Verloofde overweegt ineens er een punt achter te zetten.

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 15:58 schreef kikoooooo het volgende:
Ik had de eer aan mezelf gehouden en haar het huis uit gezet

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 15:49 schreef Johan_81 het volgende:
ze moet er ernstig bij huilen wanneer ze me antwoord geeft (en ik ook) dus ik weet dat het diep zit.

Vrouwen zetten de kraan open en dan komen ze overal mee weg

Beetje zoals kinderen doen.

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 01:14 schreef Greys het volgende:
Als ze het ineens een eng idee vindt om met jou kinderen te krijgen maar verder alles nog wel top zou vinden, kan ze ook gewoon zeggen dat ze daar nog even mee wil wachten natuurlijk. Dus er zit meer achter, dat kan niet anders.

Waarom zou je een relatie hebben met iemand als je uiteindelijke doel trouwen en kinderen krijgen is maar je dat toch niet met hem wil?

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 15:49 schreef Johan_81 het volgende:
Hallo allemaal,

hoi

quote:

Ik ben niet echt iemand die normaalgesproken dingen op een forum post tegenover onbekende mensen, dat vind ik nooit zo nodig. In dit geval kan ik echter even niets anders bedenken en heb ik denk ik raad nodig... van vrouwen óf mannen die verstand hebben van vrouwen. (niet mijn sterkste eigenschap, vandaar) Ik kan dit verhaal omwille van haar privacy niet kwijt bij familie of vrienden maar dat betekent dat ik m'n ei niet kwijt kan en.. nouja, ik kan nergens anders meer aan denken dus dat is lastig.

wat is er mis met wat advies en raad vragen aan bekenden?, ik denk dat je vriendin dat ook gedaan heeft met haar vriendinnen

quote:

Het zit zo...

Mijn vriendin (verloofde) en ik zijn ruim 5 en half jaar samen, we wonen daarvan al 5 jaar samen in een koophuis. Tot voor kort was alles prima in orde, we hebben het vorig jaar veel gehad over kinderen (ik ben 28, zij 27) en dat kwam voornamelijk door haar.. ze bleef er over door gaan en was echt heel enthousiast. Ook hadden we het dan vaak over een groter huis kopen met een grote tuin.. nouja je kent het wel. Onze relatie was "solid as a rock", onze beide families accepteren ons en zijn blij dat wij elkaar gevonden hebben.

en hoe enthousiast was jij?

quote:

Vaak zei mijn vriendin ook zelf (nog geen 3 maanden geleden), dat ze zich een leven zonder me niet voor kon stellen, ze me nogsteeds leuk vindt, met mij verder wil enz enz enz... er is ook nooit sprake geweest van misschien uit elkaar gaan.

misschien lees ik er teveel in maar dit zijn echt van die probeer vragen, ze was je aan het wikken en wegen

quote:

... de laatste weken doet ze vreemd. Ik dacht eerst, misschien is er iemand anders, maar ik ben er vrij zeker van dat dat niet het geval is. Plotseling gaat ze erg vaak met haar vriendinnen weg en ze is nooit meer echt zo vrolijk en enthousiast als ze was. Recentelijk hebben we ons huis te koop gezet en ik was al bezig met een nieuw huis uit te zoeken... volledig onder de indruk dat we over een paar maanden zouden proberen een gezin te stichten. Vorige week was ze weer nergens voor te porren en ik vroeg terloops "je bent me toch niet zat ofzo?" Nou... toen kwam het hoor. Ze houdt van me, maar ze weet niet zeker of ze nou wel met mij een gezin wil stichten.. Ik begreep er niets van.. kaboem, donderslag. Na een beetje relativeren dacht ik.. tja dat krijg je na zo lang, dat is vast bindingsangst. Maar na dat aan haar gevraagd te hebben kreeg ik een volmondig "nee, ik wil juist heel graag kinderen, maar ik weet niet of ik dat met jou wil." Ze vindt me nog steeds erg knap en grappig en ,.. nouja wat ze altijd vond.. maar ze voelt zich niet meer tot me aangetrokken.. denkt ze.(?) Ik was er van overtuigd dat dit gewoon zo'n dipje was, ik vroeg haar of ik haar kan helpen of dat ik misschien iets aan mijzelf kon veranderen maar dat was het allemaal niet... inmiddels plan ik uitjes en kook ik enzo.. ik weet niet beter. Uiteindelijk als klap op de vuurpijl zei ik: "ben je nu aan het uitdokteren of je er wel of niet een eind aan maakt (of is het gewoon iets tijdelijks) " ze antwoorde: "Nou ja als je het zo wilt noemen.. maargoed, daar komt het wel op neer ja"
ze moet er ernstig bij huilen wanneer ze me antwoord geeft (en ik ook) dus ik weet dat het diep zit.

ik denk dat de combinatie, nieuw huis en vernieuwd contact met vriendinnen haar referentiekader wat heeft verbreed, grote stap en misschien wat twijfel en dan zijn vriendinnen altijd een leuke manier om je eigen twijfels wat uit te vergroten.

quote:

Ik ben zelf na al die jaren nog stapelgek op haar en dat maakt het ontzettend moeilijk, ik zou bij ieder ander de eer aan mezelf houden maar als je bij iemand bent waarvan je dacht er mee oud te gaan worden gaat dat gewoon niet.

nee, maar dat is toch ook niet erg

quote:

Wtf kan ik doen... het voelt alsof ik aan het wachten ben op mijn doodvonnis...

Kan iemand mij een heel klein beetje inzicht geven? Of misschien is er iemand die dit ook door heeft gemaakt maar vanaf de andere kant?... die misschien door dit verhaal al lang weet hoe de vork in de steel steekt? Want ik kom er in m'n eentje niet uit.

Ze is nu weg, blijft waarschijnlijk weg, tijd om voor jezelf te gaan zorgen

quote:

Alvast bedankt voor het lezen van dit mega omslachtige verhaal.. en eventuele input.

sterkte

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 12:44 schreef Aneurism het volgende:

[..]
Ow en dat mevrouw het huis uit gaat om bij Pa te pitten zegt mij al genoeg, dat is jouw moment om er zelf een punt achter te zetten. Je hebt je antwoorden al.

Tsja, misschien een beetje laat om 'de eer' aan jezelf te houden en dus maar snel de handdoek in de ring te gooien, maar ook ik vrees dat het een zinkend schip is. Een schip waar zij zojuist is van afgesprongen, mind you.

Verwacht niets en wie weet wat er nog gaat gebeuren. Sterkte in ieder geval, een vrolijke verjaardag zal het niet worden dit jaar denk ik...

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 22:59 schreef Johan_81 het volgende:
Gelukkig kon ik haar nog even tegenhouden maar tijdens de knuffel daarna fluisterde ze: "je weet toch dat ik er morgen niet meer ben heh?" ..

Ajj


Ze heeft haar keuze goed overwogen lees ik hieruit.

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 01:36 schreef zhe-devilll het volgende:
Eh nou dat uitgaan met vriendinnen en ineens het zat zijn?
Eh nou...denk dat ze of een ander ontmoet heeft...ja is hard...of dat haar vriendinnen haar wijs maakten dat het beter kan...allemaal!

Dat dus. Misschien hebben ze niet bewust zo opgezet, maar hebben hun verhalen haar aan het twijfelen gebracht. Vriendinnen (vrienden onderling trouwens ook)hebben nogal de neiging om met een vriendin mee te praten, en maken het dus alleen maar erger als er twijfels zijn. Er zijn maar heel weinig mensen die een stapje terug doen om van een afstandje te kijken naar een relatie.

pffff sterkste TS

Heb ongeveer hetzelfde als jou gemaakt een aantal jaar geleden. Werd ook opeens gedumpd en maakte de domme fout haar toch uit te nodigen op mijn verjaardag (een week nadat het uit was) wat een kutavond was dat, gespannen sfeer in de woonkamer, konden totaal niet meer normaal met elkaar praten en nadat ze wegging (al na een uur!) heb ik het op het zuipen gezet met een goede vriend van me.

Uiteindelijk wel over haar heen gekomen, maar heeft me wel een jaar gekost....(zat heel diep).


Het enige wat je kunt doen TS is afleiding zoeken en proberen alles een plekje te geven. Het zal niet makkelijk zijn, maar ooit, en die tijd komt er echt, begint ook voor jou het zonnetje opeens weer te schijnen. Bij de één al binnen een paar maanden bij de ander na 1 of 2 jaar..Een rebound zoeken kan het verwerkingsproces ook versnellen overigens MITS het meisje leuker is dan je ex.

Succes..

ik denk dat je juist zelf het initiatief moet nemen tot wat lucht, zeg dat je tijdelijk ergens anders slaapt (thuis bv) kijken hoe zij dan reageert. Wat je ook doet, zorg ervoor dat zij in dat huis blijft en geen nieuwe omgeving kan ervaren, omdat zij weggaat.


Dan ben je r namelijk wel kwijt.

Ik denk dat ze na een tijdje beseft dat ze jou wel wil!

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 00:00 schreef dabadbass het volgende:
ik denk dat je juist zelf het initiatief moet nemen tot wat lucht, zeg dat je tijdelijk ergens anders slaapt (thuis bv) kijken hoe zij dan reageert. Wat je ook doet, zorg ervoor dat zij in dat huis blijft en geen nieuwe omgeving kan ervaren, omdat zij weggaat.


Dan ben je r namelijk wel kwijt.

Ik denk dat ze na een tijdje beseft dat ze jou wel wil!

Ik ook denk eerlijk gezegd dat ze 'dicht geklapt' is. trouwen en kinderen zijn grote veranderingen en ging voor haar miss te snel. Je ziet dat vaker in relaties, stellen leven ergens naartoe en zodra die periode aanbreekt wordt het toch allemaal wat te benauwd. Je zei zelf dat de familie ook verwachtingen heeft (tijdens de verjaardagen) dat voert de druk nog meer op.

Ga idd zelf weg...geef de situatie wat lucht en kijk dan nog eens!

Herkenbare situatie. Mijn vriendin heeft een week geleden ook een punt achter onze relatie gezet.
We waren 4,5 jaar samen, hadden alles samen zoals huis, samenlevingscontract, rekeningen, etc...
Ook mijn vriendin gaf 3 maanden geleden aan een tijdje wat tijd voor zichzelf nodig te hebben. Nu 3 maanden later bleek dat ze er eigenlijk al klaar mee was maar het toen toch nog wilde proberen door even uit elkaar te zijn. Helaas is het gevoel bij haar niet terug gekomen. Ze zegt dat ze nog wel van me houdt maar niet meer genoeg om een relatie te onderhouden. Dit is niet van de een op de andere dag gekomen, maar is er langzaam ingeslopen.
Toen bij mij duidelijk werd hoe ernstig het allemaal was, was zij al stukken verder en in principe al klaar met onze relatie.
Er is dan ook niets meer wat je kunt doen om het te redden. Ik ging opeens compleet veranderen en deed mn best om het weer allemaal aan te wakkeren, maar helaas werkte dat alles averechts. Ze kon er niet meer van genieten en begon zich zelfs aan me te irriteren.
Ze zag wel in dat ik mn best deed, maar helaas was dit voor haar allemaal te laat. Het gevoel was weg en kwam niet meer terug. Dat tijdnemen van haar was meer een soort uitstel van executie. Het langzaam brengen van de uiteindelijk onvermijdbare breuk.
Ook al zie je het misschien aankomen en heb je zelf het gevoel dat je relatie nog een kans heeft en er alles aan wil doen, dan blijkt de vrouw dit allemaal al achter de rug te hebben en er klaar mee te zijn.
Zelf is bij mij dit besef er nu, alleen ben ik ook nog lang niet zo ver dat ik er vrede mee kan hebben. Het verstand zegt van wel maar je gevoel zegt wat anders. Het zal lange tijd duren voor deze op een lijn zitten. En daar zullen we zelf hard aan moeten werken.
Een schrale troost voor mij (en ook voor jou en vele anderen) is, dat overal rond ons heen hetzelfde gebeurt. Je bent dus echt niet de enige die zulke dingen meemaakt. Tijd heelt alle wonden! Sterkte ermee!

Beter dat ze het nu tegen je zegt, in plaats van wanneer jullie al kinderen hebben.

Zo snel mogelijk alles alleen doen en 0,0 contact zoeken met je ex.

Dan pas weten jullie hoe het zonder elkaar is.

Maar waarschijnlijk zul je dat niet doen en kwel je jezelf veel te lang door toch contact te blijven zoeken (is begrijpelijk, ik deed dat destijds ook).

Maar echt waar, contact 100% verbreken is het allerbeste. Mocht ze je toch de moeite waard vinden dan vindt ze dat over een maand of drie ook nog wel. Wil ze niets meer, doet het je minder pijn want het contact is toch al weg.

Maar goed, leuk advies maar de praktijk is meestal dat de man als een klein kind achter zijn ex aan blijft rennen en pas na een paar maanden wakker wordt, dat zul jij ook wel doen.

aii pijnlijk.. =(

Vooral als je niet weet hoe of wat alles zal verlopen! ='(

en dan heb je idd zon leeg gevoel :/

quote:

Op zaterdag 29 augustus 2009 15:58 schreef kikoooooo het volgende:
Ik had de eer aan mezelf gehouden en haar het huis uit gezet

Gelijk zo lomp en tactloos Alsof zijn vriendin dit allemaal zo gepland heeft.

Geef d'r tijd en ruimte, maar niet oneindig veel tijd en ruimte, want dat verdien je niet als partner-van-de-afgelopen-vijf-jaar.

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 21:57 schreef Johan_81 het volgende:
Nou.. het is in ieder geval zo ver. Ik ben met heel mijn hebben en houwen vertrokken, mijn familie is inmiddels op de hoogte want dat kon ik niet langer geheim houden. Zit nu in m'n eentje in mijn ouders huis(zijn op vakantie) .. beetje stil M'n vader kwam met allemaal tips... leuk maar heb ik niet veel aan, goed bedoeld.

Ik verwacht geen wonder maar ik hoop dat ze tot inkeer komt.. ik zal me in ieder geval een beetje voorbereiden op het ergste en alvast dat "hoe kom ik over mijn ex heen" topic gaan lezen.. wie weet helpt dat

en in de tussentijd geen contact opnemen he? Dan ben je haar namelijk kwijt!!!

ook niet antwoorden als zij contact opneemt over koetjes en kalfjes ipv herreniging, dan ben je haar ook kwijt namelijk!!

poot stijfhouden!

contact kan weken of maanden op zich laten wachten, geen paniek, houd je poot stijf!

succes

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 21:57 schreef Johan_81 het volgende:
Nou.. het is in ieder geval zo ver. Ik ben met heel mijn hebben en houwen vertrokken, mijn familie is inmiddels op de hoogte want dat kon ik niet langer geheim houden. Zit nu in m'n eentje in mijn ouders huis(zijn op vakantie) .. beetje stil M'n vader kwam met allemaal tips... leuk maar heb ik niet veel aan, goed bedoeld.

Ik verwacht geen wonder maar ik hoop dat ze tot inkeer komt.. ik zal me in ieder geval een beetje voorbereiden op het ergste en alvast dat "hoe kom ik over mijn ex heen" topic gaan lezen.. wie weet helpt dat

Goede beslissing denk ik. Sterkte verder kerel.

vrouwen maken het in hun hoofd uit voordat ze het daadwerkelijk uit maken

dus ze gaat nu door het verwerkingsproces en over minder dan een maand ben je gedumpt, is zij weer fris en fruitig en zit jij voor minstens 3 maanden in de put

succes!