[Bekentenistopic] FOEI BAAS!!!!!!

tvp

ow dear... het komt allemaal terug. Ik heb Kay ooit eens gelanceerd. Ze sprong als kitten ooit op me in bed. Maar ik lag net te dromen en draaide me ruw om waarna ze tegen de muur kwakte. Ik heb me vreselijk schuldig gevoeld en vraag me weleens af of ze daarom de schichtigste is van mijn poesjes die relatief weinig bij me op schoot kruipt.

Het ergste wat hier gebeurd is, was door mn moeder... Die haalde op een avond het zonnescherm omhoog, en op het einde ging het wat stroef... Dus weer een stukje naar beneden gedaan en iets krachtiger omhoog gehaald... MIEW!!
Poeslief lag daar nog op te slapen en werd nu opgerold...

Ik bedacht me gisteravond in bed mijn ergste oeps...

Ik zal een jaar of 15 geweest zijn, eerste vriendinnetje enzo, ik was bezig mijn goudvis te voorzien van een schoon huisje en had hem/haar even op de verwarming gezet in een bakje water, zo deed ik dat altijd, die verwarming was toch altijd uit.

Tot dat mijn nieuwe vriendinnetje belde, ik helemaal verliefd naar de telefoon en de goudvis vergeten die op de verwarming stond, die bij hoge uitzondering wel aan stond, want het was winter. Toen ik 2 uur later weer boven kwam bleek dat goudvissen in een klein bakje er niet zo tegenkunnen als je ze 2 uur in een klein bakje op een bloedhete verwarming neer zet....

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 21:19 schreef tombolafan het volgende:
Het ergste wat hier gebeurd is, was door mn moeder... Die haalde op een avond het zonnescherm omhoog, en op het einde ging het wat stroef... Dus weer een stukje naar beneden gedaan en iets krachtiger omhoog gehaald... MIEW!!
Poeslief lag daar nog op te slapen en werd nu opgerold...

het is heel zielig, maar ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken
ik zie het al helemaal voor me

Doet me trouwens wel deugd om te zien dat ik niet de enige ben die soms onbedoeld lomp met huisdieren omgaat

Ook mijn bijdrage even .....

Situatie drie uur 's middags een drukke moeder (ik dus) Gaat samen met haar hond (type lelijkste van stad) de kinderen ophalen van school.
Moest god mag weten waarom even naar binnen in de school , en via andere deur er weer uit. Twee vrolijk kletsende kinderen uit school en naar huis.

Na een uur of zo komen er op eens een paar kinderen aan de deur. Zo van deze hond is toch van jullie?????
Had de hond dus een uur op het schoolplein staan wachten Om dat ik hem compleet vergeten was. En hij wilde eigenlijk niet een met de kinderen mee.
Hoe trouw kun je als dier zijn.

Wij wonen vlakbij een klein winkelcentrum en ik had daar al een paar keer, als ik er langs fietste, een kat zien staan schooien. Toen ik op een dag lopend naar de supermarkt ging en dacht jeetje het zal je kat maar zijn die daar zo zit te schooien. Ik kwam dichterbij en ja je raad het al het was mijn eigen kat die zich daar heerlijk aan het vol eten was aan een ijsco die iemand had laten vallen

Onze hond mag graag 's avonds even achter in de tuin rond rennen dus nu hadden we hem ook naar buiten gelaten zodat hij zich lekker uit kon leven. Alvast de gordijnen dicht gedaan en een half uurtje later horen we hele vreemde geluiden. Wij nog tegen elkaar zeggen jeetje waar zijn de buren mee bezig? Tot we na een half uur dachten waar is Rakker? Die zat dus mooi buiten voor de deur met zijn pootje tegen de deur aan te krabben van laat me nou toch eens binnen

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 13:52 schreef Marijkezwolle het volgende:
En ze heeft de hele nare neiging me precies voor de voeten te lopen. Op de trap ben ik dan ook altijd erg voorzichtig en laat ik haar vaak eerst de trap aflopen. Maar er was een keertje dat ik niet goed genoeg oplette en Sofie zo gekatapulteerd werd vanaf mijn voet halverwege de trap Ze kwam op d'r pootjes terecht gelukkig, maar het was niet helemaal de bedoeling

Heeft ze daar ook van geleerd? Nee zeker.

Ik doe nooit wat fout natuurlijk , maar mn vriend juist wel :
Hij had t hondje van zn ex te logeren , gaat ie naar de supermarkt ,
bindt hondje ergens aan vast , doet boodschappen , gaat naar huis ,
mist ie zn shag , moet ie gvd helemaal terug , misschien in de winkel laten liggen.
Komt ie aanlopen , bleek tie nog wat te achtergelaten te hebben ,
staat t beesie al naar m uit te kijken , politie al drbij.......

Nikita (poes) heeft al eens een nacht doorgebracht in het Ikea televisiekastje (dat lockermodel). Ik kwam er pas tegen 11.30 achter dat ze vermist was, hele keet afgezocht en al 50 posters gemaakt en afgedrukt. Tegen 13.00 wilde ik de telefoongids pakken om Amivedi te bellen en daar lag madam. Ze was nog boos ook dat ik haar eruit trok.

fransje vindt het heel gezellig om bij de kippen in het hok te zitten en gaat daar 's avonds vaak muizen kijken

zo is ze al een paar keer bij de kippen in het hok opgesloten 's avonds.

Ik moet van Cat dus crosspost.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 20:14 schreef Harajuku. het volgende:

De kat rook net aan mijn voet, allemaal leuk en aardig tot ik last kreeg van een spasme en hem zo in 't gezicht trap

Toen ik mijn katten kreeg waren ze 8 weken en nog erg bang voor me. Terwijl de poesjes het huis verkenden zwiepte ik de keukendeur open en bleef Suusje met haar pootje klem zitten onder de deur. Paniek! Het arme beestje piepte keihard van de pijn, wist zich uiteindelijk los te rukken en hinkelde doodsbang onder de bank. Daar bleef ze buiten mijn bereik zitten. Ik zag al visioenen voor me van hoe ik binnen een dag met een kitten met gebroken poot naar de dierenarts zou moeten. Ik kon er alleen met geen mogelijkheid bij om te checken hoe erg het was, want nu was ze pas echt bang voor me. Uiteindelijk heb ik het maar zo gelaten en ze is vanzelf weer normaal gaan lopen.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 20:33 schreef Harajuku. het volgende:
Ik moet van Cat dus crosspost.
[..]

Zo te lezen valt het tot nu toe nog mee...

Ooit, vroegah, lang geleden, toen de lucht schoon was en de sex vies, de konijnen remlichten hadden en Jezus nog Jan heette...

.. was er Cocky, de roodharige cockerspaniel. Niet te groot, wel enorme oren en een vacht waar een heel bos in kan blijven hangen na een middagje boswandelingen doen. En hij was een aansteller. Piepte soms moord en brand als hij verbaal op zijn lazer kreeg omdat hij iemand aangevlogen had of probeerde de koelkast open te breken.

Je voelt hem al aankomen....

Zomerdag, ergens in Augustus. Moeder maakt het huis schoon en boent de vloer in de keuken. Aangezien de onhebbelijke neiging om in de weg te lopen, wordt Cocky naar buiten gedirigeerd en aan een lange lijn gelegd ( Zonder lijn is niemand veilig en een straal van 15 meter rond de tuin ). Hij piept weer eens, maar ik sla er geen acht op. Hij piept wel vaker. Maar hij blijft maar door gaan, en na een minuut of twintig ga ik toch eens kijken.
Ik heb de hond aan de lijn gelegd onder de pruimenboom. Met heel veel pruimen. Welke allemaal tegelijk geplukt dienen te worden. Er blijven altijd wat pruimen achter omdat je er niet bij komt. Die vallen uit de boom, gaan rotten en daar vliegen wespen op af. Een he-le-boel wespen. En een cockerspaniel zou geen cockerspaniel zijn om er niet naar te happen.....
Hij zag er uit als een nijlpaard! Lippen, oren en wenkbrauwen waren zo opgezwollen, dat zijn neus en ogen bijna niet meer te zien waren. Ik heb direct zijn keel gechecked maar daar was hij gelukkig niet in gestoken. De rest van zijn kop wel. Snel naar binnen geleid en proberen de zwellingen tegen te gaan met ijs. Wat weer niet zo op prijs gesteld werd door de dappere ik-vecht-zelfs-met-wespen-spaniel. Uiteindelijk is hij wel bij getrokken en heeft er niets aan overgehouden. Maar hij bleef wel weg bij de pruimenboom, die we het voorjaar er op weg gehaald hebben.

Mijn schaamte en gene was zo groot als het Andes gebergte.

quote:

Op dinsdag 2 februari 2010 16:46 schreef zwaaibaai het volgende:
Zo te lezen valt het tot nu toe nog mee...

Ooit, vroegah, lang geleden, toen de lucht schoon was en de sex vies, de konijnen remlichten hadden en Jezus nog Jan heette...

.. was er Cocky, de roodharige cockerspaniel. Niet te groot, wel enorme oren en een vacht waar een heel bos in kan blijven hangen na een middagje boswandelingen doen. En hij was een aansteller. Piepte soms moord en brand als hij verbaal op zijn lazer kreeg omdat hij iemand aangevlogen had of probeerde de koelkast open te breken.

Je voelt hem al aankomen....

Zomerdag, ergens in Augustus. Moeder maakt het huis schoon en boent de vloer in de keuken. Aangezien de onhebbelijke neiging om in de weg te lopen, wordt Cocky naar buiten gedirigeerd en aan een lange lijn gelegd ( Zonder lijn is niemand veilig en een straal van 15 meter rond de tuin ). Hij piept weer eens, maar ik sla er geen acht op. Hij piept wel vaker. Maar hij blijft maar door gaan, en na een minuut of twintig ga ik toch eens kijken.
Ik heb de hond aan de lijn gelegd onder de pruimenboom. Met heel veel pruimen. Welke allemaal tegelijk geplukt dienen te worden. Er blijven altijd wat pruimen achter omdat je er niet bij komt. Die vallen uit de boom, gaan rotten en daar vliegen wespen op af. Een he-le-boel wespen. En een cockerspaniel zou geen cockerspaniel zijn om er niet naar te happen.....
Hij zag er uit als een nijlpaard! Lippen, oren en wenkbrauwen waren zo opgezwollen, dat zijn neus en ogen bijna niet meer te zien waren. Ik heb direct zijn keel gechecked maar daar was hij gelukkig niet in gestoken. De rest van zijn kop wel. Snel naar binnen geleid en proberen de zwellingen tegen te gaan met ijs. Wat weer niet zo op prijs gesteld werd door de dappere ik-vecht-zelfs-met-wespen-spaniel. Uiteindelijk is hij wel bij getrokken en heeft er niets aan overgehouden. Maar hij bleef wel weg bij de pruimenboom, die we het voorjaar er op weg gehaald hebben.

Mijn schaamte en gene was zo groot als het Andes gebergte.

Aaah.
Ik moest toch ook wel een beetje lachen.

Arme Cocky

Nou, Poeke dan ook met de billen bloot;

Poeke en het verdwenen kitten

- Als gastgezin van RedCat heb ik af en toe een moederpoes met kittens. Deze "wonen" in de rommelkamer/logeerkamer die ik dan ombouw door alles een beetje aan de kant te zetten, bed uit elkaar etc..

Op een ochtend ging ik voor mijn werk nog even kijken bij ze toen ik maar 3 kittens telde. Ik had er toch 4?
Na eerst alle ramen en kieren te hebben gecontroleerd ben ik spullen opzij gaan slepen en uiteindelijk vond ik meneer ondersteboven tussen twee planken en het matras van het uitelkaar gehaalde logeerbed op ongeveer een halve meter boven de grond.

God weet hoelang hij daar op zijn kop heeft vast gezeten ( was de avond ervoor rond 23:00 nog gaan kijken) Hij heeft er gelukkig niks aan overhouden.


Poeke en het open raam

- Na een hele lange dag op mijn werk (evenement, 24 uur niet geslapen) was ik afgelopen zomer in slaap gevallen, niet in de gaten gehad dat ik mijn twee (binnen)katten Belle en Herman bij me had opgesloten in de slaapkamer.

Mijn raam stond open i.v.m de warmte maar aangezien dat 2 hoog is, had ik er niet bij stil gestaan dat mijn katten iets zouden doen.

Tot ik rond een uur of 3 wakker werd van een klagelijk gemauw...Belle was vanuit het slaapkamerraam over de smalle vensterbank gelopen en kon vervolgens niet meer draaien. Waarschijnlijk is ze uit wanhoop doorgelopen tot de rommelkamer next door waar het raam op de kiepstand stond en heeft zich daardoor naar binnen proberen te wringen; resultaat: Een poes klem in het raam met der kont naar buiten, luid klagend.

Nadat ik haar bevrijd had op zoek naar Herman, die nergens te vinden was in huis. Meneer was Belle waarschijnlijk voorgegaan op de vensterbank en ook hij kon waarschijnlijk niet terug. Hij heeft echter gekozen voor het alternatief om gewoon 2 verdiepingen naar beneden op het platdakje boven mijn voordeur te springen en was prinsheerlijk de voortuin aan het verkennen.

Kutbeesten die katten

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 06:39 schreef Klonk het volgende:
Doet me trouwens wel deugd om te zien dat ik niet de enige ben die soms onbedoeld lomp met huisdieren omgaat

Ik ben niet bewust lomp met dieren
Ons nol (kater grand debiele ) word graag onder zijn donder getrapt.
(lijkt wel of hij een enkelfetish heeft...maakt niet uit waar we lopen maar hij ligt er voor en krijgt dus wel eens een lanceertrap als ik hem niet zie in het donker)

EN het allerergste is dat ik ons sukke (lief klein poesje ) bijna onthoofd had..
Ik was op het balkon geweest en wilde de deur dichttrekken... wat dus niet ging.
Normaal gesproken zou ik dus die deur met een rotklap dichttrekken.... maar ik ben nog steeds blij dat ik een keer naar beneden keek en sukke klem zag zitten ...
Als ik er aan denk krijg ik nog kippevel...

ow en een keer de staart van Nol in de stofzuiger gehad.....
toen was em echt flink over zijn toeren
(begrijpelijk)

Ik ben mijn hond wel eens vergeten bij de hema, boodschappen doen hond mee, kleine in de kinderwagen mee, ene ingang in andere ingang uit en er dan na een uur achter komen dat ik wat vergeten was ( dehond dus)
Of de hond uitlaten thuiskomen heel nodig naar de wc moeten gaan, voordeur dichgooien ervan uitgaande dat de hond voor mij naar binnen was gegaan en een uur later de buurt af moeten zoeken omdat de hond genoeg had van het wachten en een eindje om was gegaan.
De katten kregen af en toe een schop als ze weer eens voor mijn voeten liepen vooral onze doeraq heeft er een handje van en heeft me ook al een paar keer onderuit gekregen als ik die nu aan hoor komen denderen stop ik even. Voor de rest valt het hier ontzettend mee.
Oja doeraq was een kitten en toen ben ik op hem gaan zitten omdat hij zwart is en ons bankstel ook dus hij viel bijna niet op s,avonds.