[Bekentenistopic] FOEI BAAS!!!!!!

dan zal het wel bijzonder zijn maar ik heb nog nooit zoiets meegemaakt
onze katten zijn teveel verwend en ze komen altijd op de eerste plek
alleen de katten wel eens expres opgesloten voor 15 minuten zodat ze wisten dat ze op bepaalde plekken niet moeten blijven hangen
nu lopen ze wel achter ons aan maar blijven ze nooit meer in een kast zitten oid

alleen voel ik me nog altijd schuldig tegenover onze mexx
hij was eens aandacht aan het vragen en ik had even geen tijd dus ik heb hem toen buiten gezet
daarna is hij overreden door een auto
als ik hem gewoon die aandacht had gegeven was ie er nu mss nog

Wat een herkenbare verhalen hier; kat per ongeluk opsluiten in een kast of op een kamer, en dan de straf er voor krijgen in de vorm van een geurige hoop... hond tussen de deur.
Of je afvragen waar je honden zijn... liggen ze boven op de gang te slapen. Regelmatig zijn we een kat kwijt die we dan gaan zoeken en dan komen ze na verloop van tijd heel slaperig te voorschijn met zo'n blik van; zocht je mij soms?

Veel genoemde blunders ken ik hier ook. Toen ik een jaar of 14/15 was ging ik elke middag samen met een vriendin met de honden lopen. Vaak nog ff naar de supermarkt voor sigaretten/lekkers/drinken. En er dan idd pas een uur later achter komen dat de honden nog voor de supermarkt zitten te wachten, snel terug naar de supermarkt, honden weg. Was 1 van onze moeders langs gekomen en die dacht "dat klopt niet" en had beide honden mee genomen (en de ander netjes thuis afgeleverd)
En idd katten ergens opsluiten of buitensluiten.. katten per ongeluk schoppen...

Ehmz.. eigen blunders...

Toen ik nog thuis woonde hadden we een hond met staar.. enne hond + staar + donker + lantaarnpaal = koppijn voor de hond... een keer dus de hond die zulk soort dingen niet goed ziet per ongelijk met haar kop tegen een lantaarnpaal laten lopen..

Verder dingen als mijn kat in de kledingkast opgesloten, per ongelijk schoppen als ze langs lopen en deur dichtgooien als ze net er langs willen en dus vol tegen de deur aangaan

De hond van mijn ouders hebben een hond die het lekker vind om gestofzuigd te hebben.. hij is er alleen iets voorzichtiger mee geworden nadat mijn vader een keer per ongelijk zijn ballen naar binnen gezogen had

Vooral de verhalen met katten zijn erg herkenbaar.

In bed liggen en denken wat zijn de buren toch met deuren aan het slaan en er dan achter komen dat de katten in de badkamer zitten opgesloten en steeds proberen door tegen de deur te springen er uit te komen.

Katten met deze kou vergeten binnen te laten als ik zelf weg ga terwijl ze normaal met dit weer na 5 minuten alweer naar binnen willen.

Kat die 's nachts bij mij op bed komt liggen naast mijn hoofd zonder dat ik het door heb en dan zonder te kijken de wekker uit slaan als die gaat, oeps daar zat een kat tussen, gevolg gelanceerde kat die naast het bed belandt.

Maar goed dat is dat kat die zelf ook regelmatig blunders begaat en zich dan gaat zitten wassen van 'tra la la, niets gebeurt hoor'

En nog een paar oudere cavia blunders:

Op cavia gaan zitten die ik net daarvoor even op de bank had gezet (cavia's vonden het leuk om onder kussens door te lopen) en dan heel hard PIIIIEEEEEEEEEEP horen.

Zelf een cavia hok maken maar het deurtje niet goed bevestigen waardoor ze kunnen ontsnappen (maar dan wel zo goed dat het deurtje wel weer dicht valt als ze er door zijn waardoor ze niet hun eten drinken en schijtplek kunnen) en dan net in een weekend waarin ik niet thuis ben.

quote:

Op zondag 7 februari 2010 10:43 schreef tim1986 het volgende:

alleen voel ik me nog altijd schuldig tegenover onze mexx
hij was eens aandacht aan het vragen en ik had even geen tijd dus ik heb hem toen buiten gezet
daarna is hij overreden door een auto
als ik hem gewoon die aandacht had gegeven was ie er nu mss nog

Ah das rot tim1986. Het is natuurlijk absoluut geen kwade opzet geweest, maar je blijft jezelf toch altijd schuldig voelen. (Zulke verhalen zijn voor mij altijd de reden geweest niet met ruzie de deur echt uit te gaan.)


En wat betreft het schaamrood op de kaken; natuurlijk de verhalen die hier al vaker langs zijn gekomen. Het is bijvoorbeeld al regelmatig gebeurd dat ik een kat van mijn bed heb getrapt (dan hebben wij wel één kat die graag de helft van je bed inpikt, en absoluut NIET aan de kant gaat; je moet het matrats kantelen totdat ie eraf valt...dus nouja, dat is af en toe wel een beetje zijn eigen schuld...)
Verder op staarten gaan staan, dat gebeurt ook nog wel eens. Of het opsluiten van katten; we waren een keer onze jongste kat kwijt. Nergens te vinden. Totdat we 's avonds telkens iets wits tegen de binnenkant van het tuinhuis zagen springen. Bleek dat het buikje te zijn van de vermiste.....
Verder eigenlijk weinig blunders. Wel momenten dat je jezelf erg schuldig voelt tegenover je kat. (tripjes naar de dierenarts met bijbehorende worstelingen bijvoorbeeld...).

Vannacht kwam ik rond 4.00uur thuis. Heintje (1 van mijn katten) was enorm aandacht aan het vragen. Dacht dat hij mij gewoon gemist had of misschien zin had in brokjes, het bakje was leeg. Nouja even wat aandacht gegeven en snel onder de douche gesprongen. Heintje bleef maar miauwen, dit doet hij eigenlijk bijna nooit. Dus ik dacht, nou dan heeft hij vast hele erg honger, wat ik niet helemaal snapte, want toen ik om 18.15uur die avond wegging zaten er nog brokjes in. Maarja toch maar snel brokjes in het bakje gedaan. Heintje negeerde dat een beetje en bleef om mij heen draaien.. Ondertussen dacht ik wel.. hmm waar is Dikkie toch, dus ik hem geroepen, maar geen reactie. Nouja, verder afdrogen, pyama aan. Maar Heintje bleef vreemd doen, dus ik begon mij toch een beetje zorgen te maken, normaal was Dikkie al lang even komen kijken. Dus ik achter Heintje aan en die ging voor de wc deur zitten, doe ik de deur open, zit Dikkie daar. Al ruim 10uur in dat kleine hokje. Hij rende meteen naar de kattenbak en is daar geloof ik wel 10min aan het graven geweest... Maar ik denk niet dat hij mij nog snel een keer volgt de wc in...

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 15:18 schreef Ilsjuhh het volgende:
Vannacht kwam ik rond 4.00uur thuis. Heintje (1 van mijn katten) was enorm aandacht aan het vragen. Dacht dat hij mij gewoon gemist had of misschien zin had in brokjes, het bakje was leeg. Nouja even wat aandacht gegeven en snel onder de douche gesprongen. Heintje bleef maar miauwen, dit doet hij eigenlijk bijna nooit. Dus ik dacht, nou dan heeft hij vast hele erg honger, wat ik niet helemaal snapte, want toen ik om 18.15uur die avond wegging zaten er nog brokjes in. Maarja toch maar snel brokjes in het bakje gedaan. Heintje negeerde dat een beetje en bleef om mij heen draaien.. Ondertussen dacht ik wel.. hmm waar is Dikkie toch, dus ik hem geroepen, maar geen reactie. Nouja, verder afdrogen, pyama aan. Maar Heintje bleef vreemd doen, dus ik begon mij toch een beetje zorgen te maken, normaal was Dikkie al lang even komen kijken. Dus ik achter Heintje aan en die ging voor de wc deur zitten, doe ik de deur open, zit Dikkie daar. Al ruim 10uur in dat kleine hokje. Hij rende meteen naar de kattenbak en is daar geloof ik wel 10min aan het graven geweest... Maar ik denk niet dat hij mij nog snel een keer volgt de wc in...

Lief dat Heinje je kwam waarschuwen

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 15:18 schreef Ilsjuhh het volgende:
Vannacht kwam ik rond 4.00uur thuis. Heintje (1 van mijn katten) was enorm aandacht aan het vragen. Dacht dat hij mij gewoon gemist had of misschien zin had in brokjes, het bakje was leeg. Nouja even wat aandacht gegeven en snel onder de douche gesprongen. Heintje bleef maar miauwen, dit doet hij eigenlijk bijna nooit. Dus ik dacht, nou dan heeft hij vast hele erg honger, wat ik niet helemaal snapte, want toen ik om 18.15uur die avond wegging zaten er nog brokjes in. Maarja toch maar snel brokjes in het bakje gedaan. Heintje negeerde dat een beetje en bleef om mij heen draaien.. Ondertussen dacht ik wel.. hmm waar is Dikkie toch, dus ik hem geroepen, maar geen reactie. Nouja, verder afdrogen, pyama aan. Maar Heintje bleef vreemd doen, dus ik begon mij toch een beetje zorgen te maken, normaal was Dikkie al lang even komen kijken. Dus ik achter Heintje aan en die ging voor de wc deur zitten, doe ik de deur open, zit Dikkie daar. Al ruim 10uur in dat kleine hokje. Hij rende meteen naar de kattenbak en is daar geloof ik wel 10min aan het graven geweest... Maar ik denk niet dat hij mij nog snel een keer volgt de wc in...

Heeft ie de kans gemist om op de wc te leren poepen. Had jou weer wat kattenbakgedoe gescheeld

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 19:28 schreef maok het volgende:

[..]

Lief dat Heinje je kwam waarschuwen

Ja dat vond ik ook wel, maar Heintje vind zijn broertje wel lief!

quote:

Op zaterdag 13 februari 2010 19:39 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Heeft ie de kans gemist om op de wc te leren poepen. Had jou weer wat kattenbakgedoe gescheeld

Ja dat is wel weer een beetje jammer!

Hahaha wat een heerlijke verhalen!

Ik heb toen mijn hondje pup was regelmatig op hem gestaan. Ik heb een Amerikaanse Maltezer, erg klein dus. Na verloop van tijd had ik echt zo'n 'puppy-schuifel' ontwikkeld, want hij bleef altijd bij me in de buurt dus ik moest gewoon erg voorzichtig lopen.
Nu is ie 'groot' (hij weegt 2,5 kilo, woehaha) en ook nu gebeurt het incidenteel nog wel eens. Ook vergeet ik af en toe de haldeur te sluiten en dan gaat ie steevast naar boven. Helaas kan Harley wel naar boven, maar niet naar beneden. Dat betekent dus net zo lang piepen boven aan de trap totdat het vrouwtje je hoort om je naar beneden te tillen...........

Wat een herkenbare verhalen zeg! Hier drie katten (Frank, Koen en Daan) die ook wel eens te lijden hebben onder hun baasjes... Er op staan als ze undercover traptree aan het spelen zijn, een nachtje op de badkamer slapen omdat ik vergeten was onder het kastje te kijken of Frank er niet lag. Koen valt (uit zichzelf) regelmatig van de verwarming af in uiterste ontspanning en dan kijken of wij het niet hebben gezien....
Maar de grootste oeps was toch niet van mij maar van Neptune: Frank was nog maar een kitten en een vreselijke zeurkous op zijn tijd. Neptune was er klaar mee en Frank was op het aanrecht geklommen, niet de bedoeling. Dus Neptune wil hem met een zwiepje op de grond zetten. Helaas was die vloer een net gedweilde laminaatvloer, Frank vloog door met een flinke klap tegen de verwarming. BOING
Heel veel sorry gezegd en gekeken of ie het nog deed....

Ja, het is een flinke schop maar naar aanleiding van een gesprek in de SC denk ik dat het wel weer eens kan

Situatieschets van vandaag in huize senesta om weer mee te starten

En ik ben echt de slechtste kattenbaasje van de week denk ik
Ik liet gisteren de katten de tuin in en ze waren zo blij dat ze allemaal heel enthousiast naar buiten renden, maar Dodge kreeg in de gaten dat ik de deur achter hem dicht wilde doen, en de twijfel sloeg toe en trapte acuut op zijn noodrem. Gevolg... zijn staart tussen de deur

Kat weggevlucht, heeft uur onder het bed gezeten, kwam uiteindelijk weer naar beneden en op wat gekneusde gevoelens na scheen het allemaal mee te vallen.

Net kom ik thuis, zie alle katten vol enthousiasme bij de tuindeur staan. Dus ik doe de deur open en laat de katten naar buiten, hou de deur nog even open (ja geleerd van gisteren!) en op het moment dat ik de deur dicht wil doen en opzij stap bedacht Dodge zich het incident van gisteren blijkbaar, rent naar binnen met een verschrikte blik naar de deur. Gevolg... ik stond op zijn staart

Manohmanohman wat een acties. Hij is net weer beneden, heeft even aan de schuldige schoen geroken en zit me nu aan de andere kant van de kamer bedenkelijk aan te kijken

Kat in kwestie:

Achgottegottegot.........
Prognose: volgende keer dat ie in-uit wordt gelaten zal die nog meer twijfels hebben,
en last-minute-decisions maken. Voor jou blijft er alleen nog de optie slowmotion over......

Ik betwijfel of hij aankomende tijd nog in de buurt van de deur gaat komen, het is al niet zo'n held

Hier 1 niks in de gaten roepts ze hou op te mauwen ,nog niet door dat ze op de staart stond.
Zeg bje ook nog je staat op haar staart kijkt ze eerst ook nog naar beneden hoe bedoel je niet wakker.
de dame in kwestie mag zich graag letterlijk onder of voor je voeten lopen op momenten dat je der niet verwacht

quote:

Op dinsdag 19 januari 2010 13:13 schreef nokwanda het volgende:
Ik heb hier Kareltje een keer buitengesloten. Hij was op het balkon en ik had hem niet gezien toen ik de deur dicht deed. Het was gelukkig droog en niet al te koud, maar tegen de tijd dat ik hem vond was het al laat en had ie een behoorlijk schorre mauw. Moet zeggen dat hij sindsdien volwassener mauwt. Voorheen was het echt een mietenmieuw.

Wij hebben Xena een keer een nachtje op het kleine voorbalkonnetje laten zitten (daar wil ze af en toe even door de kiertjes loeren) maar ja vergeten weer binnen te halen en hetzelfde in de badkamer, dan gaat ze soms achter de handdoeken zitten die hangen aan zo'n houder en zie je haar niet.... sindsdien mag ze dus niet meer op het voorbalkonnetje en laten we de deur van de badkamer altijd open

Oud topic waar ik al een keer hetzelfde had gepost

quote:

Op dinsdag 20 november 2012 12:53 schreef Bluezz het volgende:
Oud topic waar ik al een keer hetzelfde had gepost

Dan heb je in elk geval niet zitten liegen moet je maar denken

Ik zat dit topic net terug te lezen en zat te gillen van het lachen om het Ingetje-bambi verhaal
Alweer

Arme Lady

quote:

Op dinsdag 27 november 2012 19:08 schreef Greys het volgende:

[..]

Dan heb je in elk geval niet zitten liegen moet je maar denken

Ik zat dit topic net terug te lezen en zat te gillen van het lachen om het Ingetje-bambi verhaal
Alweer

Ik kende het verhaal niet maar heb het even gelezen en idd hardop lachen.

Ik heb één van de katten wel eens urenlang per ongeluk buiten gesloten op het balkon. Ik kwam er pas achter toen ik - vanuit binnen - één van de honden gek omhoog zag kijken. Ik ook kijken en zag ik Roos om het hoekje bleren. Het had ook nog geregend in de tussentijd.

Poes in kwestie, een dag later, tevreden showend wat ze met het muggengaas had gedaan toen ze er alleen zat...

Ik had een kitten, de nog geflest moest worden, want zn moeder had geen melk. Heel klein frutseltje, die altijd warme plekjes opzocht, in zakken van truien, mouwen en in kleding.
Zit ik op de fiets naar mn werk, steek mn arm uit om richting aan te geven, hangt er een rare bobbel in/aan mn mouw... weer naar huis gefietst, jas uit, was meneertje tussen mn binnenjack en de buitenkant gekropen.... en lag daar heerlijk te prrrrrr-en.

quote:

Op woensdag 28 november 2012 10:20 schreef Jannuk het volgende:
Ik had een kitten, de nog geflest moest worden, want zn moeder had geen melk. Heel klein frutseltje, die altijd warme plekjes opzocht, in zakken van truien, mouwen en in kleding.
Zit ik op de fiets naar mn werk, steek mn arm uit om richting aan te geven, hangt er een rare bobbel in/aan mn mouw... weer naar huis gefietst, jas uit, was meneertje tussen mn binnenjack en de buitenkant gekropen.... en lag daar heerlijk te prrrrrr-en.

Woeps haha, mazzel dat ie niet eruit viel!