Laat lekker kletsen joh. Dat soort proleten weet toch niet wat ze mist en is je tijd niet eens waardquote:Op dinsdag 27 oktober 2009 19:43 schreef sigme het volgende:
D'r zijn wel wat verschillende types fantasy hoor. Niet allemaal met elfjes en toverspreuken.
Euh eh wel tsja hmm.quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 20:30 schreef Marble het volgende:
[..]
Laat lekker kletsen joh. Dat soort proleten weet toch niet wat ze mist en is je tijd niet eens waard.
Nee dank u, 1 is wel genoeg.quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 20:49 schreef JAM het volgende:
des conneries
Orson Scott Card, neem ik aan?quote:
The man from Earthquote:
quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 15:33 schreef MeneerTim het volgende:
Ik vond V for Vendetta wel erg tof, maar ik ben als politicoloog in hart en nieren natuurlijk makkelijk te bekoren met bombastische maatschappij-kritiek.
quote:Op zaterdag 31 mei 2008 09:01 schreef Claudia_x het volgende:
Ik heb V for Vendetta gister voor het eerst gezien. Ik kan de film met recht een van de slechtste films noemen die ik ooit heb gezien.
Voor iemand die gauw onder de indruk is lijken de dialogen misschien scherp en intelligent. In feite zijn ze gekunsteld, ongeloofwaardig, pompeus, en zitten ze vol holle frasen. "God is in the rain." Oh please. Als je uitdrukking wilt geven aan de vrijheid die in de geest zit (zoals bijvoorbeeld in The Shawshank Redemption wordt gedaan), dan moet je vooral niet met God gaan smijten. Ik ben geen enkele diepzinnige opmerking tegengekomen.
Verder hangt het verhaal als los zand aan elkaar. Er schuilt duidelijk geen echte verteller achter het script die weet hoe je een verhaal op moet bouwen zodat je de personages en hun motieven gaat begrijpen. Evey krijgt bijvoorbeeld veel te gauw sympathie voor V. Een Stockholmsyndroomachtig element was vele malen interessanter geweest. En waarom wordt de kijker niet uitgedaagd om V eerst te haten en vervolgens van hem te gaan houden? We hebben hier wel met een terrorist te maken die onschuldige mensen vermoordt. Vanaf het eerste moment is het duidelijk dat je sympathie voor hem moet hebben. Erg makkelijk.
Nu ik deze film gezien heb, begrijp ik beter wat ik zo goed vind aan Nineteen Eighty-Four (het boek van Orwell). In het boek wordt het de lezer moeilijk gemaakt om sympathie te krijgen voor de protagonist, Winston. Hij maakt immers deel uit van het systeem, doet dezelfde verwerpelijke dingen als alle anderen, en hij is ondanks zijn ontluikende verzet laf en bang. Ambivalente gevoelens worden in de film geen enkel moment opgewekt. Sure, Evey is bang, maar je ziet gewoon meteen dat ze een heldin is. Daar hoef je zelf niet over na te denken, want die beslissing wordt voor je genomen. (Wederom: lekker makkelijk.) In Nineteen Eight-Four begrijp je de onmogelijkheid van de situatie waar Winston in zit ook beter doordat je zelf hoop gaat vestigen in personages die later niet te vertrouwen blijken. In V for Vendetta wordt voorgekauwd wie de good guys en de bad guys zijn. Fijn dat de kijker niet meer zelf na hoeft te denken.
Nu ik dit zo schrijf, vraag ik me af of ik eigenlijk ook maar één ding goed vond aan de film. Zelfs het acteerwerk van enkele giganten vond ik oppervlakkig en ongeloofwaardig. Een 8.2 op IMDB? Laat me niet lachen.
Ik heb het ook altijd een naar idee gevonden, maar het blijkt vooral gezellig te zijn. Het is net zoiets als het hebben van een stemmetje in je hoofd; je gaat het al gauw vanzelfsprekend vinden dat je 'samen' bent.quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 16:55 schreef I.R.Baboon het volgende:
[..]
Ik had vandaag ongeveer de hele dag overleg, en zat de hele tijd te kijken naar een zwangere vrouw aan tafel. Ze wreef de hele tijd over haar buik. Toen ik besefte dat er gewoon een fokkin' parasiet inzat werd ik bijna onpasselijk.
Ik ben er buitengewoon goed in om wijn te drinken terwijl iemand anders kookt. Ook overigens als ik zelf kook. Wijn drinken doe ik misschien wel het liefst terwijl ik mij verheug op het eten. En terwijl ik praat zonder onderbroken te worden, terwijl mijn gesprekspartner zich concentreert op het eten. Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat wijn drinken in de deuropening en over science fiction films praten een metafoor is van mijn specialisme om monologen te houden terwijl ik drink.quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 17:21 schreef mane het volgende:
Dat was een goede tip geweest voor MeneerTim. Bemoei je niet met de zaken der kookkunsten. Ga gewoon nonchalant in de deuropening van de keuken hangen met een glas wijn in je hand en praat over SF films.
quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 21:29 schreef MeneerTim het volgende:
[..]
Ik ben er buitengewoon goed in om wijn te drinken terwijl iemand anders kookt. Ook overigens als ik zelf kook. Wijn drinken doe ik misschien wel het liefst terwijl ik mij verheug op het eten. En terwijl ik praat zonder onderbroken te worden, terwijl mijn gesprekspartner zich concentreert op het eten. Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat wijn drinken in de deuropening en over science fiction films praten een metafoor is van mijn specialisme om monologen te houden terwijl ik drink.
?
Een spot-on recensie van dat stuk celluloidvervuiling.quote:
quote:Op woensdag 28 oktober 2009 09:01 schreef beeer het volgende:
Ik vond V for Vendetta ook waardeloos, maar dat komt meer omdat ik niet van clowns houd
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |