Hallo allemaal! Ik heb al af en toe een bericht gepost en schrijf nu maar weer eens.
Ik las het stukje over Hyves en mensen in je omgeving die zwanger zijn en voel me op dit moment zelf ook zo @$#%*#@!!
Ik ben in juli 2009 met de pil gestopt. Werd 6 november 2009 ongesteld, maar daarna heel lang niet.Ik ben eind januari 2010 naar de huisarts geweest en die dacht aan PCO. Ik kon 3 februari terecht bij de gynaecoloog voor een inwendige echo. Mijn baarmoeder en 1 eierstok was schoon en bij 1 eierstok zag ze wat blaasjes. Ze vermoedde niet dat het PCO was, maar sloot het ook niet uit. Dan zou ik eerst ook een bloedonderzoek moeten doen.
Gelukkig werd ik vorige week op dag 103 ongesteld. Ik ga nu ook maar temperaturen. Ik heb in december 3 weken lang ovulatie-testen gedaan, maar daar was niks op te zien. Ik weet dus niet of ik de eisprong heb gemist of er uberhaupt niet een heb gehad.
Ik woon in een nieuwbouwwijk en bij ons in de straat wonen 3 andere stellen. Een is net bevallen en de andere twee zijn zwanger en ik vind het zo moeilijk om blij te reageren!
Afgelopen vrijdag hielden we de verjaardag van mijn vriend. Mijn broertje, schoonzusje en neefje waren erg vroeg en ik was nog boven. Ze riepen of ik even naar beneden wilde komen en ja hoor; mijn schoonzusje is weer zwanger en voor de tweede keer ongepland.
Ik reageerde blijkbaar nogal raar en toen ze vroegen wat er was barste ik in tranen uit. Ik baalde hier erg van, want niemand weet nog dat wij het ook proberen. Ik kan gewoon niet meer blij reageren!
Vanavond waren ze van plan het aan mijn moeder te gaan vertellen. Net belde ze me al, maar ik heb niet opgenomen. Zij is natuurlijk door het dolle en ik kan gewoon niet blij reageren, omdat ik niet weet of het bij ons ooit gaat lukken.