Poolkappen, IJsbergen en Gletsjers #3

quote:

Op woensdag 8 september 2010 18:00 schreef aloa het volgende:
2010 gaat boven 2008 eindigen en er ligt minder ijs dan in 2009.
Vanaf hier zal het lijntje in de grafiek weer gaan stijgen.

Het "herstel" dat in 2008 en 2009 luid werd aangekondigd door skeptics is tot zover onwaar gebleken:



De langjarige trend in extent is nog steeds sterk negatief, misschien zelfs accelererend. Alle tekenen wijzen op nog verder verval de komende jaren en de kenners bevestigen dat:



Joh, het lijkt erop dat het arctische zeeijs nog sneller verdwijnt dan voorheen aangenomen. Maar, nevermind, sommige mensen "weten" dat het vanaf 2 jaar geleden...eh... volgend jaar weer de goede kant op gaat.... ja toch?

En dit was alleen maar het extent (wat makkelijk te meten is maar op zich niet veel over de kwaliteit van het ijs zegt), de trend in de veel belangrijkere maatstaf volume is nog veer erger:


Dit wetende vraag ik je: hoe weet je dat er de komende jaren weer meer Arctisch zeeijs is?

Haha, you've got me fooled there

Maar, misschien hebben we nog twee weken afname voor de boeg. Het is zelfs mogelijk dat 2010 nog in de buurt komt van 2008. Dit zomerseizoen was iig weer erg bijzonder vergeleken met pre-2007.

Het NSIDC report voor de maand Augustus is ook uit. Het heeft weinig verrassends te melden imho.

quote:

Eiland van ijs, 4 x Manhattan, breekt af
JOE ISLAND - Een gigantische ijsberg, vier keer de grootte van Manhattan, is in tweeën gebroken. Het eiland van ijs brak een maand geleden af van een ijsschots in Groenland.
Satellietbeelden tonen hoe de ijsberg in twee stukken uit elkaar barstte. Het ijs smakte tegen Joe Island, een smalle rotsachtige uitloper in de Nares Strait, ten westen van Groenland. De ijsberg was vorige maand afgebroken van de Petermann-gletsjer.

Het grootste stuk is nog steeds 2,5 keer groter dan Manhattan, het centrale deel van New York. Het ging om de grootste afgebroken ijsberg in 140 jaar.

Een uitstekende video presentatie over hoe West Antarctica in de laatste 12.000 jaar heeft gereageerd op temperatuur veranderingen, maar ook een duidelijke waarschuwing tegen ocean acidification en waarom we terug moeten naar 350 ppm.

Het is vrij normaal dat rond half september de extent onder invloed van de wind dan weer wat groeit, dan weer wat krimpt, tot het groeiseizoen definitef wordt ingezet. Het huidige minimum staat volgens IARC-JAXA op 4,95 miljoen vierkante kilometer op 10 september, maar het is goed mogelijk dat er de komende dagen nog een paar duizend vanaf gaat.

Inderdaad, het is nog niet zeker dat 10 Sept het einde van het seizoen was. Zo wel dan zou dat een positieve verandering zijn want de voorgaande seizoenen lieten een trend zien van latere minima (dus nog meer tijd om ijs te smelten).

Er schijnt ook een satelliet storing te zijn (SSM/I), misschien dat het de zaken iets vertekend.

Preliminary extent voor vandaag is ook weer gezakt.

Jan Visser lijkt zijn info van de NSIDC update te hebben.

Het NSIDC is wat minder stellig in zijn bewoordingen:

quote:

Arctic sea ice appears to have reached its annual minimum extent on 10 September.
[..]
A word of caution on calling the minimum

Because of the variability of sea ice at this time of year, the National Snow and Ice Data Center determines the minimum using a five-day running mean value. We have now seen four days of gains in extent. It is still possible that ice extent could fall slightly, because of either further melting or a contraction in the area of the pack due to the motion of the ice. For example, in 2005, the time series began to level out in early September, prompting speculation that we had reached the minimum. However, the sea ice contracted later in the season, again reducing sea ice extent and causing a further drop in the absolute minimum. When all the data for September are in, we will confirm the minimum ice extent for the season.

Dat op 10 sept niet de minimum extend was blijkt nu. Er is nog steeds wat smelt, en vandaag zit de extend op 4,83 milj vierkante kilometer.Maar gezien de datum zal het niet lang meer duren voordat het smeltseizoen echt voorbij is.

Theoretisch is het nog steeds mogelijk dat 2010 onder het minimum van 2008 komt, dus 1 na laagste wordt, maar dat zou dan in de komende 3 dagen moeten gebeuren. De Minimum extends van 2010 en 2008 zullen in elk geval heel dicht bij elkaar liggen.

quote:

Op zondag 19 september 2010 15:43 schreef aloa het volgende:
Is het minimum nu wel of niet bereikt?

De hoeveelheid ijs (ik bedoel de extend) daalt nog steeds, dus nog niet.

hmm, het kan zijn dat de minimum extend er net was toen ik gisteren bovenstaande berichten schreef,
Dus 18 september 2010 met een waarde van 4,813594 miljoen km²
Na een reeks dagen van smelt zie ik op de data van vanmorgen is er weer een heel lichte aangroei.
Ach zekerheid is er pas als het eenmaal oktober is.

Er is op dit moment weinig harde wind in het Arctische gebied en dat blijft zo de komende dagen. De zon is al permanent onder voor de hogere lattitudes en de lucht temperatuur is alweer aardig aan het zakken. De zeewatertemperatuur is nog wel abnormaal hoog, waardoor het volume wellicht nog kan afnemen maar het extent zal zijn minimum wel bereikt hebben.

Heeft 2010 toch nog bijna 2008 ingehaald qua extent, het scheelt minder dan 100k....

Fascinerende presentatie van Lee Hotz bij TED over de tijdmachine in de sneeuwlaagjes die jaar na jaar op elkaar gestapeld worden om zo de ijskap van Antarctica te vormen.

http://www.ted.com/talks/(...)ic_time_machine.html

quote:

Argentinie beschermt gletsjers
Argentinië heeft een nieuwe wet aangenomen die de ontginning van mineralen, olie en gas in de buurt van gletsjers aan banden legt. Het land wil zo belangrijke zoetwaterreserves veilig stellen.

De Argentijnse Senaat keurde het voorstel donderdag goed met een krappe meerderheid van 35 tegenover 33. Volgens haar aanhangers in de Senaat zou president Cristina Fernández geen veto stellen over de wet zoals ze in 2008 wel deed bij een gelijkaardig wetsvoorstel. Toen vond ze dat de wet "excessieve" restricties oplegde aan de mijnindustrie.

Maar milieuverenigingen wijzen erop dat deze wet nog beter is dan het voorstel uit 2008. "Die wet was enkel van toepassing op mijnbouw", zegt Hernán Giardini van Greenpeace Argentinië. "Deze nieuwe wet gaat ook over fossiele brandstoffen en alle industrieën die giftige stoffen gebruiken."

Grootste gletsjers
Argentinië bevat samen met Chili de grootste gletsjers in Zuid-Amerika. Die worden bedreigd door de klimaatverandering en industriële activiteit, vooral door de mijnbouw die explosief gegroeid is in de laatste twintig jaar. Sinds 2003 alleen al zijn negenhonderd nieuwe mijnprojecten geregistreerd, de investeringen stegen naar 1.100 procent.

De nieuwe wet stelt dat gletsjers "publieke middelen" zijn die niet "vernield of verplaatst mogen worden." Ook bijzonder is dat de wet het Argentijnse Instituut voor de Onderzoek van Sneeuw, Glaciologie en Ecologische Wetenschappen opdracht geeft om een nationale inventaris van de gletsjers op te maken. Eens die inventaris is afgewerkt, kunnen deskundigen van het instituut projecten verhinderen of stilleggen als ze schade toebrengen aan gletsjers.

De milieubewegingen spreken van een grote overwinning ondanks het intensieve lobbywerk van de mijnindustrie, die miljoenen uitgaf aan krantenadvertenties in het hele land. (ips/gb)

Het is nu "officieel", volgens NSIDC staat 2010 op de derde plaats in laagste extent scores, ruim onder 2009 en net boven 2008 qua km² met 4.6 miljoen km².

Er is vrijwel geen oud ijs meer in het bassin (>5 jaar oud) terwijl daar in de jaren 80 nog zo'n 2 miljoen km² van was. En het is nog maar de vraag of jongere ijs niet uit het bassin geblazen wordt via de Fram Straight of de tocht over de relatief warme Beaufort en Chukci zee overleeft (door de draaiende beweging van het ijs in het bassin).

Kortom het Arctische zeeijs staat er slecht voor. Dit blijkt ook uit de PIOMAS, een model dat het volume van het Arctische ijs probeert te bepalen. Volume is een belangrijkere factor dan extent (maar extent is makkelijker te meten). Volgens PIOMAS was het gemiddelde ijsvolume over de maand September maar 4000 km³ en is de langjarige trend -3500 km³ per decade. Maar de laatste jaren lijkt deze trend versneld te zijn.

Stelling: Er bestaat een redelijke kans dat de Arctische oceaan rond de zomer 2015 ijsvrij is. Oftwel dat schepen zonder speciale ijsbreker eigenschappen over de Noordpool kunnen varen en dat er eigenlijk alleen maar ijsbergen ronddrijven in plaats van de bijna ondoordringbare meter dikke ijsvlakte die er ooit was.

Hmm, 20 tot 30 jaar? Dan moeten de laatste 3 jaar stuk voor stuk uitzonderingen op de regel geweest zijn. Maargoed wat weet ik daar nou van?

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 10:49 schreef cynicus het volgende:
Hmm, 20 tot 30 jaar? Dan moeten de laatste 3 jaar stuk voor stuk uitzonderingen op de regel geweest zijn. Maargoed wat weet ik daar nou van?

De langjarige trend voor september is -0,81 miljoen vierkante kilometer per decennium. Op basis daarvan zou het nog ruim een halve eeuw duren voor de pool ijsvrij is. Er zit echter wel een versnelling in het smelten. Aan de andere kant moet een deel van de langjarige trend waarschijnlijk worden toegeschreven aan de AMO-cyclus (zie bijvoorbeeld Polyakov e.v.a). In de periode dat wij de pool nauwgezet volgen, is de AMO van ongeveer het koudste naar het warmste deel van de cyclus gegaan:

Het is dus goed mogelijk dat, nu de AMO op het warmste punt zit en in de komende decennia weer richting de koelere fase gaat, het afsmelten van de pool zal vertragen. Dat proces is mogelijk al ingezet, hieronder heb ik de 10-jarige trend over het satelliet-tijdperk weergegeven (de eerste waarde geeft de trend tussen 1979 en 1988 weer, de laatste tussen 2001 en 2010 etc.):

Op basis van de maandelijkse extent-data van het NSIDC.

Je ziet dat het snelste verlies optrad tussen 1999 en 2008, maar dat het tempo van het afsmelten sindsdien weer wat is teruggelopen. Kortom, een ijsvrije pool in 2015 lijkt vrij onwaarschijnlijk; zelfs met een terugkeer naar een tempo van -1,4 per decennium of richting -2,2, duurt het nog minstens twee tot drie decennia voor september ijsvrij is.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 10:23 schreef Ared het volgende:
De langjarige trend voor september is -0,81 miljoen vierkante kilometer per decennium. Op basis daarvan zou het nog ruim een halve eeuw duren voor de pool ijsvrij is. Er zit echter wel een versnelling in het smelten. Aan de andere kant moet een deel van de langjarige trend waarschijnlijk worden toegeschreven aan de AMO-cyclus (zie bijvoorbeeld Polyakov e.v.a). In de periode dat wij de pool nauwgezet volgen, is de AMO van ongeveer het koudste naar het warmste deel van de cyclus gegaan:
[ afbeelding ]
Het is dus goed mogelijk dat, nu de AMO op het warmste punt zit en in de komende decennia weer richting de koelere fase gaat, het afsmelten van de pool zal vertragen. Dat proces is mogelijk al ingezet, hieronder heb ik de 10-jarige trend over het satelliet-tijdperk weergegeven (de eerste waarde geeft de trend tussen 1979 en 1988 weer, de laatste tussen 2001 en 2010 etc.):
[ afbeelding ]
Op basis van de maandelijkse extent-data van het NSIDC.

Je ziet dat het snelste verlies optrad tussen 1999 en 2008, maar dat het tempo van het afsmelten sindsdien weer wat is teruggelopen. Kortom, een ijsvrije pool in 2015 lijkt vrij onwaarschijnlijk; zelfs met een terugkeer naar een tempo van -1,4 per decennium of richting -2,2, duurt het nog minstens twee tot drie decennia voor september ijsvrij is.

De losse koppeling tussen AMO en arctisch ijs is interessant maar je conclusies leunen te sterk op de extent cijfers in mijn opinie.

Het ijs is de laatste jaren zo dun geworden dat wind en stromingen het ijs gemakkelijk alle kanten op kan duwen waardoor het extent kunstmatig hoog gehouden is (immers, een km² oceaan met 15% ijs wordt gezien als 100% ijs in de extent metingen). Het extent is daarom één van de slechtste indicatoren van de toestand van het ijs maar werd veel gebruikt omdat het makkelijk te meten is (bijv. via satelliet foto's, schepen). Extent (minimum) is gewoon ontzettend afhankelijk van tijdelijke weerscondities.

Het totale oppervlakte ijs (area) is al een betere indicator, de trend daarvan is constant sinds 2007:


Maar waar het pas ècht om gaat bij de gezondheid van het Arctische ijs is volume. Immers, het volume dient als koude buffer:

PIOMAS is maar een model en kan het daarom fout hebben, hoewel de korte reeks IceSat metingen de uitkomsten van het model wel bevestigden. IceSat2, die dit jaar de lucht is in gegaan, zal hopelijk snel nauwkeurige gegevens aanleveren.

Ook de verhouding tussen eerste jaars en multijaar ijs toont ook een verslechtering:

Veel multijaar ijs is belangrijk omdat hoe ouder het ijs hoe minder snel het smelt. Relatief zout eenjarig ijs smelt al bij ~-2C. Normaal gesproken smelt elk jaar bijna al het eerste jaar ijs waardoor de opwarming van het zeewater wordt voorkomen en waardoor veel van het multijaar ijs gespaard blijft. Maar dat werkt niet meer. Ijsbrekers en de beide zeilboten die de NE en NW passages hebben gerond hebben zeer hoge temperaturen gemeten van +4 tot +8 aan de randen van de Arctische zee. Al het ijs wat daar door wind in geduwd wordt smelt onherroepelijk.

Dus hoe ik het zie: het ijs wordt gemiddeld steeds jonger. Ook neemt het totale volume nog steeds af en wordt het onder invloed van wind verder uitgespreid met als gevolg dat het gemiddeld dunner is. Hierdoor is het gevoelig voor scheuren (waardoor het oppervlak dat aan zeewater blootgesteld is groter wordt) en kan het gemakkelijk uit het bassin getransporteerd worden via de Fram Straight. Het dunne ijs smelt vroeger in het jaar weg waardoor de energie van de zon door een steeds groter deel van de Arctische oceaan in een vroeger statium van het seizon opgevangen kan worden. Dit zou wel eens tot een kantelpunt kunnen leiden zoals die ook in de modellen wordt waargenomen.

Maar voor een goede ijking van een ijsvrije Arctische oceaan moet wel eerst de definities van "ijsvrij" vastgesteld worden. Tegen de Canadese Archipel en noord-Groenland zal nog heel lang ijs gedrukt worden en in beschutte fjorden ook. Ook zal de arctische oceaan nog bevolkt blijven met ijsbergen, dus wat is "ijsvrij"? 1 miljoen km² extent (14 miljoen km² is de winter max extent, 6.5 km² is het langjarige september minimum extent)?

[ Bericht 0% gewijzigd door cynicus op 07-10-2010 14:20:59 ]

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 10:23 schreef Ared het volgende:
[..]
Het is dus goed mogelijk dat, nu de AMO op het warmste punt zit en in de komende decennia weer richting de koelere fase gaat, het afsmelten van de pool zal vertragen. Dat proces is mogelijk al ingezet, [..]

Overigens, volgens diezelfde Wikipedia, waar dat plaatje van de AMO vandaan komt, zou het AMO maximum pas rond 2020 plaats vinden:

quote:

[..]the current warm regime is expected to persist at least until 2015 and possibly as late as 2035. Enfield et al. assume a peak around 2020.

De AMO zou dus nog niet aan zijn piek zijn terwijl de afname van het ijsverlies al wel zou zijn begonnen? AMO is daarbij ook een semi cyclische verschijnsel terwijl het Arctische ijs meer een omgekeerde hockeystick is. Ik denk dan ook dat de de invloed die AMO op het zeeijs uitoeffend niet groot is:


Er is trouwens een hele bult literatuur over de mogelijke oorzaken van het Arctische ijs afname geschreven. Deze link noemt er een heleboel en geeft er een samenvatting van.

Maar één opmerking, cynicus: als sinds jaar en dag wordt extent gebruikt als graadmeter voor het minimum extent, vooral in de media waar het NSIDC één van de meest geciteerde bronnen is. Er zijn goede argumenten om ook naar andere data te kijken, zoals volume, leeftijd, integriteit etc), maar als het NSIDC zegt dat het nog wel twintig of dertig jaar kan duren voor de pool in september ijsvrij is, is het duidelijk dat ze het over minimum extent volgens hun definitie hebben. Iedereen staat vrij om een nieuwe definitie van ijsvrij of een nieuwe maatstaf te bedenken, en natuurlijk zal dat invloed hebben op de termijn waarop volgens die definitie/maatstaf de pool ijsvrij is. Maar doen alsof er bij het NSIDC domme dingen gezegd worden op basis van een appels en peren vergelijking is niet chique.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 16:56 schreef Ared het volgende:
Maar één opmerking, cynicus: als sinds jaar en dag wordt extent gebruikt als graadmeter voor het minimum extent, vooral in de media waar het NSIDC één van de meest geciteerde bronnen is. Er zijn goede argumenten om ook naar andere data te kijken, zoals volume, leeftijd, integriteit etc), maar als het NSIDC zegt dat het nog wel twintig of dertig jaar kan duren voor de pool in september ijsvrij is, is het duidelijk dat ze het over minimum extent volgens hun definitie hebben. Iedereen staat vrij om een nieuwe definitie van ijsvrij of een nieuwe maatstaf te bedenken, en natuurlijk zal dat invloed hebben op de termijn waarop volgens die definitie/maatstaf de pool ijsvrij is. Maar doen alsof er bij het NSIDC domme dingen gezegd worden op basis van een appels en peren vergelijking is niet chique.

Woah, Ared, hold your horses.

Ik heb duidelijk geschreven dat de definitie van "ijsvrij" mij niet duidelijk is, waarna ik zelf een definitie voorstelde voor 1 miljoen km² zodat er een ijkpunt was om over te discussieren.

Je had ook kunnen zeggen: "kijk hier is de definitie van het NSIDC voor ijsvrij" of "ik ben het niet met jouw definitie eens" maar moet je nu zo reageren?

Ook heb ik helemaal niet willen insinueren dat het NSIDC domme dingen zeg, integendeel: ik heb eerder geschreven dat ik hun oordeel hoger acht dan dat van mij. Ik ben mij namelijk zeer bewust van het feit dat de professionals bij het NSIDC de Arctic beter kennen en snappen dan ik, maar dat betekend toch niet dat ik zelf geen interpretaties mag doen of theorien en speculaties mag uiten?

Nu, terug naar de inhoud, wat vind je van mijn kijk op jouw suggestie van de AMO invloed op het zee ijs?

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 18:27 schreef cynicus het volgende:
Ook heb ik helemaal niet willen insinueren dat het NSIDC domme dingen zeg, integendeel: ik heb eerder geschreven dat ik hun oordeel hoger acht dan dat van mij. Ik ben mij namelijk zeer bewust van het feit dat de professionals bij het NSIDC de Arctic beter kennen en snappen dan ik, maar dat betekend toch niet dat ik zelf geen interpretaties mag doen of theorien en speculaties mag uiten?

Zo zie je maar hoe moeilijk ironie is met tekst alleen... de opmerking dat het NSIDC alleen gelijk kan hebben als de laatste drie jaar uitzonderingen zijn in combinatie met de uitgestoken tong smiley, interpreteerde ik als "gekke mensen van het NSIDC". My bad.

quote:

Nu, terug naar de inhoud, wat vind je van mijn kijk op jouw suggestie van de AMO invloed op het zee ijs?

Zoals je aan de grafiek kunt zien, is de smooth van de AMO in de voorgaande paar cycli niet of nauwelijks boven de +0,4 uitgekomen. In deze cyclus is de +0,4 al even aangetikt. Deze data wordt al gecorrigeerd voor de algehele opwarming van de wereld/oceanen, dus als het goed is zit er geen opwarmende trend van piek tot piek of dal tot dal. Hoewel ik het er mee eens ben dat het nog wel een tijdje kan duren voor de AMO weer significant omlaag gaat (geschiedenis leert dat 30+ jaar rond of boven de +0,2 niet uitzonderlijk is), verwacht ik ook niet dat de opwarming door zal gaan tot +0,6 of iets dergelijks.

Dat wil zeggen dat het deel van de afsmelt dat wellicht toegeschreven moet worden aan de opwarmende AMO, zal wegvallen. Op nog een andere manier gezegd: tussen 1970 en 2000 is de AMO van -0,4 naar +0,4 gegaan. Tussen 2010 en 2020 (als we aannemen dat dat inderdaad de piek zal zijn) zal de temperatuur niet nog eens toenemen van +0,3 nu naar +1,0 of zoiets absurds.

De omgekeerde hockey stick die moet aantonen dat de historische relatie tussen AMO en extent niet zo groot is, doet me niet zoveel. In de periode waarover we betrouwbare data hebben is de correlatie heel goed (0,57; ik weet het correlatie != causatie). Dat de noordpool nauwelijks variatie kende in de periode waarin we geen betrouwbare data hebben, doet me te veel aan andere proxy reconstructies denken, waarbij de statistische methode in combinatie met gebrek aan data en zekerheid resulteert in onnatuurlijk weinig variatie, strijdig met anecdotisch bewijs. Maar ik heb me niet verdiept in de methoden die gebruikt zijn om die lijntjes te trekken, dus dat is meer een educated guess.

Nog één mierenneuk-dingetje, je zegt dat de trend van area in tegenstelling tot extent wel constant is, maar dat is natuurlijk een vergissing. Die groene lijn is geen trend maar een lopend gemiddelde. Dat gemiddelde is inderdaad constant, maar dat wil natuurlijk zeggen dat de trend afneemt. Des te langer een gemiddelde constant is, des te dichter zal de trend bij 0 komen (en des te langer zal het duren voor de pool ijsvrij is!)

Hier de grafiek van 10-jarige trends met NSIDC extent en area gegevens:

De absurde stap eind '97 moet je maar even negeren, dat is waarschijnlijk een gevolg van de inhomogeniteit in de NSIDC data in 1987 (zie note bij NSIDC data), maar het stuk met de SSM/I sensor is gelukkig correct en vertelt nagenoeg hetzelfde verhaal als extent.

quote:

Gletsjers Kazachstan smelten - vraag naar water stijgt

Boeren aan de voet van de bergketen Tian Shan in Kazachstan zijn al 3.000 jaar afhankelijk van het smeltwater van gletsjers in Centraal-Azië. Net nu het land in volle ontwikkeling is en de vraag naar water stijgt, komt de belangrijkste bron zwaar onder druk te staan.
gebruiksvoorwaarden

De nederzetting Almaty werd in de tiende eeuw opgericht op de noordelijke tak van een oud netwerk handelsroutes, ook bekend als de zijderoute. De naam Almaty betekent in het Kazachs 'appel' en verwijst naar het feit dat dit de thuisbasis is van onze moderne appel. Met 1,3 miljoen inwoners is Almaty vandaag de grootste stad van Kazachstan geworden.

Gletsjers
De regio rond de stad is ook economisch nog steeds heel belangrijk. Ongeveer twintig procent van de industrie van Kazachstan zetelt hier en ongeveer dertig procent van de landbouw is uit Almaty afkomstig. Water is er al duizenden jaren in overvloed aanwezig dankzij de gletsjers in de Tian Shan-bergketen. Die bergen worden gedeeld door Kazachstan, Kyrgyzstan en China. Miljoenen mensen halen hun drinkwater uit hun gletsjers.

Onrust
In slechts vijftig jaar hebben de gletsjers al 36 procent van hun oppervlakte verloren. Sindsdien is de gemiddelde temperatuur in de regio ook sterk gestegen. De hele regio is echter afhankelijk van de gletsjers en minder smeltwater zou voor een drama kunnen zorgen. Het is niet alleen lastig voor de landbouw in Kazachstan, de strijd om het resterende water zou voor politieke onrust kunnen zorgen in Kazachastan en buurlanden.

Mooi voorbeeld van Arctic Amplification. Een enkel station (Fox Basin) gaf voor de gehele maand November zelfs een anomaly van gemiddeld +14 graden. Bizar.



Geen wonder dat het ijs extent aan de onderkant van de spreiding zit:




De laatste analyze van NSIDC is ook alweer van 6 December.

Voor diegenen met interesse voor de verwachting wanneer de eerste 'ijsvrije' Arctische zee gaat plaats vinden:

- Maslowski (2016 +/- 3 jaar)
- Zhang et al. (2040-2050)

Zhang definieert ijsvrij als: extent < 1 MKm2

Het model dat Zhang gebruikt geeft al een ijsvrije Arctische oceaan op termijn als het Arctische gebied structureel 2 graden is opgewarmd. Die grens zijn we al lang gepasseerd. Een ijsvrije Arctische oceaan 's zomers is dus geen vraag meer van "of" maar van "wanneer".

Toch interessant wat de grafiek van de extend nu doet. Duikt even echt onder de lijn van alle voorgaande jaren.

De hoge temperaturen rond de Baffinbay dit jaar hebben wel gevolgen gehad voor de hoeveelheid smeltwater van de Groenlandse ijskap.

quote:

Ice sheet melt water doubles in a year

^{Posted on02 January 2011. Tags: Aberystwyth University, Dr Alun Hubbard, global warming, Greenland Ice Sheet}

A glaciologist has warned that, after a year of record-breaking temperatures, the Greenland ice sheet is “retreating and thinning extensively” and global warming is “worse than ever”.
Dr Alun Hubbard and his team of 15 students from Aberystwyth University camped on the ice sheet for five months from May and found that rising temperatures had caused extensive melting in this “very sensitive polar region of the planet”. The melt water, which runs into the Atlantic and Arctic oceans, was found to be double the quantity of that seen in 2009.

Dr Hubbard, however, disputes claims that the ice sheet could collapse completely in 50 years but agrees that its future is grim. After the summer-long expedition, he concluded that it would take at least 100 to 1,000 years before the ice sheet “potentially passes any point of no return leading to any widespread collapse”.
The team also found that enhanced melting was “directly contributing to global sea-level rise” and that global warming, at least locally in Greenland, was “worse than ever”. ”This year was another record-breaking year marked by very warm temperatures across Greenland and the Arctic,” said Dr Hubbard in a report by the BBC.
“This warming enhanced and extended melting into new northern and upper parts of the ice sheet generating huge quantities – at least double that compared with the previous year – of melt water, which runs off the ice sheet into the ocean,” he added.

bron: Icenews

January 5, 2011

quote:

Repeat of a negative Arctic Oscillation leads to warm Arctic, low sea ice extent

Arctic sea ice extent for December 2010 was the lowest in the satellite record for that month. These low ice conditions are linked to a strong negative phase of the Arctic Oscillation, similar to the situation that dominated the winter of 2009-2010.

Arctic sea ice extent for December 2010 was 12.00 million square kilometers (4.63 million square miles). The magenta line shows the 1979 to 2000 median extent for that month. The black cross indicates the geographic North Pole. Sea Ice Index data. About the data.
—Credit: National Snow and Ice Data Center

Overview of conditions

Arctic sea ice extent averaged over December 2010 was 12.00 million square kilometers (4.63 million square miles). This is the lowest December ice extent recorded in satellite observations from 1979 to 2010, 270,000 square kilometers (104,000 square miles) below the previous record low of 12.27 million square kilometers (4.74 million square miles) set in 2006 and 1.35 million square kilometers (521,000 square miles) below the 1979 to 2000 average.

As in November, ice extent in December 2010 was unusually low in both the Atlantic and Pacific sides of the Arctic, but particularly in Hudson Bay, Hudson Strait (between southern Baffin Island and Labrador), and in Davis Strait (between Baffin Island and Greenland). Normally, these areas are completely frozen over by late November. In the middle of December, ice extent stopped increasing for about a week, an unusual but not unique event.

En de rest staat hier

quote:

Kleine gletsjers zijn 'weg' voor 2100 - stijging zeespiegel 12 cm
Amerikaanse en Canadese wetenschappers hebben zojuist één van de grootste studies naar gletsjers en kleine ijskappen afgerond. Uit het onderzoek blijkt dat naar verwachting alle kleine gletsjers (met een oppervlakte van minder dan vijf vierkante kilometer) in 2100 geheel verdwenen zijn. De resultaten zijn grotendeels in lijn met de voorspellingen van het IPCC.

Het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) meldde eerder al dat in 2100 diverse gletsjers geheel verdwenen zullen zijn. Het panel verwachtte dat de gedeeltelijk en geheel verdwenen gletsjers tegen die tijd net zoveel aan de zeespiegelstijging zullen bijdragen als het smeltwater van de grotere ijskappen op Antarctica en Groenland.

Smeltwater
Dit nieuwe onderzoek onderschrijft dat het de komende eeuw inderdaad hard kan gaan en dat de kleinste gletsjers vrijwel zeker zullen verdwijnen. Tegen 2100 is het smeltwater van deze kleine gletsjers alleen al goed voor een zeespiegelstijging van zo’n twaalf centimeter.

Himalaya
Maar het IPCC wordt ook op de vingers getikt. Eerder meldde het panel namelijk dat de grote gletsjers op de Himalaya tegen 2035 al zouden verdwijnen. Dat leverde een stortvloed aan kritiek op en uit deze nieuwe studie blijkt dat het panel het inderdaad bij het verkeerde eind heeft. De grote gletsjers houden het nog wel langer uit.

Dichtbij
De onderzoekers baseren hun conclusies op de gegevens van 120.229 gletsjers en 2638 ijskappen. Ze keken hoe hard de gletsjers de afgelopen jaren smolten en trokken die lijn door. Dat betekent dat ze ongeveer 40 procent van alle gletsjers bestudeerd hebben. Dat is nog relatief weinig, maar toch is dit de meest omvangrijke studie ooit. Dat de resultaten in grote mate overeen komen met die van het IPCC doet vermoeden dat de wetenschappers steeds dichter bij de waarheid komen.

Belangrijkste conclusie is dat kleine gletsjers grote gevolgen kunnen hebben. Alle kleine gletsjers bij elkaar zijn ongeveer net zo groot als één procent van de ijskappen op Antarctica en Groenland, maar toch dragen ze in grote mate bij aan de verwachte zeespiegelstijging. Een goede reden om juist deze gletsjers in de gaten te houden.

Ik kwam ergens dit grafiekje van GISS tegen. Het spelt de letters Arctic Amplification één voor één in een groot en vet lettertype:



Dit is de anomaly van 2010 ten opzichte van de referentie periode 1951-1980.

Het komende Arctische smeltseizoen wordt weer erg interessant...

Hey Frutsel, wat is dat gat op de foto van de noordpool van 13-01-2011 eigenlijk ?(page 1)

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 19:09 schreef zenkelly het volgende:
Hey Frutsel, wat is dat gat op de foto van de noordpool van 13-01-2011 eigenlijk ?(page 1)

Ik praat voor mijn beurt Dat "gat" is het gebied waar de sateliet niet heeft kunnen meten omdat hij er niet overheen is gevlogen. Het is dus een gat in de meetgegevens.