Doodgaan... hoe werkt het nou eigenlijk?

interessant topic!

Je pijnappelklier schijnt een hoeveelheid aan DMT aan te maken vlak voordat je dood gaat, dit veroorzaakt intense hallucinaties.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 22:01 schreef 12-1985 het volgende:
Als je hart er mee op houdt, dan leef je toch nog wel even toch? Er zit dan nog voldoende bloed in je hoofd om bij bewustzijn te blijven... Is er bekend over hoe veel je daar nog van mee krijgt?

Als je een hartstilstand krijgt in je slaap, merk je daar dan wat van? Ik kan bijna niet geloven dat je dan niet wakker wordt... Of in ieder geval een verdomd wazige droom hebt...

Wie weet?

Als je hart er mee stopt dan leef je nog heel even, en ja je hebt dan wel genoeg bloed in je hoofd (alleen zuurstofloos) maar alleen aan bloed heb je niets.

Je hersenen hebben zuurstof nodig... krijgt je brein dan niet ....dan word alles uitgeschakeld in je lijf.
Ook praten kan je dan niet meer omdat je geen zuurstof meer krijgt (wat via de bloedbaan dmv het hart rondgepompt zou moeten worden )


Mijn opa is gestorven aan een hartstilstand, en hij lag er bij met een glimlach om zijn mond

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 00:02 schreef prupke het volgende:

[..]

Als je hart er mee stopt dan leef je nog heel even, en ja je hebt dan wel genoeg bloed in je hoofd (alleen zuurstofloos) maar alleen aan bloed heb je niets.

Je hersenen hebben zuurstof nodig... krijgt je brein dan niet ....dan word alles uitgeschakeld in je lijf.
Ook praten kan je dan niet meer omdat je geen zuurstof meer krijgt (wat via de bloedbaan dmv het hart rondgepompt zou moeten worden )


Mijn opa is gestorven aan een hartstilstand, en hij lag er bij met een glimlach om zijn mond

Zijn er dan nog een paar seconden over om dat te beseffen voordat je doodgaat? Dat vraag ik me altijd af als mensen zeggen dat iemand een glimlach had.

Vroeger dacht men dat doodgaan iets instantaans was, tegenwoordig weet men dat het een traject is. Als je hart stopt met kloppen (klinisch dood), krijgen je organen geen zuurstof meer (ischemie). Deze sterven dan langzaam af. Je hersens hebben zijn echter veel gevoeliger, na drie of vier minuten zonder zuurstof heb je onomkeerbare schade. In geval van onderkoeling gaan ze langer mee. Er zijn verhalen van onderkoelde mensen die meer dan een uur nadat hun hart stopte met kloppen weer wakker werden.

Nadat je hart stopt met kloppen verlies je binnen een paar seconden het bewustzijn.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:56 schreef Nee het volgende:
Je pijnappelklier schijnt een hoeveelheid aan DMT aan te maken vlak voordat je dood gaat, dit veroorzaakt intense hallucinaties.

_{heul offtopic : ik moet bij de pijnappelklier denken aan een boutje en nippeltje van een transistortje ....(snip en snap )}

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 00:05 schreef SuperrrTuxxx het volgende:

[..]

Zijn er dan nog een paar seconden over om dat te beseffen voordat je doodgaat? Dat vraag ik me altijd af als mensen zeggen dat iemand een glimlach had.

Ik denk eerder dat het met een roes te maken heeft....

Je waant jezelf goed/veilig/gelukkig....of wat dan ook ...

besef van het sterven is er denk ik niet.... (maar dat weet ik dus niet zeker)

Mijn opa heeft er niet voor gekozen om zo te gaan , maar hij leek gelukkig gestorven te zijn ...
Een persoon die kende die heeft zelfmoord gepleegd dmv een OD en die lag er ook met een glimlach bij.....

Dit is giswerk denk ik ...

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:56 schreef Nee het volgende:
Je pijnappelklier schijnt een hoeveelheid aan DMT aan te maken vlak voordat je dood gaat, dit veroorzaakt intense hallucinaties.

Incl. het zien van heel fel licht.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 00:02 schreef prupke het volgende:

[..]
Mijn opa is gestorven aan een hartstilstand, en hij lag er bij met een glimlach om zijn mond

Dat hoor je idd vaker, volgens mij heeft dat iets met de laatste bewegingen van spieren, ook in je gezicht, te maken.. Je gezichtspieren spannen zich eerst nl. sowieso aan, en misschien dat zo'n glimlach dan overblijft van die ontspanning?

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:01 schreef DABAMaster het volgende:
[..]
Je zit in de medische wereld? Wat is jouw persoonlijke gevoel er dan bij? Denk je na de zoveelste keer nog: jammer van die persoon/patiënt? Of is het: next?

Je blijft denken "jammer", maar daarna is het wel "next", ja. Anders hou je 't niet vol tot je pensioen. Hoewel het wel langer blijft hangen als er ergens in het proces iets anders/beter had gekund.

Volgens mij:

Hartstilstand terwijl bij bewustzijn: Hersenen gaan in paniek mode, dit uit zich in het uitschakelen van spieren en organen om zoveel mogelijk bloed in de hersenen te houden en pijn als waarschuwing en gevolg daarvan. Hersenen zetten het lichaam uit na ongeveer 10 tot 20 seconden bloed-circulatie-stilstand en in die tijd is een glimlach wel het laatste wat je lichaam voor elkaar krijgt. Doodsangst (letterlijk dus) is het laatste dat je bewust meemaakt. Hierna wordt alles een droom zolang de hersenen het nog doen. De cognitieve functies vallen uit. Kun je denk ik het beste vergelijken met de film 2001 waar HAL ontkoppeld wordt.

Hartstilstand in je slaap : Je zit al in een droom, je lichaam is al grotendeels uitgeschakeld, het proces van doodgaan gaat veel geleidelijker want je hart klopt(e) langzaam en je organen hadden weinig zuurstof nodig. De hersenen gooien stilaan organen uit op volgorde van prioriteit en verder is het weer als HAL, alleen langzamer want je bent in complete rust. Ik denk dat om die reden spieren (die toch al op non-actief stonden) later echt 'uit' worden gezet waardoor een glimlach nog mogelijk is.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 15:21 schreef Googolplexian het volgende:
Volgens mij:

Hartstilstand terwijl bij bewustzijn: Hersenen gaan in paniek mode, dit uit zich in het uitschakelen van spieren en organen om zoveel mogelijk bloed in de hersenen te houden en pijn als waarschuwing en gevolg daarvan. Hersenen zetten het lichaam uit na ongeveer 10 tot 20 seconden bloed-circulatie-stilstand en in die tijd is een glimlach wel het laatste wat je lichaam voor elkaar krijgt. Doodsangst (letterlijk dus) is het laatste dat je bewust meemaakt. Hierna wordt alles een droom zolang de hersenen het nog doen. De cognitieve functies vallen uit. Kun je denk ik het beste vergelijken met de film 2001 waar

HAL ontkoppeld wordt

.

(...)

Heel geloofwaardig verhaal, alleen dit lijkt me niet aannemelijk: je gaat echt dood, dus waarom zou je dan doodsangst ervaren, wat je normaal hebt als je in een levensbedriegende situatie zit (maar waar je dus uit zou kunnen komen, dus voor je echt zeker dood gaat)? Je kunt er toch niets tegen doen, dus dat heeft geen enkele functie...
Volgens mij zijn hallucinaties a la wit licht enzo het laatste, waarbij je bewustzijn overgaat in dat droom-achtige...

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 17:44 schreef El_Chica_Del_Fuego het volgende:

[..]

Heel geloofwaardig verhaal, alleen dit lijkt me niet aannemelijk: je gaat echt dood, dus waarom zou je dan doodsangst ervaren, wat je normaal hebt als je in een levensbedriegende situatie zit (maar waar je dus uit zou kunnen komen, dus voor je echt zeker dood gaat)? Je kunt er toch niets tegen doen, dus dat heeft geen enkele functie...

Met een blok beton geketend aan je benen, zinkend in een meer, weet je ook dat je dood gaat. Toch sla je doodsangsten uit. Hetzelfde geldt voor elke situatie -hoe reddeloos ook- die je bewust meemaakt en die levensbedreigend is, al dan niet met de dood als gevolg.

quote:

Volgens mij zijn hallucinaties a la wit licht enzo het laatste, waarbij je bewustzijn overgaat in dat droom-achtige...

Volgens mij is dat witte licht niets anders dan het falen van het zenuwstelsel. Soort Windows blauw scherm, zeg maar.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 18:00 schreef Googolplexian het volgende:

Met een blok beton geketend aan je benen, zinkend in een meer, weet je ook dat je dood gaat. Toch sla je doodsangsten uit. Hetzelfde geldt voor elke situatie -hoe reddeloos ook- die je bewust meemaakt en die levensbedreigend is, al dan niet met de dood als gevolg.

Mja, is toch niet helemaal hetzelfde, denk ik. In het geval dat je beschrijft is er nog een theoretische kans dat je het overleeft, waar die doodsangst op gebaseerd is, uit overlevingsdrang... en als je hersens je lichaam al aan het uitschakelen is, is dat toch wat anders, een stap verder.

quote:

Volgens mij is dat witte licht niets anders dan het falen van het zenuwstelsel. Soort Windows blauw scherm, zeg maar.

Ja idd, dat denk ik. (Is toch ook niet zo tegenstrijdig met wat ik zei?)

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 18:59 schreef El_Chica_Del_Fuego het volgende:

[..]

Mja, is toch niet helemaal hetzelfde, denk ik. In het geval dat je beschrijft is er nog een theoretische kans dat je het overleeft, waar die doodsangst op gebaseerd is, uit overlevingsdrang... en als je hersens je lichaam al aan het uitschakelen is, is dat toch wat anders, een stap verder.

Wanneer je lichaam uitgeschakeld wordt gaat je bewustzijn mee in zo'n geval. De doodsangsten sla je uit tijdens de realisatie van het gevaar en/of het voelen van de (onbekende) pijn.

quote:

Ja idd, dat denk ik. (Is toch ook niet zo tegenstrijdig met wat ik zei?)

Ik zie dat witte licht (blauwe scherm) meer als het einde van een soort lucide droom (windows ) en het begin van compleet onbewust zijn (wanneer de hersenen dus cognitieve functies uitschakelen t.b.v. zelfbehoud). Jij ziet het meer als een tussen-stadium, zoals ik je begrijp

ik denk helemaal niet dat je met een hartstilstand bij bewustzijn doodsangsten uitstaat. Je voelt wellicht dat er wat mis is met je hart, maar al vrij snel daarna word je slap, valt neer, en schakelt je bewustzijn zichzelf uit net zoals gebeurt als je normaal flauwvalt. een hartinfarct lijkt me veel erger om te hebben, juist vanwege het feit dat je tijd hebt om dat drukkende gevoel in je borst te verklaren.

Als ik ga, dan hoop ik dat ik dat op dat moment niet bewust mee krijg. Dus van achter aangereden worden door een auto waarbij je meteen bewustzijn verliest (dat je die klap merkt maakt niet uit, pijn is het niet, je voelt je op dat moment alleen enorm gedesorienteerd, (pijnprikkels zijn nog niet gearriveerd in de hersenen) en verliest bewustzijn. Of iets soortgelijks.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 21:18 schreef Bensel het volgende:
ik denk helemaal niet dat je met een hartstilstand bij bewustzijn doodsangsten uitstaat. Je voelt wellicht dat er wat mis is met je hart, maar al vrij snel daarna word je slap, valt neer, en schakelt je bewustzijn zichzelf uit net zoals gebeurt als je normaal flauwvalt. een hartinfarct lijkt me veel erger om te hebben, juist vanwege het feit dat je tijd hebt om dat drukkende gevoel in je borst te verklaren.

M'n vader heeft twee keer een hartstilstand gehad en hij beschreef het geloof ik als "verdrinken met veel pijn". Hij kneep 'm als de neten, iig, maar heeft het overleefd

quote:

Als ik ga, dan hoop ik dat ik dat op dat moment niet bewust mee krijg. Dus van achter aangereden worden door een auto waarbij je meteen bewustzijn verliest (dat je die klap merkt maakt niet uit, pijn is het niet, je voelt je op dat moment alleen enorm gedesorienteerd, (pijnprikkels zijn nog niet gearriveerd in de hersenen) en verliest bewustzijn. Of iets soortgelijks.

Dat heeft geloof ik iets te maken met de Reflex Boog (?). Je hersenen krijgen signalen binnen van de zintuigen (pijn) en beslissen daarna (intern) pas wat ermee te doen. Je hersenen kunnen je bewustzijn en geheugen van pijn weghalen. Zo is het ook mogelijk hypnose als verdoving te gebruiken.

Dacht ik.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 19:09 schreef Googolplexian het volgende:

[..]

Wanneer je lichaam uitgeschakeld wordt gaat je bewustzijn mee in zo'n geval. De doodsangsten sla je uit tijdens de realisatie van het gevaar en/of het voelen van de (onbekende) pijn.
[..]

Ik zie dat witte licht (blauwe scherm) meer als het einde van een soort lucide droom (windows ) en het begin van compleet onbewust zijn (wanneer de hersenen dus cognitieve functies uitschakelen t.b.v. zelfbehoud). Jij ziet het meer als een tussen-stadium, zoals ik je begrijp

Nee, ik zie het als: tijdens die overgang, niet een heel eigen stadium maar dat einde->begin wat jij omschrijft, is het verschijnsel die hallicunaties (vaak wit licht, soms gepaard met andere zintuigelijke waarnemingen, schijnbaar dan). Dus: tijdslijn + wat er gebeurt in die tijd. Jij hebt het over de tijd, en daar ga ik niet tegenin, ik heb het alleen over wat er gebeurt in die tijd. Dus we hebben het over hetzelfde, alleen een ander aspect ervan. Toch?!

Er is ooit een test gedaan met een ter dood veroordeelde, wiens hoofd werd afgehakt door de guillotine. Hij kreeg een aantal vragen die hij moest beantwoorden door met zijn ogen te knipperen. Het losse hoofd heeft nog ongeveer een halve minuut geleefd nadat het van de rest van het lichaam gescheiden was.

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 23:17 schreef intraxz het volgende:

[..]

Rotten of branden is na het doodgaan!
(Mag je hopen!!)