Terug van Noorderslag en Eurosonic... effe een crosspost

Zo ik ben ook net thuis aangekomen vanuit het Verre Noorden in het Bruisende Brabant. Was voor mij de eerste keer Eurosonic/Noorderslag en ik ben helemaal verkocht
Leuke sfeer in de diverse zalen en ook in De Oosterpoort was alles prima geregeld
Hoogtepunt van Eurosonic voor mij in een top 5 gegoten:
1. De Staat

Al een paar keer live mogen aanschouwen en als er een Nederlandse band in staat is om de wereldroem te gaan vergaren dan zijn zij het. Live worden aan het toch al niet beroerde niveau van hun liedjes nog eens flink wat dimensies toegevoegd. Geweldige dynamiek op het podium. De winnaar van de Popprijs 2010 zal volgend jaar ook geen verrassing zijn, dat moet gewoon De Staat worden.
2. Imelda May

Ze stond niet op voorhand op mijn lijstje om te gaan bekijken maar vanaf seconde één pakte ze Huize Maas in met een bruisend energiek optreden met een dijk van een stem en catchy rockabilly-muziek. Ik geloof dat ik Jan Smeets ook zag rondlopen in de zaal. Ik zeg meteen een plek op Pinkpop in de tent aanbieden.
3. Caravan Passe
Combineer het uiterlijk van De Sjonnies met de folkloristische absurde klanken die een beetje aan Gogol Bordello doen denken en je hebt Caravan Passe. Ook dit was een last-minute beslissing om te gaan bekijken maar wat een feest in De Beurs. Ik heb een paar keer angstig naar de vloer gekeken omdat ik dacht dat er met al dat gespring en gehos elk moment doorheen gezakt kon worden.
4. Pony Pony Run Run
Ook in Huize Maas deze aanstekelijke mix van synthesizers, drums en gitaren mogen beluisteren. Herkenbare catchy liedjes en het optreden verveelt geen minuut
5. The XX
De opening van Eurosonic en mijn hoge verwachtingen bij deze band werden waar gemaakt. Het enige probleem is wellicht dat de muziekstijl erg donker en wat zwartgallig aan doet dus je moet er wel voor in de stemming zijn.
Dan Noorderslag. Op het Serious Talent Stage naar Valerius, Destine en Go Back to the Zoo gekeken. Het was geen een van alle slecht maar behalve hun hitjes bleef er ook nog niet heel veel bij me hangen.
Dat gold niet voor Waylon. Wat een optreden was dat. Op voorhand was ik een tikkie sceptisch of ie wel drie kwartier kon blijven boeien maar dat was nergens voor nodig. Het spetterde aan alle kanten, hij kan zijn eigen energie geweldig overbrengen op het publiek en het dak ging er dan ook echt af.
De Popprijs was meer dan terecht voor Kyteman, die ik met zijn hele gezelschap nu voor de 3e keer live zag acteren en wederom was het fenomenaal
En dan het slotstuk van de avond in de vorm van Caro Emerald . Die singles zijn natuurlijk al dik in orde maar die gaf een show weg waar weinig vaderlandse spruitjeslucht aan hangt. Internationale klasse, ze kreeg de zaal compleet mee en op haar aankomende album staan nog veel meer potentiële hits, met Stuck als uitschieter. Heerlijk toetje.
Enig minpuntje: Het laveloze volk dat met name bij Caro Emerald als dolle stieren naar voren stormt, schijt hebbend aan de overige aanwezigen en vervolgens gaan staan te dansen en duwen alsof ze de enigen in de zaal zijn

Maar verder een prima festival... volgend jaar ga ik weer