De NWO in context met de Ku Klux Klan

quote:

Op zaterdag 30 januari 2010 02:40 schreef JohnLocke het volgende:

[..]

Sorry hoor, maar inhoudelijke discussies met mensen die te stom zijn om te spellen? Daar ga ik niet aan beginnen, helemaal niet als ze ook nog eens het verschil tussen het Congres en het Witte Huis niet snappen.

quote:

Op zaterdag 30 januari 2010 12:58 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Het topic is voor iedereen Heartz, dus vriendelijk verzoek om dit soort opmerkingen achterweg te laten.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 18:55 schreef JohnLocke het volgende:

[..]

Geweld gebruiken is tegen de wet, racist zijn niet. Het probleem met het 1e amendement is dat het ook de vrijheid van meningsuiting van dit soort racisten beschermt.

En zoals ik al aangaf; er zijn nog maar een paar duizend leden, de KKK stelt nauwelijks nog wat voor.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 19:28 schreef JohnLocke het volgende:

[..]

Ik heb daar al een bron voor gepost. Dat is ook de schatting van alle andere serieuze (academische) bronnen die je zult vinden.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 19:35 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Heb je mijn post niet gelezen?
Verder is de KuKluxKlan van de 4 miljoen leden-in de toptijd-naar 6000 leden nu gegaan. Er zijn nog 34 groepen actief momenteel.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 14:10 schreef heartz het volgende:


De Klan vandaag
Over de macht en invloed van de Ku Klux Klan worden nog vaak debatten en discussies gevoerd in de Verenigde Staten. Ook de media spelen een zeer grote rol in het levendhouden van de KKK-mythe - die tegenwoordig tot een volwaardige urban legend (broodje aap) uitgegroeid zou zijn - door te pas en te onpas naar de Ku Klux Klan te verwijzen. De processen van Rodney King en Edgar Ray Killen en de aanslag van Timothy McVeigh in Oklahoma zijn hier slechts enkele voorbeelden van. Ook de vermeende link tussen de Klan, de John Birch Society en de National Rifle Association draagt bij tot het in stand houden van de Klanlegende tot grote ergernis van beide organisaties.
Over het aantal leden van de huidige "Klans" zijn er maar weinig gegevens bekend alsook over de financiën en de daadwerkelijke slagkracht. Het officiële standpunt van de overheid is er één van doodzwijgen. Een moderne Klan bestaat in hun ogen niet. In 2002 publiceerde de Anti-Defamation League een rapport over Extremism in America waarin stond dat "Today, there is no such thing as the Ku Klux Klan. Fragmentation, decentralization and decline have continued unabated." Desondanks beschouwen vele onderzoekers de "Klans" nog steeds als de invloedrijkste en machtigste rechts-extremistische organisatie in de Verenigde Staten die nog steeds aanwezig zou zijn just beneath the surface. Vooral in de Zuidelijke staten kan de Klan inderdaad nog op nostalgische sympathie rekenen, maar de marginalisering van de hedendaagse Klan door het White Trailer Park Trash en door de skinheads - die tot het protype Klansmen verworden zijn - doet deze sympathie wel verder afkalven.
De enige bekende oud-Klansman die nog steeds actief is in de landelijke politiek is Robert Byrd, een democratisch senator uit West Virginia. Robert Byrd heeft zich reeds ettelijke malen publiekelijk verontschuldigd voor zijn jeugdzonden en afstand genomen van de Klan. Hij betuigde zijn "diepste spijt" voor zijn rol als Grand Cyclops en Kleagle (een Klansman verantwoordelijk voor rekrutering) bij de Ku Klux Klan, alsook voor zijn uitspraken uit 1958 - toen hij voor de eerste maal deelnam aan de senaatsverkiezingen - waarin hij de Klan verheerlijkte en alle beschuldigingen minimaliseerde of zelfs totaal ontkende.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 20:29 schreef JohnLocke het volgende:

[..]

Ik wil graag een verwijzing naar de onderzoekers en onderzoeken.

quote:

Ingalls, Robert P. Hoods: The Story of the Ku Klux Klan, New York, G.P. Putnam's Sons, 1979
Newton, Michael, and Judy Ann Newton: The Ku Klux Klan: An Encyclopedia, New York & London: Garland Publishing, 1991
Wade, Wyn Craig: The fiery cross. The Ku Klux Klan in America, New York, Simon & Schuster, 1987
Voor de reactionaire mentaliteit van de Zuidelijke staten rond de Amerikaanse Burgeroorlog zie
Mc Pherson, James M.: Battle cry of freedom. The Civil War era, New York, Ballantine Books, 1988
De KKK wordt uitgebreid behandeld in vele algemene geschiedenisboeken over de VS, bijvoorbeeld
Tindall, G.B. & Shi, D.E.: America. A narrative history, New York, Norton, 1997

quote:

Op maandag 1 februari 2010 21:03 schreef Q.E.D. het volgende:
heartz, volgens de NWO-theorie zitten de New World Order en de Illuminati achter het AIDS-virus...

http://www.infowars.com/a(...)gered_aids_virus.htm

quote:

Op maandag 1 februari 2010 21:40 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Geloof je dat nu echt? Nee toch?

quote:

Op maandag 1 februari 2010 21:48 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Dat wil er bij mij niet in. Dan kun je wel iedereen random beschuldigen van dingen. Verbanden zijn altijd te leggen als je maar lang genoeg zoekt. Maar dit vind ik vérgezocht.
Dan kun je natuurlijk ook zeggen dat kanker de schuld is van de Reptillians, dat slaat ook nergens op.

quote:

Op woensdag 3 februari 2010 18:49 schreef Regal het volgende:
Hmm, ik zie de verbinding tussen Ku Klux Klan en de New World Order niet echt eigenlijk. Wat de New World Order wil is globalisering in alle soorten en maten, maar de KKK is juist anti-globalisering. De New World Order staat gelijk aan de multiculturele samenleving. Dat is een samenleving realiseren waar mensen niet echt meer hun eigen identiteit zullen kennen. De KKK wil hun eigen volk daarvoor tegen bewapenen. Ik zal niet zeggen dat de KKK dat op een juiste manier gedaan heeft, maar ik denk dat het duidelijk is dat de New World Order en de Ku Klux Klan niet veel met elkaar te maken hebben.

quote:

Op vrijdag 12 februari 2010 09:00 schreef Regal het volgende:

[..]

De machtsverschuiving was er al veel eerder dan de stijgende populariteit van de KKK. Dit probeerde onder meer de KKK juist tegen te houden. De KKK kan nooit serieus met machthebbers te maken hebben, of het waren overlopers. Het is meer een burger ding hoor. Zie het als een soort van Tea-Party, maar dan met veel geweld (Hoewel er ook non-geweld KKK organisaties waren). Vergeet verder niet dat er behoorlijk veel ex-KKK mensen bij de Tea-Party kunnen zitten. De verbinding is er gewoon niet tussen de NWO en de KKK. De KKK wil z'n eigen gang gaan, maar de NWO wil alles en iedereen bijelkaar brengen zodat niemand meer weet wat z'n eigen identiteit is en wat zijn/haar tradities nou echt inhouden.

De KKK is grotendeels groot geworden DOOR de ingevoerde veranderingen. Het zit niet in die cirkel van verandering.

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 00:14 schreef Regal het volgende:

[..]

Dat begrijp ik, want tegenwoordig kun je al helemaal niet meer spreken van KKK-invloed. De KKK is eigenlijk zo goed als zeker uitgestorven op een miniclubje na misschien.
[..]

Ik weet niet precies wat je met de KKK-film wil zeggen, maar van wat ik weet was de KKK vooral populair in het zuiden van de VS, om het rijke noorden tegen te houden. En we weten allemaal dat het noorden van de VS altijd machtiger was en is dan het zuiden. Dat is geen geheim. Het zuiden van de VS werd en wordt met allerlei zaken benadeeld ten opzichte van het noorden. Ditzelfde zie je ook op kleinere schaal in Nederland. De randstad krijgt meer dan Groningen bijvoorbeeld, terwijl Groningen ook zeker wat te bieden heeft.

Dat er schijnbaar KKK-members in de politiek zitten en zaten zal best kloppen, maar meestal waren dat overlopers in de ogen van de andere KKK-members. Of ze probeerde een poging te wagen om iets tegen globalisering te doen. Neem bijvoorbeeld David Duke. Hij is een ex-KKK member die erg anti-government is. Ja, hij is erg extreem in het kiezen van z'n woorden, maar z'n doel is duidelijk. Globalisering stoppen.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 14:08 schreef heartz het volgende:
De tweede Klan
Achtergrond van de oprichting
De Ku Klux Klan organisatie werd heropgericht in 1915. Een film en boeken over de KKK vormden de inspiratie. Een lynchpartij bracht de KKK veel medestanders. Historici beschouwen de oprichting van de tweede Klan als een eerste gevolg van de impact van de moderne massamedia zoals kranten, boeken en films.

The Birth of a Nation
In 1915 werd de speelfilm The Birth of a Nation van D.W. Griffith uitgebracht waarin de oude Ku Klux Klan opgehemeld werd tot mythische proporties. Deze film citeert uit History of the American People, het magnum opus van Woodrow Wilson. In dat boek stak Wilson zijn voorkeuren niet onder stoelen of banken. "The white men were roused by a mere instinct of self-preservation ... until at last there had sprung into existence a great Ku Klux Klan, a veritable empire of the South, to protect the Southern country." De Griffith-hype leidde tot een succesvolle herdruk van de beide boeken van Thomas Dixon, The Clansman (1905) en The Leopard's Spots, die uitgangspunt van Griffiths film waren.
Thomas Dixon verklaarde in een interview dat zijn beide boeken tot doel hadden "to revolutionize northern sentiment by a presentation of history that would transform every man in my audience into a good Democrat!". Het boek moest de blanke vrouw afkeer voor de zwarte man bijbrengen. Volgens auteur Wyn Craig Wade kan het boek The Clansman in zijn extreme racisme vergeleken worden met het latere Mein Kampf van Adolf Hitler.
De boeken en de film slaagden in hun opzet en nagenoeg alle blanken in de Verenigde Staten werden verzot op de oude Ku Klux Klan. Ter gelegenheid van de avant-première in Los Angeles reden acteurs vermomd als Klansmen door de straten en werden ze overal op gejuich onthaald. Tijdens de première in Atlanta werden de vermomde acteurs zelfs met saluutschoten verwelkomd als bevrijders. President Woodrow Wilson had een voorvertoning van de film in het Witte Huis met instemming gezien. Later distantiëerde hij zich. Voor velen van de 25 miljoen bezoekers was het de eerste film die ze ooit zagen.
In Griffiths film wordt vaak geciteerd uit het eerder genoemde History of the American People.
Knights of the Ku Klux Klan
De aanduiding "Knights of the Ku Klux Klan" vinden we terug in de naam van minstens tien verschillende op de oude Ku Klux Klan geënte organisaties.
De grootste van deze Klanorganisaties was de prominente "Knights of the Ku Klux Klan, Inc." die in november 1915 door William J. Simmons opgericht werd en officieel opgedoekt werd in 1944 door James Colescott, Samuel Green en Hiram Wesley Evans. Deze Klan zou op zijn hoogtepunt meer dan 5 miljoen leden geteld hebben.
De bekendste en actiefste van deze organisaties was de "White Knights of Mississippi" die geleid werd door de rabiate negerhater Sam Bowers. Hoewel deze afdeling allesbehalve de grootste was, gold ze wel als verreweg de brutaalste en gewelddadigste. De White Knights of Mississippi waren verantwoordelijk voor ettelijke aanslagen, lynchpartijen, brandstichtingen en moorden, waaronder de moord op de drie burgerrechtenactivisten Andrew Goodman, James Chaney en Michael Schwerner. Deze driedubbele sluipmoord op leden van het C.O.R.E. (Congress of Racial Equality) in Meridian werd uitgevoerd door Klansmen onder leiding van Wayne Roberts, Cecil Price (een lokale sheriff) en Edgar Ray Killen (een lokale dominee). Pas in 2005 - veertig jaar na de feiten - werd Edgar Ray Killen voor deze moorden veroordeeld. De andere medeplichtigen waren daarentegen reeds overleden en werden bijgevolg nooit vervolgd of gestraft.
In 1989 verlegden de White Knights of Mississippi hun actieterrein en werd een nieuwe nationale Klan opgericht. Ze wisten zelfs de professionele bokskampioen Johnny Lee Clary (Johnny Angel) uit Arkansas te strikken als nationale Imperial Wizard in de hoop dat zijn bekendheid het ledenaantal weer zou doen groeien. Clary zette het werk van David Duke voort en verscheen te pas en te onpas op de televisie (onder andere in de talkshow van Oprah Winfrey) om het nieuwe imago van de Ku Klux Klan voor te stellen. Clary trachtte de Klan opnieuw te herenigen via een landdag in Pulaski, Tennessee, de geboorteplaats van de oude Klan. Deze landdag ontaardde echter in ordinaire vechtpartijen tussen de Klans onderling. Nadien viel Clary in ongenade wanneer bleek dat zijn vriendin voor de FBI werkte en nam hij ontslag uit de Klan. Enkele jaren later bekeerde hij zich als herboren christen tot de burgerrechtenbeweging en nam hij volledig afstand van zijn Klanverleden.
In 2005 vormde Thomas Robb de "Knights of the Ku Klux Klan" om tot de "Knights Party" die gehuisvest werd in Zinc, Arkansas. Deze afdeling wordt heden ten dage beschouwd als de grootste centraal geleide Klanorganisatie. Enkel de "Imperial Klans of America" zouden meer leden hebben maar zouden niet beschikken over een daadkrachtige centrale structuur.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 14:10 schreef heartz het volgende:
Politieke invloed
De tweede Klan groeide al snel uit tot een nationale organisatie wier zwaartepunt van het Zuiden naar het Midwesten verschoof met meer dan 5 miljoen leden. Van alle Klans wordt de tweede Klan tevens beschouwd als de best georganiseerde en invloedrijkste. De Klan beperkte zich ook niet meer tot het Amerikaanse grondgebied en nam vaste vorm aan in Canada waar de Ku Klux Klan onder andere gouverneursverkiezingen trachtte te beïnvloeden. In Saskatchewan werd een Klansman zelfs tot gouverneur verkozen ondanks het charisma van zijn uittredende liberale tegenkandidaat.
De Klan kende zijn absolute hoogtepunt in deze periode. Algemeen wordt er aangenomen dat 20% van de volwassen blanke Amerikaanse bevolking lid was van de Ku Klux Klan. In sommige staten zou dit percentage zelfs 40% bedragen hebben. Het gaat hier natuurlijk louter om schattingen daar lidmaatschap geheim was en maar weinig Klansmen hun lidmaatschap openbaar maakten. In twee Amerikaanse staten, Oregon en Indiana, werden er door de Klan statistieken bijgehouden waaruit bleek dat het percentage 'slechts' 5% geweest zou zijn.
De Ku Klux Klan kon daarnaast ook nog beroep doen op sympathisanten, vooral in politieke kringen. Desondanks zijn geschiedkundigen het er wel over eens dat geen enkel belangrijk politicus ooit opdrachten gekregen zou hebben van de Ku Klux Klan tijdens zijn mandaat. Vooral in de staat Indiana - waar 10% van de bevolking lid was volgens Wyn Craig Wade - had de Klan het tijdelijk politiek voor het zeggen tot het schandaal van de Klanleider David Curtiss Stephenson uitbrak. De Klan slaagde er in 1924 zelfs in om één van zijn low-profile leden, Edward Jackson, te laten verkiezen tot gouverneur voor de republikeinen.
Klanmanifestatie in Washington in 1928
In 1924 trachtte de Ku Klux Klan om Anaheim, een stad in Californië, om te vormen tot de eerste Amerikaanse Klan-modelstad. Aanvankelijk slaagde de Klan erin om via verkiezingen de meerderheid te verwerven in de gemeenteraad. De Klan gaf geen openlijke steun aan de kandidaten en geen enkele Klan-kandidaat openbaarde zijn lidmaatschap. Pas toen de bevolking later ontdekte dat de gemeenteraad beheerst werd door de Klan, barstte de bom en werden de verkiezingen geannuleerd via de Amerikaanse special recall procedure. De Klan kon in deze nieuw uitgeschreven verkiezingen zijn positie niet handhaven.
In hetzelfde jaar werd door de pers gesuggereerd dat de nationale conventie van de Democratische Partij in New York geïnfiltreerd was door de Ku Klux Klan. Nochtans waren er geen bekende Klanleden aanwezig. In de marge van het congres vond wel een tweestrijd plaats tussen twee fracties binnen de democraten, het pro-Klan droge platform (voor de Drooglegging, geleid door William McAdoo) en het natte platform (tegen de Drooglegging, geleid door de katholiek Al Smith) dat de Ku Klux Klan wilde verbieden en vervolgen. Aanvankelijk waren beiden kandidaat voor het presidentschap maar door hun controverse traden beiden terug. Uiteindelijk zou de conventie zich uitspreken ten voordele van de Ku Klux Klan ("de staat mag volgens de Bill of Rights geen private organisaties verbieden"). Het 'natte platform' verdween bijgevolg van het toneel. In New Jersey organiseerde de Klan tegen het einde van deze conventie zelfs een rally waarop duizenden Klansmen aanwezig waren en waar de afbeelding van Al Smith verbrand werd.
De gerenommeerde Klan-auteur Wyn Craig Wade schreef later op basis van eigen onderzoek dat "in its second incarnation, the Klan helped elect sixteen men to the U.S. Senate (nine Republicans and seven Democrats) eleven Governors (six Republicans, five Democrats) and an unknown number of Congressmen."
Tijdens het bestaan van de tweede Klan werden tevens te pas en te onpas openbare manifestaties georganiseerd zoals optochten, rallies of betogingen. De overheid liet alles steeds betijen.

Ondergang
De tweede Klan ging niet zozeer ten onder door de interne verdeeldheid of de toenemende eigenzinnigheid van de lokale afdelingen, maar wel door een serie schandalen zoals bankovervallen, roofmoorden en plundertochten waarbij Klankopstukken betrokken waren.
Het grootste schandaal dat verbonden kon worden aan de Ku Klux Klan was dat van de toenmalige Grand Dragon van Indiana en veertien andere staten, David Curtiss Stephenson, die ook actief was in de republikeinse partijpolitiek. Stephenson ontvoerde in 1925 de onderwijzeres Madge Oberholtzer die vrijwilligerswerk deed om het analfabetisme onder de achtergestelde - vooral zwarte - bevolking terug te dringen. Oberholtzer werd onder dwang dronken gevoerd waarna Stephenson haar verkrachtte en haar lichaam verminkte met zijn tanden. Later werd ze door Stephenson vergiftigd en dood achtergelaten. De twee rechters konden het verhaal van Oberholtzer nauwelijks geloven en schreven in hun rapporten respectievelijk dat ze "schijnbaar aangevallen werd door een roedel wolven" of dat ze "gebeten werd door een kannibaal".
Deze affaire werd lang en breed uitgesmeerd in de media en leidde tot de veroordeling van Stephenson tot een levenslange gevangenisstraf. In 1950 kwam Stephenson - volgens sommigen met de hulp van machtige oud-Klansmen - vervroegd vrij. Door dit schandaal werd de Ku Klux Klan dermate in diskrediet gebracht dat hele Klanafdelingen zichzelf opdoekten. Tegen 1928 werd het aantal Klansmen in Indiana op net geen 4000 geschat terwijl het vijf jaar eerder nog een kleine 200.000 bedragen zou hebben.
Deze schandalen beïnvloedden de Klanafdelingen buiten Indiana. Alle sympathie van het volk voor de Klan verdween als sneeuw voor de zon en de Klan besloot in het begin van de jaren 1930 dan ook om zijn politieke activiteiten te staken.
In 1939 verkocht de Imperial Wizard Hiram Wesley Evans de rechtspersoonlijkheid van de Ku Klux Klan aan zijn tweede man James Colescott, een dierenarts uit Indiana, en aan zijn voorganger Samuel Green, een dokter uit Atlanta. In theorie bleef Evans de touwtjes nog in handen houden tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het triumviraat slaagde er niet in om de uittocht van leden uit de Klan om te keren.
Na de aanval op Pearl Harbor viel deze trojka uiteen. Evans en Green stelden zich op als patriotten en steunden hun land in de oorlog, terwijl Colescott resoluut de kant koos van de nazibeweging in Duitsland. Colescott werd gesteund door de meerderheid van Klansmen en associeerde zich met de German American Bund. Samen werden alle mogelijke middelen (ook spionage en sabotage) ingezet om de Amerikaanse oorlogsinspanningen teniet te doen. In 1943 organiseerde de Colescott-Klan (die weliswaar niet langer de naam Ku Klux Klan droeg) een anti-oorlogsbetoging in Detroit die ontaardde in dagenlange rassenrellen. De Colescott-Klan verloor hierdoor de sympathie van de Amerikanen en bracht de traditionele Klan van Evans en Green dermate in diskrediet dat deze geen andere mogelijkheid zagen dan de hele boekhouding van de Ku Klux Klan over te dragen aan de overheid, wetende dat dit de deur open zou zetten voor strafrechtelijke vervolging wegens fraude.
In 1944 werd de Klan - juridisch vormden de Klans van Colescott en Evans-Green nog steeds één geheel - door de IRS, de Amerikaanse fiscus, voor de rechter gedaagd wegens het niet betalen van $685.000 aan achterstallige belastingen. De rechter stelde de IRS in het gelijk en de Klan werd ontbonden. Tegen het einde van de oorlog in 1945 was er van een georganiseerde Klan geen sprake meer.
Nadien zouden de namen 'Ku Klux Klan', 'Klan' of 'White Knights' overgenomen worden door tal van kleine onafhankelijke splinterorganisaties, elk met hun eigen doelstellingen, gebruiken en symbolen.
De befaamde auteur en folklorist Stetson Kennedy infiltreerde kort na de Tweede Wereldoorlog een nog bestaande Klanafdeling. Hij beschreef de codewoorden, contactadressen, vergaderplaatsen en andere geheime Klangebruiken gedetailleerd in de hoop om alle Klanmythes en -legendes zo definitief uit de wereld te helpen. Zijn boekje veroorzaakte een verdere afname van het ledenaantal van de Klan en inspireerde de schrijvers van een populair Superman-radioprogramma om een vierluik te maken waarin Superman het opnam tegen de Ku Klux Klan. Deze ridiculisering van de Klan betekende dan ook zijn doodsteek.


De Klan vandaag
Over de macht en invloed van de Ku Klux Klan worden nog vaak debatten en discussies gevoerd in de Verenigde Staten. Ook de media spelen een zeer grote rol in het levendhouden van de KKK-mythe - die tegenwoordig tot een volwaardige urban legend (broodje aap) uitgegroeid zou zijn - door te pas en te onpas naar de Ku Klux Klan te verwijzen. De processen van Rodney King en Edgar Ray Killen en de aanslag van Timothy McVeigh in Oklahoma zijn hier slechts enkele voorbeelden van. Ook de vermeende link tussen de Klan, de John Birch Society en de National Rifle Association draagt bij tot het in stand houden van de Klanlegende tot grote ergernis van beide organisaties.
Over het aantal leden van de huidige "Klans" zijn er maar weinig gegevens bekend alsook over de financiën en de daadwerkelijke slagkracht. Het officiële standpunt van de overheid is er één van doodzwijgen. Een moderne Klan bestaat in hun ogen niet. In 2002 publiceerde de Anti-Defamation League een rapport over Extremism in America waarin stond dat "Today, there is no such thing as the Ku Klux Klan. Fragmentation, decentralization and decline have continued unabated." Desondanks beschouwen vele onderzoekers de "Klans" nog steeds als de invloedrijkste en machtigste rechts-extremistische organisatie in de Verenigde Staten die nog steeds aanwezig zou zijn just beneath the surface. Vooral in de Zuidelijke staten kan de Klan inderdaad nog op nostalgische sympathie rekenen, maar de marginalisering van de hedendaagse Klan door het White Trailer Park Trash en door de skinheads - die tot het protype Klansmen verworden zijn - doet deze sympathie wel verder afkalven.
De enige bekende oud-Klansman die nog steeds actief is in de landelijke politiek is Robert Byrd, een democratisch senator uit West Virginia. Robert Byrd heeft zich reeds ettelijke malen publiekelijk verontschuldigd voor zijn jeugdzonden en afstand genomen van de Klan. Hij betuigde zijn "diepste spijt" voor zijn rol als Grand Cyclops en Kleagle (een Klansman verantwoordelijk voor rekrutering) bij de Ku Klux Klan, alsook voor zijn uitspraken uit 1958 - toen hij voor de eerste maal deelnam aan de senaatsverkiezingen - waarin hij de Klan verheerlijkte en alle beschuldigingen minimaliseerde of zelfs totaal ontkende.