Medische Wetenschap

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 10:48 schreef MarMar het volgende:

[..]

Wat wil je hiier nu mee zeggen dan? Omdat de medische wetenschap geen duidelijke oorzaak weet, weten anderen die er al helemaal niet voor gestudeerd hebben het misschien beter?

Ik volg je denkwijze niet zo goed...
[quote]
Waar zeg ik dat?

Ik doel overigens op fruityloop zijn post, daar hij neerbuigend over lambiekje aan het spreken was, over een onderwerp waar sowieso al geen duidelijk woord over te spreken valt. Het is voor mij dan ook logica dat het gros van onze ziekten ontstaan door wat we binnenkrijgen. Ziekten komen niet zomaar opzetten!

Dan lijkt het me goed om te gaan kijken naar wat we binnenkrijgen, en daar heeft de medische wetenschap weinig over te vertellen volgens mij. Misschien dat die 2 maar eens samen moeten gaan werken om ervoor te zorgen dat wij als mens weten waar we mee bezig zijn, in plaats van dat we maar wat doen.

[quote]
Diabets is overigens altijd in combinatie met de factor aanleg, er zijn ook mensen met slechte eetgewoontes die nooit diabetes ontwikkelen.

Waardoor ontstaat die aanleg? Volgens mij is dat je eetpatroon van jongs af aan namelijk. Daarbij is de manier waarop je omgaat met stress ook erg belangrijk, oftewel dat je de uitlaatkleppen op orde hebt. Dat verschilt dan ook bij elk mens zowat.

Een kennis van mij precies hetzelfde, had een leuk leven, nooit gedronken of gerookt verder, al wist hij wel dat hij daardoor graag wat meer at. Echter toen gingen zijn vrouw en dochter dood. Daar kon hij niet goed mee omgaan, verwaarloosde zichzelf, en tadaa, diabetes type 2. Nu heeft hij nog maar een jaar te leven, omdat hij eigenlijk geen zin meer heeft in dat leven volgens mij. Hij weet echter wel, en dat heeft hij me verteld, dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn ziekte. En dat, vond ik erg knap van hem, dat maakt het voor hem volgens mij ook een stuk makkelijker uiteindelijk. Frappant detail is dan ook dat suikerziekte niet voorkwam in zijn familie.

Ik hoor de laatste tijd sowieso regelmatig verhalen van mensen die bv. stoppen met roken, en hierna ineens suikerziekte krijgen. Mijns inziens roken de meeste mensen dan ook om van hun stress af te komen.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 10:50 schreef MarMar het volgende:

[..]

Onzin, soms ligt het inderdaad in de genen, wat je daarmee bereikt:

Je kunt er rekening mee houden door vroeger te gaan controleren, waardoor je vroeger in kan grijpen bijvoorbeeld....

Slechte zaak???

En hoe grijp je dan in? Mensen aan de medicijnen, of mensen verplichten gezond te gaan leven en dan ook de ruimte geven om van hun stress af te komen?

Dat genen verhaal vind ik sowieso iets van, we weten niet wat de oorzaak is, dus zeggen we maar dat het in de genen zit.

Mjah, dan lees je weer over genen die veranderen na verloop van tijd, en denk je bij jezelf, huh?

http://www.nu.nl/wetensch(...)-genen-in-brein.html

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 10:43 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

De meeste patiënten van deze ziekte weten dan ook goed waardoor hun ziekte is ontstaan, oftewel de rotzooi die ze in hun leven door hun lichaam hebben laten verwerken. En daar is eten een erg groot deel van.
Net zozeer als dat de meeste diabetes type 2 mensen weten dat hun ernstige ziekte is ontstaan door het eten dat ze binnenkregen, oftewel de overdaad aan suiker.

De medische wetenschap heeft voor mij dan ook nog geen duidelijke oorzaak kunnen geven voor kanker, echter weet je wel dat veel voedingsmiddelen en andere zaken een kans op kanker met zich meebrengen. Mijn idee is dan ook dat deze stoffen het lichaam dermate veel stress kunnen geven, dat het rare sprongen gaat maken. Oftewel gaan cellen in dit lichaam zich gek gedragen in de vorm van tumoren etc.

Hoeveel van deze patiënten weten eigenlijk de precieze oorzaak? Hoe graag zou jij als patiënt weten wat de oorzaak is van je ongeluk?

De medische wetenschap gaat dan overigens maar al te graag roepen dat het door de genen komt! En daar kunnen we wat mee! De moed opgeven misschien.

Weten de meesten mensen dat echt? Er zijn inderdaad activiteiten bekend waarmee je de kans op kanker kan verhogen, oa roken is daar een goed voorbeeld van. Asbest plantenbakken schuren is er nog eentje, maar veel is vaag, zoniet onbekend, zelfs voor doktoren..

Er wordt hard onderzoek gedaan op DNA niveau naar allerlei ziekten, dus daar kunnen we zeker wat mee, zo heb ik me ingeschreven voor een onderzoek naar complicaties op langere termijn bij mensen die een aangeboren hartafwijking hadden, en hiervoor behandeld zijn. Voor kanker lopen er ook diverse meerjarige onderzoeken, alleen hoe dieper je in de materie duikt, hoe meer je ontdekt, en hoe complexer de mogelijke genezing wordt. Wat weer een grotere foutmarge oplevert. We kunnen ook ophouden met onderzoeken, en het xxxxx aantal doden aan kanker etc als een vaste waarde zien?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:00 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

En hoe grijp je dan in? Mensen aan de medicijnen, of mensen verplichten gezond te gaan leven en dan ook de ruimte geven om van hun stress af te komen?

Dat genen verhaal vind ik sowieso iets van, we weten niet wat de oorzaak is, dus zeggen we maar dat het in de genen zit.

Mjah, dan lees je weer over genen die veranderen na verloop van tijd, en denk je bij jezelf, huh?

Dan zou ik eens wat biologieboeken kopen over hoe DNA opgebouwd is, en hoe dit door externe factoren kan muteren. Dat jij iets niet begrijpt wil niet automatisch zeggen dat de medische wetenschap je iets op de mouw aan het spelden is hoor...

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:01 schreef fruityloop het volgende:

[..]

Weten de meesten mensen dat echt? Er zijn inderdaad activiteiten bekend waarmee je de kans op kanker kan verhogen, oa roken is daar een goed voorbeeld van. Asbest plantenbakken schuren is er nog eentje, maar veel is vaag, zoniet onbekend, zelfs voor doktoren..

Er wordt hard onderzoek gedaan op DNA niveau naar allerlei ziekten, dus daar kunnen we zeker wat mee, zo heb ik me ingeschreven voor een onderzoek naar complicaties op langere termijn bij mensen die een aangeboren hartafwijking hadden, en hiervoor behandeld zijn. Voor kanker lopen er ook diverse meerjarige onderzoeken, alleen hoe dieper je in de materie duikt, hoe meer je ontdekt, en hoe complexer de mogelijke genezing wordt. Wat weer een grotere foutmarge oplevert. We kunnen ook ophouden met onderzoeken, en het xxxxx aantal doden aan kanker etc als een vaste waarde zien?

Of we kunnen proberen om te gaan kijken naar oorzaken, en deze oorzaken goed aanpakken. Aspartaam is zo'n apart verhaal bijvoorbeeld. Daarvan is niet bewezen dat het veilig is, daarentegen denken veel mensen zelfs dat het een serieuze oorzaak is voor kanker.

En toch vinden we het in een erg groot deel van ons voedsel.

Oftewel, waarom wordt dat niet verboden?

Hetzelfde met energiedranken of dieetpillen, welke uiteraard gemaakt zijn om op de zwakke plekken van de mens in te spelen, en waar tegelijk ernstige rotzooi in te vinden is.

Dan gaan we het nog niet hebben over make-up als belangrijke oorzaak van kanker bij vrouwen.

Als je ook maar een beetje nadenkt, dan weet je dat je zelf verantwoordelijk bent, maar dat je ook heel erg makkelijk de fout in kunt gaan!

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 10:56 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

Waardoor ontstaat die aanleg? Volgens mij is dat je eetpatroon van jongs af aan namelijk. Daarbij is de manier waarop je omgaat met stress ook erg belangrijk, oftewel dat je de uitlaatkleppen op orde hebt. Dat verschilt dan ook bij elk mens zowat.

Aanleg betekend dat iets genetisch is bepaald, en dat krijg je van je ouders tijdens de conceptie. Kan je dus niks aan doen. Een eetpatroon is aangeleerd, daar kan je wel wat aan doen, om zo mogelijk negatieve invloeden op die genetisch aanleg te voorkomen, en dus indirect de kans dat je zeg longkanker krijgt te verkleinen. Echter zal je nooit, hoe gezond je ook leeft, de kans zo klein krijgen als bij iemand die dat zwakke gen niet heeft.

quote:

Een kennis van mij precies hetzelfde, had een leuk leven, nooit gedronken of gerookt verder, al wist hij wel dat hij daardoor graag wat meer at. Echter toen gingen zijn vrouw en dochter dood. Daar kon hij niet goed mee omgaan, verwaarloosde zichzelf, en tadaa, diabetes type 2. Nu heeft hij nog maar een jaar te leven, omdat hij eigenlijk geen zin meer heeft in dat leven volgens mij. Hij weet echter wel, en dat heeft hij me verteld, dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn ziekte. En dat, vond ik erg knap van hem, dat maakt het voor hem volgens mij ook een stuk makkelijker uiteindelijk. Frappant detail is dan ook dat suikerziekte niet voorkwam in zijn familie.

Ik hoor de laatste tijd sowieso regelmatig verhalen van mensen die bv. stoppen met roken, en hierna ineens suikerziekte krijgen. Mijns inziens roken de meeste mensen dan ook om van hun stress af te komen.

Ja dat is een open deur, de grote meerderheid van de rokers zal bij navraag zeggen dat ze het doen tegen de stress..Ze proberen dus de effecten van iets ongezonds (stress) te verminderen door iets anders ongezonds te doen (roken). Kunnen we in ziekenhuizen ook wel doen, mensen met kanker een dodelijke injectie geven, dan sterft er niemand meer aan kanker.

Die kennis had dus beter iets aan zijn stress-factoren kunnen doen, bijvoorbeeld door een milde vorm van therapie. Een vriend van me had iets vergelijkbaars, ook veel stress, en dat resulteerde in bloed in de ontlasting, hoofdpijn, maagzuur etc etc. Die problemen zijn verdwenen na het praten met een professional, overigens zonder het slikken van medicijnen...

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:06 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

Of we kunnen proberen om te gaan kijken naar oorzaken, en deze oorzaken goed aanpakken. Aspartaam is zo'n apart verhaal bijvoorbeeld. Daarvan is niet bewezen dat het veilig is, daarentegen denken veel mensen zelfs dat het een serieuze oorzaak is voor kanker.

En toch vinden we het in een erg groot deel van ons voedsel.

Oftewel, waarom wordt dat niet verboden?

Hetzelfde met energiedranken of dieetpillen, welke uiteraard gemaakt zijn om op de zwakke plekken van de mens in te spelen, en waar tegelijk ernstige rotzooi in te vinden is.

Dan gaan we het nog niet hebben over make-up als belangrijke oorzaak van kanker bij vrouwen.

Als je ook maar een beetje nadenkt, dan weet je dat je zelf verantwoordelijk bent, maar dat je ook heel erg makkelijk de fout in kunt gaan!

Een gen zit in de vader en/of moeder, daar is niks aan te veranderen, als die een kind krijgen, krijgt die dat gen ook. In mijn geval betekende dat een aangeboren hartafwijking, waar ik zonder operatie aan was gestorven voor mijn 5e levensjaar. De oorzaak van mijn hartafwijking was dus de aanwezigheid van een bepaald (zwakker)gen bij mijn ouders, die dat ook weer van hun ouders hebben gekregen etc etc.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:00 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

En hoe grijp je dan in? Mensen aan de medicijnen, of mensen verplichten gezond te gaan leven en dan ook de ruimte geven om van hun stress af te komen?

Dat genen verhaal vind ik sowieso iets van, we weten niet wat de oorzaak is, dus zeggen we maar dat het in de genen zit.

Mjah, dan lees je weer over genen die veranderen na verloop van tijd, en denk je bij jezelf, huh?

http://www.nu.nl/wetensch(...)-genen-in-brein.html

dit is een beetje klok klepel hoor, proberen dingen te verklaren zonder dat je er echt verstand van hebt. je hebt erfelijke overdraagbare ziektes waar je als individu gewoon helemaal niets aan kunt doen en dan heb je nog ziektes veroorzaakt door mutaties in je genen

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:20 schreef fruityloop het volgende:

[..]

Een gen zit in de vader en/of moeder, daar is niks aan te veranderen, als die een kind krijgen, krijgt die dat gen ook. In mijn geval betekende dat een aangeboren hartafwijking, waar ik zonder operatie aan was gestorven voor mijn 5e levensjaar. De oorzaak van mijn hartafwijking was dus de aanwezigheid van een bepaald (zwakker)gen bij mijn ouders, die dat ook weer van hun ouders hebben gekregen etc etc.

Dus je hebt al geconcludeerd dat je om die reden een bepaalde hartafwijking hebt? Dan heb je veel vertrouwen in de mensen die dit je hebben verteld. Ik vind het dan ook altijd moeilijk dergelijke verhalen te lezen, mede doordat de moed om verder te kijken opgegeven word. Je kunt er immers niets aan doen, het is zo, je leert er maar mee leven.

Dat genen verhaal vind ik dan ook weinig praktisch, anders dan dat het een goed hulpmiddel kan zijn om de moed op te geven. Mede doordat deze kennis erg ver gaat, en tegelijkertijd zo concluderend te werk gaat. Ik bedoel, wat kun je met de informatie dat je ziekte is ontstaan door een gen?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:24 schreef Re het volgende:

[..]

dit is een beetje klok klepel hoor, proberen dingen te verklaren zonder dat je er echt verstand van hebt. je hebt erfelijke overdraagbare ziektes waar je als individu gewoon helemaal niets aan kunt doen en dan heb je nog ziektes veroorzaakt door mutaties in je genen

Dan de volgende stap. Hoe ontstaan deze mutaties? Hoe kun je er dan vanuit gaan dat je genen niet gemuteerd zijn, oftewel dat dit verhaal nog klopt?

Kinderen worden al gecontroleerd of ze psychosociale problemen hebben.

Brrrrrrrrrrrrr

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 10:48 schreef MarMar het volgende:

[..]

Wat wil je hiier nu mee zeggen dan? Omdat de medische wetenschap geen duidelijke oorzaak weet, weten anderen die er al helemaal niet voor gestudeerd hebben het misschien beter?

Ik volg je denkwijze niet zo goed...

Diabets is overigens altijd in combinatie met de factor aanleg, er zijn ook mensen met slechte eetgewoontes die nooit diabetes ontwikkelen.

Medische wetenschap weet het dondersgoed en heeft al decennia oplossingen. Werkende therapien zijn dan ook strikt verboden daar is het een te grote melkkoe voor.

Tegenwoordig zijn ze met gentherapie bezig.
Maar buiten dat: tja dat mensen er volgens jou weinig aan hebben dat ze weten dat hun ziekte door een gen komt, betekent nog niet dat het minder waar is.
Aan de informatie dat ik mijn gordijnen hier momenteel op een kier heb staan heb jij verdomd weinig aan, maar dat maakt het echt nog niet minder waar.

Genetica is echt geen vaag gebied. Sommige mensen hebben qua aanleg gewoon zwakke genen op bepaalde gebieden. Veel aandoeningen zijn gewoon genetisch bepaald, of denk je dat het syndroom van Down bijvoorbeeld door slechte voeding van de moeder komt? Of het syndroom van Turner, waarbij een meisje een beschadigde X-chromosoom heeft, waardoor ze veel minder vrouwelijke kenmerken heeft en vaak ook onvruchtbaar is. Is dat over die chromosomen dan ook maar verzonnen "omdat ze het niet snappen waar het werkelijk aan ligt"?

Het zelfde met kanker: in sommige families komt gewoon meer kanker voor dan in andere families. De familie van de beroemde "elephant man", daar komt ontzettend veel kanker in voor. Eten die allemaal slecht? Of snuiven ze allemaal asbest op?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:30 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

Dan de volgende stap. Hoe ontstaan deze mutaties?

(Vanaf 6:15)

[ Bericht 11% gewijzigd door ToT op 12-01-2010 11:50:22 ]

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:40 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Medische wetenschap weet het dondersgoed en heeft al decennia oplossingen. Werkende therapien zijn dan ook strikt verboden daar is het een te grote melkkoe voor.

vertel

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:29 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

Dus je hebt al geconcludeerd dat je om die reden een bepaalde hartafwijking hebt? Dan heb je veel vertrouwen in de mensen die dit je hebben verteld. Ik vind het dan ook altijd moeilijk dergelijke verhalen te lezen, mede doordat de moed om verder te kijken opgegeven word. Je kunt er immers niets aan doen, het is zo, je leert er maar mee leven.

Dat genen verhaal vind ik dan ook weinig praktisch, anders dan dat het een goed hulpmiddel kan zijn om de moed op te geven. Mede doordat deze kennis erg ver gaat, en tegelijkertijd zo concluderend te werk gaat. Ik bedoel, wat kun je met de informatie dat je ziekte is ontstaan door een gen?

Ik ben als kind uitvoering onderzocht in het AZG, waar men toch redelijk up to date was met de diverse medische onderzoekstechniek bij kinderen in 1974. Ze konden geen externe fysieke invloed vinden waarom mijn hart die afwijkingen vertoonde bij de geboorte, maar zo'n afwijking ontstaat/groeit door een reden, de meest waarschijnlijke is in dit geval een genetische. In 2009 is men een onderzoek gestart bij dit soort kinderen, die inmiddels volwassen zijn, omdat voortschrijdend medisch inzicht heeft laten zien dat er diverse (mogelijk zwakkere) genen een rol bij de ontwikkeling van het hart bij een baby spelen, en dus doen ze daar nu DNA onderzoek naar. En zo zijn er meer onderzoeken, er zijn ook aanwijzingen dat bepaalde genen in de longcellen een mogelijke erfelijke zwakte kunnen hebben, en dan ben je dus, hoe gezond je ook leeft, gevoeliger voor longkanker dan iemand die de normale/niet verzwakte versie van dat gen heeft.

En de moed opgeven omdat je het niet begrijpt is wel wat fatalistisch, medisch onderzoek naar een geneesmethode/middel begint vaak bij het goed begrijpen van de oorzaak van een aandoening, en dat is wat men in dit geval tracht te doen.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:37 schreef Lambiekje het volgende:
Kinderen worden al gecontroleerd of ze psychosociale problemen hebben.

Brrrrrrrrrrrrr

Tja, dan ben je nog steeds afhankelijk van de antwoorden die de ouders invullen. Echte tokkies zouden bij aso-gedrag van hun kind gewoon doodleuk invullen dat er niks mis is met het kind, terwijl neurotische HSP-ouders als het kind 1x jankt, panisch invullen dat er echt iets mis is met het kind en dat ze machteloos moeten toekijken hoe vreselijk zwaar het kind het wel niet heeft.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:37 schreef Lambiekje het volgende:
Kinderen worden al gecontroleerd of ze psychosociale problemen hebben.

Brrrrrrrrrrrrr

Nee, want wachten tot ze als volwassene bij het ophalen van de eigen kinderen in het rond gaan schieten is natuurlijk veel beter...

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:43 schreef ToT het volgende:
Tegenwoordig zijn ze met gentherapie bezig.
Maar buiten dat: tja dat mensen er volgens jou weinig aan hebben dat ze weten dat hun ziekte door een gen komt, betekent nog niet dat het minder waar is.
Aan de informatie dat ik mijn gordijnen hier momenteel op een kier heb staan heb jij verdomd weinig aan, maar dat maakt het echt nog niet minder waar.

Genetica is echt geen vaag gebied. Sommige mensen hebben qua aanleg gewoon zwakke genen op bepaalde gebieden. Veel aandoeningen zijn gewoon genetisch bepaald, of denk je dat het syndroom van Down bijvoorbeeld door slechte voeding van de moeder komt? Of het syndroom van Turner, waarbij een meisje een beschadigde X-chromosoom heeft, waardoor ze veel minder vrouwelijke kenmerken heeft en vaak ook onvruchtbaar is. Is dat over die chromosomen dan ook maar verzonnen "omdat ze het niet snappen waar het werkelijk aan ligt"?

Het zelfde met kanker: in sommige families komt gewoon meer kanker voor dan in andere families. De familie van de beroemde "elephant man", daar komt ontzettend veel kanker in voor. Eten die allemaal slecht? Of snuiven ze allemaal asbest op?

In het dierenrijk zou z'n misvormde afgestoten worden. Doordat wij de dat wel toelaten wordt ons geslacht alleen maar zwakker en gehandicapter. En dat is natuurlijk bigbusiness. Ik vind het dus ook te bespottelijk voor woorden dat zwakzinnige zich voort mogen planten. Niets te nadele van de mensen zelf, het zijn lieve mensen. Maar als groter geheel is het funest dat we dat tolereren.

We borduren dus voort op bekend foute code.

Kijk naar Monkey Blood Zoek zelf maar naar een volledige versie.

We weten niets nada nul over DNA. Dat wetenschap zegt dat ze het wel weten is echt misdadig.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:00 schreef mediaconsument het volgende:

[..]

En hoe grijp je dan in? Mensen aan de medicijnen, of mensen verplichten gezond te gaan leven en dan ook de ruimte geven om van hun stress af te komen?

Dat genen verhaal vind ik sowieso iets van, we weten niet wat de oorzaak is, dus zeggen we maar dat het in de genen zit.

Mjah, dan lees je weer over genen die veranderen na verloop van tijd, en denk je bij jezelf, huh?

http://www.nu.nl/wetensch(...)-genen-in-brein.html

Genenverhaal onzin... zeg dat maar tegen mensen met bijvoorbeeld Huntington..