Verloofde overweegt ineens er een punt achter te zetten.

jemig.. het ergste wat je kan overkomen zo ongeveer.. godzijdank geen ervaring en ik hoop dat het me niet zal overkomen, maar ik wil je iig wel heel veel sterkte wensen TS

muurbloempje??

Ook een beetje dom om een hypotheek op basis van 2 inkomens te nemen vind je ook niet? Nu krijg je de deksel op de neus zoals je merkt.

Maar goed, voor een sociale huurwoning sta je idd lang op de wachtlijst, particuliere markt moet opzich wel lukken maar houdt rekening met een gemiddelde huur van 750 euro voor een 3 kamer app (in leeuwarden dan).

In jouw situatie zou ik proberen zo snel mogelijk je huis te verkopen en een kamer huren (á 300 per maand) goedkoopste oplossing en als tijdelijke noodoplossing prima te doen. Vanaf die positie kun je weer een beetje je leven op orde krijgen (ander huis/ app etc).

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 23:07 schreef Johan_81 het volgende:

[..]

Heheh.. Oops!

Ik moest hard lachen.

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 23:39 schreef SuperrrTuxxx het volgende:

[..]

Ik moest hard lachen.

Ik vind zijn situatie anders niet zo grappig, hoe graag ik ook lach. Maar ja, als alles toch langzaamaan instort, is lachen de beste remedie. Dus ik lach maar mee.

OT: Ergens een goedkoop kamrteje vinden oké, maar wil ts dat wel? Ik weet niet wat zijn leeftijd is. Als je 35 bent kan ik me voorstellen dat je geen zin hebt om tussen 20-jarige studenten te zitten?

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 23:45 schreef Barbusse het volgende:

[..]

Ik vind zijn situatie anders niet zo grappig, hoe graag ik ook lach. Maar ja, als alles toch langzaamaan instort, is lachen de beste remedie. Dus ik lach maar mee.

Nee niet de situatie, maar dat hij motorbloempje muurbloempje noemde.

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 21:35 schreef Johan_81 het volgende:
Bedankt Muurbloempje, hoe langer ik hier zit na te denken enzo.. hoe minder ik er zelf behoefte aan heb om bij haar terug te komen.. ik word een beetje rancuneus merk ik, zo van, hoe kon je me dit aan doen!! En waarom bel/sms je me niet? en dan heb ik zo'n boos moment en denk ik, ik ga flirten met iemand en haar lekker jaloers maken.. maar ik ken helemaal geen meisjes heheh ... en tjah ik vraag me af waar ze is, wat ze doet en,.. misschien met wie Maar ik vraag me één ding nog meer af... voornamelijk de mensen die hier hebben gereageerd en hetzelfde hebben meegemaakt... waar zijn jullie gaan wonen dan? De hypotheek die wij hebben kan geen van ons alleen rond krijgen, voor huren sta je mega lang op een wachtlijst en kopen voor zo weinig is hier niet te doen... wonen jullie dan weer thuis??? Alleen daarom zou ik het al aan houden.. beetje fout maja.

Mijn situatie was eigenlijk precies andersom. Ik was al een tijdje klaar met school, leerde toe mijn vriend kennen, een klein jaar later wouden we een huis gaan kopen en 3 weken later maakte hij het uit
Ik heb de koop toch maar doorgezet omdat ik de flat die we op het oog hadden ook zelf kon betalen (En waar ik achteraf ook absoluut geen spijt van heb gehad. ) Misschien geldt dat voor jouw ook. Ga eerst goed je financiele situatie nakijken. Kijk wat je per maand kwijt bent en wat je misschien kan besparen. Ga desnoods op zoek naar een andere job waar je iets meer kan verdienen. Misschien is het meer 100 euro per maand extra. Anders kan je naar een hypotheekadviseur gaan en vragen of je maandlasten verlaagd kunnen worden.
Dit idee slaat misschien nergens op, maar het is in zo'n situatie altijd makkelijk te zeggen dat iets niet lukt terwijl het met een beetje extra moeite misschien wel kan

Verder: Succes en sterkte met alles

[ Bericht 7% gewijzigd door cmck op 02-09-2009 10:42:22 ]

quote:

Op woensdag 2 september 2009 08:43 schreef cmck het volgende:

[..]

Onhoud ook dat als jij en je vriendin en jii uit elkaar gaan (wat we natuurlijk allemaal niet hopen voor je ) je vriendin zichzelf uit zal moeten kopen en dat levert je ook weer geld op. [..]

Zijn vriendin hoeft zichzelf niet uit te kopen, zij moet haar helft van het huis aan hem verkopen, en dat levert haar dus geld op. Hem kost het alleen maar extra. Tenzij zijn vriendin HEM uitkoopt, dan zou hij er gunstig uit kunnen springen.

quote:

Op woensdag 2 september 2009 09:28 schreef RonaldV het volgende:

[..]

Zijn vriendin hoeft zichzelf niet uit te kopen, zij moet haar helft van het huis aan hem verkopen, en dat levert haar dus geld op. Hem kost het alleen maar extra. Tenzij zijn vriendin HEM uitkoopt, dan zou hij er gunstig uit kunnen springen.

Uiteraard.
Het is andersom natuurlijk.

Sorry hoor, het was vroeg toen ik het schreef. Ik had mijn koffie nog niet op

quote:

Op woensdag 2 september 2009 08:47 schreef Johan_81 het volgende:

[..]

.... tjah en hoe doen anderen dat dan met een modaal inkomen?? van 35000 E per jaar koop je geen huis voor 2 personen hoor (35000 * 4,5 = 157500, daar koop je in de randstad geen huis voor!) Plus, ik kan de hypotheek wel betalen, maar hij zal op één naam moeten komen te staan en dan toetst de bank gewoon opnieuw en met nieuwe percentages, je inkomen.. nou.. shake it

Ik heb een waanzinnig mooi/ leuk appartement (3 kamers 100m2) (Net buiten de Randstad.) gekocht voor 158.500 op basis van alleen mijn eigen inkomen. (Iets minder dan dat van jouw berekening.) Dus het kan!

Kunnen je ouders niet mee tekenen oid.? Om je huidige huis te behouden? Banken willen ook nog wel eens naar groei potentie kijken met het verstrekken van hypotheken en zien liever dat jij blijft dan gedwongen wordt te verkopen!

Verder veel sterkte met deze k*t situatie.

Wat dat betreft zit ik met hetzelfde probleem. Wij hebben ook een huis gekocht op basis van twee inkomens.
geen van beiden kan dat huis alleen bekostigen en ik wil er niet blijven wonen vanwege de herinneringen.
Zij wil er echter dolgraag blijven wonen en gaat dit waarschijnlijk doen dmv hulp van haar ouders.
Vanavond hebben we een afspraak om te kijken wat de mogelijkheden zijn...

Eigenlijk wil ik helemaal niet naar de mogelijkheden kijken, ik wil alleen haar terug en samen verder..... maar dat gaat dus niet meer.... wat een klotezooi toch allemaal.....

quote:

Op woensdag 2 september 2009 16:48 schreef Johan_81 het volgende:

[..]

Sterkte man, het is inderdaad ruk! Soms hoor je "ja, we hebben samen besloten om uit elkaar te gaan", dan is het in ieder geval iets wat je beiden wilt.. maar als alleen zij van je af wilt dan wil je haar alleen maar terug en verder niks! Ik zou de herinneringen ook moeilijk vinden maar toch zou ik er misschien wel willen wonen, het is een leuk en goed opgeknapt huis die ik anders niet ga vinden.. nouja, laat ik niet op de zaken vooruit lopen In ieder geval succes vanavond, hou je sterk!

Als het inderdaad in goed overleg zou zijn en van twee kanten, dan is het allemaal anders. Maar nu blijft er een (jij en ik en velen hier) met heel veel verdriet en een grote leegte achter.
Probleem is ook dat ik gewoon ervan overtuigd ben dat we wel gelukkig zouden worden. We hebben dezelfde verwachtingen, zelfde behoeftes, zelfde ideeen, maar toch is bij haar het gevoel weg. En dit omdat ik 1,5 jaar niet aan onze realtie heb gewerkt zoals had gemoeten. En natuurlijk is dat harstikke verkeerd, maar ik weet ook dat het anders kan en zie mn fouten in. Maar toch word je er eigenlijk voor de rest van je leven voor gestraft. Dit vind ik nooit meer. (tenminste zo zie ik het nu)
Bedankt, laat morgen hier wel weten hoe het gegaan is. Jij ook sterkte!

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 22:59 schreef Johan_81 het volgende:
Gelukkig kon ik haar nog even tegenhouden maar tijdens de knuffel daarna fluisterde ze: "je weet toch dat ik er morgen niet meer ben heh?" ... ik kan er echt niks meer aan doen nu. Iig meest fuck up verjaardag ooit natuurlijk.

Dit zegt volgens mij al voldoende. Zoals iemand in dit topic al zei lijkt het erop dat zij in haar hoofd al bezig is met de verwerking.

Sterkte!

Sterkte TS.

Zit ongeveer in hetzelfde schuitje, ietsje wreder maar toch. Het enige advies wat ik je kan geven is om je eigen leven op te pakken. Als jij lekkerder in je vel zit (zonder haar) dan zal je zelf ook aantrekkelijker worden voor haar. Enorm je best gaan doen zal uiteindelijk alleen maar geforceerd overkomen en averechts werken.

quote:

Op woensdag 2 september 2009 16:58 schreef CoendeW het volgende:

[..]

Als het inderdaad in goed overleg zou zijn en van twee kanten, dan is het allemaal anders. Maar nu blijft er een (jij en ik en velen hier) met heel veel verdriet en een grote leegte achter.
Probleem is ook dat ik gewoon ervan overtuigd ben dat we wel gelukkig zouden worden. We hebben dezelfde verwachtingen, zelfde behoeftes, zelfde ideeen, maar toch is bij haar het gevoel weg. En dit omdat ik 1,5 jaar niet aan onze relatie heb gewerkt zoals had gemoeten. En natuurlijk is dat harstikke verkeerd, maar ik weet ook dat het anders kan en zie mn fouten in. Maar toch word je er eigenlijk voor de rest van je leven voor gestraft. Dit vind ik nooit meer. (tenminste zo zie ik het nu)
Bedankt, laat morgen hier wel weten hoe het gegaan is. Jij ook sterkte!

Waak ervoor je niet alles aan te laten praten in dit soort situaties. Op iedereen valt wel wat kritiek te leveren, maar een relatie heb je samen. Als het niet goed loopt heb je daar samen schuld aan.

Holy shit, wat herkennen een hoop mensen dit probleem.

quote:

Op donderdag 3 september 2009 00:14 schreef Johan_81 het volgende:
Net een uur met m'n pa aan de telefoon.. we zijn nooit zo close Hij (en ik ook wel een beetje) is er toch wel van overtuigd dat het aan d'r vriendinnen ligt. Die zijn vrijgezel (lees: gescheiden met kind en bitter), rancuneus en met behoefte aan nieuwe vriendinnen. Zowat iedere vrije middag wordt voor hun ingepland en ze hebben er geen behoefte aan om mij er bij te hebben... naja, als ze zich door een stel van die uitgepoepte dozen laat beinvloeden is ze me toch niet waard.

ah, een stel verbitterde alimentatiehaaien dus.Die zullen inderdaad zoals je pa zei weinig goeds over jou en de man in het algemeen hebben verteld.

Ooit overwogen om eens flink boos op dr te worden? Als je na zoveel jaar in de steek wordt gelaten om een zooi vaagheden dan valt dat toch niet zomaar te accepteren? Je hebt inmiddels je leven ingericht met het idee om samen met haar invulling daaraan te geven en zij moet loyaal zijn. Als ze dat echt niet kan opbrengen, afijn, dan is het over, maar het klinkt mij allemaal nogal slapjes in de oren zo. En ik zou haar zeker uithoren over wat die 'vriendinnen' hebben lopen bekokstoven want dat klinkt inderdaad niet in de haak. Als die hebben lopen stoken dan moet je haar flink duidelijk maken dat ze geen jarenlange relatie heeft gehad met die opgeschoten stukken onbenul maar met jou en dat dat meer waard is dan de acceptatie van die bende teven.

Uiteraard kan ik er naast zitten want ik ben geen expert in dit soort zaken en al was ik dat wel dan is dit nog altijd geen exacte wetenschap.