[Bekentenistopic] FOEI BAAS!!!!!!

Een kleine bijdrage in dit schaamrood-op-de-kakentopic

Vorig jaar weigerde de koelkastdeur es een keer om goed dicht te gaan terwijl Melvin stond te jammeren.
Zat z'n staart ertussen en ik maar drukken
Hetzelfde had meneer I. vorige week met Tom, bij Luna heb ik laatst op beide voorpootjes gestaan met hakken.
Melvin verbrandde z'n kont aan een kaars, omdat ik hem nogal dicht bij z'n mandje had gezet (stinken! )
Droopy heeft opgesloten gezeten in de wc, Baileys laatst in de kamer 's nachts en die was helemaal schor 's ochtends
En toch blijven ze ons lief vinden

Ik heb hier Kareltje een keer buitengesloten. Hij was op het balkon en ik had hem niet gezien toen ik de deur dicht deed. Het was gelukkig droog en niet al te koud, maar tegen de tijd dat ik hem vond was het al laat en had ie een behoorlijk schorre mauw. Moet zeggen dat hij sindsdien volwassener mauwt. Voorheen was het echt een mietenmieuw.

Mudhle is laatst ongemerkt naar de bovenbuurman gelopen. Hij laat altijd zijn deur openstaan, ondanks onze waarschuwingen. Zij is in zijn kast gekropen en zat daar heel hard om mij te roepen. Hij heeft een uur voor de kast gelegen met stukjes worst. Wij waren intussen weg. Ze was wel blij om me te zien toen we 's avonds thuis kwamen, maar ze liet me wel merken dat ze vond dat ik haar in de steek had gelaten.

Eigenlijk heb ik de ergste blunders gemaakt met mijn zoon. Mogen die ook hier?

Kan er nu maar even 1 verzinnen volgen er vast meer

Whoopie heeft omdat ze zo'n schrokop is een elektrische voederbak.
En die gaat om 12h en 15:30 open (1x brokjes, 1x harttablet moet 1,5 uur voor eten).

Tijdje terug kwam ik thuis en bleef ze maar rond mijn benen hangen en bedelen, ik haar al een paar keer naar haarmand gestuurd omdat ik mijn nek over haar brak.
Bleek het bakje niet open gegaan te zijn

Fire kreeg een kast open maar dit wisten wij niet. Dus vriend en ik op elkaar mopperen dat de een de kast liet open staan. Tot we Fire niet konden vinden en heel zielig hoorde mauwen. Die zat dus in de kast.

Mijn moeder is een keer vergeten Boy binnen te laten kon ik om 03:00 mijn bed uit omdat hij mij wakker mauwde zat hij in de stromende regen buiten. Als dank kwam hij nog zeiknat tegen mij aan liggen.

Arme Whooperd

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 13:21 schreef Ingetje79 het volgende:
Arme Whooperd

Hihi ze krijgt 3x per dag een prakje plus een snoepje en een kluifje dus ze droop gelukkig niet vd graat

Zaterdagavond lekker filmpje kijken en Bob wil even naar buiten. Dat doet ze wel vaker dan doet ze een plasje in de tuin en gaat even op de steiger staan om naar onschuldige voorbijgangers te blaffen. We zijn haar vergeten ze heeft toch wel een half uur voor de achterdeur gezeten. En niet piepen of blaffen eh? Terwijl ze dat toch echt heel goed kan. Zo dus ook shame on me

Sofie (poes) wil graag overal in klimmen of rennen... Zo heb ik een trapkast die zij machtig interessant vindt. Ik wil de deur nietsvermoedend sluiten, zit haar koppie er tussen! Het ging gelukkig niet hard, maar we schrokken ons allebei hartstikke dood. En vanmiddag was ze (zonder dat ik het door had) de klerenkast in geklauterd. Ik loop weg van de dichte kast, hoor ik opeens wat gekrabbel Zat ze al 10 minuten opgesloten in de kast
En ze heeft de hele nare neiging me precies voor de voeten te lopen. Op de trap ben ik dan ook altijd erg voorzichtig en laat ik haar vaak eerst de trap aflopen. Maar er was een keertje dat ik niet goed genoeg oplette en Sofie zo gekatapulteerd werd vanaf mijn voet halverwege de trap Ze kwam op d'r pootjes terecht gelukkig, maar het was niet helemaal de bedoeling

Hoeveel mag ik er posten?

Ik heb op mijn vorige hond wel eens staan mopperen omdat ze weigerde te blijven/gaan zitten. Ik wilde haar op een gegeven moment met zachte doch strenge hand in zitstand helpen toen ik zag dat ze boven een nest mieren zweefde met haar zitvlak

Diezelfde opstandige" hond heb ik eens al mopperend naar haar plek in de keuken geëscorteerd toen ze voor derde keer terug kwam terwijl ik haar naar haar plek had gestuurd. Toen ik al mopperend in de keuken aan kwam bleek de wasmachine stuk en water te lekken, de hele keuken stond blank en haar kleed dreef daar ergens tussen

Xena heeft een keer een hele nacht op het kleine balkonnetje bij de keuken gezeten omdat ze daar altijd graag even op de uitkijk zit, en dan na een paar minuutjes weer naar binnen komt (we laten dan de deur op een kier)
Ze wilde toen na een paar minuutjes nog niet naar binnen, dus de deur dichtgedaan met het idee we kijken zo wel.... maar naar bed gegaan en 's ochtends kwamen we er pas achter dat ze daar nog steeds zat
Maar na een uitgebreide begroeting en een lekker maaltje was er niets meer aan de hand.

En ze heeft een keer een hele dag in de badkamer opgesloten gezeten omdat ze sluipend achter golfer langs op de badrand in het hoekje zat en dat heeft ie niet gezien

Geer heeft de gewoonte om, als ik loop, tussen mijn benen door te slalommen. 9 van de 10 keer heb ik het in de gaten en let ik er op, de 10 keer krijgt ze wel eens een tikkie mee.
Ook zit ze regelmatig opgesloten op de WC of in mijn slaapkamer. Wederom die gewoonte om altijd en overal achter me aan te lopen en soms trek ik dan wel eens onnadenkend de deur gelijk achter me dicht. Vervolgens gaat ze dan héél voorzichtig met de kussentjes onder d'r pootjes tegen de deur aan zitten vegen en dat hoor je amper zeker als de radio of TV aanstaat.

Maar ze vind me wel lief.

Hond van m'n ouders was al aardig op leeftijd en ik was al heel wat jaartjes de deur uit en had inmiddels een kattenhuishouden.
In een van Lady's (hond) laatste levensmaandjes was ze een middagje bij ons, omdat ze niet zo lang alleen meer kon zijn.
Ik sta met haar op de arm in de keuken en toen ging de telefoon; ik doe wat ik ook altijd met de katten doe in zo'n geval....van me af laten springen.
Arme Lady was helaas geen kat en viel zo a la Bambi op het ijs met alle pootjes wijd en haar bekkie vol op het laminaat

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 14:17 schreef Ingetje79 het volgende:
Hond van m'n ouders was al aardig op leeftijd en ik was al heel wat jaartjes de deur uit en had inmiddels een kattenhuishouden.
In een van Lady's (hond) laatste levensmaandjes was ze een middagje bij ons, omdat ze niet zo lang alleen meer kon zijn.
Ik sta met haar op de arm in de keuken en toen ging de telefoon; ik doe wat ik ook altijd met de katten doe in zo'n geval....van me af laten springen.
Arme Lady was helaas geen kat en viel zo a la Bambi op het ijs met alle pootjes wijd en haar bekkie vol op het laminaat

Ach gut arm beestje..maar die beschrijving van bambi

Gebeurt wel meer dan eens
dat ik voor razzy ( poes) eten aan het paken ben
het in het bakje doe en dan naar de huiskamer geroepen wordt
komende half uur de kat mauwend achter me aan
ik mopperen van je hebt al eten gehad
kom ik in de keuken staat het bakje nogsteeds op het aanrecht :S

ergste tot nu toe

paar maanden geleden zijn we verhuisd
en zoals meeste katten is ook razzy dol op dozen
had een hele rij met dozen ingepakt
en tegen mij vriend gezegt plak maar dicht
was ze in 1 van de dozen gekropen
heb een half uur gezocht totik eindelijk ondekte waar het gemauw vandaan kwam

15 jaar poezenbaasje, dan gebeurt er wel eens iets ja

boven op katten gaan staan, deuren dicht trekken met een kat er tussen, niet opletten als je uit de kelder/wc/douche komt en dan een paar uur later denken, verrek waar is die kat nu weer en ze dan achter de gesloten deur aantreffen, per ongeluk een emmer water naar buiten geflikkerd terwijl net een van onze katten naar binnen kwam, tegen katten aanrijden met radiografisch bestuurbare auto´s. De ene poes op de flikker geven terwijl de andere het gedaan heeft, een dag weggaan en dan vergeten te kijken of ze nog eten genoeg hebben , dat was denk ik wel het ergste...

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 14:33 schreef Klonk het volgende:
15 jaar poezenbaasje, dan gebeurt er wel eens iets ja

boven op katten gaan staan, deuren dicht trekken met een kat er tussen, niet opletten als je uit de kelder/wc/douche komt en dan een paar uur later denken, verrek waar is die kat nu weer en ze dan achter de gesloten deur aantreffen, per ongeluk een emmer water naar buiten geflikkerd terwijl net een van onze katten naar binnen kwam, tegen katten aanrijden met radiografisch bestuurbare auto´s. De ene poes op de flikker geven terwijl de andere het gedaan heeft, een dag weggaan en dan vergeten te kijken of ze nog eten genoeg hebben , dat was denk ik wel het ergste...

allemaal heel bekende taferelen , behalve de rc auto, dan had ik nu een kat minder gehad met de modellen die ik nu heb

Tja poes heeft wel eens per ongeluk een nachtje buiten door moeten brengen, of een aantal uurtjes op de gang. Maar dat is het dan ook wel.

Hilarisch topic (met de nodige ohhhhhhhhhhhh's tijdens het lezen )

Hier *even afkloppen* valt het wel mee gelukkig, behalve de schoppen die kat Boor soms krijgt als hij me overal volgt en ik soms niet in de gaten heb dat ie vlak voor me wil oversteken
En met hondje Bink hebben we het een paar ( ) keer gehad dat we ineens 's avonds zeiden 'Waar is Bink eigenlijk???' en dan zat ze buiten heel trouw te wachten voor de deur tot ze weer eens naar binnen mocht. Waren we haar vergeten En niet blaffen even ofzo he...?

Boy heeft een keer van 's morgens vroeg tot 's avonds laat in de voorraadkast opgesloten gezeten.
Als mijn ouders logees kregen moest ik altijd bij mijn zus op de kamer slapen. Nina ging op mijn benen liggen en ik gooi ze 's ochtends omhoog ik lag in een slaapzak dus dat ging prima. Toen belandde Nina voor mijn neus weer op de grond.

Leuk topic

Toen ik m'n katten net had wilde ik ze in het begin niet 'snachts op m'n slaapkamer hebben. Zodra we dan in bed lagen begonnen de poesjes altijd even te miauwen en mekkeren voor de deur, maar ons motto was: gewoon negeren, dan wennen ze er vanzelf aan.
Maar op een avond lagen we in bed en duurde het gemekker van Mauro (de jongste) toch wel héél lang, maar goed, de aanhouder wint dachten we, dus we gingen lekker slapen. De volgende ochtend ging m'n vriend naar de wc...en daar kwam Mauro slaperig en wel aangelopen. Arme beestje had meer dan 8 uur op de wc gezeten Sindsdien mogen ze ook weer op de slaapkamer en liggen ze beide lekker op bed Ik voelde me zo schuldig!

tvp

ow dear... het komt allemaal terug. Ik heb Kay ooit eens gelanceerd. Ze sprong als kitten ooit op me in bed. Maar ik lag net te dromen en draaide me ruw om waarna ze tegen de muur kwakte. Ik heb me vreselijk schuldig gevoeld en vraag me weleens af of ze daarom de schichtigste is van mijn poesjes die relatief weinig bij me op schoot kruipt.

Het ergste wat hier gebeurd is, was door mn moeder... Die haalde op een avond het zonnescherm omhoog, en op het einde ging het wat stroef... Dus weer een stukje naar beneden gedaan en iets krachtiger omhoog gehaald... MIEW!!
Poeslief lag daar nog op te slapen en werd nu opgerold...

Ik bedacht me gisteravond in bed mijn ergste oeps...

Ik zal een jaar of 15 geweest zijn, eerste vriendinnetje enzo, ik was bezig mijn goudvis te voorzien van een schoon huisje en had hem/haar even op de verwarming gezet in een bakje water, zo deed ik dat altijd, die verwarming was toch altijd uit.

Tot dat mijn nieuwe vriendinnetje belde, ik helemaal verliefd naar de telefoon en de goudvis vergeten die op de verwarming stond, die bij hoge uitzondering wel aan stond, want het was winter. Toen ik 2 uur later weer boven kwam bleek dat goudvissen in een klein bakje er niet zo tegenkunnen als je ze 2 uur in een klein bakje op een bloedhete verwarming neer zet....

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 21:19 schreef tombolafan het volgende:
Het ergste wat hier gebeurd is, was door mn moeder... Die haalde op een avond het zonnescherm omhoog, en op het einde ging het wat stroef... Dus weer een stukje naar beneden gedaan en iets krachtiger omhoog gehaald... MIEW!!
Poeslief lag daar nog op te slapen en werd nu opgerold...

het is heel zielig, maar ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken
ik zie het al helemaal voor me

Doet me trouwens wel deugd om te zien dat ik niet de enige ben die soms onbedoeld lomp met huisdieren omgaat

Ook mijn bijdrage even .....

Situatie drie uur 's middags een drukke moeder (ik dus) Gaat samen met haar hond (type lelijkste van stad) de kinderen ophalen van school.
Moest god mag weten waarom even naar binnen in de school , en via andere deur er weer uit. Twee vrolijk kletsende kinderen uit school en naar huis.

Na een uur of zo komen er op eens een paar kinderen aan de deur. Zo van deze hond is toch van jullie?????
Had de hond dus een uur op het schoolplein staan wachten Om dat ik hem compleet vergeten was. En hij wilde eigenlijk niet een met de kinderen mee.
Hoe trouw kun je als dier zijn.

Wij wonen vlakbij een klein winkelcentrum en ik had daar al een paar keer, als ik er langs fietste, een kat zien staan schooien. Toen ik op een dag lopend naar de supermarkt ging en dacht jeetje het zal je kat maar zijn die daar zo zit te schooien. Ik kwam dichterbij en ja je raad het al het was mijn eigen kat die zich daar heerlijk aan het vol eten was aan een ijsco die iemand had laten vallen

Onze hond mag graag 's avonds even achter in de tuin rond rennen dus nu hadden we hem ook naar buiten gelaten zodat hij zich lekker uit kon leven. Alvast de gordijnen dicht gedaan en een half uurtje later horen we hele vreemde geluiden. Wij nog tegen elkaar zeggen jeetje waar zijn de buren mee bezig? Tot we na een half uur dachten waar is Rakker? Die zat dus mooi buiten voor de deur met zijn pootje tegen de deur aan te krabben van laat me nou toch eens binnen

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 13:52 schreef Marijkezwolle het volgende:
En ze heeft de hele nare neiging me precies voor de voeten te lopen. Op de trap ben ik dan ook altijd erg voorzichtig en laat ik haar vaak eerst de trap aflopen. Maar er was een keertje dat ik niet goed genoeg oplette en Sofie zo gekatapulteerd werd vanaf mijn voet halverwege de trap Ze kwam op d'r pootjes terecht gelukkig, maar het was niet helemaal de bedoeling

Heeft ze daar ook van geleerd? Nee zeker.

Ik doe nooit wat fout natuurlijk , maar mn vriend juist wel :
Hij had t hondje van zn ex te logeren , gaat ie naar de supermarkt ,
bindt hondje ergens aan vast , doet boodschappen , gaat naar huis ,
mist ie zn shag , moet ie gvd helemaal terug , misschien in de winkel laten liggen.
Komt ie aanlopen , bleek tie nog wat te achtergelaten te hebben ,
staat t beesie al naar m uit te kijken , politie al drbij.......

Nikita (poes) heeft al eens een nacht doorgebracht in het Ikea televisiekastje (dat lockermodel). Ik kwam er pas tegen 11.30 achter dat ze vermist was, hele keet afgezocht en al 50 posters gemaakt en afgedrukt. Tegen 13.00 wilde ik de telefoongids pakken om Amivedi te bellen en daar lag madam. Ze was nog boos ook dat ik haar eruit trok.

fransje vindt het heel gezellig om bij de kippen in het hok te zitten en gaat daar 's avonds vaak muizen kijken

zo is ze al een paar keer bij de kippen in het hok opgesloten 's avonds.

Ik moet van Cat dus crosspost.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 20:14 schreef Harajuku. het volgende:

De kat rook net aan mijn voet, allemaal leuk en aardig tot ik last kreeg van een spasme en hem zo in 't gezicht trap

Toen ik mijn katten kreeg waren ze 8 weken en nog erg bang voor me. Terwijl de poesjes het huis verkenden zwiepte ik de keukendeur open en bleef Suusje met haar pootje klem zitten onder de deur. Paniek! Het arme beestje piepte keihard van de pijn, wist zich uiteindelijk los te rukken en hinkelde doodsbang onder de bank. Daar bleef ze buiten mijn bereik zitten. Ik zag al visioenen voor me van hoe ik binnen een dag met een kitten met gebroken poot naar de dierenarts zou moeten. Ik kon er alleen met geen mogelijkheid bij om te checken hoe erg het was, want nu was ze pas echt bang voor me. Uiteindelijk heb ik het maar zo gelaten en ze is vanzelf weer normaal gaan lopen.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 20:33 schreef Harajuku. het volgende:
Ik moet van Cat dus crosspost.
[..]

Zo te lezen valt het tot nu toe nog mee...

Ooit, vroegah, lang geleden, toen de lucht schoon was en de sex vies, de konijnen remlichten hadden en Jezus nog Jan heette...

.. was er Cocky, de roodharige cockerspaniel. Niet te groot, wel enorme oren en een vacht waar een heel bos in kan blijven hangen na een middagje boswandelingen doen. En hij was een aansteller. Piepte soms moord en brand als hij verbaal op zijn lazer kreeg omdat hij iemand aangevlogen had of probeerde de koelkast open te breken.

Je voelt hem al aankomen....

Zomerdag, ergens in Augustus. Moeder maakt het huis schoon en boent de vloer in de keuken. Aangezien de onhebbelijke neiging om in de weg te lopen, wordt Cocky naar buiten gedirigeerd en aan een lange lijn gelegd ( Zonder lijn is niemand veilig en een straal van 15 meter rond de tuin ). Hij piept weer eens, maar ik sla er geen acht op. Hij piept wel vaker. Maar hij blijft maar door gaan, en na een minuut of twintig ga ik toch eens kijken.
Ik heb de hond aan de lijn gelegd onder de pruimenboom. Met heel veel pruimen. Welke allemaal tegelijk geplukt dienen te worden. Er blijven altijd wat pruimen achter omdat je er niet bij komt. Die vallen uit de boom, gaan rotten en daar vliegen wespen op af. Een he-le-boel wespen. En een cockerspaniel zou geen cockerspaniel zijn om er niet naar te happen.....
Hij zag er uit als een nijlpaard! Lippen, oren en wenkbrauwen waren zo opgezwollen, dat zijn neus en ogen bijna niet meer te zien waren. Ik heb direct zijn keel gechecked maar daar was hij gelukkig niet in gestoken. De rest van zijn kop wel. Snel naar binnen geleid en proberen de zwellingen tegen te gaan met ijs. Wat weer niet zo op prijs gesteld werd door de dappere ik-vecht-zelfs-met-wespen-spaniel. Uiteindelijk is hij wel bij getrokken en heeft er niets aan overgehouden. Maar hij bleef wel weg bij de pruimenboom, die we het voorjaar er op weg gehaald hebben.

Mijn schaamte en gene was zo groot als het Andes gebergte.

quote:

Op dinsdag 2 februari 2010 16:46 schreef zwaaibaai het volgende:
Zo te lezen valt het tot nu toe nog mee...

Ooit, vroegah, lang geleden, toen de lucht schoon was en de sex vies, de konijnen remlichten hadden en Jezus nog Jan heette...

.. was er Cocky, de roodharige cockerspaniel. Niet te groot, wel enorme oren en een vacht waar een heel bos in kan blijven hangen na een middagje boswandelingen doen. En hij was een aansteller. Piepte soms moord en brand als hij verbaal op zijn lazer kreeg omdat hij iemand aangevlogen had of probeerde de koelkast open te breken.

Je voelt hem al aankomen....

Zomerdag, ergens in Augustus. Moeder maakt het huis schoon en boent de vloer in de keuken. Aangezien de onhebbelijke neiging om in de weg te lopen, wordt Cocky naar buiten gedirigeerd en aan een lange lijn gelegd ( Zonder lijn is niemand veilig en een straal van 15 meter rond de tuin ). Hij piept weer eens, maar ik sla er geen acht op. Hij piept wel vaker. Maar hij blijft maar door gaan, en na een minuut of twintig ga ik toch eens kijken.
Ik heb de hond aan de lijn gelegd onder de pruimenboom. Met heel veel pruimen. Welke allemaal tegelijk geplukt dienen te worden. Er blijven altijd wat pruimen achter omdat je er niet bij komt. Die vallen uit de boom, gaan rotten en daar vliegen wespen op af. Een he-le-boel wespen. En een cockerspaniel zou geen cockerspaniel zijn om er niet naar te happen.....
Hij zag er uit als een nijlpaard! Lippen, oren en wenkbrauwen waren zo opgezwollen, dat zijn neus en ogen bijna niet meer te zien waren. Ik heb direct zijn keel gechecked maar daar was hij gelukkig niet in gestoken. De rest van zijn kop wel. Snel naar binnen geleid en proberen de zwellingen tegen te gaan met ijs. Wat weer niet zo op prijs gesteld werd door de dappere ik-vecht-zelfs-met-wespen-spaniel. Uiteindelijk is hij wel bij getrokken en heeft er niets aan overgehouden. Maar hij bleef wel weg bij de pruimenboom, die we het voorjaar er op weg gehaald hebben.

Mijn schaamte en gene was zo groot als het Andes gebergte.

Aaah.
Ik moest toch ook wel een beetje lachen.

Arme Cocky

Nou, Poeke dan ook met de billen bloot;

Poeke en het verdwenen kitten

- Als gastgezin van RedCat heb ik af en toe een moederpoes met kittens. Deze "wonen" in de rommelkamer/logeerkamer die ik dan ombouw door alles een beetje aan de kant te zetten, bed uit elkaar etc..

Op een ochtend ging ik voor mijn werk nog even kijken bij ze toen ik maar 3 kittens telde. Ik had er toch 4?
Na eerst alle ramen en kieren te hebben gecontroleerd ben ik spullen opzij gaan slepen en uiteindelijk vond ik meneer ondersteboven tussen twee planken en het matras van het uitelkaar gehaalde logeerbed op ongeveer een halve meter boven de grond.

God weet hoelang hij daar op zijn kop heeft vast gezeten ( was de avond ervoor rond 23:00 nog gaan kijken) Hij heeft er gelukkig niks aan overhouden.


Poeke en het open raam

- Na een hele lange dag op mijn werk (evenement, 24 uur niet geslapen) was ik afgelopen zomer in slaap gevallen, niet in de gaten gehad dat ik mijn twee (binnen)katten Belle en Herman bij me had opgesloten in de slaapkamer.

Mijn raam stond open i.v.m de warmte maar aangezien dat 2 hoog is, had ik er niet bij stil gestaan dat mijn katten iets zouden doen.

Tot ik rond een uur of 3 wakker werd van een klagelijk gemauw...Belle was vanuit het slaapkamerraam over de smalle vensterbank gelopen en kon vervolgens niet meer draaien. Waarschijnlijk is ze uit wanhoop doorgelopen tot de rommelkamer next door waar het raam op de kiepstand stond en heeft zich daardoor naar binnen proberen te wringen; resultaat: Een poes klem in het raam met der kont naar buiten, luid klagend.

Nadat ik haar bevrijd had op zoek naar Herman, die nergens te vinden was in huis. Meneer was Belle waarschijnlijk voorgegaan op de vensterbank en ook hij kon waarschijnlijk niet terug. Hij heeft echter gekozen voor het alternatief om gewoon 2 verdiepingen naar beneden op het platdakje boven mijn voordeur te springen en was prinsheerlijk de voortuin aan het verkennen.

Kutbeesten die katten

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 06:39 schreef Klonk het volgende:
Doet me trouwens wel deugd om te zien dat ik niet de enige ben die soms onbedoeld lomp met huisdieren omgaat

Ik ben niet bewust lomp met dieren
Ons nol (kater grand debiele ) word graag onder zijn donder getrapt.
(lijkt wel of hij een enkelfetish heeft...maakt niet uit waar we lopen maar hij ligt er voor en krijgt dus wel eens een lanceertrap als ik hem niet zie in het donker)

EN het allerergste is dat ik ons sukke (lief klein poesje ) bijna onthoofd had..
Ik was op het balkon geweest en wilde de deur dichttrekken... wat dus niet ging.
Normaal gesproken zou ik dus die deur met een rotklap dichttrekken.... maar ik ben nog steeds blij dat ik een keer naar beneden keek en sukke klem zag zitten ...
Als ik er aan denk krijg ik nog kippevel...

ow en een keer de staart van Nol in de stofzuiger gehad.....
toen was em echt flink over zijn toeren
(begrijpelijk)

Ik ben mijn hond wel eens vergeten bij de hema, boodschappen doen hond mee, kleine in de kinderwagen mee, ene ingang in andere ingang uit en er dan na een uur achter komen dat ik wat vergeten was ( dehond dus)
Of de hond uitlaten thuiskomen heel nodig naar de wc moeten gaan, voordeur dichgooien ervan uitgaande dat de hond voor mij naar binnen was gegaan en een uur later de buurt af moeten zoeken omdat de hond genoeg had van het wachten en een eindje om was gegaan.
De katten kregen af en toe een schop als ze weer eens voor mijn voeten liepen vooral onze doeraq heeft er een handje van en heeft me ook al een paar keer onderuit gekregen als ik die nu aan hoor komen denderen stop ik even. Voor de rest valt het hier ontzettend mee.
Oja doeraq was een kitten en toen ben ik op hem gaan zitten omdat hij zwart is en ons bankstel ook dus hij viel bijna niet op s,avonds.