quote:Op vrijdag 6 november 2009 19:15 schreef SecretHeart het volgende:
Wat een nare verhalen allemaal! Sterkte.
Ik heb vandaag te horen gekregen na 2 weken zwangerschap, dat we ons kindje zijn verloren. Ondanks dat we het nog maar een paar dagen wisten, toch een raar gevoel!
Sterkte SecretHeart, Tierr en andere dames en heren die een nare reden hebben om hier te posten.quote:Op vrijdag 6 november 2009 20:22 schreef Tierrr het volgende:
He jakkes, SecretHeart... klote zeg... dan ben je zo blij en dan wordt die blijdschap meteen de grond in geboord... sterkte!!
Bij mij hebben de pillen uiteindelijk ruim 4 dagen de tijd gehad, maar helemaal niks gedaan... vandaag gecuretteerd... operatie op zich stelde niet veel voor, maar alles eromheen.. pff... ben doodop nu...
Ach nee! Dat meen je niet!quote:Op dinsdag 8 december 2009 19:15 schreef Soneal het volgende:
Dames, we hadden ons vanmiddag zo verheugd op de echo, en bij het eerste beeld zag het er helemaal uit zoals het er uit moest zien, maar helaas bleek er geen hartslag te zijn![]()
De baby was dus goed gegroeid tot vandaag (qua formaat zelfs een dag voor op schema) maar het hartje was echt niet te vinden, nu is het dus wachten tot het lichaam het begint af te stoten en anders met medicijnen, maandag weer een nieuwe afspraak in t ziekenhuis.
Dit dus, daarom vroeg ik ook al eerder of er helemmaal geen hoop meer is...quote:Op donderdag 10 december 2009 09:30 schreef lily het volgende:
Soneal; bah, heel erg dit.
Maar is het niet vreemd dat het vruchtje wel precies volgens de termijn was (zelfs een dag ouder)? Ik wil je geen valse hoop geven hoor maar wat trui al zegt; is er echt geen kansje dat er een andere reden is dat het hartje niet hoorbaar was?
Ik heb met 7 weken en 4 dagen het hartje van ons kindje horen kloppen.quote:Op donderdag 10 december 2009 11:13 schreef lily het volgende:
Oh ja, met 8 weken kun je een hartje ook nog niet horen alleen zien knipperen.
echt waar? Dat is wel heel uitzonderlijk.quote:Op donderdag 10 december 2009 13:37 schreef Tierrr het volgende:
Ik heb met 7 weken en 4 dagen het hartje van ons kindje horen kloppen.
Er staat ook dat er in dat geval contact opgenomen mag/moet worden met de polikliniekverpleegkundige, maar we hebben gisteren de dubbele dosis al meegekregen met de mededeling dat de volgende dosis 24 uur na de eerste ingebracht mag worden.quote:Indien 24-48 uur na het toedienen van de Misoprostol nog 'niets' gebeurd is (geen bloedverlies, geen krampen) wordt aanbevolen nogmaals 4 Misoprostoltabletten vaginaal toe te dienen.
Waarom bel je niet gewoon de dienstdoende gyn in het ziekenhuis...?quote:Op zaterdag 12 december 2009 11:14 schreef Soneal het volgende:
Ik kom even wat advies vragen van dames die helaas ervaring hebben....
Anyway.... als het zo blijft (wel bloedverlies maar nog niet heel ernstig) de volgende dosis inbrengen als we 24 uur na de eerste dosis zijn of langer afwachten?
Waardeloos....quote:Op maandag 14 december 2009 19:27 schreef flugeltje het volgende:
Soneal
Hoe gaat het nu met jou? Niet lichamelijk, niet klinisch... Maar met jou?
* arm om Soneal heenslaatquote:
Ik heb het juist verschrikkelijk moeilijk met de tegenstelling tussen m'n zwangere lichaam en m'n geest die al weet dat ik deze keer niet naar m'n lichaam moet luisteren (terwijl ik dat normaal juist wel moet doen) omdat mijn lichaam nu op basis van de verkeerde informatie functioneert.quote:Op maandag 14 december 2009 19:39 schreef flugeltje het volgende:
* arm om Soneal heenslaat
Wat ik terugkijkend wel vervelend vond was dat ik op een bepaald moment zo bezig was met m'n lichaam en de effecten dat ik het geestelijke eigenlijk helemaal 'vergat'. Ik hoop dat het de komende dagen toch vanzelf nog loskomt... Weet dat er veel mensen aan je denken en met je meeleven. Ik ben er één van
Oh, nou, ik vind dat niet zo vreemd dat dat je troost. Ik vind het mooie gedachten. Ontroerend ook.quote:Op maandag 14 december 2009 19:52 schreef Soneal het volgende:
Er zijn twee dingen die me op een vreemde manier enorm troosten:Het kindje was echt een dag voor op het gemiddelde qua groei, en had het dus erg goed bij me. De medicijnen doen niets, dus doet mijn lichaam er alles aan om de zwangerschap te beschermen.
Dit is echt zo enorm herkenbaar, paar dagen 'ondergronds' gaan en als je zelf het licht aan het end van de tunnel weer ontdekt pas weer boven water komen. Kin in de lucht en vooruit kijken...quote:Op vrijdag 18 december 2009 12:48 schreef Soneal het volgende:
Dank voor alle medeleven
Het was de afgelopen dagen vooral voor de ingreep psychisch wat lastiger; ik heb er eigenlijk altijd alleen voorgestaan en hoewel ik mijn vreugde makkelijk kan delen, is dat met verdriet een beetje anders, maar dat komt denk ik omdat je een stuk kwetsbaarder bent als je alleen en "gewond" bent en er niemand is om je tegen de buitenwereld te beschermen....
Mijn manier van omgaan met verdriet is dus meestal me opsluiten in m'n grot en m'n wonden likken tot ik voldoende hersteld ben om me weer alleen in de grote boze buitenwereld te begeven.
Als je er echter niet meer alleen voorstaat dan betekent het ook dat je het je partner erg moeilijk maakt als je je in je eentje in je grot verstopt, ondanks het feit dat je je partner dan wel om je heen kunt/wilt hebben.
Ik wilde de dagen voor de ingreep dan ook vooral naar huis, omdat dat voor mij de plek is waar ik me veilig kan verstoppen van de buitenwereld (dat mijn zoon daar is geeft niet, die is eigen en kan ik altijd goed om me heen hebben), maar dat was gezien de afspraak in het ziekenhuis simpelweg even geen optie.
Hoe dan ook: het veroorzaakte nogal wat spanning.
Fijn dat het nu wat beter gaat, ik vond de fysieke pijn eigenlijk wel prettig, alsof m'n lichaam zo fysiek uiting gaf van de emotionele pijn die ik voelde.quote:Ondertussen gaat het zowel psychisch als fysiek wat beter; vandaag nog geen pijnstiller gehad en ik voel wel wat trekken bij m'n baarmoeder maar het is niet pijnstillerwaardig, het pijnlijkst is op dit moment m'n linkerhand, die is flink blauw en beurs van het infuus.
Och meiske toch, wat klinkt dit eenzaamquote:Waarschijnlijk gaan we dit weekend wel even naar mijn huis, al was het maar zodat ik m'n grote kind weer even kan zien nu ik dit kleine kindje moet missen.
Dat is vrijwel letterlijk wat ik gisteren tegen m'n lief zei....quote:Op vrijdag 18 december 2009 12:54 schreef flugeltje het volgende:
Fijn dat het nu wat beter gaat, ik vond de fysieke pijn eigenlijk wel prettig, alsof m'n lichaam zo fysiek uiting gaf van de emotionele pijn die ik voelde.
Fijn om te horen.quote:Op vrijdag 18 december 2009 13:22 schreef Soneal het volgende:
Dat is vrijwel letterlijk wat ik gisteren tegen m'n lief zei....
Maar het komt hier allemaal wel goed, het gaat al stukken beter
Mijn andere kind is 18 en ik ben vrijwel permanent bij m'n lief thuis.quote:Op vrijdag 18 december 2009 13:25 schreef ymme het volgende:
Soneal
Misschien een domme vraag. Maar ben je nu niet thuis dan bij je andere kind, of begrijp ik het gewoon verkeerd.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |