graag begroeten met haar doek, voetbal of deken. Of ze weet je in de hal onwijs goed duidelijk te maken dat ze naar buiten wil om te spelen door de riem aan te wijzen.
Tot slot is het iets waar we wel mee door willen gaan met Lara. Onze vriezer staat op het punt van overlijden, dan gaan we van 5 naar 7 laden en kan ik in een keer wat meer inslaan. De dierenwinkel hier in het dorp is sinds een paar weken ook een officieel verkooppunt, dus dat is nog dichterbij en makkelijker te halen. Ze hebben niet alles op voorraad, maar kunnen wel alles bestellen, levertijd is ongeveer een week.
Lara en ik willen iedereen bedanken die deze actie heeft mogelijk gemaakt. We zijn weer een ervaring rijker en het was ook leuk om nog bewuster mee te maken hoe het hele proces is verlopen nu ik een 'dagboek' moest bijhouden.
Groeten,
Sjeekie_Beekie en Lara
IT'S GREYSIE IT'S PARTY