Poolkappen, IJsbergen en Gletsjers #3

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 10:49 schreef cynicus het volgende:
Hmm, 20 tot 30 jaar? Dan moeten de laatste 3 jaar stuk voor stuk uitzonderingen op de regel geweest zijn. Maargoed wat weet ik daar nou van?

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 10:23 schreef Ared het volgende:
De langjarige trend voor september is -0,81 miljoen vierkante kilometer per decennium. Op basis daarvan zou het nog ruim een halve eeuw duren voor de pool ijsvrij is. Er zit echter wel een versnelling in het smelten. Aan de andere kant moet een deel van de langjarige trend waarschijnlijk worden toegeschreven aan de AMO-cyclus (zie bijvoorbeeld Polyakov e.v.a). In de periode dat wij de pool nauwgezet volgen, is de AMO van ongeveer het koudste naar het warmste deel van de cyclus gegaan:
[ afbeelding ]
Het is dus goed mogelijk dat, nu de AMO op het warmste punt zit en in de komende decennia weer richting de koelere fase gaat, het afsmelten van de pool zal vertragen. Dat proces is mogelijk al ingezet, hieronder heb ik de 10-jarige trend over het satelliet-tijdperk weergegeven (de eerste waarde geeft de trend tussen 1979 en 1988 weer, de laatste tussen 2001 en 2010 etc.):
[ afbeelding ]
Op basis van de maandelijkse extent-data van het NSIDC.

Je ziet dat het snelste verlies optrad tussen 1999 en 2008, maar dat het tempo van het afsmelten sindsdien weer wat is teruggelopen. Kortom, een ijsvrije pool in 2015 lijkt vrij onwaarschijnlijk; zelfs met een terugkeer naar een tempo van -1,4 per decennium of richting -2,2, duurt het nog minstens twee tot drie decennia voor september ijsvrij is.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 10:23 schreef Ared het volgende:
[..]
Het is dus goed mogelijk dat, nu de AMO op het warmste punt zit en in de komende decennia weer richting de koelere fase gaat, het afsmelten van de pool zal vertragen. Dat proces is mogelijk al ingezet, [..]

quote:

[..]the current warm regime is expected to persist at least until 2015 and possibly as late as 2035. Enfield et al. assume a peak around 2020.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 16:56 schreef Ared het volgende:
Maar één opmerking, cynicus: als sinds jaar en dag wordt extent gebruikt als graadmeter voor het minimum extent, vooral in de media waar het NSIDC één van de meest geciteerde bronnen is. Er zijn goede argumenten om ook naar andere data te kijken, zoals volume, leeftijd, integriteit etc), maar als het NSIDC zegt dat het nog wel twintig of dertig jaar kan duren voor de pool in september ijsvrij is, is het duidelijk dat ze het over minimum extent volgens hun definitie hebben. Iedereen staat vrij om een nieuwe definitie van ijsvrij of een nieuwe maatstaf te bedenken, en natuurlijk zal dat invloed hebben op de termijn waarop volgens die definitie/maatstaf de pool ijsvrij is. Maar doen alsof er bij het NSIDC domme dingen gezegd worden op basis van een appels en peren vergelijking is niet chique.

quote:

Op donderdag 7 oktober 2010 18:27 schreef cynicus het volgende:
Ook heb ik helemaal niet willen insinueren dat het NSIDC domme dingen zeg, integendeel: ik heb eerder geschreven dat ik hun oordeel hoger acht dan dat van mij. Ik ben mij namelijk zeer bewust van het feit dat de professionals bij het NSIDC de Arctic beter kennen en snappen dan ik, maar dat betekend toch niet dat ik zelf geen interpretaties mag doen of theorien en speculaties mag uiten?

quote:

Nu, terug naar de inhoud, wat vind je van mijn kijk op jouw suggestie van de AMO invloed op het zee ijs?

quote:

Gletsjers Kazachstan smelten - vraag naar water stijgt

Boeren aan de voet van de bergketen Tian Shan in Kazachstan zijn al 3.000 jaar afhankelijk van het smeltwater van gletsjers in Centraal-Azië. Net nu het land in volle ontwikkeling is en de vraag naar water stijgt, komt de belangrijkste bron zwaar onder druk te staan.
gebruiksvoorwaarden

De nederzetting Almaty werd in de tiende eeuw opgericht op de noordelijke tak van een oud netwerk handelsroutes, ook bekend als de zijderoute. De naam Almaty betekent in het Kazachs 'appel' en verwijst naar het feit dat dit de thuisbasis is van onze moderne appel. Met 1,3 miljoen inwoners is Almaty vandaag de grootste stad van Kazachstan geworden.

Gletsjers
De regio rond de stad is ook economisch nog steeds heel belangrijk. Ongeveer twintig procent van de industrie van Kazachstan zetelt hier en ongeveer dertig procent van de landbouw is uit Almaty afkomstig. Water is er al duizenden jaren in overvloed aanwezig dankzij de gletsjers in de Tian Shan-bergketen. Die bergen worden gedeeld door Kazachstan, Kyrgyzstan en China. Miljoenen mensen halen hun drinkwater uit hun gletsjers.

Onrust
In slechts vijftig jaar hebben de gletsjers al 36 procent van hun oppervlakte verloren. Sindsdien is de gemiddelde temperatuur in de regio ook sterk gestegen. De hele regio is echter afhankelijk van de gletsjers en minder smeltwater zou voor een drama kunnen zorgen. Het is niet alleen lastig voor de landbouw in Kazachstan, de strijd om het resterende water zou voor politieke onrust kunnen zorgen in Kazachastan en buurlanden.

quote:

Ice sheet melt water doubles in a year

^{Posted on02 January 2011. Tags: Aberystwyth University, Dr Alun Hubbard, global warming, Greenland Ice Sheet}

A glaciologist has warned that, after a year of record-breaking temperatures, the Greenland ice sheet is “retreating and thinning extensively” and global warming is “worse than ever”.
Dr Alun Hubbard and his team of 15 students from Aberystwyth University camped on the ice sheet for five months from May and found that rising temperatures had caused extensive melting in this “very sensitive polar region of the planet”. The melt water, which runs into the Atlantic and Arctic oceans, was found to be double the quantity of that seen in 2009.

Dr Hubbard, however, disputes claims that the ice sheet could collapse completely in 50 years but agrees that its future is grim. After the summer-long expedition, he concluded that it would take at least 100 to 1,000 years before the ice sheet “potentially passes any point of no return leading to any widespread collapse”.
The team also found that enhanced melting was “directly contributing to global sea-level rise” and that global warming, at least locally in Greenland, was “worse than ever”. ”This year was another record-breaking year marked by very warm temperatures across Greenland and the Arctic,” said Dr Hubbard in a report by the BBC.
“This warming enhanced and extended melting into new northern and upper parts of the ice sheet generating huge quantities – at least double that compared with the previous year – of melt water, which runs off the ice sheet into the ocean,” he added.

quote:

Repeat of a negative Arctic Oscillation leads to warm Arctic, low sea ice extent

Arctic sea ice extent for December 2010 was the lowest in the satellite record for that month. These low ice conditions are linked to a strong negative phase of the Arctic Oscillation, similar to the situation that dominated the winter of 2009-2010.

Arctic sea ice extent for December 2010 was 12.00 million square kilometers (4.63 million square miles). The magenta line shows the 1979 to 2000 median extent for that month. The black cross indicates the geographic North Pole. Sea Ice Index data. About the data.
—Credit: National Snow and Ice Data Center

Overview of conditions

Arctic sea ice extent averaged over December 2010 was 12.00 million square kilometers (4.63 million square miles). This is the lowest December ice extent recorded in satellite observations from 1979 to 2010, 270,000 square kilometers (104,000 square miles) below the previous record low of 12.27 million square kilometers (4.74 million square miles) set in 2006 and 1.35 million square kilometers (521,000 square miles) below the 1979 to 2000 average.

As in November, ice extent in December 2010 was unusually low in both the Atlantic and Pacific sides of the Arctic, but particularly in Hudson Bay, Hudson Strait (between southern Baffin Island and Labrador), and in Davis Strait (between Baffin Island and Greenland). Normally, these areas are completely frozen over by late November. In the middle of December, ice extent stopped increasing for about a week, an unusual but not unique event.

quote:

Kleine gletsjers zijn 'weg' voor 2100 - stijging zeespiegel 12 cm
Amerikaanse en Canadese wetenschappers hebben zojuist één van de grootste studies naar gletsjers en kleine ijskappen afgerond. Uit het onderzoek blijkt dat naar verwachting alle kleine gletsjers (met een oppervlakte van minder dan vijf vierkante kilometer) in 2100 geheel verdwenen zijn. De resultaten zijn grotendeels in lijn met de voorspellingen van het IPCC.

Het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) meldde eerder al dat in 2100 diverse gletsjers geheel verdwenen zullen zijn. Het panel verwachtte dat de gedeeltelijk en geheel verdwenen gletsjers tegen die tijd net zoveel aan de zeespiegelstijging zullen bijdragen als het smeltwater van de grotere ijskappen op Antarctica en Groenland.

Smeltwater
Dit nieuwe onderzoek onderschrijft dat het de komende eeuw inderdaad hard kan gaan en dat de kleinste gletsjers vrijwel zeker zullen verdwijnen. Tegen 2100 is het smeltwater van deze kleine gletsjers alleen al goed voor een zeespiegelstijging van zo’n twaalf centimeter.

Himalaya
Maar het IPCC wordt ook op de vingers getikt. Eerder meldde het panel namelijk dat de grote gletsjers op de Himalaya tegen 2035 al zouden verdwijnen. Dat leverde een stortvloed aan kritiek op en uit deze nieuwe studie blijkt dat het panel het inderdaad bij het verkeerde eind heeft. De grote gletsjers houden het nog wel langer uit.

Dichtbij
De onderzoekers baseren hun conclusies op de gegevens van 120.229 gletsjers en 2638 ijskappen. Ze keken hoe hard de gletsjers de afgelopen jaren smolten en trokken die lijn door. Dat betekent dat ze ongeveer 40 procent van alle gletsjers bestudeerd hebben. Dat is nog relatief weinig, maar toch is dit de meest omvangrijke studie ooit. Dat de resultaten in grote mate overeen komen met die van het IPCC doet vermoeden dat de wetenschappers steeds dichter bij de waarheid komen.

Belangrijkste conclusie is dat kleine gletsjers grote gevolgen kunnen hebben. Alle kleine gletsjers bij elkaar zijn ongeveer net zo groot als één procent van de ijskappen op Antarctica en Groenland, maar toch dragen ze in grote mate bij aan de verwachte zeespiegelstijging. Een goede reden om juist deze gletsjers in de gaten te houden.

quote:

Op vrijdag 14 januari 2011 19:09 schreef zenkelly het volgende:
Hey Frutsel, wat is dat gat op de foto van de noordpool van 13-01-2011 eigenlijk ?(page 1)

quote:

De zon is in Groenland twee dagen te vroeg opgekomen. De zonsopgang tekent het einde van een anderhalve maand zonder zonlicht tijdens de winter. Wetenschappers vrezen dat dit een signaal is dat het ijs sneller smelt dan verwacht.

In de stad Ilulissat eindigt de donkere winterperiode als de zon even boven de horizon verschijnt. Voor het eerst is de zon er twee dagen te vroeg opgekomen. Wetenschappers staan voor een raadsel, al vermoeden ze dat de ijskappen in de omgeving lager zijn en de zon zo sneller toegang vindt tot de stad.

Als het ijs zakt, dan zakt ook de horizon. Daardoor ontstaat de illusie dat de zon vroeger opkomt. Dat is uiteraard niet het geval. Volgens een rapport zou de temperatuur in Groenland vorig jaar drie graden boven het gemiddelde gestegen

quote:

Smeltende gletsjers geven hun geheimen prijs
Smeltende gletsjers over het hele Andes-gebergte gaven langzaam maar zeker hun geheimen prijs. Volgens The New York Times zijn er de laatste jaren zo onder andere twee gecrashte vliegtuigen, verongelukte bergbeklimmers en zelfs drie Inca-kinderen tevoorschijn gekomen.

Eulalio Gonzalez, een 49-jarige Boliviaanse bergbeklimmer, vond in november bijvoorbeeld nog het lichaam van Rafael Benjamin Pabon, een 27-jarige piloot die in 1990 met zijn Douglas DC-6 crashte in de Andes. Hij vond het lichaam op de Huayna Potosi, een berg van 6.088 meter hoogte op 25 kilometer van La Paz. "Toen ik hem vond, zat hij nog vastgegespt in zijn zetel", aldus Gonzalez. "Hij zat voorovergebogen, alsof hij aan het slapen was."

De combinatie van extreme koude en droge lucht zorgt ervoor dat lichamen even goed bewaard worden als gemummificeerde lichamen in het oude Egypte. Daardoor bezorgen ze onderzoekers ook een schat aan informatie.

"Het is een wereldwijd fenomeen", zegt een glacioloog in The New York Times. "Zulke ontdekkingen zijn overal ter wereld te vinden, nu het warmere klimaat steeds meer gletsjers doet smelten."

quote:

in een regio met een grote biodiversiteit

quote:

Op woensdag 19 januari 2011 19:21 schreef aloa het volgende:
Cruises naar Antarctica worden stopgezet

[ afbeelding ]

Steeds meer cruiseschepen maken de oversteek naar Antarctica. Zo hebben al 35.000 toeristen het wondere poolgebied met eigen ogen kunnen aanschouwen. Toch ziet het er nu naar uit dat hier een einde aan komt omdat de schepen de kwetsbare regio te zeer bedreigen. Deze zomer zal het laatste grote cruiseschip de tocht naar de Zuidpool maken.

[ afbeelding ]

De IMO (International Maritime Organisation), een organisatie die deel uitmaakt van de VN, heeft namelijk besloten om het gebruik en vervoer van zware stookolie rond Antarctica te verbieden. Onder meer de grote cruiseschepen gebruiken deze brandstof en betalen hier nu een prijs voor. De ban wordt versneld van kracht door het aan de grond lopen van twee schepen in 2009 en het zinken van de M/S Explorer in 2007.

[ afbeelding ]

En zo komt het dat de 'IB Kapitan Khlebnikov', een legendarische Russische ijsbreker, op 10 juli begint aan de laatste rondreis van 66 dagen in het gebied. Verschillende grote maatschappijen zoals Holland America Line, Princess Cruises, Celebrity Cruises, Regent Seven Seas en Chrystal Cruises hebben Antarctica uit hun aanbod geschrapt.

Toch betekent dit niet de doodsteek voor het toerisme in het Zuidpoolgebied. Kleinere schepen die het kunnen stellen zonder zware stookolie en met maximaal 500 passagiers aan boord, blijven wel welkom. Al moeten er wel strengere richtlijnen worden nageleefd. Zo mag men enkel vanaf het moederschip met kleine bootjes voet aan wal zetten op Antarctica. Slechts 100 opvarenden mogen tegelijkertijd gedurende drie uren aan land gaan. Dit alles met de bedoeling om de kostbare regio te beschermen tegen meer onheil. (kve)

[ afbeelding ]

HLN

quote:

Gletsjers Groenland smelten in recordtempo

NEW YORK/NUUK - De gletsjers op Groenland hebben afgelopen jaar ernstig te lijden gehad onder de hoge temperaturen.

Onderzoekers hebben in 2010 een smeltrecord vastgesteld, zo meldden zij in het wetenschappelijke tijdschrift Environmental Research Letters.

Uitzonderlijk

''Het afgelopen smeltseizoen was uitzonderlijk. In sommige delen van Groenland smolt het ijs vijftig dagen langer dan gemiddeld'', aldus onderzoeker Marco Tedesco van het City College in de Amerikaanse stad New York.

''Het smelten begon bijzonder vroeg, al aan het einde van april, en hield best lang aan, tot medio september.''

Het onderzoek werd mede betaald door natuurbeschermingsorganisatie WNF en ruimtevaartorganisatie NASA.

quote:

Op vrijdag 21 januari 2011 16:37 schreef barthol het volgende:
Ook eens even kijken wat de extend van het zee ijs van Antarctica doet.
Hoewel het maximum van het afgelopen najaar vrij hoog was, lijkt er (zo op het eerste gezicht) een minimum aan te komen wat mogenlijk wel eens lager kan worden dan wat we de afgelopen jaren hebben gezien, Het kruipt aardig in de richting van het minimum van 2006.
[ afbeelding ]

quote:

Warme noordpool oorzaak van sneeuwrecords VS
Grote delen van Canada en de VS kregen dinsdag en woensdag de zevende zware sneeuwstorm van deze winter te verduren. Volgens een nieuwe studie heeft de recordsneeuwval alles te maken met de opwarming van de Noordpool. Grote hoeveelheden warm water stromen naar de Noordelijke IJszee en doen het zee-ijs sneller smelten.

Woensdagmiddag was in Chicago al een halve meter sneeuw gevallen, en er wordt nog meer sneeuw verwacht. In het grootste deel van de staat Illinois waren de wegen onberijdbaar. Nog veel andere deelstaten hebben te maken met extreem winterweer. In Ohio zaten woensdagochtend al 200.000 gezinnen zonder stroom, in New Jersy en Pennsylvania nog eens 50.000 gezinnen. De regio die getroffen werd door hevige sneeuwval, stormwind en ijsregen begint in het midden van de VS en strekt zich uit tot in het noordoosten van Canada, over een afstand van ruim 3000 kilometer.

Warme pool

In het noordpoolgebied was het in januari dan weer ongewoon mild - ruim 20 graden warmer dan normaal. "De eerste week van januari konden we nog varen", zegt David Phillips, een klimatoloog van Environment Canada. Hij heeft het over Baffin Island, zo'n 2000 kilometer ten noorden van Montreal. Eigenlijk moet het daar nu 25 tot 35 graden vriezen, maar op sommige dagen in januari steeg het kwik tot boven het nulpunt. "Voor de tweede winter op een rij kunnen de mensen in het oosten van het poolgebied niet veilig op het ijs gaan om te jagen", schrijft Phillips in een rapport.

De Noordpool warmt veel sneller op dan verwacht. Grote hoeveelheden warmer water stromen nu van de Atlantische Oceaan naar de Noordelijke IJszee en warmen die verder op, schreven onderzoekers vrijdag in het tijdschrift Science. De temperatuur van het water dat noordwaarts door de zee-engte tussen Groenland en Spitsbergen stroomt, bleef tweeduizend jaar vrijwel onveranderd, maar is de voorbije honderd jaar plots met twee graden Celsius omhooggeschoten, zegt Thomas Marchitto van het Instituut voor Arctisch en Alpijns Onderzoek van de Universiteit van Colorado.

Marchitto denkt dat het aan de klimaatverandering ligt. Meer dan 90 procent van de extra warmte die door het broeikaseffect in de atmosfeer gevangen wordt, gaat immers naar de oceanen. En blijkbaar wordt een deel van die warmte naar de Noordelijke IJszee gevoerd.

Poolijs weg

De voorbije jaren werd al duidelijk dat de poolkap elke zomer kleiner wordt. Sommige experts voorspellen dat het Noordpoolijs binnen vijf jaar zo goed als verdwenen zal zijn in augustus. Een paar jaar geleden dacht men nog dat dit ten vroegste rond 2060 het geval zou zijn.

Het is een enorme verandering, want de Noordelijke IJszee is veertien miljoen vierkante kilometer groot, bijna even groot als Rusland. De opwarming kan dramatische gevolgen hebben, want samen met de zuidelijke poolregio is de Noordpool een belangrijke determinant van het klimaat op aarde.

De wetenschappers zijn het er over eens dat de snelle opwarming van de Noordelijke IJszee het klimaatsysteem van de Aarde al veranderd heeft. Een van de gevolgen is dat Noord-Amerika en Europa meer sneeuw krijgen. Naarmate er meer poolijs smelt, is er een grotere oppervlakte water die de warmte van de zomerzon kan opslaan. Van oktober tot januari geeft dat deel van de Noordelijke IJszee die extra warmte weer vrij, in plaats van er zoals vroeger bevroren bij te liggen. Dat heeft de windpatronen op het noordelijke halfrond veranderd. Het gevolg is dat de poolregio relatief warm blijft, terwijl de gebieden ten zuiden daarvan kouder worden en meer sneeuw krijgen. In de toekomst kunnen koude winters met veel sneeuw dus de regel worden in Europa en het oosten van de VS.

quote:

Arctic sea ice extent averaged over January 2011 was 13.55 million square kilometers (5.23 million square miles). This was the lowest January ice extent recorded since satellite records began in 1979. It was 50,000 square kilometers (19,300 square miles) below the record low of 13.60 million square kilometers (5.25 million square miles), set in 2006, and 1.27 million square kilometers (490,000 square miles) below the 1979 to 2000 average.

Ice extent in January 2011 remained unusually low in Hudson Bay, Hudson Strait (between southern Baffin Island and Labrador), and Davis Strait (between Baffin Island and Greenland). Normally, these areas freeze over by late November, but this year Hudson Bay did not completely freeze over until mid-January. The Labrador Sea remains largely ice-free.

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 16:13 schreef barthol het volgende:
Het intrigerende is dat je die scenery van dat poolbos en die fauna moet voorstellen in een pool-lichtregiem, dus poolnachten waarin het 5 maanden donker bleef, en in de zomer 24 uur per dag licht, maar met een lage zon. Want ook in het Eoceen lag het al op 75 tot 80 graden Noorderbreedte.

Alley and Rohrabacher: Brain vs Blowhard

quote:

Melting Ice Sheets Now Largest Contributor to Sea Level Rise

— The Greenland and Antarctic ice sheets are losing mass at an accelerating pace, according to a new NASA-funded satellite study. The findings of the study -- the longest to date of changes in polar ice sheet mass -- suggest these ice sheets are overtaking ice loss from Earth's mountain glaciers and ice caps to become the dominant contributor to global sea level rise, much sooner than model forecasts have predicted.

"That ice sheets will dominate future sea level rise is not surprising -- they hold a lot more ice mass than mountain glaciers," said lead author Eric Rignot, of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, California, and the University of California, Irvine. "What is surprising is this increased contribution by the ice sheets is already happening. If present trends continue, sea level is likely to be significantly higher than levels projected by the United Nations Intergovernmental Panel on Climate Change in 2007. Our study helps reduce uncertainties in near-term projections of sea level rise."

The results of the study will be published this month in Geophysical Research Letters, a journal of the American Geophysical Union.

The nearly 20-year study reveals that in 2006, a year in which comparable results for mass loss in mountain glaciers and ice caps are available from a separate study conducted using other methods, the Greenland and Antarctic ice sheets lost a combined mass of 475 gigatonnes a year on average. That's enough to raise global sea level by an average of 1.3 millimeters (.05 inches) a year. (A gigatonne is one billion metric tons, or more than 2.2 trillion pounds.) Ice sheets are defined as being larger than 50,000 square kilometers, or 20,000 square miles, and only exist in Greenland and Antarctica while ice caps are areas smaller than 50,000 square km.

The pace at which the polar ice sheets are losing mass was found to be accelerating rapidly. Each year over the course of the study, the two ice sheets lost a combined average of 36.3 gigatonnes more than they did the year before. In comparison, the 2006 study of mountain glaciers and ice caps estimated their loss at 402 gigatonnes a year on average, with a year-over-year acceleration rate three times smaller than that of the ice sheets.

Rignot's team combined nearly two decades (1992-2009) of monthly satellite measurements with advanced regional atmospheric climate model data to examine changes in ice sheet mass and trends in acceleration of ice loss.

The study compared two independent measurement techniques. The first characterized the difference between two sets of data: interferometric synthetic aperture radar data from European, Canadian and Japanese satellites and radio echo soundings, which were used to measure ice exiting the ice sheets; and regional atmospheric climate model data from Utrecht University, The Netherlands, used to quantify ice being added to the ice sheets. The other technique used eight years of data from the NASA/German Aerospace Center's Gravity Recovery and Climate Experiment (Grace) satellites, which track minute changes in Earth's gravity field due to changes in Earth's mass distribution, including ice movement.

The team reconciled the differences between techniques and found them to be in agreement, both for total amount and rate of mass loss, over their data sets' eight-year overlapping period. This validated the data sets, establishing a consistent record of ice mass changes since 1992.

The team found that for each year over the 18-year study, the Greenland ice sheet lost mass faster than it did the year before, by an average of 21.9 gigatonnes a year. In Antarctica, the year-over-year speedup in ice mass lost averaged 14.5 gigatonnes.

"These are two totally independent techniques, so it is a major achievement that the results agree so well," said co-author Isabella Velicogna, also jointly with JPL and UC Irvine. "It demonstrates the tremendous progress that's being made in estimating how much ice the ice sheets are gaining and losing, and in analyzing Grace's time-variable gravity data."

The authors conclude that, if current ice sheet melting rates continue for the next four decades, their cumulative loss could raise sea level by 15 centimeters (5.9 inches) by 2050. When this is added to the predicted sea level contribution of 8 centimeters (3.1 inches) from glacial ice caps and 9 centimeters (3.5 inches) from ocean thermal expansion, total sea level rise could reach 32 centimeters (12.6 inches). While this provides one indication of the potential contribution ice sheets could make to sea level in the coming century, the authors caution that considerable uncertainties remain in estimating future ice loss acceleration.

Other participating institutions include the Institute for Marine and Atmospheric Research, Utrecht University, The Netherlands; and the National Center for Atmospheric Research, Boulder, Colorado.

quote:

Zeespiegel kan met meer dan 15 centimeter gaan stijgen

Uit een nieuw onderzoek, aan de hand van de satellieten van NASA is gebleken dat de ijskappen op Groenland en Antarctica sneller hun massa verliezen dan gedacht. De uitkomsten van dit onderzoek, het langstlopende sinds de eerste metingen begonnen, suggereren dat het smelten van deze ijskappen een dominantere rol gaat spelen ten opzichte van het smelten van gletsjers. Dit betekend dat het smelten van ijskappen op Groenland en Antarctica ook dominanter wordt op het stijgen van de zeespiegel, sneller dan dat de modellen voorspelde. Het onderzoek duurde 20 jaar in totaal en met resultaten van een separaat onderzoek uit 2006 is te zien dat het ijs op Groenland en Antarctica gezamenlijk 475 gigaton aan massa heeft ingeleverd op jaarbasis. Dat is genoeg om globaal de zeespiegel met 1.3 mm te laten stijgen. De snelheid waarmee het ijs zijn massa verliest wordt steeds groter. Elk jaar smelt er van de ijskappen gemiddeld 36.3 gigaton meer eraf dan het jaar ervoor. In vergelijking, het onderzoek uit 2006 van de gletsjers schatte het verlies op 403 gigaton op jaarbasis, met een snelheid die 3x zo klein is als die van de ijskappen.

"Dat het smelten van de ijskappen de zeespiegel gaat domineren is geen verrassing, ze houden immers meer ijsmassa vast dan gletsjers," aldus wetenschapper Eric Rignot van het NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL) en universiteit van Californie. "Wat verrassend is, is dat de ijskappen nu al veel meer bijdragen aan de stijging. Als deze trend voortzet, dan zal de zee veel meer stijgen dan wat het VN IPCC berekend heeft in 2007. Onze studie helpt het verkleinen van onzekerheden in korte termijn voorspellingen van zeespiegelstijging." Het team van Rignot combineerde bijna 2 decennia (1992-2009) aan maandelijkse satellietmetingen, samen met een geavanceerd klimaatmodel voor de regionale atmosfeer. Zo kon hij veranderingen meten in de massa van ijskappen en verbanden leggen in de snelheid waarmee het ijs verdwijnt.



De studie vergeleek twee onafhankelijke meetmethoden. De eerste karakteriseerde het verschil tussen 2 type data: interferemetrische synthetische diafragma radar data (techniek gebaseerd op licht, red.) van Europese, Canadase en Japanse satellieten en radio-echo soundings welke werden gebruikt om het massaverlies aan ijs van de ijskappen te meten. Tevens is er gebruikt gemaakt van een regionaal atmosferisch klimaatmodel van de Universiteit Utrecht of er ijs werd toegevoegd aan de ijskappen. De andere techniek gebruikte 8 jaar aan data van NASA en data van Duitse GRACE (Gravity Recovery and Climate Experiment) satellieten. Deze bekijken elke minuut het zwaartekrachtsveld van de aarde. Veranderingen in massa veroorzaken veranderingen in het veld, dus ook het smelten van ijskappen is hiermee detecteerbaar. Het team verenigde de verschillen tussen de data en vonden een overeenstemming, beide voor de totale massa en de snelheid van massaverlies, over een tijdspanne van 8 jaar durende periode. Dit valideerde de dataset en vormde zo een reeks gegevens over massaverandering van de ijskappen tussen 1992 en 2009.

Ze hebben ontdekt dat elk jaar (van de 18 jaar durende studie) de ijsmassa op Groenland stuk sneller afneemt dan het jaar ervoor, met een gemiddelde van 21.9 gigaton per jaar. Voor Antarctica is dit 14.5 gigaton per jaar. "Dit zijn 2 totaal verschillende technieken zo het is een grote doorbraak dat de resultaten zo goed passen" zei co wetenschapper Isabelle Velicogna die eveneens bij JPL en UC Irvine zit. "Het laat het enorme progressie zien hoe het ijs in massa toeneemt en afneemt door de data van GRACE te analyseren."

De wetenschappers concluderen dat, als het smelten van de ijskappen in deze mate blijft aanhouden in de komende 4 decennia, de zeespiegel met zon 15 centimeter kan stijgen wereldwijd. Samen met de geschatte stijgingen door het smelten van de glaciale ijskappen (8 cm) en thermische expansie van oceanen (9 cm) zou dit uitkomen op een totaal van 32 cm. Hoewel dit een indicatie geeft van de contributie van het ijs op de zeespiegelstijging waarschuwen de wetenschappers erop dat onzekerheden over de snelheid van het massaverlies blijven bestaan.

_{©onweer-online}