Is het acceptabel als je partner slaat?

quote:

Op dinsdag 9 februari 2010 18:21 schreef SuperFokker het volgende:
Ik heb mijn ex wel eens ooit geslagen...ze kneep me zo hard in mijn ballen dat ik uit reflex haar in haar gezicht sloeg.
Voelde me daarna wel kut...maar goed...kon er vrij weinig aan doen.

wat een onzin, geweld is nooit goed, van een vrouw ook niet. Als je gewaarschuwd hebt kan ze best een tik krijgen om weer redelijk te worden.

Vrouwen horen zich net zo goed in te houden als mannen.

quote:

Op zondag 4 april 2010 07:07 schreef De_Groentenboer het volgende:
Even een hypothetische vraag he, stel dat een vrouw jóu slaat, in de veronderstelling dat jij haar niet zal slaan, ''omdat je meisjes niet slaat''.

Ben ik dan een eikel om te zeggen, je mept als een kerel, dus je incasseert ook maar als een kerel?''

Nee hoor, als je van een willekeurige vrouw een klap krijgt mag je gerust terugslaan. Bij je partner ligt dat natuurlijk wat anders, dit omdat je een band met haar hebt.

Zo belachelijk dat een vrouw zou moeten kunnen slaan zonder een klap terug te krijgen.

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 23:39 schreef roseonthesnow het volgende:
TS is nu pas terug.

Ik vroeg het me juist af omdat de algemene opinie is dat het onacceptabel is, maar dergelijke dingen toch gebeuren. Ik wilde gewoon weten welke redenen er nodig zijn om iemand tot dergelijke geweldadigheden te bewegen.

+ TS is zelf geslagen en niet weggegaan, maar weet niet of dit wel het beste besluit is geweest.

En nee ik ben niet vreemdgegaan oid.

Verder wil ik het er inhoudelijk niet over hebben ook, maar door de reacties in dit topic blijkt wel hoe ernstig de situatie niet goed zit.

En ik zal jullie vertellen dat dat vanaf de zijlijn heel makkelijk is om uberhaupt te roepen, dat zou ik ook gedaan hebben vanuit die positie, maar als je zelf in zo'n situatie zit wordt alles opeens veel complexer.

ik heb zelf ooit in de gewelddadige relatie gezeten en het is het moeilijkste dat er is. dat snap ik. niemand kan jou ook helpen eigenlijk, je zult zelf de kracht moeten vinden om weg te gaan, want slaan is nooit acceptabel.
ga weg daar, zo snel als je kunt. en zoek hulp.

quote:

Op zondag 4 april 2010 10:14 schreef Arnold_fan het volgende:

[..]

Nee hoor, als je van een willekeurige vrouw een klap krijgt mag je gerust terugslaan. Bij je partner ligt dat natuurlijk wat anders, dit omdat je een band met haar hebt.

Zo belachelijk dat een vrouw zou moeten kunnen slaan zonder een klap terug te krijgen.

Waarom ligt dat bij je partner dan anders? Dat is toch ook een vrouw die slaat? Juist een partner moet zich inhouden en niet slaan. Maar achteraf klagen dat iemand terugslaat kan niet, ook niet als het je partner is. Gewoon de handjes thuis houden dan is er geen enkel probleem.

quote:

Op donderdag 8 april 2010 10:07 schreef b00nke het volgende:

[..]

Waarom ligt dat bij je partner dan anders? Dat is toch ook een vrouw die slaat? Juist een partner moet zich inhouden en niet slaan. Maar achteraf klagen dat iemand terugslaat kan niet, ook niet als het je partner is. Gewoon de handjes thuis houden dan is er geen enkel probleem.

Je partner hoor je überhaupt niet te slaan, zoals je zelf ook al zegt.
Als de ander zich dan dusdanig verlaagd is dat triest, maar het terugslaan is dan nog triester en toont je zwakte nogal.
Ik zou een 'wildvreemde' vrouw die me een tik verkoopt misschien wel een tik teruggeven (ligt aan de situatie), mijn vriendin absoluut niet al zou het daarna m'n vriendin ook niet meer wezen.

Zolang het niet uit zelfverdediging is, vind ik het slaan van een ander sowieso nogal sneu.

Grappig dat iedereen in dit topic beweert meteen weg te gaan als ze 1 keer worden geslagen door hun partner. Een logische gedachte ook, totdat het daadwerkelijk gebeurd. Of denk je dat al die mensen die fysiek mishandeld worden in hun relatie vantevoren zoiets hadden van, he ja lekker, effe in elkaar getikt worden door mn partner..

quote:

Op donderdag 8 april 2010 10:07 schreef b00nke het volgende:

[..]

Waarom ligt dat bij je partner dan anders? Dat is toch ook een vrouw die slaat? Juist een partner moet zich inhouden en niet slaan. Maar achteraf klagen dat iemand terugslaat kan niet, ook niet als het je partner is. Gewoon de handjes thuis houden dan is er geen enkel probleem.

Als mijn vader of een vriend mij een klap zou geven sla ik ook minder snel terug dan wanneer een willekeurige man op straat dat doet, dat heeft meer met een band/relatie te maken.

Als een vrouw een man slaat zie ik geen reden om niet terug te mogen slaan, net zo goed als wanneer een man een man slaat. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat een vrouw alles maar moet kunnen maken omdat ze toch nooit een klap kan krijgen.

Je mag niemand slaan, zowel mannen als vrouwen niet, alleen in uitzonderlijke situaties kan ik me voorstellen dat je dit wel doet. Als iemand zelf begint met slaan lijkt me dat een prima reden om terug te slaan.

Ik vind van niet. Je bent beiden volwassen (neem ik aan) en daarom kan het verbaal ook goed af.
Ik zou een uitzondering maken als ik zie dat het emotie is en dus niet rationaal recht in je gezicht slaat. Ik zou emotie kunnen begrijpen.. Ik kan mijzelf ook niet altijd beheersen als het om emotie gaat..

In gewone ruzies mag het niet voorkomen. Elkaar op de vingers wijzen oke... maar slaan

Ik heb m'n vriendin ook wel eens geslagen. Er was in onze relatie een periode dat het erg slecht ging tussen ons, en we bijna elke dag ruzie hadden. Op de desbetreffende avond was het vanaf thuiskomst van het werk al raak. Opmerkingen, gebitch, gekleineer, you name it. Ik kan daar voor een tijdje wel ff tegen, maar als je van 18.00 t/m 03.30 continu character assasination loopt te plegen is de maat op een gegeven moment vol.
Ik geef d'r gelijk (ook al heeft ze het niet), het is niet goed. Ik ga weg naar het balkon om ff weg te zijn, ZE LOOPT ME ACHTERNA en gaat gewooon verder met razen en tieren. Ik ga de flat uit naar buiten op een bankje zitten, hoofd bonkend van irritatie, 5 minuten later komt ze ook en liep weer een scene te maken met geraas en getier. Ik kom weer naar binnen, ze gaat weer verder.
Op het laatst ben ik ZO pissed, hou een trillend van woedende vinger voor d'r gezicht van "je moet nu ECHT kappen" en hoop dat ze dat doet. Haar reactie? Ze begint te lachen en slaat m'n vinger weg. In een reflex sla ik d'r arm weg en raakt haar hard in d'r gezicht. Meteen begint de sirene te loeien" whaaaaaaaaaaaa je hebt me geslagen, jij monster!" en zo verder... haar kant van de uren durende terreur schijnt ze vergeten te zijn en niets te betekenen.

Ben ik er trots op? Nee. Ik vind ook persoonlijk dat geweld geen oplossing is.
Heb ik er spijt van? Eerlijk gezegd, totaal niet. Na die urendurende TERREUR van d'r vind ik dat ze het in dit geval verdient heeft..

Het is overigens wel bij die ene mep gebleven in alle jaren

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:36 schreef Son-Goku het volgende:
Ik heb m'n vriendin ook wel eens geslagen. Er was in onze relatie een periode dat het erg slecht ging tussen ons, en we bijna elke dag ruzie hadden. Op de desbetreffende avond was het vanaf thuiskomst van het werk al raak. Opmerkingen, gebitch, gekleineer, you name it. Ik kan daar voor een tijdje wel ff tegen, maar als je van 18.00 t/m 03.30 continu character assasination loopt te plegen is de maat op een gegeven moment vol.
Ik geef d'r gelijk (ook al heeft ze het niet), het is niet goed. Ik ga weg naar het balkon om ff weg te zijn, ZE LOOPT ME ACHTERNA en gaat gewooon verder met razen en tieren. Ik ga de flat uit naar buiten op een bankje zitten, hoofd bonkend van irritatie, 5 minuten later komt ze ook en liep weer een scene te maken met geraas en getier. Ik kom weer naar binnen, ze gaat weer verder.
Op het laatst ben ik ZO pissed, hou een trillend van woedende vinger voor d'r gezicht van "je moet nu ECHT kappen" en hoop dat ze dat doet. Haar reactie? Ze begint te lachen en slaat m'n vinger weg. In een reflex sla ik d'r arm weg en raakt haar hard in d'r gezicht. Meteen begint de sirene te loeien" whaaaaaaaaaaaa je hebt me geslagen, jij monster!" en zo verder... haar kant van de uren durende terreur schijnt ze vergeten te zijn en niets te betekenen.

Ben ik er trots op? Nee. Ik vind ook persoonlijk dat geweld geen oplossing is.
Heb ik er spijt van? Eerlijk gezegd, totaal niet. Na die urendurende TERREUR van d'r vind ik dat ze het in dit geval verdient heeft..

Het is overigens wel bij die ene mep gebleven in alle jaren

En het is nog aan?

ja, ondanks af en toe nog een klein akkefietje is het nu een normale stabiele relatie

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:36 schreef Son-Goku het volgende:
Ik heb m'n vriendin ook wel eens geslagen. Er was in onze relatie een periode dat het erg slecht ging tussen ons, en we bijna elke dag ruzie hadden. Op de desbetreffende avond was het vanaf thuiskomst van het werk al raak. Opmerkingen, gebitch, gekleineer, you name it. Ik kan daar voor een tijdje wel ff tegen, maar als je van 18.00 t/m 03.30 continu character assasination loopt te plegen is de maat op een gegeven moment vol.
Ik geef d'r gelijk (ook al heeft ze het niet), het is niet goed. Ik ga weg naar het balkon om ff weg te zijn, ZE LOOPT ME ACHTERNA en gaat gewooon verder met razen en tieren. Ik ga de flat uit naar buiten op een bankje zitten, hoofd bonkend van irritatie, 5 minuten later komt ze ook en liep weer een scene te maken met geraas en getier. Ik kom weer naar binnen, ze gaat weer verder.
Op het laatst ben ik ZO pissed, hou een trillend van woedende vinger voor d'r gezicht van "je moet nu ECHT kappen" en hoop dat ze dat doet. Haar reactie? Ze begint te lachen en slaat m'n vinger weg. In een reflex sla ik d'r arm weg en raakt haar hard in d'r gezicht. Meteen begint de sirene te loeien" whaaaaaaaaaaaa je hebt me geslagen, jij monster!" en zo verder... haar kant van de uren durende terreur schijnt ze vergeten te zijn en niets te betekenen.

Ben ik er trots op? Nee. Ik vind ook persoonlijk dat geweld geen oplossing is.
Heb ik er spijt van? Eerlijk gezegd, totaal niet. Na die urendurende TERREUR van d'r vind ik dat ze het in dit geval verdient heeft..

Het is overigens wel bij die ene mep gebleven in alle jaren

JIJ MONSTER ZE MOESTEN JE OPSLUITEN EN DE SLEUTEL WEGGOOIEN!1!!!

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:55 schreef Son-Goku het volgende:
ja, ondanks af en toe nog een klein akkefietje is het nu een normale stabiele relatie

Woow... Ik zou niet om kunnen gaan met zo'n partner denk ik.
En hoewel ik je klap eigenlijk best terecht vond weet ik ook niet of ik bij iemand zou blijven die me een mep verkoopt...

Maarja, dat is iets dat je alleen kan beoordelen als je zelf in de situatie zit.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:36 schreef Son-Goku het volgende:
Ik heb m'n vriendin ook wel eens geslagen. Er was in onze relatie een periode dat het erg slecht ging tussen ons, en we bijna elke dag ruzie hadden. Op de desbetreffende avond was het vanaf thuiskomst van het werk al raak. Opmerkingen, gebitch, gekleineer, you name it. Ik kan daar voor een tijdje wel ff tegen, maar als je van 18.00 t/m 03.30 continu character assasination loopt te plegen is de maat op een gegeven moment vol.
Ik geef d'r gelijk (ook al heeft ze het niet), het is niet goed. Ik ga weg naar het balkon om ff weg te zijn, ZE LOOPT ME ACHTERNA en gaat gewooon verder met razen en tieren. Ik ga de flat uit naar buiten op een bankje zitten, hoofd bonkend van irritatie, 5 minuten later komt ze ook en liep weer een scene te maken met geraas en getier. Ik kom weer naar binnen, ze gaat weer verder.
Op het laatst ben ik ZO pissed, hou een trillend van woedende vinger voor d'r gezicht van "je moet nu ECHT kappen" en hoop dat ze dat doet. Haar reactie? Ze begint te lachen en slaat m'n vinger weg. In een reflex sla ik d'r arm weg en raakt haar hard in d'r gezicht. Meteen begint de sirene te loeien" whaaaaaaaaaaaa je hebt me geslagen, jij monster!" en zo verder... haar kant van de uren durende terreur schijnt ze vergeten te zijn en niets te betekenen.

Ben ik er trots op? Nee. Ik vind ook persoonlijk dat geweld geen oplossing is.
Heb ik er spijt van? Eerlijk gezegd, totaal niet. Na die urendurende TERREUR van d'r vind ik dat ze het in dit geval verdient heeft..

Het is overigens wel bij die ene mep gebleven in alle jaren

Respect! Dat je het zo lang vol hebt kunnen houden. Ik had zo'n iemand direct in de ijskast gezet of was weggelopen. Dat je het daarmee volhoudt. (toffe avatar trouwens )

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:36 schreef Son-Goku het volgende:
Ik heb m'n vriendin ook wel eens geslagen. Er was in onze relatie een periode dat het erg slecht ging tussen ons, en we bijna elke dag ruzie hadden. Op de desbetreffende avond was het vanaf thuiskomst van het werk al raak. Opmerkingen, gebitch, gekleineer, you name it. Ik kan daar voor een tijdje wel ff tegen, maar als je van 18.00 t/m 03.30 continu character assasination loopt te plegen is de maat op een gegeven moment vol.
Ik geef d'r gelijk (ook al heeft ze het niet), het is niet goed. Ik ga weg naar het balkon om ff weg te zijn, ZE LOOPT ME ACHTERNA en gaat gewooon verder met razen en tieren. Ik ga de flat uit naar buiten op een bankje zitten, hoofd bonkend van irritatie, 5 minuten later komt ze ook en liep weer een scene te maken met geraas en getier. Ik kom weer naar binnen, ze gaat weer verder.
Op het laatst ben ik ZO pissed, hou een trillend van woedende vinger voor d'r gezicht van "je moet nu ECHT kappen" en hoop dat ze dat doet. Haar reactie? Ze begint te lachen en slaat m'n vinger weg. In een reflex sla ik d'r arm weg en raakt haar hard in d'r gezicht. Meteen begint de sirene te loeien" whaaaaaaaaaaaa je hebt me geslagen, jij monster!" en zo verder... haar kant van de uren durende terreur schijnt ze vergeten te zijn en niets te betekenen.

En toen?

quote:

Ben ik er trots op? Nee. Ik vind ook persoonlijk dat geweld geen oplossing is.
Heb ik er spijt van? Eerlijk gezegd, totaal niet. Na die urendurende TERREUR van d'r vind ik dat ze het in dit geval verdient heeft..

Trots en spijt zijn niet relevantt. Het is gebeurd. Klaar.
Maar wat was het gevolg van je klap?
Ik vind één klap nog geen probleem, trouwens.

Een klein tikje (in de vorm van een por) moet kunnen. Vrouwen kunnen vreselijk emotioneel worden en denken dan niet meer rationeel.

Een pak rammel = einde relatie en dit mag zeker niet.

Tevens:"

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 11:36 schreef Son-Goku het volgende:
Ik heb m'n vriendin ook wel eens geslagen. Er was in onze relatie een periode dat het erg slecht ging tussen ons, en we bijna elke dag ruzie hadden. Op de desbetreffende avond was het vanaf thuiskomst van het werk al raak. Opmerkingen, gebitch, gekleineer, you name it. Ik kan daar voor een tijdje wel ff tegen, maar als je van 18.00 t/m 03.30 continu character assasination loopt te plegen is de maat op een gegeven moment vol.
Ik geef d'r gelijk (ook al heeft ze het niet), het is niet goed. Ik ga weg naar het balkon om ff weg te zijn, ZE LOOPT ME ACHTERNA en gaat gewooon verder met razen en tieren. Ik ga de flat uit naar buiten op een bankje zitten, hoofd bonkend van irritatie, 5 minuten later komt ze ook en liep weer een scene te maken met geraas en getier. Ik kom weer naar binnen, ze gaat weer verder.
Op het laatst ben ik ZO pissed, hou een trillend van woedende vinger voor d'r gezicht van "je moet nu ECHT kappen" en hoop dat ze dat doet. Haar reactie? Ze begint te lachen en slaat m'n vinger weg. In een reflex sla ik d'r arm weg en raakt haar hard in d'r gezicht. Meteen begint de sirene te loeien" whaaaaaaaaaaaa je hebt me geslagen, jij monster!" en zo verder... haar kant van de uren durende terreur schijnt ze vergeten te zijn en niets te betekenen.

Ben ik er trots op? Nee. Ik vind ook persoonlijk dat geweld geen oplossing is.
Heb ik er spijt van? Eerlijk gezegd, totaal niet. Na die urendurende TERREUR van d'r vind ik dat ze het in dit geval verdient heeft..

Het is overigens wel bij die ene mep gebleven in alle jaren

Typisch vrouwen ook. Ze kunnen je echt de stang op jagen met hun rare Dr.Phil psychostierenpoep voor uren en UREN achter elkaar. Ik geef je alsnog geen gelijk dat je haar klapte, maar ik was gewoon weggereden ergens naar toe ofzo.

Maar ze had hem ook wel stiekem toch wel verdiend

Vrouwen heb ik twee keer geklapt. één keer ín de middeblabre school:

Kwam ik bij de klas, kreeg ik zomaar een klap in mijn gezicht: "ik ben een meisje je mag me toch niet klappen". Think again bitch. Goede mep gegeven.

Tweede keer was een meisje die stoer deed voor haar groep meiden, terwijl ik netjes vroeg of er wat aan de hand was? Wou ze me in mijn noten klappen(stoer doen voor haar vriendinnen). Instinctief tegengehouden en goede ram op den bek gegeven. Zat ze te janken en was ik de "slechte" persoon. Fok dat. Ik ben een hunter-gatherer damnit!

Ik doe er niet moeilijk over om mijn (hypothetische) vriendin een tik te geven en mijn hypothetische vriendin weet dat ook. Ik heb 1 ex een keer een tik gegeven en dat was verdiend, de rest heb ik nooit op een foute manier aangeraakt.

Verder snap ik sowieso niet hoe vrouwen uberhaupt mannen kunnen slaan kan me niet herinneren dat er ooit een meisje is geweest die mij heeft geslagen oid.

Dus jullie zouden je vrouw niet slaan ook als je:

Na maandenlang problemen in de family krijg je te horen van je adviseur / stiefbroer dat je vrouw een miskraam hebt gehad. Aan het eind van jullie relatie zegt ze : ''michael , oh michael jij bent werkelijk blind, het was geen miskraam het was een abortus''.


::{

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 23:44 schreef Underverse het volgende:

[..]

*Yuki* mept terug om bij de ander te blijven te kunnen rechtvaardigen.. (Een creatieve oplossing voor het gestelde probleem..)

Ja... Wtf?

quote:

Op zaterdag 10 april 2010 03:22 schreef EauDeToilette het volgende:
Dus jullie zouden je vrouw niet slaan ook als je:

Na maandenlang problemen in de family krijg je te horen van je adviseur / stiefbroer dat je vrouw een miskraam hebt gehad. Aan het eind van jullie relatie zegt ze : ''michael , oh michael jij bent werkelijk blind, het was geen miskraam het was een abortus''.


::{

Nee, zij moet leven met het feit dat ze een embryo heeft vermoord. Als iemand je zo behandeld houd je de eer aan jezelf. Het feit dat je van iemand anders dan je vrouw hoort dat je vrouw een miskraam heeft gehad zegt ook al heel wat over haar.

Ik heb jaaaren geleden een vriendje gehad met losse handjes.
De eerste keer dat ik een klap kreeg was het niet zo,n harde, gewoon met een vlakke hand.
Na dat dat gebeurde, kwam hij savonds heel erg overstuur bij me dat dat nog nooit gebeurd was enzo en dat hij het zo erg vond en dat ie het niet meende, en liet wat tranen.
Ik was een stuk jonger en liet het over mn kant gaan.
Twee weken later had ik er weer een te pakken, maar nu had ik een blauwe plek onder mn oog
Toen ik savonds thuis kwam zat mn vader nog beneden en dat gebeurd nooit anders en die zag het, dus die begon dingen te vragen.
Ik wilde eigenlijk niet zeggen wat er was, maar daar trapte de oude man niet in.
Ik heb het dus verteld en het enige wat hij zei was, maak je geen zorgen, dat gebeurd nooit meer.

Twee dagen later zag ik die jongen lopen met een bont en blauw gezicht, en toen ie mij zag liep hij meteen de andere kant op. rara dus..

Nu ben ik 10 jaar ouder en het kan dus echt niet vind ik.
Degene die dat nog eens in zn pruik haalt bij mij vliegt zo snel de deur uit dat hij niet eens de kans krijgt om zn spullen te pakken.
Die worden wel na gestuurd!

quote:

Op donderdag 1 april 2010 01:28 schreef Apekoek het volgende:
Fysiek geweld gebruik je als je verbaal te zwak bent, kortom wanneer je te dom bent om te poepen.

dit vind ik toch ook zo'n kutargument (hele topic staat er gelukkig vol mee) de zwakkere partij, bijv. omdat die inderaad veel dommer is kan nooit een verbaal gevecht winnen.
Dus dan is gewoon die verbaal sterkere een eikel, dat hij/zij het conflict daarop uitvecht!
Hetzelfde geldt voor uitvechten met geweld terwijl de een fysiek sterker is dan de andere. Problemen moet je niet uitvechten, maar je moet compromissen vinden.

Daarbij verliezen sommige in dit topic nooit hun zelfbeheersing en zijn ze altijd koel en rationeel in hun beslissingen. Ik ben blij dat sommige mensen zo perfect zijn...

Ik denk dat het kan gebeuren, zoals al eerder genoemd als een van de partners flipt en niet te kalmeren is, is duwen of beetpakken heel logisch om te doen. Of omdat twee mensen zo emotioneel zijn dat ze hun controle verliezen.

Zolang achteraf maar duidelijk is dat het niet de bedoeling is en het om een uitzonderlijke situaties gaat. Mocht het dan toch vaker gebeuren, dan roep je blijkbaar dat gedrag bij elkaar op. Dan moet je daar serieus iets aan doen of uit elkaar gaan.