recent artikel in het AD: http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)urt-18-maanden.dhtmlquote:Op maandag 2 november 2009 23:04 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Ik heb dat al eerder gezegd, maar het schijnt zo te zijn dat de verwerking de helft van de duur van de relatie in beslag neemt. Praktisch ben je sneller klaar, maar er echt klaar mee duurt langer.
Vrouwen zijn hier meestal sneller in, en het gaat hier om een gemiddelde. Hoe probeer jij er overheen te komen? Verdrukken?
Sorry, maar dan kan ik maar één ding zeggen: freakquote:Op maandag 2 november 2009 23:51 schreef Civilian het volgende:
Ik was na een week klaar met een relatie van 3 jaar
doet me denken aan mijn exquote:Op dinsdag 3 november 2009 00:04 schreef macondo het volgende:
[..]
Sorry, maar dan kan ik maar één ding zeggen: freak
Nou ja, dat is jouw perceptie natuurlijk. Het kan zijn dat je ex al een half jaar bezig was met het afbouwen van de relatie, het afstand nemen en overpeinzen van hoe het zal zijn zonder jou. Daarnaast kan het ogenschijnlijk helemaal "klaar" zijn maar dat kan natuurlijk ook gewoon de buitenkant zijn. Snel een nieuwe relatie? Kan ook teken zijn van angst om alleen te zijn. Ogenschijnlijk happy? Het is niet in de mode om depressief over te komen. De binnenkant kan natuurlijk sterk verschillen van de buitenkant.quote:Op dinsdag 3 november 2009 00:13 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
doet me denken aan mijn ex
was na een week helemaal klaar met n relatie van bijna 7 jaar![]()
some people are just emotionally fucked up
Wat hij zegt.quote:Op dinsdag 3 november 2009 00:19 schreef macondo het volgende:
[..]
Nou ja, dat is jouw perceptie natuurlijk. Het kan zijn dat je ex al een half jaar bezig was met het afbouwen van de relatie, het afstand nemen en overpeinzen van hoe het zal zijn zonder jou. Daarnaast kan het ogenschijnlijk helemaal "klaar" zijn maar dat kan natuurlijk ook gewoon de buitenkant zijn. Snel een nieuwe relatie? Kan ook teken zijn van angst om alleen te zijn. Ogenschijnlijk happy? Het is niet in de mode om depressief over te komen. De binnenkant kan natuurlijk sterk verschillen van de buitenkant.
edit: sorry, was even in de Dr Phil modus
Het zien aankomen kan wel helpen, maar heeft ook een nadeel. Ik had het zien aankomen, maar het gevoel dat ik het niet kon stoppen zorgde er ook voor dat ik me compleet machteloos voelde. Maar uiteindelijk is dat misschien wel beter dan dat het koud op je dak komt.quote:Op dinsdag 3 november 2009 00:04 schreef Mavro het volgende:
Ligt het er ook niet aan of je het zag aankomen ja/nee, of dat je voor jezelf zo'n heerlijke strategie bedenkt waarin je je ex volledig demoniseert?
Er gaan dus vele dagen voorbij dat je er niet aan denktquote:Op dinsdag 3 november 2009 05:38 schreef Seven. het volgende:
Er gaat geen week voorbij dat ik niet aan hem denk en positieve gedachten over hem kan ik totaal niet opbrengen.
Ik ben ooit via een datingsite in contact gekomen met een jongen die een relatie van 11 jaar achter de rug had. Maar nu was 'ie wel weer klaar voor een relatie, hij voelde zich eenzaam. Toen ik vroeg hoe lang het uit was, antwoordde hij: 'anderhalve week'...quote:Op dinsdag 3 november 2009 00:04 schreef macondo het volgende:
[..]
Sorry, maar dan kan ik maar één ding zeggen: freak
WTFquote:Op dinsdag 3 november 2009 09:58 schreef Turbomuis het volgende:
[..]
Ik ben ooit via een datingsite in contact gekomen met een jongen die een relatie van 11 jaar achter de rug had. Maar nu was 'ie wel weer klaar voor een relatie, hij voelde zich eenzaam. Toen ik vroeg hoe lang het uit was, antwoordde hij: 'anderhalve week'...
Ik heb een relatie achter de rug van ruim 19 jaar. Op 16 oktober is hij bij mijn weggegaan. De volgende dag is hij gelijk bij zijn nieuwe partner ingetrokken. En maar zeggen dat zij niet zo belangrijk is. Afgelopen donderdagochtend kreeg ik zijn definitieve antwoord per mail dat hij niet verder wil met mij. 's avonds ligt hij in ons bed met haar. Ze heeft met onze kinderen (3 en 5 jaar) al gelunchd, dus waarschijnlijk op mijn plek gezeten. En nog liegen ook dat zij niet bij ons heeft geslapen. Helaas voor hem heb ik betere contact met mijn buren.quote:Op dinsdag 3 november 2009 09:58 schreef Turbomuis het volgende:
[..]
Ik ben ooit via een datingsite in contact gekomen met een jongen die een relatie van 11 jaar achter de rug had. Maar nu was 'ie wel weer klaar voor een relatie, hij voelde zich eenzaam. Toen ik vroeg hoe lang het uit was, antwoordde hij: 'anderhalve week'...
Vraag me af of hij het zelf geloofdequote:Op dinsdag 3 november 2009 09:58 schreef Turbomuis het volgende:
[..]
Ik ben ooit via een datingsite in contact gekomen met een jongen die een relatie van 11 jaar achter de rug had. Maar nu was 'ie wel weer klaar voor een relatie, hij voelde zich eenzaam. Toen ik vroeg hoe lang het uit was, antwoordde hij: 'anderhalve week'...
hmm, zo lang geleden is het dat ik hier postte denk ik, en ik ben bang dat het waar is. Sorryquote:Op maandag 2 november 2009 23:37 schreef JoeBravo het volgende:
[..]
recent artikel in het AD: http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)urt-18-maanden.dhtml
als dat zo is, dan mag ik nog ff
Ik denk zo dat hij stiekem op zoek was naar wat lichamelijk vertier zeg maar, maar in het kader van 'dat werkt bij de vrouwtjes' zei 'ie maar dattie een relatie zochtquote:Op dinsdag 3 november 2009 10:59 schreef buzz_aldrin het volgende:
[..]
Vraag me af of hij het zelf geloofde
Het werkte dus niet....quote:Op dinsdag 3 november 2009 11:38 schreef Turbomuis het volgende:
[..]
Ik denk zo dat hij stiekem op zoek was naar wat lichamelijk vertier zeg maar, maar in het kader van 'dat werkt bij de vrouwtjes' zei 'ie maar dattie een relatie zocht
Tja, wees dan gewoon eerlijk. Alsof iemand ook maar gelooft dat je na anderhalve week een relatie van 11 jaar verwerkt hebtquote:Op dinsdag 3 november 2009 11:38 schreef Turbomuis het volgende:
[..]
Ik denk zo dat hij stiekem op zoek was naar wat lichamelijk vertier zeg maar, maar in het kader van 'dat werkt bij de vrouwtjes' zei 'ie maar dattie een relatie zocht
Je bent nu (nog niet) boos, zou me niets verbazen als je hem straks nog gaat missen, net als ik deedquote:Op dinsdag 3 november 2009 13:13 schreef Kwartje7 het volgende:
[knip]
Ik wens hem zelfs alle geluk. Ben nog geen eens kwaad op hem. Vraag mijzelf wel af met wie ik zo lang een relatie heb gehad. Op dit moment ben ik zelfs sterker dan hij. Hij zoekt het maar uit. Ik vind mij eigen geluk wel.
Dat is wel prettig ja, ik ben ook blij dat het lekker druk is op mijn werk (vandaag dan wat minder, maargoed). Geeft je weinig tijd om met je gedachten af te dwalen.quote:Op dinsdag 3 november 2009 13:34 schreef maartjeh het volgende:
Net met een uitzendbureau gebeld voor extra werk. Vanmiddag om 16.00 al een afspraak. Doet me goed, even gedachten verzetten.
Ik ben ook zo stom hoor.quote:Op dinsdag 3 november 2009 13:32 schreef Chev het volgende:
[..]
Of misschien ben ik de enige die zo stom is om een ex te gaan missen die me na-trappen bleef geven nadat het uit was![]()
I knowquote:
Ik hoop dat ik zo sterk blijft. Maar boos, nee. Eerder verontwaardigt, onbegrijpelijk, onvoorstelbaar. Vind het wel moeilijk om de leuke dingen nu te herinneren.quote:Op dinsdag 3 november 2009 13:32 schreef Chev het volgende:
[..]
Je bent nu boos, zou me niets verbazen als je hem straks nog gaat missen, net als ik deed![]()
Of misschien ben ik de enige die zo stom is om een ex te gaan missen die me na-trappen bleef geven nadat het uit wasnah, ik weet wel beter.
Een psycholoog heb ik niet naar toe geweest, misschien had dat wel goed geweest, maar heb het grotendeels zelf opgelost, ook door opvang van 'n goede vriend, vriendin en familie, zelfs de aller sterkste geesten hebben soms steun nodig om niet om te vallen.
Ik kan me voorstellen dat dat aardig helpt met er overheen komen! "Helaas" is mijn ex nog steeds heel lief (meestal dan)...quote:Op dinsdag 3 november 2009 13:13 schreef Kwartje7 het volgende:
Hij zei wel dat ik dit maar als kado moet zien, dat ik gelijk klaar met hem bent. Daar geef ik haar wel gelijk in, als hij alleen maar lief en aardig zou doen, had ik het nu veel moeilijker gehad.
Ik heb ook zeker maanden niet boos kunnen zijn op m'n ex, verzon altijd excuses tegenover anderen voor haar voor haar redenen/reneneringen gewoon omdat ik nog van haar hield natururlijkquote:Op dinsdag 3 november 2009 13:45 schreef Kwartje7 het volgende:
Ik hoop dat ik zo sterk blijft. Maar boos, nee. Eerder verontwaardigt, onbegrijpelijk, onvoorstelbaar. Vind het wel moeilijk om de leuke dingen nu te herinneren.
De eerste paar dagen verdedigde ik hem ook nog. Tot ik hoorde dat hij al bij haar woonde. En de liefde verdwijnt wel snel hoor als je zo respectloos wordt behandeld. Tuurlijk zal hij altijd wel een bijzonder persoon blijven. Hij is tenslotte ook de vader van mijn kinderen.quote:Op dinsdag 3 november 2009 13:52 schreef Chev het volgende:
[..]
Ik heb ook zeker maanden niet boos kunnen zijn op m'n ex, verzon altijd excuses tegenover anderen voor haar voor haar redenen/reneneringen gewoon omdat ik nog van haar hield natururlijk
Ga er vanuit dat je 5 sprongen vooruit maakt en 2 achteruit, het is ff lastig maar je komt er wel.
Dat mis ik ook heel erg hoor, ondanks het zo kort geleden is. Ik ben natuurlijk ook nog nooit alleen geweest. Ik krijg gelukkig wel veel liefde van mijn kindjes. Daardoor ben ik wel veel meer aan huis gebonden en veel alleen 's avonds. Maar tot nu toe gaat het goed. Ik had anders denk meer het huis uit gaan vluchten. Dit vertraagt, volgens mij, wel het verwerkingsproces.quote:Op dinsdag 3 november 2009 14:37 schreef Chev het volgende:
Mis het warme gevoel van een relatie wel kan ik je zeggen, het alleen zijn heeft z'n voor-en-nadelen.
quote:
Gefeliciteerd, dus nu zit je weer hier?quote:Op dinsdag 3 november 2009 18:43 schreef GeneraalOnbenul het volgende:
Het heeft mij 7 maanden gekost om een relatie van 2 1/2 jaar uit mn hoofd te zetten. Minus mn terugval gisteravond.
Ik word juist ongelukkig als ik alleen ben, dat heb ik nu wel gezien, ben al veel te lang alleen. Ja, zo leer je jezelf wel kennen, maar dat is ook niet altijd alles. Ik hoef niet continu bij iemand te zijn, zeer zeker niet, ik heb zelfs redelijk vaak behoefte om even alleen te zijn, maar toch is dat anders als je een relatie hebt. Ook al ben je dan alleen, je voelt je niet eenzaam, dat voel ik me dus nu vaak wel.quote:Op dinsdag 3 november 2009 16:06 schreef dick_laurent het volgende:
Pas als je even alleen bent, kom je echt veel over jezelf te weten
Ik vind het erg leerzaam tot nu toe..... ik voel me over het algemeen vaker goed dan slecht...dus dat is een posititief teken.
Het samen zijn mis je wel soms ja....absoluut. Maar "gelukkig" heb ik een jeugd gehad waarin ik heel vaak alleen was, dus ik kan redelijk goed omgaan met alleen zijn.
however, dat betekent niet dat ik alleen zijn prefereer
Nouja ik zei ook op het einde dat ik alleen zijn zeker niet prefereer. Ik heb ook liever een leuk vriendinnetje natuurlijkquote:Op dinsdag 3 november 2009 19:29 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Ik word juist ongelukkig als ik alleen ben, dat heb ik nu wel gezien, ben al veel te lang alleen. Ja, zo leer je jezelf wel kennen, maar dat is ook niet altijd alles. Ik hoef niet continu bij iemand te zijn, zeer zeker niet, ik heb zelfs redelijk vaak behoefte om even alleen te zijn, maar toch is dat anders als je een relatie hebt. Ook al ben je dan alleen, je voelt je niet eenzaam, dat voel ik me dus nu vaak wel.
Net overigens mijn "ex" nog gezien, ze kwam mijn haren knippen (en ja, dat heeft ze gewoon goed gedaan) maar volgens mij voel ik toch echt niet veel meer voor haar, maar vond het ook niet erg ongemakkelijk of zo. Maar natuurlijk is het niet meer zo als eerst...
Nou, ik ben nu sinds die ex eigenlijk pas een 1,5 maand weer alleen, maar voordat ik haar leerde kennen, had ik echt al meer dan 2 jaar niets of niemand meer gehad om mijn aandacht op te kunnen richten en tja, dan ken je jezelf wel goed genoeg inmiddels...quote:Op dinsdag 3 november 2009 19:52 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Nouja ik zei ook op het einde dat ik alleen zijn zeker niet prefereer. Ik heb ook liever een leuk vriendinnetje natuurlijk![]()
Maar ik heb in de afgelopen 4 maanden wel een boel meegemaakt en geleerd en daar ben ik wel sterker door geworden, al zeg ik het zelf.
Ik weet ook niet hoe lang jij weer "alleen" bent... kijk na een paar jaar kan ik me goed voorstellen dat je het wel gehad hebt ja....
Ik wil gewoon voorzichtig weer wat gaan daten/flirten.... kijken wat er van komt, niet met de intentie om gelijk een serieuze relatie te beginnen ofzo... als dat er uiteindelijk weer van komt sta ik er wel voor open, maar ik ben er niet perse naar op zoek.
Hoe herkenbaar...quote:Op dinsdag 3 november 2009 20:29 schreef J0ttem het volgende:
Zucht, kreeg net via via te horen dat zij al oog heeft op een andere jongen en dat ze zondag met hem heeft afgesproken![]()
't is echt niet dat ik haar terug wil ofzo, maar ik kan er echt niet tegen dat zij mij zo snel al is vergeten, heb echt het gevoel dat ik helemaal geen indruk op haar heb gemaakt, dat ik al die tijd niets voor haar betekende :\
Nooit gedacht dat liefde zo snel in haat kon veranderen
Sjees, wat heeft die man? Daar mag wel 's een therapietje overheen... Of anders een gedragscursus, hij is wel flink bezig jou in de war te brengen zeg! Maar trap er niet in, weet waar je voor staat, en dat je zelf belangrijker bent dan hij, en dat je dit allemaal doet/moet doen voor jezelf en je kinderen!quote:Op dinsdag 3 november 2009 23:13 schreef Kwartje7 het volgende:
En wat denk je wat hij nou weer doet. Gaat hij mij bellen om te vragen hoe het mij is. Ik had hem een mail gestuurd dat ik gedeeltelijk in de ziektewet zit. En daar maakte hij zich zorgen over. Ging hij mij ook nog lieverd noemen ook. Heb hem gelijk duidelijk gemaakt dat ik dat liever niet had en dat hij beter onaardig kan zijn, omdat dat makkelijker is voor mij. Hij zit continu op een wip. De ene keer zegt hij wat lief en daarna vind hij het belachelijk dat hij niet in zijn huis mag. Heb hem gecorrigeerd dat hij wel in ons huis mag, maar zij niet. Maar ja, hij kon niet het hele weekend zonder haar. Ach hij heeft zijn kinderen maar 5 nachten in de twee weken. Het is echt erg om je dan te concentreren op je kinderen ipv je liefje. En mij dan verwijten dat ik mijn belang boven die van hem stelt. Ja en wat doe je zelf dan. Maar ach, dat is natuurlijk niet zo.
Hoop dat ik sterk blijf.
Ok, interessant verhaal.quote:Op woensdag 4 november 2009 11:58 schreef Snikch het volgende:
humor moet inderdaad altijd kunnen hoor.
De relatie heeft 2 jaar geduurd. Maar het is gewoon zo dat ik daarvoor nooit tevreden was met mezelf en met mijn leven (weinig vrienden, erg terughoudend/gesloten, weinig hobbies behalve beetje gamen enzo, enzovoorts). En zij heeft mij echt zo gelukkig gemaakt in die 2 jaar, en al dat geluk is nu weer weg, ik denk echt niet dat ik ooit zo gelukkig wordt, ook niet met een ander.
En ik weet dat heel veel mensen dat gevoel hebben als het net uit is. Maar het 'probleem' is, onze relatie was gewoon perfect, ik heb nooit geklaagd en zij ook niet (tot op het einde dus), voor mij was alles perfect en maakte alles aan die relatie me gelukkig.. Dus stel ik vind ooit weer iemand, het zal toch nooit hetzelfde zijn, en ik wil eigenlijk niet anders als zoals het nu was. En ik ben ook bang dat ik weer dezelfde fouten zal gaan maken en diegene dan ook weer wegjaag.
Ik ben zegmaar niet van het uitgaan een de korte relaties en dergelijke. Ik wil gewoon een serieuze relatie waar ik gelukkig mee kan zijn voor een heel lange tijd (ik hoopte voor de rest van mijn leven maar die droom ligt dus al aan diggelen). En zij kon mij dit bieden, en verder ook alles dat ik nodig had om gelukkig te zijn en om dus ook mezelf te kunnen zijn. Bij haar was ik niet die verlegen jongen maar was ik echt mezelf, wat ik al zeg, nog meer als bij mijn beste vrienden die ik al sinds ik 6 was ofzo ken. Zijn ook zo een beetje bijna de enige echte vrienden die ik nog heb maar dat terzijde.
Maar ik snap heel goed dat het nu een rouwperiode is en dat dit pijn hoort te doen. Maar ik zie gewoon echt niet hoe er een licht aan het eind van de tunnel kan zijn zegmaar. Hoe dat ik ooit weer zonder haar gelukkig wordt (met of zonder iemand anders, het liefst natuurlijk met want ik heb het eerste deel van mijn leven alleen gezeten en ik werd pas gelukkig toen ik haar bij toeval leerde kennen). Ik ben trouwens 21 dus ik weet dat ik nog een heel leven voor me heb. Maar daarentegen, 1 echte relatie in de afgelopen 21 jaar is ook niet echt bemoedigend. Mijn verleden spreekt zegmaar niet echt voor mijn toekomst want ik wil nu niet weer 19 jaar alleen gaan zitten.
Het liefst zou ik voor altijd bij mijn ex blijven maar dat zit er gewoon niet in. Ergens hoop ik nogsteeds dat ze inziet dat ze een fout begaan is. Ik weet dat ik haar heb weggejaagd (was te onzeker over mezelf en daarmee te beschermend voor haar), maar dat zou ik echt willen veranderen. En dat zal ik wel moeten want ik ben ook als de doods dat als ik ooit toch weer dat geluk vindt dat ik dezelfde foute zal maken.
Maar goed, er over praten helpt zoiezo. Maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik zeg al, probeer al leuke dingen te doen voor afleiding maar op vrije dagen zoals vandaag bijvoorbeeld dan zit ik echt weer in een put waar ik niet uit kan komen. Te veel vrije tijd om na te denken, en no way dat ik dat allemaal kan vullen. Wou gewoon dat ik een stukje zekerheid had voor de toekomst, dat ik wel weer zo gelukkig ga worden, of dat ze toch terug komt want dat zou me het gelukkigst maken maar daar moet ik nu eigenlijk niet aan denken..
Het spijt me, maar je slaat wartaal uit. Zegmaar.quote:Op woensdag 4 november 2009 11:58 schreef Snikch het volgende:
Maar ik zie gewoon echt niet hoe er een licht aan het eind van de tunnel kan zijn zegmaar. Hoe dat ik ooit weer zonder haar gelukkig wordt (met of zonder iemand anders, het liefst natuurlijk met want ik heb het eerste deel van mijn leven alleen gezeten en ik werd pas gelukkig toen ik haar bij toeval leerde kennen). Ik ben trouwens 21 dus ik weet dat ik nog een heel leven voor me heb. Maar daarentegen, 1 echte relatie in de afgelopen 21 jaar is ook niet echt bemoedigend. Mijn verleden spreekt zegmaar niet echt voor mijn toekomst want ik wil nu niet weer 19 jaar alleen gaan zitten.
Dat valt toch wel mee.quote:Op woensdag 4 november 2009 12:35 schreef macondo het volgende:
[..]
Het spijt me, maar je slaat wartaal uit. Zegmaar.
Dat is toch ook zó? Jezelf en je kids,en dat mag best, lijkt me logisch, hij doet precies hetzelde omdat jullie geen stelletje meer zijn.quote:Op dinsdag 3 november 2009 23:13 schreef Kwartje7 het volgende:
En wat denk je wat hij nou weer doet. Gaat hij mij bellen om te vragen hoe het mij is. Ik had hem een mail gestuurd dat ik gedeeltelijk in de ziektewet zit. En daar maakte hij zich zorgen over. Ging hij mij ook nog lieverd noemen ook. Heb hem gelijk duidelijk gemaakt dat ik dat liever niet had en dat hij beter onaardig kan zijn, omdat dat makkelijker is voor mij. Hij zit continu op een wip. De ene keer zegt hij wat lief en daarna vind hij het belachelijk dat hij niet in zijn huis mag. Heb hem gecorrigeerd dat hij wel in ons huis mag, maar zij niet. Maar ja, hij kon niet het hele weekend zonder haar. Ach hij heeft zijn kinderen maar 5 nachten in de twee weken. Het is echt erg om je dan te concentreren op je kinderen ipv je liefje. En mij dan verwijten dat ik mijn belang boven die van hem stelt. Ja en wat doe je zelf dan. Maar ach, dat is natuurlijk niet zo.
Hoop dat ik sterk blijf.
Vrouwen kunnen net zo erg zijn hoorquote:Op woensdag 4 november 2009 12:51 schreef Plums het volgende:
Ik ben blij dat ik inmiddels heb geleerd om niet te treuren over vriendjes die enorme klootzakken bleken te zijn.
quote:Op woensdag 4 november 2009 12:51 schreef Snikch het volgende:
dankjewel, je verhaal beurt me in ieder geval toch weer beetje op laurent. Niet dat ik het leuk voor jou vindt dat het zo kut is gegaan allemaal hoor. Maar het feit dat je je over zo een lange relatie toch ook heen hebt kunnen zetten betekend dat ik dat misschien ook wel kan. Nu nog niet nee dat weet ik, ik moet niks forceren. Maar uiteindelijk.. want dat zie ik nu nog niet gebeuren ook al zegt iedereen van wel. Maar ik probeer inderdaad zo veel mogelijk afleiding te zoeken. En ik zit ook veel topics enzo te lezen over liefdesverdriet, maar ook over zelfvertrouwen/contacten maken, want dat is een groot struikelblok bij mij. En als ik wederom geen zelfvertrouwen heb (had ik de afgelope 2 jaar wel en dat straalde ook uit want toen waren onbekende mensen toch vriendelijker tegen me) dan wordt het toch lastig om weer uit die vicieuze cirkel van de hele tijd alleen en ongelukkig blijven te komen.
Dus ik vroeg me ook af, als iemand misschien aanraders heeft voor boeken over zelfvertrouwen of contact leggen / praten met relatief onbekende mensen (ook vrienden van vrienden vind ik lastig zegmaar) zou ik dat erg waarderen. Ik heb al in de andere topics hier over wat titels gezien maar ik weet niet goed welke nou ook echt goed zijn. En uit een boek zoiets leren zal niet makkelijk zijn dat weet ik, maar ik zoek gewoon tips of iets om mijn gedachtengang proberen om te schakelen en dat kan misschien wel met zo een boek.
En ik sla waarschijnlijk vast wel wartaal uit, het is moeilijk om je gevoelens/gedachtens onder woorden te brengen. Maar wat is't precies dat je niet volgt want dan weet ik wat ik moet proberen uit te leggen?
Groete,
Snikch
Die tip kwam vorige week ook al voorbij. Had ook niks nuttigs te doen dus heb het gekeken en vond het echt lache. Of je er iets van leert betwijfel ik, maar het was in elk geval wel vermakkelijkquote:Op woensdag 4 november 2009 12:58 schreef dick_laurent het volgende:
Download "the pickup artist"
erg leuk en leerzaam om te zien! geloof me
Je leven vanaf je geboorte tot je negentiende levensjaar beschrijven als eenzame aaneengesloten periode waarin je geen partner hebt kunnen vinden is een voorbeeld van regelrechte onzin.quote:
Ik ook heb me echt kapot gelachen bij die serie... en had ook momenten dat het zo genant was dat ik er bijna niet naar kon kijkenquote:Op woensdag 4 november 2009 13:02 schreef Swatfire het volgende:
[..]
Die tip kwam vorige week ook al voorbij. Had ook niks nuttigs te doen dus heb het gekeken en vond het echt lache. Of je er iets van leert betwijfel ik, maar het was in elk geval wel vermakkelijk
Ik ben blij dat jij zijn leven zo goed kent.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:04 schreef macondo het volgende:
[..]
Je leven vanaf je geboorte tot je negentiende levensjaar beschrijven als eenzame aaneengesloten periode waarin je geen partner hebt kunnen vinden is een voorbeeld van regelrechte onzin.![]()
was het maar zo eenvoudigquote:Op woensdag 4 november 2009 13:09 schreef Plums het volgende:
[..]
Klopt, maar over zulke vrouwen zou je dan ook niet moeten treuren.
Ik ben natuurlijk geen expert, maar ik gok dat kleine kinderen in de zandbak niet oprecht bezig zijn met het zoeken naar de ware om de rest van hun leven mee te delen.. Om over de baby's maar te zwijgen.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:07 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Ik ben blij dat jij zijn leven zo goed kent.![]()
Jup geef je helemaal gelijk Plumsquote:Op woensdag 4 november 2009 13:09 schreef Plums het volgende:
[..]
Klopt, maar over zulke vrouwen zou je dan ook niet moeten treuren.
Dat moet je dus leren.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:11 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
was het maar zo eenvoudig![]()
(al ben ik inmiddels wel over mijn ergste treurnis heen)
Nee dat snap ik ook wel.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:20 schreef Chev het volgende:
[..]
Jup geef je helemaal gelijk Plums
Toch heeft treuren ook zo zijn nut gehad voor me, ben er door een stuk sterker en wijzer van geworden, en heb mijn leven als hernieuwd opgepakt.
Laatste beetje gevoel wat nog in mijn hart zit zal ook wel weggaan met de tijd, als je jaren samen ben geweest en lief en leed heb gedeeld dan gaat dat niet zomaar weg, tenmiste, niet bij mij![]()
En het is nutteloos ja, om er nog over te denken, maar het hoofd en hart zijn het nooit met elkaar eens hierover dus laat ik ze maar lekker
Good for you babyquote:Op woensdag 4 november 2009 13:21 schreef Plums het volgende:
[..]
Dat moet je dus leren.
Ik heb ervoor gekozen om niet om een smiecht te treuren, puur omdat hij t niet waard is. Maar dat leerde ik ook pas nadat ik een paar keer flink op mn hart was gestampt.Nu denk ik van: fu, ik kan wel beter krijgen.
![]()
Bij mn laatste relatie heb ik de eerste dag nog gehuild, meer door de schok dan wat anders, en toen was t over. Verder echt niet getreurd.
Ach zo'n mooie tijd was t niet als er 6 maanden lang tegen je gelogen wordt.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:27 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Good for you baby![]()
maar het is okay om te treuren om iets, als het mooi was, dat ophoudt te bestaan.... we hoeven niet van steen te zijn![]()
Maar nee, ik ben wel klaar met treuren inmiddels ja... nu is het tijd voor nieuwe ervaringen... life (and the party) goes on
very truequote:Op woensdag 4 november 2009 13:30 schreef Plums het volgende:
[..]
Ach zo'n mooie tijd was t niet als er 6 maanden lang tegen je gelogen wordt.![]()
Leuke tijden kan ook ik ook hebben met een gast die níet gigantisch tegen me liegt.
Ja, want je kunt juist goed gestructureerde teksten schrijven wanneer je overspoeld wordt door emoties...quote:Op woensdag 4 november 2009 13:04 schreef macondo het volgende:
[..]
Je leven vanaf je geboorte tot je negentiende levensjaar beschrijven als eenzame aaneengesloten periode waarin je geen partner hebt kunnen vinden is een voorbeeld van regelrechte onzin.Verder kan een klein beetje aandacht voor de teksten die men hier achterlaat geen kwaad - maar daarover kun je van mening verschillen. Wat mij betreft zet Snikch een kop koffie, en leest hij zijn eigen teksten nog eens rustig door.
mja.... ik geloof niet zo in die emiel ratelband achtige boeken waarin wordt verteld hoe je zelfvertrouwen moet krijgen etc.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:44 schreef Snikch het volgende:
Maar als je relatie wel prachtig was en hij wordt zo plotseling verbroken (door je eigen fout in mijn geval, ben niet vreemd gegaan ofzo maar was gewoon te onzeker over mezelf en dat heeft haar uiteindelijk weggeduwd) dan doet dat echt wel pijn. Vooral als jij er nog geen punt achter wilt zetten.
Ik sta gewoon met lege handen en weet niet hoe of wanneer ik ze weer gevuld krijg.. en of dat uberhaupt gebeurd..
Maar nog tips voor boeken of zal ik daar misschien een nieuw topic over starten?? Want ik heb in andere topics over zelfvertrouwen enzo ook al wel wat titels voorbij zien komen maar welke nou echt goed zijn, geen idee..
Maar gast, je hebt toch wel dat mooie meisje als vriendin weten te krijgen? Dat is je wel maar mooi gelukt!quote:Op woensdag 4 november 2009 14:02 schreef Snikch het volgende:
hehe, bedankt dr pimp.
En ik weet wat je bedoeld. Maar dat is het hem nou juist, ik heb geen zelfvertrouwen. Dat had ik inderdaad de afgelope 2 jaar wel omdat ik toen opeens zo een mooi meisje aan mijn zij had. En toen keken de damens ook wel eens gewoon omdat ik het uitstraalde dat ik blij, gelukkig en zelfvertrouwd was.
Maar op dit moment ben ik alles behalve blij en gelukkig. En zelfvertrouwen heb ik nooit gehad totdat ik dus eindelijk zo een mooi meisje aan mijn zijde kreeg (en toen heeft het ook een hele tijd geduurd voordat ik helemaal mezelf was bij haar omdat ik haar nog niet kende en bang was dat ik haar misschien snel weer kwijt zou raken.. toen dat niet gebeurde ging alles geweldig en maakte ik me daar geen zorgen meer om.. totdat het nu dus opeens toch uitkwam). Heb ik toen ook al aan geprobeerd te werken maar het zat gewoon echt niet in me. Dus daar wil ik nu wel echt aan werken zodat ik dus inderdaad niet alleen kom te zitten. Want niet alleen meiden pikken het op dat je zelfvertrouwen hebt, maar je komt ook gelijk een stuk leuker over en legt makkelijker contact, al is het puur vriendschappelijk. Want hier ben ik dus echt een amateur in :S..
"Denk je sterk" vind ik een erg goed boek. Heb het zelf ook gelezen en het staat helemaal vol met handige tips die in elke situatie te gebruiken zijn. Vooral het tweede gedeelte van het boek herkende ik mezelf heel erg in. Maar door alleen erover te lezen kom je nog nergens, je moet het dan vervolgens ook in de praktijk gaan brengen, maar het leert je wel wat meer bewust van jezelf te zijn op een goede manier, je krijgt wat meer inzicht in waarom je dingen juist doet en wat je kunt doen om het anders te doen.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:44 schreef Snikch het volgende:
Maar als je relatie wel prachtig was en hij wordt zo plotseling verbroken (door je eigen fout in mijn geval, ben niet vreemd gegaan ofzo maar was gewoon te onzeker over mezelf en dat heeft haar uiteindelijk weggeduwd) dan doet dat echt wel pijn. Vooral als jij er nog geen punt achter wilt zetten.
Ik sta gewoon met lege handen en weet niet hoe of wanneer ik ze weer gevuld krijg.. en of dat uberhaupt gebeurd..
Maar nog tips voor boeken of zal ik daar misschien een nieuw topic over starten?? Want ik heb in andere topics over zelfvertrouwen enzo ook al wel wat titels voorbij zien komen maar welke nou echt goed zijn, geen idee..
Zijn allemaal leuke en leerzame dingen om te lezen/kijken, maar uiteindelijk komt het simpelweg neer op durven. Je kan het alleen leren doormiddel van het te doen. Ik kan zelf behoorlijk goed lullen, maar het aanspreken van onbekende hou ik niet zo van. Als de opening eenmaaal gemaakt is dan is voor mij de drempel weg. In dat opzicht ben ik misschien ook wel te braaf kwa onbekende aansprekenquote:Op woensdag 4 november 2009 14:22 schreef Metalfreak het volgende:
Of het allemaal werkt, tja, dat is nog altijd aan jezelf. Maar ik vind het bijvoorbeeld erg interessant om over zo'n dingen te lezen en er meer van te weten te komen. Maar de theorie is één ding, de praktijk iets totaal anders en dan moet je gewoon leren risico's te nemen (en daar heb ik nog wel eens moeite mee, ben soms wat te braaf en veilig)
Zonde, zelf is er ook zeker 3 maanden tegen me gelogen op het einde van de relatie.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:30 schreef Plums het volgende:
Ach zo'n mooie tijd was t niet als er 6 maanden lang tegen je gelogen wordt.![]()
Leuke tijden kan ook ik ook hebben met een gast die níet gigantisch tegen me liegt.
Dat is het zeker, en ik heb precies hetzelfde. Als eenmaal de opening gemaakt is, vind ik het verder niet zo'n probleem allemaal. Maar ik durf gewoon niet zo gauw een vreemde aan te spreken, zeker niet als diegene zich in een groepje bevindt.quote:Op woensdag 4 november 2009 14:29 schreef Swatfire het volgende:
[..]
Zijn allemaal leuke en leerzame dingen om te lezen/kijken, maar uiteindelijk komt het simpelweg neer op durven. Je kan het alleen leren doormiddel van het te doen. Ik kan zelf behoorlijk goed lullen, maar het aanspreken van onbekende hou ik niet zo van. Als de opening eenmaaal gemaakt is dan is voor mij de drempel weg. In dat opzicht ben ik misschien ook wel te braaf kwa onbekende aanspreken
Moet je gewoon overheen stappen! Is idd best eng... maar ik heb het afgelopen weekend al beetje geprobeerd en ging best goedquote:Op woensdag 4 november 2009 14:38 schreef Metalfreak het volgende:
[..]
Dat is het zeker, en ik heb precies hetzelfde. Als eenmaal de opening gemaakt is, vind ik het verder niet zo'n probleem allemaal. Maar ik durf gewoon niet zo gauw een vreemde aan te spreken, zeker niet als diegene zich in een groepje bevindt.
Klopt wel, en als je het doet geeft het een behoorlijke rushquote:Op woensdag 4 november 2009 14:41 schreef dick_laurent het volgende:
[..]
Moet je gewoon overheen stappen! Is idd best eng... maar ik heb het afgelopen weekend al beetje geprobeerd en ging best goed
Het is goed om alle zorgen van je af te schrijven, dan maak je concreet waar je bang voor bent en wat je problemen zijn. Het is nóg beter om daarna je teksten terug te lezen, en de belangrijke zaken er voor jezelf duidelijk uit te halen.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:48 schreef EviL_AleX het volgende:
[..]
Ja, want je kunt juist goed gestructureerde teksten schrijven wanneer je overspoeld wordt door emoties...
Een vriend waar ik wel eens mee ga stappen(gozer is notabene al getrouwd) is nergens bang voor. Spreekt gewoon alles en iedereen aan en opend dan ook gewoon met dingen als "goh heb je een vriend? Een paar vrienden van mij namelijk nog single(wijst daarbij naar onze groep)" en dat soort opmerkingen. Hij weet het dan zo te brengen dat er altijd een gesprek ontstaat. Had ik zijn talent/lef maarquote:Op woensdag 4 november 2009 14:41 schreef dick_laurent het volgende:
Moet je gewoon overheen stappen! Is idd best eng... maar ik heb het afgelopen weekend al beetje geprobeerd en ging best goed
Dat kan heel goed werken, maar Snikch is nog niet op het punt gekomen dat hij dat kan. Het enige wat hij nu uit zijn tekst kan halen is dat hij overspoeld is door negatieve emoties. Bovendien betwijfel ik of iemand dergelijke diepte-analyses van zichzelf op Fok! zou zetten. Ik in ieder geval niet.quote:Op woensdag 4 november 2009 14:55 schreef macondo het volgende:
[..]
Het is goed om alle zorgen van je af te schrijven, dan maak je concreet waar je bang voor bent en wat je problemen zijn. Het is nóg beter om daarna je teksten terug te lezen, en de belangrijke zaken er voor jezelf duidelijk uit te halen.
Gewoon doenquote:Op woensdag 4 november 2009 15:08 schreef Swatfire het volgende:
[..]
Een vriend waar ik wel eens mee ga stappen(gozer is notabene al getrouwd) is nergens bang voor. Spreekt gewoon alles en iedereen aan en opend dan ook gewoon met dingen als "goh heb je een vriend? Een paar vrienden van mij namelijk nog single(wijst daarbij naar onze groep)" en dat soort opmerkingen. Hij weet het dan zo te brengen dat er altijd een gesprek ontstaat. Had ik zijn talent/lef maar.
Het mooie van zijn vriend is dat je heel simpel kan aanschuiven bij zo'n gesprek, maar zou leuker zijn als ik ze zelf zou aanspreken.
ook daar heb je prima "recovery lines" voor.quote:Op woensdag 4 november 2009 14:54 schreef Chev het volgende:
[..]
Klopt wel, en als je het doet geeft het een behoorlijke rush![]()
Tot nog toe alleen nog maar gehoord: Sorry maar ik heb een vriend
Komt overeen met mijn eigen ervaring, alhoewel mij geen blaam treft. Mijn ex en ik weten niet zo goed waarom het nu uit is, maar vinden wel dat het beter is zo. Ook het hele verhaaltje van samen oud worden, en ook wat we de komende jaren zouden doen.quote:Op woensdag 4 november 2009 15:13 schreef Snikch het volgende:
Dat klopt ook wel, maar hier komt het op neer:
Mis mijn ex ontzettend en zou er alles voor overhebben om haar terug te krijgen!! (gaat niet gebeuren, ik weet het)
Alle mooie herinneringen doen hierdoor pijn, en ik geef mezelf de schuld (terecht) van dat ik zoiets moois heb laten ontglippen
Die 2 jaar met haar waren de eerste 2 gelukkige jaren in mijn leven (was daarvoor wel vaker beetje depri of weinig zelfvertrouwen)
Ben bang dat ik weer in mijn oude patroon val van alleen zitten, ongelukkig zijn, daardoor alleen blijven en nooit meer zo gelukkig worden
Alles was perfect dus zo gelukkig als toen zal ik waarschijnlijk met niemand meer worden want er is niemand zoals zij
Ben bang dat als ik ooit toch weer iemand krijg dat ik dezelfde fouten ga maken van onzekerheid / beschermendheid / jaloezie.
Heb te weinig zelfvertrouwen en ben bang dat ik daardoor uberhaupt weer alleen terecht kom omdat ik dus ook weinig vrienden e.d. heb en door te weinig zelfvertrouwen zal ik ook niet zomaar op een meid afstappen of iets dergelijks.
Ben bang dat er gewoon geen meisje is zoals mijn ex. Rustig maar toch gek, hoefde niet uit te gaan (net als ik), gewoon gezellig samen romantisch en knus zitten, en toch onszelf de pleuris lache, en ondanks dat ze super schattig was hadden we geweldige seks, en al die momenten met haar waren zo mooi, en we zeiden hele tijd hoe we samen oud zouden worden.. Het was echt precies wat ik ooit in mijn leven wilde hebben.. en ik heb het verknald!!
Ondanks dat weinig zelfvertrouwen probeer ik de draad weer op te pakken en een nieuw begin te maken (sporte, bijbaan, hobbies).. maar ook dat allemaal lijkt in het water te lopen.
Als dat allemaal fout blijft gaan weet ik helemaaaaal niet meer wat ik moet doen want ik heb geen plan B en zij was de afgelope 2 jaar echt mijn hele leven![]()
Zo een goede samenvatting van wat ik nu ongeveer voel?? Hopelijk kunnen jullie er meer mee als ik want ik weet't gewoon niet meer.
Hey Kwartje7, ik snap wel wat je bedoeld inderdaad. Maar ik kan in mijn eentje (en dan bedoel ik dus helemaal alleen op mijn kamer zitten) gewoon niet echt gelukkig zijn omdat ik dat altijd al gedaan heb en toen ook depri werd er van. En ik heb nu geproefd wat het echt betekend om gelukkig te zijn, en ik weet dat ik dat geluk niet alleen zal vinden.quote:Op woensdag 4 november 2009 15:52 schreef Kwartje7 het volgende:
Je laat jouw geluk van iemand anders afhangen. Dit klopt niet, hoor. Je kan je eigen geluk alleen bij je zelf vinden. Tuurlijk is het fijn dat je je geluk met iemand kan delen en voelt het geluk nog gelukkiger.
Ik begrijp dat je geen goed eigen beeld heb, misschien kan je beter op cursus gaan om tevreden, maar vooral gelukkig te worden met jezelf. Dit is echt belangrijk. En als je gelukkig bent met jezelf, straal je dit uit. En komt er vanzelf iemand op je pad. Succes, dit kan je echt wel.
Een vriendin van me raadde me dit boek aan: "Mars en Venus beginnen opnieuw" van John Gray.quote:Op woensdag 4 november 2009 13:13 schreef Snikch het volgende:
En ik zal misschien dat boek wel eens bekijke, maar eigelijk had ik wat serieuzere boeken in gedacht als wat ik hier dus van hoor, maar toch bedankt
Ik heb wel tips voor je.quote:Op woensdag 4 november 2009 11:10 schreef Snikch het volgende:
Tussen mij en mijn ex is het nu anderhalve week uit. Ik probeer door te gaan maar't is en blijft lastig omdat de toekomst er zo leeg uit ziet.
Ik wil de leegte zo graag vullen maar ten eerste zou ik niet weten waar ik aan een vriendin zou kunnen komen (vooral niet als ik zo depri ben) en ten tweede weet ik dat ik er nog niet klaar voor ben want ik hou nog van mijn ex en iets nieuws zou alleen maar kapot gaan.
Ben ook erg verlegen bij nieuwe mensen (en zelfs bij mijn oudste vrienden nog wel een beetje, alleen bij mijn ex was ik echt volledig mezelf), dus dat maakt deze rouw periode ook niet makkelijk want ik heb niet veel vrienden meer om naar toe te gaan en een nieuwe start maken lukt ook al niet aardig.
Alles wat ik geprobeerd heb (bijbaantje zoeken, nieuwe hobbie wilde ik een cursus voor gaan doen, weer sporte met wat vrienden) lijkt in het water te lopen, heb de eerste stappen bij alles gezet maar worden elke keer in de lucht geslagen (niet door mijn toedoen, maar't komt wel als een klap aan).
En ik heb geen plan B van wat ik nu moet/kan doen om over mijn ex heen te komen. Naar het verleden kan ik niet kijken want dat geeft me valse hoop en doet alleen maar meer pijn. Naar de toekomst kan ik niet kijken want daar zie ik, ondanks mijn pogingen, een lege toekomst waar ik echt niet tegen kan. En in het heden heb ik ook te weinig te doen om afleiding te zoeken of om mezelf weer gelukkig te kunnen voelen met alleen mezelf.
Iemand tips wellicht??
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |