De kunst van het loslaten van je ex. - deel 102

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 20:23 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Wel een verstandige keus denk ik

Het is alles of niets in de liefde, tenminste voor mij wel.

Voor mij ook normaal gesproken. Maar deze jongen heeft ervoor gezorgd dat ik keer op keer mijn eigen grenzen verlegd heb en dus ook dat ik mijn principes wat heb laten varen.

Het is wel een verstandige keus, alleen moet ik dat nog gaan ervaren om het echt zelf te beseffen, om het tot me door te laten dringen. Want voor nu zou ik hem nogsteeds alles vergeven, mezelf aan de kant zetten, en hem nóg een kans willen geven en dus bij hem zijn.

Ik vind dat zó bar en bar-slecht van mezelf. Ik snap niet wat er met me gebeurd is hoor sinds ik hem ken. Tsja, roze bril, verliefd zijn, van hem houden.. zal allemaal best, maar ik kan er geen logica uit halen.

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 20:16 schreef Chev het volgende:

[..]

Mooi ja, maar wel onpraktisch, we zijn er hier niet op ingesteld, m'n schuurdeur was vast gevroren en mijn fiets zit ook onder het ijs plus moet m'n kachel 2 graden hoger zetten om het warm te houden!

En de terugval.. ach dat zal nog wel even zo blijven, zelf ik heb af en toe nog een shit momentje, maar verlang niet meer naar haar , denk bijna niet meer aan haar, maar voel me af en toe alleen.

En als je wil kan je het hem altijd nog vertellen... weet niet hoe het precies zit tussen jullie weet je.
Doe gewoon wat goed voelt.

December , maar ja alles z'n voor en z'n nadelen
Met de feestdagen voelt bijna iedereen zich alleen, vooral wij singles,
Maar bij jou word het dus toch tijd voor een nieuwe vriendin

Wat m'n ex betreft, het contact is heel abrupt verbroken,
ook weet ik niet waar hij naartoe is verhuist en heb geen telefoonnummer meer
Dat maakt t juist moeilijk

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 20:27 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Voor mij ook normaal gesproken. Maar deze jongen heeft ervoor gezorgd dat ik keer op keer mijn eigen grenzen verlegd heb en dus ook dat ik mijn principes wat heb laten varen.

Het is wel een verstandige keus, alleen moet ik dat nog gaan ervaren om het echt zelf te beseffen, om het tot me door te laten dringen. Want voor nu zou ik hem nogsteeds alles vergeven, mezelf aan de kant zetten, en hem nóg een kans willen geven en dus bij hem zijn.

Herkenbaar. Ik denk dat iedereen dat heeft. Je gevoel zegt iets heel anders dan je verstand. Ik had m'n ex ook teveel kansen gegeven. Dat had ik achteraf niet moeten doen, maar op dat moment leek het het beste.. Uiteindelijk maakte zij het uit. Nu krijgt ze in ieder geval echt geen kans meer. Niet dat ze die nog zou aanpakken, maar goed..

In ieder geval hebben we dit lesje allebei geleerd zodat we die fout misschien niet meer hoeven maken in een andere relatie

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 20:31 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Herkenbaar. Ik denk dat iedereen dat heeft. Je gevoel zegt iets heel anders dan je verstand. Ik had m'n ex ook teveel kansen gegeven. Dat had ik achteraf niet moeten doen, maar op dat moment leek het het beste.. Uiteindelijk maakte zij het uit. Nu krijgt ze in ieder geval echt geen kans meer. Niet dat ze die nog zou aanpakken, maar goed..

In ieder geval hebben we dit lesje allebei geleerd zodat we die fout misschien niet meer hoeven maken in een andere relatie

Ja precies. M'n hart wil gewoon dat ik bij hem ben, maar m'n verstand roept echt kei-, en keihard dat ik bij hem weg moet blijven en dat dit het beste is. Needs time.. cliché, maar wel waar.

Nee maar het feit dat jij voor jezelf weet dat zij die kans gewoon niet meer KRIJGT van JOU, dat is voor jouzelf al heel goed denk ik. Toch weer een vorm van grenzen stellen, maar die ook gewoon aanhouden deze keer.
Moet zeggen dat ik daar nog niet zo goed in ben. Bij mij is het echt van 'als een man niet van mij houdt zoals ik van hem hou dan kan hij het bekijken' tot 'als een man mij EEN keer slaat dan is het echt meteen over' gegaan, en steeds weer ben ik naar hem terug gegaan. Wat dat betreft ben ik echt teleurgesteld in mezelf.

Ik ben nu wel op de goede weg gelukkig, en het doet me goed dat zelf te beseffen. Gisteravond kreeg ik hele spijtbetuigingen van hem maar ik bleef volhouden dat het gewoon echt klaar is nu, en dat ik 't niet meer wil. Voelt rot, maar wel het beste. Nu nog volhouden.

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 20:36 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Ja precies. M'n hart wil gewoon dat ik bij hem ben, maar m'n verstand roept echt kei-, en keihard dat ik bij hem weg moet blijven en dat dit het beste is. Needs time.. cliché, maar wel waar.

Nee maar het feit dat jij voor jezelf weet dat zij die kans gewoon niet meer KRIJGT van JOU, dat is voor jouzelf al heel goed denk ik. Toch weer een vorm van grenzen stellen, maar die ook gewoon aanhouden deze keer.
Moet zeggen dat ik daar nog niet zo goed in ben. Bij mij is het echt van 'als een man niet van mij houdt zoals ik van hem hou dan kan hij het bekijken' tot 'als een man mij EEN keer slaat dan is het echt meteen over' gegaan, en steeds weer ben ik naar hem terug gegaan. Wat dat betreft ben ik echt teleurgesteld in mezelf.

Ik ben nu wel op de goede weg gelukkig, en het doet me goed dat zelf te beseffen. Gisteravond kreeg ik hele spijtbetuigingen van hem maar ik bleef volhouden dat het gewoon echt klaar is nu, en dat ik 't niet meer wil. Voelt rot, maar wel het beste. Nu nog volhouden.

Goed volgehouden

Tsja, liefde maakt blind. Mijn ex was vreemdgegaan, maar ik gaf haar nog een kans. Ik zou dat van te voren nooit hebben gedaan, maar m'n gevoel gaf haar het voordeel van de twijfel. Uiteindelijk heeft ze besloten dat ze verliefd was op hem en niet meer op mij.. Toen maakte zij het dus uit..

Help me herinneren dat als ik ooit nog zoiets meemaak, ik geen tweede kans geef. Achteraf had ik dat nu ook nooit moeten doen. Ik had het beter uit kunnen maken en stel dat ze me terug wilde, dan had ZIJ die moeite moeten doen en niet ik.. Bah. Maar inderdaad, nu krijgt ze geen kans meer en dat is mijn eigen beslissing Net zoals het jouw beslissing is om hem niet meer te willen. En daar moet je nu aan vasthouden !

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 20:45 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Goed volgehouden

Tsja, liefde maakt blind. Mijn ex was vreemdgegaan, maar ik gaf haar nog een kans. Ik zou dat van te voren nooit hebben gedaan, maar m'n gevoel gaf haar het voordeel van de twijfel. Uiteindelijk heeft ze besloten dat ze verliefd was op hem en niet meer op mij.. Toen maakte zij het dus uit..

Help me herinneren dat als ik ooit nog zoiets meemaak, ik geen tweede kans geef. Achteraf had ik dat nu ook nooit moeten doen. Ik had het beter uit kunnen maken en stel dat ze me terug wilde, dan had ZIJ die moeite moeten doen en niet ik.. Bah. Maar inderdaad, nu krijgt ze geen kans meer en dat is mijn eigen beslissing Net zoals het jouw beslissing is om hem niet meer te willen. En daar moet je nu aan vasthouden !

Inderdaad, dan had zij die moeite moeten doen. Ook zoiets, heel herkenbaar. Hij gaf aan mij te missen, en IK ben toen moeite gaan doen voor hem, terwijl dat écht even andersom had gemoeten.

Jij ook volhouden hè? Je kunt het echt wel. En uiteindelijk komen we hier enkel sterker en wijzer uit!

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 21:03 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Inderdaad, dan had zij die moeite moeten doen. Ook zoiets, heel herkenbaar. Hij gaf aan mij te missen, en IK ben toen moeite gaan doen voor hem, terwijl dat écht even andersom had gemoeten.

Jij ook volhouden hè? Je kunt het echt wel. En uiteindelijk komen we hier enkel sterker en wijzer uit!

Uiteraard!

Gaat ons lukken

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 21:29 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Uiteraard!

Gaat ons lukken

Ik ga m'n bed in! Lekker slapen alvast!

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 21:41 schreef maartjeh het volgende:

[..]



Ik ga m'n bed in! Lekker slapen alvast!

Ook weltrusten!

quote:

Op zaterdag 19 december 2009 13:14 schreef Snikch het volgende:

[..]

Misschien een idee om hem gewoon te blokkeren? Ik weet niet precies hoe jij er tegenaan kijkt i.vm. contact met hem houden maar als je toch even afstand van hem neemt, blokkeer hem dan gewoon tijdelijk. Hoef je ook niet bang te zijn dat wanneer er iemand mailt of belt dat hij het is (Wat ik dus elke keer heb als ik me telefoon af hoor gaan).

Maar dat slaat inderdaad nergens op dat mailtje. Ik zou zeggen gewoon verwijderen, blokkeren, en zo weinig mogelijk meer aan denken want als je er op in gaat wordt het alleen maar vervelender volgens mij.

Hij had mij al overal geblokkeerd maar dit moest ie blijkbaar toch nog even kwijt Later mailde hij dat ie t zich amper kon herinneren(zat)Tja. Was er behoorlijk overstuur van, kwam net zelf thuis van stappen dus was ook niet nuchter, een vriend van me is nog speciaal gekomen omdat ik zo aant janken was.

quote:

Op zondag 20 december 2009 10:57 schreef Jumping-Skippy het volgende:

[..]

Wat een klootzak!

Gelukkig heb ik nu nooit meer contact met mijn "ex" en zit ik nu ook op geen enkele manier meer aan hem vast.
En toch ben ik een klein beetje in de rouw omdat ik gisteren een foto op internet had opgezocht van hoe hij vroeger was (nog lief en meelevend) en die jongen ben ik nu toch echt kwijt. Ook al is hij mij niet waard en is hij een rotzak geworden, toch mis ik die jongen van toen een beetje.
Maar dat is allemaal onderdeel van het verwerkingsproces en ik hang er dan ook zeker geen oordeel aan van "kijk nou eens wat hij mij heeft aangedaan, dit hoort niet."
Ik laat het komen zoals het komt.

Deels herkenbaar. Ik zag gisteren nog een foto van haar van een paar jaar geleden. Ik merkte dat ik me afvroeg waar mijn serene schoonheid van toen gebleven is... In het laatste half jaar van de relatie leek het net of ze zichzelf had ingeruild voor een rusteloze en onzekere vrouw...

* EviL_AleX zucht eens diep

Maar dat is het verleden, en daar woon ik niet meer! Deze happy single woont in Hedendorp!

Monsterd meldt zich.

quote:

Op zondag 20 december 2009 11:52 schreef monsterd. het volgende:
Monsterd meldt zich.

wats kebeurt

quote:

Op zondag 20 december 2009 11:52 schreef monsterd. het volgende:
Monsterd meldt zich.

Welkom in het topic waar je liever niet komt.


Ik heb vannacht super realistisch over haar gedroomd, ik dacht weer dat ze naast me lag toen ik wakker werd. Dit wordt een bluesy sunday. Maar toch voel ik me nog wel redelijk goed, ik begin steeds meer te beseffen dat het beter is zo.

Succes met de zondag alvast allemaal Echt binnen-zit-weer.

Ik wil naar t ziekenhuis bij een vriendin op bezoek maar dat kloteweer en vanaaf met een hele groep bios zal ook wel niet doorgaan, nu zal t wel een baal pieker en verdrietige zondag worden vdomme

Ik heb vannacht ook weer weer over haar gedroomd net als rijsttafel
Dan wordt wel weer lekker k wakker.
Ik denk dat ik zo maar even de kast in de kamer opnieuw ga inrichten, die staat al een tijd er zo bij sinds Ze is vertrokken, met alle gaten in de indeling, en achter gebleven spullen van haar.
Hoop dat ik er niet veel meer bij stil ga staan dan alleen de kast even opnieuw inrichten.

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:07 schreef achi het volgende:
Ik heb vannacht ook weer weer over haar gedroomd net als rijsttafel
Dan wordt wel weer lekker k wakker.
Ik denk dat ik zo maar even de kast in de kamer opnieuw ga inrichten, die staat al een tijd er zo bij sinds Ze is vertrokken, met alle gaten in de indeling, en achter gebleven spullen van haar.
Hoop dat ik er niet veel meer bij stil ga staan dan alleen de kast even opnieuw inrichten.

Verstandig! Bij mij luchtte het in ieder geval heel erg op om de inrichting van ons huis te veranderen.

Die dromen zijn echt dodelijk ja. Zelf zit ik nu ook weer met levensechte dagdromen over mijn ex (net iets anders ). Die sneeuw enzo, is echt iets wat zij leuk zou vinden, of waarschijnlijk vindt op dit moment.
En mijn plannen zijn door deze sneeuwstorm weer door de war geschopt dus vele afleiding zal er ook wel niet van komen.. Al 2 kansen om weer onder de mensen te komen (onbekende bedoel ik dan) die mislukken..

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:22 schreef Snikch het volgende:
Die dromen zijn echt dodelijk ja. Zelf zit ik nu ook weer met levensechte dagdromen over mijn ex (net iets anders ). Die sneeuw enzo, is echt iets wat zij leuk zou vinden, of waarschijnlijk vindt op dit moment.
En mijn plannen zijn door deze sneeuwstorm weer door de war geschopt dus vele afleiding zal er ook wel niet van komen.. Al 2 kansen om weer onder de mensen te komen (onbekende bedoel ik dan) die mislukken..

Er zouden hier een paar maten langskomen, maar ook hier sneeuwt het te hard. En dan al helemaal voor de NS.

Wat zal ik nu eens gaan doen op deze zondag...

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:07 schreef achi het volgende:
Ik heb vannacht ook weer weer over haar gedroomd net als rijsttafel
Dan wordt wel weer lekker k wakker.
Ik denk dat ik zo maar even de kast in de kamer opnieuw ga inrichten, die staat al een tijd er zo bij sinds Ze is vertrokken, met alle gaten in de indeling, en achter gebleven spullen van haar.
Hoop dat ik er niet veel meer bij stil ga staan dan alleen de kast even opnieuw inrichten.

Goed plan inderdaad!
Ik voelde ook een rotte zondag opkomen, maar een wandeling door een dik pak sneeuw met m'n hondjes deed me goed, en het hele huis opruimen, schoonmaken en veel zooi weggooien, ook!

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:38 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Goed plan inderdaad!
Ik voelde ook een rotte zondag opkomen, maar een wandeling door een dik pak sneeuw met m'n hondjes deed me goed, en het hele huis opruimen, schoonmaken en veel zooi weggooien, ook!

Daar ga ik ook maar eens mee verder. Maar eerst!.... erwtensoep

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:39 schreef rijsttafel het volgende:

[..]



Daar ga ik ook maar eens mee verder. Maar eerst!.... erwtensoep

Kan zo heerlijk zijn hè, opruimen en poetsen. Werkt soms echt geestverruimend. En nu ruikt heel het huis lekker fris. Heb alleen geen zin om de was te doen.. want de droger staat in de garage en dat betekent dat ik dan door de sneeuw en kou steeds de was moet brengen en halen..

Lekker! Met rookworst?

Nou, ik mag me ook bij de ongelukkigen scharen. Misschien dat het helpt om het van me af te schrijven. Mijn (ex)vriendin is 3 maanden naar australie geweest. Nu ze terug is, pas een paar dagen, heeft ze me verteld dat ze langer en voor onbepaalde tijd wil reizen over de hele wereld, omdat ze heel sterk het gevoel heeft dat ze dat moet doen. Ikzelf vindt reizen wel leuk maar ik zie het niet zitten om maanden van huis weg te zijn, dus meegaan is voor mij geen optie, plus het feit dat ik een baan heb en andere verplichtingen. Ik zou het heel zwaar hebben als ze zo lang weg zou zijn terwijl we een relatie hebben, en zij wil ook liever geen strings hebben als ze daar zit. Ze vond juist het gevoel van geen verantwoordelijkheden daar heel geweldig. We hebben er nu 2 dagen geleden een punt achter gezet, omdat ik het ook niet zie zitten om toneel te spelen tot het moment dat ze weer weggaat. Maar toen ik wegging was het in ene zo definitief, wat een k gevoel zeg. 5 jaar hebben we een relatie gehad, ze is naast mijn vriendin ook mijn beste vriendin. Het idee dat we geen relatie meer hebbn en dat we nooit meer de dingen zullen doen die we altijd deden doet echt heel veel pijn. Ze belde nadat ik bij haar weg was gegaan m'n zus op en vertelde dat ze misschien een grote fout had gemaakt door er een eind aan te maken. Ik kan er nu alleen maar aan denken dat ze me belt of smst, of zelfs mailt. Ik weet niet wat ik moet doen, moet ik me er op focussen om er overheen te komen of wachten tot ik wat van haar hoor. We zijn niet met ruzie ofzo uit elkaar gegaan dus het is zo moeilijk om te accepteren dat dit het is. En ja, het is pas een paar dagen geleden, tijd zal z'n werk doen. Maar gvd wat is dit zuur. De tijd gaat zo langzaam, en dit beperkte winterse weer zorgt er voor dat ik niet andere dingen kan gaan doen om de tijd te doden .

sigh

Ik ga eens wandelen en nadenken. Daarna misschien nog aan de studie. Tot nu toe ben ik relatief dipvrij.

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:43 schreef KTC76 het volgende:
Nou, ik mag me ook bij de ongelukkigen scharen. Misschien dat het helpt om het van me af te schrijven. Mijn (ex)vriendin is 3 maanden naar australie geweest. Nu ze terug is, pas een paar dagen, heeft ze me verteld dat ze langer en voor onbepaalde tijd wil reizen over de hele wereld, omdat ze heel sterk het gevoel heeft dat ze dat moet doen. Ikzelf vindt reizen wel leuk maar ik zie het niet zitten om maanden van huis weg te zijn, dus meegaan is voor mij geen optie, plus het feit dat ik een baan heb en andere verplichtingen. Ik zou het heel zwaar hebben als ze zo lang weg zou zijn terwijl we een relatie hebben, en zij wil ook liever geen strings hebben als ze daar zit. Ze vond juist het gevoel van geen verantwoordelijkheden daar heel geweldig. We hebben er nu 2 dagen geleden een punt achter gezet, omdat ik het ook niet zie zitten om toneel te spelen tot het moment dat ze weer weggaat. Maar toen ik wegging was het in ene zo definitief, wat een k gevoel zeg. 5 jaar hebben we een relatie gehad, ze is naast mijn vriendin ook mijn beste vriendin. Het idee dat we geen relatie meer hebbn en dat we nooit meer de dingen zullen doen die we altijd deden doet echt heel veel pijn. Ze belde nadat ik bij haar weg was gegaan m'n zus op en vertelde dat ze misschien een grote fout had gemaakt door er een eind aan te maken. Ik kan er nu alleen maar aan denken dat ze me belt of smst, of zelfs mailt. Ik weet niet wat ik moet doen, moet ik me er op focussen om er overheen te komen of wachten tot ik wat van haar hoor. We zijn niet met ruzie ofzo uit elkaar gegaan dus het is zo moeilijk om te accepteren dat dit het is. En ja, het is pas een paar dagen geleden, tijd zal z'n werk doen. Maar gvd wat is dit zuur. De tijd gaat zo langzaam, en dit beperkte winterse weer zorgt er voor dat ik niet andere dingen kan gaan doen om de tijd te doden .

sigh

Vertoont gelijkenissen met mijn verhaal. Sterkte kerel...

Ja, sterkte!
Wat een klotesituatie zeg.. ik herken het wel een beetje, van dat reizen en zelf achterblijven. Ik had dat ook niet gekund..

Afgelopen vrijdag mn verjaardag gevierd waar dus voor het hele voorval met ex en beste vriend zij ook waren uitgenodigd.

Ex had al te kennen gegeven niet te komen en die "beste vriend" heb ik nog steeds niks van gehoord en die is dus ook niet geweest.

Ondanks dat was het toch beregezellig met de rest van mn vrienden
Gister verjaardag bij de buren gehad, dus dat was ook goeie en vanmiddag komt een vriend met zn vriendin hier langs en dan kijken we dat we ergens een biertje gaan drinken, dus vandaag krijg ik ook wel weer prima om

Ik mis haar steeds minder. Iemand die zo met mijn gevoelend meent te moeten om gaan kan wmb de spreekwoordelijke vlektyfus krijgen. Veel plezier met je leven verder, ik maak er geen deel meer van uit

Long time reader, first time writer in this topic. Anywayz:

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:43 schreef KTC76 het volgende:
Nou, ik mag me ook bij de ongelukkigen scharen. Misschien dat het helpt om het van me af te schrijven. Mijn (ex)vriendin is 3 maanden naar australie geweest. Nu ze terug is, pas een paar dagen, heeft ze me verteld dat ze langer en voor onbepaalde tijd wil reizen over de hele wereld, omdat ze heel sterk het gevoel heeft dat ze dat moet doen. Ikzelf vindt reizen wel leuk maar ik zie het niet zitten om maanden van huis weg te zijn, dus meegaan is voor mij geen optie, plus het feit dat ik een baan heb en andere verplichtingen. Ik zou het heel zwaar hebben als ze zo lang weg zou zijn terwijl we een relatie hebben, en zij wil ook liever geen strings hebben als ze daar zit. Ze vond juist het gevoel van geen verantwoordelijkheden daar heel geweldig. We hebben er nu 2 dagen geleden een punt achter gezet, omdat ik het ook niet zie zitten om toneel te spelen tot het moment dat ze weer weggaat. Maar toen ik wegging was het in ene zo definitief, wat een k gevoel zeg. 5 jaar hebben we een relatie gehad, ze is naast mijn vriendin ook mijn beste vriendin. Het idee dat we geen relatie meer hebbn en dat we nooit meer de dingen zullen doen die we altijd deden doet echt heel veel pijn. Ze belde nadat ik bij haar weg was gegaan m'n zus op en vertelde dat ze misschien een grote fout had gemaakt door er een eind aan te maken. Ik kan er nu alleen maar aan denken dat ze me belt of smst, of zelfs mailt. Ik weet niet wat ik moet doen, moet ik me er op focussen om er overheen te komen of wachten tot ik wat van haar hoor. We zijn niet met ruzie ofzo uit elkaar gegaan dus het is zo moeilijk om te accepteren dat dit het is. En ja, het is pas een paar dagen geleden, tijd zal z'n werk doen. Maar gvd wat is dit zuur. De tijd gaat zo langzaam, en dit beperkte winterse weer zorgt er voor dat ik niet andere dingen kan gaan doen om de tijd te doden .

sigh

Ik kan mij een beetje verplaatsen in jouw situatie. Heb zelf namelijk onlangs iets soortgelijks meegemaakt. Of eigenlijk het enige wat wij delen is, is dat onze vriendin besloten heeft ( geef toe, daar hebben wij uiteindelijk totaal geen inbreng in gehad) om er een punt achter te zetten. Voor wat voor reden dan ook.

Op het moment dat zij en al haar spulletjes weg waren, viel het kwartje pas echt. Ik heb geloof ik twee uur onder de douche staan janken. Nou ben ik een emotioneel geblokkeerd persoon, dus dat vond ik al heel wat. Heb daarna ook veel discussies met mezelf gehad:

Wat wil ik?
Wil ik haar terug?
Wil ik verder?

Het voordeel van mijn emotionele stoornis is dat ik op het moment van besluiten, iets compleet weg kan stoppen, en dan weer door met mijn leven. Alleen dat emotieloze was juist iets wat ons uit elkaar had gedreven.

Dus ik besloot om de pijn toe te laten, en die te voelen. Was best heftig.

Maar laat ik nou eindelijk eens op het punt komen waarop ik iets nuttigs kan melden aan KTC (of helemaal niet, haha).

Ik had voor mezelf besloten dat ik haar niet wilde vergeten. Sterker nog, ik wilde haar zelfs terug. Ik heb gewoon een paar keer een mailtje naar haar gestuurd met hoe ik mij voelde, wat er door mij heen ging, etc etc. Want ik wist namelijk ook via een vriend dat ze het zwaar had, en mij eigenlijk liever niet kwijtwilde.

Long story short, we zijn nu alweer een tijdje bij elkaar waar we allebei erg blij mee zijn.

Het hang er misschien een beetje van af wat beide personen willen.

Wil jij haar terug? Wil jij verder?
Wil zij jouw weer terug? Is ze bereid om die 'vrijheid' van het reizen op te geven? Is dat het haar waard?

'Pas als je weet waar je heen wilt, kun je de juiste afslag kiezen' - Boxie G.

quote:

'Pas als je weet waar je heen wilt, kun je de juiste afslag kiezen' - Boxie G.

'En tot die tijd is het gewoon een beetje doelloos rondrijden' - vosss

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:01 schreef Boxie_G het volgende:
Long time reader, first time writer in this topic. Anywayz:
[..]

Ik kan mij een beetje verplaatsen in jouw situatie. Heb zelf namelijk onlangs iets soortgelijks meegemaakt. Of eigenlijk het enige wat wij delen is, is dat onze vriendin besloten heeft ( geef toe, daar hebben wij uiteindelijk totaal geen inbreng in gehad) om er een punt achter te zetten. Voor wat voor reden dan ook.

Op het moment dat zij en al haar spulletjes weg waren, viel het kwartje pas echt. Ik heb geloof ik twee uur onder de douche staan janken. Nou ben ik een emotioneel geblokkeerd persoon, dus dat vond ik al heel wat. Heb daarna ook veel discussies met mezelf gehad:

Wat wil ik?
Wil ik haar terug?
Wil ik verder?

Het voordeel van mijn emotionele stoornis is dat ik op het moment van besluiten, iets compleet weg kan stoppen, en dan weer door met mijn leven. Alleen dat emotieloze was juist iets wat ons uit elkaar had gedreven.

Dus ik besloot om de pijn toe te laten, en die te voelen. Was best heftig.

Maar laat ik nou eindelijk eens op het punt komen waarop ik iets nuttigs kan melden aan KTC (of helemaal niet, haha).

Ik had voor mezelf besloten dat ik haar niet wilde vergeten. Sterker nog, ik wilde haar zelfs terug. Ik heb gewoon een paar keer een mailtje naar haar gestuurd met hoe ik mij voelde, wat er door mij heen ging, etc etc. Want ik wist namelijk ook via een vriend dat ze het zwaar had, en mij eigenlijk liever niet kwijtwilde.

Long story short, we zijn nu alweer een tijdje bij elkaar waar we allebei erg blij mee zijn.

Het hang er misschien een beetje van af wat beide personen willen.

Wil jij haar terug? Wil jij verder?
Wil zij jouw weer terug? Is ze bereid om die 'vrijheid' van het reizen op te geven? Is dat het haar waard?

'Pas als je weet waar je heen wilt, kun je de juiste afslag kiezen' - Boxie G.

een happy ending Mijn ex is ook zo met zn emoties, zijn reacties zijn ook af en toe onbegrijpelijk. Ik heb ook vaker op een happy ending gehoopt en dat we aan onze problemen konden werken maar het lijkt wel of er juist steeds meer drama bijkomt. Hou me ook vast als ik m 1e kerstdag zie met stappen, hij zal me negeren dat weet ik zeker, maar weet niet wat erger is, had gewoon graag gewild dat we iig als vrienden uit elkaar konden gaan maar dat is blijkbaar niet mogelijk.

quote:

Op zondag 20 december 2009 12:42 schreef maartjeh het volgende:

[..]

Kan zo heerlijk zijn hè, opruimen en poetsen. Werkt soms echt geestverruimend. En nu ruikt heel het huis lekker fris. Heb alleen geen zin om de was te doen.. want de droger staat in de garage en dat betekent dat ik dan door de sneeuw en kou steeds de was moet brengen en halen..

Lekker! Met rookworst?

Ja dat werkt echt heel verlossend! Bijna net zo verlossend als gitaar spelen
Nu je het zegt, ik moet de was nog ophangen maar met deze temperaturen duurt het denk ik een week voordat het droog is Helaas heb ik geen droger

Zeker, met extra veel rookworst en stokbrood

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:03 schreef vosss het volgende:

[..]

'En tot die tijd is het gewoon een beetje doelloos rondrijden' - vosss

Nou... Ik hou van metaforen, wat jij?

Heb je wel eens de TomTom aangezet, de route ingetypt, maar omdat je nog niet wist welke kant je op moest gaan, je maar de rondjes bleef rijden op een rotonde?

Als je dat doet, raakt het Navigatiesysteem van slag, en zal je niet de juiste route kunnen geven.

Dus wat doe je? Ja gaat eerst ergens stil staan, nadenken waar je naartoe moet, en dan pas op pad...

(ik zei dat ik van metaforen houd, niet dat ik ze goed uit kon leggen, haha)

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:06 schreef zwartedoos het volgende:

[..]

een happy ending Mijn ex is ook zo met zn emoties, zijn reacties zijn ook af en toe onbegrijpelijk. Ik heb ook vaker op een happy ending gehoopt en dat we aan onze problemen konden werken maar het lijkt wel of er juist steeds meer drama bijkomt.

Héél herkenbaar, en heel pijnlijk is dat..

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:07 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Ja dat werkt echt heel verlossend! Bijna net zo verlossend als gitaar spelen
Nu je het zegt, ik moet de was nog ophangen maar met deze temperaturen duurt het denk ik een week voordat het droog is Helaas heb ik geen droger

Zeker, met extra veel rookworst en stokbrood

JUMMIEEE! Heeft het gesmaakt?
Tsja, ik speel geen gitaar, dus daar kan ik niet over meepraten. Maar ik heb zoiets soortgelijks met zingen.
Enne.. over de verwarming? Ook zo droog!

Ik ga zo eens even kijken of ik nog tot bij het tankstation weet te komen. Mijn sigaretten zijn op

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:16 schreef vosss het volgende:
Ik ga zo eens even kijken of ik nog tot bij het tankstation weet te komen. Mijn sigaretten zijn op

Tsja, ik bedacht me net dat ik ook wel erwtensoep kon gaan maken, alles in huis. Alleen geen rookworst. En zonder rookworst hoef ik 'm niet.

De Super de Boer is hier open vandaag, maar dat zou betekenen dat ik eerst m'n auto moet uitgraven, dan nog bij de SDB moet zien te komen zonder van de weg af te glijden, en dan nog terug thuis te komen.

Dus nee, laat maar.

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:08 schreef Boxie_G het volgende:

[..]

Nou... Ik hou van metaforen, wat jij?

Heb je wel eens de TomTom aangezet, de route ingetypt, maar omdat je nog niet wist welke kant je op moest gaan, je maar de rondjes bleef rijden op een rotonde?

Als je dat doet, raakt het Navigatiesysteem van slag, en zal je niet de juiste route kunnen geven.

Dus wat doe je? Ja gaat eerst ergens stil staan, nadenken waar je naartoe moet, en dan pas op pad...

(ik zei dat ik van metaforen houd, niet dat ik ze goed uit kon leggen, haha)

Ik vind het beter werken wanneer je rijdt met een landkaart en dat je dan niet kan plannen ËN rijden tegelijk.

Meer OT:

Over 2e kansen:
Ik ben nog best bereid haar een kans te geven maar dan zal het toch echt vanuit haar moeten komen. Ik heb al genoeg gevochten en geleden om er mijn eigen energie nog in te steken.

[ Bericht 11% gewijzigd door EviL_AleX op 20-12-2009 13:27:21 ]

quote:

Op zondag 20 december 2009 11:59 schreef zwartedoos het volgende:

[..]

wats kebeurt

Achja, ik denk het gewoonlijke.. altijd maar ruzie. Nu is het denk ik echt klaar.

Gek genoeg, valt het me niet echt zwaar eigenlijk.

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:01 schreef Boxie_G het volgende:
Long time reader, first time writer in this topic. Anywayz:
[..]

Ik kan mij een beetje verplaatsen in jouw situatie. Heb zelf namelijk onlangs iets soortgelijks meegemaakt. Of eigenlijk het enige wat wij delen is, is dat onze vriendin besloten heeft ( geef toe, daar hebben wij uiteindelijk totaal geen inbreng in gehad) om er een punt achter te zetten. Voor wat voor reden dan ook.

Op het moment dat zij en al haar spulletjes weg waren, viel het kwartje pas echt. Ik heb geloof ik twee uur onder de douche staan janken. Nou ben ik een emotioneel geblokkeerd persoon, dus dat vond ik al heel wat. Heb daarna ook veel discussies met mezelf gehad:

Wat wil ik?
Wil ik haar terug?
Wil ik verder?

Het voordeel van mijn emotionele stoornis is dat ik op het moment van besluiten, iets compleet weg kan stoppen, en dan weer door met mijn leven. Alleen dat emotieloze was juist iets wat ons uit elkaar had gedreven.

Dus ik besloot om de pijn toe te laten, en die te voelen. Was best heftig.

Maar laat ik nou eindelijk eens op het punt komen waarop ik iets nuttigs kan melden aan KTC (of helemaal niet, haha).

Ik had voor mezelf besloten dat ik haar niet wilde vergeten. Sterker nog, ik wilde haar zelfs terug. Ik heb gewoon een paar keer een mailtje naar haar gestuurd met hoe ik mij voelde, wat er door mij heen ging, etc etc. Want ik wist namelijk ook via een vriend dat ze het zwaar had, en mij eigenlijk liever niet kwijtwilde.

Long story short, we zijn nu alweer een tijdje bij elkaar waar we allebei erg blij mee zijn.

Het hang er misschien een beetje van af wat beide personen willen.

Wil jij haar terug? Wil jij verder?
Wil zij jouw weer terug? Is ze bereid om die 'vrijheid' van het reizen op te geven? Is dat het haar waard?

'Pas als je weet waar je heen wilt, kun je de juiste afslag kiezen' - Boxie G.

Weer een lang verhaal

Eensch met het punt dat mijn ex (laat ik maar van ex uitgaan) het door het maken van haar keuze om te willen reizen ook de keuze heeft gemaakt om een punt achter onze relatie te zetten. Nu moet ik wel zeggen dat toen ze zei dat ze langdurig en voor onbepaalde tijd wilde reizen, IK meteen degene was die zei dat we er een punt achter moesten zetten. Dat was dan wel een verdedigingsmechanisme denk ik, want ik wilde natuurlijk helemaal niet dat ze weer wegging, maar misschien heb ik haar zo op ideeen gebracht.

Voor mij is het dus allemaal nog erg vers. Ze is afgelopen woensdag teruggekomen en vrijdag hebben we dus gezegd dat we er een punt achter zetten. Moet tussendoor even zeggen dat dit topic, incl. reacties, me al enigzins helpt. Jouw verhaal zou wel een ideaalplaatje zijn. Maar er zijn een heleboel dingen waardoor ik die vragen niet in een keer kan beantwoorden. Waar ik waarde aan hechtte in onze relatie was het wederzijdse gevoel van liefde dat we hadden. Nu weet ik niet of het door de jetlag kwam ofzo, maar ik miste die klik wel toen ze de gate uit kwam lopen, ondanks dat ze me met tranen in de ogen omhelste en kuste. Ook zat ze zelf al sinds een week na haar aankomst in australie met het gevoel dat ze meer wil reizen. Misschien voelde ik me onbewust zelf anders omdat ik me al aan het voorbereiden was op het gesprek dat zou komen omdat ze al had gezegd dat ze het met me over reizen wilde hebben. Had al ergens een gevoel dat het geen fijn gesprek zou zijn. We hadden ook plannen in de trend van huisje, boompje, beestje. Woon nog thuis (23), ben net pas afgestudeerd, en we zouden gaan samenwonen.Ook dat is dus van de baan.

Ik ben zelf ook min of meer in staat dingen weg te stoppen en me er van af te sluiten. Daarom voel ik me het ene moment euphorisch en het andere moment ontzettend down, omdat ik ook niet de afgelopen periode van 5 jaar wil afsluiten. Ook vanwege het feit dat ik niet weet wat ze zelf nog precies voelt en wil weet ik niet wat ik zelf wil of moet. Door er een punt achter onze relatie te zetten verliest ze natuurlijk ook de band met mijn ouders, zus, nichtje van 1 en onze gezamenlijke vrienden (die meer mijn vrienden zijn). Als ik terugkom bij haar wil ik dat ze bij me terugkomt vanwege mij en niet vanwege al het andere. Als ik haar bel om dit allemaal te vragen ben ik gewoon niet in staat om een zinnig gesprek over onze toekomst te voeren. Heb haar overigens vanacht nog gemailed want ik vraag me sowieso af of het wil goed voor haar is om nog langer te reizen, ik heb het idee dat ze vlucht. Als ik er zo over denk krijg ik meer het idee dat het misschien wel beter is zo omdat onze relatie niet in balans was (lekker wazige uitspraak, begin op m'n moeder te lijken).

Je laatste zin zet alles in een goed perspectief, bedankt voor je advies! Ik ga nu de sneeuw maar trotseren om even in de sportschool stoom uit te blazen.

Nou, ik ben weer terug.

Even sigaretten halen bij het tankstation 1KM verderop.
Ik had beter kunnen gaan lopen

Ik heb er denk ik inclusief auto sneeuwvrij maken 25 minuten over gedaan

quote:

Op zondag 20 december 2009 14:12 schreef vosss het volgende:
Nou, ik ben weer terug.

Even sigaretten halen bij het tankstation 1KM verderop.
Ik had beter kunnen gaan lopen

Ik heb er denk ik inclusief auto sneeuwvrij maken 25 minuten over gedaan

Ik zit zonder, maar ik blijf lekker binnen vandaag.

quote:

Op zondag 20 december 2009 13:14 schreef maartjeh het volgende:

[..]

JUMMIEEE! Heeft het gesmaakt?
Tsja, ik speel geen gitaar, dus daar kan ik niet over meepraten. Maar ik heb zoiets soortgelijks met zingen.
Enne.. over de verwarming? Ook zo droog!

t was wat dun, maar wel lekker. Extra lekker omdat m'n ex het nooit lustte
Zingen is ook leuk, ookal kan ik daar helemaal niks van.

quote:

Op zondag 20 december 2009 14:14 schreef ThunderBitch het volgende:

[..]

Ik zit zonder, maar ik blijf lekker binnen vandaag.

Voor sigaretten zou ik het niet doen, maar ik moet zo echt naar buiten om brood voor morgen te halen... Koud

quote:

Op zondag 20 december 2009 14:19 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

t was wat dun, maar wel lekker. Extra lekker omdat m'n ex het nooit lustte
Zingen is ook leuk, ookal kan ik daar helemaal niks van.
[..]

Voor sigaretten zou ik het niet doen, maar ik moet zo echt naar buiten om brood voor morgen te halen... Koud

Sterkte ermee. Wat moet, moet!

Zo de kast is opgeruimd en opnieuw ingedeeld.
Kwam nog een boel spulletjes alleen al in die kast tegen, heb die maar even op 2 stapels aan de kant gezet.
Voelt heel vreemd dit, aan de ene kant voel ik me wel rustig er onder op dit moment.
Aan de andere kant heb ik het gevoel alsof ik zo een giga dip kan krijgen.
Zal maar even moeten vol houden tot dinsdag in elk geval, dan komt ze langs, en dan zal ik haar voor het eerst weer sinds 2 weken spreken.
Hut dwalen mijn gedachtes nu toch weer naar haar af nu ik gewoon even rustig zit.
Dan maar toch even de deur uit de sneeuw in.

Ik vraag me soms af of ik haar ooit weer zal spreken. Ze gaf zelf aan dat ze heel erg graag vrienden wilde blijven, maar ik heb niks van haar gehoord sinds het uit is, op 1 gesprekje op MSN na ongeveer een maandje geleden. Nja, raar...

Ook mooi. Krijg net telefoon van zusje van mn ex dat mn ex gehoord heeft van de ex van mn beste vriend dat ik tijdens mijn relatie vreemd ben gegaan met het zusje van mijn ex !

Godsklere, wat een debiel wijf. Waaorm zou zij zoiets roepen en wat denkt ze er mee te bereiken?

Schiet mij maar lek. En mijn ex heeft dus lopen flikflooien met haar ex, die beste vriend van mij.

En nu heb ik het ineens gevreten en zou ik vreemd gegaan zijn met het zusje van mijn ex

De verhalen worden steeds mooier, ik lig dubbel hier

Mafketels met hun idoite verhalen. Ze doen maar. Ik ga lekker naar de kroeg zometeen

quote:

Op zondag 20 december 2009 15:29 schreef EviL_AleX het volgende:
Ik vraag me soms af of ik haar ooit weer zal spreken. Ze gaf zelf aan dat ze heel erg graag vrienden wilde blijven, maar ik heb niks van haar gehoord sinds het uit is, op 1 gesprekje op MSN na ongeveer een maandje geleden. Nja, raar...

Ach die van mij riep keihard dat ze vrienden wilde blijven, maar enige wat ze vanaf dat moment deed was naai streken leveren en liegen. Kortom ze willen het misschien wel, maar kunnen het zelf simpelweg niet. Die van jouw kiest ervoor om even rust te nemen en die van mij om zich als een bitch te gedragen. Wat heb je liever?

_{Man sneeuwt hier als een gek, net alsof er nog niet genoeg lag}

Whuttttt?! Wat een verhalen Vosss! Daar is over nagedacht. Lach er maar gewoon om inderdaad.


Hè bah, mijn ex smst me net weer.. bagger.

quote:

Op zondag 20 december 2009 15:35 schreef Swatfire het volgende:

[..]

Ach die van mij riep keihard dat ze vrienden wilde blijven, maar enige wat ze vanaf dat moment deed was naai streken leveren en liegen. Kortom ze willen het misschien wel, maar kunnen het zelf simpelweg niet. Die van jouw kiest ervoor om even rust te nemen en die van mij om zich als een bitch te gedragen. Wat heb je liever?

_{Man sneeuwt hier als een gek, net alsof er nog niet genoeg lag}

Mijne wil wel vrienden blijven maar ik moet nog kijken of ik dat zelf wel kan. Maar dat zie ik wel wanneer ik er aan toe ben, tot dan geen / zo min mogelijk contact.