De kunst van het loslaten van je ex. - deel 100

quote:

Op maandag 7 december 2009 00:38 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Die terugvallen heb ik soms ook nog eens. Maar ze zijn wel minder en ook veel minder intensief. Helaas kan ik je geen vaststaand tijdschema overhandigen. Ik zit ook in een huis waar ik eigenlijk niet meer wil zitten. Verhuizen is de enige optie dan. Gelukkig ben ik uiterlijk dit voorjaar weg.

En top dat je een goed weekend hebt gehad!

Blij om te horen dat het minder wordt. Dat kan ik me ook wel voorstellen.. maar het blijft vast nog wel een tijdje kut.

Ik wil het nog een tijdje aankijken hoe het in dit huis gaat. Ik laat me ook niet zomaar 'wegjagen' doordat ik mezelf hier tegenkom. Ik zal het interieur eens veranderen, misschien helpt dat

tvp

Het loslaten betreft niet alleen je ex maar ook gelijk de hele familie blijkbaar. Mijn ex-schoonouders passen altijd op maandag op, maar nu doen zij dat niet meer.
Kreeg gisterenavond een smsje breng eerst de oudste naar school en daarna de kleine naar jou. Ik reageerde dat ik moest werken en dat was dan mijn probleem was hun antwoord.
Ze begrijpen geloof ik niet dat hun kleinkinderen hier de dupe van zijn. Ontzettend kinderachtig, maar ze krijgen mij niet stuk hoor.
Ik word hier alleen sterker door.

quote:

Op maandag 7 december 2009 09:08 schreef Kwartje7 het volgende:
Het loslaten betreft niet alleen je ex maar ook gelijk de hele familie blijkbaar. Mijn ex-schoonouders passen altijd op maandag op, maar nu doen zij dat niet meer.
Kreeg gisterenavond een smsje breng eerst de oudste naar school en daarna de kleine naar jou. Ik reageerde dat ik moest werken en dat was dan mijn probleem was hun antwoord.
Ze begrijpen geloof ik niet dat hun kleinkinderen hier de dupe van zijn. Ontzettend kinderachtig, maar ze krijgen mij niet stuk hoor.
Ik word hier alleen sterker door.

Dat is de goede instelling. Zo word je alleen maar zelfstandiger, en dus sterker! Goed bezig!

quote:

Op zondag 6 december 2009 23:03 schreef Barbusse het volgende:
@Snikch: ik wil je niet beledigen hoor, maar je klinkt een beetje als m'n ex. Chronisch ontevreden over jezelf zijn terwijl daar eigenlijk geen reden voor is.
_{Oh, shit. De vergelijking is eigenlijk best wel beledigend. Mijn excuus}

Zet je favoriete muziek op, trek 'n biertje open en accepteer dat je alleen bent. Vrienden, een nieuwe liefde...dat zijn toevoegingen, geen verplichtingen voor geluk.

Haha, nou ik zal maar tussen de beledigingen doorlezen dan . Maar ik weet dat je gelijk hebt, het was ook mijn doel om met mezelf gelukkig te worden maar ik moet zeggen dat een beetje een sociaal leven daar wel behoorlijk bij zou helpen . Gelukkig heb ik me de afgelopen maand redelijk kunnen vinden bij mijn vrienden. Maar dat is wel alleen op zaterdagavond meestal, tussendoor hoor ik er niet altijd evenveel van bij de meeste, is wel jammer vind ik maar goed.


Eerste deel daarvan heb ik vanochtend in de trein geprobeerd. Gewoon geen zorgen maken om al die mensen om me heen maar in mijn hoofd bedenken wat ik zou KUNNEN zeggen. En ik moet zeggen dat het wel een fijn gevoel geeft, geen druk van mezelf om daadwerkelijk iets te zeggen maar toch voor mezelf een beetje oefnen hoe je een gesprekje zou kunnen beginnen in mijn hoofd.
Klinkt waarschijnlijk erg stom maar goed . Daarmee zit ik in ieder geval niet mezelf te pushen . Stap 2 kan ik me ook nog wel in vinden deels, als je iemand langsloopt en die kijkt je aan kun je best vriendelijk 'hey' zeggen, of als iemand niest gewoon 'gezondheid' zeg maar. Maar goed, is een kleine hulp in ieder geval, verder volg ik dat 'stappenplan' niet ofzo hoor .

quote:

Op maandag 7 december 2009 00:34 schreef rijsttafel het volgende:
En Snick, je weet het al, maar je moet je er niet zo op focussen. Probeer te genieten van de sociale momenten die je wél hebt, dan gaan de eenzame momenten ook een stuk beter. Op de manier dat je er nu tegenaan kijkt, kan je er volgens mij niet echt van genieten. Het is lastig, dat weet ik.. maar je kan het wel En begin bij jezelf.

En je hebt wederom gelijk. Ben ook erg blij dat ik nu voor aanstaande zaterdag al weer wat gepland heb met wat vrienden. Wat ik al zeg, vind het jammer dat ik alleen verder weinig hoor van de maten maar goed, dat zal misschien ook wel weer komen als ik op de zaterdag avonden wat gezelliger doe . Kijk alleen echt op tegen de kerstvakantie, veeeel te veel vrije dagen en veeeel te weinig om te doen.

@ Kwartje7: Vind het goed om te horen dat je al zo ver gekomen bent !! Wel klote inderdaad dat de kinderen er onder moeten leiden want dat is vast niet goed voor ze dat hun opa en oma zo doen nee. Maar dat je er zelf beter mee om kan gaan en er sterker van wordt is ook heel belangrijk voor je kinderen hoor dus dat komt wel goed !

Zaterdag is m'n ex bij me geweest. hij kwam nog ff de laatste spullen terugbrengen.
Ik heb er heel erg over zitten denken om het contact (tijdelijk) te verbreken om zo het loslaten minder lastig te maken, maar ik kwam er niet uit. Dus besloot ik eerst maar zijn bezoekje af te wachten.
En het was dus echt gezellig...
Ik weet dat ik het me misschien moeilijker maak zo, maar ik wil het contact met hem niet kwijt. Het is wel duidelijk zo, ik weet dat het over is en dat het niks meer wordt, maar het contact wat we nu hebben is te leuk om weg te gooien.

Zaterdagavond wezen stappen. Was erg gezellig en erg goed voor m'n ego
Ik had ook een beetje een ik-ben-oud-en-niemand-vind-mij-leuk-dipje, en ik heb gemerkt dat dat allemaal best mee valt. Ik ben helemaal niet te oud om te gaan stappen en uit m'n plaat te gaan!

quote:

Op maandag 7 december 2009 09:42 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Dat is de goede instelling. Zo word je alleen maar zelfstandiger, en dus sterker! Goed bezig!

Maar het doet wel pijn hoor. En niet zo'n klein beetje ook. Ik zie ze toch als mijn ouders. Ik besprak alles met ze. Ik wist wel dat het contact anders zou worden, maar zo, nee dat had ik niet verwacht.

Zoals ik had gezegd, ik word hier alleen maar sterker (en harder) van. En ze komen zichzelf nog wel tegen. Het contact met hun kleinkinderen wordt nu ook alleen maar minder. En zoals bij elke scheiding zijn de kinderen de dupe.

quote:

Op maandag 7 december 2009 10:35 schreef Kwartje7 het volgende:

[..]

Maar het doet wel pijn hoor. En niet zo'n klein beetje ook. Ik zie ze toch als mijn ouders. Ik besprak alles met ze. Ik wist wel dat het contact anders zou worden, maar zo, nee dat had ik niet verwacht.

Zoals ik had gezegd, ik word hier alleen maar sterker (en harder) van. En ze komen zichzelf nog wel tegen. Het contact met hun kleinkinderen wordt nu ook alleen maar minder. En zoals bij elke scheiding zijn de kinderen de dupe.

Zorg er vooral voor dat ze zichzelf niet de schuld geven van de scheiding. Daar zijn kinderen buitengewoon goed in. Ik kan het weten, ik kom zelf uit een gezin waar de ouders gescheiden zijn.

En pijn zal het sowieso doen, maar we hebben onze hersenen om ons niet daardoor te laten overheersen.

quote:

Op maandag 7 december 2009 10:35 schreef Kwartje7 het volgende:

[..]

Maar het doet wel pijn hoor. En niet zo'n klein beetje ook. Ik zie ze toch als mijn ouders. Ik besprak alles met ze. Ik wist wel dat het contact anders zou worden, maar zo, nee dat had ik niet verwacht.

Zoals ik had gezegd, ik word hier alleen maar sterker (en harder) van. En ze komen zichzelf nog wel tegen. Het contact met hun kleinkinderen wordt nu ook alleen maar minder. En zoals bij elke scheiding zijn de kinderen de dupe.

ik bracht gisteravond m'n zoontrje weer naar z'n moeder, en het viel me weer op hoe hij (2,5j) met een vreemd gezicht vanaf een afstandje naar ons stond te kijken... man, wat zou ik graag weten wat er in zijn hoofdje omgaat

En dat contact met schoonfamilie herken ik. Ben 1x bij ze langs geweest sinds de breuk maar ze verder niet gezien of gesproken. Alleen m'n zwager (vriend van zus van ex) spreek ik nog regelmatig, de rest hult zich in stilzwijgen.
Aan de andere kant: mijn familie laat ook niks van zich horen richting m'n ex, op m'n schoonzusje na.
Ik denk dat dat redelijk normaal is, maar niet meer op je kleinkinderen op willen passen vind ik dan wel weer sneu.

quote:

Op maandag 7 december 2009 10:51 schreef Barbusse het volgende:
@Snikch: als je in de kroeg gaat lullen zoals je hier post zul je aan sociaal contact geen gebrek hebben btw. Ik zou zeggen; overdonder de andere sexe met je verbale hersenspinsels plus a winning smile natuurlijk!

Snikch als je maar niet over je ex begint. Daar zit niemand op te wachten. Ze denken dat je nog niet klaar bent voor een nieuwe relatie. En dat verkleint je kansen.

quote:

Op maandag 7 december 2009 11:04 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Ik zeg toch ook niet dat hij het over hetzelfde onderwerp moet hebben?

Sorry, had het verkeerd gelezen. Niet boos worden jij . Heb mijn bericht al gewijzigd. Ben vandaag niet op mijn best, hè.

quote:

Op maandag 7 december 2009 10:42 schreef Barbusse het volgende:
En hoeveel chocolade heeft evil_alex in huis om de liefde te compenseren? Gezien z'n Devils' Advocate-sig...

Ik ben vooral van de 1e regel + eerste woord 2e regel...

quote:

Op maandag 7 december 2009 11:10 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Ik word niet zo snel boos hoor. Maar ik ben echt van mening dat hij gewoon moet beginnen met een gesprek aangaan, volgens mij kan hij best goed een geanimeerd gesprek aangaan met een leuke meid.
En wie is wel op z'n best op maandag?

Ik had anders graag weer naar mijn werk gegaan vandaag sinds 3 weken. Was er wel aan toe. Lekker een niieuwe campagne gaan leiden.
Klote EX (incl. familie) . Ze verzieken mijn leven op dit moment (voor een klein beetje dan)

Ben zo ongelukkig in de liefde, dat ik alle spelletjes van mijn kleine jongen wint.

quote:

Op maandag 7 december 2009 11:10 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Ik word niet zo snel boos hoor. Maar ik ben echt van mening dat hij gewoon moet beginnen met een gesprek aangaan, volgens mij kan hij best goed een geanimeerd gesprek aangaan met een leuke meid.
En wie is wel op z'n best op maandag?

Haha, thanks voor de tips. En ik weet het kwartje7, meeste dames zullen dat niet waarderen nee , gelukkig praat ik ook niet graag over mijn ex als ik beetje sociaal bezig ben, liever afleiding zoeke.
Maar als ik me op me gemak voel zijn leuke gesprekken ook compleet geen probleem. Wat ik al zeg, met mijn ex kon ik de hele dag gewoon in bed blijve liggen en over van alles en nog wat prate en grappe maken. Maar goed dat zal wel niet zomaar weer gebeuren, met andere lukt dat alleen neit zomaar (bij haar in het begin ook niet hoor, heeft serieus een paar maanden geduurt voordat ik echt open werd tegen haar, dat ik mezelf was).

Maar goed ik maak er het beste van, wat ik al zeg zit me er nu minder op te focusse en gewoon in mijn hoofd te 'oefenen' zegmaar. Klinkt echt hele triest misschien maar als het er al voor zorgt dat ik me er minder op focus zal die stap om ook echt het gesprek aan te gaan makkelijker en ook spontaner gaan denk ik (of hoop ik , maar ik ovel me er kalmer door in ieder geval).

@kwartje7, je wordt wel weer gelukkig in de liefde hoor , maar inderdaad nu lekker op je kinderen focussen en op de afleiding die je hebt. Alles met je ex en zijn familie is nou eenmaal gigantisch kut maar je merkt zelf ook heel goed hoe sterker je ondertussen al geworden bent, en dat gevoel blijft alleen maar groeien dus komt helemaal goed .

quote:

Op maandag 7 december 2009 11:36 schreef Snikch het volgende:

[..]

Haha, thanks voor de tips. En ik weet het kwartje7, meeste dames zullen dat niet waarderen nee , gelukkig praat ik ook niet graag over mijn ex als ik beetje sociaal bezig ben, liever afleiding zoeke.
Maar als ik me op me gemak voel zijn leuke gesprekken ook compleet geen probleem. Wat ik al zeg, met mijn ex kon ik de hele dag gewoon in bed blijve liggen en over van alles en nog wat prate en grappe maken. Maar goed dat zal wel niet zomaar weer gebeuren, met andere lukt dat alleen neit zomaar (bij haar in het begin ook niet hoor, heeft serieus een paar maanden geduurt voordat ik echt open werd tegen haar, dat ik mezelf was).

Maar goed ik maak er het beste van, wat ik al zeg zit me er nu minder op te focusse en gewoon in mijn hoofd te 'oefenen' zegmaar. Klinkt echt hele triest misschien maar als het er al voor zorgt dat ik me er minder op focus zal die stap om ook echt het gesprek aan te gaan makkelijker en ook spontaner gaan denk ik (of hoop ik , maar ik ovel me er kalmer door in ieder geval).

@kwartje7, je wordt wel weer gelukkig in de liefde hoor , maar inderdaad nu lekker op je kinderen focussen en op de afleiding die je hebt. Alles met je ex en zijn familie is nou eenmaal gigantisch kut maar je merkt zelf ook heel goed hoe sterker je ondertussen al geworden bent, en dat gevoel blijft alleen maar groeien dus komt helemaal goed .

Gelukkig heb ik dat probleem niet in het contact met mannen. (Wat wel steekt bij vrouwen, merkte ik afgelopen zaterdag ). Weet je gewoon een beetje onzin uithalen, lachen en een knipoog doet al de helft van het werk.

En je bent niet triest. Je bent alleen maar goed bezig. Iedereen doet dit op zijn eigen manier. En zoals Barbusse al zegt, als je zo praat als je hier typt, zal dat geen probleem zijn.

Ik weet wel dat ik weer gelukkig in de liefde word. Idd weet ik dat ik al heel sterk ben geworden en dat frustreert mijn ex (incl. familie). Ze denken mij hiermee te pakken, maar dat gaat ze weer niet lukken. Bedankt voor je steun.

quote:

Op maandag 7 december 2009 10:47 schreef JoeBravo het volgende:

[..]

ik bracht gisteravond m'n zoontrje weer naar z'n moeder, en het viel me weer op hoe hij (2,5j) met een vreemd gezicht vanaf een afstandje naar ons stond te kijken... man, wat zou ik graag weten wat er in zijn hoofdje omgaat

En dat contact met schoonfamilie herken ik. Ben 1x bij ze langs geweest sinds de breuk maar ze verder niet gezien of gesproken. Alleen m'n zwager (vriend van zus van ex) spreek ik nog regelmatig, de rest hult zich in stilzwijgen.
Aan de andere kant: mijn familie laat ook niks van zich horen richting m'n ex, op m'n schoonzusje na.
Ik denk dat dat redelijk normaal is, maar niet meer op je kleinkinderen op willen passen vind ik dan wel weer sneu.

Mijn oudste zoon (5,5) vertelt ook niks. Ik zou ook willen weten wat hij denkt. Echt een binnenvetter. Mijn jongste (3,5) vertelt wel het een en ander en gaat ondertussen gewoon verder waar hij mee bezig is. Ze zijn redelijk hunzelf dus denk wel dat het goed gaat.

Ik hoef ook geen contact meer met mijn schoonfamilie, maar dat ze niet meer oppassen vind ik erg en nog erger voor de kids. Toen ik mijn oudste uit school ging halen was het eerste wat hij vroeg waar zijn opa en oma waren. Ze missen ze gewoon, maar daar zullen (moeten) ze ook wel weer aan wennen.

quote:

Op maandag 7 december 2009 00:44 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Ach, zolang je accepteert dat het tijd kost is het direct minder zwaar natuurlijk. En je inrichting veranderen schijnt inderdaad te werken, dus schroom niet om stoelen/banken de deur uit te trappen!

Ik laat me door geen ene ex wegjagen uit m'n huis!
De meubels e.d. vervangen en alles weer opschilderen, zit er ivm. geldnood niet in voorlopig
toch zou ik af en toe het liefst letterlijk alles het huis uit trappen!

Gelukkig kan ik wel heel goed tegen alleen zijn, heerlijk soms, zelfs met de feestdagen!
Maar ik kan mezelf weer heel erg opfokken over andere dingen

quote:

Op maandag 7 december 2009 16:14 schreef gekkie_ het volgende:

[..]

Gelukkig kan ik wel heel goed tegen alleen zijn, heerlijk soms, zelfs met de feestdagen!
Maar ik kan mezelf weer heel erg opfokken over andere dingen

Jee, wat ben ik hier jaloers op. Ik kan echt niet goed alleen zijn, vind het vreselijk. Al gaat het mij wel een heel klein beetje beter af. Maar nu ben ik weer 's avonds aan huis gebonden tot en met volgende week donderdag op één avond dan. Als ik al aan denk, word ik gek. Maar snel mensen gaan bellen om een bakkie te komen doen.

quote:

Op maandag 7 december 2009 17:22 schreef Barbusse het volgende:
Momenteel ook niet zoveel zin om alleen te zijn.... Oh well, it happens when it happens I guess...

Balen hè Barbuss? Voel je je verder wel oké?

Ik heb mijn ex gevraagd om even langs te komen na wat er afgelopen zaterdagnacht is gebeurd. Had 't er graag nog even met hem over gehad, maar well.. hij is dus niet gekomen, anders was ik dit nu niet aan het typen op FOK!. Had niet anders kunnen verwachten natuurlijk, maar baal er toch wel stevig van. Ook van mezelf trouwens momenteel.

quote:

Op maandag 7 december 2009 16:14 schreef gekkie_ het volgende:

[..]

Ik laat me door geen ene ex wegjagen uit m'n huis!
De meubels e.d. vervangen en alles weer opschilderen, zit er ivm. geldnood niet in voorlopig
toch zou ik af en toe het liefst letterlijk alles het huis uit trappen!

Gelukkig kan ik wel heel goed tegen alleen zijn, heerlijk soms, zelfs met de feestdagen!
Maar ik kan mezelf weer heel erg opfokken over andere dingen

Het lijkt een gave te zijn, maar hier ook iemand die goed alleen kan zijn. Ik denk graag na en doe dat ook veel. Dan wil ik juist niemand om me heen hebben. Een lange wandeling helpt dan heel erg goed.

Laat ik mij hiier ook maar eens melden

Sinds 3 weken ook aan de kant gezet, ging al wet wat langs elkaar heen de weken ervoor
Hebben we over gepraat zouden weer wat meer dingen gaan doen etc maar een week later was het over....
4 dagen later hebben we nog gepraat, maar liep uit op niets.
Goed kut allemaal, sinds die tijd weer schraal aan het regelen geweest misschien niet zo goed maar toch.
Probeer er weer wat van te maken.
Nou wil ze deze week een keer afspreken om nog wat spullen uit te wisselen, alleen heb ik geen idee hoe ik het aan moet pakken.
Ik hou nog steeds heel veel van d'r en mis haar echt en zou haar graag terug willen. Maar goed zij zal ook wel op de hoogte zijn van mijn acties. Moet ik tegen haar zeggen wat ik nog voor haar voel of moet ik gewoon tof doen en doen alsof het me niets kan schelen allemaal? Ik denk eigenlijk dat het niet meer goed gaat komen, ze kwam beetje kil en hard over in dat laatste gesprek.... Maar goed wie niet waagt wie niet wint.
Lastig lastig lastig allemaal.....

quote:

Op maandag 7 december 2009 17:22 schreef Barbusse het volgende:
Momenteel ook niet zoveel zin om alleen te zijn.... Oh well, it happens when it happens I guess...

Zo lang ben je toch nog niet alleen toch barbusse?
Probeer het dan zo te zien, voor je het weet zit er weer een of andere zeur op je lip,
dan kun je er nu nog beter ff van genieten!

Heb mezelf voorgenomen of ik nou alleen of met gezeldschap ben,
ik lekker naar Antwerpen ga, daar is 't zo mooi&gezellig met de kerstdagen!
Misschien wil ik wel juist alleen zijn!
Voor al die ellende, was ik ook vaak alleen en dat ging me eigenlijk veel beter af!
En nee.. ik heb geen gedragstoornis, ik leg juist heel makkelijk contacten,
ik heb gewoon geen zin meer in dat gezeur!

Ik wou dat ik jullie tips kon geven, maar ik denk dat jullie het wel met me eens zijn dat het gewoon afhangt van je karakter en ervaringen en nog zoveel meer dingen helaas.

zend>>> * een hele dikke knuffel voor jullie allemaal*

quote:

Op maandag 7 december 2009 10:35 schreef Kwartje7 het volgende:

[..]

Maar het doet wel pijn hoor. En niet zo'n klein beetje ook. Ik zie ze toch als mijn ouders. Ik besprak alles met ze. Ik wist wel dat het contact anders zou worden, maar zo, nee dat had ik niet verwacht.

Zoals ik had gezegd, ik word hier alleen maar sterker (en harder) van. En ze komen zichzelf nog wel tegen. Het contact met hun kleinkinderen wordt nu ook alleen maar minder. En zoals bij elke scheiding zijn de kinderen de dupe.

Zoo kinderachtig van je schoonouders
gelukkig ben jij een stuk volwassener en heb je als moeder toch een stuk meer invloed
sterkte meid!

quote:

Op zondag 6 december 2009 12:18 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Geloof me kerel, het kan altijd nog erger.
Maar dat soort acties haal je inderdaad niet uit.

Het is ook erger weet ik inmiddels

17 jaar vriendschap wat hier even te grabbel wordt gegooid door meneer.
En dat is dan je beste kameraad

quote:

Op zondag 6 december 2009 23:22 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

kijk, het is natuurlijk altijd heel kudt enzo... maar... het gaat nooit ZOMAAR uit...
komt t dan echt niet in jullie (mannen, even veralgemeniseerd) op dat als je niks hebt gemerkt, er misshcien wel wat aan de hand is, en dat het feit dat je het niet gemerkt hebt niet betekent dat er niks was? en misshcien aan jezelf ligt?

zo was t bij mijn ex vriendje ook. toen t net uit ging snapte ik niet waarom, zo onredelijk, geen kans meer, zo plotseling, boehoe...

maar nu we een poos verder zijn en ik eindelijk over hem heen ben (goede kennissen, ook met zn nieuwe vriendin. inmiddelss in de fase "hmmmm eigenlijk ben je helemaaaal niet interessant en wat hebben wij elkaar weinig te melden zeg...") kan ik wel zien dat ik het ten eerste aan had kunnen zien/heb zien komen maar genegeerd heb. en dat er wel degelijk goede redenen waren waardoor het uitging. dat het eigenlijk helemaal niet liep, ook al dacht ik van wel. en dat dat aan ons allebei lag maar vooral aan de combinatie...

serieously, meestal is dat gewoon de reden hoor... en dat dat soort dingen niet gezien worden door jongens/meisjes die gedumpt zijn betekent nog niet dat er niks aan de hand was, en vaak juist dat er communicatief iets niet helemaal in de haak was

niet lullig bedoeld maar ik verbaas me gewoon een beetje over het gehalte "er was echt NIKS aan de hand" ghevoelens hier...

Je hebt het denk ik verkeerd begrepen. Ik ben het wel met je eens. Daarom heb ik ook nog eens een groot schuldgevoel en woede naar mezelf, en ja..liefde maakt blind. You don't know what you had when it's gone. Maar wat ik bedoelde met onredelijk is als de ander er totaal eerder niet over heeft gepraat en het dan maar ineens zo uitmaakt op een afstandelijke manier (sms/e-mail). Communicatie is heel belangrijk in een relatie en zoiets vind ik dan heel erg lullig. Vandaar ook dat gevoel van 'geen 2e kans krijgen'. Want als het echt zo verschrikkelijk was dan had ze het niet zolang uitgehouden in de relatie lijkt me dan... Maarja nu zit ik weer redenen te zoeken en die zijn er toch niet, beide schuldig. Klaar..goede levensles in ieder geval

quote:

Op maandag 7 december 2009 19:05 schreef DeuceFour het volgende:

[..]
You don't know what you had when it's gone.

You don't know what you had until it's gone .

Zal straks wel wat nuttigere en uitgebreidere reactie geven op wat berichten hier .

quote:

Op maandag 7 december 2009 20:08 schreef Snikch het volgende:

[..]

You don't know what you had until it's gone .

Zal straks wel wat nuttigere en uitgebreidere reactie geven op wat berichten hier .

Ja precies dat ja...lange dag Leuk filmpje over AA trouwens, en met die eerste stap was ik al uit mezelf begonnen zonder het gezien te hebben; en inderdaad dan wordt de drang om toch iemand aan te spreken vanzelf groter.

breakup song of the day;

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 41% gewijzigd door DeuceFour op 07-12-2009 21:15:15 ]

quote:

Op maandag 7 december 2009 19:05 schreef DeuceFour het volgende:

Maar wat ik bedoelde met onredelijk is als de ander er totaal eerder niet over heeft gepraat en het dan maar ineens zo uitmaakt op een afstandelijke manier (sms/e-mail). Communicatie is heel belangrijk in een relatie en zoiets vind ik dan heel erg lullig. Vandaar ook dat gevoel van 'geen 2e kans krijgen'. Want als het echt zo verschrikkelijk was dan had ze het niet zolang uitgehouden in de relatie lijkt me dan.

Dit gevoel herken ik echt heel sterk. Ik vindt het complete onzin dat ik geen tweede kans heb gehad. Of dat ze er niet minstens eerst met me over gepraat heeft dat ze er zo mee zat allemaal, of dat ze zich zo voelde. Want ze zegt wel dat ze het heeft aangegeven en dat is ook deels zo maar nooit dat het zo hoog bij haar zat dat ze ook maar een seconde getwijfeld heeft of ze het uit zou maken of niet. Sterker nog, de week ervoor was ze nog bang dat ik het uit wilde maken omdat we klein ruzietje hadden, en ik had zoiets van: natuurlijk niet!! Maar ondanks dat zij bang was om mij kwijt te raken was zij mij liever kwijt dan rijk blijkbaar :S.
Alhoewel ik wel moet zeggen dat ik mijn acties beter kan verdedigen nu ik er op terugkijk, en ook door hoe zij er nu mee omgaat. Ik heb niet alles perfect gedaan, geef ik helemaal toe!! Maar tot op zekere hoogte vindt ik mijn acties wel geoorloofd nu ik er op terug kijk. Natuurlijk, als ik nog een kans zou krijgen zou ik anders doen, en bij mijn volgende relatie zal ik er ook zeker heel erg op letten. Maar tot op zekere hoogte heb ik juist gehandeld, ik heb me gewoon aan mijn normen en waarden gehouden en als zij hier niet mee kan leven, too bad! Ik moet wel zeggen, ik heb zat fouten gemaakt hoor, dus ik begrijp het wel van haar, maar zoals ik al zeg, tot op zekere hoogte stond ik in mijn recht denk ik.
Maar goed, genoeg over mijn ex, dat deel is voor mij zo goed als afgesloten. Ondanks dat ik er nog veel op terugkijk, ik weet waar het fout ging, vindt het nogsteeds niet terecht en zou het liever anders hebben maar ik kijk er al wat objectiever tegenaan en ben voor mijn eigen gevoel echt goed voor haar geweest dus dat heb ik toch maar mooi binnen .

Daarstraks in de trein leuk 'contact' gehad met een meid. Was niet meer dan een krantje geven en even een lachende blik naar elkaar omdat een gast beetje rare muziek had aanstaan hardop. Maar het was in ieder geval een vriendelijk lach, en dat vrolijkte mij al weer heel erg op . Meestal in de trein die leuke meiden kijken zo chagerijnig, ook wanneer je oogcontact maakt staren ze alleen maar een beetje -.-. En overal waar ik lees is het van 'als je aardig hoi zegt doen ze vriendelijker als ze lijken' maar geef mij maar liever zo'n vrolijke meid die gewoon aardig lacht hoor . Had er denk ik wel een klein gesprekje uit kunnen slepen maar zij zat druk te praten met haar vriendin of ma ofzo (denk dat laatste), en ik zat met een vriend dus was beetje vreemd in mijn ogen, en ik bedacht me ook pas te laat dat ik wat had kunnen zeggen tijdens die gezamenlijke glimlach dus ja, nogmaals too bad. Maar dat maakt dan toch weer even mijn dag (of in ieder geval mijn treinreis ), nogmaals, waarom zijn er niet meer vrolijke mensen daar te vinden ofzo?

quote:

Op maandag 7 december 2009 21:34 schreef Snikch het volgende:

[..]

Dit gevoel herken ik echt heel sterk. Ik vindt het complete onzin dat ik geen tweede kans heb gehad. Of dat ze er niet minstens eerst met me over gepraat heeft dat ze er zo mee zat allemaal, of dat ze zich zo voelde. Want ze zegt wel dat ze het heeft aangegeven en dat is ook deels zo maar nooit dat het zo hoog bij haar zat dat ze ook maar een seconde getwijfeld heeft of ze het uit zou maken of niet. Sterker nog, de week ervoor was ze nog bang dat ik het uit wilde maken omdat we klein ruzietje hadden, en ik had zoiets van: natuurlijk niet!! Maar ondanks dat zij bang was om mij kwijt te raken was zij mij liever kwijt dan rijk blijkbaar :S.
Alhoewel ik wel moet zeggen dat ik mijn acties beter kan verdedigen nu ik er op terugkijk, en ook door hoe zij er nu mee omgaat. Ik heb niet alles perfect gedaan, geef ik helemaal toe!! Maar tot op zekere hoogte vindt ik mijn acties wel geoorloofd nu ik er op terug kijk. Natuurlijk, als ik nog een kans zou krijgen zou ik anders doen, en bij mijn volgende relatie zal ik er ook zeker heel erg op letten. Maar tot op zekere hoogte heb ik juist gehandeld, ik heb me gewoon aan mijn normen en waarden gehouden en als zij hier niet mee kan leven, too bad! Ik moet wel zeggen, ik heb zat fouten gemaakt hoor, dus ik begrijp het wel van haar, maar zoals ik al zeg, tot op zekere hoogte stond ik in mijn recht denk ik.
Maar goed, genoeg over mijn ex, dat deel is voor mij zo goed als afgesloten. Ondanks dat ik er nog veel op terugkijk, ik weet waar het fout ging, vindt het nogsteeds niet terecht en zou het liever anders hebben maar ik kijk er al wat objectiever tegenaan en ben voor mijn eigen gevoel echt goed voor haar geweest dus dat heb ik toch maar mooi binnen .

Je weet het goed (exact herkenbaar) te verwoorden Maar inderdaad, dat is het verleden, niet meer over nadenken, wij hebben onze les in ieder geval geleerd.

quote:

Daarstraks in de trein leuk 'contact' gehad met een meid. Was niet meer dan een krantje geven en even een lachende blik naar elkaar omdat een gast beetje rare muziek had aanstaan hardop. Maar het was in ieder geval een vriendelijk lach, en dat vrolijkte mij al weer heel erg op . Meestal in de trein die leuke meiden kijken zo chagerijnig, ook wanneer je oogcontact maakt staren ze alleen maar een beetje -.-. En overal waar ik lees is het van 'als je aardig hoi zegt doen ze vriendelijker als ze lijken' maar geef mij maar liever zo'n vrolijke meid die gewoon aardig lacht hoor . Had er denk ik wel een klein gesprekje uit kunnen slepen maar zij zat druk te praten met haar vriendin of ma ofzo (denk dat laatste), en ik zat met een vriend dus was beetje vreemd in mijn ogen, en ik bedacht me ook pas te laat dat ik wat had kunnen zeggen tijdens die gezamenlijke glimlach dus ja, nogmaals too bad. Maar dat maakt dan toch weer even mijn dag (of in ieder geval mijn treinreis ), nogmaals, waarom zijn er niet meer vrolijke mensen daar te vinden ofzo?

Tof! Ja ach volgens mij kijken ze gewoon chagerijnig omdat ze verveeld zijn, zoals 99% van de mensen in het ov Ik vind het individualisme in Nederland soms echt belachelijk, alsof het raar is om met vreemden te praten of rekening te houden met anderen. Maar menselijk contact, wie wil dat nou niet. Meestal merk je ook wel dat mensen wat opener worden als je met ze praat. Zelfs dat hun gezicht van chagerijnig ineens naar vrolijk overgaat, en dat is ook heel afhankelijk van hoe de gesprekspartner zich opsteld. Volgens mij is vrolijkheid (tot op zekere mate, moet niet te overdreven zijn natuurlijk) wel aanstekelijk. 'Rapport' wordt het ook wel genoemd (misschien leuk om eens iets over te lezen Snikch)

Praten in de trein kan heel erg leuk zijn! Dat doe ik ook wel eens. Zo had ik een hele tijd terug nog een leuk gesprek met een meid in de trein. Wat ik soms wel klote vind is wanneer een meid naar je gaat staren. En dan niet met een glimlach ofzo, maar heel intens. Zo alternatief zie ik er nu ook weer niet uit, dus waarom ze dan zo staren...? Ik ga er niet van praten

quote:

Op maandag 7 december 2009 21:51 schreef DeuceFour het volgende:
Tof! Ja ach volgens mij kijken ze gewoon chagerijnig omdat ze verveeld zijn, zoals 99% van de mensen in het ov Ik vind het individualisme in Nederland soms echt belachelijk, alsof het raar is om met vreemden te praten of rekening te houden met anderen. Maar menselijk contact, wie wil dat nou niet. Meestal merk je ook wel dat mensen wat opener worden als je met ze praat. Zelfs dat hun gezicht van chagerijnig ineens naar vrolijk overgaat, en dat is ook heel afhankelijk van hoe de gesprekspartner zich opsteld. Volgens mij is vrolijkheid (tot op zekere mate, moet niet te overdreven zijn natuurlijk) wel aanstekelijk. 'Rapport' wordt het ook wel genoemd (misschien leuk om eens iets over te lezen Snikch)

Lezen doe ik genoeg op het moment hoor, heb bijna alle PUA dingen er wel ingestampt . Alhoewel ik dat trouwens doe om mijn sociale leven proberen uit te brengen, dus zoek daarin tips voor 'Approach Anxiety' en hoe je een gesprek gaande houdt zodat iemand je interessant vindt (En daarmee dus ook contact wilt houden). Niet om een PUA te worden want ik wil gewoon 1 leuk meisje in mijn leven, haat die players persoonlijk. Ook veelal omdat zij dus allerlei goede meisjes krijgen en er dus compleet foute meisjes van maken op jonge leeftijd al (ervaring mee gehad helaas.. als dat niet zo zou zijn zou ik hier nu heel anders zitten waarschijnlijk).
Maar goed, ik zeg al, ben er trots op dat ik altijd goed voor mijn ex ben geweest, natuurlijk niet perfect maar wenste haar altijd het beste toe en had het beste voor haar voor ogen. En zo kijk ik ook tegen een relatie in de toekomst. Dus alleen PUA theorie voor mij, en maar selectieve praktijk .

quote:

Op maandag 7 december 2009 22:10 schreef Snikch het volgende:

[..]

Lezen doe ik genoeg op het moment hoor, heb bijna alle PUA dingen er wel ingestampt . Alhoewel ik dat trouwens doe om mijn sociale leven proberen uit te brengen, dus zoek daarin tips voor 'Approach Anxiety' en hoe je een gesprek gaande houdt zodat iemand je interessant vindt (En daarmee dus ook contact wilt houden). Niet om een PUA te worden want ik wil gewoon 1 leuk meisje in mijn leven, haat die players persoonlijk. Ook veelal omdat zij dus allerlei goede meisjes krijgen en er dus compleet foute meisjes van maken op jonge leeftijd al (ervaring mee gehad helaas.. als dat niet zo zou zijn zou ik hier nu heel anders zitten waarschijnlijk).
Maar goed, ik zeg al, ben er trots op dat ik altijd goed voor mijn ex ben geweest, natuurlijk niet perfect maar wenste haar altijd het beste toe en had het beste voor haar voor ogen. En zo kijk ik ook tegen een relatie in de toekomst. Dus alleen PUA theorie voor mij, en maar selectieve praktijk .

I agree completely En als 'zij' (wie dan ook) zo iemand niet wilt: her loss

quote:

Op maandag 7 december 2009 21:22 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Is mij ook overkomen kerel. In de meest radicale vorm, dus ik ken het... Sterkte!

Thanks

Op dinsdag is altijd kaarten met de mannen en hij was aan de beurt voor bier en bij hem zegmaar.
Krijgen we vanavond allemaal een sms van hem dat hij niet kan want hjij heeft een kerstborrel met het werk.

Tuurlijk. Een kerstborrel. Op 7 december. Op dinsdag.

Ontwijkend gedrag zeg ik je.
Ben dan een vent en kom mij onder ogen en zeg gewoon hoe de zaken er voor staan.
Tuurlijk, het kan gebeuren dat je gevoelens krijgt voor iemand wat eik niet de bedoeling is, maar wees dan wel mans genoeg om dat gewoon te zeggen.

Maargoed, ik heb ze van het weekend al verteld dat als ze zoiets zouden doen dat dan bij beide compleet en finaal de stekker eruit gaat.

Flikker maar op, veel plezier met jullie leven verder

quote:

Maargoed, ik heb ze van het weekend al verteld dat als ze zoiets zouden doen dat dan bij beide compleet en finaal de stekker eruit gaat.

En toen was het nog een grapje zegmaar

We zaten met zn 3 in de kroeg en het ging erover om elkaar op de kast te krijgen.
Dus toen was ik aan de beurt en gaf te kennen dat het mijn tijd wel zou duren en dat ik me nergens druk over maak en dat eik het enige is waardoor ik op de kast te krijgen ben als hun samen iets zouden beginnen.

Nouja, leuk, een grapje, bladiebla, op schoot, beetje aan de tieten voelen, okay jongens, ik zit op de kast, haha, grapje was leuk.

En dan hoor je achteraf dit

En het lulligste vind ik nog wel dat die beste kameraad van mij donders goed weet dat ik het er af en toe emotioneel gezien echt moeilijk mee heb om vrienden te blijven met mijn ex, maar het toch doe, omwille van haar. En dan flikt zo iemand je zoiets.

For all I know hebben ze gewoon al liggen fleppen. Het zou me niks verbazen.

17 jaar je beste kameraad. En 4 jaar lang je beste maatje. En die flikken je dan zoiets.
Mooie boel.

Ben net lekker bij mn moeder geweest, die zit ook kut, scheiding na 40 jaar enzo, dus we hadden wel steun aan elkaar zegmaar

[ Bericht 63% gewijzigd door vosss op 07-12-2009 23:26:55 ]

Ik meld me ook nog even hier. Geen negatieve verhalen, maar iets positiefs kan ook wel Ik heb het verschrikkelijk druk met hobbies, studie en vrienden enzo, dus ben pas net weer thuis en zal tot en met zondag ook nooit vroeg thuis zijn.. en dat betekent onder andere, niet alleen hoeven eten.

Vosss, sterkte jongen. Als ik jou was zou ik de vriendschap met je ex gewoon vergeten en/of verbreken. Ik zou het in ieder geval niet kunnen, dat weet ik wel.

Ik ga slapie doen

quote:

Op maandag 7 december 2009 22:11 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Ga erg geconcentreerd nadenken over de meest heftige sex met haar. Als ze gaat blozen weet je dat ze jouw gedachten zit te lezen.

Dat zal ik de volgende keer eens proberen, goede tip...!

Soms ga ik de staar-wedstrijd aan, ook wel spannend...

Hee Barbus,

Je bent weer lekker bezig