R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik doe een gooi. Je ziet ook bij bijvoorbeeld olifanten, dat de oudste de leidster is. Presidenten en zeker pausen zijn heel oud. Dat kan toch niet zomaar zijn. Tijdens het leven komen steeds meer inzichten samen. Er ontstaat een overzicht opgebouwd in vele lagen van details tot helicopterview.quote:Op woensdag 13 januari 2010 16:05 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Met alle respect voor Maslow en Freud ...
Maslow was van de humanistische richting. Zijn beroemde pyramide is leuk, maar je kan er niet echt veel mee.
Freud bleek later het belangrijkste bewijsmateriaal vervalst te hebben.
Waar jij zegt:"Dat is nodig voor het ontwikkelen van je identiteit", vraag ik waarom is identiteit dan zo belangrijk?
[..]
Spiritualiteit gaat niet zo zeer over normen en waarden maar het gaat over de drang naar diepzinnigere antwoorden op de grote vragen des levens. Wat is geluk, wie ben ik, wat is de zin van het leven, wat is het leven, enz. Uiteraard kunnen je antwoorden op deze vragen je ideeen over de wereld veranderen en dus ook je normen en waarden.
Dit maakt een oudere geschikter dan een jongere voor de rol van leider.
Dat gebeurt, omdat het kan en omdat dat voordeel voor de groep oplevert. Het is een natuurlijk proces.
De idee van 'belangrijkheid' is niet zinnig. Er blijkt een vooronderstelling uit, dat er een bedoeling aan dit groeiproces ten grondslag zou liggen. Die is er niet. Geloof je soms in ID??
Wat de oude chinese taoisten al zeiden: alles heeft zijn eigen tao.
Zo simpel is het. Dingen werken, omdat ze zo werken.
Een 50+'er die zegt spiritueel te zijn, vertrouw ik niet. Meestal doen die dan aan astrologie, of andere onaardse zaken. Echte spiritualiteit zit in het totaal aanvaarden van de werkelijkheid. Dus eigenlijk zonder enig gepieker. Maslow noemt dat dan transcendent.
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Ik weet niet helemaal zeker waar je heen wilt met je posts om heel eerlijk te zijn.quote:Op woensdag 13 januari 2010 21:41 schreef jantco het volgende:
[..]
Ik doe een gooi. Je ziet ook bij bijvoorbeeld olifanten, dat de oudste de leidster is. Presidenten en zeker pausen zijn heel oud. Dat kan toch niet zomaar zijn. Tijdens het leven komen steeds meer inzichten samen. Er ontstaat een overzicht opgebouwd in vele lagen van details tot helicopterview.
Dit maakt een oudere geschikter dan een jongere voor de rol van leider.
Dat gebeurt, omdat het kan en omdat dat voordeel voor de groep oplevert. Het is een natuurlijk proces.
De idee van 'belangrijkheid' is niet zinnig. Er blijkt een vooronderstelling uit, dat er een bedoeling aan dit groeiproces ten grondslag zou liggen. Die is er niet. Geloof je soms in ID??
Wat de oude chinese taoisten al zeiden: alles heeft zijn eigen tao.
Zo simpel is het. Dingen werken, omdat ze zo werken.
Een 50+'er die zegt spiritueel te zijn, vertrouw ik niet. Meestal doen die dan aan astrologie, of andere onaardse zaken. Echte spiritualiteit zit in het totaal aanvaarden van de werkelijkheid. Dus eigenlijk zonder enig gepieker. Maslow noemt dat dan transcendent.
Ik zeg nog wel even dat het niet de bedoeling is om geheel te stoppen met denken en dat al het denken onze vijand is. Denken is juist erg belangrijk en zonder het zouden we niet zo ver zijn gekomen. Het gaat er hierom dat we teveel denken, het is iets dat de meesten niet kunnen stoppen. We zijn een slaaf van ons denken geworden maar dat hoeft helemaal niet. Daar gaat het om in dit topic.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik was vanochtend weer aan het proberen om me bewust te worden van mijn gedachten zodra ik wakker werd.
Ik krijg regelmatig bij het wakker worden een enorme sloot aan gedachten en scenario's, die een zooi energie uit me zuigen voordat ik goed en wel naast mijn bed sta. Meestal doe ik dan ook nog eens mijn ogen maar weer dicht en kom ik dus uiteindelijk te laat mijn nest uit.
Vandaag was het niet zo'n enorm succes, maar gisteren kon ik me redelijk snel distantiëren van de stroom gedachten en bewust zijn van het feit dat ze er zijn.
Ik krijg regelmatig bij het wakker worden een enorme sloot aan gedachten en scenario's, die een zooi energie uit me zuigen voordat ik goed en wel naast mijn bed sta. Meestal doe ik dan ook nog eens mijn ogen maar weer dicht en kom ik dus uiteindelijk te laat mijn nest uit.
Vandaag was het niet zo'n enorm succes, maar gisteren kon ik me redelijk snel distantiëren van de stroom gedachten en bewust zijn van het feit dat ze er zijn.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik ben nu voor de 2e keer halverwege t boek, ik moet zeggen dat t me allemaal minder pakt dan de 1e keer.
Sommige stukken snap ik ook ineens niet meer..
Ik zit wel in een behoorlijk heftige periode momenteel, misschien dat t daarom niet doordringt nu.
Wat ik wel probeer is als de gedachten / emoties met me aan de haal gaan, ik besluit: straks ga ik daar wel over nadenken, nu niet. En dan probeer ik me te concentreren op wat ik aan t doen ben (werk). Wanneer ik naar huis rij van mijn werk, komen alle emoties los en rij ik huilend naar huis. Dus eventjes 'van me afzetten' lukt wel maar de emoties blijven in mij vastzitten totdat...
???
Sommige stukken snap ik ook ineens niet meer..
Ik zit wel in een behoorlijk heftige periode momenteel, misschien dat t daarom niet doordringt nu.
Wat ik wel probeer is als de gedachten / emoties met me aan de haal gaan, ik besluit: straks ga ik daar wel over nadenken, nu niet. En dan probeer ik me te concentreren op wat ik aan t doen ben (werk). Wanneer ik naar huis rij van mijn werk, komen alle emoties los en rij ik huilend naar huis. Dus eventjes 'van me afzetten' lukt wel maar de emoties blijven in mij vastzitten totdat...
???
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
tvp. Heb naar aanleiding van dit topic het boekje gekocht. De eerste pagina pakte me al (zo voel ik me ook vaak). Nou de rest nog 
Zit jij in een heftige periode of zit je ego in een heftige periode?quote:Op vrijdag 15 januari 2010 11:25 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik ben nu voor de 2e keer halverwege t boek, ik moet zeggen dat t me allemaal minder pakt dan de 1e keer.
Sommige stukken snap ik ook ineens niet meer..
Ik zit wel in een behoorlijk heftige periode momenteel, misschien dat t daarom niet doordringt nu.
Wat ik wel probeer is als de gedachten / emoties met me aan de haal gaan, ik besluit: straks ga ik daar wel over nadenken, nu niet. En dan probeer ik me te concentreren op wat ik aan t doen ben (werk). Wanneer ik naar huis rij van mijn werk, komen alle emoties los en rij ik huilend naar huis. Dus eventjes 'van me afzetten' lukt wel maar de emoties blijven in mij vastzitten totdat...
???
Als ik het zo begrijp is je levenssituatie even niet al te best. Bied je weerstand? Ben je (onbewust) bezig constant te bedenken dat het eigenlijk beter zou moeten zijn?
Je situatie is je situatie. Kun je er wat aan doen? Nu? Doe dat dan. Zo niet, blijf niet eeuwig vooruit of achteruit kijken maar neem de situatie zoals het is.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Daar weet ik even geen antwoord op.quote:Op vrijdag 15 januari 2010 13:04 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Zit jij in een heftige periode of zit je ego in een heftige periode?
Als ik het zo begrijp is je levenssituatie even niet al te best. Bied je weerstand? Ben je (onbewust) bezig constant te bedenken dat het eigenlijk beter zou moeten zijn?
Je situatie is je situatie. Kun je er wat aan doen? Nu? Doe dat dan. Zo niet, blijf niet eeuwig vooruit of achteruit kijken maar neem de situatie zoals het is.
Ik ben al een paar minuten een tekst aan t typen en weer aan t wissen. Ik weet t ff niet.
Ik zou de situatie moeten accepteren zoals die nu is maar dat is heel erg moeilijk en doet heel veel pijn.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Doet het huidige moment pijn? Of doen gedachten uit het verleden of verlangens naar de toekomst pijn?quote:Op vrijdag 15 januari 2010 13:22 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]
Daar weet ik even geen antwoord op.
Ik ben al een paar minuten een tekst aan t typen en weer aan t wissen. Ik weet t ff niet.
Ik zou de situatie moeten accepteren zoals die nu is maar dat is heel erg moeilijk en doet heel veel pijn.
Het verleden is onveranderbaar. Je daartegen verzetten is zinloos, gestoord gedrag zelfs. Alsof je probeert door een betonnen muur te lopen, terwijl die er nu eenmaal staat.
De toekomst is nog onbepaald. Wat er gaat gebeuren weet je pas zeker op het moment dat het gebeurt: Nu.
Plannen maken kan prima, maar malen over de toekomst is alsof je je al druk maakt om welke afrit je van de snelweg moet nemen terwijl je nog niet eens in de auto zit.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Dit heb ik ook ja. 's Ochtends verlies ik me steeds in een gedachtestroom. Later op de dag wordt dit steeds wat minder en vind ik ook steeds meer rust. Denk ook dat het een proces is dat steeds weer even een terugval doormaakt, maar uiteindelijk maak je toch iedere keer progressie. Het kan trouwens geen succes of wel een succes zijn. Het is immers allebei prima. Aan beiden kun je, je overgeven.quote:Op vrijdag 15 januari 2010 10:23 schreef Thrackan het volgende:
Ik was vanochtend weer aan het proberen om me bewust te worden van mijn gedachten zodra ik wakker werd.
Ik krijg regelmatig bij het wakker worden een enorme sloot aan gedachten en scenario's, die een zooi energie uit me zuigen voordat ik goed en wel naast mijn bed sta. Meestal doe ik dan ook nog eens mijn ogen maar weer dicht en kom ik dus uiteindelijk te laat mijn nest uit.
Vandaag was het niet zo'n enorm succes, maar gisteren kon ik me redelijk snel distantiëren van de stroom gedachten en bewust zijn van het feit dat ze er zijn.
Ik denk dat de overschakeling van slaap (onbewustzijn) naar wakker worden (gedeeltelijk onbewust, gedeeltelijk bewust zijn) een van de beste kansen is voor het ego om zich te manifesteren.quote:Op vrijdag 15 januari 2010 14:00 schreef Loei_koei het volgende:
[..]
Dit heb ik ook ja. 's Ochtends verlies ik me steeds in een gedachtestroom. Later op de dag wordt dit steeds wat minder en vind ik ook steeds meer rust. Denk ook dat het een proces is dat steeds weer even een terugval doormaakt, maar uiteindelijk maak je toch iedere keer progressie. Het kan trouwens geen succes of wel een succes zijn. Het is immers allebei prima. Aan beiden kun je, je overgeven.
Daarnaast, als je ego 's ochtends vroeg al een slag "gewonnen" heeft, zal het de rest van de dag moeilijker zijn om daar doorheen te prikken en bewust in het leven te staan.
Voor mij is dat momenteel het belangrijkste punt, om direct bewust te worden als je wakker wordt. Hoe makkelijker dat gaat, hoe makkelijker het de rest van de dag gaat.
Wat ik overigens op kan merken over de afgelopen weken (ik ben nu ook in A New Earth bezig) is dat ik steeds vaker gedachten kan "onderscheppen" voordat het me overneemt en ik mezelf erin verlies.
Aangezien dat eigenlijk precies is wat ik al jaren wilde bereiken, een methode om me wat minder in mijn gedachten te verliezen, ben ik eigenlijk best wel tevreden met hoe het gaat.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Heel herkenbaar! Het eerste kwartier kan voor mij bepalend voor de dag zijn.quote:Op vrijdag 15 januari 2010 14:51 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Voor mij is dat momenteel het belangrijkste punt, om direct bewust te worden als je wakker wordt. Hoe makkelijker dat gaat, hoe makkelijker het de rest van de dag gaat.
Vaak als ik uit ben geweest en de volgende ochtend wakker word, heb ik een grote kans negatief te gaan denken.
Wat ik nu dus vaak doe is heel bewust zijn 's ochtends en steeds je aandacht terug brengen naar het nu als je afdwaalt, door middel van letten op je ademhaling.
Maar wat als het geen gepieker over de toekomst is of pijn uit het verleden, maar pijn in het "nu"?quote:Op vrijdag 15 januari 2010 13:39 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Doet het huidige moment pijn? Of doen gedachten uit het verleden of verlangens naar de toekomst pijn?
Op maandag 9 september 2013 21:44 schreef Kapt-Ruigbaard het volgende:
Abs are made in the kitchen.
Abs are made in the kitchen.
Dan is de vraag of je wilt vluchten voor dit moment of dat je blijft waar je bent en je pijn accepteert, of er iets aan doet.quote:Op zaterdag 16 januari 2010 21:19 schreef Pisces29 het volgende:
[..]
Maar wat als het geen gepieker over de toekomst is of pijn uit het verleden, maar pijn in het "nu"?
Zolang je bezig bent met wensen dat het Nu anders is dan dat het is blijf je weerstand bieden, en die weerstand uit zich in een gevoel van onmacht, van frustratie. Daarmee versterk je de pijn alleen maar.
EDIT: nog even een vervolg op het verhaal met wakker worden:
Gisteravond heb ik een flink bakkie gedronken, en ik merkte na een biertje of 2 al dat ik mezelf compleet verloor. Ik kreeg het niet meer voor elkaar om mezelf terug te zetten in het moment toen ik me ergens aan ergerde. Apart, wat alcohol daarmee doet.
Vanmorgen werd ik wakker, moe en katerig, en duurde het een dik half uur voordat ik doorhad dat ik aan het malen was.
Ik ga maar eens een avondje cola proberen
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
quote:Op zaterdag 16 januari 2010 21:28 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Dan is de vraag of je wilt vluchten voor dit moment of dat je blijft waar je bent en je pijn accepteert, of er iets aan doet.
Zolang je bezig bent met wensen dat het Nu anders is dan dat het is blijf je weerstand bieden, en die weerstand uit zich in een gevoel van onmacht, van frustratie. Daarmee versterk je de pijn alleen maar.
Ah oke, ja ik was benieuwd hoe je dat uit zou leggen, vandaar de vraag. Voor mezelf dus niet
Ik benader zelf eigenlijk alles met "het is zoals het is" en werk daar vanuit. Net wat je zegt, die weerstand schiet niet op.
Wat ik om me heen zie trouwens, is dat eigenlijk zoveel mensen in een slachtofferrol hangen en zolang je daar in zit kom je er never nooit uit. Erg zonde... Eindeloos zelfmedelijden, maar iets veranderen aan de situatie in praktische zin of mentaal, nee dat doen ze niet.
Die mensen kan je ook niet helpen met deze logica
Op maandag 9 september 2013 21:44 schreef Kapt-Ruigbaard het volgende:
Abs are made in the kitchen.
Abs are made in the kitchen.
Neuh, zoals Tolle regelmatig zegt: je hebt een bepaald punt nodig om open te staan voor inzicht. Dat kan een dieptepunt zijn, maar ook een ander (keer-)punt in je leven.quote:Op zaterdag 16 januari 2010 21:34 schreef Pisces29 het volgende:
[..]
Ah oke, ja ik was benieuwd hoe je dat uit zou leggen, vandaar de vraag. Voor mezelf dus niet
Ik benader zelf eigenlijk alles met "het is zoals het is" en werk daar vanuit. Net wat je zegt, die weerstand schiet niet op.
Wat ik om me heen zie trouwens, is dat eigenlijk zoveel mensen in een slachtofferrol hangen en zolang je daar in zit kom je er never nooit uit. Erg zonde... Eindeloos zelfmedelijden, maar iets veranderen aan de situatie in praktische zin of mentaal, nee dat doen ze niet.
Mensen die als zombies in hun rol blijven hangen hebben geen definieerbare punten. Die zijn 99% sleur
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
quote:Op zaterdag 16 januari 2010 21:41 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Neuh, zoals Tolle regelmatig zegt: je hebt een bepaald punt nodig om open te staan voor inzicht. Dat kan een dieptepunt zijn, maar ook een ander (keer-)punt in je leven.
Mensen die als zombies in hun rol blijven hangen hebben geen definieerbare punten. Die zijn 99% sleur
Nee, alleen denk (dacht) ik dat iemand na 5 jaar situatie toch wel iets anders zou willen, maar kennelijk is dat niet zo.
Dat loslaten en accepteren is ook weer een les (voor mij dan).
Op maandag 9 september 2013 21:44 schreef Kapt-Ruigbaard het volgende:
Abs are made in the kitchen.
Abs are made in the kitchen.
5 dagen of 5 jaar maakt niet veel uit, behalve dan dat je na 5 jaar misschien nog wel meer met de slachtofferrol geïdentificeerd bent geraakt. Je raakt eraan gewend, en het is prima voer voor je ego.quote:Op zaterdag 16 januari 2010 21:53 schreef Pisces29 het volgende:
[..]
Nee, alleen denk (dacht) ik dat iemand na 5 jaar situatie toch wel iets anders zou willen, maar kennelijk is dat niet zo.
Dat loslaten en accepteren is ook weer een les (voor mij dan).
Als je in een cel zou zitten, en je zou elke dag een keer voluit je knokkels tegen de muur kapot moeten slaan om brood te krijgen, dan doe je dat uiteindelijk vanzelf. Jammer alleen dat je op dat moment niet doorhebt dat de deur niet eens op slot is.
Je hebt echt een moment nodig waarop je beseft dat je helemaal niet meer je knokkels verrot wil slaan om te beseffen dat het helemaal niet nodig is. En dan is het nog niet zeker dat je daadwerkelijk merkt dat de deur niet op slot zit.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Mooie vergelijking.quote:Op zondag 17 januari 2010 00:47 schreef Thrackan het volgende:
[..]
5 dagen of 5 jaar maakt niet veel uit, behalve dan dat je na 5 jaar misschien nog wel meer met de slachtofferrol geïdentificeerd bent geraakt. Je raakt eraan gewend, en het is prima voer voor je ego.
Als je in een cel zou zitten, en je zou elke dag een keer voluit je knokkels tegen de muur kapot moeten slaan om brood te krijgen, dan doe je dat uiteindelijk vanzelf. Jammer alleen dat je op dat moment niet doorhebt dat de deur niet eens op slot is.
Je hebt echt een moment nodig waarop je beseft dat je helemaal niet meer je knokkels verrot wil slaan om te beseffen dat het helemaal niet nodig is. En dan is het nog niet zeker dat je daadwerkelijk merkt dat de deur niet op slot zit.
Ik was even bezig met het visualiseren van beide staten; die van identificatie met het verstand en die van verlichting. Heb toen even snel een paint gemaakt. Misschien dat iemand er wat aan heeft.
In de oude situatie lijkt er geen verschil te bestaan tussen de observeerder (uitgebeeld door het lichtblauwe vak) en de gedachte die optreedt in het bewustzijn. Door de identificatie van de observeerder met het verstand te doorbreken verkrijgen we een nieuw perspectief dat is afgebeeld in de nieuwe situatie.
Door ons nieuw verkregen perspectief is het plotseling heel makkelijk om onderscheid te maken tussen de observeerder en de gedachtestroom. Wanneer we als het ware van bovenaf naar de situatie kijken zien we de oude situatie, maar wanneer we van opzij kijken zien we dat de oude situatie niet meer is dan gezichtsbedrog.
Dit lijkt een beetje simplistisch weergegeven, maar zo simpel is het eigenlijk wel. Het probleem is dat vrijwel iedereen alleen het eerste perspectief kent en nooit heeft gehoord van de mogelijkheid van een tweede perspectief. We weten niet eens dat we kunnen bewegen als het ware. Het paradigma van deze tijd is dat situatie 1 een gegeven is en dat deze onveranderbaar is.
De mogelijkheid dat we deze kijk op wie we zijn kunnen aanpassen door een ander perspectief aan te nemen op wat er zich in ons hoofd plaatsvindt, komt in vrijwel niemand van ons op. "Ik kan niet meer met mezelf leven" lijkt in de oude situatie een hele normale gedachte, maar in de nieuwe situatie zien we dat er wel degelijk een mogelijkheid bestaat dat die "ik" en "mezelf" twee verschillende dingen zijn.
In de nieuwe situatie zie je een ruimte tussen de observeerder en de gedachte. Het is de observeerder die kijkt (in dit schema van bovenaf) naar de gedachte. In de oude situatie is er geen ruimte voor deze observatie. De observeerder en de gedachte zijn 1 zo gauw de gedachte het bewustzijn binnen komt.
Dit is dus hoe ik het een beetje bekijk. Ik hoop dat iemand hier wat mee kan
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 19-01-2010 04:59:52 ]
In de oude situatie lijkt er geen verschil te bestaan tussen de observeerder (uitgebeeld door het lichtblauwe vak) en de gedachte die optreedt in het bewustzijn. Door de identificatie van de observeerder met het verstand te doorbreken verkrijgen we een nieuw perspectief dat is afgebeeld in de nieuwe situatie.
Door ons nieuw verkregen perspectief is het plotseling heel makkelijk om onderscheid te maken tussen de observeerder en de gedachtestroom. Wanneer we als het ware van bovenaf naar de situatie kijken zien we de oude situatie, maar wanneer we van opzij kijken zien we dat de oude situatie niet meer is dan gezichtsbedrog.
Dit lijkt een beetje simplistisch weergegeven, maar zo simpel is het eigenlijk wel. Het probleem is dat vrijwel iedereen alleen het eerste perspectief kent en nooit heeft gehoord van de mogelijkheid van een tweede perspectief. We weten niet eens dat we kunnen bewegen als het ware. Het paradigma van deze tijd is dat situatie 1 een gegeven is en dat deze onveranderbaar is.
De mogelijkheid dat we deze kijk op wie we zijn kunnen aanpassen door een ander perspectief aan te nemen op wat er zich in ons hoofd plaatsvindt, komt in vrijwel niemand van ons op. "Ik kan niet meer met mezelf leven" lijkt in de oude situatie een hele normale gedachte, maar in de nieuwe situatie zien we dat er wel degelijk een mogelijkheid bestaat dat die "ik" en "mezelf" twee verschillende dingen zijn.
In de nieuwe situatie zie je een ruimte tussen de observeerder en de gedachte. Het is de observeerder die kijkt (in dit schema van bovenaf) naar de gedachte. In de oude situatie is er geen ruimte voor deze observatie. De observeerder en de gedachte zijn 1 zo gauw de gedachte het bewustzijn binnen komt.
Dit is dus hoe ik het een beetje bekijk. Ik hoop dat iemand hier wat mee kan
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 19-01-2010 04:59:52 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik denk het wel. Je angst wordt veroorzaakt door negatieve gedachten die jou controleren. Door dit boek kun je juist controle krijgen over je gedachten.quote:Op dinsdag 19 januari 2010 05:12 schreef AardappelAnders. het volgende:
Is dit boek ook geschikt om faalangst tegen te gaan?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het is misschien niet direct bedoeld om faalangst te behandelen, maar ik kan me goed indenken dat zodra je je bewust wordt van het feit dat je angst nergens op slaat, en wanneer je niet meer eindeloos aan het anticiperen bent (en dus angst opbouwt), dat je faalangst an sich er niet meer toe doet.quote:Op dinsdag 19 januari 2010 05:12 schreef AardappelAnders. het volgende:
Is dit boek ook geschikt om faalangst tegen te gaan?
En dat zijn wel hoofdlijnen van "De Kracht van het Nu".
Overigens, na een dikke 160 pagina's gelezen te hebben van "A New Earth" (ik lees ze in het Engels) ben ik tot de conclusie gekomen dat dit boek zeker de moeite waard is. In "The Power of Now" wordt over een aantal dingen gesproken waarvan eigenlijk de duidelijke uitleg ontbrak. Een aantal dingen werden dan ook erg verhelderd.
Ik zat gisteren bij een stuk over je "Inner and Outer purpose", waarvan Inner Purpose een term is geweest waarvan ik geen clou had wat ermee bedoeld werd. Een doel, een streven, maar dan van binnen?
Niets is minder waar: je innerlijke doel (of hoe het ook vertaald wordt) is gepositioneerd in het Nu. In dit moment. Dus wat doe je op dit moment? Waarschijnlijk lees je dit bericht. Dan is dat nu je doel. Doe dat met volle toewijding en als het bericht klaar is komt je volgende doel vanzelf. Moet je naar de WC? Dan is naar de WC gaan je doel. Doe dat met volledige toewijding.
Op zich 100% mee eens, maar houd je niet teveel vast aan "bovenaanzicht", "zijaanzicht" of zelfs met "kijken".quote:Op dinsdag 19 januari 2010 04:50 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Ik was even bezig met het visualiseren van beide staten; die van identificatie met het verstand en die van verlichting. Heb toen even snel een paint gemaakt. Misschien dat iemand er wat aan heeft.
[ afbeelding ]
In de oude situatie lijkt er geen verschil te bestaan tussen de observeerder (uitgebeeld door het lichtblauwe vak) en de gedachte die optreedt in het bewustzijn. Door de identificatie van de observeerder met het verstand te doorbreken verkrijgen we een nieuw perspectief dat is afgebeeld in de nieuwe situatie.
Door ons nieuw verkregen perspectief is het plotseling heel makkelijk om onderscheid te maken tussen de observeerder en de gedachtestroom. Wanneer we als het ware van bovenaf naar de situatie kijken zien we de oude situatie, maar wanneer we van opzij kijken zien we dat de oude situatie niet meer is dan gezichtsbedrog.
Dit lijkt een beetje simplistisch weergegeven, maar zo simpel is het eigenlijk wel. Het probleem is dat vrijwel iedereen alleen het eerste perspectief kent en nooit heeft gehoord van de mogelijkheid van een tweede perspectief. We weten niet eens dat we kunnen bewegen als het ware. Het paradigma van deze tijd is dat situatie 1 een gegeven is en dat deze onveranderbaar is.
De mogelijkheid dat we deze kijk op wie we zijn kunnen aanpassen door een ander perspectief aan te nemen op wat er zich in ons hoofd plaatsvindt, komt in vrijwel niemand van ons op. "Ik kan niet meer met mezelf leven" lijkt in de oude situatie een hele normale gedachte, maar in de nieuwe situatie zien we dat er wel degelijk een mogelijkheid bestaat dat die "ik" en "mezelf" twee verschillende dingen zijn.
In de nieuwe situatie zie je een ruimte tussen de observeerder en de gedachte. Het is de observeerder die kijkt (in dit schema van bovenaf) naar de gedachte. In de oude situatie is er geen ruimte voor deze observatie. De observeerder en de gedachte zijn 1 zo gauw de gedachte het bewustzijn binnen komt.
Dit is dus hoe ik het een beetje bekijk. Ik hoop dat iemand hier wat mee kan
Op het moment dat je weet hoe het "voelt", laat de termen schieten. Het is niet correct in woorden samen te vatten, en wellicht is de beleving voor iedereen een tikje anders.
Persoonlijk ben ik niet erg visueel ingesteld. Mijn "observatie" bestond voor mijn idee ook meer uit luisteren. Maar het is handiger ook die term te laten schieten zodra je het "voelt".
[ Bericht 48% gewijzigd door Thrackan op 19-01-2010 09:23:59 ]
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Eigenlijk moet je gewoon helemaal geen waarde hechten aan woorden. Deze zijn enkel bedoeld om abstracte zaken over te kunnen brengen. Eén ding weet ik in ieder geval vrij zeker, taal is nooit uitgevonden om jezelf mee te beschrijven. Om een gevangenis van karaktertrekken mee te maken. Het is voor mensen meer geworden dan enkel een communicatiemiddel en denk dat we terug moeten naar de essentie ervan.
Volgens mij is het moeilijkste aan deze materie dat je in feite helemaal niets hoeft te bereiken. Het is alleen maar een realisatie. De realisatie dat je de observeerder niet hoeft te worden, maar het al bent.
Tegenwoordig heeft men een onderscheid gemaakt tussen een hele hoop psychologische problemen. Eigenlijk zijn al deze problemen gewoon verdedigingsmechanismen van het ego. Iedere angst valt terug te leiden tot een angst voor de dood. Iedere emotie valt terug te leiden tot deze angst. Positieve emoties zijn een beloning van het ego voor het wegrennen van de confrontatie. Negatieve emoties moet je eigenlijk confronteren om echt gelukkig te worden, maar in plaats daarvan proberen mensen deze confrontatie zo veel mogelijk te vermijden door weer iets te gaan doen waar ze zich tijdelijk goed door voelen. Ik denk dat overgave de oplossing is van alle problemen.
[ Bericht 22% gewijzigd door Loei_koei op 19-01-2010 12:33:02 ]
Volgens mij is het moeilijkste aan deze materie dat je in feite helemaal niets hoeft te bereiken. Het is alleen maar een realisatie. De realisatie dat je de observeerder niet hoeft te worden, maar het al bent.
Heb zelf last gehad van faalangst. Tegenwoordig kijk ik er net zo tegenaan als Brad Blanton: "Anything worth doing is worth doing poorly."quote:Is dit boek ook geschikt om faalangst tegen te gaan?
Tegenwoordig heeft men een onderscheid gemaakt tussen een hele hoop psychologische problemen. Eigenlijk zijn al deze problemen gewoon verdedigingsmechanismen van het ego. Iedere angst valt terug te leiden tot een angst voor de dood. Iedere emotie valt terug te leiden tot deze angst. Positieve emoties zijn een beloning van het ego voor het wegrennen van de confrontatie. Negatieve emoties moet je eigenlijk confronteren om echt gelukkig te worden, maar in plaats daarvan proberen mensen deze confrontatie zo veel mogelijk te vermijden door weer iets te gaan doen waar ze zich tijdelijk goed door voelen. Ik denk dat overgave de oplossing is van alle problemen.
Alcohol werkt geestvernauwend. Het verkleint dus je bewustzijn, waardoor je ego in volle glorie naar voren kan komen. Ik heb alcohol volledig opgegeven. Heb er eigenlijk ook totaal geen behoefte aan. Paddo's zijn de enige drug die ik eventueel nog zou nemen. Deze laten het ego juist oplossen en als je, je volkomen overgeeft kun je een volledige ego dood triggeren. Dit staat uitgelegd in the psychedelic experience van Timothy Leary.quote:Gisteravond heb ik een flink bakkie gedronken, en ik merkte na een biertje of 2 al dat ik mezelf compleet verloor. Ik kreeg het niet meer voor elkaar om mezelf terug te zetten in het moment toen ik me ergens aan ergerde. Apart, wat alcohol daarmee doet.
Vanmorgen werd ik wakker, moe en katerig, en duurde het een dik half uur voordat ik doorhad dat ik aan het malen was.
[ Bericht 22% gewijzigd door Loei_koei op 19-01-2010 12:33:02 ]
In ieder geval niet "bereiken" in de zin van het woord zoals algemeen bekend: je moet er nog iets voor doen, of je moet nog wachten totdat het komt.quote:Op dinsdag 19 januari 2010 12:26 schreef Loei_koei het volgende:
Volgens mij is het moeilijkste aan deze materie dat je in feite helemaal niets hoeft te bereiken. Het is alleen maar een realisatie. De realisatie dat je de observeerder niet hoeft te worden, maar het al bent.
Het kan hier, en nu, en je hoeft er geen fysieke handeling voor te verrichten, of met je hersens iets te bedenken. Sterker nog, de ruimte tussen de gedachten door, en tussen je handelingen door is de ruimte waarvan je bewust kan worden.
Wat dat betreft vond ik ook een aantal stukken in "A New Earth" erg verduidelijkend.
Van alcohol heb ik het duidelijk gemerkt ja, maar ook pas nadat ik een stukje bewustwording heb gehad. Daarvoor merk je het verschil niet eens, totdat je echt dronken begint te worden.quote:Alcohol werkt geestvernauwend. Het verkleint dus je bewustzijn, waardoor je ego in volle glorie naar voren kan komen. Ik heb alcohol volledig opgegeven. Heb er eigenlijk ook totaal geen behoefte aan. Paddo's zijn de enige drug die ik eventueel nog zou nemen. Deze laten het ego juist oplossen en als je, je volkomen overgeeft kun je een volledige ego dood triggeren. Dit staat uitgelegd in the psychedelic experience van Timothy Leary.
Ik zit wel te spelen met het niet meer drinken van alcohol (tot nu toe ook nog niet aan de orde geweest) en ik denk dat dit zeker een optie is.
Wat betreft drugs: het enige wat ik op dit moment nog aan verslavingen heb lopen is roken. Ik merk dat ik momenteel niet genoeg bewust kan blijven om te beseffen dat ik het helemaal niet nodig heb. Het is een enorm onbewuste routine geworden: voor ik het weet sta ik alweer bijna automatisch te roken.
Ik wil er wel vanaf, dus ik zal simpelweg blijven oefenen om zo vaak mogelijk bewust bezig te zijn.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
