Van kleuter tot puber deel 42

ik ben niet altijd thuis als er huiswerk gemaakt moet worden. op dit moment werk ik veel 's avonds.
de meester vindt dat kinderen een rustig plekje moeten hebben om hun huiswerk te maken.
en hij vindt dat ze zelfstandig hun huiskwerk moeten kunnen maken in groep 7
dat is voor luca onbegonnen werk. dat lukt hem absoluut niet.
nu moeten ze op school al een indeling maken hoe ze hun werk voor die week gaan indelen.
die neemt hij trouw over en houdt zich er vervolgens niet aan.
en dan zit ik hem nog op zijn huid over die surprise, een spreekbeurt die eraan zit te komen, werkstukken die op tijd af moeten en het overhoren van zijn huiswerk.
genoeg voor een enorme brij waarin hij dus overduidelijk verzuipt.

het begint al 's ochtends als ik hem naar boven stuur om het huiswerk op te halen om hem te overhoren.
vanochtend stuurde ik hem naar boven om zijn huiswerk te halen, zodat ik het kon overhoren.
hij strandde op de bank (nog voor de huiskamerdeur dus) spongebob stond aan.
televisie uitgezet en wederom naar boven gestuurd.
meneer kwam terug met topo, dictee kon hij niet vinden
topo overhoord (ging goed, eindelijk) en teruggestuurd om dictee te zoeken.
waar hij geweest is, weet ik niet, maar ik heb geen dictee gezien.
dat ga ik straks maar weer eens zoeken (zucht)

hoe moet dat in godsnaam op het voortgezet onderwijs?
ik ga straks maar de man van het ggz bellen. die zou nog een keer komen observeren in de klas.
misschien dat die iets zinvols aan kan dragen, want hier word ik moedeloos van.
ik wil best helpen, maar ik heb zo langzamerhand het gevoel dat IK op die school zit ipv hij.

lady, dat is lastig zeg, hoe krijg je dat weer in het goede spoor?

ik heb werkelijk geen idee, maar ik word er doodmoe en chagrijnig van.

Dat was ook mijn 1e gedachte Lady, huiswerk beneden maken. Zo hou je hem niet alleen in de gaten maar kun je hem ook leren hoe je huiswerk moet maken. Waarschijnlijk gaat dat besef bij Luca niet vanzelf, dus is het gewoon een kwestie van trainen, leren hoe je je prioriteiten moet stellen en hoe je je doelen moet halen.

Ik zeg het geloof ik bij elke leeftijd maar o ik vind deze leeftijd zo leuk Zit ze heerlijk zelf echt een boekje te lezen, vind ik overal briefjes " ik hou van jou mama" ze snapt spelletjes heel snel en heeft daar veel plezier in en naast een enorme honger naar nieuwe dingen kan ze ook nog zo heerlijk spelen met haar babyborn en zich helemaal verliezen in een fantasiewereld.
Het klinkt een beetje kwijlerig maar god wat is het leuk om kinderen op te zien groeien.

Dat kan ik me voorstellen. Als ik het zo lees heeft hij behoefte aan kleine "hapklare" brokken, maar krijgt hij gewoon een bord vol. En dat lukt hem niet. Logisch maar daar loop je denk ik vast op het feit dat "de meerderheid" dat wèl aankan...

Ik denk idd ook dat het een kwestie van samen oefenen is lady-wrb. Hoe moeilijk dat soms ook is. En die tv idd maar eens een tijdje op rantsoen tot het wat beter loopt.

Wat heerlijk Lois

Ik herken jullie gevoelens heel sterk Lily en Livelink. Ik heb op het moment ook erg het gevoel niet op 1 lijn te zitten met de juffen van Eva en daardoor heel sterk de neiging om Eva geweldig te verdedigen.
Zij leggen de nadruk op de dingen die niet goed gaan, terwijl wij juist altijd de dingen die wel goed gaan toejuichen.
Daarnaast weet ik nog steeds niet helemaal of Eva wel op haar plekje zit bij deze juffen, Eva zweeft weer heel erg ver weg rond, staat niet met haar beentjes op de grond en zit zeker niet goed in haar vel.
De huidige juffen van Eva zijn van het type "hup dat ga je gewoon even doen" terwijl wij denken dat Eva meer bereikt met de "kom maar hier dan doe ik het voor en dan kan jij het heel goed" aanpak. Leg ik dat een beetje goed uit? Meer de lieve ondersteunende aanpak ipv de bevelende aanpak.
Moeilijk is dat.... in overleg heb ik afgesproken met de juffen dat ze even wat minder vragen van Eef, even zorgen dat ze weer een beetje kan aarden en veilig voelen voor we weer verder gaan en ik hoop dat dat binnenkort verbetering gaat geven.

Lois, ik hoop dat de juffen inzien dat jullie het meeste inzicht hebben over welke aanpak werkt bij Eva. Nieuwe juffen lijkt me van alle kanten lastig, omdat iedereen moet wennen aan elkaar.

Ik was ook erg blij om te horen dat Christan dit jaar dezelfde juf heeft als vorig jaar. Zij ziet kans om véél meer uit hem te halen dan zijn juf in de tweede klas. En er was even sprake van die hij die weer zou krijgen, maar gelukkig is dat niet zo, ze is best aardig maar er was geen "klik" tussen haar en Christan (en ook niet tussen haar en mij ).

ik ben er niet zo blij mee dat luca dezelfde meester als vorig jaar heeft.
hij had vorig jaar al zoiets van : hij doet maar mee met de meute, want die kan het ook en nu dus nog meer.
dat tv rantsoen gaat er zeker komen, alsmede de (voorlopige) verwijdering van de playstation van zijn kamer.
weten jullie wat het ook is? ik heb af en toe het gevoel dat zijn hoofd "vol" is, dat er gewoon niets meer bijkan. dan zit ik met hem te oefenen en te oefenen en er blijft gewoon niets meer hangen.
dat is voor mij frustrerend, maar voor hem volgens mij ook.
dan vraag ik maar weer even iets waarvan ik weet dat hij het wel weet, anders heeft hij helemaal zo'n gevoel van dat het niet lukt.

maar goed, telefoontje is net gepleegd, maar hij is er niet. ik heb wel zijn mailadres gekregen, dus ik ga er maar een mailtje aan wagen. dan kan hij zich vast in het probleem inlezen en praten we morgen wellicht sneller naar een oplossing toe

moeilijk ja, Lois en lady-wrb, als het niet vanzelfsprekend is dat het gewoon goed gaat. Dat altijd weer zoeken naar andere manieren of oplossingen....

Het probleem dat Luca nu heeft baart ons (en de leerkracht) ook zorgen voor wat betreft D.
Nu in groep 5 pikt hij alles nog prima op (zonder te luisteren want hij krijgt zelden de opdracht mee). Zijn probleem is dat hij chaotisch is in zijn hoofd, niet hoort wat er gezegd wordt, wat hij wel hoort 5 minuten later weer vergeten is en zo halverwege een opdracht niet weet wat er moet gebeuren.
Dit gaat hem natuurlijk later (en zeker op het voortgezet onderwijs) problemen opleveren.
_{Hij is dan bijvoorbeeld slim genoeg voor een 8 te scoren maar scoort dan een 5 omdat hij de opdracht foutief uitvoert wegens niet luisteren/meekrijgen.}

Wij als ouders (en de leerkracht) staan er een beetje alleen voor want we kregen letterlijk te horen dat er geen budget was om hem te begeleiden met wat voor middelen dan ook.
Ze kregen alleen budget als het gaat om didactische problemen en die zijn er dus niet....

Wat een zorgen hier. Pff, lijkt me zo moeilijk als je het gevoel hebt de middelen te missen om je kleintje te kunnen begeleiden. Heel veel sterkte daarbij.

Lady, wij maakten vroeger het huiswerk ook beneden. pas toen we op de middelbare zaten gingen we naar boven om te leren.

Lily, moeilijk. Zeker omdat je weet dat ie het kan, maar de opdrachten mist.

Lois, Jullie weten - lijkt mij - wat het beste bij Eva past. jullie signaleren nu dat ze meer zweeft. Daar zouden de juffen op in moeten spelen.

En een voor jullie allemaal.

quote:

Op woensdag 25 november 2009 09:21 schreef Lois het volgende:
De huidige juffen van Eva zijn van het type "hup dat ga je gewoon even doen" terwijl wij denken dat Eva meer bereikt met de "kom maar hier dan doe ik het voor en dan kan jij het heel goed" aanpak. Leg ik dat een beetje goed uit? Meer de lieve ondersteunende aanpak ipv de bevelende aanpak.

Ik kan me dat heel goed voorstellen trouwens.
Ik ben zelf ook meer van de ondersteunende "lieve" aanpak, zeker als kind vroeger.

En als je zo in elkaar steekt dan werkt dat andere gewoon niet. Dan kruip je in je schulp en daar heb je helemaal niets aan.

ik moest altijd mijn huiswerk in mijn eigen kamer maken en mocht pas in de huiskamer als het af was of als er wat te overhoren viel.
zonet was het weer raak: ik had hem aan zijn dictee gestuurd en trof hem spelend op de ds aan.
heb nu gewaarschuwd dat het bij de volgende keer exit-ds wordt als hij hem echt niet kan laten liggen. en de keer daarop de playstation en de keer daarop de tv.
bah, ik hou niet van dat soort straffen, maar ja ik moet toch wat?

Lijkt me logisch dat het niet leuk vind. Je kunt het eventueel omdraaien. Laat hem speeltijd sparen door zijn huiswerk te maken. Misschien kun je met hem overleggen. Zo heeft hij greep op zijn huiswerk en weet ie wat er tegenover staat. Bijvoorbeeld deze week:
1 dictee = 15 minuten playstation
surprise maken en afmaken = 1 uur tv kijken.

En als hij beneden zijn huiswerk maakt, bijvoorbeeld in de keuken, waar geen tv is (als dat kan). dan kun jij zo af en toe binnen lopen en over zijn schouder meekijken zonder dat ie echt het gevoel heeft om gecontroleerd te worden.

Als belonen werkt lijkt me dat een goeie suggestie, chaca

quote:

Op woensdag 25 november 2009 09:01 schreef lady-wrb het volgende:
hier gaat het ook even wat minder
de cijfers zijn wel goed, maar de energie die het kost (bij mij dan) vreet aan me.
luca is de vriendelijkheid zelf, maar zo warrig, vergeetachtig en chaotisch dat ik er zo langzamerhand knettergek van word.
ik kan hem naar boven sturen om zijn huiswerk te gaan doen, maar halverwege de eerste trap is hij dat allang weer kwijt. soms haalt hij zijn kamer al niet eens, omdat hij zelfs vergeet dat hij daar naar op weg was.
het kost al zo veel energie om dat huiswerk erin te krijgen en nu moet er ook nog een surprise gefabriceerd worden. ik heb het al 10 keer gezegd, maar hij begint er gewoon niet aan.
ik moet denk ik maar eens een televisieverbod instellen, want daar zit hij de laatste tijd voor vastgekleefd.

Ik heb je andere posts (in dit topic) ook gelezen. Is er al eens iets van een plan van aanpak gemaakt voor Luca? Een soort aandachtsplan/hulpplan vanuit school.
Ik denk dan bijvoorbeeld aan het maken van werkafspraken en dat daar dan dagelijks controle over is door de leerkacht.

Bijv. (geen idee wat voor soort onderwijs Luca volgt...???) 's ochtends worden de verwachtingen van de leerkracht uitgeproken (desnoods op een leuk werkschemaatje gezet), dat is om 10 uur klaar, dat is om 12 uur klaar en als dat lukt mag je zelf iets kiezen...

Is dat ooit gebeurt?
Dit soort plannetjes kan je later namelijk heel goed "uitbouwen", zodat Luca veranatwoordelijk wordt voor zijn eigen leerproces. En (het belangrijkste) er ook lol in krijgt..

Snappie ??

nee dat is nog nooit gebeurd.
de meester had het er onlangs in het 10 minutengesprek over.
ik zou dan elke dag ergens een handtekening onder moeten zetten.
ik heb tot op heden nog nooit iets gezien
morgen ga ik met de begeleider van het ggz in conclaaf want zo gaat het niet langer.

ik was overigens zelf ook van plan de gouwe ouwe eierwekker maar weer van stal te gaan halen.
werkte vroeger met andere afspraken ook prima.

maar wat je daar zegt kp, klinkt wel goed. ik ga er eens verder op broeden.
maar nu eerst mijn eigen werk voorbereiden.
(een gezellig avondje in het teken van sinterklaas met een huiskamer vol demente bejaarden, joepie )

quote:

Op woensdag 25 november 2009 14:39 schreef lady-wrb het volgende:
nee dat is nog nooit gebeurd.
de meester had het er onlangs in het 10 minutengesprek over.
ik zou dan elke dag ergens een handtekening onder moeten zetten.
ik heb tot op heden nog nooit iets gezien
morgen ga ik met de begeleider van het ggz in conclaaf want zo gaat het niet langer.

ik was overigens zelf ook van plan de gouwe ouwe eierwekker maar weer van stal te gaan halen.
werkte vroeger met andere afspraken ook prima.

maar wat je daar zegt kp, klinkt wel goed. ik ga er eens verder op broeden.
maar nu eerst mijn eigen werk voorbereiden.
(een gezellig avondje in het teken van sinterklaas met een huiskamer vol demente bejaarden, joepie )

jij een handtekening, wat is dat nou raar? Tis toch niet jouw werk ? Het moet iets van Kuca worden, vind het een vreemd idee, maar ja...wie ben ik ?
Heb er nog wel meer ideeen over, als je meer wilt weten dan PM maar.

Christan heeft een 1 gehaald voor Sachkunde

En ja dat klinkt gek maar in NL is dat dus een 10

_{Sachkunde is een vak waarin dingen als biologie, aardrijkskunde, geschiedenis en algemene kennis verzameld zijn, en behandelt steeds een ander thema. Deze test ging over een project over kranten.}

Woa Christan! Goed bezig jongen!


Oh my..vanmorgen had ik haast dus even snel een mandje in de badkamer op de grond gezet en alle inhoud er naast gelegd, verder geen tijd meer gehad om op te ruimen. Op mijn bed lag een stapel kleren om uit te zoeken, en een doos omgekeerd om de inhoud daarvan uit te zoeken. Op de slaapkamer van Bep een grote mand vol oude kleren omgegooid om, je raadt het al, uit te zoeken. Nergens meer aan toegekomen dus alles laten staan.
Wil ik weggaan, trek ik mijn schoen aan, zit er 1 kruidnoot in Schoen even snel omgekeerd en die kruidnoot laten liggen. (ik had echt haast jah )
Komen we thuis, middelste ziet die kruidnoot liggen en gaat een rondje door het huis..zijn gezicht steeds meer in standje ongeloof en verbazing.
Uiteindelijk kwam hij tot de conclusie dat rommelpiet langs was geweest. En wat een drama al die troep die hij gemaakt had!
Hij begon te huilen en zei dat hij het niet leuk vond, en nu durfde hij niet meer te gaan slapen enzo. Mijn kleine grote held is er helemaal ontdaan van
Heb hem maar even uitgelegd dat het rommelmama was dit keer Vind het toch al spannend genoeg zonder allerhande pieten die er een zooitje van maken

Och jee Taartjesfee Wat zielig dat hij zo ontdaan was, maar wat fijn dat jij hebt verteld dat jij het gedaan had.

Nou ,rommelmama! En om met de woorden van de grote meneer cactus te spreken: En spelende vrouw, wat hebben we nu geleerd?

Wat goed van Christan
En arme Luca, ik voel zo met hem mee. Alles is leuker dan huiswerk maken, natuurlijk. Ik maakte in principe ook nooit huiswerk, zat liever uren te dagdromen. Mijn ouders gingen er op een gegeven moment niet meer achteraan en toen ik er eenmaal helemaal zelf verantwoordelijk voor was voelde dat heel goed. Zelf maakte ik dan ook de afweging of de gevolgen van het niet maken erger waren dan het maken van het huiswerk. En geloof me, als je een keer voor schut hebt gestaan voor de klas met een spreekbeurt, omdat je niks had voorbereid, dan doe je dat daarna niet meer. Juist die totale vrijheid heeft mij geholpen. Nou ja, ik weet natuurlijk niet wat voor Luca gaat werken, maar er zijn wel meer wegen die naar Rome leiden. Hopelijk krijgen jullie ook de kans om uit te zoeken wat voor Luca het beste werkt.

quote:

Op woensdag 25 november 2009 19:50 schreef chacama het volgende:


Nou ,rommelmama! En om met de woorden van de grote meneer cactus te spreken: En spelende vrouw, wat hebben we nu geleerd?

Helemaal niks Rommel maken moet

Het is wel een enorm compliment als je kinderen rommel als iets bijzonders beschouwen
Mijn kinderen zouden vrees ik ontdaan zijn als er geen rommel was en bang zijn dat de opruimpiet langs was gekomen.