Gerrit Zalm - schuldige #1?

quote:

Het DSB-faillissement zegt volgens De Nederlandsche Bank niets over Zalms deskundigheid, daarvoor was de uitgangssituatie te hopeloos. Maar wat zegt het over Zalms deskundigheid dat hij zich in een dergelijk hopeloos avontuur stortte?
Kun je het iemand verwijten als hij faalt in een hopeloze situatie? Nee, natuurlijk niet. Een hopeloze situatie is nu eenmaal precies dat: hopeloos. Geen hoop, geen uitweg, wat je ook doet, hoe deskundig en betrouwbaar je ook bent.

Dat is in een notendop waarom Gerrit Zalm van De Nederlandsche Bank (DNB) mag blijven bankieren. Een oordeel dat wordt onderschreven door Michiel Scheltema, de jurist die namens het ministerie van Financiën toeziet op de herbeoordeling van oud DSB Bank bestuurders.

Onbepaald
De discussie over de geschiktheid van Gerrit Zalm als bankier spitst zich toe op de vraag of hij wel voldoende ‘deskundig’ is. Wat Scheltema noemt een ‘nogal onbepaald begrip’. Bij het beoordelen van de deskundigheid van topbankiers gaat het niet om hun diploma’s maar om hun gedrag. In dit geval Zalms gedrag in het jaar dat hij met eigenaar Dirk Scheringa, en diens rechterhand Hans van Goor, het bestuur vormde van de Dirk Scheringa Beheer Bank.

Zalm deed zijn best de zaken ten goede te keren, daarover is geen discussie. De twee financiële toezichthouders AFM en DNB verschillen wel van mening over de vraag of hij hard genoeg zijn best deed? DNB vindt van wel, de AFM van niet. Scheltema geeft DNB gelijk.
Belangrijk in dat oordeel is de deplorabele staat waar de DSB Bank in verkeerde bij het aantreden van Zalm. Scheltema beschrijft die als volgt: ‘De vermogenspositie en de liquiditeit stonden ernstig onder druk, de bestuursstructuur (..) was onevenwichtig, de kostenbeheersing was volstrekt onvoldoende en het verdienmodel was op termijn onhoudbaar.’

Kwalijk nemen
Als zo’n bank failliet gaat kun je dat iemand die daar een jaar de financiële scepter zwaaide nauwelijks kwalijk nemen. Zeker niet als deze scepter ook nog eens op elk moment afgepakt kon worden door Dirk Scheringa, de soevereine vorst van het DSB-koninkrijk.
Zalm faalde waar iedereen zou hebben gefaald, deskundig of niet. Ergo: geen reden om aan zijn deskundigheid te twijfelen.

Maar wat zegt het over het beoordelingsvermogen van Zalm dat hij zichzelf in een dergelijke hopeloze situatie stortte? Hoe deskundig toonde Zalm zich door zijn voortreffelijke reputatie ten dienste te stellen van een bank met een uiterst twijfelachtige reputatie? Had een deskundig bestuurder niet van tevoren harde garanties geëist van Scheringa, bijvoorbeeld om snel een einde te maken aan het gerommel met provisies?

Afweging
Zalm stond voor de afweging tussen enerzijds een kleine mogelijkheid van DSB Bank een betrouwbare en nuttige bank te maken en anderzijds de zekerheid de weinig fraaie DSB-praktijken aanzien en legitimiteit te verschaffen.

Zalm deed zijn best de zaken ten goede te keren, daarover is geen discussieHoeveel mensen hebben een uiterst onvoordelige verzekering afgesloten vertrouwend op ‘de bank van Zalm’, of daar hun spaargeld in gestoken?

Bovendien hield de komst van Zalm de toezichthouder op afstand. Hij illustreert dat in een mail aan zijn collega’s waarin hij een betere relatie met de toezichthouders bepleit: ‘Nu houdt mijn aanwezigheid ze nog wel even af (het voordeel van het Minister zijn geweest), maar dat blijft niet zo.’

Helaas waren koning Scheringa en diens lakei van Goor minder onder de indruk van ‘het Minister zijn geweest’. Oud minister Zalm kreeg maar mondjesmaat zijn zin, met een bedroevend resultaat tot gevolg. Aldus Scheltema: ‘Volgens het oordeel is een gezond verdienmodel uitgebleven, is onvoldoende tegenwicht geboden tegen de beide andere leden van de raad van bestuur, en is aan de gedragsrelevante problematiek – overkreditering, goede advisering, hoge provisies – nog onvoldoende gedaan.’

Luchtig
Scheringa en van Goor stellen bovendien dat Zalm ‘luchtig’ deed over de betekenis van het verhoogde toezicht en de verhouding tot de toezichthouders. Zalm bestrijdt dat, en de beide heren een beetje kennende ben je geneigd hem te geloven. Maar toch: hoe kan het dat een man met zijn staat van dienst in een situatie terechtkomt waar het zijn woord is tegenover dat van Scheringa en van Goor?

Van de langstzittend minister van Financiën en voormalig vice-premier mag je verwachten dat hij over een inschattingsvermogen beschikt dat past bij een dergelijke statuur. Het is de adel die verplicht, simpelweg omdat Zalm met zijn goudgerande reputatie ook een hopeloze situatie naar buiten toe zonnig kan doen lijken.

De DSB Bank was er al beroerd aan toe bij het aantreden van Zalm, en hij kreeg een uitermate zwakke positie binnen de bank. Dat Zalm zich in deze hopeloze en onwerkbare situatie stortte getuigt niet bepaald van een goede beoordeling van de financiële- en bestuurlijke situatie. Juist dit beoordelingsvermogen is een belangrijk onderdeel van de noodzakelijke deskundigheid van een financiële topbestuurder. Dat hadden DNB en Scheltema op zijn minst in hun oordeel moeten betrekken.
Rens van Tilburg (1974) is econoom en werkt als adviseur voor de overheid.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 17:48 schreef Sloggi het volgende:
Gek hè, dat mensen hun huis uit worden gezet als ze hun hypotheek niet betalen? Ik betwijfel zijn stelling dat mensen worden geïntimideerd, daar zou ik graag voorbeelden van en bewijzen voor willen zien.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 18:13 schreef Sloggi het volgende:
En wie heeft zijn handtekening onder dat contract gezet? Juist, de zielige DSB-klant die nu zijn huis uit wordt gezet omdat hij niets begreep van het contract wat werd aangegaan.

quote:

Irrgang: ,,De curatoren kiezen kennelijk voor dezelfde keiharde opstelling als DSB. Dit zijn volstrekt onacceptabele methoden waarbij mensen worden geïntimideerd.'' Het Kamerlid stelt de kwestie woensdag aan de orde in een debat met De Jager.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 18:30 schreef Bolkesteijn het volgende:

Meneer Irrgang vergeet zeker dat er aan de andere kant van de balans nog crediteuren en vreemd vermogen verschaffers staan? De vraag of deze mensen hun geld terug krijgen is mede afhankelijk van de vraag of de hypotheekgevers nog wel een lening afbetalen. Een harde opstelling is dus zeker gewenst, zeker voor crediteuren kunnen niet betaalde rekeningen een behoorlijke schadepost vormen, het is niet anders.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 18:13 schreef Sloggi het volgende:
En wie heeft zijn handtekening onder dat contract gezet? Juist, de zielige DSB-klant die nu zijn huis uit wordt gezet omdat hij niets begreep van het contract wat werd aangegaan.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 18:40 schreef ikweethetookniet het volgende:

[..]

Die crediteuren zoals de achtergestelde deposito's houders zijn allemaal misleidt door Dirk S dat ze geen risico liepen En DNB bewaakte de solvabiliteit en liquiditeit dus wat kan er mis gaan
Zeker toen ipv een stille curator onze volksheld Gerrit Zalm als CFO benoemd werd

Het tekort wat er nu is en wat groter wordt doordat mensen hun hypotheek niet kunnen betalen en het onderpand onvoldoende is dient dan ook te worden verhaald eerst op het eigen vermogen van DSB daarna via bestuurdersaansprakelijkheid bij Dirk S, Hans van Goor en Gerrit Zalm en Ed Nijpels prive wegens wanbeleid

De rest van het gat dient te worden betaald door de AFM en DNB wegens falend toezicht

En niet als een soort vlek via het DGS over de rest van de banken verdeeld te worden, zodat de klanten van de banken uiteindelijk toch betalen en de schuldigen buiten schot blijven

Het is dus wel anders Bolkesteijn alleen pijnlijk voor al je VVD en CDA vriendjes

quote:

Op maandag 8 maart 2010 17:55 schreef ikweethetookniet het volgende:
De looncessies zijn daar een voorbeeld van bedacht door Gerrit Zalm

quote:

Op maandag 8 maart 2010 14:46 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Dat is een beetje als wanneer een maffiabaas zegt: 'Ja maar ik probeerde de maffia van binnen te hervormen, zodat we niet meer drie moorden per dag plegen, maar slechts twee!', waarop de aanklager besluit tot seponeren, want goed gedrag moet je tenslotte belonen.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 20:08 schreef waht het volgende:

[..]

Maar hij was de maffiabaas niet. Hij was misschien een capo maar de baas deelde de lakens uit. En dan moet het verlagen van het moordenquota zeker beloond worden.

quote:

Op maandag 8 maart 2010 20:15 schreef Sachertorte het volgende:
Yep, met strafvermindering. Seponeren/vrijspraak is echter niet aan de orde.

quote:

Rapport AFM over Zalm blijft geheim

***************************************
` Minister De Jager blijft erbij dat
het rapport van de AFM over Gerrit Zalm
geheim moet blijven.Een meerderheid van
de Tweede Kamer had om publicatie van
het rapport gevraagd.

De AFM oordeelde dat Zalm niet geschikt
is om een bank te leiden vanwege fouten
die hij zou hebben gemaakt als topman
van DSB Bank.De Kamer is benieuwd hoe
de AFM tot haar oordeel is gekomen en
wil dat het rapport openbaar wordt,maar
volgens De Jager kan dat niet omdat er
vertrouwelijke informatie in staat.

Hij vindt het overigens ongelukkig dat
de AFM en De Nederlandsche Bank met een
verschillend oordeel kwamen.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 22:51 schreef Arcee het volgende:
Nu heeft een toezichthouder een keer echt iets wezenlijks onderzocht en naar buiten gebracht en dan wordt het zo van tafel geveegd en moet het zelfs geheim blijven. Wat een faal.:')

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 22:51 schreef Arcee het volgende:

[..]

Bij de kredietcrisis was er vooral kritiek op de toezichthouders. Nu heeft een toezichthouder een keer echt iets wezenlijks onderzocht en naar buiten gebracht en dan wordt het zo van tafel geveegd en moet het zelfs geheim blijven. Wat een faal.:')

quote:

Op maandag 15 maart 2010 18:53 schreef ikweethetookniet het volgende:
Zijn functioneren als minister en zijn beginperiode bij ABN werden bijna niet betrokken bij het oordeel. Dat zei professor Michiel Scheltema maandag in de Tweede Kamer

http://www.fd.nl/artikel/(...)p-lehman-manipulatie

Zou Scheltema dat hebben bedoeld

ABN Amro hielp Lehman bij manipulatie
ABN Amro blijkt Lehman Brothers geholpen te hebben bij het oppoetsen van de boekhouding. Vanaf begin 2008 wordt de bank genoemd als tegenpartij bij de zogenoemde 'repo 105'-constructies, waarmee Lehman een deel van de schuld verdoezelde.

Dan had hij Zalm toch gelijk kunnen afbranden

Gerrit Zalm

quote:

Lehman employed off‐balance sheet devices, known within Lehman as “Repo 105” and “Repo 108” transactions, to temporarily remove securities inventory from its balance sheet, usually for a period of seven to ten days, and to create a materially misleading picture of the firm’s financial condition in late 2007 and 2008.

Repo 105 transactions were nearly identical to standard repurchase and resale (“repo”) transactions that Lehman (and other investment banks) used to secure short‐term financing, with a critical difference: Lehman accounted for Repo 105 transactions as “sales” as opposed to financing transactions based upon the overcollateralization or higher than normal haircut in a Repo 105 transaction. By recharacterizing the Repo 105 transaction as a “sale,” Lehman removed the inventory from its balance sheet.

Lehman regularly increased its use of Repo 105 transactions in the days prior to reporting periods to reduce its publicly reported net leverage and balance sheet. Lehman’s periodic reports did not disclose the cash borrowing from the Repo 105 transaction – i.e., although Lehman had in effect borrowed tens of billions of dollars in these transactions, Lehman did not disclose the known obligation to repay the debt.2851 Lehman used the cash from the Repo 105 transaction to pay down other liabilities, thereby reducing both the total liabilities and the total assets reported on its balance sheet and lowering its leverage ratios. Thus, Lehman’s Repo 105 practice consisted of a two‐step process: (1) undertaking Repo 105 transactions followed by (2) the use of Repo 105 cash borrowings to pay down liabilities, thereby reducing leverage. A few days after the new quarter began, Lehman would borrow the necessary funds to repay the cash borrowing plus interest, repurchase the securities, and restore the assets to its balance sheet.

Lehman never publicly disclosed its use of Repo 105 transactions, its accounting treatment for these transactions . . .