TS begint:
Situatieschets: 3 katten, ze hebben een eigen kamer met katteluik waardoor ze de tuin in kunnen wandelen.
De laatste dagen vond ik telkens plasjes naast de drinkbak. En er is er maar één in huis met die voorgeschiedenis: Naartjie. Aangezien ik de plasjes een hele poos na de daad vond heb ik niet op hem gemopperd, maar ik snapte er niks van. Hij kan naar buiten en er staan twee kattebakken.
Het viel me ook op de de katten de woonkamer half afbraken als ze binnen mochten en ik heb Yoko gisteren een paar keer van de plant af moeten mopperen omdat ze telkens blaadjes at.
Net kom ik thuis: weer een plasje.
Ik ben een uur weggeweest, da's echt abnormaal! Voor de zekerheid checkte ik het kattenluik.... wat nog nét met een randje zodanig dicht zit dat ze niet naar buiten kunnen! 
De laatste keer dat ik aan het luik heb gefrommeld was drie dagen geleden......
Dit verklaart een hele hoop....
Ik heb de katten uitgebreid excuses gemaakt, maar voelde me extra schuldig toen Naartjie net voor het (nu open) katteluik ging zitten en er niet doorheen wandelde. Hij was de laatste dagen al vaak genoeg teleurgesteld.
Vorig jaar weigerde de koelkastdeur es een keer om goed dicht te gaan terwijl Melvin stond te jammeren.
Zat z'n staart ertussen en ik maar drukken
Hetzelfde had meneer I. vorige week met Tom, bij Luna heb ik laatst op beide voorpootjes gestaan met hakken.
Melvin verbrandde z'n kont aan een kaars, omdat ik hem nogal dicht bij z'n mandje had gezet (stinken!
)Droopy heeft opgesloten gezeten in de wc, Baileys laatst in de kamer 's nachts en die was helemaal schor 's ochtends
En toch blijven ze ons lief vinden
Mudhle is laatst ongemerkt naar de bovenbuurman gelopen. Hij laat altijd zijn deur openstaan, ondanks onze waarschuwingen. Zij is in zijn kast gekropen en zat daar heel hard om mij te roepen. Hij heeft een uur voor de kast gelegen met stukjes worst. Wij waren intussen weg. Ze was wel blij om me te zien toen we 's avonds thuis kwamen, maar ze liet me wel merken dat ze vond dat ik haar in de steek had gelaten.
Eigenlijk heb ik de ergste blunders gemaakt met mijn zoon. Mogen die ook hier?
volgen er vast meer Whoopie heeft omdat ze zo'n schrokop is een elektrische voederbak.
En die gaat om 12h en 15:30 open (1x brokjes, 1x harttablet moet 1,5 uur voor eten).
Tijdje terug kwam ik thuis en bleef ze maar rond mijn benen hangen en bedelen, ik haar al een paar keer naar haarmand gestuurd omdat ik mijn nek over haar brak.
Bleek het bakje niet open gegaan te zijn
Mijn moeder is een keer vergeten Boy binnen te laten kon ik om 03:00 mijn bed uit omdat hij mij wakker mauwde zat hij in de stromende regen buiten. Als dank kwam hij nog zeiknat tegen mij aan liggen.
quote:Hihi ze krijgt 3x per dag een prakje plus een snoepje en een kluifje dus ze droop gelukkig niet vd graat
Het ging gelukkig niet hard, maar we schrokken ons allebei hartstikke dood. En vanmiddag was ze (zonder dat ik het door had) de klerenkast in geklauterd. Ik loop weg van de dichte kast, hoor ik opeens wat gekrabbel Zat ze al 10 minuten opgesloten in de kast 
En ze heeft de hele nare neiging me precies voor de voeten te lopen. Op de trap ben ik dan ook altijd erg voorzichtig en laat ik haar vaak eerst de trap aflopen. Maar er was een keertje dat ik niet goed genoeg oplette en Sofie zo gekatapulteerd werd vanaf mijn voet halverwege de trap
Ze kwam op d'r pootjes terecht gelukkig, maar het was niet helemaal de bedoeling Ik heb op mijn vorige hond wel eens staan mopperen omdat ze weigerde te blijven/gaan zitten. Ik wilde haar op een gegeven moment met zachte doch strenge hand in zitstand helpen toen ik zag dat ze boven een nest mieren zweefde met haar zitvlak
Diezelfde opstandige" hond heb ik eens al mopperend naar haar plek in de keuken geëscorteerd toen ze voor derde keer terug kwam terwijl ik haar naar haar plek had gestuurd. Toen ik al mopperend in de keuken aan kwam bleek de wasmachine stuk en water te lekken, de hele keuken stond blank en haar kleed dreef daar ergens tussen
Ze wilde toen na een paar minuutjes nog niet naar binnen, dus de deur dichtgedaan met het idee we kijken zo wel.... maar naar bed gegaan en 's ochtends kwamen we er pas achter dat ze daar nog steeds zat
Maar na een uitgebreide begroeting en een lekker maaltje was er niets meer aan de hand.
En ze heeft een keer een hele dag in de badkamer opgesloten gezeten omdat ze sluipend achter golfer langs op de badrand in het hoekje zat en dat heeft ie niet gezien
quote:Daar wacht ik nog steeds op. Na 4 jaar heeft Naartjie nog niet door dat ik echt niet sneller de trap afga als hij zich op elke trede voor mijn voeten werpt.Op dinsdag 19 januari 2010 13:52 schreef Marijkezwolle het volgende:
En ze heeft de hele nare neiging me precies voor de voeten te lopen. Op de trap ben ik dan ook altijd erg voorzichtig en laat ik haar vaak eerst de trap aflopen. Maar er was een keertje dat ik niet goed genoeg oplette en Sofie zo gekatapulteerd werd vanaf mijn voet halverwege de trap
Wat betreft de andere verhalen:
en plaatsvervangende Ook zit ze regelmatig opgesloten op de WC of in mijn slaapkamer. Wederom die gewoonte om altijd en overal achter me aan te lopen en soms trek ik dan wel eens onnadenkend de deur gelijk achter me dicht. Vervolgens gaat ze dan héél voorzichtig met de kussentjes onder d'r pootjes tegen de deur aan zitten vegen en dat hoor je amper zeker als de radio of TV aanstaat.
Maar ze vind me wel lief.
In een van Lady's (hond) laatste levensmaandjes was ze een middagje bij ons, omdat ze niet zo lang alleen meer kon zijn.
Ik sta met haar op de arm in de keuken en toen ging de telefoon; ik doe wat ik ook altijd met de katten doe in zo'n geval....van me af laten springen.
Arme Lady was helaas geen kat en viel zo a la Bambi op het ijs met alle pootjes wijd en haar bekkie vol op het laminaat
quote:Ach gut arm beestje..maar die beschrijving van bambiOp dinsdag 19 januari 2010 14:17 schreef Ingetje79 het volgende:
Hond van m'n ouders was al aardig op leeftijd en ik was al heel wat jaartjes de deur uit en had inmiddels een kattenhuishouden.
In een van Lady's (hond) laatste levensmaandjes was ze een middagje bij ons, omdat ze niet zo lang alleen meer kon zijn.
Ik sta met haar op de arm in de keuken en toen ging de telefoon; ik doe wat ik ook altijd met de katten doe in zo'n geval....van me af laten springen.
Arme Lady was helaas geen kat en viel zo a la Bambi op het ijs met alle pootjes wijd en haar bekkie vol op het laminaat
dat ik voor razzy ( poes) eten aan het paken ben
het in het bakje doe en dan naar de huiskamer geroepen wordt
komende half uur de kat mauwend achter me aan
ik mopperen van je hebt al eten gehad
kom ik in de keuken staat het bakje nogsteeds op het aanrecht :S
ergste tot nu toe
paar maanden geleden zijn we verhuisd
en zoals meeste katten is ook razzy dol op dozen
had een hele rij met dozen ingepakt
en tegen mij vriend gezegt plak maar dicht
was ze in 1 van de dozen gekropen
heb een half uur gezocht totik eindelijk ondekte waar het gemauw vandaan kwam
quote:Ing!Op dinsdag 19 januari 2010 14:17 schreef Ingetje79 het volgende:
Hond van m'n ouders was al aardig op leeftijd en ik was al heel wat jaartjes de deur uit en had inmiddels een kattenhuishouden.
In een van Lady's (hond) laatste levensmaandjes was ze een middagje bij ons, omdat ze niet zo lang alleen meer kon zijn.
Ik sta met haar op de arm in de keuken en toen ging de telefoon; ik doe wat ik ook altijd met de katten doe in zo'n geval....van me af laten springen.
Arme Lady was helaas geen kat en viel zo a la Bambi op het ijs met alle pootjes wijd en haar bekkie vol op het laminaat
Het is dat ik weet dat je een superlief beestenbaasje bent, maar anders zou ik acuut de dierenbescherming gaan bellen! quote:Die van mij hadden zichzelf dan allang bediend.
Gebeurt wel meer dan eens
dat ik voor razzy ( poes) eten aan het paken ben
het in het bakje doe en dan naar de huiskamer geroepen wordt
komende half uur de kat mauwend achter me aan
ik mopperen van je hebt al eten gehad
kom ik in de keuken staat het bakje nogsteeds op het aanrecht :S
quote:We have a winner! Ingepakte kat!ergste tot nu toe
paar maanden geleden zijn we verhuisd
en zoals meeste katten is ook razzy dol op dozen
had een hele rij met dozen ingepakt
en tegen mij vriend gezegt plak maar dicht
was ze in 1 van de dozen gekropen
heb een half uur gezocht totik eindelijk ondekte waar het gemauw vandaan kwam
boven op katten gaan staan, deuren dicht trekken met een kat er tussen, niet opletten als je uit de kelder/wc/douche komt en dan een paar uur later denken, verrek waar is die kat nu weer en ze dan achter de gesloten deur aantreffen, per ongeluk een emmer water naar buiten geflikkerd terwijl net een van onze katten naar binnen kwam, tegen katten aanrijden met radiografisch bestuurbare auto´s. De ene poes op de flikker geven terwijl de andere het gedaan heeft, een dag weggaan en dan vergeten te kijken of ze nog eten genoeg hebben
, dat was denk ik wel het ergste...quote:allemaal heel bekende taferelen , behalve de rc auto, dan had ik nu een kat minder gehad met de modellen die ik nu hebOp dinsdag 19 januari 2010 14:33 schreef Klonk het volgende:
15 jaar poezenbaasje, dan gebeurt er wel eens iets ja
boven op katten gaan staan, deuren dicht trekken met een kat er tussen, niet opletten als je uit de kelder/wc/douche komt en dan een paar uur later denken, verrek waar is die kat nu weer en ze dan achter de gesloten deur aantreffen, per ongeluk een emmer water naar buiten geflikkerd terwijl net een van onze katten naar binnen kwam, tegen katten aanrijden met radiografisch bestuurbare auto´s. De ene poes op de flikker geven terwijl de andere het gedaan heeft, een dag weggaan en dan vergeten te kijken of ze nog eten genoeg hebben
Poes was erg ziek en ik wist dat ze niet lang meer te leven had. Dus die mocht lekker doen wat ze wilde. En wat ze haar laatste zomer nog het liefste wilde was haar koude botjes in de tuin verwarmen in de zon.
Ik ging de planten water geven.... en gooide een volle emmer water op een struik. Waar poes onder bleek te zitten. Gelukkig miste ik haar net. Ze had haast geen energie meer, maar toen kon ze opeens springen!
)Hier *even afkloppen* valt het wel mee gelukkig, behalve de schoppen die kat Boor soms krijgt als hij me overal volgt en ik soms niet in de gaten heb dat ie vlak voor me wil oversteken
En met hondje Bink hebben we het een paar (
) keer gehad dat we ineens 's avonds zeiden 'Waar is Bink eigenlijk???' en dan zat ze buiten heel trouw te wachten voor de deur tot ze weer eens naar binnen mocht. Waren we haar vergeten En niet blaffen even ofzo he...?Als mijn ouders logees kregen moest ik altijd bij mijn zus op de kamer slapen. Nina ging op mijn benen liggen en ik gooi ze 's ochtends omhoog ik lag in een slaapzak dus dat ging prima. Toen belandde Nina voor mijn neus weer op de grond.
Toen ik m'n katten net had wilde ik ze in het begin niet 'snachts op m'n slaapkamer hebben. Zodra we dan in bed lagen begonnen de poesjes altijd even te miauwen en mekkeren voor de deur, maar ons motto was: gewoon negeren, dan wennen ze er vanzelf aan.
Maar op een avond lagen we in bed en duurde het gemekker van Mauro (de jongste) toch wel héél lang, maar goed, de aanhouder wint dachten we, dus we gingen lekker slapen. De volgende ochtend ging m'n vriend naar de wc...en daar kwam Mauro slaperig en wel aangelopen. Arme beestje had meer dan 8 uur op de wc gezeten
Sindsdien mogen ze ook weer op de slaapkamer en liggen ze beide lekker op bed Ik voelde me zo schuldig!Poeslief lag daar nog op te slapen en werd nu opgerold...
Ik zal een jaar of 15 geweest zijn, eerste vriendinnetje enzo, ik was bezig mijn goudvis te voorzien van een schoon huisje en had hem/haar even op de verwarming gezet in een bakje water, zo deed ik dat altijd, die verwarming was toch altijd uit.
Tot dat mijn nieuwe vriendinnetje belde, ik helemaal verliefd naar de telefoon en de goudvis vergeten die op de verwarming stond, die bij hoge uitzondering wel aan stond, want het was winter. Toen ik 2 uur later weer boven kwam bleek dat goudvissen in een klein bakje er niet zo tegenkunnen als je ze 2 uur in een klein bakje op een bloedhete verwarming neer zet....
quote:het is heel zielig, maar ik kon een kleine glimlach niet onderdrukkenOp dinsdag 19 januari 2010 21:19 schreef tombolafan het volgende:
Het ergste wat hier gebeurd is, was door mn moeder... Die haalde op een avond het zonnescherm omhoog, en op het einde ging het wat stroef... Dus weer een stukje naar beneden gedaan en iets krachtiger omhoog gehaald... MIEW!!
Poeslief lag daar nog op te slapen en werd nu opgerold...
ik zie het al helemaal voor me
Situatie drie uur 's middags een drukke moeder (ik dus) Gaat samen met haar hond (type lelijkste van stad) de kinderen ophalen van school.
Moest god mag weten waarom even naar binnen in de school , en via andere deur er weer uit. Twee vrolijk kletsende kinderen uit school en naar huis.
Na een uur of zo komen er op eens een paar kinderen aan de deur. Zo van deze hond is toch van jullie?????
Had de hond dus een uur op het schoolplein staan wachten
Om dat ik hem compleet vergeten was. En hij wilde eigenlijk niet een met de kinderen mee. Hoe trouw kun je als dier zijn.
Onze hond mag graag 's avonds even achter in de tuin rond rennen dus nu hadden we hem ook naar buiten gelaten zodat hij zich lekker uit kon leven. Alvast de gordijnen dicht gedaan en een half uurtje later horen we hele vreemde geluiden. Wij nog tegen elkaar zeggen jeetje waar zijn de buren mee bezig? Tot we na een half uur dachten waar is Rakker? Die zat dus mooi buiten voor de deur met zijn pootje tegen de deur aan te krabben van laat me nou toch eens binnen
quote:Heeft ze daar ook van geleerd? Nee zeker.Op dinsdag 19 januari 2010 13:52 schreef Marijkezwolle het volgende:
En ze heeft de hele nare neiging me precies voor de voeten te lopen. Op de trap ben ik dan ook altijd erg voorzichtig en laat ik haar vaak eerst de trap aflopen. Maar er was een keertje dat ik niet goed genoeg oplette en Sofie zo gekatapulteerd werd vanaf mijn voet halverwege de trap
Hij had t hondje van zn ex te logeren , gaat ie naar de supermarkt ,
bindt hondje ergens aan vast , doet boodschappen , gaat naar huis ,
mist ie zn shag , moet ie gvd helemaal terug , misschien in de winkel laten liggen.
Komt ie aanlopen , bleek tie nog wat te achtergelaten te hebben ,
staat t beesie al naar m uit te kijken , politie al drbij.......
zo is ze al een paar keer bij de kippen in het hok opgesloten 's avonds.
.Verder kan Noah prima een nachtje alleen zijn, en zet ik soms de balkondeur ook open voor 'm, zodat hij op balkon kan spelen. Ik moet er dan echter elke keer aan denken om iets tussen de deur te stoppen zodat hij niet dicht kan vallen. Nu was het laatst wel erg koud, dus ik had de deur bewust dicht laten zitten. Ik was alleen vergeten te checken of de kat wel binnen was... Weer zo'n oh-god-sorry-sorry-sorry-oh-god-het-spijt-me-moment.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-01-2010 14:33:27 ]
Kennis van me had een hondje. Zo'n tot in de grond verwend beest wat alle eten van je afschooide en niet ophield met blaffen zolang je als bezoek binnen was.
Op een dag fietste hij de stad in... ziet hij daar zijn hondje lopen!
Beestje geroepen... kwam niet. Uiteindelijk samen met een voorbijganger het hondje gevangen. En hij met het hondje in zijn armen, naast de fiets lopend, naar huis. Komt thuis en wordt begroet door KEFKEFKEFKEF!
Bleek zijn hondje gewoon thuis te zijn!
Nadere inspectie wees uit dat hij een reutje had en een teefje mee naar huis had genomen.
Kon hij weer terug met dat hondje. dus crosspost.quote:Op maandag 1 februari 2010 20:14 schreef Harajuku. het volgende:
De kat rook net aan mijn voet, allemaal leuk en aardig tot ik last kreeg van een spasme en hem zo in 't gezicht trap
quote:
Ooit, vroegah, lang geleden, toen de lucht schoon was en de sex vies, de konijnen remlichten hadden en Jezus nog Jan heette...
.. was er Cocky, de roodharige cockerspaniel. Niet te groot, wel enorme oren en een vacht waar een heel bos in kan blijven hangen na een middagje boswandelingen doen. En hij was een aansteller. Piepte soms moord en brand als hij verbaal op zijn lazer kreeg omdat hij iemand aangevlogen had of probeerde de koelkast open te breken.
Je voelt hem al aankomen....
Zomerdag, ergens in Augustus. Moeder maakt het huis schoon en boent de vloer in de keuken. Aangezien de onhebbelijke neiging om in de weg te lopen, wordt Cocky naar buiten gedirigeerd en aan een lange lijn gelegd ( Zonder lijn is niemand veilig en een straal van 15 meter rond de tuin ). Hij piept weer eens, maar ik sla er geen acht op. Hij piept wel vaker. Maar hij blijft maar door gaan, en na een minuut of twintig ga ik toch eens kijken.
Ik heb de hond aan de lijn gelegd onder de pruimenboom. Met heel veel pruimen. Welke allemaal tegelijk geplukt dienen te worden. Er blijven altijd wat pruimen achter omdat je er niet bij komt. Die vallen uit de boom, gaan rotten en daar vliegen wespen op af. Een he-le-boel wespen. En een cockerspaniel zou geen cockerspaniel zijn om er niet naar te happen.....
Hij zag er uit als een nijlpaard! Lippen, oren en wenkbrauwen waren zo opgezwollen, dat zijn neus en ogen bijna niet meer te zien waren. Ik heb direct zijn keel gechecked maar daar was hij gelukkig niet in gestoken. De rest van zijn kop wel. Snel naar binnen geleid en proberen de zwellingen tegen te gaan met ijs. Wat weer niet zo op prijs gesteld werd door de dappere ik-vecht-zelfs-met-wespen-spaniel. Uiteindelijk is hij wel bij getrokken en heeft er niets aan overgehouden. Maar hij bleef wel weg bij de pruimenboom, die we het voorjaar er op weg gehaald hebben.
Mijn schaamte en gene was zo groot als het Andes gebergte.
quote:Aaah.Op dinsdag 2 februari 2010 16:46 schreef zwaaibaai het volgende:
Zo te lezen valt het tot nu toe nog mee...
Ooit, vroegah, lang geleden, toen de lucht schoon was en de sex vies, de konijnen remlichten hadden en Jezus nog Jan heette...
.. was er Cocky, de roodharige cockerspaniel. Niet te groot, wel enorme oren en een vacht waar een heel bos in kan blijven hangen na een middagje boswandelingen doen. En hij was een aansteller. Piepte soms moord en brand als hij verbaal op zijn lazer kreeg omdat hij iemand aangevlogen had of probeerde de koelkast open te breken.
Je voelt hem al aankomen....
Zomerdag, ergens in Augustus. Moeder maakt het huis schoon en boent de vloer in de keuken. Aangezien de onhebbelijke neiging om in de weg te lopen, wordt Cocky naar buiten gedirigeerd en aan een lange lijn gelegd ( Zonder lijn is niemand veilig en een straal van 15 meter rond de tuin ). Hij piept weer eens, maar ik sla er geen acht op. Hij piept wel vaker. Maar hij blijft maar door gaan, en na een minuut of twintig ga ik toch eens kijken.
Ik heb de hond aan de lijn gelegd onder de pruimenboom. Met heel veel pruimen. Welke allemaal tegelijk geplukt dienen te worden. Er blijven altijd wat pruimen achter omdat je er niet bij komt. Die vallen uit de boom, gaan rotten en daar vliegen wespen op af. Een he-le-boel wespen. En een cockerspaniel zou geen cockerspaniel zijn om er niet naar te happen.....
Hij zag er uit als een nijlpaard! Lippen, oren en wenkbrauwen waren zo opgezwollen, dat zijn neus en ogen bijna niet meer te zien waren. Ik heb direct zijn keel gechecked maar daar was hij gelukkig niet in gestoken. De rest van zijn kop wel. Snel naar binnen geleid en proberen de zwellingen tegen te gaan met ijs. Wat weer niet zo op prijs gesteld werd door de dappere ik-vecht-zelfs-met-wespen-spaniel. Uiteindelijk is hij wel bij getrokken en heeft er niets aan overgehouden. Maar hij bleef wel weg bij de pruimenboom, die we het voorjaar er op weg gehaald hebben.
Mijn schaamte en gene was zo groot als het Andes gebergte.
Ik moest toch ook wel een beetje lachen.
Je vertelt het wel hilarisch Zwaaibaai.
Poeke en het verdwenen kitten
- Als gastgezin van RedCat heb ik af en toe een moederpoes met kittens. Deze "wonen" in de rommelkamer/logeerkamer die ik dan ombouw door alles een beetje aan de kant te zetten, bed uit elkaar etc..
Op een ochtend ging ik voor mijn werk nog even kijken bij ze toen ik maar 3 kittens telde.
Ik had er toch 4?Na eerst alle ramen en kieren te hebben gecontroleerd ben ik spullen opzij gaan slepen en uiteindelijk vond ik meneer ondersteboven tussen twee planken en het matras van het uitelkaar gehaalde logeerbed op ongeveer een halve meter boven de grond.
God weet hoelang hij daar op zijn kop heeft vast gezeten ( was de avond ervoor rond 23:00 nog gaan kijken)
Hij heeft er gelukkig niks aan overhouden.Poeke en het open raam
- Na een hele lange dag op mijn werk (evenement, 24 uur niet geslapen) was ik afgelopen zomer in slaap gevallen, niet in de gaten gehad dat ik mijn twee (binnen)katten Belle en Herman bij me had opgesloten in de slaapkamer.
Mijn raam stond open i.v.m de warmte maar aangezien dat 2 hoog is, had ik er niet bij stil gestaan dat mijn katten iets zouden doen.
Tot ik rond een uur of 3 wakker werd van een klagelijk gemauw...Belle was vanuit het slaapkamerraam over de smalle vensterbank gelopen en kon vervolgens niet meer draaien. Waarschijnlijk is ze uit wanhoop doorgelopen tot de rommelkamer next door waar het raam op de kiepstand stond en heeft zich daardoor naar binnen proberen te wringen; resultaat: Een poes klem in het raam met der kont naar buiten, luid klagend.
Nadat ik haar bevrijd had op zoek naar Herman, die nergens te vinden was in huis. Meneer was Belle waarschijnlijk voorgegaan op de vensterbank en ook hij kon waarschijnlijk niet terug. Hij heeft echter gekozen voor het alternatief om gewoon 2 verdiepingen naar beneden op het platdakje boven mijn voordeur te springen en was prinsheerlijk de voortuin aan het verkennen.
Kutbeesten die katten
quote:Ik ben niet bewust lomp met dierenOp woensdag 20 januari 2010 06:39 schreef Klonk het volgende:
Doet me trouwens wel deugd om te zien dat ik niet de enige ben die soms onbedoeld lomp met huisdieren omgaat
Ons nol (kater grand debiele ) word graag onder zijn donder getrapt.
(lijkt wel of hij een enkelfetish heeft...maakt niet uit waar we lopen maar hij ligt er voor en krijgt dus wel eens een lanceertrap als ik hem niet zie in het donker)
EN het allerergste is dat ik ons sukke (lief klein poesje ) bijna onthoofd had..
Ik was op het balkon geweest en wilde de deur dichttrekken... wat dus niet ging.
Normaal gesproken zou ik dus die deur met een rotklap dichttrekken.... maar ik ben nog steeds blij dat ik een keer naar beneden keek en sukke klem zag zitten ...
Als ik er aan denk krijg ik nog kippevel...
ow en een keer de staart van Nol in de stofzuiger gehad.....
toen was em echt flink over zijn toeren
(begrijpelijk)
Of de hond uitlaten thuiskomen heel nodig naar de wc moeten gaan, voordeur dichgooien ervan uitgaande dat de hond voor mij naar binnen was gegaan en een uur later de buurt af moeten zoeken omdat de hond genoeg had van het wachten en een eindje om was gegaan.
De katten kregen af en toe een schop als ze weer eens voor mijn voeten liepen vooral onze doeraq heeft er een handje van en heeft me ook al een paar keer onderuit gekregen
als ik die nu aan hoor komen denderen stop ik even. Voor de rest valt het hier ontzettend mee.Oja doeraq was een kitten en toen ben ik op hem gaan zitten omdat hij zwart is en ons bankstel ook dus hij viel bijna niet op s,avonds.
onze katten zijn teveel verwend en ze komen altijd op de eerste plek
alleen de katten wel eens expres opgesloten voor 15 minuten zodat ze wisten dat ze op bepaalde plekken niet moeten blijven hangen
nu lopen ze wel achter ons aan maar blijven ze nooit meer in een kast zitten oid
alleen voel ik me nog altijd schuldig tegenover onze mexx
hij was eens aandacht aan het vragen en ik had even geen tijd dus ik heb hem toen buiten gezet
daarna is hij overreden door een auto
als ik hem gewoon die aandacht had gegeven was ie er nu mss nog
Of je afvragen waar je honden zijn... liggen ze boven op de gang te slapen. Regelmatig zijn we een kat kwijt die we dan gaan zoeken en dan komen ze na verloop van tijd heel slaperig te voorschijn met zo'n blik van; zocht je mij soms?
En idd katten ergens opsluiten of buitensluiten.. katten per ongeluk schoppen...
Toen ik nog thuis woonde hadden we een hond met staar.. enne hond + staar + donker + lantaarnpaal = koppijn voor de hond... een keer dus de hond die zulk soort dingen niet goed ziet per ongelijk met haar kop tegen een lantaarnpaal laten lopen..
Verder dingen als mijn kat in de kledingkast opgesloten, per ongelijk schoppen als ze langs lopen en deur dichtgooien als ze net er langs willen en dus vol tegen de deur aangaan
De hond van mijn ouders hebben een hond die het lekker vind om gestofzuigd te hebben.. hij is er alleen iets voorzichtiger mee geworden nadat mijn vader een keer per ongelijk zijn ballen naar binnen gezogen had
In bed liggen en denken wat zijn de buren toch met deuren aan het slaan en er dan achter komen dat de katten in de badkamer zitten opgesloten en steeds proberen door tegen de deur te springen er uit te komen.
Katten met deze kou vergeten binnen te laten als ik zelf weg ga terwijl ze normaal met dit weer na 5 minuten alweer naar binnen willen.
Kat die 's nachts bij mij op bed komt liggen naast mijn hoofd zonder dat ik het door heb en dan zonder te kijken de wekker uit slaan als die gaat, oeps daar zat een kat tussen, gevolg gelanceerde kat die naast het bed belandt.
Maar goed dat is dat kat die zelf ook regelmatig blunders begaat en zich dan gaat zitten wassen van 'tra la la, niets gebeurt hoor'
En nog een paar oudere cavia blunders:
Op cavia gaan zitten die ik net daarvoor even op de bank had gezet (cavia's vonden het leuk om onder kussens door te lopen) en dan heel hard PIIIIEEEEEEEEEEP horen.
Zelf een cavia hok maken maar het deurtje niet goed bevestigen waardoor ze kunnen ontsnappen (maar dan wel zo goed dat het deurtje wel weer dicht valt als ze er door zijn waardoor ze niet hun eten drinken en schijtplek kunnen) en dan net in een weekend waarin ik niet thuis ben.
quote:Ah das rot tim1986. Het is natuurlijk absoluut geen kwade opzet geweest, maar je blijft jezelf toch altijd schuldig voelen. (Zulke verhalen zijn voor mij altijd de reden geweest niet met ruzie de deur echt uit te gaan.)Op zondag 7 februari 2010 10:43 schreef tim1986 het volgende:
alleen voel ik me nog altijd schuldig tegenover onze mexx
hij was eens aandacht aan het vragen en ik had even geen tijd dus ik heb hem toen buiten gezet
daarna is hij overreden door een auto
als ik hem gewoon die aandacht had gegeven was ie er nu mss nog
En wat betreft het schaamrood op de kaken; natuurlijk de verhalen die hier al vaker langs zijn gekomen. Het is bijvoorbeeld al regelmatig gebeurd dat ik een kat van mijn bed heb getrapt (dan hebben wij wel één kat die graag de helft van je bed inpikt, en absoluut NIET aan de kant gaat; je moet het matrats kantelen totdat ie eraf valt...dus nouja, dat is af en toe wel een beetje zijn eigen schuld...)
Verder op staarten gaan staan, dat gebeurt ook nog wel eens. Of het opsluiten van katten; we waren een keer onze jongste kat kwijt. Nergens te vinden. Totdat we 's avonds telkens iets wits tegen de binnenkant van het tuinhuis zagen springen. Bleek dat het buikje te zijn van de vermiste.....
Verder eigenlijk weinig blunders. Wel momenten dat je jezelf erg schuldig voelt tegenover je kat. (tripjes naar de dierenarts met bijbehorende worstelingen bijvoorbeeld...).
quote:Lief dat Heinje je kwam waarschuwen
Vannacht kwam ik rond 4.00uur thuis. Heintje (1 van mijn katten) was enorm aandacht aan het vragen. Dacht dat hij mij gewoon gemist had of misschien zin had in brokjes, het bakje was leeg. Nouja even wat aandacht gegeven en snel onder de douche gesprongen. Heintje bleef maar miauwen, dit doet hij eigenlijk bijna nooit. Dus ik dacht, nou dan heeft hij vast hele erg honger, wat ik niet helemaal snapte, want toen ik om 18.15uur die avond wegging zaten er nog brokjes in. Maarja toch maar snel brokjes in het bakje gedaan. Heintje negeerde dat een beetje en bleef om mij heen draaien.. Ondertussen dacht ik wel.. hmm waar is Dikkie toch, dus ik hem geroepen, maar geen reactie. Nouja, verder afdrogen, pyama aan. Maar Heintje bleef vreemd doen, dus ik begon mij toch een beetje zorgen te maken, normaal was Dikkie al lang even komen kijken. Dus ik achter Heintje aan en die ging voor de wc deur zitten, doe ik de deur open, zit Dikkie daar. Al ruim 10uur in dat kleine hokje. Hij rende meteen naar de kattenbak en is daar geloof ik wel 10min aan het graven geweest... Maar ik denk niet dat hij mij nog snel een keer volgt de wc in...
quote:Heeft ie de kans gemist om op de wc te leren poepen. Had jou weer wat kattenbakgedoe gescheeld
Vannacht kwam ik rond 4.00uur thuis. Heintje (1 van mijn katten) was enorm aandacht aan het vragen. Dacht dat hij mij gewoon gemist had of misschien zin had in brokjes, het bakje was leeg. Nouja even wat aandacht gegeven en snel onder de douche gesprongen. Heintje bleef maar miauwen, dit doet hij eigenlijk bijna nooit. Dus ik dacht, nou dan heeft hij vast hele erg honger, wat ik niet helemaal snapte, want toen ik om 18.15uur die avond wegging zaten er nog brokjes in. Maarja toch maar snel brokjes in het bakje gedaan. Heintje negeerde dat een beetje en bleef om mij heen draaien.. Ondertussen dacht ik wel.. hmm waar is Dikkie toch, dus ik hem geroepen, maar geen reactie. Nouja, verder afdrogen, pyama aan. Maar Heintje bleef vreemd doen, dus ik begon mij toch een beetje zorgen te maken, normaal was Dikkie al lang even komen kijken. Dus ik achter Heintje aan en die ging voor de wc deur zitten, doe ik de deur open, zit Dikkie daar. Al ruim 10uur in dat kleine hokje. Hij rende meteen naar de kattenbak en is daar geloof ik wel 10min aan het graven geweest... Maar ik denk niet dat hij mij nog snel een keer volgt de wc in...
quote:Ja dat vond ik ook wel, maar Heintje vind zijn broertje wel lief!Op zaterdag 13 februari 2010 19:28 schreef maok het volgende:
[..]
Lief dat Heinje je kwam waarschuwen
quote:Ja dat is wel weer een beetje jammer!Op zaterdag 13 februari 2010 19:39 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Heeft ie de kans gemist om op de wc te leren poepen. Had jou weer wat kattenbakgedoe gescheeld
Ik heb toen mijn hondje pup was regelmatig op hem gestaan. Ik heb een Amerikaanse Maltezer, erg klein dus. Na verloop van tijd had ik echt zo'n 'puppy-schuifel' ontwikkeld, want hij bleef altijd bij me in de buurt dus ik moest gewoon erg voorzichtig lopen.
Nu is ie 'groot' (hij weegt 2,5 kilo, woehaha) en ook nu gebeurt het incidenteel nog wel eens. Ook vergeet ik af en toe de haldeur te sluiten en dan gaat ie steevast naar boven. Helaas kan Harley wel naar boven, maar niet naar beneden. Dat betekent dus net zo lang piepen boven aan de trap totdat het vrouwtje je hoort om je naar beneden te tillen...........
Maar de grootste oeps was toch niet van mij maar van Neptune: Frank was nog maar een kitten en een vreselijke zeurkous op zijn tijd. Neptune was er klaar mee en Frank was op het aanrecht geklommen, niet de bedoeling. Dus Neptune wil hem met een zwiepje op de grond zetten. Helaas was die vloer een net gedweilde laminaatvloer, Frank vloog door met een flinke klap tegen de verwarming. BOING
Heel veel sorry gezegd en gekeken of ie het nog deed....
Situatieschets van vandaag in huize senesta om weer mee te starten
En ik ben echt de slechtste kattenbaasje van de week denk ik
Ik liet gisteren de katten de tuin in en ze waren zo blij dat ze allemaal heel enthousiast naar buiten renden, maar Dodge kreeg in de gaten dat ik de deur achter hem dicht wilde doen, en de twijfel sloeg toe en trapte acuut op zijn noodrem. Gevolg... zijn staart tussen de deur
Kat weggevlucht, heeft uur onder het bed gezeten, kwam uiteindelijk weer naar beneden en op wat gekneusde gevoelens na scheen het allemaal mee te vallen.
Net kom ik thuis, zie alle katten vol enthousiasme bij de tuindeur staan. Dus ik doe de deur open en laat de katten naar buiten, hou de deur nog even open (ja geleerd van gisteren!) en op het moment dat ik de deur dicht wil doen en opzij stap bedacht Dodge zich het incident van gisteren blijkbaar, rent naar binnen met een verschrikte blik naar de deur. Gevolg... ik stond op zijn staart
Manohmanohman wat een acties. Hij is net weer beneden, heeft even aan de schuldige schoen geroken en zit me nu aan de andere kant van de kamer bedenkelijk aan te kijken
Kat in kwestie:
Prognose: volgende keer dat ie in-uit wordt gelaten zal die nog meer twijfels hebben,
en last-minute-decisions maken. Voor jou blijft er alleen nog de optie slowmotion over......
Zeg bje ook nog je staat op haar staart kijkt ze eerst ook nog naar beneden hoe bedoel je niet wakker.
de dame in kwestie mag zich graag letterlijk onder of voor je voeten lopen op momenten dat je der niet verwacht
Wij hebben Xena een keer een nachtje op het kleine voorbalkonnetje laten zitten (daar wil ze af en toe even door de kiertjes loeren) maar ja vergeten weer binnen te halen en hetzelfde in de badkamer, dan gaat ze soms achter de handdoeken zitten die hangen aan zo'n houder en zie je haar niet.... sindsdien mag ze dus niet meer op het voorbalkonnetje en laten we de deur van de badkamer altijd openquote:Op dinsdag 19 januari 2010 13:13 schreef nokwanda het volgende:
Ik heb hier Kareltje een keer buitengesloten. Hij was op het balkon en ik had hem niet gezien toen ik de deur dicht deed. Het was gelukkig droog en niet al te koud, maar tegen de tijd dat ik hem vond was het al laat en had ie een behoorlijk schorre mauw. Moet zeggen dat hij sindsdien volwassener mauwt. Voorheen was het echt een mietenmieuw.
Rond half vijf kreeg het team hun diner. Aangezien de één meer krijgt dan de andere en de ander weer sneller eet dan de één zit Yoko in het hok op de kattenkamer, Satsu in de kattenkamer zelf en Naartjie op de gang.
Rond half 7 kwam Naard mopperen. Wilde niet op schoot maar zat zielig miemend op de grond voor me te staren. Ik liep maar eens met hem mee, hij ging meteen richting kattenkamer en toen ik de trap afging begon het te dagen.... deur vergeten open te doen!
Vooral Yoko had het nadeel.. die zat dus al 2 uur in een relatief klein hok opgesloten.
Ze reageert zich nu af op haar zoon, er wordt gegromd en gemept vanuit de krabpaal. Dan heb je in elk geval niet zitten liegen moet je maar denkenquote:
Oud topic waar ik al een keer hetzelfde had gepost
Ik zat dit topic net terug te lezen en zat te gillen van het lachen om het Ingetje-bambi verhaal
Alweer
Ik kende het verhaal niet maar heb het even gelezen en idd hardop lachen.quote:Op dinsdag 27 november 2012 19:08 schreef Greys het volgende:
[..]
Dan heb je in elk geval niet zitten liegen moet je maar denken
Ik zat dit topic net terug te lezen en zat te gillen van het lachen om het Ingetje-bambi verhaal
Alweer
Poes in kwestie, een dag later, tevreden showend wat ze met het muggengaas had gedaan toen ze er alleen zat...
Zit ik op de fiets naar mn werk, steek mn arm uit om richting aan te geven, hangt er een rare bobbel in/aan mn mouw... weer naar huis gefietst, jas uit, was meneertje tussen mn binnenjack en de buitenkant gekropen.... en lag daar heerlijk te prrrrrr-en.
quote:
Ik had een kitten, de nog geflest moest worden, want zn moeder had geen melk. Heel klein frutseltje, die altijd warme plekjes opzocht, in zakken van truien, mouwen en in kleding.
Zit ik op de fiets naar mn werk, steek mn arm uit om richting aan te geven, hangt er een rare bobbel in/aan mn mouw... weer naar huis gefietst, jas uit, was meneertje tussen mn binnenjack en de buitenkant gekropen.... en lag daar heerlijk te prrrrrr-en.
Woeps haha, mazzel dat ie niet eruit viel!Dusch, wij megahonger en lekker eten en de honden as usual los uit de auto naar de ingang van de flat laten lopen over de parkeerplaats, het was al laat. Ik tel ze altijd als we de lift in gaan en zulks.
We komen boven, ik begin meteen te schelden over die ontieglijke kuthond die buiten zo onwijs aan het keffen is.
We eten op het gemak ons heerlijke eten op, af en toe mopperend over die aso hond buiten, niet snappend dat die mensen er zelf geen einde aan maken aan die herrie.
Uiteindelijk ga ik de honden eten geven en wil ik Sjon zijn portie de gang in schuiven, normaal komt ie dan als een tazmanian devil aangetold en rent ie zijn voerbak achterna de gang in.
Geen Sjon.
Ik werd echt rood
Want die seconde herkende ik ook die ontzettende kutblaf van die hond buiten
Woeps!
Maar hij was blij me te zien na een half uur, hij was braaf voor de deur blijven staan, en had duidelijk goed geprobeerd mijn aandacht te trekken ook.
Ik had wel vier honden geteld maar we hadden er vijf mee natuurlijk
Wel een disaster waiting to happen. Ben ik bang.
Sinds april hebben we Momo. Momo is erg klein en erg bloot (sphinx). Momo is een muts, ze moet per se een bed. En mocht haar bed niet beschikbaar zijn (ze wroet nogal 's heel de deken uit haar mand, omdat het niet goed genoeg ligt naar mevrouw haar zin) zoekt ze een alternatief. Zo heeft ze zich al 's tussen de kussens van de bang gefrot, en ligt ze tegenwoordig regelmatig tussen de verwarming en de vensterbank. Niet te vinden als je dat niet verwacht.
Maar ik verwacht dus dat er 1 dezer dagen iemand na een lange dag op de bank ploft en dan bovenop Momo landt.
Of de knoedel dekens die in de weg ligt opzij schupt. Met Momo erbij dus.
Of dat ik op de bank hang en de kussens inclusief Momo stevig achter m'n rug duw.
Of vult u maar in, de mogelijkheden zijn legio.
Voordeel is wel dat Momo alle, maar dan ook werkelijk alle aandacht geweldig vindt en er alleen maar verliefder van wordt.
(Offtopic) Momo in bed:
quote:
Ik had een kitten, de nog geflest moest worden, want zn moeder had geen melk. Heel klein frutseltje, die altijd warme plekjes opzocht, in zakken van truien, mouwen en in kleding.
Zit ik op de fiets naar mn werk, steek mn arm uit om richting aan te geven, hangt er een rare bobbel in/aan mn mouw... weer naar huis gefietst, jas uit, was meneertje tussen mn binnenjack en de buitenkant gekropen.... en lag daar heerlijk te prrrrrr-en.
Ik had hem al ergens gelezen (hondentopic denk ik?quote:Op donderdag 29 november 2012 14:57 schreef oh-oh het volgende:
Ow ik zie dat die keer dat ik was wezen wandelen met een vriend en mijn 4 honden en zijn hond en dat we frietjes waren gaan halen op de terugweg en hele erge honger hadden hier nog niet staat.
Dusch, wij megahonger en lekker eten en de honden as usual los uit de auto naar de ingang van de flat laten lopen over de parkeerplaats, het was al laat. Ik tel ze altijd als we de lift in gaan en zulks.
We komen boven, ik begin meteen te schelden over die ontieglijke kuthond die buiten zo onwijs aan het keffen is.
We eten op het gemak ons heerlijke eten op, af en toe mopperend over die aso hond buiten, niet snappend dat die mensen er zelf geen einde aan maken aan die herrie.
Uiteindelijk ga ik de honden eten geven en wil ik Sjon zijn portie de gang in schuiven, normaal komt ie dan als een tazmanian devil aangetold en rent ie zijn voerbak achterna de gang in.
Geen Sjon.
Ik werd echt rood
Want die seconde herkende ik ook die ontzettende kutblaf van die hond buiten
Woeps!
Maar hij was blij me te zien na een half uur, hij was braaf voor de deur blijven staan, en had duidelijk goed geprobeerd mijn aandacht te trekken ook.
Ik had wel vier honden geteld maar we hadden er vijf mee natuurlijk
) maar hij blijft leuk Vooral het gedeelte dat jij zo zat te tetteren over die aso die niets aan die hond deed
Ik zou me ook dood schamen daarna... maar het zou mij ook kunnen overkomen idd. Die ouwe Bink heeft ook wat voor de achterdeur gezeten terwijl ik lekker tv keek en dacht 'gut, wat zijn ze lekker rustig'. En dan juist weer NIET blaffen ofzo he
Ik heb echt lopen schelden de hele tijd Fb denk ik trouwens
Mijn toevoeging:
Lance (kat) zat op een dag naast mij op de grond, toen ik op de bureaustoel zat. Ik keek een paar keer opzij en hoorde 'm hele zachte klagende en piepende geluidjes maken. Ik aaide hem, met het idee dat ie gewoon aandacht wilde. Minuten later zat ie er nog steeds, op dezelfde manier, nog steeds zachte geluidjes makend. Na nog een aai sta ik op om wat te drinken te halen, Lance sprint met een luide grauw weg.
Wanneer ik weer ga zitten zie ik waarom ie zo lang naast me heeft gezeten: er zit een gigantische pluk van Lance's staarthaar in het bureaustoelwieltje verstrikt
Normaal miauwt ie keihard als ie iets wil vertellen, dus wist ik veel dat ie al minutenlang vast zat Nog eentje:
Shiva is een keurig opgevoede hond. Doet meestal wat ik van haar vraag en is heel rustig in huis. Nadat ik met de hond had gestept en haar flink moe had gemaakt, stuurde ik haar naar haar kussen toe. Normaal valt ze uitgeput neer om een tijdje te slapen. Nu was ze na een half uurtje plotseling heel onrustig. Heen en weer drentelen, van de woonkamer naar de gang, terug naar de woonkamer, terug naar de gang, terug naar de woonkamer, kop op mijn schoot leggen, zuchten, op het kussen en er weer af, rondje draaien, naar de keuken, naar de woonkamer, terug naar mij, enz. enz.
Ik irriteerde me een beetje aan haar gedrag en stuurde haar naar haar mand. Ze lag er welgeteld een seconde en kwam toen weer naar me toe. Ik weer mopperen dat ze net als élke andere, normale hond gewóón even moest gaan slapen en rustig moest zijn. Als antwoord op mijn oh-zo meelevende woorden ging ze paniekerig in een hoekje van de kamer staan en de diarree spoot zowat tegen de muur op.
Ik voelde me behoorlijk schuldig tegenover mijn lieve, welopgevoede hond
Dat gaasquote:
Ik heb één van de katten wel eens urenlang per ongeluk buiten gesloten op het balkon. Ik kwam er pas achter toen ik - vanuit binnen - één van de honden gek omhoog zag kijken. Ik ook kijken en zag ik Roos om het hoekje bleren. Het had ook nog geregend in de tussentijd.
Poes in kwestie, een dag later, tevreden showend wat ze met het muggengaas had gedaan toen ze er alleen zat...
[ afbeelding ]
Hummer heeft een keer een vlieg aan de andere kant van het vliegengaas gezien en hij was zo fanatiek dat hij inderdaad ook het muggengaas molde en door de hor van één hoog naar beneden viel. Ik keek toevalling naar buiten (het onweerde buiten) toen ik iets cremekleurigs langs zag komen, het duurde een paar seconden voor ik me realiseerde wat het was
Ik was echt zo vreselijk in paniek, op een zaterdagavond natuurlijk, even voor middernacht.. Ik moest en zou naar de dierenarts die me moest vertellen dat er niets aan de hand was Aaahquote:
Mijn god, die verhalen hier
Mijn toevoeging:
Lance (kat) zat op een dag naast mij op de grond, toen ik op de bureaustoel zat. Ik keek een paar keer opzij en hoorde 'm hele zachte klagende en piepende geluidjes maken. Ik aaide hem, met het idee dat ie gewoon aandacht wilde. Minuten later zat ie er nog steeds, op dezelfde manier, nog steeds zachte geluidjes makend. Na nog een aai sta ik op om wat te drinken te halen, Lance sprint met een luide grauw weg.
Wanneer ik weer ga zitten zie ik waarom ie zo lang naast me heeft gezeten: er zit een gigantische pluk van Lance's staarthaar in het bureaustoelwieltje verstrikt
Nog eentje:
Shiva is een keurig opgevoede hond. Doet meestal wat ik van haar vraag en is heel rustig in huis. Nadat ik met de hond had gestept en haar flink moe had gemaakt, stuurde ik haar naar haar kussen toe. Normaal valt ze uitgeput neer om een tijdje te slapen. Nu was ze na een half uurtje plotseling heel onrustig. Heen en weer drentelen, van de woonkamer naar de gang, terug naar de woonkamer, terug naar de gang, terug naar de woonkamer, kop op mijn schoot leggen, zuchten, op het kussen en er weer af, rondje draaien, naar de keuken, naar de woonkamer, terug naar mij, enz. enz.
Ik irriteerde me een beetje aan haar gedrag en stuurde haar naar haar mand. Ze lag er welgeteld een seconde en kwam toen weer naar me toe. Ik weer mopperen dat ze net als élke andere, normale hond gewóón even moest gaan slapen en rustig moest zijn. Als antwoord op mijn oh-zo meelevende woorden ging ze paniekerig in een hoekje van de kamer staan en de diarree spoot zowat tegen de muur op.
Ik voelde me behoorlijk schuldig tegenover mijn lieve, welopgevoede hond
Ja wat kun je je dan vreselijk schuldig voelen he? Arme beestjes Op een gegeven moment sta ik mij bed te verschonen en zie ik een rode kater voor het raam zitten, klaar om door het open raam naar binnen te komen (Sjaak is en koetje), dus die heb ik vriendelijk weggejaagd, raam dichtgedaan en verder met mn bed. Zit die kater weer voor het raam, kijk nog een keer...... SJAAK! Die had dus ergens een restje soep/pastasaus opgescharreld... helemaal rood/oranje en vettig.
Vanaf dat moment was zijn bijnaam kleefkat.
En schoonmaken van een kleefkat is heul niet makkelijk.
Verder jatte hij brood uit de bakkerswagen, zag hij de caravan en kinderstoeltjes ( in auto) als heerlijke loungeplekjes en liep hij achter mij aan het dorp in om de visboer te overvallen.
Als kadootjes bracht hij geen muizen en vogeltjes, maar satestokjes, botjes van spareribs en kippenkluifjes en aluminiumbakjes van de barbeque.
Meer een foei-kat dan foei-baas dus.
Tranen over m'n wangen van het lachen, de herkenbaarheid en m'n levendige fantasie! Al gebeurt dat gelukkig allebei zelden, want wat kan je je schuldig voelen haha. Erg leuk om te lezen, inclusief plaastvervangende schaamte! En sjaak hierboven
De hond van mijn schoonouders, type wolliebollie, ligt het liefst op de meest handige plek ooit; onder tafel als de hele familie er zit. Af en toe een schop krijgen is haar dus niet onbekend. Nu hebben mijn schoonouders stoelen met wieltjes Ik denk dat je hem al voelt aankomen, ik reed de stoel op haar staart en gaf haar toen per ongeluk een schop. Gevolg was een luide gil en een flinke pluk haar uit haar staart. Gelukkig heeft ze het me vergeven.
Ik was het dekbed even aan het instoppen en had daarvoor het matras een stukje opgetild. Ik voelde Sophie (kat) wel achter me langs lopen maar dacht dat ze me voorbij liep. Ik het matras weer naar beneden en was ondertussen met vriendje aan het praten. Matras ging niet helemaal goed naar beneden maar blijft wel eens vaker op een punt hangen. Dus ik duw het nog een keer of 2 goed aan en bedenk ineens van waar is die kat eigenlijk....... Onder t matras dus
Heb d'r blijkbaar geen pijn gedaan want ze piepte niet ofzo en liep gewoon rustig weg. Maar het was wel ff een oeps momentje
Laatst ging ik 's middags weg en ik zou 's avonds laat thuiskomen, maar bleef onverwacht logeren en kwam dus pas de middag erop thuis. Trof thuis een licht hysterisch poesje aan. Wat bleek, ik had de badkamerdeur dichtgedaan voor ik wegging. Meneer had heel keurig zijn poepjes gedaan daar waar vroeger de kattenbak stond in de keuken, en plasjes op een stapel vuile was, maar ik voelde me zo intens schuldig!
Beeld in, grote zware ouderwetse aan de onderkant dichte bank. En een stofzuiger. Moeder aan het huisvrouwen, mn vader tilt de bank voor haar op. Resultaat, poes 2 DAGEN kwijt!!! Het mormel begon pas na 2 dagen geluid te maken.
quote:
Niet ik maar mijn lieve moeder is de mishandelaar in dit verhaal.
Beeld in, grote zware ouderwetse aan de onderkant dichte bank. En een stofzuiger. Moeder aan het huisvrouwen, mn vader tilt de bank voor haar op. Resultaat, poes 2 DAGEN kwijt!!! Het mormel begon pas na 2 dagen geluid te maken.
quote:
Niet ik maar mijn lieve moeder is de mishandelaar in dit verhaal.
Beeld in, grote zware ouderwetse aan de onderkant dichte bank. En een stofzuiger. Moeder aan het huisvrouwen, mn vader tilt de bank voor haar op. Resultaat, poes 2 DAGEN kwijt!!! Het mormel begon pas na 2 dagen geluid te maken.
quote:
Poes is werkelijk nergens bang voor. Harde geluiden, andere katten, honden, nergens. Toen kocht vrouwtje zo een tochtknuffel voor bij de rand van de deur. Je kent ze wel, zo een langgerekte knuffel met rare kleur en een soort van hoofdje erop. Poes zat lekker op de vloer een beetje te snoezen toen ik met de tochtknuffel in de hand een beweging maakte richting poes met een blaf erbij. Waar normaal poes hooguit 1 oog half opent en weer verder slaapt, staan nu de krassen nog in het laminaat. Zoveel angst had ze voor de tochtknuffel. Ik voelde me best beroerd toen ik haar hartslag voelde nadat ik haar weer vanachter de bank had geplukt.....
quote:
Poes is werkelijk nergens bang voor. Harde geluiden, andere katten, honden, nergens. Toen kocht vrouwtje zo een tochtknuffel voor bij de rand van de deur. Je kent ze wel, zo een langgerekte knuffel met rare kleur en een soort van hoofdje erop. Poes zat lekker op de vloer een beetje te snoezen toen ik met de tochtknuffel in de hand een beweging maakte richting poes met een blaf erbij. Waar normaal poes hooguit 1 oog half opent en weer verder slaapt, staan nu de krassen nog in het laminaat. Zoveel angst had ze voor de tochtknuffel. Ik voelde me best beroerd toen ik haar hartslag voelde nadat ik haar weer vanachter de bank had geplukt.....
Whehehe stom beest! Een van mijn honden is panisch voor het snoer van de laptop als en gaat dan met een hoop gedoe onder de bank doorkruipen ipv gewoon onder dat snoer doorlopen 
Van deze post:F&F / Zieke Ting
quote:
Ja hoor hij flikkert zo van de warme vensterbank af
Dan voel ik me toch onnozel.
En vandaag heb ik er een rendier van gemaakt voor de kerstkaart terwijl hij sliep.
Hahahah! Je brengt me alleen maar op ideeënquote:Op zaterdag 8 december 2012 20:07 schreef sararaats het volgende:
Ik heb een tijdje geleden de Frasier per ongeluk tussen de ijskastdeur gestoken omdat meneer met z'n koppie in de ijskast zat.
Dan voel ik me toch onnozel.
En vandaag heb ik er een rendier van gemaakt voor de kerstkaart terwijl hij sliep.
Pfff, eigen foei baas momenten...
Eind-zomer met af en toe een hele fikse stortbui. Het regende zo hard dat het bijna naar binnen regende en ik vond het wel verstandig om niet de hele keuken nat te laten regenen en de achterdeur dan maar dicht te doen.
Hoor een half uur later een slap stacato kefje vanuit de tuin.
En dat ging maar door...
Toch maar een kijkje gaan nemen...
Staat Tristan, duitse dog reu, heel sneu midden in de tuin en natuurlijk zeiknat mij verschrikkelijk zielig aan te kijken.
Ik schaam me nog.
Of volgens de hond te weinig water in de waterbak te hebben gedaan. Maar ik was wel heen werken.
Kom je aan het eind van je werkdag thuis in een naar het riool stinkend huis omdat de hond de deur naar de wc heeft opengedaan en al het water uit de pot heeft gedronken
Hond kwijt zijn (een duitse dog van dik 60 kilo 'kwijt'
) alles afgezocht. Huis, tuin, schuur, onder het bed, zelfs de vrieskist. Al drie rondjes om het blok huizen gedaan en sta al klaar om de dierenambulance, amivedi, de politie en de hele rataplan te bellen....Ligt ze in een zelf gegraven kuil diep onder de coniveren....
Of ook, als je met heel veel stress en veel te weinig tijd klaar staat om naar je werk te gaan, jas aan, tas pakken, en die hondengezichtjes je zo sneu aankijken....
"oh god, ze moeten nog uit en eten!"
Tot twee keer toe bij de dierenarts komen met een duitse dog teef die beiden op exact dezelfde leeftijd exact dezelfde teen hebben gebroken.....
. Hij heeft altijd de gewoonte om naar ons toe te komen als hij buiten rondloopt en wij met de auto ergens vandaan komen. Toen dus ook, alleen dacht ik dat hij gelijk meeliep naar binnen. Ik had het pas de volgende dag door toen ik het zo vreemd vond dat ik de kat de hele avond niet had gezien quote:
Tijdje geleden had ik 2 kittens te logeren, Bengalen... Ze braken mijn halve huis af dus ze mochten alleen in de keuken als ik er zelf bij was. Ik was iets aan het maken en wilde de oven aanzetten, toen had ik nog een ouderwetse gasoven. 1 sec draai ik me om om lucifers te pakken en ik draai het gas open. Maar om de een of andere reden wil het gas niet ontbranden. Kijk ik nog een x goed in de oven, komt er opeens een kitten onder bakplaat vandaan springen! Ik kreeg een hartverzakking! Godzijdank ging die oven niet aan anders had ik een gebraden kitten gehad
Oef!Ik zei tegen de Frasier: hup, naar uw dekentje en meneer liep heel braaf naar de zetel en sprong op z'n dekentje.
Zo'n schatje!
wat een topic Ik kan me even geen eigen blunders herinneren, behalve dat ik een keer met een zware houten stoel naar achteren schoof en ik met stoel op het voorpootje van mijn konijn ben gaan zitten. Ik wist niet dat konijntjes konden piepen
En verder heb ik zelf altijd wel een "foei baasje" momentje als je je huisdier achterlaat bij de dierenarts om "geholpen" te worden
sorry sorry sorry! Maar niets aan de hand, want hij had al het lekkers van dat plankje op zijn gemak op gegegeten
Hij heeft er ook niet van geleerd want hij blijft in de koelkast springen als hij de kans krijgt.