Bang zijn om te sterven

tvp
Oh, dat is wel een beetje te makkelijk.
Ik geloof in reïncarnatie. Of ik bang ben om dood te gaan, weet ik nog niet.
Dood gaan is overigens, in mijn herinnering, niet zo heel erg.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 01:05 schreef Kees22 het volgende:
tvp
Oh, dat is wel een beetje te makkelijk.
Ik geloof in reïncarnatie. Of ik bang ben om dood te gaan, weet ik nog niet.
Dood gaan is overigens, in mijn herinnering, niet zo heel erg.

Hoe weet jij dat doodgaan niet zo erg is ?

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 13:06 schreef Jordy-B het volgende:
Niemand weet wat er na je dood gebeurt. En mensen die het wel menen te weten zijn leugenaars of gewoon dom, want je kunt het niet weten.

Dus jij bepaalt wat ik weet? Ik weet wat er na de dood gebeurt, en aan die gedachte hou ik me vast, anders stort mijn wereld in een. Ik heb een vorm van "geloof" gevonden die mij rust biedt met betrekking tot de dood.

Waar verschilt weten van de waarheid? Het hoeft immers niet waar te zijn voor jou, maar als jij daar vrede mee hebt moet jij dat weten .

Met betrekking tot onwetendheid: Ik ben liever de zielsgelukkige wereldvreemde patiënt in een gesloten inrichting, dan een nuchtere vrije getarte man.

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 14:30 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

wetenschap

Wat is wetenschap dan? De tastbare waarheid? Die ook is gebaseerd op axioma's?

quote:

Op donderdag 28 januari 2010 14:41 schreef Molurus het volgende:

[..]

Nou als dat waar is dan kun je daar eenvoudig en direct een miljoen dollar mee verdienen.

http://www.randi.org/site/index.php/1m-challenge.html
[..]

ik wil je vragen om een foto te maken van je fototoestel, met dat fototoestel zelf.

Je kan spiritualiteit niet aantonen in een materialistische wereld. Het draait om rationaliteit, in plaats van emoties. Om weten, in plaats van voelen. De hele balans is weg, volgens mij draait het gewoon om accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn, waar ze ook zijn, en waar ze ook mogen zijn.

Sowieso gaat de wetenschap er al per definitie van uit dat er geen ziel is, want ziel is niet weten, maar voelen. Ik vind het 2 verschillende maatstaven. Met wetenschappelijke instrumenten wil je wetenschappelijk bewijs leveren dat iets onwetenschappelijks bestaat, dat gaat er bij mij niet in.

The idea that a critical mass of meditators being peace in a specific population area can create positive social change has been supported by over 300 studies. For example, in 1973, Dilbeck and Associates found in 22 similar cities, of populations of approximately 25,000, that in half of these cities, where one percent of the population was using the Transcendental Meditation (TM) practice, there was 16 percent less crime.
(het hele artikel is trouwens zeer interessant)
( http://www.life-enthusiast.com/twilight/research_emoto.htm is ook een interessant verhaal)

Is er nu statisch bewezen dat mediteren (iets zeer spiritueels) misdaad reduceert, of hebben andere dingen hier mee te maken? (Er zaten meer criminelen vast dan voorgaande jaren, dus waren er minder op straat om misdaden te plegen, of, het was vaak slecht weer dus bleven ze maar binnen, etc.)

[ Bericht 1% gewijzigd door WithciZ op 29-01-2010 18:33:56 ]

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 18:24 schreef Meki het volgende:

[..]

Hoe weet jij dat doodgaan niet zo erg is ?

Ik kan me twee keer herinneren.
En mij is een heel plausibel verhaal verteld over de dood van mijn beste vriend.

Er zijn vast wel heel erge manieren van doodgemaakt worden, zoals wurgen of verbranden of doodgemarteld worden. Maar daar gaat het hier niet om.

Overigens, zoals WithciZ zegt: ik realiseer me heel goed dat die herinnering misschien niet echt is en een construct is. En dat verhaal over mijn beste vriend vind ik natuurlijk ook prettiger dan het besef dat hij echt dood is en ik hem nooit meer zal zien.
Maar goed, als die verhalen niet waar blijken te zijn en doodgaan echt doodgaan is, dan heb ik daar ook geen last meer van. Tot die tijd bieden ze me troost.

Omdat religie is voortgekomen uit de angst voor de dood en het onbekende.

quote:

Op vrijdag 29 januari 2010 18:28 schreef WithciZ het volgende:
ik wil je vragen om een foto te maken van je fototoestel, met dat fototoestel zelf.

Heeft even geduurd, maar hier is ie dan:



En nu?

Naar mijn mening is geloven in leven na de dood een soort vorm van egoïsme. Het niet kunnen voorstellen dat er een leven na de dood is waar jij niet meer aan meedoet. Toch draait de wereld prima door na jouw dood, net zoals duizenden jaren voor je geboorte.
Kijk maar naar Haïti, meer dan 50.000 (?) doden. Je maakt mij niet wijs dat elk persoon naar een soort hemels oord gaat. Sowieso leven na de dood, dan ben je in een hemel tot in de eeuwigheid? Dat duurt lang hoor, tel maar eens tot de eeuwigheid, ik weet niet of ik dat zou willen.

quote:

Op donderdag 4 februari 2010 00:45 schreef On het volgende:
Naar mijn mening is geloven in leven na de dood een soort vorm van egoïsme. Het niet kunnen voorstellen dat er een leven na de dood is waar jij niet meer aan meedoet. Toch draait de wereld prima door na jouw dood, net zoals duizenden jaren voor je geboorte.
Kijk maar naar Haïti, meer dan 50.000 (?) doden. Je maakt mij niet wijs dat elk persoon naar een soort hemels oord gaat. Sowieso leven na de dood, dan ben je in een hemel tot in de eeuwigheid? Dat duurt lang hoor, tel maar eens tot de eeuwigheid, ik weet niet of ik dat zou willen.

Er zijn meer smaken hoor. Reïncarnatie, bijvoorbeeld.
Maar ik deel je twijfel wel. Saaaaaaai, eeuwig gelukkig zijn. Kuuuuuut, eeuwig branden. Klote, honderden keren opnieuw geboren worden en dood gaan.
Gewoon dood gaan en dood blijven. Wel zo rustig.

quote:

Op zaterdag 30 januari 2010 21:35 schreef Molurus het volgende:

[..]

Heeft even geduurd, maar hier is ie dan:

[ afbeelding ]

En nu?

Ik krijg niet goed uitgepuzzeld hoe je dat nou gedaan hebt.
Met spiegels, neem ik aan. Maar hoe dan?

quote:

Op zaterdag 30 januari 2010 01:45 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Ik kan me twee keer herinneren.

Jij kan je herinneren dat je twee keer bent doodgegaan? Vertel!

quote:

Op vrijdag 5 februari 2010 01:02 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Ik krijg niet goed uitgepuzzeld hoe je dat nou gedaan hebt.
Met spiegels, neem ik aan. Maar hoe dan?

Een badkamerkastje met verstelbare spiegels. 90 graden gedraaid, rechts is 'boven' en links is 'onder'. De camera is gericht op de rechterspiegel, en via achtereenvolgens de rechter- en linkerspiegel kijk je bovenop de camera.

[ Bericht 14% gewijzigd door Molurus op 05-02-2010 18:05:15 ]

TVP voor een eeuwig terugkerend topic.

quote:

Op vrijdag 5 februari 2010 08:19 schreef Molurus het volgende:

[..]

Een badkamerkastje met verstelbare spiegels. 90 graden gedraaid, rechts is 'boven' en links is 'onder'. De camera is gericht op de rechterspiegel, en via achtereenvolgens de rechter- en linkerspiegel kijk je bovenop de camera.

Dan had je drie spiegels: rechts, midden en links. Dat kan wel.
Als je twee spiegels hebt onder een hoek van 90 graden, dan fotografeert de camera het gebied boven of onder zichzelf.

Maar goed: ik denk dat het tegenargument nu gaat worden, dat je een extern hulpmiddel gebruikt hebt.
Al weet ik niet goed waar de discussie ook al weer over ging.

quote:

Op vrijdag 5 februari 2010 21:56 schreef Q.E.D. het volgende:
TVP voor een eeuwig terugkerend topic.

Maar als je in een volgend leven weer een account aanmaakt, ben je dan een kloon of niet?

quote:

Op zondag 7 februari 2010 23:17 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Maar als je in een volgend leven weer een account aanmaakt, ben je dan een kloon of niet?

Ik las ergens dat je 2 keer de dood hebt meegemaakt. Was dat door een hartinfarct en dus ook een BDE?

Opzich is het wel ironisch dat je je hele leven bezig bent met overleven terwijl de dood toch onvermijdelijk is.

quote:

Op maandag 8 februari 2010 19:57 schreef mariox het volgende:

[..]

Ik las ergens dat je 2 keer de dood hebt meegemaakt. Was dat door een hartinfarct en dus ook een BDE?

Geen bijnadoodervaring. En hoe ik dood ging, weet ik niet meer.
Het was meer het moment vlak na het doodgaan dat ik zag.
Met een conclusie over hoe ik mijn leven geleid had, de belangrijkste fout inziend. (Nou ja, ik hoop dat het de belangrijkste was.)
Een keer als strenge patriarch in een bergdorp, concluderend dat ik te hard geweest was. "Dat is goed voor bergen, niet voor mensen."
En een keer als moeder van een dochter, die ik slecht behandeld had. "Weer niet los kunnen laten!" En dan mensen om me heen: "Kom maar, de volgende keer helpen we je wel." En minstens een herkende ik en die heeft me inderdaad geholpen.

Gewoon, in regressieanalyse.

quote:

Op maandag 8 februari 2010 23:51 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Geen bijnadoodervaring. En hoe ik dood ging, weet ik niet meer.
Het was meer het moment vlak na het doodgaan dat ik zag.
Met een conclusie over hoe ik mijn leven geleid had, de belangrijkste fout inziend. (Nou ja, ik hoop dat het de belangrijkste was.)
Een keer als strenge patriarch in een bergdorp, concluderend dat ik te hard geweest was. "Dat is goed voor bergen, niet voor mensen."
En een keer als moeder van een dochter, die ik slecht behandeld had. "Weer niet los kunnen laten!" En dan mensen om me heen: "Kom maar, de volgende keer helpen we je wel." En minstens een herkende ik en die heeft me inderdaad geholpen.

Gewoon, in regressieanalyse.

Huh? Maar hoe dan?

Kan je ook een tunnel herinneren?

quote:

Op woensdag 10 februari 2010 14:40 schreef mariox het volgende:

[..]

Huh? Maar hoe dan?

Kan je je ook een tunnel herinneren?

Nee. Ik kwam zonder overgang in die dode toestand terecht.
In een regressieanalyse kun je als het ware van bovenaf in een situatie terecht komen. Zo kun je door levens heen springen, als het ware zappen. Je kunt doodgaan wel beleven, maar ik ging vanuit een leven meteen naar het moment dat ik mijn conclusie trok. Dus de moeite die het kostte om die conclusie te bereiken, hoefde ik niet opnieuw te beleven.

quote:

Op woensdag 10 februari 2010 23:09 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Nee. Ik kwam zonder overgang in die dode toestand terecht.
In een regressieanalyse kun je als het ware van bovenaf in een situatie terecht komen. Zo kun je door levens heen springen, als het ware zappen. Je kunt doodgaan wel beleven, maar ik ging vanuit een leven meteen naar het moment dat ik mijn conclusie trok. Dus de moeite die het kostte om die conclusie te bereiken, hoefde ik niet opnieuw te beleven.

Regressieanalyse ken ik alleen uit de statistiek

De vraag nogmaals hoe doe je dat dan? Meditatie? Of is het je zo maar overkomen?