Digi2 | vrijdag 19 februari 2010 @ 13:45 |
Het gevolg van toenemende verschillen tussen kort en langlopende rente is dat systeemrisico's toenemen en crashes waarschijnlijker maken. Ten 1ste doordat men goedkoop kan lenen en dat goedkope krediet zijn weg zoekt naar hogere rendamenten. Dat veroorzaakt speculatieve bubbles. Ten 2e verschuift de verhouding tussen het aantal kortlopende en langlopende schulden. Hoe groter het verschil tussen lange en korte rente des te meer voor kort crediet wordt gekozen vanwege het prijsverschil. Dat betekent dat een steeds groter deel van de schulden steeds sneller hergefinancierd moet worden. De frequentie van het doorrollen van kredieten neemt dus toe. Dat is waar banken natuurlijk vet aan verdienen want die strijken telkens een provisie op. Als er ook maar een kleine kink in de kabel komt en het niet meer mogelijk is deze kredieten door te rollen stijgt de korte rente extreem omdat iedereen zijn schulden MOET doorrollen. Dat hebben we al eerder gezien en dat was de feitelijke kredietcrisis. Men kon niet meer of zeer moeilijk(lees tegen zeer hoge rente) herfinancieren. Ten 3e, hoe langer de korte rente laag is tov de lange rente des te meer de verhouding tussen kortlopende en langlopende rente verschuift naar kortlopende. Op dit moment zien we alle 3 de fenomenen, de systeemrisicos nemen niet af maar nemen eerder toe. Is dit een juiste conclusie of zijn de redeneringen niet waterproof? [ Bericht 0% gewijzigd door Digi2 op 19-02-2010 13:56:01 ] | |
Digi2 | zaterdag 20 februari 2010 @ 11:03 |
Kick, Video-Banken verdienen goud geld aan mismatch korte en lange rente | |
piepeloi55 | zaterdag 20 februari 2010 @ 11:28 |
Het is kiezen tussen 2 kwaden. Zonder die lage korte rente zou het voor banken heel moeilijk worden om winst te kunnen maken. Dit probleem hebben ze nu niet meer, het is dus eerder een soort van subsidie voor de bankensector dan een stimulans voor de economie (geldhoeveelheid krimpt immers). Het systeem word inderdaad instabieler, maar het word hierdoor wel draaiende gehouden (in hoeverre je dit draaiende vind). Centrale banken hadden geen andere keuze maar dat wil niet zeggen dat die keuze blijvend is. Men gaat steeds meer oog krijgen voor dit soort problemen en met name de speculatieve bubbles en de groot lopende korte schuld. De centrale bank in Australie verhoogde om die redenen al de rente een hele tijd terug, hoewel de economie nog zwak was. De strengheid van het monetaire beleid die gaat plaatsvinden in de toekomst (om zoveel redenen) gaat veel mensen dus nog verassen. | |
SeLang | zaterdag 20 februari 2010 @ 14:16 |
Wat de authoriteiten vooral proberen is om de afrekening zo ver mogelijk vooruit te schuiven en in de tussentijd de bankensector stiekum te subsidieren zodat ze langzaamaan geherkapitaliseerd worden. Ze hopen dan dat de crisis zichzelf uiteindelijk oplost. De kunstmatige hoge spread tussen korte en lange rente is voor de banken pure winst en de impliciete (too big to fail) en expliciete overheidsgaranties zijn een pure subsidie, aangezien dergelijke verzekeringen in de vrije markt veel geld zouden kosten. Deze verzekeringen helpen banken (alweer) om feitelijk op overheidskosten goedkoop aan kapitaal te komen dat ze vervolgens duur kunnen uitlenen. Het is wel een riskant spel want één of meer grote bankfailures kunnen door de overheidsgaranties een compleet land het ravijn in duwen. Het systeemrisico is tot nu toe alleen maar vergroot imo, niet verkleind. Wat er zou moeten gebeuren/ had moeten gebeuren is een opbreken in kleinere niet too big to fail brokjes en diverse beleggers (banken, verzekeraars, pensioenfondsen, particulieren, etc) hadden gewoon hun eigen verlies moeten slikken. Er is geen twijfel over dat er hoe dan ook veel overheidsgeld bij had gemoeten maar in elk geval hadden de verstrekkers van risicokapitaal eerst moeten betalen, in tegenstelling tot wat nu is gebeurd. Al die bonusdiscussies e.d. had je dan ook niet gehad, btw. Een interessante suggestie die ik laatst las is om kapitaaleisen in te stellen die oplopen met de grootte van de instelling. Het wordt dan gunstig voor de financiele sector om zelf weer te splitsen in kleinere brokjes, waarmee het systeemrisico afneemt. Ik vind het wel een elegant idee want hoe groter de instellingen deste groter het systeemrisico en deste zwaarder de kapitaaleisen zouden moeten zijn. Uiteindelijk leidt dat dan tot een soort evenwicht tussen efficientie (niet te klein) en niet te zware kapitaaleisen (niet te groot). | |
Digi2 | zaterdag 20 februari 2010 @ 16:16 |
quote:De banken worden op wel heel veel manieren gesubsidieerd. 1. extreem lage korte rente 2. risico premie ontvangen zonder zelf risico te lopen. De verliezen worden direct gedekt dan wel indirect gedekt door de belasting betaler. 3. Directe kapitaal injecties door de centrale bank of ministerie van financien. 4. Een kunstmatige bodem leggen onder de huizenmarkt dmv GSE's waardoor de verliezen nu bijna geheel voor rekening van de belastingbetaler komen. quote:Het opbreken van "too big to fail" banken kwam in het diepst van de crisis wel ter spake maar daar hoor je nu weinig meer over. Deze impliciete staatsgarantie levert dit type banken gratis geld op en die verweren zich met hand en tand. quote:Dat is wel een goed idee maar ook dient counterparty risc daar te liggen waar die hoort en niet bij de belastingbetaler indien je product gebrek aan transparantie heeft. CDS schrijven best maar dan moet daar ook een marginverplichting tegenover staan. Ook hier voelen de banken natuurlijk niets voor want nu loopt de belastingbetaler de grootste risico's terwijl ze de premies opstrijken, Zie AIG Het systeem was door en door rot en imo is het door accumulatie van moral hazards verbonden aan de bailouts nog rotter geworden ![]() | |
iamcj | zaterdag 20 februari 2010 @ 23:56 |
Je kunt je druk maken over rentes en bubbles. Het geld schuift gewoon heen en weer van het een naar het ander. Volgens mij draait het allemaal om vertrouwen. Zolang de massa het systeem accepteert zoals het is, zal het naar mijn beleving blijven bestaan. Ook alleen de massa kan het systeem laten crashen door het vertrouwen op te zeggen en gelden en bezit op te eisen. We leven in een cultuur die vertrouwen heeft in digitale cijfertjes op de bankrekening, het plastic pasje, de chip. Het systeem heeft nog een probleem. Het is gebaseerd op eeuwige groei van schulden en productie. Het besef dat de olie aan het opraken is en dat bijna alles op olie gebaseerd is kan denk ik de trigger zijn voor de echte systeemcrash door hyperinflatie. Het kan ook de motor zijn voor een nieuwe bubble, alternatieve energie. Van mij mag het morgen anders, maar voorlopig zitten we nog wel even aan dit systeem vast vrees ik. Het systeem zit in ons systeem. | |
dvr | zondag 21 februari 2010 @ 01:44 |
quote:Maar het belang van de overheid loopt hier parallel aan dat van de banken. De hoge spread zorgt er immers voor dat de banken staatsschuld blijven opkopen, zodat de overheid niet hoeft te bezuinigen. Het is natuurlijk leuker als de FED die staatsschuld opkoopt (want die betaalt de ontvangen rente grotendeels als winst terug aan de Treasury, zodat de staat practisch gratis leent) maar de banken zijn ook een welkome afnemer (al zou het ze sieren als ze de winst wat meer gebruikten voor de aanvulling van hun kapitaalsbasis dan voor de aanvulling van hun bonuspot). | |
sitting_elfling | zondag 21 februari 2010 @ 01:53 |
quote:Heb je ook een praktisch uit te voeren idee die dit kan realiseren? Wie heeft er echt invloed op de banken van boven af? De centrale bank kan bijvoorbeeld wel rentes omlaag gooien zodat consumers de gelegenheid hebben om meer te spenderen maar dat wil niet zeggen dat ze dat ook doen! Dat is wat je ook ziet bij banken nu en hun reserves. | |
dvr | zondag 21 februari 2010 @ 02:47 |
quote:Naast al door Selang genoemde politieke maatregelen zoals opknippen in kleinere entiteiten met strikte kapitaalsvereisten: nationaliseren, of zoals Bos deed bij bail-outs eisen dat er de komende jaren geen dividend wordt uitgekeerd (op straffe van hogere terugbetalingen aan de staat). Hij had ook een maximering van de bonussen moeten eisen, maar dat was toen nog niet haalbaar. De enige anderen die kunnen eisen dat de banken hun winst gebruiken voor de versterking van het eigen vermogen zijn m.i. de aandeelhouders (maar die zien liever dividend) en de klanten, die nu in de VS bijvoorbeeld in steeds grotere getale overlopen naar kleine, lokale credit unions die ook eenvoudige bankdiensten leveren. | |
arjan1212 | zondag 21 februari 2010 @ 13:31 |
quote:ergens snap ik dat niet echt, het zijn nu juist die kleine banken die massaal failliet gaan | |
Digi2 | zondag 21 februari 2010 @ 13:53 |
quote:Ja, die zijn namelijk niet "too big to fail", kunnen bijna geen nieuwe hypotheken meer afsluiten omdat ze onmogelijk kunnen concureren met gesubsidieerde GSE's als Fanny en Freddy. Alleen Jumbo hypotheken blijven over, hypotheken > $900.000 en daar is niet veel vraag meer naar. Bovendien hebben sommige banken een grote blootstelling aan lokaal commercieel vastgoed en huizen die niet zijn verpakt in toxic MBS die ze kunnen dumpen bij de FED tegen bubble prijzen. | |
Digi2 | zondag 21 februari 2010 @ 15:03 |
Ik wil ook nog de mark to myth boekhouding vermelden: De mark to myth rule maakt het mogelijk leningen voor vastgoed op de balans van banken te laten staan tegen bubble prijzen maar op het moment van herfinanciering treed daar een probleem op. Krijgt de lener de herfinanciering niet rond dan raakt hij in default en MOET dit verlies gerealiseerd worden op de balans. Mark to myth maakt de balansen ondoorzichtiger met als gevolg een toenemend gebrek aan vertrouwen. Het systeemricico neemt dus alleen maar toe door mark to myth boekhouden. De markt kan hierdoor plots volledig stilvallen/vastzitten zoals we al eerder gezien hebben. | |
Digi2 | vrijdag 30 april 2010 @ 13:54 |
Ik wil nog 2 een mechanismen benoemen die het systeem risico vergroten. 1. Overheden kunnen steeds moeilijker geld lenen om een bailout te financieren omdat de staatsschulden sterk opgelopen zijn. 2. Besmetting, doordat overheden elkaars schulden overnemen/garanderen zullen zelfs de kredietwaardiger landen meer risicopremie moeten gaan betalen op hun eigen schulden. | |
Digi2 | maandag 18 april 2011 @ 21:58 |
Het wordt al moeilijker bailouts aan de bevolking te verkopen. Zie de finse verkiezingen. Nu ook sprake is van een herstructuring (lees: slechts gedeeltelijke terugbetaling) van de griekse bailout zal het draagvlak ernstig eroderen. Hierdoor komen ook banken weer onder druk. Na de laatste bonusronden is een bailout onwaarschijnlijk en zal er eerder sprake gaan zijn van ontmanteling van banken die de kar niet meer trekken. De besmetting door het overnemen van schulden zal toenemen als landen echt herstructureren/defaulten want dan komen die afboekingen als extra staatsschulden/tekorten naar boven bij de geldschietende landen. | |
sitting_elfling | maandag 18 april 2011 @ 22:06 |
En hoe zie jij dit opgelost worden? Moeder aller crashes? | |
Digi2 | maandag 18 april 2011 @ 22:24 |
Ik denk dat de rentes voor de geldschietende landen zullen oplopen en in het geval landen dat Spanje of Italie in een bailout belanden zelfs sterk stijgende rentes vanwege de hogere risico opslag. De ECB zal denk ik niet snel overgaan tot het opkopen van grote hoeveelheden obligaties omdat ze deze dan niet meer kunnen steriliseren. Daar heeft de FED blijkbaar geen probleem mee maar de ECB wel. Een heftige systeemcrash zie ik eerder uit de VS of Japan komen. Een licht oplopende rente heeft daar al ernstige gevolgen. | |
Digi2 | zondag 23 december 2012 @ 10:24 |
RTLZ Ondertussen doet de ECB onder Mario Dragi ook aan QE en zet Japan in op nog meer QE denkende dat ze dat onder controle kunnen houden ![]() Japan is te duur tov het opkomende China. Grote japanse bedrijven draaien miljarden verliezen. Dat drukt de inkomsten van de overheid. Bovendien moet Japan steeds meer geld uit het buitenland aantrekken omdat het aantal ontspaarders groter is dan de spaarders (ontsparing ten gevolge van vergrijzing). Logisch dat ze liever gewoon de geldpers aanzetten. Het probleem is denk ik dat ze vooral hun eigen pensionado´s keihard zullen treffen. | |
CafeRoker | zondag 23 december 2012 @ 10:56 |
Zijn die in het geval van japan niet al getroffen, aangezien een stevige terugbetaling met een kwakkelende economie vrijwel onmogelijk is? | |
Digi2 | zondag 23 december 2012 @ 11:09 |
Zolang er sprake is van deflatie/weinig inflatie kan een pensionado koopkracht behouden uit zijn opgebouwde reserves. Zodra het omslaat naar inflatie of zelfs hyperinflatie dan verliest hij koopkracht zelfs mogelijk bijna geheel. De historie wijst erop dat de markt die omslag bepaald en de mate waarin. Niet de centrale banken of regeringen. Het is imo een mythe te denken dat je daar de controle over hebt. | |
piepeloi55 | zondag 23 december 2012 @ 14:33 |
Met de plannen van Abe bevind Japan zich op glad ijs. Tot nog toe reageert de obligatiemarkt er amper op, dat kan echter snel draaien als fiscale/monetaire plannen werkelijkheid worden. Een stijging van de rente van 1-1,5% zal de Japanse overheidsfinancien onder druk zetten gezien hun schuldenpositie en kan een 'self fulfilling prophecy' ontketenen. Zeer benieuwd hoe dit gaat aflopen, mits Abe deze plannen kan waarmaken. | |
CafeRoker | zondag 23 december 2012 @ 14:39 |
Nu heb ik me er niet heel erg in verdiept, maar hadden die pensionado's niet indirect een fors deel van de staatsschuld gefinancieerd? Dacht je dat ze dat er makkelijk uit zouden kunnen trekken? | |
blomke | zondag 23 december 2012 @ 14:43 |
Denk je dat we in Nl. sterke inflatie krijgen? I.c.m. sterk dalende obligatiemakten? | |
Digi2 | zondag 23 december 2012 @ 14:45 |
Ja die financieren een groot deel van die staatsschuld en doorgaans is het niet zo eenvoudig om je eruit terug te trekken omdat de overheid dat zeer moeilijk ofwel onmogelijk maakt. Verder vermoed ik dat er veel appeljes voor de dorst zijn onder de japanse pensioenado´s in de vorm van obligaties. En als ze die opeens gaan verkopen tegen betrouwbaarder assets kan het snel de verkeerde kant op schuiven. | |
Digi2 | zondag 23 december 2012 @ 14:51 |
De mogelijkheid van een total sytem collapse acht ik heel groot. Alle grote fiat munten worden dan niet meer als betaalmiddel geaccepteerd door de burgers. Er zal dan een nieuw geldsysteem bedacht worden. Tot nu toe is het alle fiat systemen zo vergaan en er is alle reden nu steeds meer stoplichten op rood staan geen andere uitkomst te verwachten. | |
blomke | zondag 23 december 2012 @ 14:53 |
Zoals in de jaren 20 - 30 van de vorige eeuw? Met hyperinflatie? DM-biljetten van zoveel miljard DM's? | |
Digi2 | zondag 23 december 2012 @ 14:58 |
Nee, anders want men zal zeer snel papiergeld geen enkele waarde meer toekennen. Goud, zilver diamanten als betaalmiddel en ruilhandel zal de regel zijn. De enorme snelheid van devaluatie heeft te maken met internet en telefonie. | |
monkyyy | zondag 23 december 2012 @ 17:50 |
Zei iemand daar hyperinflatie? Tijd om een hypotheek met vaste rente te nemen op een vastgoed. En als de bank vraagt "Hoe ga je dat terug betalen?" Zeg je gewoon dat er hyperinflatie op komst is en zij debiel bezig zijn geld voor 30 jaar lang uit te lenen tegen 5,5% vaste rente. ![]() | |
SeLang | zondag 23 december 2012 @ 18:16 |
Ik denk dat Abe dit niet kan waarmaken, maar indien wel dan ben ik ook benieuwd. Laat ze dit maar eens in Japan proberen en zien wat er gebeurt. Ik vind het triest voor de Japanners maar ik zie liever Japan in rook opgaan dan de VS of de EU ![]() | |
Kowloon | maandag 24 december 2012 @ 01:28 |
Waarom eigenlijk? Ik vind Japanners sympathieker dan Amerikanen. Niet dat dat nou zo'n goede maatstaf is, maar toch. ![]() | |
arjan1212 | maandag 24 december 2012 @ 07:55 |
Als abe wil dat de deflatie stopt , dan moet ie ervoor zorgen dat jappanners meer kinderen krijgen | |
SeLang | maandag 24 december 2012 @ 09:00 |
Omdat het de kleinste economie van de deze drie is en het minst gecorreleerd met die van ons. Precies. In een ontwikkelde economie is groei grotendeels een functie van demografie. Daarnaast verbaas ik me over dat doel van iedereen om maar inflatie te genereren. De reden dat je na ruim 20 jaar crisis in Japan geen wijdverbreide ellende hebt komt nu juist doordat de inflatie laag is. Je moet er niet aan denken dat ze ook nog hoge inflatie zouden hebben... Een ander aspect dat niemand lijkt te snappen is dat hoge inflatie niet helpt om schulden weg te werken. Schulden wegwerken doe je middels een lage (of negatieve) reële rente. Over het algemeen leidt een hogere inflatie juist tot een hogere reële rente. De extreem lage reële rente die Japan heeft gekend in de afgelopen jaren lijkt me niet houdbaar als Japan het vertrouwen in de centrale bank verder erodeert. Voor zover ik weet is de gemiddelde maturity van de Japanse staatsschuld 6 jaar. Mocht het ze daadwerkelijk lukken om significante inflatie te genereren dan is Japan denk ik binnen de kortste keren failliet, want binnen 6 jaar moet dan dus de complete staatsschuld worden herfinancierd tegen een veel hogere rente, terwijl een rente van ca 2% alle belastinginkomsten opeet. | |
Digi2 | maandag 24 december 2012 @ 16:33 |
BB Deze daling van de yen maakt export voor Japan gemakkelijker. In die zin slagen ze in de opzet. Voor buitenlandse partijen maakt het de aankoop van yen-obligaties erg onaantrekkelijk want je hebt dit jaar dus al 12% verlies te pakken. Blijft alleen de centrale bank over die de obligaties opkoopt aangezien de interne japanse spaarquote daalt. Importen worden voor Japan duurder zoals voor grondstoffen die ze gebruiken. | |
miro86 | maandag 24 december 2012 @ 17:41 |
Moest je per se 2x hetzelfde posten? | |
Digi2 | maandag 24 december 2012 @ 17:58 |
Ja, de andere draad gaat over competitive devaluation waar dit ook betrekking op heeft. | |
Libertarisch_Socialist | donderdag 27 december 2012 @ 03:31 |
Laat ik eens wat geks zeggen, wat als Japan gewoon zijn volledige schuld in een zwoep bijdrukt? Dan verliest iedereen die yens heeft dus minder dan de helft van zijn koopkracht. Verder blijft er dan wel een economie over die potentie tot groei heeft. Namelijk 0 staatsschuld. Dit kan aantrekkelijk zijn voor investeerders, aangezien het dan de eerstkomende paar jaar er niet naar uitziet dat Japan weer gaat defaulten. Er zijn altijd wel mensen met geld als er wat te verdienen valt, nietwaar? Verder zal Japan het de volgende keer niet lukken om weer zo'n hoge staatsschuld te krijgen, aangezien men dan weet dat hun geld ook echt verloren gaat worden. Het probleem wordt dan dus op tijd aangepakt. Het kan zijn dat de Japanse centrale bankier dan niet het nieuwjaar haalt maar onder de zoden ligt, maar theoretisch gezien, zou het wat kunnen uithalen? Er zal vast wat ruzie komen met het buitenland bijvoorbeeld, al heeft de gewone man in de andere landen er volgens mij niet zo veel last van, of wel? Of je pensioenfonds moet natuurlijk in Japanse staatsobligaties of yens zitten, maar dat zou crimineel onverantwoord van je pensioenbeheerder zijn. Ik weet wel dat Argentinië ook een keer gedefault is en daarna volgens mij er ook weer goed uit gegroeid is. Japan is natuurlijk wel wat meer een systematisch probleem voor de wereldeconomie vanwege zijn grote. | |
arjan1212 | donderdag 27 december 2012 @ 04:18 |
http://www.clearonmoney.c(...)apan_government_debt zoals je ziet is het aandeel van de centrale bank in 3 jaar toegenomen van 7% naar 10% aandeel van pensioenfondsen neemt af aandeel van buitenlanders is toegenomen van 5% naar 8% | |
Digi2 | donderdag 27 december 2012 @ 10:01 |
Het ziet er naar uit dat het krimpende aandeel van de pensioenfondsen is vervangen door buitenlanders en de BOJ. De buitenlandse investeerders zitten nu echter op de blaren omdat de yen hard naar beneden gaat. Deze zullen dus wel ff wegblijven imo. Dan blijft alleen de geldpers (BOJ) over zoals ook blijkt. De banken zitten tot over hun oren in JGB als de pensioenfondsen daar grote belangen in hebben zijn ze alsnog toast. |