F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Laat ik voorop stellen dat ik niemand in zijn overtuiging wil beledigen.
Wat zijn volgens jullie de belangen geweest van Paulus om het Christendom op te stichten?
Waarom zou hij opstand hebben gehad van Joodse gemeenschappen?
http://www.groene.nl/2002/14/het-bedrog-van-paulus
http://community.compuserve.com/n/docs/docDownload.aspx?webtag=ws-nlnewage&guid=d9fd299b-8181-4c3d-8de4-2174381d66e0
http://wapedia.mobi/nl/Ee(...)n_de_Korinti%C3%ABrs
http://nl.wikipedia.org/wiki/Paulus_(apostel)
Wat zijn volgens jullie de belangen geweest van Paulus om het Christendom op te stichten?
Waarom zou hij opstand hebben gehad van Joodse gemeenschappen?
http://www.groene.nl/2002/14/het-bedrog-van-paulus
http://community.compuserve.com/n/docs/docDownload.aspx?webtag=ws-nlnewage&guid=d9fd299b-8181-4c3d-8de4-2174381d66e0
http://wapedia.mobi/nl/Ee(...)n_de_Korinti%C3%ABrs
http://nl.wikipedia.org/wiki/Paulus_(apostel)
Volg je hart, gebruik je verstand.
Interessant topic 
Toevallig start ik vanavond met een cursus over Paulus en zijn invloed op het Christendom. Een leuk boek hierover is "How Jezus became Christian", een theorie die stelt dat Paulus het "oorspronkelijke Christendom" wat veel joodser was heeft verdrongen. Mocht je weinig tijd hebben, dan is "A very short introduction to Paul" van Sanders een absolute aanrader.
De "Paulus als spion"-theorie kende ik nog niet, en ik moet zeggen dat ze op het eerste gezicht niet echt aannemelijk klinkt. Maar ik zou er graag wat meer over willen lezen
Toevallig start ik vanavond met een cursus over Paulus en zijn invloed op het Christendom. Een leuk boek hierover is "How Jezus became Christian", een theorie die stelt dat Paulus het "oorspronkelijke Christendom" wat veel joodser was heeft verdrongen. Mocht je weinig tijd hebben, dan is "A very short introduction to Paul" van Sanders een absolute aanrader. De "Paulus als spion"-theorie kende ik nog niet, en ik moet zeggen dat ze op het eerste gezicht niet echt aannemelijk klinkt. Maar ik zou er graag wat meer over willen lezen
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Komt dat ff goed uit zegquote:Op woensdag 17 februari 2010 11:03 schreef Haushofer het volgende:
Interessant topic
Ik zal ze ff opzoekenquote:Een leuk boek hierover is "How Jezus became Christian", een theorie die stelt dat Paulus het "oorspronkelijke Christendom" wat veel joodser was heeft verdrongen. Mocht je weinig tijd hebben, dan is "A very short introduction to Paul" van Sanders een absolute aanrader.
De "Paulus als spion"-theorie kende ik nog niet, en ik moet zeggen dat ze op het eerste gezicht niet echt aannemelijk klinkt. Maar ik zou er graag wat meer over willen lezen
Volg je hart, gebruik je verstand.
M.i. omdat hij oprecht geloofde wat hij geloofde. Hij heeft de opgestane Jezus gezien en geloofde dat hij geroepen was om het evangelie te verkondigen.quote:Op woensdag 17 februari 2010 10:53 schreef heartz het volgende:
Wat zijn volgens jullie de belangen geweest van Paulus om het Christendom op te stichten?
Omdat hij aardig wat joods-orthodoxe leer 'hervormde'. Paulus' ideëen dat de 'heidenen' zich niet aan alle joodse tradities en wetten hoefden te houden was (en is) zeer controversieel.quote:Op woensdag 17 februari 2010 10:53 schreef heartz het volgende:
Waarom zou hij opstand hebben gehad van Joodse gemeenschappen?
"A little philosophy inclineth man's mind to atheism, but depth in philosophy bringeth man's minds about to religion." - Sir Francis Bacon
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
Paulus was de aangewezen persoon om het Christendom te verspreiden.
Hij was in die tijd al een echte wereldburger. Sprak Grieks, Aramees, Hebreeuws, latijn weet ik niet.
Hij las de griekse filosofen en was ook bij een rabbijn geschoold in de uitleg van de Torah.
Dit alles bleek erg belangrijk te zijn bij de ontmoeting tussen de Semitische en de heersende romeins/hellenistische cultuur. Hij kon bepaalde Semitische denkbeelden gemakkelijk vertalen en begrijpelijk maken voor de elite uit het romeinse rijk.
Als je een vacature zou plaatsen voor de rol van Paulus had je denk ik geen betere persoon kunnen vinden.
Hij was in die tijd al een echte wereldburger. Sprak Grieks, Aramees, Hebreeuws, latijn weet ik niet.
Hij las de griekse filosofen en was ook bij een rabbijn geschoold in de uitleg van de Torah.
Dit alles bleek erg belangrijk te zijn bij de ontmoeting tussen de Semitische en de heersende romeins/hellenistische cultuur. Hij kon bepaalde Semitische denkbeelden gemakkelijk vertalen en begrijpelijk maken voor de elite uit het romeinse rijk.
Als je een vacature zou plaatsen voor de rol van Paulus had je denk ik geen betere persoon kunnen vinden.
Vrijheid kan je toch niet bewijzen!
Paulus is razend interessant, maar om nou Thijs Voskuilen als begintpunt te nemen gaat niet echt helpen om te ontdekken wat er gebeurt is.
http://www.uk.rug.nl/archief/jaargang31/35/08a.htm
http://www.uk.rug.nl/archief/jaargang32/17/10d.htm
http://www.uk.rug.nl/archief/jaargang31/35/08a.htm
http://www.uk.rug.nl/archief/jaargang32/17/10d.htm
...men begint immers altijd te moraliseren als de zaken mislopen en men ergert zich over de moraal zolang men haar comfortabel tegenover het recht van meningsuiting en op pluralisme kan stellen. (Benedictus XVI)
Al staat "gerenommeerd vervolger van christenen' niet heel goed op je CV dan natuurlijk.quote:Op woensdag 17 februari 2010 12:03 schreef Sattyagraha het volgende:
Als je een vacature zou plaatsen voor de rol van Paulus had je denk ik geen betere persoon kunnen vinden.
"A little philosophy inclineth man's mind to atheism, but depth in philosophy bringeth man's minds about to religion." - Sir Francis Bacon
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
Met namequote:Op woensdag 17 februari 2010 12:04 schreef Dwerfion het volgende:
Paulus is razend interessant, maar om nou Thijs Voskuilen als begintpunt te nemen gaat niet echt helpen om te ontdekken wat er gebeurt is.
http://www.uk.rug.nl/archief/jaargang31/35/08a.htm
http://www.uk.rug.nl/archief/jaargang32/17/10d.htm
verbaast me nogal. Hij pakt 1 specifiek voorval over een uitlokking tegenover Jezus, maar lijkt de rest volkomen te negeren. Erg vreemd voor een geschiedenisstudent.quote:Waarom is Jezus door de Romeinse overheid vermoord? Voskuilen snapt er niets van. Jezus preekte over gehoorzaamheid aan de heersers en het netjes betalen van belastingen en vormde geen bedreiging voor de Romeinen. Welk belang hadden de Romeinen bij de dood van zo'n gezagsgetrouw burger als Jezus?
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Wat zegt die Voskuilen eigenlijk over de dood van Paulus? Paulus is waarschijnlijk onthoofd door de Romeinen, onder bewind van Nero. Lijkt me ook niet echt voordelig voor Voskuilens theorie.
"A little philosophy inclineth man's mind to atheism, but depth in philosophy bringeth man's minds about to religion." - Sir Francis Bacon
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
Nee, klopt. Maar beter ten halve gekeerd...quote:Op woensdag 17 februari 2010 12:06 schreef koningdavid het volgende:
[..]
Al staat "gerenommeerd vervolger van christenen' niet heel goed op je CV dan natuurlijk.
Vrijheid kan je toch niet bewijzen!
Ben ik met je eens en ik ben het ook niet echt eens met zijn visie. Maar ik vraag me af watvoor eventuele andere belangen Paulus gehad zou kunnen hebben om het Christendom te verpreiden. Hoe groot is de kans dat hij politiek gezien een belangrijke rol speelde of hoe groot is de kans dat hij echt 'bekeerd' was?quote:Op woensdag 17 februari 2010 12:10 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Met name
[..]
verbaast me nogal. Hij pakt 1 specifiek voorval over een uitlokking tegenover Jezus, maar lijkt de rest volkomen te negeren. Erg vreemd voor een geschiedenisstudent.
Volg je hart, gebruik je verstand.
Dit:quote:Op woensdag 17 februari 2010 12:20 schreef koningdavid het volgende:
Wat zegt die Voskuilen eigenlijk over de dood van Paulus? Paulus is waarschijnlijk onthoofd door de Romeinen, onder bewind van Nero. Lijkt me ook niet echt voordelig voor Voskuilens theorie.
quote:
Beschermd door een Romeins escorte van enkele tientallen soldaten — ook al een unicum voor een jood die wordt verdacht van relschoppen — werd Paulus naar Rome afgevoerd, zogenaamd om daar terecht te staan, maar van dat proces ontbreekt in de kronieken elk spoor. Sterker nog, in Rome kreeg Paulus als vermeend gevangene nog alle gelegenheid om de nieuwe heilsleer te prediken.
Volg je hart, gebruik je verstand.
Hoe waarschijnlijk is dat?quote:Op woensdag 17 februari 2010 12:20 schreef koningdavid het volgende:
Wat zegt die Voskuilen eigenlijk over de dood van Paulus? Paulus is waarschijnlijk onthoofd door de Romeinen, onder bewind van Nero. Lijkt me ook niet echt voordelig voor Voskuilens theorie.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Voor enkele bronnen:quote:
Van deze pagina heb ik het volgende:
This tradition, that Paul suffered martyrdom in Rome, is early and universal, and disputed by no counter-tradition and may be accepted as the one certain historical fact known about Paul outside of the New Testament accounts. Clement (Ad. Cor. chap. 5) is the first to mention the death of Paul, and seems to imply, though he does not directly state, that his death took place in Rome during the persecution of Nero. Caius (quoted below, §7), a writer of the first quarter of the third century, is another witness to his death in Rome, as is also Dionysius of Corinth (quoted below, §8) of the second century. Origen (quoted by Euseb. III. 1) states that he was martyred in Rome under Nero. Tertullian (at the end of the second century), in his De præscriptione Hær. chap. 36, is still more distinct, recording that Paul was beheaded in Rome. Eusebius and Jerome accept this tradition unhesitatingly, and we may do likewise. As a Roman citizen, we should expect him to meet death by the sword.
...men begint immers altijd te moraliseren als de zaken mislopen en men ergert zich over de moraal zolang men haar comfortabel tegenover het recht van meningsuiting en op pluralisme kan stellen. (Benedictus XVI)
Misschien een leeksvraagje maar wat doen de brieven van Paulus in het nieuwe testament als hij niet eens een apostel is geweest
---o---
Hij was niet een oorspronkelijke apostel, maar een apostel is volgens mij een algemene term voor iemand die ("door Christus gestuurd") de Christelijke boodschap overbrengt. En dat is iets wat Paulus natuurlijk wel ten overvloede gedaan heeft.quote:Op woensdag 17 februari 2010 15:25 schreef mariox het volgende:
Misschien een leeksvraagje maar wat doen de brieven van Paulus in het nieuwe testament als hij niet eens een apostel is geweest
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Maar dan moet je toch Jezus hebben gezien en naar zijn boodschap hebben geluisterd? Dat was wat ik altijd begrepen had bij een apostel. Wat is anders het verschil tussen een JG van nu en een Paulus van toen?quote:Op woensdag 17 februari 2010 15:30 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Hij was niet een oorspronkelijke apostel, maar een apostel is volgens mij een algemene term voor iemand die ("door Christus gestuurd") de Christelijke boodschap overbrengt. En dat is iets wat Paulus natuurlijk wel ten overvloede gedaan heeft.
---o---
Dat is het curieuze aan Paulus: hij heeft Christus in een visioen gezien, maar nooit "in levende lijve".quote:Op woensdag 17 februari 2010 15:42 schreef mariox het volgende:
[..]
Maar dan moet je toch Jezus hebben gezien en naar zijn boodschap hebben geluisterd?
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Is die scriptie in alle volledigheid ergens online? Ik zou mijn mening liever op het document zelf baseren dan op een media uittreksel van 1 A4-tje
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Inderdaad. Ik ben ook wel benieuwd naar de titel van het werk van Marinus Wes waarin zou worden gesteld dat de evangeliën "vooral schatplichtig zijn aan de werken van Paulus zelf". Dat lijkt een nogal cruciaal onderdeel van de theorie zoals die in het artikel uit de Groene Amsterdammer wordt gepresenteerd.quote:Op woensdag 17 februari 2010 21:20 schreef vaarsuvius het volgende:
Is die scriptie in alle volledigheid ergens online? Ik zou mijn mening liever op het document zelf baseren dan op een media uittreksel van 1 A4-tje
Alias Paul - Thijs Voskuilenquote:Op woensdag 17 februari 2010 21:20 schreef vaarsuvius het volgende:
Is die scriptie in alle volledigheid ergens online? Ik zou mijn mening liever op het document zelf baseren dan op een media uittreksel van 1 A4-tje
http://www.bol.com/nl/p/n(...)001807454/index.html
Volg je hart, gebruik je verstand.
http://home.planet.nl/~wijn0209/index_bestanden/Page3165.htm
http://www.fontys.nl/lera(...)tappenplan_stap1.htm
Aanvankelijk beschouwden buitenstaanders de eerste christenen als een nieuwe joodse sekte maar al snel begon deze zich te onderscheiden van het Jodendom. Volgens het boek Handelingen kreeg Petrus een visioen waarin God hem te kennen gaf dat de spijswetten gegeven in de Thora niet belangrijk waren voor bekeerde niet-joden. Later kwam de kwestie van de besnijdenis aan bod: ook deze hoefden niet-joden niet meer te ondergaan. De zendingsreizen van de apostel Paulus, vooral in het Hellenistische deel van het Romeinse Rijk, droegen het christendom tot buiten de grenzen van het toenmalige Israël. Paulus en zijn medewerkers (Timothéus, Titus en Lukas) brachten de Boodschap van "de verrezen Heer" in alle grote steden van het Romeinse rijk. Dit gebeurde onder meer in Antiochië, Efeze, Korinthe, Rome en Alexandrië. Vanuit de steden verspreidde de leer en de christelijke gemeente zich naar het platteland.
In deze tijd werden Paulus en Petrus in Rome ter dood gebracht. Tot op de dag van vandaag is Rome de stad waar Paulus en Petrus begraven liggen en daarmee voor de Rooms-katholieke Kerk het centrum en symbool van de kerkelijke eenheid, hoewel de meeste christenen aan het begin van de eenentwintigste eeuw niet meer in Europa wonen.
Het christendom groeide omdat de christenen een boodschap van verlossing brachten die de maatschappelijke onderlaag (slaven, armen, ongewenste kinderen, prostituees, enz.) aansprak. Ook was de christelijke kerk bij uitnemendheid een instelling die zich metterdaad bekommerde om de minderbedeelden. Mede daardoor groeide de christelijke kerk.
In Antiochië, het huidige Antakya (Turkije) aan de Orontes werden de volgelingen, de discipelen van Jezus voor het eerst christenen genoemd. Dit is te lezen in Handelingen 11 vers 26.
Binnen de Kerk zelf ontstaat er strijd ten gevolge van het ontstaan van verschillende standpunten en inzichten.
· Een reeds vanaf het eerste begin bestaande joods-christelijke stroming rond Jacobus, de leider van de christelijke gemeenschap in Jeruzalem, welke vindt dat de kerk van Paulus teveel van de joodse leer is gaan afwijken;
· De gnostici willen de christelijke leer vermengen met een heidense filosofie;
· Marcion wil onder invloed van de gnostiek grote delen van de Bijbel afschaffen;
· Montanus verzet zich tegen de verambtelijking van de vroegchristelijke kerk.
In antwoord op deze verschillen van inzicht komt de kerk in deze eeuw tot het opstellen van een geloofsbelijdenis (de apostolische geloofsbelijdenis in 12 artikelen), tot de aanvaarding van de canon (de lijst gezaghebbende boeken van de Bijbel) en tot de instelling van het bisschopsambt. De inzichten die verworpen worden, komen als dwalingen (ketterijen) te boek te staan.
Van strategisch belang voor de verspreiding van het evangelie in de wereld was de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70. Door het wegvallen van Jeruzalem als religieus centrum werden andere steden in de wereld van die tijd belangrijk als centrum voor de snel groeiende kerkgemeenschap. Rome, waar Petrus en Paulus begraven lagen ging uiteindelijk domineren en groeide uit tot de centrale stad van het christendom. De bisschop van Rome kreeg al spoedig een bijzondere status en zijn zetel groeide uiteindelijk uit tot het Pausschap zoals dat hedentendage nog bekend is in de rooms-katholieke Kerk.
Uit de eerste eeuw kwamen, naast het Nieuwe Testament, ook enkele andere belangrijke schriftelijke bronnen beschikbaar. Van Clemens werd een tweetal brieven bekend. Ook het onderwijs van de Twaalf Apostelen, de Didache, was een belangrijke schriftelijke bron vanuit de eerste eeuw van het christendom.
Er ontstaan in deze eeuw drie belangrijke centra van het christelijke geloof:
· Vanuit Klein-Azië ontstaat In Zuid-Europa de bijbelspraktische school. Irenaeus van Lyon en zijn leerling Hippolytus van Rome prediken tegen de opkomende gnostiek de vleeswording van het Woord. In Jezus is God mens geworden.
· In Alexandrië ontstaat een christelijk-wijsgerige theologie en de allegorische leeswijze van de Bijbel. Ten zuiden van Alexandrië, in Wadi Natroen, vestigden zich de eerste heremieten.
· In Carthago staat de tegenstelling tussen zonde en genade centraal. Hier is Tertullianus de belangrijkste leermeester van de Kerk. Cyprianus, een leerling van Tertullianus, geeft krachtige geestelijke leiding. Met hem komt het bisschopsambt tot ontwikkeling.
Vanuit deze drie centra ontstaan allerlei bewegingen in de vroegchristelijke Kerk. Er worden vragen gesteld aangaande de goddelijke natuur van Christus. Sommigen (onder andere Paulus van Samosata) geloven niet in de godheid van Christus. Anderen (zoals Praxeas en Sabellius) geloven niet in zijn mens-zijn. De Kerk echter stelt dat Christus waar God en waar mens is.
Ook zijn er invloeden vanuit de heidense omgeving. Het neoplatonisme benadrukt de dualiteit tussen geest en stof. Het manicheïsme probeert de gnosis, oosterse religie en christendom te verenigen. Ook de mithrasverering dringt de kerk binnen. Ondanks deze spanningen blijft de Kerk terrein winnen op het heidendom.
De vierde eeuw is ongetwijfeld een hoogtepunt in de geschiedenis van de christelijke Kerk. Tijdens de regering van Constantijn de Grote wordt door het edict van Milaan (313) godsdienstvrijheid toegestaan en komt er een einde aan de christenvervolgingen van Diocletianus (303-305 n.Chr.) en Galerius (305-311 n.Chr.). In feite worden vanaf dat moment de andere godsdiensten benadeeld. Ten tijde van het Edict van Milaan was waarschijnlijk nog slechts 10% van de bevolking van het Romeinse Rijk Christen, maar veertig jaar later was dat al ongeveer de helft. Het kortstondige streven van - vermoorde - keizer Julianus de Afvallige om de christelijke vloedgolf te stuiten, liep op een mislukking uit. Onder keizer Theodosius I wordt het christendom in 380 zodanig bevoordeeld dat we kunnen spreken van staatsgodsdienst. Vanaf 392 worden alle andere godsdiensten verboden.
Ook is de vierde eeuw de tijd van grote oecumenische concilies waar belangrijke besluiten worden genomen over de leer. In 325 wordt het Concilie van Nicea bijeengeroepen en in 381 dat van Constantinopel. Tevens spreekt de kerk zich uit over de ware leer. Arius ontkende de godheid van Christus. Athanasius van Alexandrië zet zijn stempel op het theologisch denken en levert een belangrijke bijdrage tot de bestrijding van arianisme en de formulering van de leer van de Triniteit. Deze leer wordt vastgelegd in de Geloofsbelijdenis van Nicea. Uitgesproken wordt dat God één is in Wezen en drie in Personen. De Christenheid belijdt de drie-ene God. Dit wordt een vaststaand, blijvend geloofspunt voor de Kerk.
In deze eeuw breidt de Kerk zich uit naar Perzië, Armenië en Noord-Europa.
Naast Athanasius zijn de drie grote Cappadociërs (Basilius de Grote, Gregorius van Nazianze en Gregorius van Nyssa) belangrijke theologen in deze periode. Hun werk geeft de Kerk een duidelijke formulering van de Triniteit.
Bron: http://wapedia.mobi/nl/Kerkgeschiedenis
Het Concilie van Nicae (thans Iznik Turkije)
In het jaar 325 (19 juni) na Christus kwam door toedoen van de grote Constantijn het Concilie bijeen ( Katholieke kerkleiding) om te onderzoeken of er een gemeenschappelijk standpunt kon worden ingenomen over de "status" van Jezus Christus. In die tijd waren er nog steeds verschillende geaccepteerde stromingen. Jezus was Goddelijk en Jezus was een mens. Constantijn wilde binnen zijn rijk slechts 1 godsdienst. De reden laat zich raden. Het is eenvoudiger 1 godsdienst onder controle te houden dan 4!! De Arianen waren in die tijd veruit de grootste en belangrijkste beweging. In een stemming binnen de vergadering ( Concilie) werd met 297 stemmen tegen 3 besloten dat Jezus Goddelijk was. De meerderheid van de bisschoppen opteerde voor de bevestiging van het dogma in de traditionele zin (Christus is de zoon van God). Constantijn zorgde er dan voor dat de 'arianen', een minderheid binnen de Bisschops-groep, werden verbannen. Een klein stukje vertaald: En zij die echter zeggen "dat er ooit was dat Hij er niet was" en "dat alvorens Hij geboren was, Hij er niet was" en "dat Hij uit niet iets dat bestaat is voortgekomen (in de Latijnse tekst: "wat de Grieken exuconton noemen"), noch uit een andere hypostase of wezen, zeggende dat de zoon van God wisselvallig en veranderlijk is", deze excommuniceert de katholieke en apostolische kerk. Het ware geloof werd dan samengevat in het fameuze 'Symbolum van Nicea', het 'Credo', zoals dat in een catechismus terug te vinden is. De geloofsbelijdenis die in Niceau werd opgesteld is nog steeds in gebruik in de Christelijke kerken en wordt in iedere dienst uitgesproken. Het Goddelijk verklaren van Jezus was eigenlijk niet eens de belangrijkste reden dat het Concilie bij elkaar kwam. De vergadering was feitelijk bijeen geroepen om vast te stellen of Vader en Zoon gelijkwaardig waren. De uitkomst van het Concilie was in ieder geval dat de drie hoofdstromingen ( die toen nog werden geaccepteerd) waren teruggebracht tot één standaard-geloofsovertuiging. Het is belangrijk te realiseren dat er tijdens het Concilie in het jaar 325 een besluit werd genomen over iets dat 300 jaar eerder zich had afgespeeld. Zoiets als dat wij nu zouden discussiëren over iets dat in het jaar 1700 al dan niet is gebeurt. Belangrijk is te vermelden dat de kerk nu letterlijk en figuurlijk een wapen in handen had om hun geloof met harde hand op te leggen en de ketters met wortel en tak uit te roeien. Dat wapen was natuurlijk Constantijn. Diezelfde Constantijn zei dat hij Christen was geworden. Hij liet zich echter pas op zijn sterfbed tot Christen dopen. Historici zijn van mening dat zijn bekering tot het Christendom vooral door politieke doeleinden was ingegeven. Tijdens zijn leven was hij een fanatiek aanbidder van Isis. Na terugkeer van het concilie liet Constantijn zijn vrouw en zoon vermoorden.
Zodra Constantijn zich bekeerde tot het orthodoxe Christendom en de staat macht heeft, gaat de Christelijke staat daadwerkelijk invloed uitoefenen op het Christendom. Tegen het einde van de 4e eeuw zijn er dan ook vele wetten tegen ketters. Het rijk van Constantijn was in den beginne antichristelijk. Het werd Christelijk en ging zelfs een stap verder. Het bepaalde hoe het Christendom er uit zou gaan zien.
De ketters en met name de Gnostici werden op een onvoorstelbaar grondige manier uit de geschiedenis verwijderd. Er is vrijwel niets meer te vinden uit de beginjaren van het Christendom. Wat er nog wel is te vinden zijn wonderlijk genoeg de denunciaties en fragmenten die bewaard zijn gebleven in de verhandelingen van de kerkvaders over ketterij. Althans zo leek het tot ergens midden 20e eeuw. Het hele Concilie van Nicea is goed gedocumenteerd. Type op Internet in Council+Nicea en je krijgt een enorme rij verwijzingen, inclusief naar de Rooms Katholieke bibliotheek.
Samenstelling van de Bijbel.
De belangrijkste redacteuren van de Bijbel waren Eusebius en Athanasius. Aan het begin van de 4e eeuw stelde zij uit legenden en zijn eigen fantasie de "enige en ware" geschiedenis van Christendom samen. De Historia Ecclesiastica. De geschiedenis die hierna werd geschreven werden hoe dan ook gedwongen de twijfelachtige Eusebius als uitgangspunt en basis te hanteren. Iedereen met een andere opvatting werd verketterd. Ketterse geschriften moesten worden vernietigd. Op die manier werd de overtuiging en het werk van Eusebius aan de volgende generaties doorgegeven en gezien als ware feiten. Deze feiten zijn nog steeds de basis van onze bijbel.
De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars. Het voortbrengen van een geschikte geschiedenis heeft altijd deel uitgemaakt van het arsenaal van de politieke manipulatie.
De bijbel is niet één werk, maar bestaat uit diverse boeken die op verschillende plaatsen en in verschillende tijden tot stand zijn gekomen. Later heeft men deze boeken 'gebundeld' en er goddelijk gezag aan toegekend. Dit goddelijk gezag noemt men ook wel canon (= richtsnoer). Binnen de christelijke wereld is er echter geen eenduidige opvatting over welke boeken wel en welke niet tot de canon van de bijbel behoren. Dit vindt zijn oorsprong in wat de joden tijdens de eeuwen rond het begin van de christelijke jaartelling als gezaghebbende boeken beschouwden. In de Griekse vertaling van de joodse bijbel (de Septuaginta) die omstreeks 150 v. Chr. verscheen staan meer boeken dan in de canon, zoals die later - omstreeks 100 n. Chr. - door de rabbijnen van Jamnia werd vastgesteld. De rabbijnen van Jamnia stelden als regel dat boeken over een Hebreeuwse (originele) vertaling moesten beschikken om deel te kunnen uitmaken van de canon. Tien boeken uit de Septuaginta voldeden hier niet aan. Aanvankelijk volgden de christenen de Septuagint als gezaghebbende bundel. Pas na de reformatie werd door nieuwe groeperingen de canon van Jamnia gevolgd, waardoor veel kerken van de reformatie tien Bijbelboeken niet als gezaghebbend zijn gaan beschouwen. Deze boeken noemt men deuteroncanonieke boeken. Bij deze begripsverschillen van de canon gaat het overigens altijd over het Oude Testament. Wat betreft de canon van het Nieuwe Testament bestaat binnen de christelijke kerken geen verschil van mening. Deze canon kreeg een officieel karakter in de Paasbrief van de Alexandrijnse bisschop Athanasius in 367, waarin deze de 27 de 27 boeken van het Nieuwe Testament als gezaghebbend voor de christelijke kerk aanmerkte. Latere concilies hebben dit steeds bevestigd.
De boeken die uiteindelijk niet tot de canon gerekend worden staan bekend als apocrief
Bron: http://www.seti2.nl/index_bestanden/Vroegechristendom.htm
Voor ons heeft de politieke geboorte van de Europese beschaving, zogezegd de wortels van onze wereldhistorie, in Egypte plaatsgevonden.
Aan de andere kant, de wortels van de kerkgeschiedenis liggen op de Balkan en in Klein-Azië, de oude regio, waarvan Jeruzalem, de stad van David, het centrum was. Het is waarschijnlijk dat deze stad ook Troje was, en waarschijnlijk ook Amorion, de geboorteplaats van Theophilos = koning David = keizer Romanus in de tweede helft van de 11e eeuw die nog steeds in Alexandrië regeerde. Deze stad werd pas naderhand CONSTANTINOPEL genoemd en tot op heden onder deze naam bekend.
Deze regio heette Troad(2), Fraki(2), Goti(2) (Chettoer (2)), het land van Chansk(2) (het land van Chanaänsk(2)), maar ook JUDEA. Juist daar ontstond de joods-christelijke geloofsleer die zich aan het einde van de 11e eeuw splitste in het christendom en het jodendom. In de moderne geschiedenisboeken wordt het jodenchristendom in de eerste eeuwen na Chr. gedateerd. Deze term is niet door ons verzonnen; bij geschiedschrijvers over religie is hij goed bekend. In de metropool Alexandrië bleven de keizers aan de Helleense (stamt het woord Helleen misschien af van de naam Nijl, de grote rivier in Egypte?) Oudgriekse geloofsleer vasthouden en waren zij uit het oogpunt van de joodchristenen ketters (vergelijk de situatie, beschreven in de Evangeliën).
Judea onderwierp zich aan Rome – Alexandrië. Voor het gehele imperium wordt in de bijbel de naam Israël gebruikt. En zo is het bijbelse Israël het Romeinse Rijk. Het woord Israël zelf betekent volgens de bijbel vechtend tegen God, precies (!) hetzelfde als het woord Ptolemaeus. Wij herinneren er aan dat de Egyptische koningen Ptolemaeus heetten die in Alexandrië regeerden. Dit is in goede overeenstemming met het feit dat Alexandrië in het begin de hoofdstad van Israël was.
Wij kennen het imperium van de 10e - 12e eeuw tegenwoordig ook onder andere namen, zoals:
het Oude Babylonische Rijk,
het Rome van de eerste keizers (beschreven door Titus Livius),
het Rome van Caesar en Augustus (van de 1e eeuw v. Chr. tot de 1e eeuw na Chr.),
het Egyptische Rijk van de farao’s.
Onder de keizers-farao’s van dit Imperium waren ook de bekende Saul, David, Salomon = Sulla, Pompeius, Julius Caesar = Aurelianus, Diocletianus, Constantius Chlorus. Hun originelen zijn de imperatoren van de tweede helft van de 11e eeuw. In Byzantijnse kronieken weerspiegelen zij Isaäc I Comnenus (oorlogsdictator, de stichter van de dynastie), Romanus (Romulus), Nicephoros (de overwinnaar). Hun lichamen waren in de Egyptische piramiden begraven, op het beroemde veld van de piramiden bij Babylon - Cairo.
Deze situatie bleef tot het einde van de 11e eeuw na Chr. bestaan. Aan het einde van de 11e eeuw gebeurde datgene wat soms de religieuze explosie wordt genoemd. Zij volgde na gebeurtenissen die in Jeruzalem – Troje (Constantinopel) plaatsvonden, waarvan de meerderheid van de joods-christelijke bevolking van het Imperium getuige was, en wel de kruisiging van Christus in Judea. Over deze gebeurtenissen zijn wij tegenwoordig voornamelijk door de evangeliën geïnformeerd. Men moet echter in het achterhoofd houden dat, hoewel de evangeliën zelfs de oudste documenten voor onze teksten zijn, zij pas in de 13e – 14e eeuw na Chr. definitief werden samengesteld en sporen van deze periode dragen.
In die tijd was de meerderheid van de bevolking van het Imperium blijkbaar al joods-christelijk en dit verschil in geloof tussen de bevolking en het keizerlijke hof stoorde naar alle waarschijnlijkheid de keizers-farao’s. Uit de kerkelijke overlevering weten wij van de vervolging van christenen in het antieke Rome, die de imperatoren geen succes bracht, omdat de christenheid zich meer en meer uitbreidde. Na de evangelische gebeurtenissen splitsten de joodchristenen zich in twee groepen: zij die in Christus geloofden en zij die niet in hem geloofden. De gelovigen (christenen) waren duidelijk in de meerderheid, zoals verdere gebeurtenissen vertelden. Later gebruikte men alleen voor deze groep de term christenen. De anderen werden joden genoemd.
De Romeinse keizer Constantijn de Grote (hij is immers een Egyptische farao) maakte van deze situatie handig gebruik. Hij koos de kant van de christenen en begon een religieuze oorlog die hij de gedaante van een kruistocht gaf. Uiteindelijk leidde de oorlog tot een bezetting van de Balkan en Klein-Azië met keizerlijke troepen. De hoofdstad van het Imperium werd naar Jeruzalem verplaatst, later bekend onder de naam van de keizer, Constantinopel. De verplaatsing van de hoofdstad werd blijkbaar niet alleen bepaald door religieuze, maar ook door strategische overwegingen, omdat Constantinopel gunstiger lag dan Alexandrië, bovendien was dit een verhuizing van de kopermijnen naar de ijzermijnen. Wij moeten in dit verband ook niet vergeten dat de Balkan het vaderland van de keizerlijke dynastie was; de vader van Constantijn de Grote, Constantius Chlorus, kwam, zoals bekend, uit Servië.
Dit is de eerste kruistocht. Tegenwoordig is hij in hoofdzaak bekend van beschrijvingen van deelnemers aan de legers van de West-Europese kruisvaarders, ofschoon ook Byzantijnse beschrijvingen bewaard zijn gebleven. Kruisvaarders uit West-Europa namen deel aan de verovering van Nicaea en andere steden in Klein-Azië. Zij vochten ook in Syrië. Na de oorlog ontvingen de leiders van de kruisvaarders grondbezittingen in het Imperium, waarover wij na de verplaatsing van de hoofdstad gewoon werden geïnformeerd door de Byzantijnse geschiedenis (ofschoon Byzantium zuiver een afgesproken naam is - door historici verzonnen - , behield het vroegere Romeinse of Roomse Rijk de zelfgekozen naam).
Bron: http://www.prometheus-del(...)l%201%20-%20H16.html
Concilie van Antiochië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Het Concilie van Antiochië was een niet-oecumenisch concilie van de rooms-katholieke Kerk, gehouden in het jaar 324 in Antiochië ter ere van het openen van de Gouden Kerk van Constantijn de Grote.
Kerkhistorici vermoeden dat hier de apostolische cannonieken geschreven zijn, een serie wetten en regels voor bisschoppen. Deze canonieken houden zich onder meer bezig met excommunicatie, synodes en de relaties met Joden en andere (in de ogen van de deelnemers) heidense stromingen. Ook de uiteindelijke samenstelling van de Bijbel, met name het Nieuwe Testament, werd hier waarschijnlijk vastgelegd.
Bron: [urlhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Concilie_van_Antiochi%C3%AB[/url]
Het Nieuwe Testament is oorspronkelijk geschreven in het Grieks, de toenmalige wereldtaal van het Romeinse rijk. Dit is eveneens het geval bij de apocrieve boeken, die door de Katholieke Kerk wél tot de canon van de heilig verklaarde bijbelboeken worden gerekend en door de protestantse kerken niet. Athanasius, de bisschop van Alexandrië stuurde in 367 na Chr. een Paasbrief rond aan al zijn christelijke gemeenten. In deze brief schreef hij ook een lijst van zijns inziens ‘door de Heilige Geest geïnspireerde teksten’. Er werd gesteld dat de Heilige Geest, als een stem uit hemelse dreven de tekst bij de auteurs had ingefluisterd. Athanasius’ lijst komt nauwkeurig overeen met de huidige samenstelling van het Nieuwe Testament. Hij beëindigde zijn Paasbrief met: ‘Laat geen mens eraan toevoegen, noch er iets aan afdoen.’ Iedere gemeente gebruikte tot dan toe haar eigen favoriete geschriften. De geschriften waren gekozen uit tientallen geschriften uit de vroegchristelijke literatuur. Er zijn 21 andere Evangeliën bekend naast de vier Evangeliën die zijn opgenomen in het Nieuw Testament. De in het Hebreeuws en Aramees geschreven teksten van het Nieuwe Testament vielen al spoedig af door hun beperkte taalgebied. De concilies van Hippo Regius in 393 en die van Carthago in 397 en 419 bekrachtigde de samenstelling van het Nieuwe Testament volgens Athanasius. De gekozen vier Evangeliën dateren uit resp. omstreeks 80, 70, 80 en 90-125 na Chr. en hebben hun informatie uit de tweede of derde hand. De auteurs zowel van de evangeliën als van enkele brieven zijn anoniem en de teksten hebben in de loop van de eerste eeuwen door overschrijving en bewerking vele wijzigingen ondergaan, die pasten in de zich ontwikkelende verlossingstheologie van de vroege kerken.
Canonvorming en heiligverklaring
Canon betekent Semitisch: maatstaf, richtsnoer. De vaste samenstelling van de bijbelinhoud vond geleidelijk plaats in de loop van de eerste eeuwen. De grens tussen canoniek en niet-canoniek is lange tijd vloeiend geweest. Omstreeks het midden van de vierde eeuw werd er een consensus in de christelijke kerken bereikt over de lijst van erkende bijbelboeken. Men stelde dat de (65) boeken bijeen hoorden en alle eenzelfde goddelijke oorsprong hadden d.w.z. dat de inhoud was vanuit God door mensen geschreven. De veel gebruikte afbeelding toont de Heilige Geest in de gedaante van een duif, die bezig is een bijbelschrijver te inspireren. Daarmee is de bijbel als heilig boek van alle andere boeken te onderscheiden. Deze andere, niet-heilige boeken hebben niet de pretentie van goddelijke oorsprong te zijn. De bijbel kreeg daarna voor de gelovigen een goddelijk gezag. God zou zich in de bijbel hebben geopenbaard. Een formele vaststelling van een lijst bijbelboeken op een algemene kerkvergadering heeft nooit plaats gevonden. Het concilie (Lat concilium is vergadering) van Trente, 1545-1563, heeft er wel over gesproken maar de inhoud van de bijbel stond toen al eeuwen vast.
Bron: http://www.jungspsycholog(...)lingen-in-de-bijbel/
Eerste Concilie van Nicea
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Het Eerste Concilie van Nicea in 325 wordt het eerste oecumenisch concilie genoemd. Het werd bijeen geroepen door keizer Constantijn de Grote en was een samenkomst van 318 bisschoppen. Hier werd de officiële leer van de toenmalige Kerk en van de latere Rooms-Katholieke en Oosters-orthodoxe Kerken vastgelegd.
De voornaamste aanleiding tot bijeenroepen van het concilie was de onrust ontstaan door de leer verspreid door Arius. Hier kwam het hart van de Geloofsbelijdenis van Nicea tot stand, die echter pas later tijdens het Concilie van Constantinopel I 381 werd neergeschreven en aangevuld. Deze geloofsbelijdenis steunt onder meer op de verzoeningsleer van Irenaeus, en aldus het geloof in de erfzonde, en het geloof in één God. Het Oude Testament werd niet verworpen en de God van Jezus werd gelijkgesteld aan de God van het Oude Testament, JHWH. De goddelijke natuur van Jezus werd opnieuw bevestigd, en het idee van Jezus als hoogste schepping, zoals het Arianisme beweerde, werd verworpen. Pas door het Concilie van Constantinopel I werd ook de 'status' van de Heilige Geest als derde persoon van God vastgesteld, waarmee de christelijke leer van de triniteit voor altijd werd vastgelegd.
Op het concilie speelde Athanasius (de latere bisschop, maar toen nog diaken onder bisschop Alexander van Alexandrië) een belangrijke rol bij de bestrijding van het Arianisme. Op zijn voorstel werd de Griekse term 'homo-oesios' (= van hetzelfde wezen) voor de natuur van de Zoon ingevoerd, om de wezenseenheid van God de Vader en Zijn Zoon Jezus Christus tot uitdrukking te brengen. Slechts twee bisschoppen weigerden het besluit te ondertekenen. Drie anderen, onder wie Eusebius van Nicomedië, maakten een reserve, waarover nog een halve eeuw gestreden zou worden. Het "geloof van Nicea" zou de dogmatische referentie blijven voor alle andere concilies van de oude kerk.
Tijdens dit concilie werd ook de datum van Pasen vastgelegd. Het werd: de eerste zondag ná de volle maan ná de lente-equinox. Christenen die vasthielden aan de joodse berekeningswijze werden quartodecimanen genoemd.
Daarnaast werd de erenaam patriarch toegekend aan de vier bisschoppen van de belangrijkste steden in het christelijk Romeinse Rijk: Rome, Antiochië, Alexandrië en Jeruzalem.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_Concilie_van_Nicea
Concilie
In 381 was Constantinopel het toneel van het tweede Oecumenische Concilie. Keizer Theodosius I had tot deze bisschoppenvergadering besloten vanwege een ketterij die de Godheid van de Heilige Geest loochende. Het concilie kwam bijeen in het keizerlijk paleis en werd voorgezeten door de heilige Gregorius van Nazianze. De bisschoppen formuleerden nagenoeg eensgezind een geloofsbelijdenis, die nog steeds in de Mis als het Credo gezongen wordt. Een ander resultaat van dit concilie werd vastgelegd in de derde canon. Daarin stond: "De bisschop van de stad Constantinopel moet het ereprimaat bezitten na de bisschop van Rome, omdat zij het nieuwe Rome is." Deze bepaling werd echter afgekeurd door de legaten van paus Damasus I. In Constantinopel zouden nog drie Oecumenische Concilies worden gehouden, in 553, in 680 en in 869.
Iconoclasme
In 717 werd Leo III keizer van het Oost-Romeinse Rijk. Zijn heerschappij zou grote gevolgen hebben voor de Byzantijnse kunst. Terwijl hij voortdurend oorlog voerde met Arabieren en andere volkeren, kon hij toch begrip opbrengen voor de kritiek die zijn vijanden op de in hun ogen heidense iconenverering hadden. Om die kritiek te laten verstommen besloot hij Constantinopel te zuiveren van beelden. Een vernietigende storm tastte de vele iconen en andere schilderingen in de vele godshuizen van de stad aan. Iedereen die weerstand bood, liet de keizer wreed straffen. Het Iconoclasme werd veroordeeld op het Tweede Concilie van Nicea van 787, maar het zou nog tot 843 duren dat iconenverering in het Oosten gevaren met zich meebracht. In maart 843 liet keizerin-regentes Theodora een synode bijeenroepen waarin de Byzantijnse bisschoppen de bepalingen van Nicaeanum II nogmaals bekrachtigden. Dit historische feit wordt in de Byzantijnse Ritus jaarlijks herdacht op het Feest van de Overwinning van de Orthodoxie.
Latijnse keizerrijk van Byzantium
Op 16 mei 1204 installeerden de kruisvaarders in de Hagia Sofia de Frankische graaf Boudewijn van Vlaanderen tot keizer. Vijftig jaar lang zou Byzantium het Latijns keizerrijk Romania zijn. De geestelijkheid van Constantinopel moest een eed van gehoorzaamheid aan de Latijnse Kerk afleggen. Daardoor groeide de afkeer van de Byzantijnen voor de westerse overheersers en werd de afstand tussen de twee Kerken die door het Oosters Schisma was ontstaan alleen maar groter. In 1261 wist de Byzantijnse familie Palaeologos de heerschappij echter over te nemen. Het Huis Palaeologos zou tot aan de val in 1453 blijven regeren en was daarmee de langst zittende dynastie in Constantinopel
De Val van Constantinopel
Op 29 mei 1453 kwam er een einde aan het Oost-Romeinse Rijk met de verovering van Constantinopel door de Ottomaanse sultan Mehmed II. De Ottomanen, of liever de Osmanen - naar de stichter van deze Turkse stam, Osman I - zijn de opvolgers van de Seldsjoeken. Mechmed II was een absoluut heerser en werd beschouwd als kalief oftewel beschermer en heer van de wereldwijde moslimgemeenschap. Constantinopel werd daardoor als hoofdstad van het Osmaanse rijk een centrum van islamitische cultuur. Mehmed II en zijn opvolgers gaven aan joden en christenen in het rijk een aparte status. Aan de patriarch van Constantinopel verleende hij het privilege om recht te spreken over de leden van de christelijke gemeenschap.
Bron: http://www.katholiekneder(...)585159_FLetterC.html
De kruistochten waren het gevolg van een mengsel van middeleeuwse godsdienstige bezieling en brute gewelddadigheid. Beide hartstochten vonden in een 'Heilige Oorlog' hun uitlaat. Religie en vechtlust waren echter niet de enige redenen. Er was ook een economische reden: De verovering van het gebied rond de Middellandse Zee door moslims in de loop van de 7e eeuw veroorzaakte de ondergang van de internationale handel en ook het definitieve einde van het vroegere Romeinse Rijk. Het opleven van de handel zou alleen kunnen na de herovering van dit gebied. Met het geleidelijk verval van de islamitische macht en de toenemende macht van het westen en ook van de katholieke kerk werd zo'n herstel mogelijk.
In 1088 werd een Fransman tot paus benoemd: paus Urbanus II. Zijn oproep op het Concilie van Clermont (het huidige Clermont-Ferrand) in 1095 om heilige plaatsen te bevrijden, vond onverwacht veel gehoor. Urbanus II inspireerde allen door de leuze 'God wil het' (Deus lo volt).
De oproep tot een 'Kruistocht' was ook bedoeld om hulp te bieden aan het Oost-Romeinse ofwel Byzantijnse Rijk. Constantijn de Grote had in het jaar 330 de stad Byzantium tot hoofdstad gemaakt van zijn rijk onder de naam Constantinopel. Ongeveer 100 jaar later waren de stadsmuren gebouwd, die de stad vanaf landzijde meer dan 1000 jaar zouden beschermen (tot het jaar 1453). Het Byzantijnse rijk kende perioden van voor- en van tegenspoed. In 1071 hadden de Seldsjoeken de Byzantijnen een vernietigende nederlaag bezorgd en sindsdien ging steeds meer grondgebied verloren. Dit was de belangrijkste reden dat de Byzantijnse keizer, Alexius Comnenus (of Komnenus), aan paus Urbanus II om hulp had gevraagd, met als argument het beschermen en bevrijden van de heilige plaatsen.
Bron: http://home.tiscali.nl/ordedertempelieren/Hfdst-1.html
De doop werd pas later het sacrament van de christelijke initiatie. Op verschillende plaatsen in het Nieuwe Testament komen we de gedachte van de doop tegen. De bekendste plaats in de Bijbel is Matteüs 28 vers 19.[1] Een andere bekende vindplaats is Marcus 16:16.[2]
De oorspronkelijke doop bestaat uit een onderdompeling in of onder water. De vroege kerkgeschiedenis vermeldt ons, dat deze vorm van dopen gedurende de eerste drie eeuwen van de kerk gehandhaafd werd. Pas vele eeuwen na de bekering van de Romeinse keizer Constantijn de Grote, waarmee een einde kwam aan de christenvervolgingen, ging men geleidelijk over tot de doop door overgieting (effusio). De christenen werden nu niet meer vervolgd, ze werden juist met respect behandeld, zodat het vele voordelen met zich meebracht om christen te worden. Iedereen die in het christelijke rijk van Constantijn de Grote geboren werd, was door zijn geboorte automatisch een christen en behoorde dan ook gedoopt te worden. Vele christelijke instanties hanteren nog steeds deze laatste methode.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Doop_(sacrament)
Door de komst van alle keizerlijke instituten en rijksinstellingen en de bijbehorende privileges trok 'Nova Roma' snel grote aantallen nieuwe bewoners aan en groeide explosief. Constantijn startte ook onmiddellijk een gigantisch bouwprogramma om de stad te beveiligen en om het 'keizerwaardig' te maken. En binnen korte tijd was de stad ook inderdaad een waardige nieuwe hoofdstad voor het Romeinse Rijk en stak het het oude Rome naar de kroon. 'Nova Roma' stond al snel beter bekend als Constantinopolis (=de stad van Constantijn). Deze stad bleef de hele geschiedenis van het rijk de onbetwiste hoofdstad en de aangewezen plaats voor wie geïnteresseerd was in cultuur, wetenschap en kunst, religie en de nieuwste trends.
Bron: http://www.bertsgeschiede(...)ant_constantijn.html
Toen in de zevende en achtste eeuw A.D. het Byzantijnse christelijke keizerschap in Constantinopel door de Syrische Omajaden en hun voorgangers werd ‘gepasseerd’, vestigden moslims zich ook in christelijke en Joodse heilige plaatsen zoals in Egypte (Alexandrië 642-646), de Sinai-woestijn (Catharina-klooster +/- 650) en Palestina (Jerusalem 637).
Maar ook het christendom was uitgewaaierd. De dominante richting had zich via Paulus en Petrus, Clemens, Ignatius, Polycarpus, Irenaeüs, Justinus en Cyprianus c.s. gesettled in het Westen, maar er waren allerlei min of meer aan ‘heidense’ of Joodse religieuze opvattingen verwante stromingen uitgewerkt in de culturele centra van het grootschalige Syrië, van Perzië, van Egypte en ook van het Arabische schiereiland.
Jacobus van de
Jacobuschristenen Vooral Joodse, gnostieke en neo-platoonse vormen van Christendom hadden zich er genesteld. Het verschil in richting werd vooral bepaald door de opvatting over de goddelijkheid en de menselijkheid van Jezus.
Gnostieke duif Doordat men in het Westen het begrip goddelijkheid anders opvatte dan in het Oosten (niet zo exclusief, zodat de Romeinse keizer als goddelijk kon worden vereerd) en men in het Oosten de menselijkheid van Jezus ondermijnde door met Plato van een soort schijnlichaam te spreken (hoe eerder ervanaf, hoe beter, vindt het teruggevonden Judasevangelie), was er een verwijdering gaande die keizer Constantijn er mede toe aanzette het centrum van zijn rijk van Rome naar het nieuwe Constantinopel te verplaatsen en via de concilies ook theologisch orde op zaken te stellen. Geen gnostiek en geen judaïsme, maar orthodoxie. Het leidde tot Byzantinisme.
Bron: http://www.gerardweel.nl/constantijn/index.php
In de voetsporen van de apostel Paulus was de hoogbejaarde paus Johannes-Paulus II naar Athene gereisd en had er de Grieken vergiffenis gevraagd voor de vreselijke wandaden die rooms-katholieken hadden bedreven ten opzichte van hun christelijke broeders en zusters. Bedoeld was de dubieuze verovering van Constantinopel in 1204, toen het kruistochtleger - met een aanzienlijke delegatie van edelen en ridders uit de Nederlanden - in de Grieks-christelijke stad moordde, verkrachtte, brandde, plunderde en vernietigde… Daarna kwam er een Latijns keizerrijk tot stand onder leiding van de graaf van Vlaanderen en Henegouwen, Boudewijn IX. Westerse edelen zouden er de plak blijven zwaaien tot in 1261 ; er ontstond een hertogdom met Athene als hoofdstad en het vorstendom Achaia zou zelfs tot diep in de veertiende eeuw stand houden. Maar de verbrokkeling zou fataal blijken te zijn en de Byzantijnen zouden de klap nooit meer te boven komen. In 1453 werden de resten van het ooit zó machtige Oost-Romeinse keizerrijk door de Turken veroverd.
Bron: http://www.middelnederlands.be/limborch/220constantinopel.htm
Rond 300 was tien procent van de inwoners in het Romeinse Rijk christen. In 312 trok keizer Constantijn op naar Rome om zijn heerschappij over het Romeinse Rijk te bevechten. Constantijn beweerde een kruis aan de hemel te zien met daaronder de woorden: in dit teken zul je overwinnen. Constantijn liet daarop de letters X (Griekse letter Chi) en P (Griekse letter Rho) - de eerste twee letters van Christus - aanbrengen op de schilden en kleding van zijn soldaten. Toen hij de slag won en keizer werd, maakte hij het christendom tot wettige godsdienst van zijn rijk. Keizer Constantijn deed meer dan de gelijkstelling van het christendom aan andere geloven. Geestelijken hoefden geen belasting te betalen en ook niet als soldaat in het leger dienst te doen. Hij schonk landgoederen aan de kerk. Hij stimuleerde de bouw van kerken, zoals de eerste Sint-Pieter in Rome. En hij stelde de zondag als officiële rustdag in. Vandaar dat hij in de christelijke wereld bekend raakte als Constantijn de Grote. Door zijn maatregelen werd de christelijke kerk in een klap de grootste grootgrondbezitter na de keizer. Overal werden kerken gebouwd zodat alle burgers gekerstend konden worden. Ook de instelling van de zondag als dag voor het geloof droeg hiertoe bij. Het straatbeeld veranderde na verloop van tijd. De Romeinen leefden op straat, in theaters, zuilengalerijen, badhuizen en pleinen. In plaats daarvan verschenen prive-woningen, gelegen aan smalle straatjes en werden de kerken de enige openbare ontmoetingsplaatsen. Kerk en staat raakten steeds meer met elkaar verweven totdat uiteindelijk de keizers door de pausen van Rome gekroond werden.
Bron: http://edugate.fss.uu.nl/~crocicl/bronnen/23bron3.html
http://www.tapu.nl/kk_400007.html
http://historiek.net/inde(...)-apostel-Paulus.html
http://www.fontys.nl/lera(...)tappenplan_stap1.htm
Aanvankelijk beschouwden buitenstaanders de eerste christenen als een nieuwe joodse sekte maar al snel begon deze zich te onderscheiden van het Jodendom. Volgens het boek Handelingen kreeg Petrus een visioen waarin God hem te kennen gaf dat de spijswetten gegeven in de Thora niet belangrijk waren voor bekeerde niet-joden. Later kwam de kwestie van de besnijdenis aan bod: ook deze hoefden niet-joden niet meer te ondergaan. De zendingsreizen van de apostel Paulus, vooral in het Hellenistische deel van het Romeinse Rijk, droegen het christendom tot buiten de grenzen van het toenmalige Israël. Paulus en zijn medewerkers (Timothéus, Titus en Lukas) brachten de Boodschap van "de verrezen Heer" in alle grote steden van het Romeinse rijk. Dit gebeurde onder meer in Antiochië, Efeze, Korinthe, Rome en Alexandrië. Vanuit de steden verspreidde de leer en de christelijke gemeente zich naar het platteland.
In deze tijd werden Paulus en Petrus in Rome ter dood gebracht. Tot op de dag van vandaag is Rome de stad waar Paulus en Petrus begraven liggen en daarmee voor de Rooms-katholieke Kerk het centrum en symbool van de kerkelijke eenheid, hoewel de meeste christenen aan het begin van de eenentwintigste eeuw niet meer in Europa wonen.
Het christendom groeide omdat de christenen een boodschap van verlossing brachten die de maatschappelijke onderlaag (slaven, armen, ongewenste kinderen, prostituees, enz.) aansprak. Ook was de christelijke kerk bij uitnemendheid een instelling die zich metterdaad bekommerde om de minderbedeelden. Mede daardoor groeide de christelijke kerk.
In Antiochië, het huidige Antakya (Turkije) aan de Orontes werden de volgelingen, de discipelen van Jezus voor het eerst christenen genoemd. Dit is te lezen in Handelingen 11 vers 26.
Binnen de Kerk zelf ontstaat er strijd ten gevolge van het ontstaan van verschillende standpunten en inzichten.
· Een reeds vanaf het eerste begin bestaande joods-christelijke stroming rond Jacobus, de leider van de christelijke gemeenschap in Jeruzalem, welke vindt dat de kerk van Paulus teveel van de joodse leer is gaan afwijken;
· De gnostici willen de christelijke leer vermengen met een heidense filosofie;
· Marcion wil onder invloed van de gnostiek grote delen van de Bijbel afschaffen;
· Montanus verzet zich tegen de verambtelijking van de vroegchristelijke kerk.
In antwoord op deze verschillen van inzicht komt de kerk in deze eeuw tot het opstellen van een geloofsbelijdenis (de apostolische geloofsbelijdenis in 12 artikelen), tot de aanvaarding van de canon (de lijst gezaghebbende boeken van de Bijbel) en tot de instelling van het bisschopsambt. De inzichten die verworpen worden, komen als dwalingen (ketterijen) te boek te staan.
Van strategisch belang voor de verspreiding van het evangelie in de wereld was de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70. Door het wegvallen van Jeruzalem als religieus centrum werden andere steden in de wereld van die tijd belangrijk als centrum voor de snel groeiende kerkgemeenschap. Rome, waar Petrus en Paulus begraven lagen ging uiteindelijk domineren en groeide uit tot de centrale stad van het christendom. De bisschop van Rome kreeg al spoedig een bijzondere status en zijn zetel groeide uiteindelijk uit tot het Pausschap zoals dat hedentendage nog bekend is in de rooms-katholieke Kerk.
Uit de eerste eeuw kwamen, naast het Nieuwe Testament, ook enkele andere belangrijke schriftelijke bronnen beschikbaar. Van Clemens werd een tweetal brieven bekend. Ook het onderwijs van de Twaalf Apostelen, de Didache, was een belangrijke schriftelijke bron vanuit de eerste eeuw van het christendom.
Er ontstaan in deze eeuw drie belangrijke centra van het christelijke geloof:
· Vanuit Klein-Azië ontstaat In Zuid-Europa de bijbelspraktische school. Irenaeus van Lyon en zijn leerling Hippolytus van Rome prediken tegen de opkomende gnostiek de vleeswording van het Woord. In Jezus is God mens geworden.
· In Alexandrië ontstaat een christelijk-wijsgerige theologie en de allegorische leeswijze van de Bijbel. Ten zuiden van Alexandrië, in Wadi Natroen, vestigden zich de eerste heremieten.
· In Carthago staat de tegenstelling tussen zonde en genade centraal. Hier is Tertullianus de belangrijkste leermeester van de Kerk. Cyprianus, een leerling van Tertullianus, geeft krachtige geestelijke leiding. Met hem komt het bisschopsambt tot ontwikkeling.
Vanuit deze drie centra ontstaan allerlei bewegingen in de vroegchristelijke Kerk. Er worden vragen gesteld aangaande de goddelijke natuur van Christus. Sommigen (onder andere Paulus van Samosata) geloven niet in de godheid van Christus. Anderen (zoals Praxeas en Sabellius) geloven niet in zijn mens-zijn. De Kerk echter stelt dat Christus waar God en waar mens is.
Ook zijn er invloeden vanuit de heidense omgeving. Het neoplatonisme benadrukt de dualiteit tussen geest en stof. Het manicheïsme probeert de gnosis, oosterse religie en christendom te verenigen. Ook de mithrasverering dringt de kerk binnen. Ondanks deze spanningen blijft de Kerk terrein winnen op het heidendom.
De vierde eeuw is ongetwijfeld een hoogtepunt in de geschiedenis van de christelijke Kerk. Tijdens de regering van Constantijn de Grote wordt door het edict van Milaan (313) godsdienstvrijheid toegestaan en komt er een einde aan de christenvervolgingen van Diocletianus (303-305 n.Chr.) en Galerius (305-311 n.Chr.). In feite worden vanaf dat moment de andere godsdiensten benadeeld. Ten tijde van het Edict van Milaan was waarschijnlijk nog slechts 10% van de bevolking van het Romeinse Rijk Christen, maar veertig jaar later was dat al ongeveer de helft. Het kortstondige streven van - vermoorde - keizer Julianus de Afvallige om de christelijke vloedgolf te stuiten, liep op een mislukking uit. Onder keizer Theodosius I wordt het christendom in 380 zodanig bevoordeeld dat we kunnen spreken van staatsgodsdienst. Vanaf 392 worden alle andere godsdiensten verboden.
Ook is de vierde eeuw de tijd van grote oecumenische concilies waar belangrijke besluiten worden genomen over de leer. In 325 wordt het Concilie van Nicea bijeengeroepen en in 381 dat van Constantinopel. Tevens spreekt de kerk zich uit over de ware leer. Arius ontkende de godheid van Christus. Athanasius van Alexandrië zet zijn stempel op het theologisch denken en levert een belangrijke bijdrage tot de bestrijding van arianisme en de formulering van de leer van de Triniteit. Deze leer wordt vastgelegd in de Geloofsbelijdenis van Nicea. Uitgesproken wordt dat God één is in Wezen en drie in Personen. De Christenheid belijdt de drie-ene God. Dit wordt een vaststaand, blijvend geloofspunt voor de Kerk.
In deze eeuw breidt de Kerk zich uit naar Perzië, Armenië en Noord-Europa.
Naast Athanasius zijn de drie grote Cappadociërs (Basilius de Grote, Gregorius van Nazianze en Gregorius van Nyssa) belangrijke theologen in deze periode. Hun werk geeft de Kerk een duidelijke formulering van de Triniteit.
Bron: http://wapedia.mobi/nl/Kerkgeschiedenis
Het Concilie van Nicae (thans Iznik Turkije)
In het jaar 325 (19 juni) na Christus kwam door toedoen van de grote Constantijn het Concilie bijeen ( Katholieke kerkleiding) om te onderzoeken of er een gemeenschappelijk standpunt kon worden ingenomen over de "status" van Jezus Christus. In die tijd waren er nog steeds verschillende geaccepteerde stromingen. Jezus was Goddelijk en Jezus was een mens. Constantijn wilde binnen zijn rijk slechts 1 godsdienst. De reden laat zich raden. Het is eenvoudiger 1 godsdienst onder controle te houden dan 4!! De Arianen waren in die tijd veruit de grootste en belangrijkste beweging. In een stemming binnen de vergadering ( Concilie) werd met 297 stemmen tegen 3 besloten dat Jezus Goddelijk was. De meerderheid van de bisschoppen opteerde voor de bevestiging van het dogma in de traditionele zin (Christus is de zoon van God). Constantijn zorgde er dan voor dat de 'arianen', een minderheid binnen de Bisschops-groep, werden verbannen. Een klein stukje vertaald: En zij die echter zeggen "dat er ooit was dat Hij er niet was" en "dat alvorens Hij geboren was, Hij er niet was" en "dat Hij uit niet iets dat bestaat is voortgekomen (in de Latijnse tekst: "wat de Grieken exuconton noemen"), noch uit een andere hypostase of wezen, zeggende dat de zoon van God wisselvallig en veranderlijk is", deze excommuniceert de katholieke en apostolische kerk. Het ware geloof werd dan samengevat in het fameuze 'Symbolum van Nicea', het 'Credo', zoals dat in een catechismus terug te vinden is. De geloofsbelijdenis die in Niceau werd opgesteld is nog steeds in gebruik in de Christelijke kerken en wordt in iedere dienst uitgesproken. Het Goddelijk verklaren van Jezus was eigenlijk niet eens de belangrijkste reden dat het Concilie bij elkaar kwam. De vergadering was feitelijk bijeen geroepen om vast te stellen of Vader en Zoon gelijkwaardig waren. De uitkomst van het Concilie was in ieder geval dat de drie hoofdstromingen ( die toen nog werden geaccepteerd) waren teruggebracht tot één standaard-geloofsovertuiging. Het is belangrijk te realiseren dat er tijdens het Concilie in het jaar 325 een besluit werd genomen over iets dat 300 jaar eerder zich had afgespeeld. Zoiets als dat wij nu zouden discussiëren over iets dat in het jaar 1700 al dan niet is gebeurt. Belangrijk is te vermelden dat de kerk nu letterlijk en figuurlijk een wapen in handen had om hun geloof met harde hand op te leggen en de ketters met wortel en tak uit te roeien. Dat wapen was natuurlijk Constantijn. Diezelfde Constantijn zei dat hij Christen was geworden. Hij liet zich echter pas op zijn sterfbed tot Christen dopen. Historici zijn van mening dat zijn bekering tot het Christendom vooral door politieke doeleinden was ingegeven. Tijdens zijn leven was hij een fanatiek aanbidder van Isis. Na terugkeer van het concilie liet Constantijn zijn vrouw en zoon vermoorden.
Zodra Constantijn zich bekeerde tot het orthodoxe Christendom en de staat macht heeft, gaat de Christelijke staat daadwerkelijk invloed uitoefenen op het Christendom. Tegen het einde van de 4e eeuw zijn er dan ook vele wetten tegen ketters. Het rijk van Constantijn was in den beginne antichristelijk. Het werd Christelijk en ging zelfs een stap verder. Het bepaalde hoe het Christendom er uit zou gaan zien.
De ketters en met name de Gnostici werden op een onvoorstelbaar grondige manier uit de geschiedenis verwijderd. Er is vrijwel niets meer te vinden uit de beginjaren van het Christendom. Wat er nog wel is te vinden zijn wonderlijk genoeg de denunciaties en fragmenten die bewaard zijn gebleven in de verhandelingen van de kerkvaders over ketterij. Althans zo leek het tot ergens midden 20e eeuw. Het hele Concilie van Nicea is goed gedocumenteerd. Type op Internet in Council+Nicea en je krijgt een enorme rij verwijzingen, inclusief naar de Rooms Katholieke bibliotheek.
Samenstelling van de Bijbel.
De belangrijkste redacteuren van de Bijbel waren Eusebius en Athanasius. Aan het begin van de 4e eeuw stelde zij uit legenden en zijn eigen fantasie de "enige en ware" geschiedenis van Christendom samen. De Historia Ecclesiastica. De geschiedenis die hierna werd geschreven werden hoe dan ook gedwongen de twijfelachtige Eusebius als uitgangspunt en basis te hanteren. Iedereen met een andere opvatting werd verketterd. Ketterse geschriften moesten worden vernietigd. Op die manier werd de overtuiging en het werk van Eusebius aan de volgende generaties doorgegeven en gezien als ware feiten. Deze feiten zijn nog steeds de basis van onze bijbel.
De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars. Het voortbrengen van een geschikte geschiedenis heeft altijd deel uitgemaakt van het arsenaal van de politieke manipulatie.
De bijbel is niet één werk, maar bestaat uit diverse boeken die op verschillende plaatsen en in verschillende tijden tot stand zijn gekomen. Later heeft men deze boeken 'gebundeld' en er goddelijk gezag aan toegekend. Dit goddelijk gezag noemt men ook wel canon (= richtsnoer). Binnen de christelijke wereld is er echter geen eenduidige opvatting over welke boeken wel en welke niet tot de canon van de bijbel behoren. Dit vindt zijn oorsprong in wat de joden tijdens de eeuwen rond het begin van de christelijke jaartelling als gezaghebbende boeken beschouwden. In de Griekse vertaling van de joodse bijbel (de Septuaginta) die omstreeks 150 v. Chr. verscheen staan meer boeken dan in de canon, zoals die later - omstreeks 100 n. Chr. - door de rabbijnen van Jamnia werd vastgesteld. De rabbijnen van Jamnia stelden als regel dat boeken over een Hebreeuwse (originele) vertaling moesten beschikken om deel te kunnen uitmaken van de canon. Tien boeken uit de Septuaginta voldeden hier niet aan. Aanvankelijk volgden de christenen de Septuagint als gezaghebbende bundel. Pas na de reformatie werd door nieuwe groeperingen de canon van Jamnia gevolgd, waardoor veel kerken van de reformatie tien Bijbelboeken niet als gezaghebbend zijn gaan beschouwen. Deze boeken noemt men deuteroncanonieke boeken. Bij deze begripsverschillen van de canon gaat het overigens altijd over het Oude Testament. Wat betreft de canon van het Nieuwe Testament bestaat binnen de christelijke kerken geen verschil van mening. Deze canon kreeg een officieel karakter in de Paasbrief van de Alexandrijnse bisschop Athanasius in 367, waarin deze de 27 de 27 boeken van het Nieuwe Testament als gezaghebbend voor de christelijke kerk aanmerkte. Latere concilies hebben dit steeds bevestigd.
De boeken die uiteindelijk niet tot de canon gerekend worden staan bekend als apocrief
Bron: http://www.seti2.nl/index_bestanden/Vroegechristendom.htm
Voor ons heeft de politieke geboorte van de Europese beschaving, zogezegd de wortels van onze wereldhistorie, in Egypte plaatsgevonden.
Aan de andere kant, de wortels van de kerkgeschiedenis liggen op de Balkan en in Klein-Azië, de oude regio, waarvan Jeruzalem, de stad van David, het centrum was. Het is waarschijnlijk dat deze stad ook Troje was, en waarschijnlijk ook Amorion, de geboorteplaats van Theophilos = koning David = keizer Romanus in de tweede helft van de 11e eeuw die nog steeds in Alexandrië regeerde. Deze stad werd pas naderhand CONSTANTINOPEL genoemd en tot op heden onder deze naam bekend.
Deze regio heette Troad(2), Fraki(2), Goti(2) (Chettoer (2)), het land van Chansk(2) (het land van Chanaänsk(2)), maar ook JUDEA. Juist daar ontstond de joods-christelijke geloofsleer die zich aan het einde van de 11e eeuw splitste in het christendom en het jodendom. In de moderne geschiedenisboeken wordt het jodenchristendom in de eerste eeuwen na Chr. gedateerd. Deze term is niet door ons verzonnen; bij geschiedschrijvers over religie is hij goed bekend. In de metropool Alexandrië bleven de keizers aan de Helleense (stamt het woord Helleen misschien af van de naam Nijl, de grote rivier in Egypte?) Oudgriekse geloofsleer vasthouden en waren zij uit het oogpunt van de joodchristenen ketters (vergelijk de situatie, beschreven in de Evangeliën).
Judea onderwierp zich aan Rome – Alexandrië. Voor het gehele imperium wordt in de bijbel de naam Israël gebruikt. En zo is het bijbelse Israël het Romeinse Rijk. Het woord Israël zelf betekent volgens de bijbel vechtend tegen God, precies (!) hetzelfde als het woord Ptolemaeus. Wij herinneren er aan dat de Egyptische koningen Ptolemaeus heetten die in Alexandrië regeerden. Dit is in goede overeenstemming met het feit dat Alexandrië in het begin de hoofdstad van Israël was.
Wij kennen het imperium van de 10e - 12e eeuw tegenwoordig ook onder andere namen, zoals:
het Oude Babylonische Rijk,
het Rome van de eerste keizers (beschreven door Titus Livius),
het Rome van Caesar en Augustus (van de 1e eeuw v. Chr. tot de 1e eeuw na Chr.),
het Egyptische Rijk van de farao’s.
Onder de keizers-farao’s van dit Imperium waren ook de bekende Saul, David, Salomon = Sulla, Pompeius, Julius Caesar = Aurelianus, Diocletianus, Constantius Chlorus. Hun originelen zijn de imperatoren van de tweede helft van de 11e eeuw. In Byzantijnse kronieken weerspiegelen zij Isaäc I Comnenus (oorlogsdictator, de stichter van de dynastie), Romanus (Romulus), Nicephoros (de overwinnaar). Hun lichamen waren in de Egyptische piramiden begraven, op het beroemde veld van de piramiden bij Babylon - Cairo.
Deze situatie bleef tot het einde van de 11e eeuw na Chr. bestaan. Aan het einde van de 11e eeuw gebeurde datgene wat soms de religieuze explosie wordt genoemd. Zij volgde na gebeurtenissen die in Jeruzalem – Troje (Constantinopel) plaatsvonden, waarvan de meerderheid van de joods-christelijke bevolking van het Imperium getuige was, en wel de kruisiging van Christus in Judea. Over deze gebeurtenissen zijn wij tegenwoordig voornamelijk door de evangeliën geïnformeerd. Men moet echter in het achterhoofd houden dat, hoewel de evangeliën zelfs de oudste documenten voor onze teksten zijn, zij pas in de 13e – 14e eeuw na Chr. definitief werden samengesteld en sporen van deze periode dragen.
In die tijd was de meerderheid van de bevolking van het Imperium blijkbaar al joods-christelijk en dit verschil in geloof tussen de bevolking en het keizerlijke hof stoorde naar alle waarschijnlijkheid de keizers-farao’s. Uit de kerkelijke overlevering weten wij van de vervolging van christenen in het antieke Rome, die de imperatoren geen succes bracht, omdat de christenheid zich meer en meer uitbreidde. Na de evangelische gebeurtenissen splitsten de joodchristenen zich in twee groepen: zij die in Christus geloofden en zij die niet in hem geloofden. De gelovigen (christenen) waren duidelijk in de meerderheid, zoals verdere gebeurtenissen vertelden. Later gebruikte men alleen voor deze groep de term christenen. De anderen werden joden genoemd.
De Romeinse keizer Constantijn de Grote (hij is immers een Egyptische farao) maakte van deze situatie handig gebruik. Hij koos de kant van de christenen en begon een religieuze oorlog die hij de gedaante van een kruistocht gaf. Uiteindelijk leidde de oorlog tot een bezetting van de Balkan en Klein-Azië met keizerlijke troepen. De hoofdstad van het Imperium werd naar Jeruzalem verplaatst, later bekend onder de naam van de keizer, Constantinopel. De verplaatsing van de hoofdstad werd blijkbaar niet alleen bepaald door religieuze, maar ook door strategische overwegingen, omdat Constantinopel gunstiger lag dan Alexandrië, bovendien was dit een verhuizing van de kopermijnen naar de ijzermijnen. Wij moeten in dit verband ook niet vergeten dat de Balkan het vaderland van de keizerlijke dynastie was; de vader van Constantijn de Grote, Constantius Chlorus, kwam, zoals bekend, uit Servië.
Dit is de eerste kruistocht. Tegenwoordig is hij in hoofdzaak bekend van beschrijvingen van deelnemers aan de legers van de West-Europese kruisvaarders, ofschoon ook Byzantijnse beschrijvingen bewaard zijn gebleven. Kruisvaarders uit West-Europa namen deel aan de verovering van Nicaea en andere steden in Klein-Azië. Zij vochten ook in Syrië. Na de oorlog ontvingen de leiders van de kruisvaarders grondbezittingen in het Imperium, waarover wij na de verplaatsing van de hoofdstad gewoon werden geïnformeerd door de Byzantijnse geschiedenis (ofschoon Byzantium zuiver een afgesproken naam is - door historici verzonnen - , behield het vroegere Romeinse of Roomse Rijk de zelfgekozen naam).
Bron: http://www.prometheus-del(...)l%201%20-%20H16.html
Concilie van Antiochië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Het Concilie van Antiochië was een niet-oecumenisch concilie van de rooms-katholieke Kerk, gehouden in het jaar 324 in Antiochië ter ere van het openen van de Gouden Kerk van Constantijn de Grote.
Kerkhistorici vermoeden dat hier de apostolische cannonieken geschreven zijn, een serie wetten en regels voor bisschoppen. Deze canonieken houden zich onder meer bezig met excommunicatie, synodes en de relaties met Joden en andere (in de ogen van de deelnemers) heidense stromingen. Ook de uiteindelijke samenstelling van de Bijbel, met name het Nieuwe Testament, werd hier waarschijnlijk vastgelegd.
Bron: [urlhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Concilie_van_Antiochi%C3%AB[/url]
Het Nieuwe Testament is oorspronkelijk geschreven in het Grieks, de toenmalige wereldtaal van het Romeinse rijk. Dit is eveneens het geval bij de apocrieve boeken, die door de Katholieke Kerk wél tot de canon van de heilig verklaarde bijbelboeken worden gerekend en door de protestantse kerken niet. Athanasius, de bisschop van Alexandrië stuurde in 367 na Chr. een Paasbrief rond aan al zijn christelijke gemeenten. In deze brief schreef hij ook een lijst van zijns inziens ‘door de Heilige Geest geïnspireerde teksten’. Er werd gesteld dat de Heilige Geest, als een stem uit hemelse dreven de tekst bij de auteurs had ingefluisterd. Athanasius’ lijst komt nauwkeurig overeen met de huidige samenstelling van het Nieuwe Testament. Hij beëindigde zijn Paasbrief met: ‘Laat geen mens eraan toevoegen, noch er iets aan afdoen.’ Iedere gemeente gebruikte tot dan toe haar eigen favoriete geschriften. De geschriften waren gekozen uit tientallen geschriften uit de vroegchristelijke literatuur. Er zijn 21 andere Evangeliën bekend naast de vier Evangeliën die zijn opgenomen in het Nieuw Testament. De in het Hebreeuws en Aramees geschreven teksten van het Nieuwe Testament vielen al spoedig af door hun beperkte taalgebied. De concilies van Hippo Regius in 393 en die van Carthago in 397 en 419 bekrachtigde de samenstelling van het Nieuwe Testament volgens Athanasius. De gekozen vier Evangeliën dateren uit resp. omstreeks 80, 70, 80 en 90-125 na Chr. en hebben hun informatie uit de tweede of derde hand. De auteurs zowel van de evangeliën als van enkele brieven zijn anoniem en de teksten hebben in de loop van de eerste eeuwen door overschrijving en bewerking vele wijzigingen ondergaan, die pasten in de zich ontwikkelende verlossingstheologie van de vroege kerken.
Canonvorming en heiligverklaring
Canon betekent Semitisch: maatstaf, richtsnoer. De vaste samenstelling van de bijbelinhoud vond geleidelijk plaats in de loop van de eerste eeuwen. De grens tussen canoniek en niet-canoniek is lange tijd vloeiend geweest. Omstreeks het midden van de vierde eeuw werd er een consensus in de christelijke kerken bereikt over de lijst van erkende bijbelboeken. Men stelde dat de (65) boeken bijeen hoorden en alle eenzelfde goddelijke oorsprong hadden d.w.z. dat de inhoud was vanuit God door mensen geschreven. De veel gebruikte afbeelding toont de Heilige Geest in de gedaante van een duif, die bezig is een bijbelschrijver te inspireren. Daarmee is de bijbel als heilig boek van alle andere boeken te onderscheiden. Deze andere, niet-heilige boeken hebben niet de pretentie van goddelijke oorsprong te zijn. De bijbel kreeg daarna voor de gelovigen een goddelijk gezag. God zou zich in de bijbel hebben geopenbaard. Een formele vaststelling van een lijst bijbelboeken op een algemene kerkvergadering heeft nooit plaats gevonden. Het concilie (Lat concilium is vergadering) van Trente, 1545-1563, heeft er wel over gesproken maar de inhoud van de bijbel stond toen al eeuwen vast.
Bron: http://www.jungspsycholog(...)lingen-in-de-bijbel/
Eerste Concilie van Nicea
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Het Eerste Concilie van Nicea in 325 wordt het eerste oecumenisch concilie genoemd. Het werd bijeen geroepen door keizer Constantijn de Grote en was een samenkomst van 318 bisschoppen. Hier werd de officiële leer van de toenmalige Kerk en van de latere Rooms-Katholieke en Oosters-orthodoxe Kerken vastgelegd.
De voornaamste aanleiding tot bijeenroepen van het concilie was de onrust ontstaan door de leer verspreid door Arius. Hier kwam het hart van de Geloofsbelijdenis van Nicea tot stand, die echter pas later tijdens het Concilie van Constantinopel I 381 werd neergeschreven en aangevuld. Deze geloofsbelijdenis steunt onder meer op de verzoeningsleer van Irenaeus, en aldus het geloof in de erfzonde, en het geloof in één God. Het Oude Testament werd niet verworpen en de God van Jezus werd gelijkgesteld aan de God van het Oude Testament, JHWH. De goddelijke natuur van Jezus werd opnieuw bevestigd, en het idee van Jezus als hoogste schepping, zoals het Arianisme beweerde, werd verworpen. Pas door het Concilie van Constantinopel I werd ook de 'status' van de Heilige Geest als derde persoon van God vastgesteld, waarmee de christelijke leer van de triniteit voor altijd werd vastgelegd.
Op het concilie speelde Athanasius (de latere bisschop, maar toen nog diaken onder bisschop Alexander van Alexandrië) een belangrijke rol bij de bestrijding van het Arianisme. Op zijn voorstel werd de Griekse term 'homo-oesios' (= van hetzelfde wezen) voor de natuur van de Zoon ingevoerd, om de wezenseenheid van God de Vader en Zijn Zoon Jezus Christus tot uitdrukking te brengen. Slechts twee bisschoppen weigerden het besluit te ondertekenen. Drie anderen, onder wie Eusebius van Nicomedië, maakten een reserve, waarover nog een halve eeuw gestreden zou worden. Het "geloof van Nicea" zou de dogmatische referentie blijven voor alle andere concilies van de oude kerk.
Tijdens dit concilie werd ook de datum van Pasen vastgelegd. Het werd: de eerste zondag ná de volle maan ná de lente-equinox. Christenen die vasthielden aan de joodse berekeningswijze werden quartodecimanen genoemd.
Daarnaast werd de erenaam patriarch toegekend aan de vier bisschoppen van de belangrijkste steden in het christelijk Romeinse Rijk: Rome, Antiochië, Alexandrië en Jeruzalem.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_Concilie_van_Nicea
Concilie
In 381 was Constantinopel het toneel van het tweede Oecumenische Concilie. Keizer Theodosius I had tot deze bisschoppenvergadering besloten vanwege een ketterij die de Godheid van de Heilige Geest loochende. Het concilie kwam bijeen in het keizerlijk paleis en werd voorgezeten door de heilige Gregorius van Nazianze. De bisschoppen formuleerden nagenoeg eensgezind een geloofsbelijdenis, die nog steeds in de Mis als het Credo gezongen wordt. Een ander resultaat van dit concilie werd vastgelegd in de derde canon. Daarin stond: "De bisschop van de stad Constantinopel moet het ereprimaat bezitten na de bisschop van Rome, omdat zij het nieuwe Rome is." Deze bepaling werd echter afgekeurd door de legaten van paus Damasus I. In Constantinopel zouden nog drie Oecumenische Concilies worden gehouden, in 553, in 680 en in 869.
Iconoclasme
In 717 werd Leo III keizer van het Oost-Romeinse Rijk. Zijn heerschappij zou grote gevolgen hebben voor de Byzantijnse kunst. Terwijl hij voortdurend oorlog voerde met Arabieren en andere volkeren, kon hij toch begrip opbrengen voor de kritiek die zijn vijanden op de in hun ogen heidense iconenverering hadden. Om die kritiek te laten verstommen besloot hij Constantinopel te zuiveren van beelden. Een vernietigende storm tastte de vele iconen en andere schilderingen in de vele godshuizen van de stad aan. Iedereen die weerstand bood, liet de keizer wreed straffen. Het Iconoclasme werd veroordeeld op het Tweede Concilie van Nicea van 787, maar het zou nog tot 843 duren dat iconenverering in het Oosten gevaren met zich meebracht. In maart 843 liet keizerin-regentes Theodora een synode bijeenroepen waarin de Byzantijnse bisschoppen de bepalingen van Nicaeanum II nogmaals bekrachtigden. Dit historische feit wordt in de Byzantijnse Ritus jaarlijks herdacht op het Feest van de Overwinning van de Orthodoxie.
Latijnse keizerrijk van Byzantium
Op 16 mei 1204 installeerden de kruisvaarders in de Hagia Sofia de Frankische graaf Boudewijn van Vlaanderen tot keizer. Vijftig jaar lang zou Byzantium het Latijns keizerrijk Romania zijn. De geestelijkheid van Constantinopel moest een eed van gehoorzaamheid aan de Latijnse Kerk afleggen. Daardoor groeide de afkeer van de Byzantijnen voor de westerse overheersers en werd de afstand tussen de twee Kerken die door het Oosters Schisma was ontstaan alleen maar groter. In 1261 wist de Byzantijnse familie Palaeologos de heerschappij echter over te nemen. Het Huis Palaeologos zou tot aan de val in 1453 blijven regeren en was daarmee de langst zittende dynastie in Constantinopel
De Val van Constantinopel
Op 29 mei 1453 kwam er een einde aan het Oost-Romeinse Rijk met de verovering van Constantinopel door de Ottomaanse sultan Mehmed II. De Ottomanen, of liever de Osmanen - naar de stichter van deze Turkse stam, Osman I - zijn de opvolgers van de Seldsjoeken. Mechmed II was een absoluut heerser en werd beschouwd als kalief oftewel beschermer en heer van de wereldwijde moslimgemeenschap. Constantinopel werd daardoor als hoofdstad van het Osmaanse rijk een centrum van islamitische cultuur. Mehmed II en zijn opvolgers gaven aan joden en christenen in het rijk een aparte status. Aan de patriarch van Constantinopel verleende hij het privilege om recht te spreken over de leden van de christelijke gemeenschap.
Bron: http://www.katholiekneder(...)585159_FLetterC.html
De kruistochten waren het gevolg van een mengsel van middeleeuwse godsdienstige bezieling en brute gewelddadigheid. Beide hartstochten vonden in een 'Heilige Oorlog' hun uitlaat. Religie en vechtlust waren echter niet de enige redenen. Er was ook een economische reden: De verovering van het gebied rond de Middellandse Zee door moslims in de loop van de 7e eeuw veroorzaakte de ondergang van de internationale handel en ook het definitieve einde van het vroegere Romeinse Rijk. Het opleven van de handel zou alleen kunnen na de herovering van dit gebied. Met het geleidelijk verval van de islamitische macht en de toenemende macht van het westen en ook van de katholieke kerk werd zo'n herstel mogelijk.
In 1088 werd een Fransman tot paus benoemd: paus Urbanus II. Zijn oproep op het Concilie van Clermont (het huidige Clermont-Ferrand) in 1095 om heilige plaatsen te bevrijden, vond onverwacht veel gehoor. Urbanus II inspireerde allen door de leuze 'God wil het' (Deus lo volt).
De oproep tot een 'Kruistocht' was ook bedoeld om hulp te bieden aan het Oost-Romeinse ofwel Byzantijnse Rijk. Constantijn de Grote had in het jaar 330 de stad Byzantium tot hoofdstad gemaakt van zijn rijk onder de naam Constantinopel. Ongeveer 100 jaar later waren de stadsmuren gebouwd, die de stad vanaf landzijde meer dan 1000 jaar zouden beschermen (tot het jaar 1453). Het Byzantijnse rijk kende perioden van voor- en van tegenspoed. In 1071 hadden de Seldsjoeken de Byzantijnen een vernietigende nederlaag bezorgd en sindsdien ging steeds meer grondgebied verloren. Dit was de belangrijkste reden dat de Byzantijnse keizer, Alexius Comnenus (of Komnenus), aan paus Urbanus II om hulp had gevraagd, met als argument het beschermen en bevrijden van de heilige plaatsen.
Bron: http://home.tiscali.nl/ordedertempelieren/Hfdst-1.html
De doop werd pas later het sacrament van de christelijke initiatie. Op verschillende plaatsen in het Nieuwe Testament komen we de gedachte van de doop tegen. De bekendste plaats in de Bijbel is Matteüs 28 vers 19.[1] Een andere bekende vindplaats is Marcus 16:16.[2]
De oorspronkelijke doop bestaat uit een onderdompeling in of onder water. De vroege kerkgeschiedenis vermeldt ons, dat deze vorm van dopen gedurende de eerste drie eeuwen van de kerk gehandhaafd werd. Pas vele eeuwen na de bekering van de Romeinse keizer Constantijn de Grote, waarmee een einde kwam aan de christenvervolgingen, ging men geleidelijk over tot de doop door overgieting (effusio). De christenen werden nu niet meer vervolgd, ze werden juist met respect behandeld, zodat het vele voordelen met zich meebracht om christen te worden. Iedereen die in het christelijke rijk van Constantijn de Grote geboren werd, was door zijn geboorte automatisch een christen en behoorde dan ook gedoopt te worden. Vele christelijke instanties hanteren nog steeds deze laatste methode.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Doop_(sacrament)
Door de komst van alle keizerlijke instituten en rijksinstellingen en de bijbehorende privileges trok 'Nova Roma' snel grote aantallen nieuwe bewoners aan en groeide explosief. Constantijn startte ook onmiddellijk een gigantisch bouwprogramma om de stad te beveiligen en om het 'keizerwaardig' te maken. En binnen korte tijd was de stad ook inderdaad een waardige nieuwe hoofdstad voor het Romeinse Rijk en stak het het oude Rome naar de kroon. 'Nova Roma' stond al snel beter bekend als Constantinopolis (=de stad van Constantijn). Deze stad bleef de hele geschiedenis van het rijk de onbetwiste hoofdstad en de aangewezen plaats voor wie geïnteresseerd was in cultuur, wetenschap en kunst, religie en de nieuwste trends.
Bron: http://www.bertsgeschiede(...)ant_constantijn.html
Toen in de zevende en achtste eeuw A.D. het Byzantijnse christelijke keizerschap in Constantinopel door de Syrische Omajaden en hun voorgangers werd ‘gepasseerd’, vestigden moslims zich ook in christelijke en Joodse heilige plaatsen zoals in Egypte (Alexandrië 642-646), de Sinai-woestijn (Catharina-klooster +/- 650) en Palestina (Jerusalem 637).
Maar ook het christendom was uitgewaaierd. De dominante richting had zich via Paulus en Petrus, Clemens, Ignatius, Polycarpus, Irenaeüs, Justinus en Cyprianus c.s. gesettled in het Westen, maar er waren allerlei min of meer aan ‘heidense’ of Joodse religieuze opvattingen verwante stromingen uitgewerkt in de culturele centra van het grootschalige Syrië, van Perzië, van Egypte en ook van het Arabische schiereiland.
Jacobus van de
Jacobuschristenen Vooral Joodse, gnostieke en neo-platoonse vormen van Christendom hadden zich er genesteld. Het verschil in richting werd vooral bepaald door de opvatting over de goddelijkheid en de menselijkheid van Jezus.
Gnostieke duif Doordat men in het Westen het begrip goddelijkheid anders opvatte dan in het Oosten (niet zo exclusief, zodat de Romeinse keizer als goddelijk kon worden vereerd) en men in het Oosten de menselijkheid van Jezus ondermijnde door met Plato van een soort schijnlichaam te spreken (hoe eerder ervanaf, hoe beter, vindt het teruggevonden Judasevangelie), was er een verwijdering gaande die keizer Constantijn er mede toe aanzette het centrum van zijn rijk van Rome naar het nieuwe Constantinopel te verplaatsen en via de concilies ook theologisch orde op zaken te stellen. Geen gnostiek en geen judaïsme, maar orthodoxie. Het leidde tot Byzantinisme.
Bron: http://www.gerardweel.nl/constantijn/index.php
In de voetsporen van de apostel Paulus was de hoogbejaarde paus Johannes-Paulus II naar Athene gereisd en had er de Grieken vergiffenis gevraagd voor de vreselijke wandaden die rooms-katholieken hadden bedreven ten opzichte van hun christelijke broeders en zusters. Bedoeld was de dubieuze verovering van Constantinopel in 1204, toen het kruistochtleger - met een aanzienlijke delegatie van edelen en ridders uit de Nederlanden - in de Grieks-christelijke stad moordde, verkrachtte, brandde, plunderde en vernietigde… Daarna kwam er een Latijns keizerrijk tot stand onder leiding van de graaf van Vlaanderen en Henegouwen, Boudewijn IX. Westerse edelen zouden er de plak blijven zwaaien tot in 1261 ; er ontstond een hertogdom met Athene als hoofdstad en het vorstendom Achaia zou zelfs tot diep in de veertiende eeuw stand houden. Maar de verbrokkeling zou fataal blijken te zijn en de Byzantijnen zouden de klap nooit meer te boven komen. In 1453 werden de resten van het ooit zó machtige Oost-Romeinse keizerrijk door de Turken veroverd.
Bron: http://www.middelnederlands.be/limborch/220constantinopel.htm
Rond 300 was tien procent van de inwoners in het Romeinse Rijk christen. In 312 trok keizer Constantijn op naar Rome om zijn heerschappij over het Romeinse Rijk te bevechten. Constantijn beweerde een kruis aan de hemel te zien met daaronder de woorden: in dit teken zul je overwinnen. Constantijn liet daarop de letters X (Griekse letter Chi) en P (Griekse letter Rho) - de eerste twee letters van Christus - aanbrengen op de schilden en kleding van zijn soldaten. Toen hij de slag won en keizer werd, maakte hij het christendom tot wettige godsdienst van zijn rijk. Keizer Constantijn deed meer dan de gelijkstelling van het christendom aan andere geloven. Geestelijken hoefden geen belasting te betalen en ook niet als soldaat in het leger dienst te doen. Hij schonk landgoederen aan de kerk. Hij stimuleerde de bouw van kerken, zoals de eerste Sint-Pieter in Rome. En hij stelde de zondag als officiële rustdag in. Vandaar dat hij in de christelijke wereld bekend raakte als Constantijn de Grote. Door zijn maatregelen werd de christelijke kerk in een klap de grootste grootgrondbezitter na de keizer. Overal werden kerken gebouwd zodat alle burgers gekerstend konden worden. Ook de instelling van de zondag als dag voor het geloof droeg hiertoe bij. Het straatbeeld veranderde na verloop van tijd. De Romeinen leefden op straat, in theaters, zuilengalerijen, badhuizen en pleinen. In plaats daarvan verschenen prive-woningen, gelegen aan smalle straatjes en werden de kerken de enige openbare ontmoetingsplaatsen. Kerk en staat raakten steeds meer met elkaar verweven totdat uiteindelijk de keizers door de pausen van Rome gekroond werden.
Bron: http://edugate.fss.uu.nl/~crocicl/bronnen/23bron3.html
http://www.tapu.nl/kk_400007.html
http://historiek.net/inde(...)-apostel-Paulus.html
Volg je hart, gebruik je verstand.
Dit zegt Paulus er zelf over, in een brief waarvan algemeen wordt aangenomen dat hij inderdaad van Paulus zelf is: Galaten 2
Let wel: Kefas=Petrus.
Galaten 2
1 Na verloop van veertien jaar ging ik opnieuw naar Jeruzalem, samen met Barnabas en Titus. 2 Dat was mij in een openbaring opgedragen. In besloten kring legde ik de belangrijkste broeders het evangelie voor dat ik aan de heidenen verkondig, want ik wilde me ervan overtuigen dat mijn inspanningen, toen en nu, niet voor niets waren. 3 Maar zelfs Titus, die mij vergezelde, werd niet gedwongen zich te laten besnijden, hoewel hij toch een Griek is. 4 Dat wilden alleen een paar schijnbroeders, die als spionnen waren binnengedrongen om erachter te komen hoe wij onze vrijheid, die we in Christus Jezus hebben, gebruikten. Ze wilden slaven van ons maken. 5 Maar we zijn geen moment voor hen gezwicht, want de waarheid van het evangelie moest in uw belang behouden blijven. 6 De belangrijkste broeders – hun positie interesseert me trouwens niet, God slaat geen acht op het aanzien van een mens – hebben mij tot niets verplicht. 7 Integendeel, toen ze inzagen dat mij de verkondiging onder de heidenen was toevertrouwd, zoals aan Petrus de verkondiging onder de besnedenen 8 – want zoals God Petrus kracht had gegeven voor zijn werk onder de Joden, zo had hij mij kracht gegeven voor mijn werk onder de onbesnedenen –, 9 en ze dus de genade onderkenden die mij geschonken was, toen reikten Jakobus, Kefas en Johannes, die als steunpilaren golden, mij en Barnabas de broederhand: wij zouden naar de heidenen gaan, zij naar de besnedenen. 10 Onze enige verplichting was dat we de armen ondersteunden, en dat is ook precies waarvoor ik mij heb ingezet.
http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Gal+2&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10
EDIT:
Bericht een beetje gewijzigd. Ik had eerst per ongeluk de NBG vertaling gekozen, maar in dit geval vind ik de Nieuwe Bijbelvertaling veel mooier
[ Bericht 22% gewijzigd door kleinduimpje3 op 18-02-2010 21:46:05 ]
Let wel: Kefas=Petrus.
Galaten 2
1 Na verloop van veertien jaar ging ik opnieuw naar Jeruzalem, samen met Barnabas en Titus. 2 Dat was mij in een openbaring opgedragen. In besloten kring legde ik de belangrijkste broeders het evangelie voor dat ik aan de heidenen verkondig, want ik wilde me ervan overtuigen dat mijn inspanningen, toen en nu, niet voor niets waren. 3 Maar zelfs Titus, die mij vergezelde, werd niet gedwongen zich te laten besnijden, hoewel hij toch een Griek is. 4 Dat wilden alleen een paar schijnbroeders, die als spionnen waren binnengedrongen om erachter te komen hoe wij onze vrijheid, die we in Christus Jezus hebben, gebruikten. Ze wilden slaven van ons maken. 5 Maar we zijn geen moment voor hen gezwicht, want de waarheid van het evangelie moest in uw belang behouden blijven. 6 De belangrijkste broeders – hun positie interesseert me trouwens niet, God slaat geen acht op het aanzien van een mens – hebben mij tot niets verplicht. 7 Integendeel, toen ze inzagen dat mij de verkondiging onder de heidenen was toevertrouwd, zoals aan Petrus de verkondiging onder de besnedenen 8 – want zoals God Petrus kracht had gegeven voor zijn werk onder de Joden, zo had hij mij kracht gegeven voor mijn werk onder de onbesnedenen –, 9 en ze dus de genade onderkenden die mij geschonken was, toen reikten Jakobus, Kefas en Johannes, die als steunpilaren golden, mij en Barnabas de broederhand: wij zouden naar de heidenen gaan, zij naar de besnedenen. 10 Onze enige verplichting was dat we de armen ondersteunden, en dat is ook precies waarvoor ik mij heb ingezet.
http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Gal+2&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10
EDIT:
Bericht een beetje gewijzigd. Ik had eerst per ongeluk de NBG vertaling gekozen, maar in dit geval vind ik de Nieuwe Bijbelvertaling veel mooier
[ Bericht 22% gewijzigd door kleinduimpje3 op 18-02-2010 21:46:05 ]
Paulus was niet zomaar een Jood die werd verdacht van relschoppen, maar hij had Romeinse burgerrechten, misschien omdat zijn vader Romein was en zijn moeder Joods, en dat maakt wel enig verschil.quote:Op woensdag 17 februari 2010 12:42 schreef heartz het volgende:
[..]
Dit:
Beschermd door een Romeins escorte van enkele tientallen soldaten — ook al een unicum voor een jood die wordt verdacht van relschoppen — werd Paulus naar Rome afgevoerd, zogenaamd om daar terecht te staan, maar van dat proces ontbreekt in de kronieken elk spoor. Sterker nog, in Rome kreeg Paulus als vermeend gevangene nog alle gelegenheid om de nieuwe heilsleer te prediken.
Nee, dat moet niet omdat het hier om geestelijke zaken gaat.quote:Op woensdag 17 februari 2010 15:42 schreef mariox het volgende:
[..]
Maar dan moet je toch Jezus hebben gezien en naar zijn boodschap hebben geluisterd? Dat was wat ik altijd begrepen had bij een apostel.
Vanuit het standpunt van Paulus, en vanuit een algemeen mystiek standpunt, en zoals er ook door de gnostici tegen werd aangekeken, is een eerstehands geestelijk en innerlijk inzicht, verkregen door openbaring, van veel meer belang dan een alleen uiterlijk waarnemen van handelingen en woorden, die misschien helemaal niet naar hun bedoeling worden verstaan.
Met andere woorden: je kunt Jezus hebben gezien, en naar zijn woorden hebben geluisterd in uiterlijke zin en in innerlijke zin, en het tweede is meer dan het eerste.
Ow? Wat is precies de meerwaarde als je hem in een droom hebt gezien, dan dat je hem in levende lijve hebt ervaren?quote:Op donderdag 18 februari 2010 22:20 schreef kleinduimpje3 het volgende:
Met andere woorden: je kunt Jezus hebben gezien, en naar zijn woorden hebben geluisterd in uiterlijke zin en in innerlijke zin, en het tweede is meer dan het eerste.
---o---
Dit is trouwens een open deur voor allerlei bedrog en weet ik wat voor ellende. Want iedereen moet je maar geloven die een openbaring denkt te hebben gehad van Jezus
---o---
Wat een geluk dat Mohammed er toen nog even achteraan kwam.quote:Op donderdag 18 februari 2010 23:04 schreef mariox het volgende:
Dit is trouwens een open deur voor allerlei bedrog en weet ik wat voor ellende. Want iedereen moet je maar geloven die een openbaring denkt te hebben gehad van Jezus
.
Dat kun je net zo goed zeggen van Mohammed en zijn ervaringen, natuurlijk. Paulus is in het Christendom niet zomaar "iedereen".quote:Op donderdag 18 februari 2010 23:04 schreef mariox het volgende:
Dit is trouwens een open deur voor allerlei bedrog en weet ik wat voor ellende. Want iedereen moet je maar geloven die een openbaring denkt te hebben gehad van Jezus
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
O ja heeft Paulus ook 1000 wonderen verricht om zijn openbaringen te bewijzen? Wat een vergelijking weer van de hoogste plank.quote:Op donderdag 18 februari 2010 23:15 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dat kun je net zo goed zeggen van Mohammed en zijn ervaringen, natuurlijk. Paulus is in het Christendom niet zomaar "iedereen".
---o---
Paulus heeft wel genezingen verricht, net als de andere apostelen, maar er wordt wel benadrukt dat dit "door Christus" gebeurt. Ik denk dat het grootste "wonder" voor veel mensen toendertijd zijn schriftinterpretatie was die radicaal anders was dan andere Joodse interpretaties maar toch kennelijk ook aanlokkelijk was, en kennelijk hoefde hij geen manen in tweeën te splijten om te overtuigen.quote:Op donderdag 18 februari 2010 23:30 schreef mariox het volgende:
[..]
O ja heeft Paulus ook 1000 wonderen verricht om zijn openbaringen te bewijzen? Wat een vergelijking weer van de hoogste plank.
Zo gek is die vergelijking niet, maar misschien is het een heikel punt voor je. Daarbij, je weet natuurlijk niet of Mohammed al die "wonderen" verricht heeft, of dat het later aan hem toegedicht is. Het grote wonder waar veel mensen volgens het NT getuige van waren, was de verschijning aan Jezus. Daar wordt een sterke nadruk op gelegd, en wellicht kun je dat als het "wonder" van het NT beschouwen
Jezus geeft zelf trouwens ook in de evangelieën commentaar op mensen die "tekenen", wonderen dus, nodig hebben om te geloven. Ik weet niet precies wat de significantie is van wonderen in de Islam, maar ik denk dat in dat opzicht het Christendom nogal kan verschillen van de Islam.
[ Bericht 13% gewijzigd door Haushofer op 19-02-2010 00:17:36 ]
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Kijk als je beweerd dat je openbaringen hebt gehad ga ik ervan uit dat je dat ook in die vorm kan bewijzen. Dus iets metafysisch zou je ook moeten bewijzen in die vorm. Als je beweerd dat je contact hebt met engelen dan hoort er ook bij dat je een (paar) keer die engelen kan laten zien. Dat je daar naast ook andere niet metafysische kwaliteiten hebt a la. Want anders zou het einde zoek zijn als iedereen zo maar kan beweren dat hij/zij een openbaring heeft gehad. Hoe wil je dat anders voorkomen? Dus kan dan iedereen die macht of invloed kan uitoefenen op massa's in zijn gelijk staan? Hitler heeft bijvoorbeeld ook massa's kunnen beinvloeden. Zou hij dus in zijn recht staan als hij dan zou zeggen van ik heb dit gedaan ivm mijn openbaringen?quote:Op donderdag 18 februari 2010 23:44 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Paulus heeft wel genezingen verricht, net als de andere apostelen, maar er wordt wel benadrukt dat dit "door Christus" gebeurt. Ik denk dat het grootste "wonder" voor veel mensen toendertijd zijn schriftinterpretatie was die radicaal anders was dan andere Joodse interpretaties maar toch kennelijk ook aanlokkelijk was, en kennelijk hoefde hij geen manen in tweeën te splijten om te overtuigen.
Wat ik bedoel te zeggen net als mijn eerdere post is dat als je dit niet aan banden legt zonder metafysische wonderen dan zou iedereen elkaar kunnen misleiden. Dit zou je als gelovige niet mogen toestaan.
Heikel punt voor mij? Wat maakt mij dat nou uit wat Paulus heeft gedaan? Ik heb niks met paulus en heb m ook niet nodig. Ik probeer je een spiegel voor te leggen.quote:Zo gek is die vergelijking niet, maar misschien is het een heikel punt voor je.
Ja, laten we die kant op gaan. Verdiep je s een keertje in hoe bijvoorbeeld de hadith boeken sahih-i Bukhari tot stand zijn gekomen voordat je je paranoia laat reflecteren op die bronnen.quote:Daarbij, je weet natuurlijk niet of Mohammed al die "wonderen" verricht heeft, of dat het later aan hem toegedicht is.
Hier heb ik niks op tegen. Maar dit is natuurlijk van een heel ander soort dan waar ik het over had. Ik snap daarom ook niet waarom je mij moet bewijzen dat NT een wonder is? Heb ik het daar over gehad? Dit lijkt mij een typische stroman. We hebben het over Paulus nog steeds dacht ik?quote:Het grote wonder waar veel mensen volgens het NT getuige van waren, was de verschijning aan Jezus. Daar wordt een sterke nadruk op gelegd, en wellicht kun je dat als het "wonder" van het NT beschouwen
In de islam kunnen alleen profeten wonderen verrichten. En zelfs die wonderen worden niet door de profeten verricht maar door God. Een wonder is niks anders dan een teken van God dat hij zijn heilige natuurwetten even terzijde legt om te bevestigen dat de desbetreffende profeet ook daadwerkelijk zijn gezant en messenger is.quote:
Jezus geeft zelf trouwens ook in de evangelieën commentaar op mensen die "tekenen", wonderen dus, nodig hebben om te geloven. Ik weet niet precies wat de significantie is van wonderen in de Islam, maar ik denk dat in dat opzicht het Christendom nogal kan verschillen van de Islam.
[ Bericht 0% gewijzigd door mariox op 19-02-2010 09:21:21 ]
---o---
"Bewijzen"? Hoe zou je dat willen doen? Een filmpje van je openbaring op Youtube zetten?quote:Op vrijdag 19 februari 2010 09:13 schreef mariox het volgende:
[..]
Kijk als je beweerd dat je openbaringen hebt gehad ga ik ervan uit dat je dat ook in die vorm kan bewijzen.
Niet minder dan iemand als Mozes of Paulus, als je het mij vraagtquote:Dus iets metafysisch zou je ook moeten bewijzen in die vorm. Als je beweerd dat je contact hebt met engelen dan hoort er ook bij dat je een (paar) keer die engelen kan laten zien. Dat je daar naast ook andere niet metafysische kwaliteiten hebt a la. Want anders zou het einde zoek zijn als iedereen zo maar kan beweren dat hij/zij een openbaring heeft gehad. Hoe wil je dat anders voorkomen? Dus kan dan iedereen die macht of invloed kan uitoefenen op massa's in zijn gelijk staan? Hitler heeft bijvoorbeeld ook massa's kunnen beinvloeden. Zou hij dus in zijn recht staan als hij dan zou zeggen van ik heb dit gedaan ivm mijn openbaringen?
Iedereen kan claimen dat hij/zij openbaringen heeft gehad. In mijn optiek komt de één er alleen wat makkelijker mee weg dan de ander. Er zijn inderdaad ideeën dat Hitler meende in opdracht van God te handelen, en er zullen vast meer nazikopstukken geweest zijn die dat dachten. Om een recent voorbeeld te geven: Bush handelde ook vanuit een Goddelijke opdracht. volgens zichzelf. Dus jij wilt een soort keurmerk voor openbaringen?quote:Wat ik bedoel te zeggen net als mijn eerdere post is dat als je dit niet aan banden legt zonder metafysische wonderen dan zou iedereen elkaar kunnen misleiden. Dit zou je als gelovige niet mogen toestaan.
[..]
Een spiegel?quote:Heikel punt voor mij? Wat maakt mij dat nou uit wat Paulus heeft gedaan? Ik heb niks met paulus en heb m ook niet nodig. Ik probeer je een spiegel voor te leggen.
[..]
Paranoia?quote:Ja, laten we die kant op gaan. Verdiep je s een keertje in hoe bijvoorbeeld de hadith boeken sahih-i Bukhari tot stand zijn gekomen voordat je je paranoia laat reflecteren op die bronnen.
[..]
Ik sta sceptisch tegenover elke historische claim van "wonderen", en de wonderen die aan Mohammed worden toegedicht zijn voor mij geen uitzondering. Dat noem jij "paranoia"? Is dat niet een beetje de omgekeerde wereld? Ik hoef niets te bewijzen, ik beschouw niks als een wonder. Ik ben dan ook geen Christenquote:Hier heb ik niks op tegen. Maar dit is natuurlijk van een heel ander soort dan waar ik het over had. Ik snap daarom ook niet waarom je mij moet bewijzen dan NT een wonder is? Heb ik het daar over gehad? Dit lijkt mij een typische stroman. We hebben het over Paulus nog steeds dacht ik?
[..]
Dat beeld heb je in het OT ook; denk aan Mozes, Jozua of Jesaja. In het NT zie je dat bijvoorbeeld in het feit dat de apostelen kunnen genezen.quote:In de islam kunnen alleen profeten wonderen verrichten. En zelfs die wonderen worden niet door de profeten verricht maar door God. Een wonder is niks anders dan een teken van God dat hij zijn heilige natuurwetten even terzijde legt om te bevestigen dat de desbetreffende profeet ook daadwerkelijk zijn gezant en messenger is.
"Zijn heilige natuurwetten opzij leggen" vind ik trouwens een erg vreemde bewoording. Dat zou van God een nogal willekeurige entiteit maken.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Hoe moet ik dat wetenquote:Op vrijdag 19 februari 2010 09:22 schreef Haushofer het volgende:
[..]
"Bewijzen"? Hoe zou je dat willen doen? Een filmpje van je openbaring op Youtube zetten?
Maar de profeet Mohammed heeft talloze bezoeken gehad van de aartsengel Gabriel (in verschillende gedaantes) in het bijzijn van tientallen volgelingen.
Dit gevaar probeer ik ook te bandrukken. Het einde zou helemaal zoek zijn zonder concrete wonderen.quote:Niet minder dan iemand als Mozes of Paulus, als je het mij vraagt
Wat ik al zei, metafysische bewijzen voor metafysische claims.quote:Dus jij wilt een soort keurmerk voor openbaringen?
Tjaah wat moet ik nu nog zeggen als je hieronder beweerd dat je geen Christen bent? Wat is dan je doel of punt die je wil maken dan?quote:Een spiegel?
Sceptisch zijn is iets goeds. En dat is ook precies wat ik doe in dit topic!quote:Paranoia?
Maar tegenwoordig noemt men sceptisme ook reageren op dingen zonder enige kennis van zaken te hebben. Volgens mij noemt men dat iets anders maar ok
Ik weet ook niet wat je bent. Je zou nog iets gaan schrijven op "Wat ben je" topic. Maar blijkbaar is dat moeilijker dan dat je in elke topic lange verhalen moet tikken over dingen waarvan men niet het idee heeft wat je standpunt nou precies isquote:
Ik hoef niets te bewijzen, ik beschouw niks als een wonder. Ik ben dan ook geen Christen
Ow, waarom dan?quote:"Zijn heilige natuurwetten opzij leggen" vind ik trouwens een erg vreemde bewoording. Dat zou van God een nogal willekeurige entiteit maken.
---o---
Wat stel je je hier precies bij voor?quote:Op vrijdag 19 februari 2010 09:42 schreef mariox het volgende:
Wat ik al zei, metafysische bewijzen voor metafysische claims.
Da's geen bewijs natuurlijk, dat zou je ook onder de noemer "massahysterie" kunnen scharen. Je ziet dezelfde claim in het NT, waar "meer dan 500 mensen" getuige waren van Christus, waar een deel tijdens het schrijven nog in leven waren.quote:Op vrijdag 19 februari 2010 09:42 schreef mariox het volgende:
[..]
Hoe moet ik dat weten
Maar de profeet Mohammed heeft talloze bezoeken gehad van de aartsengel Gabriel (in verschillende gedaantes) in het bijzijn van tientallen volgelingen.
[..]
Ik reageerde opquote:Tjaah wat moet ik nu nog zeggen als je hieronder beweerd dat je geen Christen bent? Wat is dan je doel of punt die je wil maken dan?
[..]
waarbij ik stelde dat je dat voor Mohammed ook kon zeggen, waarop jij met "wonderclaims" begon te gooien. Die vind je ook in het NT terug, maar toch vond jij de vergelijking raar.quote:Dit is trouwens een open deur voor allerlei bedrog en weet ik wat voor ellende. Want iedereen moet je maar geloven die een openbaring denkt te hebben gehad van Jezus.
Dat is niet wat ik onder "sceptisch zijn" versta. Daarbij snap ik niet waarom ik "paranoia" zou zijn als ik twijfel over claims over wonderdoenerij van Mohammed. Paranoia slaat op overmatige achterdocht, en dat is niet echt van toepassing op bovennatuurlijke claims lijkt me.quote:Sceptisch zijn is iets goeds. En dat is ook precies wat ik doe in dit topic!
Maar tegenwoordig noemt men sceptisme ook reageren op dingen zonder enige kennis van zaken te hebben. Volgens mij noemt men dat iets anders maar ok
Ik heb m'n verhaal daar al gedaan, misschien heb je er over heen gelezen. Er zal niet een duidelijk etiketje in staan, maar dat hoeft naar mijn idee ook niet.quote:Ik weet ook niet wat je bent. Je zou nog iets gaan schrijven op "Wat ben je" topic. Maar blijkbaar is dat moeilijker dan dat je in elke topic lange verhalen moet tikken over dingen waarvan men niet het idee heeft wat je standpunt nou precies is
-edit: heb wat in dat topic toegevoegd.
Een God die zijn eigen opgelegde structuur zo nu en dan ff opzij zet om Zijn glorie aan de mens te laten zien vind ik een erg primitief Godsbeeld. Niet dat het daarom niet waar zou kunnen zijn hoor, maar het doet me denken aan rond een vuurtje dansen voor de weergoden om een goede oogst te verkrijgen. Ongeacht in wat voor jasje je het steekt.quote:Ow, waarom dan?
[ Bericht 0% gewijzigd door Haushofer op 19-02-2010 10:13:26 ]
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Het zou kunnen maar dan moet je je wel erg in bochten gaan wringen. De wonderen zijn van verschillende aard (ongeveer 1000 en in verschillende categorieen). Splijten van de maan is bijvoorbeeld gebeurd onder het bijzijn van vele ongelovigen. Die daarna nog niet geloofden dat hij een profeet was. Zij noemden het 'sihir', oftewel een toverkunstje en liepen weg. Dit en vele andere wonderen kan je echt niet met massahysterie verklaren.quote:Op vrijdag 19 februari 2010 10:03 schreef Haushofer het volgende:
Da's geen bewijs natuurlijk, dat zou je ook onder de noemer "massahysterie" kunnen scharen. Je ziet dezelfde claim in het NT, waar "meer dan 500 mensen" getuige waren van Christus, waar een deel tijdens het schrijven nog in leven waren.
Dat was mijn punt dat je dat over hem niet kan zeggen. Hij heeft bewezen wat hij claimde.quote:waarbij ik stelde dat je dat voor Mohammed ook kon zeggen, waarop jij met "wonderclaims" begon te gooien. Die vind je ook in het NT terug, maar toch vond jij de vergelijking raar.
Als je beweert dat je over wat kan lopen, dan hoef je toch alleen maar te laten zien. Misschien zelfs meerdere keren en in verschillende tijden en op aanvraag van niet overtuigde mensen. Dus metafysische claims bewijs je door metafysische wonderen.
En als je beweerd dat je openbaringen krijgt dan lijkt het me enigszins redelijk dat je dat dus ook in die trant bewijst. En niet door middel van je overtuigingskracht om mensen te bekeren of wat je gedaan hebt voor het christendom. Want dat is bewijs dat je inderdaad kan overtuigen of dat je een visionair bent in organiseren.
Dat verschil probeer ik al in mijn hele betoog duidelijk te maken.
Als je zonder enige voorkennis dingen op voorbaat al gaat bestempelen als massahysterie en in twijfel trekken van bronnen zonder daar onderzoek naar gedaan te hebben dan lijkt me dat toch paranoia. Sceptisme is meer dat je opjectief bent tijdens je onderzoek en dat je ook af en toe die punten en argumenten bekijkt vanuit een achterdochtige bril, toch?quote:Dat is niet wat ik onder "sceptisch zijn" versta. Daarbij snap ik niet waarom ik "paranoia" zou zijn als ik twijfel over claims over wonderdoenerij van Mohammed. Paranoia slaat op overmatige achterdocht, en dat is niet echt van toepassing op bovennatuurlijke claims lijkt me.
Sorry nu gelezen, duidelijk verhaalquote:Ik heb m'n verhaal daar al gedaan, misschien heb je er over heen gelezen. Er zal niet een duidelijk etiketje in staan, maar dat hoeft naar mijn idee ook niet.
Je moet het anders zien. God stuurt een profeet naar de mensheid om Zijn boodschap te verkondigen. Dus om jou te laten weten, wie jij bent, waarom je hier bent en wat hij van je verwacht. Dan is het toch logisch dat hij ook moet aantonen dat die profeet daadwerkelijk zijn gezant en boodschapper is. Hoe zou je anders een charlaten van een echte boodschapper kunnen onderscheiden?quote:Een God die zijn eigen opgelegde structuur zo nu en dan ff opzij zet om Zijn glorie aan de mens te laten zien vind ik een erg primitief Godsbeeld. Niet dat het daarom niet waar zou kunnen zijn hoor, maar het doet me denken aan rond een vuurtje dansen voor de weergoden om een goede oogst te verkrijgen. Ongeacht in wat voor jasje je het steekt.
Hoe zou je dit vervolgens doen? Door middel van bijvoorbeeld zijn opgezette natuurwetten. Iemand die die natuurwetten heeft gecreeerd en controle over heeft, kan ze ook alleen maar ombuigen of teniet doen.
Een wonder is van dien aard. Ze (ongelovigen) komen bij een profeet en vragen iets onmogelijks (onmogelijk omdat je een natuurwet niet kan omdraaien). Want als je iets onmogelijks, met de macht van God kan omdraaien heb je bewezen dat je inderdaad voor zo een God boodschappen verkondigt. En zo een wonder is niks anders dan dat God zegt: "Ja de profeet in kwestie is iemand die Ik gestuurd hebt. En als bewijs maak ik voor hem een uitzondering voor de regels en wetten die ik in het leven heb geroepen voor een evenwichtige, structurele en grandioze heelal." En alleen de maker kan dat.
[ Bericht 0% gewijzigd door mariox op 19-02-2010 11:05:25 ]
---o---
Tja. Als ik nu tegen jou zeg dat ik gisteren de maan heb gespleten en dat er 10 man getuige van waren ben jij daar waarschijnlijk (en terecht) uitermate sceptisch over. Maar dat is in principe exact hetzelfde als wat er gebeurd is.
Toen was je er niet bij en nu ook niet, dus je moet het maar aannemen.
Toen was je er niet bij en nu ook niet, dus je moet het maar aannemen.
Wauw. Bedankt voor deze info. Het heeft een heleboel termen duidelijk gemaakt bij mij.quote:Op donderdag 18 februari 2010 14:41 schreef heartz het volgende:
[.......]
Hoe betrouwbaar zijn de historische kennisgevingen hier voordat ik ze (terecht of onterecht) ga zien als echte feiten
---o---
Het stuk van Prometheus is echt complete onzin. Ik denk dat je beter gewoon bij het hoofdartikel op Wikipedia kunt beginnen. Daarin staan ook links naar deelonderwerpen.
Ook de tekst van http://www.seti2.nl/index_bestanden/Vroegechristendom.htm is zeer tendentieus geschreven en met de nodige missers en halve waarheden.quote:Op vrijdag 19 februari 2010 15:40 schreef Iblardi het volgende:
Het stuk van Prometheus is echt complete onzin. Ik denk dat je beter gewoon bij het hoofdartikel op Wikipedia kunt beginnen. Daarin staan ook links naar deelonderwerpen.
Waar het om gaat is dat jij suggereert dat Paulus de mindere zou zijn van iemand die Jezus “in levenden lijve” zou hebben meegemaakt.quote:Op donderdag 18 februari 2010 23:02 schreef mariox het volgende:
[..]
Ow? Wat is precies de meerwaarde als je hem in een droom hebt gezien, dan dat je hem in levende lijve hebt ervaren?
Dat heeft Paulus ook, want Jezus was niet dood na zijn kruisiging, maar Hij is opgestaan, wat de centrale boodschap van Paulus is, en Hij is aan hem verschenen, op een dermate indrukwekkende wijze dat het zijn hele leven en levensvisie heeft omgegooid, van een bloedige vervolger van het christendom tot een vurige pleitbezorger ervan.
Deze openbaring of verschijning had niets met een droom te maken maar speelde zich af in vol bewustzijn en leidde ertoe dat hij deel kreeg aan de Heilige Geest, die Jezus beloofd had te zullen zenden, die een nieuw mens van hem maakte, zodat jij kon zeggen:
Galaten 2
19 Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd:
20 ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.
Dat hoef je natuurlijk niet te geloven, maar het gaat hier ook om geloof, maar hij heeft het wel “bewezen” door zijn arbeid in dienst van het verspreiden van het evangelie, zijn opofferingen en ontberingen, zijn vermogen deze zelfde Geest over te dragen aan degenen die tot geloof in Christus Jezus kwamen, ook nog wel een paar wonderen voor degenen die daar behoefte aan hebben, en de geïnspireerde inhoud van zijn brieven, die nu deel uitmaken van het NT.
Het ging Paulus trouwens niet om zichzelf, maar hij beschouwde zich slechts als een dienaar van Christus Jezus:
1 Korintiërs 1
10 Broeders en zusters, in de naam van onze Heer Jezus Christus roep ik u op om allen eensgezind te zijn, om scheuringen te vermijden, om in uw denken en uw overtuiging volkomen één te zijn. 11 Door Chloë’s huisgenoten is mij namelijk verteld, broeders en zusters, dat er verdeeldheid onder u heerst. 12 Ik bedoel dat de een zegt: ‘Ik ben van Paulus,’ een ander: ‘Ik van Apollos,’ een derde: ‘Ik van Kefas,’ en een vierde: ‘Ik van Christus.’ 13 Is Christus dan verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd? Of is het in de naam van Paulus dat u bent gedoopt? 14 Ik dank God dat ik niemand van u – behalve dan Crispus en Gajus – heb gedoopt; 15 niemand van u kan dus zeggen dat hij in mijn naam is gedoopt. 16 Ja, ik heb ook nog Stefanas en zijn huisgenoten gedoopt, maar ik kan mij niet herinneren dat ik nog iemand anders heb gedoopt. 17 Ik ben immers niet door Christus gezonden om te dopen, maar om te verkondigen – en niet door middel van diepzinnige welsprekendheid, want dan zou het kruis van Christus van zijn kracht worden beroofd.
quote:Op vrijdag 19 februari 2010 15:40 schreef Iblardi het volgende:
Het stuk van Prometheus is echt complete onzin. Ik denk dat je beter gewoon bij het hoofdartikel op Wikipedia kunt beginnen. Daarin staan ook links naar deelonderwerpen.
Zouden jullie dit willen onderbouwen?quote:Op vrijdag 19 februari 2010 18:12 schreef Farizeeer het volgende:
[..]
Ook de tekst van http://www.seti2.nl/index_bestanden/Vroegechristendom.htm is zeer tendentieus geschreven en met de nodige missers en halve waarheden.
Volg je hart, gebruik je verstand.
Ik dacht dat 2 brieven van Paulus als authenthiek beschouwd worden.quote:Op vrijdag 19 februari 2010 22:47 schreef kleinduimpje3 het volgende:
[..]
Waar het om gaat is dat jij suggereert dat Paulus de mindere zou zijn van iemand die Jezus “in levenden lijve” zou hebben meegemaakt.
Dat heeft Paulus ook, want Jezus was niet dood na zijn kruisiging, maar Hij is opgestaan, wat de centrale boodschap van Paulus is, en Hij is aan hem verschenen, op een dermate indrukwekkende wijze dat het zijn hele leven en levensvisie heeft omgegooid, van een bloedige vervolger van het christendom tot een vurige pleitbezorger ervan.
Deze openbaring of verschijning had niets met een droom te maken maar speelde zich af in vol bewustzijn en leidde ertoe dat hij deel kreeg aan de Heilige Geest, die Jezus beloofd had te zullen zenden, die een nieuw mens van hem maakte, zodat jij kon zeggen:
Galaten 2
19 Want ik ben gestorven door de wet en leef niet langer voor de wet, maar voor God. Met Christus ben ik gekruisigd:
20 ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.
Dat hoef je natuurlijk niet te geloven, maar het gaat hier ook om geloof, maar hij heeft het wel “bewezen” door zijn arbeid in dienst van het verspreiden van het evangelie, zijn opofferingen en ontberingen, zijn vermogen deze zelfde Geest over te dragen aan degenen die tot geloof in Christus Jezus kwamen, ook nog wel een paar wonderen voor degenen die daar behoefte aan hebben, en de geïnspireerde inhoud van zijn brieven, die nu deel uitmaken van het NT.
Het ging Paulus trouwens niet om zichzelf, maar hij beschouwde zich slechts als een dienaar van Christus Jezus:
1 Korintiërs 1
10 Broeders en zusters, in de naam van onze Heer Jezus Christus roep ik u op om allen eensgezind te zijn, om scheuringen te vermijden, om in uw denken en uw overtuiging volkomen één te zijn. 11 Door Chloë’s huisgenoten is mij namelijk verteld, broeders en zusters, dat er verdeeldheid onder u heerst. 12 Ik bedoel dat de een zegt: ‘Ik ben van Paulus,’ een ander: ‘Ik van Apollos,’ een derde: ‘Ik van Kefas,’ en een vierde: ‘Ik van Christus.’ 13 Is Christus dan verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd? Of is het in de naam van Paulus dat u bent gedoopt? 14 Ik dank God dat ik niemand van u – behalve dan Crispus en Gajus – heb gedoopt; 15 niemand van u kan dus zeggen dat hij in mijn naam is gedoopt. 16 Ja, ik heb ook nog Stefanas en zijn huisgenoten gedoopt, maar ik kan mij niet herinneren dat ik nog iemand anders heb gedoopt. 17 Ik ben immers niet door Christus gezonden om te dopen, maar om te verkondigen – en niet door middel van diepzinnige welsprekendheid, want dan zou het kruis van Christus van zijn kracht worden beroofd.
Volg je hart, gebruik je verstand.
Jazekerquote:Op zaterdag 20 februari 2010 10:37 schreef heartz het volgende:
Hey Haus, hoe was je cursus??
Nog wat interessants eruit gehaald?
We hebben het onder andere over de bekering van Paulus gehad; hoe het zich in Handelingen afspeelt, wat hij er zelf over schrijft en hoe de wetenschap daar mee om is gegaan de afgelopen eeuwen. Kan binnenkort wel even hier wat neerzetten. Aspecten van het bekeringsverhaal waar ik nooit zo bij stil heb gestaan zijn bijvoorbeelde de volgende: Als Paulus na zijn visioen in Damascus is "at en dronk hij niets en was blind voor 3 dagen", waarna hij genezen wordt van zijn blindheid. Dit is in dezelfde trend als de opstanding van Christus na 3 dagen, en bij Jona (een verhaal wat Jezus zelf ook aanhaalt!) zie je ook dat hij 3 dagen in de buik van de vis zit.
In het OT heeft David 2 tweemaal de kans om koning Saul te doden, maar doet dit niet. Het kan zijn dat dit in het bekeringsverhaal zit ingeweven; Saulus, als fanatieke Farizeeër, zal dit verhaal ongetwijfeld gekend hebben en werd daardoor misschien nog wel meer geraakt door de genade die hij van Christus ontving
Wat ook grappig is, is het feit dat Paulus zich daarna "laat dopen". In het hoofdstuk daarvoor, Handelingen 8, kun je lezen over de eunuch die door Fillipus bekeerd wordt en zich terstond wil laten dopen. Vers 37 is een latere toevoeging, en indiceert dat men later bij het doopproces toch een soort van belijdenis wou hebben, iets wat je in Handelingen 9 bij Paulus zijn doop niet ziet.
Zomaar een greep uit wat er behandeld is. We hebben nog 5 avonden te gaan, dus ik hou jullie op de hoogte
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Erg interessant. Ben benieuwd.quote:Op zaterdag 20 februari 2010 10:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Jazeker
Aspecten van het bekeringsverhaal waar ik nooit zo bij stil heb gestaan zijn bijvoorbeelde de volgende: Als Paulus na zijn visioen in Damascus is "at en dronk hij niets en was blind voor 3 dagen", waarna hij genezen wordt van zijn blindheid. Dit is in dezelfde trend als de opstanding van Christus na 3 dagen, en bij Jona (een verhaal wat Jezus zelf ook aanhaalt!) zie je ook dat hij 3 dagen in de buik van de vis zit.
In het OT heeft David 2 tweemaal de kans om koning Saul te doden, maar doet dit niet. Het kan zijn dat dit in het bekeringsverhaal zit ingeweven; Saulus, als fanatieke Farizeeër, zal dit verhaal ongetwijfeld gekend hebben en werd daardoor misschien nog wel meer geraakt door de genade die hij van Christus ontving
Wat ook grappig is, is het feit dat Paulus zich daarna "laat dopen". In het hoofdstuk daarvoor, Handelingen 8, kun je lezen over de eunuch die door Fillipus bekeerd wordt en zich terstond wil laten dopen. Vers 37 is een latere toevoeging, en indiceert dat men later bij het doopproces toch een soort van belijdenis wou hebben, iets wat je in Handelingen 9 bij Paulus zijn doop niet ziet.
Zomaar een greep uit wat er behandeld is. We hebben nog 5 avonden te gaan, dus ik hou jullie op de hoogte
Hoelang duurt zo'n cursus(avond)?
Volg je hart, gebruik je verstand.
Volgens mij beschouwt men als echt: de brieven van Paulus aan de Romeinen, aan de Korintiërs (de eerste en de tweede), aan de Galaten, aan de Filippenzen, aan de Tessalonicenzen (de eerste) en die aan Filemon.quote:Op zaterdag 20 februari 2010 10:36 schreef heartz het volgende:
[..]
Ik dacht dat 2 brieven van Paulus als authenthiek beschouwd worden.
Dat zegt Slavenburg tenminste, in het boek: De oerknal van het Christendom.
Volgens hem is hier echter wel sprake van de nodige “correcties”, weglatingen en samenvoegingen, en dat zal ook wel zo zijn.
En vergeet ook de opwekking van Lazarus niet, hoewel het hier om 4 dagen gaatquote:Op zaterdag 20 februari 2010 10:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Aspecten van het bekeringsverhaal waar ik nooit zo bij stil heb gestaan zijn bijvoorbeelde de volgende: Als Paulus na zijn visioen in Damascus is "at en dronk hij niets en was blind voor 3 dagen", waarna hij genezen wordt van zijn blindheid. Dit is in dezelfde trend als de opstanding van Christus na 3 dagen, en bij Jona (een verhaal wat Jezus zelf ook aanhaalt!) zie je ook dat hij 3 dagen in de buik van de vis zit.
http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Joh+11&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10
De bekering van Constantijn betekende niet dat andere religies niet meer konden bestaan. Tot die tijd was paganisme het grootst, en zij konden ook blijven bestaan. Het is ook niet het geval dat iedereen christen werd. Nee, een paar keizers later is het de intentie van Julianus om het paganisme weer te laten bloeien.quote:Op donderdag 18 februari 2010 14:41 schreef heartz het volgende:
Het Concilie van Nicae (thans Iznik Turkije)
In het jaar 325 (19 juni) na Christus kwam door toedoen van de grote Constantijn het Concilie bijeen ( Katholieke kerkleiding) om te onderzoeken of er een gemeenschappelijk standpunt kon worden ingenomen over de "status" van Jezus Christus. In die tijd waren er nog steeds verschillende geaccepteerde stromingen. Jezus was Goddelijk en Jezus was een mens. Constantijn wilde binnen zijn rijk slechts 1 godsdienst. De reden laat zich raden. Het is eenvoudiger 1 godsdienst onder controle te houden dan 4!!
Welke bron is dit eigenlijk? Waar zijn de getallen dat de arianen een ruime meerderheid waren? Wat wordt hier bedoeld met 'verbannen'? Er wordt gesuggereerd dat er hier een soort kruistocht aan de gang is. Dat vraag ik me sterk af.quote:De Arianen waren in die tijd veruit de grootste en belangrijkste beweging. In een stemming binnen de vergadering ( Concilie) werd met 297 stemmen tegen 3 besloten dat Jezus Goddelijk was. De meerderheid van de bisschoppen opteerde voor de bevestiging van het dogma in de traditionele zin (Christus is de zoon van God). Constantijn zorgde er dan voor dat de 'arianen', een minderheid binnen de Bisschops-groep, werden verbannen. Een klein stukje vertaald: En zij die echter zeggen "dat er ooit was dat Hij er niet was" en "dat alvorens Hij geboren was, Hij er niet was" en "dat Hij uit niet iets dat bestaat is voortgekomen (in de Latijnse tekst: "wat de Grieken exuconton noemen"), noch uit een andere hypostase of wezen, zeggende dat de zoon van God wisselvallig en veranderlijk is", deze excommuniceert de katholieke en apostolische kerk.
Als je het credo bekijkt, dan zie je dat er geen uitspraken staan over wat er 300 jaar eerder gebeurde. Men heeft de vroeg-christelijke bronnen bekeken en geconstateerd dat de vader van dezelfde essentie was als de zoon. Er staat niets in over de verhalen die we in de evangeliën lezen.quote:Het ware geloof werd dan samengevat in het fameuze 'Symbolum van Nicea', het 'Credo', zoals dat in een catechismus terug te vinden is. De geloofsbelijdenis die in Niceau werd opgesteld is nog steeds in gebruik in de Christelijke kerken en wordt in iedere dienst uitgesproken. Het Goddelijk verklaren van Jezus was eigenlijk niet eens de belangrijkste reden dat het Concilie bij elkaar kwam. De vergadering was feitelijk bijeen geroepen om vast te stellen of Vader en Zoon gelijkwaardig waren. De uitkomst van het Concilie was in ieder geval dat de drie hoofdstromingen ( die toen nog werden geaccepteerd) waren teruggebracht tot één standaard-geloofsovertuiging. Het is belangrijk te realiseren dat er tijdens het Concilie in het jaar 325 een besluit werd genomen over iets dat 300 jaar eerder zich had afgespeeld. Zoiets als dat wij nu zouden discussiëren over iets dat in het jaar 1700 al dan niet is gebeurt. Belangrijk is te vermelden dat de kerk nu letterlijk en figuurlijk een wapen in handen had om hun geloof met harde hand op te leggen en de ketters met wortel en tak uit te roeien. Dat wapen was natuurlijk Constantijn. Diezelfde Constantijn zei dat hij Christen was geworden. Hij liet zich echter pas op zijn sterfbed tot Christen dopen. Historici zijn van mening dat zijn bekering tot het Christendom vooral door politieke doeleinden was ingegeven. Tijdens zijn leven was hij een fanatiek aanbidder van Isis. Na terugkeer van het concilie liet Constantijn zijn vrouw en zoon vermoorden.
Welke letterlijke wapen werden opgepakt na 325 onder leiding van Constantijn? Welke ketters zijn gedood? De bekering van Constantijn was niet heel eenduidig. Dat staat hierboven ook min of meer. Tegelijkertijd wordt hier beweert dat men een wapen had om al het niet orthodox-christelijke uit te roeien. Dat rijmt niet met elkaar. Constantijn was niet ze exclusief christelijk dat hij al het andere vernietigd wilde zien.
Welke bron heeft men hier voor? Z'n moeder was, zoals gezegd, christelijk. De keizers voor hem waren inderdaad wel antichristelijk.quote:Zodra Constantijn zich bekeerde tot het orthodoxe Christendom en de staat macht heeft, gaat de Christelijke staat daadwerkelijk invloed uitoefenen op het Christendom. Tegen het einde van de 4e eeuw zijn er dan ook vele wetten tegen ketters. Het rijk van Constantijn was in den beginne antichristelijk.
De kerkvaders pakten inderdaad de pen om de ketterijen te bestrijden. Wie kan ze dat kwalijk nemen? De ketters schreven ook van alles. Dat we nu weinig meer vinden van de gnostici, komt omdat minder mensen geïnteresseerd waren om die werken te kopiëren.quote:Het werd Christelijk en ging zelfs een stap verder. Het bepaalde hoe het Christendom er uit zou gaan zien.
De ketters en met name de Gnostici werden op een onvoorstelbaar grondige manier uit de geschiedenis verwijderd. Er is vrijwel niets meer te vinden uit de beginjaren van het Christendom. Wat er nog wel is te vinden zijn wonderlijk genoeg de denunciaties en fragmenten die bewaard zijn gebleven in de verhandelingen van de kerkvaders over ketterij.
Tegenwoordig hebben we inderdaad weer wat gnostische geschriften tot onze beschikking. En wat blijkt? De geschriften die in het Nieuwe Testament zijn gekomen, dateren we tussen de jaren 50 en 100. De eerste eeuw dus, en dicht op de tijd die men beschrijft. De gnostische geschriften stammen uit de 2e eeuw en later. Alweer stukken verder weg van de historische Jezus, en ook veel meer fantasie in deze bronnen aanwezig.quote:Althans zo leek het tot ergens midden 20e eeuw.
Het hele Concilie van Nicea is goed gedocumenteerd. Type op Internet in Council+Nicea en je krijgt een enorme rij verwijzingen, inclusief naar de Rooms Katholieke bibliotheek.
Quatsch! Lang voordat Eusebius werd geboren was men het er al grofweg over eens welke boeken in het Nieuwe Testament moesten komen. Daar heeft hij niets aan kunnen veranderen. Van alle bijbelboeken hebben we versies van VOOR Eusebius, dus daar heeft de beste man geen verandering in kunnen brengen. Discussie kan er misschien nog geweest zijn over enkele korte brieven ( II en II Johannes: bekijk eens hoe kort deze zijn!,) en misschien ook Openbaringen.quote:Samenstelling van de Bijbel.
De belangrijkste redacteuren van de Bijbel waren Eusebius en Athanasius. Aan het begin van de 4e eeuw stelde zij uit legenden en zijn eigen fantasie de "enige en ware" geschiedenis van Christendom samen. De Historia Ecclesiastica. De geschiedenis die hierna werd geschreven werden hoe dan ook gedwongen de twijfelachtige Eusebius als uitgangspunt en basis te hanteren. Iedereen met een andere opvatting werd verketterd. Ketterse geschriften moesten worden vernietigd. Op die manier werd de overtuiging en het werk van Eusebius aan de volgende generaties doorgegeven en gezien als ware feiten. Deze feiten zijn nog steeds de basis van onze bijbel.
De protestanten hebben inderdaad van de deuterocanonieke boeken gezegd dat deze geen gezag hebben boven de andere boeken. Maar voor de Katholieken en Oosters Orthodoxen hebben ze ook een andere status dan de canonieke boeken.quote:De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars. Het voortbrengen van een geschikte geschiedenis heeft altijd deel uitgemaakt van het arsenaal van de politieke manipulatie.
De bijbel is niet één werk, maar bestaat uit diverse boeken die op verschillende plaatsen en in verschillende tijden tot stand zijn gekomen. Later heeft men deze boeken 'gebundeld' en er goddelijk gezag aan toegekend. Dit goddelijk gezag noemt men ook wel canon (= richtsnoer). Binnen de christelijke wereld is er echter geen eenduidige opvatting over welke boeken wel en welke niet tot de canon van de bijbel behoren. Dit vindt zijn oorsprong in wat de joden tijdens de eeuwen rond het begin van de christelijke jaartelling als gezaghebbende boeken beschouwden. In de Griekse vertaling van de joodse bijbel (de Septuaginta) die omstreeks 150 v. Chr. verscheen staan meer boeken dan in de canon, zoals die later - omstreeks 100 n. Chr. - door de rabbijnen van Jamnia werd vastgesteld. De rabbijnen van Jamnia stelden als regel dat boeken over een Hebreeuwse (originele) vertaling moesten beschikken om deel te kunnen uitmaken van de canon. Tien boeken uit de Septuaginta voldeden hier niet aan. Aanvankelijk volgden de christenen de Septuagint als gezaghebbende bundel. Pas na de reformatie werd door nieuwe groeperingen de canon van Jamnia gevolgd, waardoor veel kerken van de reformatie tien Bijbelboeken niet als gezaghebbend zijn gaan beschouwen. Deze boeken noemt men deuteroncanonieke boeken. Bij deze begripsverschillen van de canon gaat het overigens altijd over het Oude Testament. Wat betreft de canon van het Nieuwe Testament bestaat binnen de christelijke kerken geen verschil van mening. Deze canon kreeg een officieel karakter in de Paasbrief van de Alexandrijnse bisschop Athanasius in 367, waarin deze de 27 de 27 boeken van het Nieuwe Testament als gezaghebbend voor de christelijke kerk aanmerkte. Latere concilies hebben dit steeds bevestigd.
De boeken die uiteindelijk niet tot de canon gerekend worden staan bekend als apocrief
Bron: http://www.seti2.nl/index_bestanden/Vroegechristendom.htm
Dat de canon in de 4e eeuw pas officieel werd klopt. Maar het was meer een bevestiging wat tot dan toe nog niet officieel was. Uit de 2e helft van de 2e eeuw hebben we een fragment van de Canon Muratori. Hierin wordt bevestigd dat de meeste boeken, die we nu als het Nieuwe Testament zien, toen al als gezaghebbend werden beschouwd.
Het begin ontbreekt, maar daarna krijgen we
Ev van Lukas
Ev van Johannes
Handelingen
en dan
To the Corinthians (51) first, to the Ephesians second, to the Philippians third, (52) to the Colossians fourth, to the Galatians fifth, (53) to the Thessalonians sixth, to the Romans (54-5) seventh. It is true that he writes once more to the Corinthians and to the Thessalonians for the sake of admonition, (56-7) yet it is clearly recognizable that there is one Church spread throughout the whole extent of the earth. For John also in the (58) Apocalypse, though he writes to seven churches, (59-60) nevertheless speaks to all. [Paul also wrote] out of affection and love one to Philemon, one to Titus, and two to Timothy; and these are held sacred (62-3) in the esteem of the Church catholic for the regulation of ecclesiastical discipline.
Maar ook heeft men dan al door dat er vervalsingen zijn om bepaalde dogma's te promoten (van Marcion):
There is current also [an epistle] to (64) the Laodiceans, [and] another to the Alexandrians, [both] forged in Paul's (65) name to [further] the heresy of Marcion
Moreover, the epistle of Jude and two of the above-mentioned (or, bearing the name of) John are counted (or, used) in the catholic [Church]; [7] and [the book of] Wisdom, (70) written by the friends [7a] of Solomon in his honour.
Dan worden 2 openbaringen erkend, maar bij 1 heeft men al twijfels (die van Petrus):
We receive only the apocalypses of John and Peter, (72) [7b] though some of us are not willing that the latter be read in church
Bron: http://www.bible-researcher.com/muratorian.html
Men maakt dus in de tweede eeuw al onderscheid tussen het lezen thuis en lezen in de kerk.
(moet nu weg)
Bedankt voor de moeite, zal me ff inlezen en hier morgen op ingaanquote:Op zaterdag 20 februari 2010 13:37 schreef Farizeeer het volgende:
[..]
De bekering van Constantijn betekende niet dat andere religies niet meer konden bestaan. Tot die tijd was paganisme het grootst, en zij konden ook blijven bestaan. Het is ook niet het geval dat iedereen christen werd. Nee, een paar keizers later is het de intentie van Julianus om het paganisme weer te laten bloeien.
[..]
Welke bron is dit eigenlijk? Waar zijn de getallen dat de arianen een ruime meerderheid waren? Wat wordt hier bedoeld met 'verbannen'? Er wordt gesuggereerd dat er hier een soort kruistocht aan de gang is. Dat vraag ik me sterk af.
[..]
Als je het credo bekijkt, dan zie je dat er geen uitspraken staan over wat er 300 jaar eerder gebeurde. Men heeft de vroeg-christelijke bronnen bekeken en geconstateerd dat de vader van dezelfde essentie was als de zoon. Er staat niets in over de verhalen die we in de evangeliën lezen.
Welke letterlijke wapen werden opgepakt na 325 onder leiding van Constantijn? Welke ketters zijn gedood? De bekering van Constantijn was niet heel eenduidig. Dat staat hierboven ook min of meer. Tegelijkertijd wordt hier beweert dat men een wapen had om al het niet orthodox-christelijke uit te roeien. Dat rijmt niet met elkaar. Constantijn was niet ze exclusief christelijk dat hij al het andere vernietigd wilde zien.
[..]
Welke bron heeft men hier voor? Z'n moeder was, zoals gezegd, christelijk. De keizers voor hem waren inderdaad wel antichristelijk.
[..]
De kerkvaders pakten inderdaad de pen om de ketterijen te bestrijden. Wie kan ze dat kwalijk nemen? De ketters schreven ook van alles. Dat we nu weinig meer vinden van de gnostici, komt omdat minder mensen geïnteresseerd waren om die werken te kopiëren.
[..]
Tegenwoordig hebben we inderdaad weer wat gnostische geschriften tot onze beschikking. En wat blijkt? De geschriften die in het Nieuwe Testament zijn gekomen, dateren we tussen de jaren 50 en 100. De eerste eeuw dus, en dicht op de tijd die men beschrijft. De gnostische geschriften stammen uit de 2e eeuw en later. Alweer stukken verder weg van de historische Jezus, en ook veel meer fantasie in deze bronnen aanwezig.
[..]
Quatsch! Lang voordat Eusebius werd geboren was men het er al grofweg over eens welke boeken in het Nieuwe Testament moesten komen. Daar heeft hij niets aan kunnen veranderen. Van alle bijbelboeken hebben we versies van VOOR Eusebius, dus daar heeft de beste man geen verandering in kunnen brengen. Discussie kan er misschien nog geweest zijn over enkele korte brieven ( II en II Johannes: bekijk eens hoe kort deze zijn!,) en misschien ook Openbaringen.
[..]
De protestanten hebben inderdaad van de deuterocanonieke boeken gezegd dat deze geen gezag hebben boven de andere boeken. Maar voor de Katholieken en Oosters Orthodoxen hebben ze ook een andere status dan de canonieke boeken.
Dat de canon in de 4e eeuw pas officieel werd klopt. Maar het was meer een bevestiging wat tot dan toe nog niet officieel was. Uit de 2e helft van de 2e eeuw hebben we een fragment van de Canon Muratori. Hierin wordt bevestigd dat de meeste boeken, die we nu als het Nieuwe Testament zien, toen al als gezaghebbend werden beschouwd.
Het begin ontbreekt, maar daarna krijgen we
Ev van Lukas
Ev van Johannes
Handelingen
en dan
To the Corinthians (51) first, to the Ephesians second, to the Philippians third, (52) to the Colossians fourth, to the Galatians fifth, (53) to the Thessalonians sixth, to the Romans (54-5) seventh. It is true that he writes once more to the Corinthians and to the Thessalonians for the sake of admonition, (56-7) yet it is clearly recognizable that there is one Church spread throughout the whole extent of the earth. For John also in the (58) Apocalypse, though he writes to seven churches, (59-60) nevertheless speaks to all. [Paul also wrote] out of affection and love one to Philemon, one to Titus, and two to Timothy; and these are held sacred (62-3) in the esteem of the Church catholic for the regulation of ecclesiastical discipline.
Maar ook heeft men dan al door dat er vervalsingen zijn om bepaalde dogma's te promoten (van Marcion):
There is current also [an epistle] to (64) the Laodiceans, [and] another to the Alexandrians, [both] forged in Paul's (65) name to [further] the heresy of Marcion
Moreover, the epistle of Jude and two of the above-mentioned (or, bearing the name of) John are counted (or, used) in the catholic [Church]; [7] and [the book of] Wisdom, (70) written by the friends [7a] of Solomon in his honour.
Dan worden 2 openbaringen erkend, maar bij 1 heeft men al twijfels (die van Petrus):
We receive only the apocalypses of John and Peter, (72) [7b] though some of us are not willing that the latter be read in church
Bron: http://www.bible-researcher.com/muratorian.html
Men maakt dus in de tweede eeuw al onderscheid tussen het lezen thuis en lezen in de kerk.
(moet nu weg)
Volg je hart, gebruik je verstand.
Het stuk van Prometheüs is complete wartaal.quote:Op zaterdag 20 februari 2010 10:34 schreef heartz het volgende:
[..]
[..]
Zouden jullie dit willen onderbouwen?
Volgens dit stuk zouden de evangelische gebeurtenissen zich in de elfde eeuw na Chr. hebben afgespeeld, zou de hoofdstad van het Romeinse rijk niet Rome maar Constantinopel geweest zijn, (aanvankelijk Alexandrië!) en zou alles wat in de geschiedenisboeken wordt gezegd over de periode voor ca. het jaar 1000 na Chr. totaal verzonnen zijn.
Ben gister vroeg in slaap gevallen, dat was niet de bedoeling.
Beloof cker deze wk nog terug te komen, heb een beetje teveel hooi op mijn vork genomen.
Beloof cker deze wk nog terug te komen, heb een beetje teveel hooi op mijn vork genomen.
Volg je hart, gebruik je verstand.
Het paganisme kon voorlopig inderdaad blijven bestaan, en de bestrijding daarvan is ook onder latere keizers voor zover ik weet niet met bloedvergieten gepaard gegaan maar met materiële maatregelen, zoals verbodsbepalingen en verwoesting van tempels, maar tegen andersdenkende christenen en gnostici werden meteen al verbodsmaatregelen uitgevaardigd:quote:Op zaterdag 20 februari 2010 13:37 schreef Farizeeer het volgende:
[..]
De bekering van Constantijn betekende niet dat andere religies niet meer konden bestaan. Tot die tijd was paganisme het grootst, en zij konden ook blijven bestaan. Het is ook niet het geval dat iedereen christen werd. Nee, een paar keizers later is het de intentie van Julianus om het paganisme weer te laten bloeien.
[..]
http://www.heretication.info/_heretics.htmlquote:The first Christian Emperor agreed. Gibbon summarises the edict which announced the destruction of various heretics:
After a preamble filled with passion and reproach, Constantine absolutely prohibits the assemblies of the heretics and confiscates their public property to the use either of the revenue or of the catholic church. The sects against whom the Imperial severity was directed appear to have been the adherents of Paul of Samosata; the Montanists of Phrygia, who maintained an enthusiastic succession of prophesy; the Novatians, who sternly rejected the temporal efficacy of repentance; the Marcionites and Valentinians, under whose leading banners the various Gnostics of Asia and Egypt had insensibly rallied; and perhaps the Manichæans who had recently imported from Persia a more artful composition of oriental and Christian theology.
The design of extirpating the name, or at least of restraining the progress, of these odious heretics was prosecuted with vigour and effect. Some of the penal regulations were copied from the edicts of Diocletian; and this method of conversion was applauded by the same bishops who had felt the hand of oppression and had pleaded for the rights of humanity"
quote:Welke bron is dit eigenlijk? Waar zijn de getallen dat de arianen een ruime meerderheid waren? Wat wordt hier bedoeld met 'verbannen'? Er wordt gesuggereerd dat er hier een soort kruistocht aan de gang is. Dat vraag ik me sterk af.
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Arianismequote:Ondanks de verwerping op concilies bleef het arianisme nog gedurende de hele 4de eeuw invloedrijk. Tijdens bepaalde periodes was het zelfs de overheersende theologie in het Romeinse rijk. Sommige keizers waren openlijk ariaans gezind en werkten soms zelfs actief het trinitarische christendom tegen. Gedurende deze tijd werden ook meerdere ariaanse kerken gebouwd die nu nog te bezichtigen zijn. Een nieuwe verwerping van de ariaanse leer volgde echter tijdens het concilie van Constantinopel I (381). Door vervolgens een streng optreden tegen 'ketterse christenen' van de trinitarisch gezinde keizer Theodosius I was het arianisme onder de Romeinen rond 400 vrijwel geheel uitgeroeid.
http://en.wikipedia.org/w(...)ea_and_its_aftermathquote:Constantine is believed to have exiled those who refused to accept the Nicean creed—Arius himself, the deacon Euzoios, and the Libyan bishops Theonas of Marmarica and Secundus of Ptolemais—and also the bishops who signed the creed but refused to join in condemnation of Arius, Eusebius of Nicomedia and Theognis of Nicaea. The Emperor also ordered all copies of the Thalia, the book in which Arius had expressed his teachings, to be burned. However, there is no evidence that his son and ultimate successor, Constantius II, who was an Arian Christian, was exiled.
Although he was committed to maintaining what the church had defined at Nicaea, Constantine was also bent on pacifying the situation and eventually became more lenient toward those condemned and exiled at the council. First he allowed Eusebius of Nicomedia, who was a protégé of his sister, and Theognis to return once they had signed an ambiguous statement of faith. The two, and other friends of Arius, worked for Arius' rehabilitation. At the First Synod of Tyre in AD 335, they brought accusations against Athanasius, bishop of Alexandria, the primary opponent of Arius; after this, Constantine had Athanasius banished, since he considered him an impediment to reconciliation. In the same year, the Synod of Jerusalem under Constantine's direction readmitted Arius to communion in AD 336. Arius, however, died on the way to this event in Constantinople. This was the same day Arius' own bishop prayed that if his heresy was to be propagated, the Lord take him in death that night- or better, Arius. Some scholars also suggest that Arius may have been poisoned by his opponents. [9] Eusebius and Theognis remained in the Emperor's favour, and when Constantine, who had been a catechumen much of his adult life, accepted baptism on his deathbed, it was from Eusebius of Nicomedia.
Deze maatregelen zijn inderdaad van latere datum:quote:Welke letterlijke wapen werden opgepakt na 325 onder leiding van Constantijn? Welke ketters zijn gedood? De bekering van Constantijn was niet heel eenduidig. Dat staat hierboven ook min of meer. Tegelijkertijd wordt hier beweert dat men een wapen had om al het niet orthodox-christelijke uit te roeien. Dat rijmt niet met elkaar. Constantijn was niet ze exclusief christelijk dat hij al het andere vernietigd wilde zien.
[..]
http://en.wikipedia.org/w(...)an_Emperors_from_363quote:Rome was more pagan than Christian up until the 390's; Gaul, Spain and northern Italy, in all but the urban areas, were pagan, save Milan which remained half pagan.[26] In the year 392, Theodosius officially began to proscribe the practice of Paganism. This is the time in which he authorized the destruction of many temples throughout the empire.[73] Theodosius issued a comprehensive law that prohibited the performance of any type of Pagan sacrifice or worship, even within the privacy of a person's own home.[14][74] Theodosius prohibited men from privately honoring their Lares with fire, their Genius with wine, or their Penates with incense. Men were prohibited from such traditions as burning candles or incense and suspending wreaths in honor of the deities. Theodosius also prohibited the practice of all forms of divination, even those forms of divination that were not considered harmful to the welfare of the Emperor, with this wide-ranging law. The laws were particularly hard against the Manicheans who were deprived of the right to make wills or to benefit from them. Manicheans could be sought out by informers, brought to court and in some cases executed.[4] Paganism was now proscribed, a "religio illicita".[75]
http://en.wikipedia.org/wiki/Manicheans#Later_historyquote:By AD 354, Hilary of Poitiers wrote that the Manichaean faith was a significant force in southern France. In AD 381 Christians requested Theodosius I to strip Manichaeans of their civil rights. He issued a decree of death for Manichaean monks in AD 382.When Christians first encountered Manichaeism, they deemed it a heresy, since it had originated in a heavily Gnostic area of the Persian empire.
Augustine of Hippo (AD 354-430) converted to Christianity from Manichaeism, in the year 387. This was shortly after the Roman Emperor Theodosius I had issued a decree of death for Manichaeans in AD 382 and shortly before he declared Christianity to be the only legitimate religion for the Roman Empire in 391. According to his Confessions, after nine or ten years of adhering to the Manichaean faith as a member of the group of "hearers", Augustine became a Christian and a potent adversary of Manichaeism (which he expressed in writing against his Manichaean opponent Faustus of Mileve), seeing their beliefs that knowledge was the key to salvation as too passive and not able to effect any change in one's life.[12]
quote:The Augustinian consensus
The transformation that happened in the 4th century lies at the heart of the debate between those Christian authors who advocated religious persecution and those who rejected it.[15] Most of all, the advocates of persecution looked to the writings of Augustine of Hippo,[15] the most influential of the Christian Church Fathers.[18] Initially (in the 390s), he had been sceptical about the use of coercion in religious matters. However, he changed his mind after he had witnessed how the Donatists (a schismatic Christian sect) were "brought over to the Catholic unity by fear of imperial edicts." When Augustine had characterized himself in De utilitate credenti (392), he said he was cupidus veri, eager for truth.[19] But in his 93. letter he described himself as quietis avidus, needing rest, and gave as reason the agitating Donatist.[19] From a position that had trusted the power of philosophical argumentation, Augustine had moved to a position that emphasised the authority of the church.[19] Augustine had become convinced of the effectiveness of mild forms of persecution and developed a defence of their use. His authority on this question was undisputed for over a millennium in Western Christianity.[15] Within this Augustinian consensus there was only disagreement about the extent to which Christians should persecute heretics.
Augustine advocated fines, imprisonment, banishment and moderate floggings, but, according to Henry Chadwick, "would have been horrified by the burning of heretics."[20] In the late Antiquity those burnings appear very rare indeed, the only certain case being the execution of Priscillian and six of his followers in 383. Their persecutors were roundly condemned by bishops like Ambrose, Augstine's mentor.[21]
http://en.wikipedia.org/w(...)ugustinian_consensus
Gezien de nietsontziende bestrijding van alles wat gnostisch was in latere tijden, die zijn hoogtepunt vond in de kruistochten tegen de katharen en de oprichting van de inquisitie mag je er volgens mij wel van uitgaan dat voor zover er nog gnostische boeken werden aangetroffen, deze ofwel vernietigd werden, ofwel stevig achter slot en grendel in bijvoorbeeld de archieven van het Vaticaan verdwenen.quote:[..]
De ketters schreven ook van alles. Dat we nu weinig meer vinden van de gnostici, komt omdat minder mensen geïnteresseerd waren om die werken te kopiëren.
Interessant. Weet je ook waar ik decreten kan vinden waarin Constantijn dit verordent?quote:Op donderdag 25 februari 2010 22:02 schreef kleinduimpje3 het volgende:
[..]
Het paganisme kon voorlopig inderdaad blijven bestaan, en de bestrijding daarvan is ook onder latere keizers voor zover ik weet niet met bloedvergieten gepaard gegaan maar met materiële maatregelen, zoals verbodsbepalingen en verwoesting van tempels, maar tegen andersdenkende christenen en gnostici werden meteen al verbodsmaatregelen uitgevaardigd:
[..]
http://www.heretication.info/_heretics.html
Je begrijpt dat ik Wikipedia niet als bron bedoel. Het zou heel goed kunnen hoor, dat het Arianisme de overheersende theologie is geweest. Dat zou dan juist weer bevestigen dat die ruimte er blijkbaar was voor andersdenkenden.quote:
Dat er veel foute zaken zijn gebeurd ben ik direct met je eens. Maar dat is achteraf praten, omdat wij een scheiding van kerk & staat kennen. Zo werkte het in die tijd nog niet.quote:http://en.wikipedia.org/w(...)ea_and_its_aftermath
[..]
Deze maatregelen zijn inderdaad van latere datum:
Haha, die laatste zin!quote:Gezien de nietsontziende bestrijding van alles wat gnostisch was in latere tijden, die zijn hoogtepunt vond in de kruistochten tegen de katharen en de oprichting van de inquisitie mag je er volgens mij wel van uitgaan dat voor zover er nog gnostische boeken werden aangetroffen, deze ofwel vernietigd werden, ofwel stevig achter slot en grendel in bijvoorbeeld de archieven van het Vaticaan verdwenen.
Complottheorieën waarbij machtige instituten 'de waarheid' achterwege laten, blijven interessant natuurlijk. En elk gnostisch werk dat we vinden wordt ook daadwerkelijk met veel bombarie gepresenteerd (denk aan het evangelie van Judas of Maria Magdalena). Historisch gezien staan ze echter stuk voor stuk verder af van de historische Jezus dan de canonieke evangeliën.Aangezien je ook een aantal zaken links laat liggen: ben je het daar met me eens? Dus Eusebius heeft weinig met de canon te maken. De canon stond in de 2e eeuw al vrijwel helemaal vast (op enkele kleine brieven na). En dat men in de belijdenis van Nicea juist heel weinig over de historische Jezus is te lezen.
In het stukje waar ik in mijn vorige post op reageerde stond: "De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars." Dat zou heel goed kunnen, maar het orthodox christendom zoals dat nu beleden wordt is niet verandert in de 4e eeuw toen het macht kreeg. Het is nog wel ontwikkelt, maar niet overhoop gegooid. In de 2e en 3e eeuw, toen het christendom nog geen macht had, is al duidelijk hoe de orthodoxie er uit ziet.
quote:Op vrijdag 26 februari 2010 12:05 schreef Farizeeer het volgende:
[..]
Interessant. Weet je ook waar ik decreten kan vinden waarin Constantijn dit verordent?
[..]
Je begrijpt dat ik Wikipedia niet als bron bedoel. Het zou heel goed kunnen hoor, dat het Arianisme de overheersende theologie is geweest. Dat zou dan juist weer bevestigen dat die ruimte er blijkbaar was voor andersdenkenden.
[..]
Dat er veel foute zaken zijn gebeurd ben ik direct met je eens. Maar dat is achteraf praten, omdat wij een scheiding van kerk & staat kennen. Zo werkte het in die tijd nog niet.
Wat een enorm bedrog zit er in deze woorden verscholen. Alsof we dus oorlogen van vroeger niet moeten veroordelen, omdat men nou eenmaal zo was. Ik heb er nog een gesprek mee gehad met de dominee, en die vertelde ook dat er felle oorlogen uitgevoerd waren. Toen ik hem vertelde dat alleen de Gnossisten en de andersdenkenden werden vermoord vertelde hij dat er ook "wel" orthodoxe Christenen vermoord werden. Maar de enige mensen die ECHT de leer van Jezus behielden waren de Katharen. Nu, in de RK en ook in de anderen kerken beschouwd als ketters, verraders van de echte Jezus. Maar zij bleven geweldloos, ook als ze gedood werden. En dat werden ze :S
[..]
Haha, die laatste zin!
Sorry hoor, historisch gezien verder dan de canonieke evangeliën? Evangelie van Thomas wordt door de wetenschap zelfs gezien als voorloper van de evangeliën. De 144 logia die erin staan, zijn overgenomen door de schrijvers van evangelie van Marcus, terwijl Matheeus en Lucas weer wat van Marcus af hebben gekeken. De enige "aparte" leer is van Johannes, die andere teksten gebruikt heeft. Dat wordt dan ook de spirituele evangelie genoemd.
Aangezien je ook een aantal zaken links laat liggen: ben je het daar met me eens? Dus Eusebius heeft weinig met de canon te maken. De canon stond in de 2e eeuw al vrijwel helemaal vast (op enkele kleine brieven na). En dat men in de belijdenis van Nicea juist heel weinig over de historische Jezus is te lezen.
In het stukje waar ik in mijn vorige post op reageerde stond: "De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars." Dat zou heel goed kunnen, maar het orthodox christendom zoals dat nu beleden wordt is niet verandert in de 4e eeuw toen het macht kreeg. Het is nog wel ontwikkelt, maar niet overhoop gegooid. In de 2e en 3e eeuw, toen het christendom nog geen macht had, is al duidelijk hoe de orthodoxie er uit ziet.
Je hebt gelijk wat de orthodoxe leer betreft, maar vergeet 1 ding. Voor de vierde eeuw konden de gnosis en de orthodoxie gewoon naast elkaar bestaan. Aangezien de gnosis geen autoriteit leert boven God en boven zichzelf, kon dat niet en zijn ze uitgeroeid door ROME, m.b.v. de kerk. Zouden de brieven van de gnosis nog bewaard zijn gebleven, zou de geschiedenis van de landen en de kerk er heel anders hebben uitgezien. Orthodoxie was nog een leer, zo kon je ernaar kijken maar geen absolute waarheid. Hoe zou de ontwikkeling geweest zijn, met de gnosis nog als bestaande leer?
Sorry Berjan, dat ik je in de vormgeving even verbeter, maar mensen die je post maar oppervlakkig bekijken zouden kunnen denken dat je alleen maar quotet zonder commentaar te gevenquote:
Wat een enorm bedrog zit er in deze woorden verscholen. Alsof we dus oorlogen van vroeger niet moeten veroordelen, omdat men nou eenmaal zo was. Ik heb er nog een gesprek mee gehad met de dominee, en die vertelde ook dat er felle oorlogen uitgevoerd waren. Toen ik hem vertelde dat alleen de Gnossisten en de andersdenkenden werden vermoord vertelde hij dat er ook "wel" orthodoxe Christenen vermoord werden. Maar de enige mensen die ECHT de leer van Jezus behielden waren de Katharen. Nu, in de RK en ook in de anderen kerken beschouwd als ketters, verraders van de echte Jezus. Maar zij bleven geweldloos, ook als ze gedood werden. En dat werden ze :Squote:Op vrijdag 26 februari 2010 12:05 schreef Farizeeer het volgende:
[..]
Interessant. Weet je ook waar ik decreten kan vinden waarin Constantijn dit verordent?
[..]
Je begrijpt dat ik Wikipedia niet als bron bedoel. Het zou heel goed kunnen hoor, dat het Arianisme de overheersende theologie is geweest. Dat zou dan juist weer bevestigen dat die ruimte er blijkbaar was voor andersdenkenden.
[..]
Dat er veel foute zaken zijn gebeurd ben ik direct met je eens. Maar dat is achteraf praten, omdat wij een scheiding van kerk & staat kennen. Zo werkte het in die tijd nog niet.
[..]
Sorry hoor, historisch gezien verder dan de canonieke evangeliën? Evangelie van Thomas wordt door de wetenschap zelfs gezien als voorloper van de evangeliën. De 144 logia die erin staan, zijn overgenomen door de schrijvers van evangelie van Marcus, terwijl Matheeus en Lucas weer wat van Marcus af hebben gekeken. De enige "aparte" leer is van Johannes, die andere teksten gebruikt heeft. Dat wordt dan ook de spirituele evangelie genoemd.quote:Haha, die laatste zin!
Je hebt gelijk wat de orthodoxe leer betreft, maar vergeet 1 ding. Voor de vierde eeuw konden de gnosis en de orthodoxie gewoon naast elkaar bestaan. Aangezien de gnosis geen autoriteit leert boven God en boven zichzelf, kon dat niet en zijn ze uitgeroeid door ROME, m.b.v. de kerk. Zouden de brieven van de gnosis nog bewaard zijn gebleven, zou de geschiedenis van de landen en de kerk er heel anders hebben uitgezien. Orthodoxie was nog een leer, zo kon je ernaar kijken maar geen absolute waarheid. Hoe zou de ontwikkeling geweest zijn, met de gnosis nog als bestaande leer?quote:Aangezien je ook een aantal zaken links laat liggen: ben je het daar met me eens? Dus Eusebius heeft weinig met de canon te maken. De canon stond in de 2e eeuw al vrijwel helemaal vast (op enkele kleine brieven na). En dat men in de belijdenis van Nicea juist heel weinig over de historische Jezus is te lezen.
In het stukje waar ik in mijn vorige post op reageerde stond: "De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars." Dat zou heel goed kunnen, maar het orthodox christendom zoals dat nu beleden wordt is niet verandert in de 4e eeuw toen het macht kreeg. Het is nog wel ontwikkelt, maar niet overhoop gegooid. In de 2e en 3e eeuw, toen het christendom nog geen macht had, is al duidelijk hoe de orthodoxie er uit ziet.
Je stelt dat de Gnostici werden gedood. Waar haal je dat vandaan? Welke bronnen? Mogelijk dat dit inderdaad zo is geweest vanaf de 4e eeuw. Maar in de eerste 3 eeuwen zijn het voornamelijk de orthodoxe christenen die het martelaarschap ondergaan. Zij stonden voor hun leer die ze niet wilden verloochenen, omdat een keizer dat vroeg.quote:Op vrijdag 26 februari 2010 21:32 schreef Berjan1986 het volgende:
Wat een enorm bedrog zit er in deze woorden verscholen. Alsof we dus oorlogen van vroeger niet moeten veroordelen, omdat men nou eenmaal zo was. Ik heb er nog een gesprek mee gehad met de dominee, en die vertelde ook dat er felle oorlogen uitgevoerd waren. Toen ik hem vertelde dat alleen de Gnossisten en de andersdenkenden werden vermoord vertelde hij dat er ook "wel" orthodoxe Christenen vermoord werden. Maar de enige mensen die ECHT de leer van Jezus behielden waren de Katharen. Nu, in de RK en ook in de anderen kerken beschouwd als ketters, verraders van de echte Jezus. Maar zij bleven geweldloos, ook als ze gedood werden. En dat werden ze :S
Hoe kom je dan ineens bij de Katharen? Je zegt dat zij de ECHTE leer van Jezus behielden. Wat was die ECHTE leer volgens jou? En via welke bronnen leren we die kennen?
In het vroege christendom was een afkeer van geweld. De meeste christenen gingen niet het leger in, omdat ze dan geweld moesten gebruiken.
De datering van het evangelie van Thomas is zeer omstreden. Er zijn mensen die het vroeg dateren, er zijn mensen die het laat dateren. Wat in ieder geval onjuist is, is dat er een concensus zou zijn onder wetenschappers. KoningDavid heeft op dit forum regelmatig argumenten voor de late datering genoemd. (bijvoorbeeld hier.quote:Sorry hoor, historisch gezien verder dan de canonieke evangeliën? Evangelie van Thomas wordt door de wetenschap zelfs gezien als voorloper van de evangeliën. De 144 logia die erin staan, zijn overgenomen door de schrijvers van evangelie van Marcus, terwijl Matheeus en Lucas weer wat van Marcus af hebben gekeken. De enige "aparte" leer is van Johannes, die andere teksten gebruikt heeft. Dat wordt dan ook de spirituele evangelie genoemd.
Dat Mattheus en Lukas het evangelie van Markus hebben gebruikt is breed geaccepteerd. Jij stelt dat Markus gebruik gemaakt zou hebben van Thomas. Maar dan is het zeer merkwaardig te noemen dat Lukas soms teksten uit Markus wijzigt, en dat deze wijziging ook bij Thomas is te vinden. Zie dit stukje voor 2 voorbeelden waar de volgorde juist lijkt te zijn Markus -> Lukas -> Thomas. De volgorde die jij voorstelt (Thomas -> Markus -> Lukas) is niet logisch gezien de overeenkomst tussen Lukas en Thomas, waar Markus juist de uitzondering is.
Dit soort zaken is natuurlijk gissen. De orthodoxie heeft de eerste 3 eeuwen van onze jaartelling overleeft, waarin men met weinig mensen was, en toch bepaalde vervolgingen heeft doorstaan. Gnostici gingen in die tijd niet voor de leeuwen. Zij hadden geen leer waar ze voor wilden sterven. Persoonlijk denk ik dat alleen daarom al de gnostici niet overleefd zouden hebben. Je moet ergens voor staan om ook je best te doen om iets door te geven. Als je lauw bent, zul je in zware tijden ook niet je best doen om voor je mening te blijven staan. Daarom overleeft de orthodoxie ook de val van grote rijken, zoals het Romeinse Rijk.quote:Je hebt gelijk wat de orthodoxe leer betreft, maar vergeet 1 ding. Voor de vierde eeuw konden de gnosis en de orthodoxie gewoon naast elkaar bestaan. Aangezien de gnosis geen autoriteit leert boven God en boven zichzelf, kon dat niet en zijn ze uitgeroeid door ROME, m.b.v. de kerk. Zouden de brieven van de gnosis nog bewaard zijn gebleven, zou de geschiedenis van de landen en de kerk er heel anders hebben uitgezien. Orthodoxie was nog een leer, zo kon je ernaar kijken maar geen absolute waarheid. Hoe zou de ontwikkeling geweest zijn, met de gnosis nog als bestaande leer?
In het stuk waarnaar ik refereer wordt de volgende bron hiervan gegeven:quote:Op vrijdag 26 februari 2010 12:05 schreef Farizeeer het volgende:
[..]
Interessant. Weet je ook waar ik decreten kan vinden waarin Constantijn dit verordent?
[..]
.
Gibbon was de auteur van een standaardwerk over de geschiedenis van het Romeinse rijk, bekend oa. vanwege zijn gebruik van primaire bronnen, dus ik heb geen reden om te veronderstellen dat het anders is als hier gesteld wordt.quote:Gibbon summarises the edict which announced the destruction of various heretics:
In het boek “De oerknal van het Christendom” schrijft Slavenburg:
Slavenburg geeft hiervoor als bron:quote:“Al een jaar na het concilie van Nicea, twee jaar na de afkondiging van de godsdienstvrijheid voor het gehele Romeinse rijk, trachtte men definitief af te rekenen met “ketterse” groeperingen, die men aanvankelijk alleen op papier bestreed.
Er werd een keizerlijk edict uitgevaardigd aan onder andere de volgelingen van Valentinus, Marcion en Paulus van Samosata. Het kwaad dat deze mensen verspreidden diende met wortel en tak te worden uitgeroeid”
G. J. D. Aalders: De grote vergissing. Kerk en staat in het begin van de vierde eeuw.
Dat dergelijke maatregelen inderdaad afgekondigd werden lijkt me ook al aannemelijk vanwege de maatregelen die tegen de Arianen genomen werden, terwijl de meningsverschillen met dezen in de ogen van hedendaagse mensen toch op haarkloverijen lijken.quote:De grote vergissing. Kerk en staat in het begin van de vierde eeuw / Dr. G.J.D. Aalders. Kok, Kampen, 1979; 162 bladzijden. De grote vergissing waarop de titel van dit boek doelt, is de misvatting dat Constantijn de Grote de onderdrukte Kerk aan de overwinning heeft geholpen. Deze studie over Kerk en Staat in de 4e eeuw laat zien dat de Kerk juist een nederlaag leed doordat zij onder de overheersing van de staat kwam. De deskundige schrijver die al meer boeken over verwante onderwerpen heeft geschreven, geeft een boeiend beeld van de ontwikkeling van het Romeinse keizerrijk en zijn verhouding tot de Kerk: wetenschappelijk verantwoord en toegankelijk voor een breed publiek.
De leidende figuren van de Arianen werden onder Constantijn verbannen (die hij later weliswaar ongedaan gemaakt heeft omdat hij ten aanzien van Arius van mening was veranderd), en de boeken van Arius verbrand.
Gibbon verwijst naar Eusebius, Vita van Constantijn, boek III, c. LXIII-LXVI.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 14:16 schreef kleinduimpje3 het volgende:
[..]
In het stuk waarnaar ik refereer wordt de volgende bron hiervan gegeven:
[..]
Gibbon was de auteur van een standaardwerk over de geschiedenis van het Romeinse rijk, bekend oa. vanwege zijn gebruik van primaire bronnen, dus ik heb geen reden om te veronderstellen dat het anders is als hier gesteld wordt.
In het werk 'het leven van Constantijn', geschreven door Eusebius komt ook een decreet naar voren. Mogelijk is dit degene waar we het over hebben.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 14:16 schreef kleinduimpje3 het volgende:
[..]
In het stuk waarnaar ik refereer wordt de volgende bron hiervan gegeven:
[..]
Gibbon was de auteur van een standaardwerk over de geschiedenis van het Romeinse rijk, bekend oa. vanwege zijn gebruik van primaire bronnen, dus ik heb geen reden om te veronderstellen dat het anders is als hier gesteld wordt.
Dus dat lijkt me inderdaad 1 primaire bron die bevestigt dat de ketters tegengewerkt werden doordat ze niet meer bij elkaar mochten komen. Ze krijgen ook een oproep om zich weer bij de Katholieke Kerk te voegen:quote:“Victor Constantinus, Maximus Augustus, to the heretics.
“Understand now, by this present statute, ye Novatians, Valentinians, Marcionites, Paulians, ye who are called Cataphrygians, and all ye who devise and support heresies by means of your private assemblies, with what a tissue of falsehood and vanity, with what destructive and venomous errors, your doctrines are inseparably interwoven; so that through you the healthy soul is stricken with disease, and the living becomes the prey of everlasting death.
[..]
We have directed, accordingly, that you be deprived of all the houses in which you are accustomed to hold your assemblies: and our care in this respect extends so far as to forbid the holding of your superstitious and senseless meetings, not in public merely, but in any private house or place whatsoever.
Bronquote:Let those of you, therefore, who are desirous of embracing the true and pure religion, take the far better course of entering the catholic Church, and uniting with it in holy fellowship, whereby you will be enabled to arrive at the knowledge of the truth.
Ook interessant!quote:In het boek “De oerknal van het Christendom” schrijft Slavenburg:
[..]
Slavenburg geeft hiervoor als bron:
G. J. D. Aalders: De grote vergissing. Kerk en staat in het begin van de vierde eeuw.
[..]
Dat dergelijke maatregelen inderdaad afgekondigd werden lijkt me ook al aannemelijk vanwege de maatregelen die tegen de Arianen genomen werden, terwijl de meningsverschillen met dezen in de ogen van hedendaagse mensen toch op haarkloverijen lijken.
De leidende figuren van de Arianen werden onder Constantijn verbannen (die hij later weliswaar ongedaan gemaakt heeft omdat hij ten aanzien van Arius van mening was veranderd), en de boeken van Arius verbrand.
Heb je nog een linkje met daar meer informatie over?
http://www.bol.com/nl/p/n(...)666746498/index.htmlquote:Ook interessant!
Vrijheid kan je toch niet bewijzen!
Bedankt. Dit zijn ze dus:quote:Op zaterdag 27 februari 2010 15:23 schreef Iblardi het volgende:
[..]
Gibbon verwijst naar Eusebius, Vita van Constantijn, boek III, c. LXIII-LXVI.
quote:CHAPTER LXIII: How he displayed his Zeal for the Extirpation of Heresies.
Such were the exhortations to do all things to the honor of the divine religion which the emperor addressed to the rulers of the churches. Having by these means banished dissension, and reduced the Church of God to a state of uniform harmony, he next proceeded to a different duty, feeling it incumbent on him to extirpate another sort of impious persons, as pernicious enemies of the human race. These were pests of society, who ruined whole cities under the specious garb of religious decorum; men whom our Saviour's warning voice somewhere terms false prophets and ravenous wolves: "Beware of false prophets, which will come to you in sheep's clothing, but inwardly are ravening wolves. By their fruits ye shall know them." (1) Accordingly, by an order transmitted to the governors of the several provinces, he effectually banished all such offenders. In addition to this ordinance he addressed to them personally a severely awakening admonition, exhorting them to an earnest repentance, that they might still find a haven of safety in the true Church of God. Hear, then, in what manner he addressed them in this letter.
CHAPTER LXIV: Constantine's Edict against the Heretics.
"VICTOR CONSTANTINUS, MAXIMUS AUGUSTUS, to the heretics.
"Understand now, by this present statute, ye Novatians, Valentinians, Marcionites, Paulians, ye who are called Cataphrygians, (1) and all ye who devise and support heresies by means of your private assemblies, with what a tissue of falsehood and vanity, with what destructive and venomous errors, your doctrines are inseparably interwoven; so that through you the healthy soul is stricken with disease, and the living becomes the prey of everlasting death. Ye haters and enemies of truth and life, in league with destruction! All your counsels are opposed to the truth, but familiar with deeds of baseness; full of absurdities and fictions: and by these ye frame falsehoods, oppress the innocent, and withhold the light from them that believe. Ever trespassing under the mask of godliness, ye fill all things with defilement: ye pierce the pure and guileless conscience with deadly wounds, while ye withdraw, one may almost say, the very light of day from the eyes of men. But why should I particularize, when to speak of your criminality as it deserves demands more time and leisure than I can give? For so long and unmeasured is the catalogue of your offenses, so hateful and altogether atrocious are they, that a single day would not suffice to recount them all. And, indeed, it is well to turn one's ears and eyes from such a subject, lest by a description of each particular evil, the pure sincerity and freshness of one's own faith be impaired. Why then do I still bear with such abounding evil; especially since this protracted clemency is the cause that some who were sound are become tainted with this pestilent disease? Why not at once strike, as it were, at the root of so great a mischief by a public manifestation of displeasure?
CHAPTER LXV: The Heretics are deprived of their Meeting Places.
"FORASMUCH, then, as it is no longer possible to bear with your pernicious errors, we give warning by this present statute that none of you henceforth presume to assemble yourselves together. (1) We have directed, accordingly, that you be deprived of all the houses in which you are accustomed to hold your assemblies: and our care in this respect extends so far as to forbid the holding of your superstitious and senseless meetings, not in public merely, but in any private house or place whatsoever. Let those of you, therefore, who are desirous of embracing the true and pure religion, take the far better course of entering the catholic Church, and uniting with it in holy fellowship, whereby you will be enabled to arrive at the knowledge of the truth. In any case, the delusions of your perverted understandings must entirely cease to mingle with and mar the felicity of our present times: I mean the impious and wretched double-mindedness of heretics and schismatics. For it is an object worthy of that prosperity which we enjoy through the favor of God, to endeavor to bring back those who in time past were living in the hope of future blessing, from all irregularity and error to the right path, from darkness to light, from vanity to truth, from death to salvation. And in order that this remedy may be applied with effectual power, we have commanded, as before said, that you be positively deprived of every gathering point for your superstitious meetings, I mean all the houses of prayer, if such be worthy of the name, which belong to heretics, and that these be made over without delay to the catholic Church; that any other places be confiscated to the public service, and no facility whatever be left for any future gathering; in order that from this day forward none of your unlawful assemblies may presume to appear in any public or private place. Let this edict be made public."
CHAPTER LXVI: How on the Discovery of Prohibited Books among the Heretics, Many of them return to the Catholic Church.
THUS were the lurking-places of the heretics broken up by the emperor's command, and the savage beasts they harbored (I mean the chief authors of their impious doctrines) driven to flight. Of those whom they had deceived, some, intimidated by the emperor's threats, disguising their real sentiments, crept secretly into the Church. For since the law directed that search should be made for their books, those of them who practiced evil and forbidden arts were detected, and, these were ready to secure their own safety by dissimulation of every kind. (1) Others, however, there were, who voluntarily and with real sincerity embraced a better hope. Meantime the prelates of the several churches. continued to make strict inquiry, utterly rejecting those who attempted an entrance under the specious disguise of false pretenses, while those who came with sincerity of purpose were proved for a time, and after sufficient trial numbered with the congregation. Such was the treatment of those who stood charged with rank heresy: those, however, who maintained no impious doctrine, but had been separated from the one body through the influence of schismatic advisers, were received without difficulty or delay. Accordingly, numbers thus revisited, as it were, their own country after an absence in a foreign land, and acknowledged the Church as a mother from whom they had wandered long, and to whom they now returned with joy and gladness. Thus the members of the entire body became united, and compacted in one harmonious whole; and the one catholic Church, at unity with itself, shone with full luster, while no heretical or schismatic body anywhere continued to exist. (2) And the credit of having achieved this mighty work our Heaven-protected emperor alone, of all who had gone before him, was able to attribute to himself.
Dit zegt G. Quispel, een kenner van het Thomas evangelie, in het voorwoord van “De Nag Hammadi geschriften, een integrale vertaling van alle teksten uit de Nag Hammadi Codices en de Berlijnse Codex” van J. Slavenburg en W. Glaudemans:quote:Op zaterdag 27 februari 2010 13:50 schreef Farizeeer het volgende:
[..]
De datering van het evangelie van Thomas is zeer omstreden. Er zijn mensen die het vroeg dateren, er zijn mensen die het laat dateren. Wat in ieder geval onjuist is, is dat er een concensus zou zijn onder wetenschappers. KoningDavid heeft op dit forum regelmatig argumenten voor de late datering genoemd. (bijvoorbeeld hier.
Dat Mattheus en Lukas het evangelie van Markus hebben gebruikt is breed geaccepteerd. Jij stelt dat Markus gebruik gemaakt zou hebben van Thomas. Maar dan is het zeer merkwaardig te noemen dat Lukas soms teksten uit Markus wijzigt, en dat deze wijziging ook bij Thomas is te vinden. Zie dit stukje voor 2 voorbeelden waar de volgorde juist lijkt te zijn Markus -> Lukas -> Thomas. De volgorde die jij voorstelt (Thomas -> Markus -> Lukas) is niet logisch gezien de overeenkomst tussen Lukas en Thomas, waar Markus juist de uitzondering is.
quote:Daar is het evangelie van Thomas, 114 spreuken toegeschreven aan Jezus.
De oudste laag bevat overleveringen van de oergemeente in Jeruzalem (ca. 40 na Christus).
Dat is de oudste bron aangaande Jezus die we hebben.
Een jongere laag (Alexandrië) spiegelt de Hellenistische versie daarvan.
Uiteindelijk werd het gecomponeerd in Edessa en is daarom niet gnostisch, maar sterk ascetisch, zoals alle geschriften uit Edessa.
[ Bericht 0% gewijzigd door kleinduimpje3 op 27-02-2010 19:43:36 ]
Dat is een interessante discussie, hoe oud de oudste teksten uit het Thomas-evangelie zijn.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Mooi dat je die koningdavid naar voren haalt. Die man denkt dat de Christelijke kerken lieverdjes waren, als je zijn discussies soms leest, niet serieus nemen dus...quote:De datering van het evangelie van Thomas is zeer omstreden. Er zijn mensen die het vroeg dateren, er zijn mensen die het laat dateren. Wat in ieder geval onjuist is, is dat er een concensus zou zijn onder wetenschappers. KoningDavid heeft op dit forum regelmatig argumenten voor de late datering genoemd. (bijvoorbeeld hier.
En hij haalt Paulus aan. Die man heeft het zelden over Jezus, maar meer over Christus. Dat zijn in de eerste twee eeuwen van de jaartelling twee verschillende figuren. Jezus is de mens, en Christus de Geest, de Christus Geest. Vroeger werd Jezus ook wel Jezus de Christus(drager) genoemd. Leer daarmee leven, lees de brieven van Paulus nog eens goed en je zal zien dat hij juist meer de gnosticus is, dan de Christen zoals hij later genoemd werd.
Een van de redenen waarom Joden niet geloven in Jezus als zoon van God, is dat God geen mensenoffers wil, en dan zou Hij zijn Zoon offeren? Niet te verklaren voor de Joden.
Hoe is het mogelijk, denk je nog steeds dat de orthodoxe Christenen lieverdjes waren die eigenlijk niks deden? De kerk heeft de staat (Rome) geholpen met het vervolgen van de gnostische leer.quote:Je stelt dat de Gnostici werden gedood. Waar haal je dat vandaan? Welke bronnen? Mogelijk dat dit inderdaad zo is geweest vanaf de 4e eeuw. Maar in de eerste 3 eeuwen zijn het voornamelijk de orthodoxe christenen die het martelaarschap ondergaan. Zij stonden voor hun leer die ze niet wilden verloochenen, omdat een keizer dat vroeg.
Sterker nog, het orthodoxe Christendom werd de officiële Godsdienst, van Rome omdat zij zich in een kerk lieten drijven en dus makkelijk te controleren waren. Dat is de leer van veel mensen (wetenschappers, geschiedkundigen) maar alleen de kerkganger denken dat het anders is.
Ik heb mijn beslissing al genomen, en zat in de kerk. Ik ga gewoon proberen goed te leven, de naasten te helpen en God boven alles te hebben. De kerk (autoriteit) heeft voor mij afgedaan.
Jezus heeft zelf twee "wetten" opgesteld: Heb je naaste lief als jezelf, en God bovenaf.
Terwijl de kerk regels en dogma (erfzonde, pas van Paulus bekend in het oude Testament wordt er met geen woord over gerept, dat erkennen de Joden dan ook niet) heeft opgesteld waardoor je wel MOET denken dat je het liefst mensen vermoord en de hele dag vloekend doorkomt.
Als ik om mij heen kijk zie ik aardig, vrolijke mensen die graag met anderen praten en samenwerken. Die gaan niet allemaal naar de kerk, en zijn dus niet allemaal "wedergeboren". Conclusie: Die mensen moeten iets in zich hebben, waardoor ze graag samenwerken en praten. Ieder mens is dus hetzelfde met een Goddelijke kern in zich. De gnosis en esoterie heeft dus gelijk
Wat een onzin. Waar heb ik gezegd dat de kerken 'lieverdjes waren'? Ik heb zo vaak de daden van 'de kerk' afgekeurd. Heb volgens mij zelfs gezegd dat het Vaticaan af en toe het werk van Satan leek te doen. Lijkt me duidelijke taal.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 21:37 schreef Berjan1986 het volgende:
[..]
Mooi dat je die koningdavid naar voren haalt. Die man denkt dat de Christelijke kerken lieverdjes waren, als je zijn discussies soms leest, niet serieus nemen dus...
Dat je met dergelijke ononderbouwde ad hominems mijn argumenten m.b.t. het evangelie van Thomas onschadelijk tracht te maken is vrij lachwekkend.
Kolder. Paulus heeft het zowel over Christus als Jezus. En hij gebruikt 'Christus' niet eens zozeer als titel, maar als naam. Christus is Grieks voor messias en messias verwijst niet bepaald naar een geest, maar juist naar een mens.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 21:37 schreef Berjan1986 het volgende:
En hij haalt Paulus aan. Die man heeft het zelden over Jezus, maar meer over Christus. Dat zijn in de eerste twee eeuwen van de jaartelling twee verschillende figuren. Jezus is de mens, en Christus de Geest, de Christus Geest. Vroeger werd Jezus ook wel Jezus de Christus(drager) genoemd. Leer daarmee leven, lees de brieven van Paulus nog eens goed en je zal zien dat hij juist meer de gnosticus is, dan de Christen zoals hij later genoemd werd.
Paulus heeft het duidelijk over Jezus als mens en zijn denkbeelden lijken echt totaal niet op de gnostiek.
Paulus onderschrijft het OT en de joodse traditie (zij het met hervormingen) - de gnostiek verwerpt het compleet en ziet JHWH als de kwaadaardige demiurg.
Paulus benadrukt niet zelden Jezus´ verzoenoffer - de gnostiek heeft daar niets mee
Paulus refereert niet aan geheime kennis, of een goddelijke vonk - hij refereert naar verzoening en vergeving als genade van Jezus en God.
Ik ben benieuwd welke gnostieke denkbeelden jij terugziet bij Paulus?
Dan moeten die joden wellicht eens Jesaja 53 lezen.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 21:37 schreef Berjan1986 het volgende:
Een van de redenen waarom Joden niet geloven in Jezus als zoon van God, is dat God geen mensenoffers wil, en dan zou Hij zijn Zoon offeren? Niet te verklaren voor de Joden.
Dat is wel heel kort door de bocht hoor. Het (orthodoxe) christendom werd vooral gewoon de officiële religie omdat het de grootste religieuze stroming was. De opmars was niet meer te stuiten.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 21:37 schreef Berjan1986 het volgende:
Hoe is het mogelijk, denk je nog steeds dat de orthodoxe Christenen lieverdjes waren die eigenlijk niks deden? De kerk heeft de staat (Rome) geholpen met het vervolgen van de gnostische leer.
Sterker nog, het orthodoxe Christendom werd de officiële Godsdienst, van Rome omdat zij zich in een kerk lieten drijven en dus makkelijk te controleren waren. Dat is de leer van veel mensen (wetenschappers, geschiedkundigen) maar alleen de kerkganger denken dat het anders is.
Grappig dat je het institutionele van de kerk hekelt en vervolgens zoiets elitairs, en m.i. in vele opzichtig vrij respectloos, als de gnostiek aanhangt. Veel mensen hebben een iets te rooskleurig beeld van de gnostiek volgens mij.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 21:37 schreef Berjan1986 het volgende:
Ik heb mijn beslissing al genomen, en zat in de kerk. Ik ga gewoon proberen goed te leven, de naasten te helpen en God boven alles te hebben. De kerk (autoriteit) heeft voor mij afgedaan.
Jezus heeft zelf twee "wetten" opgesteld: Heb je naaste lief als jezelf, en God bovenaf.
Terwijl de kerk regels en dogma (erfzonde, pas van Paulus bekend in het oude Testament wordt er met geen woord over gerept, dat erkennen de Joden dan ook niet) heeft opgesteld waardoor je wel MOET denken dat je het liefst mensen vermoord en de hele dag vloekend doorkomt.
Als ik om mij heen kijk zie ik aardig, vrolijke mensen die graag met anderen praten en samenwerken. Die gaan niet allemaal naar de kerk, en zijn dus niet allemaal "wedergeboren". Conclusie: Die mensen moeten iets in zich hebben, waardoor ze graag samenwerken en praten. Ieder mens is dus hetzelfde met een Goddelijke kern in zich. De gnosis en esoterie heeft dus gelijk
"A little philosophy inclineth man's mind to atheism, but depth in philosophy bringeth man's minds about to religion." - Sir Francis Bacon
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
Goede kans dat er uitspraken tussen zitten die teruggaan op Jezus zelf, lijkt me. Mede omdat we overlap hebben met de synoptische evangeliën.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:27 schreef Haushofer het volgende:
Dat is een interessante discussie, hoe oud de oudste teksten uit het Thomas-evangelie zijn.
De status van Gibbon is inmiddels wel wat afgebrokkeld onder historici. Hij had zich iets teveel laten meeslepen in de euforie van de Verlichting dat hij (al dan niet onbewust) de neiging had het christendom en de middeleeuwen wat nadeliger te portretteren dan terecht is. Hij is ook niet bepaald meer een autoriteit als het gaat om de rol van het christendom in het Romeinse Rijk.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 14:16 schreef kleinduimpje3 het volgende:
Gibbon was de auteur van een standaardwerk over de geschiedenis van het Romeinse rijk, bekend oa. vanwege zijn gebruik van primaire bronnen, dus ik heb geen reden om te veronderstellen dat het anders is als hier gesteld wordt.
"A little philosophy inclineth man's mind to atheism, but depth in philosophy bringeth man's minds about to religion." - Sir Francis Bacon
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
"Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten." - Jezus
Ik geloof meteen dat hij dit zegt. Dat is 1 kant van het verhaal. Ik zou bijvoorbeeld Ehrman kunnen citeren in zijn The New Testament:quote:Op zaterdag 27 februari 2010 18:26 schreef kleinduimpje3 het volgende:
[..]
Dit zegt G. Quispel, een kenner van het Thomas evangelie, in het voorwoord van “De Nag Hammadi geschriften, een integrale vertaling van alle teksten uit de Nag Hammadi Codices en de Berlijnse Codex” van J. Slavenburg en W. Glaudemans:
[..]
quote:Although we cannot know whether a source like Thomas existed during the first century, there are good reasons for thinking that Thomas itself did not. The most obvious reason is that the full-blown Christian-gnostic myth that many of Thomas's sayings presuppose cannot be documented as existing prior to the second century.
Grapjasquote:Op zaterdag 27 februari 2010 16:44 schreef Sattyagraha het volgende:
[..]
http://www.bol.com/nl/p/n(...)666746498/index.html
. Laat ik duidelijker zijn. Ik zou wat meer willen lezen over de verbanning van aanhangers van de Ariaanse leer, en dat Constantijn daar weer op zou zijn teruggekomen.
1. Ook al zit iemand er op een bepaald punt naast, dan is dat nog geen reden om hem helemaal niet meer serieus te nemen.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 21:37 schreef Berjan1986 het volgende:
[..]
Mooi dat je die koningdavid naar voren haalt. Die man denkt dat de Christelijke kerken lieverdjes waren, als je zijn discussies soms leest, niet serieus nemen dus...
2. De stelling 'de Christelijke kerken waren lieverdjes' is natuurlijk moeilijk hard te maken, maar een interessante waarneming kan er wel op wijzen. Julianus de Afvallige was keizer in de 4e eeuw. Hij was Christelijk opgevoed, maar was 'afvallige' geworden. Toch komen van hem uitspraken die aanwijzingen zijn dat 'de christenen' wel degelijk 'lieverdjes' waren:
3. Ook al waren de Christelijke kerken geen lieverdjes, dan is daarmee niet de onjuistheid van hun leer bewezen. Eerder wordt het daarmee bevestigt.
1. Paulus heeft het niet over Jezus? Heb je al eens geteld hoe vaak de naam Jezus voorkomt in zijn brieven?quote:En hij haalt Paulus aan. Die man heeft het zelden over Jezus, maar meer over Christus. Dat zijn in de eerste twee eeuwen van de jaartelling twee verschillende figuren. Jezus is de mens, en Christus de Geest, de Christus Geest. Vroeger werd Jezus ook wel Jezus de Christus(drager) genoemd. Leer daarmee leven, lees de brieven van Paulus nog eens goed en je zal zien dat hij juist meer de gnosticus is, dan de Christen zoals hij later genoemd werd.
2. Paulus heeft het inderdaad vaak over Christus. Echter wel in combinatie met Jezus. In verschillende vormen: Jezus Christus en Christus Jezus.
3. Christus betekent gezalfde (en dus niet drager). Dat is Grieks. In het Hebreeuws/Aramees is dat het woord wat wij als Messias kenden. Al snel na Jezus optreden werd Christus een bijnaam voor hem. Christenen bleven Jezus zien als de messias, waar de Joden op wachtten. Je ziet het Nieuwe Testament dus vol staan met uitspraken die duidelijk proberen te maken dat Jezus degene is die verwacht werd vanuit de Hebreeuwse bijbel. Dat geldt net zo goed voor Paulus. Zoek bijvoorbeeld eens op 'er staat geschreven' waarmee een citaat uit de Hebreeuwse bijbel wordt ingeleidt.
Nogmaals, ik denk ook dat de Kerk bestaat uit mensen die fouten maken. Of zoals Kardinaal Mortati in 'Angels and Demons' zei: "Religion is flawed, but only because man is flawed. All men, including this one."quote:Hoe is het mogelijk, denk je nog steeds dat de orthodoxe Christenen lieverdjes waren die eigenlijk niks deden? De kerk heeft de staat (Rome) geholpen met het vervolgen van de gnostische leer.
Sterker nog, het orthodoxe Christendom werd de officiële Godsdienst, van Rome omdat zij zich in een kerk lieten drijven en dus makkelijk te controleren waren. Dat is de leer van veel mensen (wetenschappers, geschiedkundigen) maar alleen de kerkganger denken dat het anders is.
Als je niet gelooft dat God de Kerk autoriteit heeft gegeven, dan zou ik me daar ook niet aan onderwerpen. Veel wijsheid toegewenst in het uitvoeren van je naaste liefhebben en God boven alles. Een goed voornemen! Ik zal Paulus blijven lezen, zoals je mij adviseerde, en ik zou je adviseren daar ook mee bezig te blijven, om zodoende te ontdekken wat hij werkelijk heeft proberen te zeggen.quote:Ik heb mijn beslissing al genomen, en zat in de kerk. Ik ga gewoon proberen goed te leven, de naasten te helpen en God boven alles te hebben. De kerk (autoriteit) heeft voor mij afgedaan.
Jezus heeft zelf twee "wetten" opgesteld: Heb je naaste lief als jezelf, en God bovenaf.
Terwijl de kerk regels en dogma (erfzonde, pas van Paulus bekend in het oude Testament wordt er met geen woord over gerept, dat erkennen de Joden dan ook niet) heeft opgesteld waardoor je wel MOET denken dat je het liefst mensen vermoord en de hele dag vloekend doorkomt.
Dat is wel snel geconcludeerdquote:Als ik om mij heen kijk zie ik aardig, vrolijke mensen die graag met anderen praten en samenwerken. Die gaan niet allemaal naar de kerk, en zijn dus niet allemaal "wedergeboren". Conclusie: Die mensen moeten iets in zich hebben, waardoor ze graag samenwerken en praten. Ieder mens is dus hetzelfde met een Goddelijke kern in zich. De gnosis en esoterie heeft dus gelijk
Waarom hebben mensen een goddelijke kern als ze leuk met elkaar samenwerken?
quote:Op zaterdag 27 februari 2010 22:21 schreef koningdavid het volgende:
[..]
Wat een onzin. Waar heb ik gezegd dat de kerken 'lieverdjes waren'? Ik heb zo vaak de daden van 'de kerk' afgekeurd. Heb volgens mij zelfs gezegd dat het Vaticaan af en toe het werk van Satan leek te doen. Lijkt me duidelijke taal.
Dat je met dergelijke ononderbouwde ad hominems mijn argumenten m.b.t. het evangelie van Thomas onschadelijk tracht te maken is vrij lachwekkend.
[..]
Kolder. Paulus heeft het zowel over Christus als Jezus. En hij gebruikt 'Christus' niet eens zozeer als titel, maar als naam. Christus is Grieks voor messias en messias verwijst niet bepaald naar een geest, maar juist naar een mens.
Paulus heeft het duidelijk over Jezus als mens en zijn denkbeelden lijken echt totaal niet op de gnostiek.
Hij heeft het over de Christus, die in Jezus zat ja. Het gaat om de volgorde. Christus Jezus, niet Jezus Christus zoals de Christenen willen zeggen. Heb je niet door waarom hij praat over de Geestelijke mens, en over de aardse mens? De Geestelijke mens is de mens die weet van zijn afkomst, die God bovenal liefheeft.
Paulus onderschrijft het OT en de joodse traditie (zij het met hervormingen) - de gnostiek verwerpt het compleet en ziet JHWH als de kwaadaardige demiurg.
Paulus benadrukt niet zelden Jezus´ verzoenoffer - de gnostiek heeft daar niets mee
Paulus refereert niet aan geheime kennis, of een goddelijke vonk - hij refereert naar verzoening en vergeving als genade van Jezus en God.
Ik ben benieuwd welke gnostieke denkbeelden jij terugziet bij Paulus?
[..]
Dan moeten die joden wellicht eens Jesaja 53 lezen.
[..]
Doe toch niet zo hoogmoedig. Denk je dat de Joodse mensen zich daar niet over gebogen hebben? Die hele tekst is door de Christenen op Jezus afgestemd, maar de Joden zien daar blijkbaar iets anders in. Ze zijn daar heus niet gek hoor, als het duidelijk op Jezus sloeg dan zouden ze allang naar het Christendom overgegaan zijn. Alsof er niet meer mensen gekruisigd zijn, in die tijd. Er staat een hoofdletter bij die Hem, maar in de grondtekst werken ze helemaal niet met hoofdletters. Het is dus helemaal niet zo, dat Jesaja het toen al over Jezus zou hebben.
Dat is wel heel kort door de bocht hoor. Het (orthodoxe) christendom werd vooral gewoon de officiële religie omdat het de grootste religieuze stroming was. De opmars was niet meer te stuiten.
Geloof maar in fabeltjes. Als de gnostiek zich liet leiden door de keizer, dan waren zij de officiële godsdienst geworden. Maar zij hadden God boven alles lief, en dat was anders dan de Orthodoxe Christenen, die zich in een kerk lieten drukken en dus makkelijk te controleren waren.
Tevens hebben ze toen heidense afgoden rituelen in de kerk gekregen, zodat er geen opstand zou komen van de heidenen. Twee vliegen in een klap, goede actie vanuit Constantijn zijn oogpunt.
[..]
Grappig dat je het institutionele van de kerk hekelt en vervolgens zoiets elitairs, en m.i. in vele opzichtig vrij respectloos, als de gnostiek aanhangt. Veel mensen hebben een iets te rooskleurig beeld van de gnostiek volgens mij.
Wat is er nou weer respectloos aan de gnostiek? Iedereen is daar gelijk, met een Goddelijke vonk in zich. Mannen en vrouwen zijn gelijk, dat was al in de eerste eeuwen zo. De kerk dan, met zijn antipathie tegen vrouwen, ongelovigen en homo's. DAT is respectloos.
Lekker makkelijk. We maken allemaal fouten, want we zijn mensen. God heeft de mens naar zijn beeld geschapen. Niet lichamelijk (God is geest) maar geestelijk. Werk aan jezelf, laat jezelf niet dingen opdringen die je zelf niet wilt. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Maar in de kerk luister je naar een man, en in die andere godsdiensten ook. Dat is het probleem geweest bij de RK. De paus riep iets en duizenden mannen/vrouwen liepen erachteraan, zonder na te denken of God het wel zo bedoeld heeft.quote:Nogmaals, ik denk ook dat de Kerk bestaat uit mensen die fouten maken. Of zoals Kardinaal Mortati in 'Angels and Demons' zei: "Religion is flawed, but only because man is flawed. All men, including this one."
En dat gebeurt nog steeds. Als een man de autoriteit buiten zichzelf zoekt, houdt je dat soort dingen.
Dank je, en veel succesquote:Als je niet gelooft dat God de Kerk autoriteit heeft gegeven, dan zou ik me daar ook niet aan onderwerpen. Veel wijsheid toegewenst in het uitvoeren van je naaste liefhebben en God boven alles. Een goed voornemen! Ik zal Paulus blijven lezen, zoals je mij adviseerde, en ik zou je adviseren daar ook mee bezig te blijven, om zodoende te ontdekken wat hij werkelijk heeft proberen te zeggen.
Nou, ik bedoelde vooral dat er in HC en die zondagen erg negatief over mensen gesproken wordt. We zijn niet in staat lief te hebben, en we kunnen God niet liefhebben, zonder opnieuw geboren te worden. Een lachertje natuurlijk, het is 500 jaar geleden bedacht, en dat door een katholieke vorst. En dan zouden de gereformeerde gemeenten zich daaraan moeten houden? Allemaal negatief geblaat, die onze verantwoordelijkheden afstoot (wij zijn allemaal slecht, en kunnen niets goed doen). De bedenker van het HC zouden we nu naar de psycholoog sturen, die zat toentertijd in een depressie.quote:Dat is wel snel geconcludeerd Waarom hebben mensen een goddelijke kern als ze leuk met elkaar samenwerken?
