TS is een regelmatige poster op Fok en heeft voor eigene redene een troll aangemaakt voor dit topic.
Het volgende:
Een paar maanden geleden heb ik bij mijn studie een erg leuk meisje ontmoet. Alhoewel ik mij op het eerste gezicht niet aangetrokken voelde tot haar (ze is erg klein, 150cm, terwijl ik 192cm ben) hadden we erg veel dingen met elkaar gemeen. Ongeveer een maand geleden merkte ik dat ik haar toch wel leuk vond en zij mij ook. Aangezien ik al eerder te hard van stapel ben gegaan met andere meisjes en dit tot nu toe altijd verkeerd is afgelopen met de nodige consequenties, wilde ik het met haar anders aanpakken en het dus rustig aan doen. Omdat ik niet zeker wist of ik haar wel echte wilde, heb ik dus eerst een maand lopen flirten met positivie reacties van het meisje. Een week geleden had ik besloten om toch maar de stap te wagen en wilde ik haar deze week bij een speciale gelegenheid om een date vragen.
Mooi niet dus.
Afgelopen weekend deed ze nogal afstandelijk en ik zag haar veel praten met een goed vriend van mij. Op de een of andere manier gaf mijn intuitie al aan dat dit fout zat en, ja hoor, zondagavond wilde deze vriend even met mij praten. Deze vriend wist dat ik het desbetreffend meisje leuk vond. Hij vertelde mij dat hij haar ook al een langere tijd leuk vond en dat hij een aantal conversaties had gehad met haar. Hoewel hij zich erg schuldig voelde en ook heeft toegegeven dat ie een klootzak is, vertelde hij mij doodleuk dat er nu wat gaande was tussen hem en het meisje. Alhoewel dit voor mij erg hard aankwam, ben ik niet iemand die hierom helemaal gek wordt. Ik vertelde mijn vriend dat ik het niet goedkeur, maar dat ik het natuurlijk ook niet kan stoppen. Ik kan het hem niet kwalijk nemen dat hij haar leuk vind (geld immers ook voor mij) en ik heb eigenlijk ookwel respect voor hem dat hij het mij gewoon man tot man heeft verteld, ondanks dat hij er vandoor gaat met mijn meisje.
Waar ik nu mee in mijn maag zit is het meisje in kwestie. In dit soort situaties ben ik, waarschijnlijk met veel mensen hier, geneigd om "Vieze hoer" te zeggen tegen haar. Hoe kan iemand in godsnaam de ene week nog in de armen van iemand liggen en de volgende week ervandoor gaan met een ander? Alhoewel ik me in het begin behoorlijk kut voelde door dit hele gedoe, ben ik er al aardig over heen gekomen. Ik praat mezelf aan dat het maar goed ook is want als ze dit soort dingen in een relatie zou doen, dan zou het nooit wat worden tussen ons. Maar toch knaagt er iets in mij. De vriend vertelde mij dat zij heeft gezegd dat ik te langzaam was. Dit klopt natuurlijk ook, aangezien ik al eerder aangaf dat ik afwachtend was. Maar als ik te afwachtend was, waarom ondernam zij dan geen actie? We leven in de 21e eeuw; een vrouw mag ook best het initiatief nemen. Als zij mij echt leuk vond dan gaat ze er toch niet vandoor met een ander? Is alles van afgelopen maand dan een schijnvertoning geweest?
En dan nog iets. In de twee dagen dat ik haar nu heb gezien doet ze alsof er niks aan het handje is. Ze heeft zelf nog niks gezegd over de hele situatie. Voor mijn gevoel is ze een verontschuldiging aan mij waard en als het ook nog meezit een uitleg. Ik ben hier redelijk zwart-wit in en vind dat deze verontschuldiging vanuit haarzelf moet komen. Het kost mij teveel eer om dat aan haar te gaan vragen. Ik hoop dat ze uit haar zelf naar mij toe komt om het een en ander uit te legen, maar ik ben bang van niet.
Mijn vraag is hoe ik het beste om kan gaan met deze situatie. Moet ik zelf naar haar toestappen voor een uitleg? Of gewoon alles laten voor wat het is een doorgaan met het dagelijkse leven? Zijn er nog ander tips of reacties?
Alvast bedankt voor je aandacht en alle (serieuze) reacties zijn welkom.