[Bekentenistopic] FOEI BAAS!!!!!!

Ow ik zie dat die keer dat ik was wezen wandelen met een vriend en mijn 4 honden en zijn hond en dat we frietjes waren gaan halen op de terugweg en hele erge honger hadden hier nog niet staat.
Dusch, wij megahonger en lekker eten en de honden as usual los uit de auto naar de ingang van de flat laten lopen over de parkeerplaats, het was al laat. Ik tel ze altijd als we de lift in gaan en zulks.
We komen boven, ik begin meteen te schelden over die ontieglijke kuthond die buiten zo onwijs aan het keffen is.
We eten op het gemak ons heerlijke eten op, af en toe mopperend over die aso hond buiten, niet snappend dat die mensen er zelf geen einde aan maken aan die herrie.
Uiteindelijk ga ik de honden eten geven en wil ik Sjon zijn portie de gang in schuiven, normaal komt ie dan als een tazmanian devil aangetold en rent ie zijn voerbak achterna de gang in.
Geen Sjon.
Ik werd echt rood
Want die seconde herkende ik ook die ontzettende kutblaf van die hond buiten
Woeps!
Maar hij was blij me te zien na een half uur, hij was braaf voor de deur blijven staan, en had duidelijk goed geprobeerd mijn aandacht te trekken ook.
Ik had wel vier honden geteld maar we hadden er vijf mee natuurlijk

Ik heb vier katten, dus verhalen genoeg. Maar godzijdank nauwelijks orginele, heb ik al gelezen. Eenzame opsluiting, lanceringen, uithongeren, tis allemaal niet uniek. *phew*

Wel een disaster waiting to happen. Ben ik bang.
Sinds april hebben we Momo. Momo is erg klein en erg bloot (sphinx). Momo is een muts, ze moet per se een bed. En mocht haar bed niet beschikbaar zijn (ze wroet nogal 's heel de deken uit haar mand, omdat het niet goed genoeg ligt naar mevrouw haar zin) zoekt ze een alternatief. Zo heeft ze zich al 's tussen de kussens van de bang gefrot, en ligt ze tegenwoordig regelmatig tussen de verwarming en de vensterbank. Niet te vinden als je dat niet verwacht.
Maar ik verwacht dus dat er 1 dezer dagen iemand na een lange dag op de bank ploft en dan bovenop Momo landt.
Of de knoedel dekens die in de weg ligt opzij schupt. Met Momo erbij dus.
Of dat ik op de bank hang en de kussens inclusief Momo stevig achter m'n rug duw.
Of vult u maar in, de mogelijkheden zijn legio.

Voordeel is wel dat Momo alle, maar dan ook werkelijk alle aandacht geweldig vindt en er alleen maar verliefder van wordt.

(Offtopic) Momo in bed:

quote:

Op woensdag 28 november 2012 10:20 schreef Jannuk het volgende:
Ik had een kitten, de nog geflest moest worden, want zn moeder had geen melk. Heel klein frutseltje, die altijd warme plekjes opzocht, in zakken van truien, mouwen en in kleding.
Zit ik op de fiets naar mn werk, steek mn arm uit om richting aan te geven, hangt er een rare bobbel in/aan mn mouw... weer naar huis gefietst, jas uit, was meneertje tussen mn binnenjack en de buitenkant gekropen.... en lag daar heerlijk te prrrrrr-en.

quote:

Op donderdag 29 november 2012 14:57 schreef oh-oh het volgende:
Ow ik zie dat die keer dat ik was wezen wandelen met een vriend en mijn 4 honden en zijn hond en dat we frietjes waren gaan halen op de terugweg en hele erge honger hadden hier nog niet staat.
Dusch, wij megahonger en lekker eten en de honden as usual los uit de auto naar de ingang van de flat laten lopen over de parkeerplaats, het was al laat. Ik tel ze altijd als we de lift in gaan en zulks.
We komen boven, ik begin meteen te schelden over die ontieglijke kuthond die buiten zo onwijs aan het keffen is.
We eten op het gemak ons heerlijke eten op, af en toe mopperend over die aso hond buiten, niet snappend dat die mensen er zelf geen einde aan maken aan die herrie.
Uiteindelijk ga ik de honden eten geven en wil ik Sjon zijn portie de gang in schuiven, normaal komt ie dan als een tazmanian devil aangetold en rent ie zijn voerbak achterna de gang in.
Geen Sjon.
Ik werd echt rood
Want die seconde herkende ik ook die ontzettende kutblaf van die hond buiten
Woeps!
Maar hij was blij me te zien na een half uur, hij was braaf voor de deur blijven staan, en had duidelijk goed geprobeerd mijn aandacht te trekken ook.
Ik had wel vier honden geteld maar we hadden er vijf mee natuurlijk

Ik had hem al ergens gelezen (hondentopic denk ik? ) maar hij blijft leuk
Vooral het gedeelte dat jij zo zat te tetteren over die aso die niets aan die hond deed
Ik zou me ook dood schamen daarna... maar het zou mij ook kunnen overkomen idd. Die ouwe Bink heeft ook wat voor de achterdeur gezeten terwijl ik lekker tv keek en dacht 'gut, wat zijn ze lekker rustig'. En dan juist weer NIET blaffen ofzo he

Ik heb echt lopen schelden de hele tijd
Fb denk ik trouwens

Mijn god, die verhalen hier

Mijn toevoeging:
Lance (kat) zat op een dag naast mij op de grond, toen ik op de bureaustoel zat. Ik keek een paar keer opzij en hoorde 'm hele zachte klagende en piepende geluidjes maken. Ik aaide hem, met het idee dat ie gewoon aandacht wilde. Minuten later zat ie er nog steeds, op dezelfde manier, nog steeds zachte geluidjes makend. Na nog een aai sta ik op om wat te drinken te halen, Lance sprint met een luide grauw weg.

Wanneer ik weer ga zitten zie ik waarom ie zo lang naast me heeft gezeten: er zit een gigantische pluk van Lance's staarthaar in het bureaustoelwieltje verstrikt Normaal miauwt ie keihard als ie iets wil vertellen, dus wist ik veel dat ie al minutenlang vast zat

Nog eentje:
Shiva is een keurig opgevoede hond. Doet meestal wat ik van haar vraag en is heel rustig in huis. Nadat ik met de hond had gestept en haar flink moe had gemaakt, stuurde ik haar naar haar kussen toe. Normaal valt ze uitgeput neer om een tijdje te slapen. Nu was ze na een half uurtje plotseling heel onrustig. Heen en weer drentelen, van de woonkamer naar de gang, terug naar de woonkamer, terug naar de gang, terug naar de woonkamer, kop op mijn schoot leggen, zuchten, op het kussen en er weer af, rondje draaien, naar de keuken, naar de woonkamer, terug naar mij, enz. enz.

Ik irriteerde me een beetje aan haar gedrag en stuurde haar naar haar mand. Ze lag er welgeteld een seconde en kwam toen weer naar me toe. Ik weer mopperen dat ze net als élke andere, normale hond gewóón even moest gaan slapen en rustig moest zijn. Als antwoord op mijn oh-zo meelevende woorden ging ze paniekerig in een hoekje van de kamer staan en de diarree spoot zowat tegen de muur op.

Ik voelde me behoorlijk schuldig tegenover mijn lieve, welopgevoede hond

quote:

Op woensdag 28 november 2012 09:22 schreef elvhenk het volgende:
Ik heb één van de katten wel eens urenlang per ongeluk buiten gesloten op het balkon. Ik kwam er pas achter toen ik - vanuit binnen - één van de honden gek omhoog zag kijken. Ik ook kijken en zag ik Roos om het hoekje bleren. Het had ook nog geregend in de tussentijd.

Poes in kwestie, een dag later, tevreden showend wat ze met het muggengaas had gedaan toen ze er alleen zat...

[ afbeelding ]

Dat gaas

Hummer heeft een keer een vlieg aan de andere kant van het vliegengaas gezien en hij was zo fanatiek dat hij inderdaad ook het muggengaas molde en door de hor van één hoog naar beneden viel. Ik keek toevalling naar buiten (het onweerde buiten) toen ik iets cremekleurigs langs zag komen, het duurde een paar seconden voor ik me realiseerde wat het was Ik was echt zo vreselijk in paniek, op een zaterdagavond natuurlijk, even voor middernacht.. Ik moest en zou naar de dierenarts die me moest vertellen dat er niets aan de hand was

quote:

Op vrijdag 30 november 2012 10:10 schreef gehotseflotst het volgende:
Mijn god, die verhalen hier

Mijn toevoeging:
Lance (kat) zat op een dag naast mij op de grond, toen ik op de bureaustoel zat. Ik keek een paar keer opzij en hoorde 'm hele zachte klagende en piepende geluidjes maken. Ik aaide hem, met het idee dat ie gewoon aandacht wilde. Minuten later zat ie er nog steeds, op dezelfde manier, nog steeds zachte geluidjes makend. Na nog een aai sta ik op om wat te drinken te halen, Lance sprint met een luide grauw weg.

Wanneer ik weer ga zitten zie ik waarom ie zo lang naast me heeft gezeten: er zit een gigantische pluk van Lance's staarthaar in het bureaustoelwieltje verstrikt Normaal miauwt ie keihard als ie iets wil vertellen, dus wist ik veel dat ie al minutenlang vast zat

Nog eentje:
Shiva is een keurig opgevoede hond. Doet meestal wat ik van haar vraag en is heel rustig in huis. Nadat ik met de hond had gestept en haar flink moe had gemaakt, stuurde ik haar naar haar kussen toe. Normaal valt ze uitgeput neer om een tijdje te slapen. Nu was ze na een half uurtje plotseling heel onrustig. Heen en weer drentelen, van de woonkamer naar de gang, terug naar de woonkamer, terug naar de gang, terug naar de woonkamer, kop op mijn schoot leggen, zuchten, op het kussen en er weer af, rondje draaien, naar de keuken, naar de woonkamer, terug naar mij, enz. enz.

Ik irriteerde me een beetje aan haar gedrag en stuurde haar naar haar mand. Ze lag er welgeteld een seconde en kwam toen weer naar me toe. Ik weer mopperen dat ze net als élke andere, normale hond gewóón even moest gaan slapen en rustig moest zijn. Als antwoord op mijn oh-zo meelevende woorden ging ze paniekerig in een hoekje van de kamer staan en de diarree spoot zowat tegen de muur op.

Ik voelde me behoorlijk schuldig tegenover mijn lieve, welopgevoede hond

Aaah Ja wat kun je je dan vreselijk schuldig voelen he? Arme beestjes

Sjaak, niet de flessenkitten van hierboven, maar de domste kat te wereld, kan 1 ding wel als de beste, kasten, prullenbakken en koelkasten openmaken. Ook vuilcontainers waren favoriet, de hele buurt had stoeptegels op de deksel liggen, zodat Sjaak niet zou kunnen inbreken, daar trok hij zich niks van aan, zijn containers, dus dan maar plat tussen de deksels door.
Op een gegeven moment sta ik mij bed te verschonen en zie ik een rode kater voor het raam zitten, klaar om door het open raam naar binnen te komen (Sjaak is en koetje), dus die heb ik vriendelijk weggejaagd, raam dichtgedaan en verder met mn bed. Zit die kater weer voor het raam, kijk nog een keer...... SJAAK! Die had dus ergens een restje soep/pastasaus opgescharreld... helemaal rood/oranje en vettig.
Vanaf dat moment was zijn bijnaam kleefkat.
En schoonmaken van een kleefkat is heul niet makkelijk.
Verder jatte hij brood uit de bakkerswagen, zag hij de caravan en kinderstoeltjes ( in auto) als heerlijke loungeplekjes en liep hij achter mij aan het dorp in om de visboer te overvallen.
Als kadootjes bracht hij geen muizen en vogeltjes, maar satestokjes, botjes van spareribs en kippenkluifjes en aluminiumbakjes van de barbeque.

Meer een foei-kat dan foei-baas dus.

Tranen over m'n wangen van het lachen, de herkenbaarheid en m'n levendige fantasie!

Wat een herkenbare verhalen, hier ook het opsluiten en per ongeluk voetballen met de katten Al gebeurt dat gelukkig allebei zelden, want wat kan je je schuldig voelen haha.
Erg leuk om te lezen, inclusief plaastvervangende schaamte! En sjaak hierboven

Wat een grappige verhalen allemaal. Ik ben ook niet onschuldig, maar mijn vader is erger. Op een zomeravond de deur dichtgedaan en naar bed gegaan, niet wetende dat een van de honden nog buiten was. Om drie uur snachts werd ik wakker van haar gepiep. Het was gelukkig niet koud, maar het regende wel en als madam ergens een hekel aan heeft is het wel regen, arm ding.

De hond van mijn schoonouders, type wolliebollie, ligt het liefst op de meest handige plek ooit; onder tafel als de hele familie er zit. Af en toe een schop krijgen is haar dus niet onbekend. Nu hebben mijn schoonouders stoelen met wieltjes Ik denk dat je hem al voelt aankomen, ik reed de stoel op haar staart en gaf haar toen per ongeluk een schop. Gevolg was een luide gil en een flinke pluk haar uit haar staart. Gelukkig heeft ze het me vergeven.

Buiten de standaard dingen zoals op pootjes staan heb ik net ook iets stoms gedaan

Ik was het dekbed even aan het instoppen en had daarvoor het matras een stukje opgetild. Ik voelde Sophie (kat) wel achter me langs lopen maar dacht dat ze me voorbij liep. Ik het matras weer naar beneden en was ondertussen met vriendje aan het praten. Matras ging niet helemaal goed naar beneden maar blijft wel eens vaker op een punt hangen. Dus ik duw het nog een keer of 2 goed aan en bedenk ineens van waar is die kat eigenlijk....... Onder t matras dus

Heb d'r blijkbaar geen pijn gedaan want ze piepte niet ofzo en liep gewoon rustig weg. Maar het was wel ff een oeps momentje

De kattenbak staat hier van maart-oktober op het balkon, maar in de herfst/winter is het te koud om de deur de hele tijd open te hebben, want elke keer als de kat naar buiten gaat komt er veel tocht mee. Nou stond de kattenbak altijd in de winter in de keuken, maar mijn huidige huisgenootje vond dat onhygienisch, maar er zijn weinig andere opties dan de keuken. Daarom hebben we besloten dat de kattenbak in de badkamer zal staan, daar staat hij niet in de weg en zijn we lekker weinig dus weinig last van. De badkamerdeur moet dus wel altijd open staan.

Laatst ging ik 's middags weg en ik zou 's avonds laat thuiskomen, maar bleef onverwacht logeren en kwam dus pas de middag erop thuis. Trof thuis een licht hysterisch poesje aan. Wat bleek, ik had de badkamerdeur dichtgedaan voor ik wegging. Meneer had heel keurig zijn poepjes gedaan daar waar vroeger de kattenbak stond in de keuken, en plasjes op een stapel vuile was, maar ik voelde me zo intens schuldig!

Niet ik maar mijn lieve moeder is de mishandelaar in dit verhaal.

Beeld in, grote zware ouderwetse aan de onderkant dichte bank. En een stofzuiger. Moeder aan het huisvrouwen, mn vader tilt de bank voor haar op. Resultaat, poes 2 DAGEN kwijt!!! Het mormel begon pas na 2 dagen geluid te maken.

quote:

Op vrijdag 7 december 2012 02:21 schreef Hilzillah het volgende:
Niet ik maar mijn lieve moeder is de mishandelaar in dit verhaal.

Beeld in, grote zware ouderwetse aan de onderkant dichte bank. En een stofzuiger. Moeder aan het huisvrouwen, mn vader tilt de bank voor haar op. Resultaat, poes 2 DAGEN kwijt!!! Het mormel begon pas na 2 dagen geluid te maken.

Poes is werkelijk nergens bang voor. Harde geluiden, andere katten, honden, nergens. Toen kocht vrouwtje zo een tochtknuffel voor bij de rand van de deur. Je kent ze wel, zo een langgerekte knuffel met rare kleur en een soort van hoofdje erop. Poes zat lekker op de vloer een beetje te snoezen toen ik met de tochtknuffel in de hand een beweging maakte richting poes met een blaf erbij. Waar normaal poes hooguit 1 oog half opent en weer verder slaapt, staan nu de krassen nog in het laminaat. Zoveel angst had ze voor de tochtknuffel. Ik voelde me best beroerd toen ik haar hartslag voelde nadat ik haar weer vanachter de bank had geplukt.....

quote:

Op vrijdag 7 december 2012 02:21 schreef Hilzillah het volgende:
Niet ik maar mijn lieve moeder is de mishandelaar in dit verhaal.

Beeld in, grote zware ouderwetse aan de onderkant dichte bank. En een stofzuiger. Moeder aan het huisvrouwen, mn vader tilt de bank voor haar op. Resultaat, poes 2 DAGEN kwijt!!! Het mormel begon pas na 2 dagen geluid te maken.

quote:

Op vrijdag 7 december 2012 09:42 schreef Wolken het volgende:
Poes is werkelijk nergens bang voor. Harde geluiden, andere katten, honden, nergens. Toen kocht vrouwtje zo een tochtknuffel voor bij de rand van de deur. Je kent ze wel, zo een langgerekte knuffel met rare kleur en een soort van hoofdje erop. Poes zat lekker op de vloer een beetje te snoezen toen ik met de tochtknuffel in de hand een beweging maakte richting poes met een blaf erbij. Waar normaal poes hooguit 1 oog half opent en weer verder slaapt, staan nu de krassen nog in het laminaat. Zoveel angst had ze voor de tochtknuffel. Ik voelde me best beroerd toen ik haar hartslag voelde nadat ik haar weer vanachter de bank had geplukt.....

quote:

Op vrijdag 7 december 2012 09:42 schreef Wolken het volgende:
Poes is werkelijk nergens bang voor. Harde geluiden, andere katten, honden, nergens. Toen kocht vrouwtje zo een tochtknuffel voor bij de rand van de deur. Je kent ze wel, zo een langgerekte knuffel met rare kleur en een soort van hoofdje erop. Poes zat lekker op de vloer een beetje te snoezen toen ik met de tochtknuffel in de hand een beweging maakte richting poes met een blaf erbij. Waar normaal poes hooguit 1 oog half opent en weer verder slaapt, staan nu de krassen nog in het laminaat. Zoveel angst had ze voor de tochtknuffel. Ik voelde me best beroerd toen ik haar hartslag voelde nadat ik haar weer vanachter de bank had geplukt.....

Whehehe stom beest! Een van mijn honden is panisch voor het snoer van de laptop als en gaat dan met een hoop gedoe onder de bank doorkruipen ipv gewoon onder dat snoer doorlopen

Echt he! Voor de duvel niet bang zijn maar iets wat niet eens op een beest lijkt en ze slaat op tilt. Het is jaren geleden maar ik kan nog zo de nageltjes krassend over het laminaat horen gaan in een poging grip te krijgen op de vloer voor een mega sprint.

Mijn Tinkertje, kat, ziek

Van deze post:F&F / Zieke Ting

quote:

Op vrijdag 7 december 2012 22:12 schreef Prospera het volgende:
Ja hoor hij flikkert zo van de warme vensterbank af

Ik heb een tijdje geleden de Frasier per ongeluk tussen de ijskastdeur gestoken omdat meneer met z'n koppie in de ijskast zat.

Dan voel ik me toch onnozel.

En vandaag heb ik er een rendier van gemaakt voor de kerstkaart terwijl hij sliep.

Tijdje geleden had ik 2 kittens te logeren, Bengalen... Ze braken mijn halve huis af dus ze mochten alleen in de keuken als ik er zelf bij was. Ik was iets aan het maken en wilde de oven aanzetten, toen had ik nog een ouderwetse gasoven. 1 sec draai ik me om om lucifers te pakken en ik draai het gas open. Maar om de een of andere reden wil het gas niet ontbranden. Kijk ik nog een x goed in de oven, komt er opeens een kitten onder bakplaat vandaan springen! Ik kreeg een hartverzakking! Godzijdank ging die oven niet aan anders had ik een gebraden kitten gehad

quote:

Op zaterdag 8 december 2012 20:07 schreef sararaats het volgende:
Ik heb een tijdje geleden de Frasier per ongeluk tussen de ijskastdeur gestoken omdat meneer met z'n koppie in de ijskast zat.

Dan voel ik me toch onnozel.

En vandaag heb ik er een rendier van gemaakt voor de kerstkaart terwijl hij sliep.

Hahahah! Je brengt me alleen maar op ideeën

Hilarisch topic dit. Geweldig!

Pfff, eigen foei baas momenten...

Eind-zomer met af en toe een hele fikse stortbui. Het regende zo hard dat het bijna naar binnen regende en ik vond het wel verstandig om niet de hele keuken nat te laten regenen en de achterdeur dan maar dicht te doen.
Hoor een half uur later een slap stacato kefje vanuit de tuin.
En dat ging maar door...
Toch maar een kijkje gaan nemen...
Staat Tristan, duitse dog reu, heel sneu midden in de tuin en natuurlijk zeiknat mij verschrikkelijk zielig aan te kijken.

Ik schaam me nog.

Of volgens de hond te weinig water in de waterbak te hebben gedaan. Maar ik was wel heen werken.
Kom je aan het eind van je werkdag thuis in een naar het riool stinkend huis omdat de hond de deur naar de wc heeft opengedaan en al het water uit de pot heeft gedronken

Hond kwijt zijn (een duitse dog van dik 60 kilo 'kwijt' ) alles afgezocht. Huis, tuin, schuur, onder het bed, zelfs de vrieskist. Al drie rondjes om het blok huizen gedaan en sta al klaar om de dierenambulance, amivedi, de politie en de hele rataplan te bellen....
Ligt ze in een zelf gegraven kuil diep onder de coniveren....

Of ook, als je met heel veel stress en veel te weinig tijd klaar staat om naar je werk te gaan, jas aan, tas pakken, en die hondengezichtjes je zo sneu aankijken....
"oh god, ze moeten nog uit en eten!"

Tot twee keer toe bij de dierenarts komen met een duitse dog teef die beiden op exact dezelfde leeftijd exact dezelfde teen hebben gebroken.....