Zwanger.... en dan gaat het mis #7

Pillen vanmiddag om iets over 1 ingebracht en er was geadviseerd 1 a 1½ uur te blijven liggen na het inbrengen, en daar heb ik zekerheidshalve maar 3½ uur van gemaakt.

Toen ik een tijdje lag kwam er een soort van berusting over me, ik ben daarom erg blij dat er vanmorgen eerst nog een echo is geweest, die nam ieder spoortje van twijfel iig weg.

Aan het eind van de middag had ik wel ineens weer trek, en omdat ik mijn trek aan m'n lief omschreven had als "ik heb zin in iets warms, sponsachtigs en vullends" nam hij mini-cupcakes mee van de supermarkt, die we even een paar seconden in de magnetron gezet hebben

Inmiddels begint de buikpijn een beetje te komen en verder nog niets, maar zoals het nu voelt zal dat niet heel lang meer duren....

Oh, en jullie zijn zo verschrikkelijk lief

soneal, wat moeilijk... ik ben heel blij voor je dat de twijfel helemaal weg is. sterkte...

Ik kom even wat advies vragen van dames die helaas ervaring hebben....

In de patientenfolder staat, en ik quote wel even, incl. bold enz.
^{Misoprostol is het werkzame bestand van cytotecpillen.}

quote:

Indien 24-48 uur na het toedienen van de Misoprostol nog 'niets' gebeurd is (geen bloedverlies, geen krampen) wordt aanbevolen nogmaals 4 Misoprostoltabletten vaginaal toe te dienen.

Er staat ook dat er in dat geval contact opgenomen mag/moet worden met de polikliniekverpleegkundige, maar we hebben gisteren de dubbele dosis al meegekregen met de mededeling dat de volgende dosis 24 uur na de eerste ingebracht mag worden.

Nou het dilemma: vannacht om 03.45 nog steeds geen bloedverlies, alleen bij het afvegen een beetje verkleuring, en vanmorgen uiteindelijk wel, vrij donker bloed, maar nog niet heel veel.
Nog geen vruchtje verloren en ook nog geen echte krampen en dergelijke.

Anyway.... als het zo blijft (wel bloedverlies maar nog niet heel ernstig) de volgende dosis inbrengen als we 24 uur na de eerste dosis zijn of langer afwachten?

Soneal, ik had de tweede dosis destijds niet meegekregen. Ik ben eerst opnieuw bij de gyn geweest voor ik de tweede dosis meekreeg. Ik zou als ik jou was gewoon even bellen met het ziekenhuis. (bij ons is er altijd iemand aanwezig op die afdeling, desnoods de verloskamers bellen)

Aan de andere kant, als ik jouw verhaal zo eens hoor heb je de tweede dosis gewoon nodig en zou je 'm in kunnen brengen. (ik zelf zou met dezelfde instructies inderdaad nu de tweede dosis ingebracht hebben) Je hebt de krampen nodig om de baarmoeder te openen zodat het vruchtje eruit kan. Zonder die krampen gebeurd er naar mijn gevoel weinig...

Heel veel sterkte meid

hier kan ik je niet mee helpen Soneal. Ik ben toendertijd meteen gecurretteerd...
Ik hoop dat het alsnog gaat doorzetten voor je, dat je door kan... Maar wat flugel zegt, ik zou gewoon even bellen met het ziekenhuis. die weten vast wel wat je het beste kan doen...

quote:

Op zaterdag 12 december 2009 11:14 schreef Soneal het volgende:
Ik kom even wat advies vragen van dames die helaas ervaring hebben....


Anyway.... als het zo blijft (wel bloedverlies maar nog niet heel ernstig) de volgende dosis inbrengen als we 24 uur na de eerste dosis zijn of langer afwachten?

Waarom bel je niet gewoon de dienstdoende gyn in het ziekenhuis...?

Son, wat heb je nu gedaan?

Trek je het allemaal nog?

Soneal, wat heftig dit allemaal zeg.
Gelukkg is wel je 'twijfel' weg. Hopelijk doen de pillen snel zijn werk. Zodat je het kunt gaan verwerken.

Ik heb nog helemaal niets gedaan, de 24 uur waren rond 13.15 uur voorbij en ik dacht "we wachten het gewoon nog even af"
Inmiddels is het bloeden gestopt en komt er alleen nog oud bruin bloed bij het afvegen, dus de tweede dosis lijkt me wel gerechtvaardigd.

Omdat ik dan weer 1 a 1½ uur plat moet gaan we eerst even eten ( was vandaag druk met het testdiner voor kerst) en daarna de tweede ronde.

Ik ben moe, gefrustreerd (ben vanmiddag vreselijk tekeer gegaan tegen om iets wat eigenlijk enorm onbenullig is) en ik wil dat dit voorbij is, maar eigenlijk wil ik helemaal niet dat dit voorbij is, maar dat het allemaal gewoon weer goed is.

We zaten ons net al af te vragen wat te doen als de pillen niet werken.... dan nog afwachten tot het lichaam het zelf doet of een curettage? Afwachten is een optie, maar ik denk niet dat ik dat trek, zeker niet omdat je niet weet hoe lang, wanneer enz. en dan weet je nog niet of het wel compleet is.

Na het eten dan maar de tweede ronde doen Soneal, en hopen dat dat beter werkt.

En ik zou sowieso contact met de gyn opnemen morgen denk ik

Sterkte meid

Het eten smaakte me niet (achterlijke hormonen) en de tweede dosis zit er nu in.....

Ik geef het sowieso even de kans tot maandag, en dan bel ik wel even met het ziekenhuis, ik ben niet zo bellerig enzo, zeker niet in het weekend

Anyway, nu maar kijken of dit wel wat doet, tijdens het eten leek ik iig wat krampen te hebben dus met een beetje mazzel is deze dosis afdoende.

Soneal

Denk wel dat het dan uitdraait op een curretage Soneal

ik ben ook bang dat het dan een currettage wordt Soneal... maar mijn ervaring daarmee was dat de currettage zelf meeviel, het was meer de emotionele lading eromheen die zwaar was en waar ik het het moeilijkst mee had...
ik kan je alleen aanraden om echt de tijd hiervoor te nemen, nu, maar ook als alles straks achter de rug is. je komt toch in een bepaald rouwproces waar je doorheen moet...

Daar ben ik inmiddels ook bang voor want hoewel ik gisteravond dacht dat het een heftige nacht zou gaan worden omdat er wat krampen waren, is er vannacht dus niets gebeurd; geen bloeding, geen krampen die serieus genoeg waren om wakker van te worden of pijnstillers tegen te nemen.

Alleen met het afvegen nog iets van bloed en een heel klein beetje slijm, maar het maandverband was schoon.

Het zou mooi zijn als het vandaag nog los zou komen, maar ik heb er weinig vertrouwen in

Zonder krampen klinkt het inderdaad niet zo goed...

Hoop dat het vandaag nog vanzelf komt.

Denk aan je!

Soneal, wat is 't toch vreselijk jammer dat 't niet 'gewoon' goed mocht gaan dit keer. sterkte deze dagen. ik hoop dat 't nu toch snel 'vanzelf' gaat en je kunt gaan herstellen van de miskraam (en op naar de volgende poging!). hopelijk is een currettage niet alsnog nodig (al vond ik die ingreep zelf destijds reuze meevallen).

Sorry, ik had gisteren even geen zin meer....

Gistermiddag rond 16.30 begonnen er zowaar wat krampen te komen die wel een beetje weggegromd moesten worden (waarop m'n lief telkens vroeg of ik een pijnstiller nodig had, maar die heb ik afgewezen op grond van het feit dat ik al eens een 8-ponder gebaard heb en dus niet zo snel iets nodig heb). Tegen 20.30 waren de krampen zo ongeveer over en was er al die tijd verder niets gebeurd, geen bloedverlies, geen uitdrijving, nada.

Vanmorgen dus maar weer met het ziekenhuis gebeld, waarop de gynaecoloog vanmiddag terugbelde en er voor woensdagmiddag een zuigcurettage ingepland is.

Na het telefoontje nog even bloed laten prikken en de papieren voor de operatie opgehaald, en dan zien we woensdag wel weer verder.

Wat balen dat de pillen bij jou ook niet gewerkt hebben Soneal...
Want het is en blijft natuurlijk de mooiste oplossing...

heb je niet alsnog een dosis pillen gekregen waarmee het eventueel voor woensdag alsnog los zou kunnen komen? Dat deden ze bij mij wel namelijk... al heeft dat uiteindelijk geen zin gehad, maar toch...

Sterkte meid...

Soneal

Hoe gaat het nu met jou? Niet lichamelijk, niet klinisch... Maar met jou?

quote:

Op maandag 14 december 2009 19:27 schreef flugeltje het volgende:
Soneal

Hoe gaat het nu met jou? Niet lichamelijk, niet klinisch... Maar met jou?

Waardeloos....

quote:

Op maandag 14 december 2009 19:31 schreef Soneal het volgende:

[..]

Waardeloos....

* arm om Soneal heenslaat

Wat ik terugkijkend wel vervelend vond was dat ik op een bepaald moment zo bezig was met m'n lichaam en de effecten dat ik het geestelijke eigenlijk helemaal 'vergat'. Ik hoop dat het de komende dagen toch vanzelf nog loskomt... Weet dat er veel mensen aan je denken en met je meeleven. Ik ben er één van

quote:

Op maandag 14 december 2009 19:31 schreef Soneal het volgende:

[..]

Waardeloos....

Arme jij....

quote:

Op maandag 14 december 2009 19:39 schreef flugeltje het volgende:

* arm om Soneal heenslaat

Wat ik terugkijkend wel vervelend vond was dat ik op een bepaald moment zo bezig was met m'n lichaam en de effecten dat ik het geestelijke eigenlijk helemaal 'vergat'. Ik hoop dat het de komende dagen toch vanzelf nog loskomt... Weet dat er veel mensen aan je denken en met je meeleven. Ik ben er één van

Ik heb het juist verschrikkelijk moeilijk met de tegenstelling tussen m'n zwangere lichaam en m'n geest die al weet dat ik deze keer niet naar m'n lichaam moet luisteren (terwijl ik dat normaal juist wel moet doen) omdat mijn lichaam nu op basis van de verkeerde informatie functioneert.

En dat trek ik echt niet, even afgezien van de teleurstelling en het verdriet wat er sowieso al om is, en dan nu ook nog een keer die medicijnen die niet werken en ons daarmee de kans ontnomen wordt op onze eigen manier afscheid te nemen van het vruchtje en de zwangerschap.

Er zijn twee dingen die me op een vreemde manier enorm troosten:

Het kindje was echt een dag voor op het gemiddelde qua groei, en had het dus erg goed bij me.

De medicijnen doen niets, dus doet mijn lichaam er alles aan om de zwangerschap te beschermen.
Beide zaken geven iig wat hoop voor de toekomst, als het vruchtje dan wel sterk genoeg is.

En thnx, ik weet dat er veel mensen aan me/ons denken en meeleven en waardeer dat enorm

Ik snap wat je bedoeld, zeker het gedeelte van dit keer níet naar je lichaam luisteren..

Je troostdingen vind ik wel mooi eigenlijk, zo heb ik er zelf eigenlijk nooit naar gekeken. Maar je hebt gewoon gelijk met je redenering. Hoop met je mee voor de toekomst...