Bulls, Bears & Bucks #64 : Systeem of bankiers?

quote:

Op maandag 26 oktober 2009 03:03 schreef Bolkesteijn het volgende:
Nemen die toe of dalen ze?

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 12:33 schreef simmu het volgende:
geen creditcard van de ing.

quote:

Op dinsdag 27 oktober 2009 12:44 schreef Basp1 het volgende:

[..]

Je woont natuurlijk in een postcode gebied wat als slechte terugbetalers geregistreed staat , heeft natuurlijk niets te maken met je inkomen.

quote:

We're Governed by Callous Children

The biggest threat to America right now is not government spending, huge deficits, foreign ownership of our debt, world terrorism, two wars, potential epidemics or nuts with nukes. The biggest long-term threat is that people are becoming and have become disheartened, that this condition is reaching critical mass, and that it afflicts most broadly and deeply those members of the American leadership class who are not in Washington, most especially those in business.

This is historic. This is something new in modern political history, and I'm not sure we're fully noticing it. Americans are starting to think the problems we are facing cannot be solved.

Part of the reason is that the problems—debt, spending, war—seem too big. But a larger part is that our federal government, from the White House through Congress, and so many state and local governments, seems to be demonstrating every day that they cannot make things better. They are not offering a new path, they are only offering old paths—spend more, regulate more, tax more in an attempt to make us more healthy locally and nationally. And in the long term everyone—well, not those in government, but most everyone else—seems to know that won't work. It's not a way out. It's not a path through.

quote:

Op donderdag 29 oktober 2009 06:05 schreef Drugshond het volgende:
Must read
Te lang artikel om te lezen, maar wel eentje om in te lijsten (als je er de tijd voor neemt).
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

quote:

Op maandag 2 november 2009 00:28 schreef Dave7 het volgende:
China’s Recovery Strengthens, Adding Room for Stimulus Cuts

The world’s third-biggest economy may grow 9.5 percent from a year earlier this quarter, Zhang Liqun, of the State Council Development and Research Center, said in the statement. That would be the third straight acceleration and the biggest gain since the second quarter of 2008.

quote:

Op maandag 2 november 2009 01:44 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Kwam dit gerucht tegen:

quote:

Op maandag 2 november 2009 01:12 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

De vraag die bij mij naar boven komt bij zo'n gegeven; moet je nog verbaasd staan van zulke 'groei' waarden? En hoe reëel zijn die groei waarden? Zoals we zelf hebben gezien afgelopen kwartalen kan een groei binnen no time verdwenen zijn en door enorme stimulus groeien tot grote hoogte .. er zit dus veel te veel vraagtekens in slechts zo'n GDP cijfer.

quote:

Op maandag 2 november 2009 16:57 schreef piepeloi55 het volgende:
Interessant artikel van Nouriel Roubini waarin een van de belangrijkste redenen word uitgelegd waarom we de komende tijd nog niet hoeven te vrezen voor een nieuwe crash.

quote:

Op maandag 2 november 2009 18:29 schreef Q. het volgende:
Kan iemand dat artikel ff posten? Geen zin om me te registreren.

quote:

Mother of all carry trades faces an inevitable bust
By Nouriel Roubini

Published: November 1 2009 18:44 | Last updated: November 1 2009 18:44

Since March there has been a massive rally in all sorts of risky assets – equities, oil, energy and commodity prices – a narrowing of high-yield and high-grade credit spreads, and an even bigger rally in emerging market asset classes (their stocks, bonds and currencies). At the same time, the dollar has weakened sharply , while government bond yields have gently increased but stayed low and stable.

This recovery in risky assets is in part driven by better economic fundamentals. We avoided a near depression and financial sector meltdown with a massive monetary, fiscal stimulus and bank bail-outs. Whether the recovery is V-shaped, as consensus believes, or U-shaped and anaemic as I have argued, asset prices should be moving gradually higher.

But while the US and global economy have begun a modest recovery, asset prices have gone through the roof since March in a major and synchronised rally. While asset prices were falling sharply in 2008, when the dollar was rallying, they have recovered sharply since March while the dollar is tanking. Risky asset prices have risen too much, too soon and too fast compared with macroeconomic fundamentals.

So what is behind this massive rally? Certainly it has been helped by a wave of liquidity from near-zero interest rates and quantitative easing. But a more important factor fuelling this asset bubble is the weakness of the US dollar, driven by the mother of all carry trades. The US dollar has become the major funding currency of carry trades as the Fed has kept interest rates on hold and is expected to do so for a long time. Investors who are shorting the US dollar to buy on a highly leveraged basis higher-yielding assets and other global assets are not just borrowing at zero interest rates in dollar terms; they are borrowing at very negative interest rates – as low as negative 10 or 20 per cent annualised – as the fall in the US dollar leads to massive capital gains on short dollar positions.

Let us sum up: traders are borrowing at negative 20 per cent rates to invest on a highly leveraged basis on a mass of risky global assets that are rising in price due to excess liquidity and a massive carry trade. Every investor who plays this risky game looks like a genius – even if they are just riding a huge bubble financed by a large negative cost of borrowing – as the total returns have been in the 50-70 per cent range since March.

People’s sense of the value at risk (VAR) of their aggregate portfolios ought, instead, to have been increasing due to a rising correlation of the risks between different asset classes, all of which are driven by this common monetary policy and the carry trade. In effect, it has become one big common trade – you short the dollar to buy any global risky assets.

Yet, at the same time, the perceived riskiness of individual asset classes is declining as volatility is diminished due to the Fed’s policy of buying everything in sight – witness its proposed $1,800bn (£1,000bn, ¤1,200bn) purchase of Treasuries, mortgage-backed securities (bonds guaranteed by a government-sponsored enterprise such as Fannie Mae) and agency debt. By effectively reducing the volatility of individual asset classes, making them behave the same way, there is now little diversification across markets – the VAR again looks low.

So the combined effect of the Fed policy of a zero Fed funds rate, quantitative easing and massive purchase of long-term debt instruments is seemingly making the world safe – for now – for the mother of all carry trades and mother of all highly leveraged global asset bubbles.

While this policy feeds the global asset bubble it is also feeding a new US asset bubble. Easy money, quantitative easing, credit easing and massive inflows of capital into the US via an accumulation of forex reserves by foreign central banks makes US fiscal deficits easier to fund and feeds the US equity and credit bubble. Finally, a weak dollar is good for US equities as it may lead to higher growth and makes the foreign currency profits of US corporations abroad greater in dollar terms.

The reckless US policy that is feeding these carry trades is forcing other countries to follow its easy monetary policy. Near-zero policy rates and quantitative easing were already in place in the UK, eurozone, Japan, Sweden and other advanced economies, but the dollar weakness is making this global monetary easing worse. Central banks in Asia and Latin America are worried about dollar weakness and are aggressively intervening to stop excessive currency appreciation. This is keeping short-term rates lower than is desirable. Central banks may also be forced to lower interest rates through domestic open market operations. Some central banks, concerned about the hot money driving up their currencies, as in Brazil, are imposing controls on capital inflows. Either way, the carry trade bubble will get worse: if there is no forex intervention and foreign currencies appreciate, the negative borrowing cost of the carry trade becomes more negative. If intervention or open market operations control currency appreciation, the ensuing domestic monetary easing feeds an asset bubble in these economies. So the perfectly correlated bubble across all global asset classes gets bigger by the day.

But one day this bubble will burst, leading to the biggest co-ordinated asset bust ever: if factors lead the dollar to reverse and suddenly appreciate – as was seen in previous reversals, such as the yen-funded carry trade – the leveraged carry trade will have to be suddenly closed as investors cover their dollar shorts. A stampede will occur as closing long leveraged risky asset positions across all asset classes funded by dollar shorts triggers a co-ordinated collapse of all those risky assets – equities, commodities, emerging market asset classes and credit instruments.

Why will these carry trades unravel? First, the dollar cannot fall to zero and at some point it will stabilise; when that happens the cost of borrowing in dollars will suddenly become zero, rather than highly negative, and the riskiness of a reversal of dollar movements would induce many to cover their shorts. Second, the Fed cannot suppress volatility forever – its $1,800bn purchase plan will be over by next spring. Third, if US growth surprises on the upside in the third and fourth quarters, markets may start to expect a Fed tightening to come sooner, not later. Fourth, there could be a flight from risk prompted by fear of a double dip recession or geopolitical risks, such as a military confrontation between the US/Israel and Iran. As in 2008, when such a rise in risk aversion was associated with a sharp appreciation of the dollar, as investors sought the safety of US Treasuries, this renewed risk aversion would trigger a dollar rally at a time when huge short dollar positions will have to be closed.

This unraveling may not occur for a while, as easy money and excessive global liquidity can push asset prices higher for a while. But the longer and bigger the carry trades and the larger the asset bubble, the bigger will be the ensuing asset bubble crash. The Fed and other policymakers seem unaware of the monster bubble they are creating. The longer they remain blind, the harder the markets will fall.

The writer is a professor at New York University’s Stern School of Business and chairman of Roubini Global Economics
Copyright The Financial Times Limited 2009.

quote:

Op maandag 2 november 2009 18:27 schreef SeLang het volgende:

[..]

Heb je het artikel wel gelezen?

quote:

Op maandag 2 november 2009 22:41 schreef Bolkesteijn het volgende:
Van NOS Teletekst:

[ afbeelding ]

NRC:
[..]

Ik kan het artikel er over niet vinden, maar er staat mij iets bij dat er 3 scenario's voor 2015 waren uitgewerkt. Het meest pessimistische model ging uit van in 2010 1 % economisch groei, in dat geval zou het begrotingstekort alsnog sterk toenemen, pas bij een groei van 3 % in 2010 zou het begrotingstekort echt gaan krimpen naar acceptabele niveau. Een groei van 0,75 % gaat dus ronduit rampzalig uitpakken voor het begrotingstekort, maar daar hoor je Bos natuurlijk niet over, die klopt zich op de borst met leningen die terugbetaald worden. Iets wat mij vanzelfsprekend lijkt.

quote:

Op maandag 2 november 2009 23:01 schreef Bolkesteijn het volgende:
Maar is dat niet een beetje kunstmatig? Relevanter lijkt mij wat er binnen komt, wat er uit gaat, en of dat een positief of negatief verschil betreft. Een neutrale of positieve balans is belangrijk voor de continuïteit van de organisatie, dat is toch vaak waar het op neer komt.

quote:

Op maandag 2 november 2009 23:17 schreef capricia het volgende:

[..]

Eens.
Bovendien is de doelstelling van de overheid niet om winst te maximaliseren zoals bij beursgenoteerde bedrijven. Zolang inkomsten en uitgaven met elkaar in evenwicht zijn, wat is er dan mis?

quote:

Op maandag 2 november 2009 23:18 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Het feit dat je als overheid nooit break even kunt draaien? En dus ergens winst moet pakken in goede jaren en in mindere op reserves teert?

quote:

Op maandag 2 november 2009 23:01 schreef Bolkesteijn het volgende:
Maar is dat niet een beetje kunstmatig? Relevanter lijkt mij wat er binnen komt, wat er uit gaat, en of dat een positief of negatief verschil betreft. Een neutrale of positieve balans is belangrijk voor de continuïteit van de organisatie, dat is toch vaak waar het op neer komt.

quote:

Op maandag 2 november 2009 23:30 schreef dvr het volgende:
Al die voorspellingen zijn ontzettend betrekkelijk. Men heeft weer de vertrouwde cijfertjes in de vertrouwde modellen gegooid, en daar komt nu een optimistische verwachting uit.

Wat ze niet hebben meegenomen is dat financiele stelsel nog steeds in zijn voegen kraakt (en afschrijvingen op commercieel vastgoed, oostblokleningen en creditcards beginnen nu echt een probleem te worden) en dat de beurzen alweer weken iets over hun top lijken, en gespannen afwachten of de diverse overheden hun geldscheppingspolitiek zullen voortzetten - deze week in de UK bijvoorbeeld. Er kan nog steeds van alles gebeuren dat roet in het eten gooit.

quote:

Op maandag 2 november 2009 23:47 schreef Goverman het volgende:

Echter, dat ontslaat de Nederlandse regering niet van het maken van een begroting. Dat doe je dus met de best mogelijke inzichten.

quote:

Echter, de overheid moet te allen tijde de verplichtingen nakomen die ze na te komen heeft (zorg, politie, onderwijs, defensie, infrastructuur etc. etc.). Dat kun je niet even overnight veranderen.

quote:

Wat is dan de oplossing? Een jaar laten gaan en daarna bezuinigen.

quote:

Op dinsdag 3 november 2009 01:20 schreef Bolkesteijn het volgende:
Dank voor de uitvoerige uitleg Goverman! Ik kan mij voorstellen dat dit een stabielere begroting tot gevolg heeft, omdat ministers niet de mogelijkheid hebben meevallers gelijk naar zich toe trekken, het systeem is dus beter bestand tegen de perverse prikkels van politici. Weet je toevallig ook of de overheid haar bezittingen en schulden bij houdt op een balans? Ik heb wel eens de papieren van Prinsjesdag doorgebladerd maar ben daar eigenlijk nooit een overzicht van bezittingen en schulden tegengekomen, en dat terwijl het mij een nuttige instrument lijkt om inzicht te krijgen in hoe de overheid met zijn bezittingen en schulden om gaat.

quote:

Op dinsdag 3 november 2009 00:27 schreef dvr het volgende:
[..]
Was dat laatste maar waar. Politici hebben toch de neiging om vooral niet te willen bezuinigingen, en zullen dus graag een te optimistisch beeld scheppen. Recente begrotingen van Bos bijvoorbeeld zouden naar zijn zeggen zo ingericht zijn, dat ze ruimte boden om klappen op te vangen - maar voor de reddingsoperaties van Fortis en ING moest wel meteen een nieuwe staatslening worden uitgeschreven (goed, dat ging om stevige bedragen, maar dat er feitelijk nauwelijks bezuinigd was vind ik onbestaanbaar).

quote:

Op dinsdag 3 november 2009 00:27 schreef dvr het volgende:[..]
Een begroting bestaat natuurlijk niet alleen uit lopende verplichtingen. Integendeel, als er bezuinigd moet worden kan dat met onmiddelijke ingang. Daartoe ontbreekt politieke wil, maar dat camoufleert men door te zeggen dat de economie anders helemaal onderuit gaat (wat op korte termijn wel waar is, maar wat het langetermijnperspectief natuurlijk ook niet verbetert, want wat niet bezuinigd wordt moet duur geleend worden).

quote:

Op dinsdag 3 november 2009 00:27 schreef dvr het volgende:[..]
Met dien verstande dat ook in de voorjaarsnota al nieuwe ombuigingen gepresenteerd kunnen worden.

Ik heb hier laatst toevallig zijdelings over gecorrespondeerd met iemand van het Ministerie van Financiën. Ik wilde weten waarom zij (of de Belastingdienst) niet iedere maand de binnenkomende BTW-inkomsten publiceren. Dat is m.i. de meest accurate en tevens meest actuele graadmeter voor het draaien van de economie en voor de te verwachten overheidsinkomsten, en daarmee een heel bruikbaar instrument voor beleidsmakers, parlement, etc. Op die suggestie kreeg ik helaas geen reactie, maar wel een lange verhandeling over de uitvoering van de begroting. Die zal ik in het volgende bericht posten voor de liefhebbers.