Rotterdam ontslaat Ramadan

Speciaal voor SCH het beginstukje van de column van Afshin Ellian: Ramadan is papegaai van Iraans regime


woensdag 19 augustus 2009 11:21

Tariq Ramadan is woest op het enige volk in Europa dat hem met open armen heeft ontvangen en hem ruim heeft beloond. Ramadan vindt de Nederlanders wellicht het gekste volk van Europa.

Dit gekke volk koos Ramadan om in Rotterdam bruggen te bouwen tussen moslims en niet-moslims. Dat is grappig: iemand die geen Nederlands spreekt en niets weet van de Nederlandse geschiedenis, bouwt bruggen in Rotterdam. Dit is al voldoende om dit volk als krankzinnig te bestempelen.


Met "dit volk" bedoelt hij zeker jou en je voornamelijk linkse billenlikkers-vriendjes.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 22:58 schreef huhggh het volgende:
....en vanaf deze post ben je dus niet meer serieus te nemen, voor zover dat eerst wel het geval was.
Woorden in de mond leggen om racisme bij een ander te suggeren is zo achterhaald.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 18:45 schreef qonmann het volgende:
Mooi en nu een blanke aannnemen

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 20:23 schreef qonmann het volgende:
Gelukkig is er nog gerechtigheid

Gewoon miezerig racisme dus, niks meer.

Nu nog afschaffen.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 22:55 schreef huhggh het volgende:
Aah, dat eeuwenoude bounty-geziek is weer terug hoor.
Ik dacht dat we met het vertrek van Ayaan Hirsi Ali dat kleinburgelijke geneuzel inmiddels achter ons hadden gelaten.
Niet iedereen ventileert een mening die jij altijd leuk zal vinden, deal with it.

Zoals een meer oplettende lezer als was opgevallen verwacht van mijn NRC-abonnement meer dan het niveau van Ellian. Als hij voor het Telegraaf-ondervolk zijn verbittering en behaagziekte wil spuien dan lijkt me dat hij daar uitstekend past.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:06 schreef Zienswijze het volgende:
Speciaal voor SCH het beginstukje van de column van Afshin Ellian: Ramadan is papegaai van Iraans regime


woensdag 19 augustus 2009 11:21

Tariq Ramadan is woest op het enige volk in Europa dat hem met open armen heeft ontvangen en hem ruim heeft beloond. Ramadan vindt de Nederlanders wellicht het gekste volk van Europa.

Dit gekke volk koos Ramadan om in Rotterdam bruggen te bouwen tussen moslims en niet-moslims. Dat is grappig: iemand die geen Nederlands spreekt en niets weet van de Nederlandse geschiedenis, bouwt bruggen in Rotterdam. Dit is al voldoende om dit volk als krankzinnig te bestempelen.

Ik snap niet waarom het zo krankzinnig zou zijn. Onderbouwt hij dat nog?

quote:

Met "dit volk" bedoelt hij zeker jou en je voornamelijk linkse billenlikkers-vriendjes.

Uit de labiele pennen van jou en Ellian zie ik dat als een groot compliment. Zeker van jou met je enorme kunde waar het om religie gaat

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:10 schreef Paaskonijn het volgende:
Nu nog afschaffen.

Rotterdam? Of bruggen?

Het land van kromme ruggen
Woensdag 19 augustus 2009 | Mercita Coronel |

Het vertrek van Tariq Ramadan is een zwarte dag voor de Nederlandse samenleving. Ramadan is het slachtoffer van een verziekt, anti-moslim klimaat.
Het is een zwarte dag voor de Nederlandse democratie en de Nederlandse samenleving in zijn geheel. En de slag is toegebracht door Rotterdamse politici van VVD-, Leefbaar Rotterdam- en SP-huize. Het college van B&w heeft de constante druk van kleingeestige, rancuneuze en opportunistische politici niet kunnen weerstaan en heeft zijn vertrouwen in Tariq Ramadan opgezegd. Hiermee komt na ruim twee jaar voortijdig een einde aan zijn werk om de islam in een Nederlandse c.q. Europese cultuur te bedden. De Erasmus universiteit beëindigt ook zijn gasthoogleraar Burgerschap en identiteit.

Geen marionet
Het gaat niet om zijn inzet, zeggen het college van B&w en de universiteit, maar hij had moeten aanvoelen dat als bruggenbouwer hij geen programma kan presenteren bij een door de Iraanse staat gefinancierde tv-zender. Dit gezien de recente gewelddadige onderdrukking van volk en studenten door het Iraanse regime. Ramadan was gevraagd om het tv-programma op te geven. Ramadan als onafhankelijk individu - wat ook in zijn contract is bedongen - en als kosmopolitisch intellectueel vroeg tijd om zijn eigen afweging maken. Hij is immers niet de marionet of de loonslaaf van de gemeente Rotterdam.

Roomser dan de paus
Het is overduidelijk dat zijn medewerking aan het tv-programma niet de reden is voor zijn gedwongen vertrek. Op de tv- programma’s zelf viel immers niets op af te dingen, constateerde Rik Grashoff, wethouder van Cultuur en Particpatie, maar de schijn van directe of indirecte steun moest vermeden worden, stelde het Rotterdams college. Hiermee toont het college zich nog roomser dan de paus. Nederland handelt immers ondanks alles ook gewoon nog door met Iran. ‘Binnen het systeem werken, wil niet zeggen dat je het regime steunt’, reageert Ramadan vanuit zijn vakantieadres in Marokko. Dit is overigens een beleid dat Nederland zo vaak heeft gevolgd in zijn buitenlandse politiek.

Moreel ijkpunt
Dat Nederland Ramadan de maat meet, wringt des te meer omdat als iemand voor zijn onafhankelijke en uitgesproken standpunten heeft moeten boeten is het Ramadan wel. Hij is in zijn eigen geboorteland Egypte niet eens meer welkom omdat hij criticaster is van het Moebarak-regime en vanwege zijn anti-oorlog standpunt weigeren de Verenigde Staten hem een visum waardoor hij een hem aangeboden hoogleraarschap terug moest geven.
Ramadan heeft bovendien de acties van Iran na de verkiezingen veroordeeld. Een dergelijke veroordeling hebben we van de gemeente Rotterdam of de Leefbaren niet gehoord. Maar de wereld zit daar ook niet op te wachten want de intellectuele wereld kijkt niet naar de gemeente Rotterdam of Leefbaar Rotterdam als moreel ijkpunt. Wel naar Ramadan.

Intolerant klimaat
Laat het duidelijk zijn: Tariq Ramadan is het slachtoffer geworden van het intolerantie politieke klimaat tegenover moslims dat met Pim Fortuyn is begonnen, voortgezet is door Leefbaar Rotterdam, opgepikt is door Rita Verdonk als integratieminister en tot volle wasdom is gekomen in de PVV en uiteindelijk de andere politieke partijen heeft besmet.
Vanaf dag 1 hebben columnisten en politici Ramadan verdacht gemaakt en respectloos behandeld. Bijna elk artikel begon met ‘de wolf in schaapskleren’. Al de verdachtmakingen weerlegde Ramadan geduldig. Maar als je maar genoeg stront over een schoon iemand en bij voorkeur een moslim gooit, dan gaat hij op een gegeven moment toch ruiken.

Rechte rug
In zo’n verziekt klimaat heb je columnisten, politici en intellectuelen nodig die hun rug recht kunnen houden. Dat heeft Ramadan bewezen. De collaborateur is niet hij, zoals een Volkskrant-columniste beweert, maar zij die zwichten voor een haatzaaiende klimaat zijn de collaborateurs. Het is veel betekenend dat op de dag dat Ramadan zijn ontslag aangezegd krijgt, het Openbaar Ministerie bekend maakt de klacht over de Deense cartoons te seponeren in het kader van de vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van meningsuiting lijkt niet te gelden voor een moslim intellectueel.

Grashoff heeft in een ding gelijk: deze kwestie kent alleen maar verliezers. Veel allochtone intellectuelen en moslimjongeren betreuren het vertrek van Ramadan. Het integratieproces in Nederland is ondertussen weer een wond toegebracht. Het is moeilijk om trots te zijn op een land van kromme ruggen.

http://www.wereldjournali(...)d_van_kromme_ruggen/

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:22 schreef SCH het volgende:

[..]

Ik snap niet waarom het zo krankzinnig zou zijn. Onderbouwt hij dat nog?

Ja, dat onderbouwt hij verder in het artikel. Ik kan het gehele artikel echter niet lezen, omdat je je daarvoor moet registreren op de website van Elsevier.

quote:

Uit de labiele pennen van jou en Ellian zie ik dat als een groot compliment. Zeker van jou met je enorme kunde waar het om religie gaat

Als je het niet met me eens bent, hoef je niet op de man gaan inspelen zonder argumenten erbij te geven. Val me maar aan op mijn posts over religie met argumenten a.u.b.

Trouwens, een paar maanden geleden zei jij dat je interesse hebt om je in religies te verdiepen. Hoe zit het daarmee...?

Goed dat deze debiel opdondert.

Tevens een bewijs dat de door Wilders voorgestelde ruime islamisering (niet de op incidenteel niveau voorkomende islamisering) dus niet plaatsvindt. Nederland heeft geen zin in dit soort extremisten, hoe anders Wilders ook mag denken.

Hervormer met zachte stem

Na jaren van strijd is Europese rehabilitatie van islamoloog Tariq Ramadan nabij

Gepubliceerd: 22 januari 2007 00:00 | Gewijzigd: 18 augustus 2009 13:46

De Egyptisch-Zwitserse denker Tariq Ramadan gaat het integratiedebat in Rotterdam aanzwengelen. Zijn omstreden pleidooi voor verzoening van islam en Europa wint terrein.

Caroline de Gruyter

‘Als ze mij hadden gepolst over de benoeming van Tariq Ramadan aan de Erasmus-universiteit, had ik gezegd: goed idee.”

Demissionair minister van Integratie Rita Verdonk (VVD) vernam half december uit de krant dat de Zwitserse islamitische filosoof gasthoogleraar ‘Identiteit en Burgerschap’ zou worden. Ze kent hem. Sterker nog: toen Ramadan een paar jaar geleden in Frankrijk als ‘gevaarlijke fundamentalist’ werd gebrandmerkt en de VS hem zijn visum afpakten, nodigde zíj hem uit voor een dîner pensant. „Ik ken de verwijten tegen hem”, zegt ze. „Hij is niet de meest liberale man die je je kan indenken. Maar hij is géén fundamentalist. Zijn boodschap is dat de islam en de Europese cultuur niet strijdig zijn. Hij zegt: respecteer de wet, respecteer de regels van Nederland, en intussen kun je gewoon moslim zijn. Hij adviseerde mij om de vertrouwensbreuk met moslims te herstellen. Om een betere relatie op te bouwen, met dialoog en meer respect. Het was een interessante avond.”

Storm

Dat Verdonk zo over Ramadan te spreken is (wat overigens wederzijds is), mag sommigen verbazen. Maar ook in andere landen wordt er steeds positiever over hem gedacht. De storm rond de 44-jarige Ramadan, die ruim tien jaar heeft gewoed, lijkt te gaan liggen. In Frankrijk nodigen ministers hem weer uit. Franse en Zwitserse tv-programma’s, die hem vroeger castten als ‘wolf in schaapskleren’, voeren hem nu op als deskundige die zinnige dingen inbrengt in het integratiedebat. In Groot-Brittannië, waar hij sinds april 2005 visiting professor is in Oxford en lid was van een taskforce die premier Blair adviseerde over strategieën om radicalisering van moslims te voorkomen, heeft hij een solide reputatie. Vorig jaar riep het blad Time hem uit tot één van de honderd meest innoverende personen van de 21ste eeuw. En in november koos The European Voice in Brussel hem als ‘niet-EU-burger van het jaar’.


„De controverse ligt achter me”, stelt Ramadan opgelucht vast, met het zachte stemgeluid dat hem eigen is. Om er bezorgd aan toe te voegen: „Rakel die alsjeblieft niet op.” Maar wie Ramadans doopceel wil lichten en zijn rehabilitatie wil verklaren, kan er niet omheen. Daarbij: wat hij anno 2007 zegt over de positie van moslims in de Europese maatschappij en over de islam, is hetzelfde als wat hij in zijn eerste boeken, lezingen en interviews verkondigde. Anders dan David Goodhart, de oprichter van het gezaghebbende Britse blad Prospect, suggereert, is hij géén „radicalere vernieuwer geworden met de jaren”. Niet híj lijkt veranderd, maar de Europese maatschappij.

Stille revolutie

„Er is een stille revolutie gaande”, zegt Ramadan, die het laatste jaar 22 Europese landen bezocht, vaak op uitnodiging van de overheid. „Overal zie ik moslims maatschappelijk meer betrokken raken. Sommigen vinden dat eng. Logisch: we moeten ons allemáál aanpassen aan de nieuwe realiteit. Dat vergt tijd en geduld. Maar ik merk dat de obsessie met integratieproblemen afneemt. Europeanen hebben niet zo’n zin meer om alleen te luisteren naar lieden die daar veel lawaai over maken.”

Verdonk zegt hetzelfde. „Na de these en de antithese komen we bij de synthese. De tolerantie van vroeger was pure onverschilligheid. Nu spreken we elkaar aan. Voorzichtig, maar toch.” Zijn rehabilitatie verbaast haar niet.

Tariq Ramadan werd op 26 augustus 1962 geboren in Genève. Zijn grootvader van moederskant was Hassan al-Banna, die in 1928 de Egyptische moslimbroederschap oprichtte – toen vooral een poging tot ‘inheems’ verzet tegen de Britse overheersing. Al-Banna werd in 1949 vermoord. Ramadans ouders vluchtten in 1954 naar Zwitserland, toen de socialistische Egyptische president Nasser alles in de ban deed wat religieus, westers en joods was. Het islamitische centrum dat Ramadans vader in Genève opzette, wordt nu gerund door Ramadans broer Hani, die nogal omstreden is in Zwitserland. Een andere broer is arts.

Ramadan studeerde Franse literatuur, filosofie, Arabisch en Islamitische Studies in Genève. Hij schreef dissertaties over Nietszche en zijn grootvader. Ook kreeg hij islamitische scholing aan de Al-Azhar-universiteit in Cairo, iets wat westerse veiligheidsdiensten later verdacht vonden.

Grootvader

„Deze grootvader”, zegt iemand die met hem studeerde in Genève, „is zijn grootste inspiratie. Hij ziet Al-Banna als islamitisch vernieuwer. Die rol voortzetten is zijn missie. Sommigen vinden Ramadan een beetje pedant. Maar je kan met hem lachen.” Thuis was de voertaal Arabisch, Ramadan spreekt ook vloeiend Frans en Engels. Tegelijkertijd skiede hij als de beste. Hij noemt zichzelf een typisch product van twee culturen. Hij en zijn Frans-Zwitserse vrouw, een lerares, hebben vier kinderen: de jongste is vijf, de oudste twintig. Als zij de islam zouden afwijzen, zei hij eens, „zou ik misschien triest zijn, maar ik blijf van ze houden en ze respecteren.” Hij gaf les aan een Geneefs lyceum en doceerde Islamitische Studies aan de universiteit van Freiburg. Hij heeft intussen meer dan twintig boeken op zijn naam staan.

Ramadan is zeer gelovig. Hij vindt dat de teksten in de Koran de leidraad moeten zijn van elke moslim. Maar de interpretatie van die teksten, zegt hij, moet aan de moderne tijd worden aangepast. Zo moeten islamitische vrouwen volgens hem een sluier dragen, behalve als dat bij wet verboden is of als ze daarmee riskeren een opleiding of baan mis te lopen. Maar „je mag een vrouw nooit dwingen zich te sluieren, al is ze moslim”. De doodstraf en het restrictieve erfrecht voor vrouwen vindt hij evenmin van deze tijd. Daarmee plaatst hij zich tegenover de meeste gezaghebbende schriftgeleerden in islamitische landen. Ook Arabische regimes, die Ramadan hevig bekritiseert, zijn geen liefhebbers van islamitische hervormers. Ramadan is persona non grata in Saoedi-Arabië en Tunesië.

Zelfbewuste moslims

Daarom moet die islamitische hervorming volgens Ramadan worden aangezwengeld door zelfbewuste moslims in Europese democratieën, waar vrijheid van meningsuiting heerst. Maar veel Europese moslims zijn niet zelfbewust. Ze voelen zich gediscrimineerd, gemarginaliseerd. Begrijpelijk, zegt Ramadan – maar ze hebben dat ook aan zichzelf te wijten: ze koesteren de slachtofferrol te veel. Dus roept hij ze op om actieve burgers te worden. Zich te emanciperen. Het ‘wij-zij’ denken te laten varen, dat tot sociaal-economische problemen leidt en veel moslims terugwerpt op oude, ‘veilige’ interpretaties van de Koran. Pas als moslims volwaardig meedraaien in de Europese maatschappij, vindt hij, kunnen ze een moderne, Europese islam van de grond tillen. Dat kan leiden tot religieuze vernieuwing én minder anti-westerse sentimenten in islamitische landen zelf. Een tekort aan ambitie kan de man niet ontzegd worden.

Die boodschap heeft Ramadan vooral in de Franse banlieues populair gemaakt. Veel immigranten weten niet hoe ze hun islamitische geloof en opvoeding met het leven van alledag moeten verzoenen. Hij is de eerste die hun vertelt dat die twee wèl kunnen samengaan. Zo klaagde een vrouw in Dreux dat ze niet naar activiteiten op de school van haar mongoloïde kind kon, omdat de wet hoofddoeken verbiedt. Ramadan antwoordde dat ze altijd de wet moest gehoorzamen, en dat Allah haar zou vergeven als ze de doek op school zou afdoen.

Niet-moslims

„Voor niet-moslims is zijn argumentatie moeilijk te begrijpen”, zegt Aziz Zemouri van de Franse krant Le Figaro, die in 2005 het boek Faut-il Faire Taire Tariq Ramadan? schreef. „Omdat hij wordt weggehoond als hij de Arabische wereld plompverloren vertelt dat de doodstraf moet worden afgeschaft, roept hij op tot een moratorium. In die periode kunnen Koranteksten kritisch worden bekeken, om te zien of een verbod mogelijk is. Niet-moslims snappen die strategie niet. ‘Wat nou moratorium?’, roepen ze. ‘Ben je voor, of ben je tegen?’” Minister van Binnenlandse Zaken Nicholas Sarkozy beschuldigde hem tijdens een tv-debat in 2003 van een double discours.

Dat verwijt krijgt Ramadan sindsdien van alle kanten: arabisten, feministen, zionisten, links, rechts. Toen hij Frans-joodse intellectuelen verweet dat ze partij trokken voor Israël vanwege hun afkomst, was het hek van de dam. „Wat Ramadans opponenten bindt”, zegt de Franse islamoloog Olivier Roy, die gepolst is over Ramadans benoeming in Rotterdam, „is angst. Angst voor de islam, voor de verandering van de status quo, voor de introductie van identiteit en religie in de politiek. De meesten verdiepen zich niet in zijn werk. Ze herhalen alleen wat anderen zeggen.”

Gedwarsboomd

Figaro-journalist Zemouri constateert: „Als de paus tegen abortus is, zegt iedereen: ‘Ach, de paus’. Als Ramadan het zegt, breekt de hel los.” Sommigen schreven boze boeken over hem. Zoals Caroline Fourest, die in Frère Tariq zelfs suggereerde dat hij een fundamentalistische voornaam heeft. Anderen hielpen om in 2004 Ramadans benoeming als hoogleraar aan de Amerikaanse Notre Dame-universiteit te dwarsbomen – toen zijn meubels al op de boot zaten, trok het Department for Homeland Security zijn visum plotseling in. Een uitleg kreeg hij pas onlangs: vóór 2002 had hij 600 euro gegeven aan een Franse organisatie die Palestijnen hielp. Maar die organisatie staat pas sinds 2003 op de zwarte lijst. Volgens Han Entzinger, de hoogleraar sociologie die meebesliste over Ramadans benoeming in Rotterdam, kan dit incident hem moeilijk worden nagedragen. „In de VS lijkt tegenwoordig bijna elke moslim verdacht.”

Sommige van Ramadans felste opponenten in Parijs willen wel praten, maar anoniem. Ze zijn erg emotioneel en voelen zich duidelijk miskend. „Als we niet optreden tegen die leugenaar”, zegt één van hen, „raken we onze burgerlijke vrijheden kwijt. Hij wil Europa islamiseren! Hij is een kei-, keiharde extremist! Waarom ziet niemand dat?” Een ander vertelt dat Ramadan terroristen ontmoet. Gevraagd naar bewijsmateriaal (veiligheidsdiensten hebben dit nooit hard kunnen maken) verlaat hij het café: „Ik vertrouw u niet.”

Kritiek van links

Het is ook Salika Wenger, een atheïstische en communistische parlementariër in Genève en zelf migrantenkind, opgevallen dat veel kritiek op Ramadan van links komt. Logisch, zegt zij: „Hij gaat de wijken in. Beréikt die verschoppelingen. Dat moeten wíj doen. Maar wij zijn salonsocialisten geworden. Dus geven we hem uit jaloezie de volle laag. Zo maken we hem beroemder dan Omar Sharif!”

Toen Ramadan tijdens een debat van het Rode Kruis in Genève over hulpverlening in 2004 minutenlang werd uitgescholden door een man die hem „steun aan Bin Laden” verweet, bleef hij stoïcijns. Toen deze bezoeker met slaande deuren vertrok, pakte Ramadan kalm de draad weer op. „Mijn antwoord”, zei hij na afloop, achter een kop thee in een café, „interesseert hem toch niet”.

Britten

In Oxford wachtte hem een ander klimaat. Afgezien van wat gesputter van de extreem-rechtse British National Party en kranten als The Sun, was Ramadans benoeming onomstreden. Yunus Samad, een socioloog aan Bradford University, vindt dat niet vreemd: „Moslims in Frankrijk zijn vooral Arabieren. Veel Britse moslims zijn Aziaten uit Pakistan of Bangladesh. Daardoor speelt het Arabisch-Israëlische conflict hier minder een rol als je praat over ‘moslimidentiteit’. Het debat is hier minder beladen.” Sinds de aanslagen in Londen in 2005, zegt Samad, verandert dat. Maar Ramadan heeft die aanslagen veroordeeld. „De algemene indruk is dat hij een conservatief, maar gematigd islamitisch denken vertegenwoordigt. En als hij zegt dat Blair verkeerd bezig is in Irak, zegt hij wat de meeste Britten denken.”

Ramadan zoekt vaak Britse moslims op (nog een constante in zijn leven: als je hem belt, is hij altijd onderweg). „Ik ben een fan”, zegt David Goodhart van Prospect. „Hij probeert mainstream moslims mee te krijgen op zijn hervormingstocht. Hij zegt dat ze zich niet moeten afsluiten. Wie kan daartegen zijn? Voor hoog opgeleide jongeren is hij een voorbeeld. Hij is eloquent en ziet er goed uit – die mooie, lange vingers! Als we Ramadan niet hadden, moesten we hem uitvinden.”

Benoeming Rotterdam

Ramadan is vaak in Nederland geweest voor debatten en spreekbeurten. Zijn benoeming was het idee van de Rotterdamse wethouder Orhan Kaya van Participatie en Cultuur (GroenLinks). Kaya wil de Zwitser wederom inzetten voor integratiedebatten in de wijken. „Toen Kaya ermee aankwam”, zegt Dick Douwes, islamoloog en decaan aan de universiteit, „twijfelden sommigen. Mensen googelen, hè, en komen wilde verhalen tegen.” Daarom legde Douwes vier hardnekkige aantijgingen voor aan buitenlandse experts: dat Ramadan antisemiet zou zijn en voorstander van steniging, dat hij tot de Moslimbroederschap zou behoren en aan ‘double-speak’ zou doen. Zij zagen geen problemen. Volgens Entzinger was het feit dat de gemeente – die de wisselleerstoel betaalt – een kandidaat voordroeg (wat de onafhankelijkheid van de wetenschap kan bedreigen), intern „een zwaarder punt van aarzeling dan de persoon van Ramadan zelf. Veel studenten zijn verheugd over zijn komst.” Misschien komen zij straks bij de colleges Rita Verdonk tegen. Want die heeft besloten: „Ik ga zeker een keer.”

http://www.nrc.nl/binnenl(...)tem_%5B22.01.2007%5D

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:43 schreef El_Matador het volgende:
Goed dat deze debiel opdondert.

Tevens een bewijs dat de door Wilders voorgestelde ruime islamisering (niet de op incidenteel niveau voorkomende islamisering) dus niet plaatsvindt. Nederland heeft geen zin in dit soort extremisten, hoe anders Wilders ook mag denken.

Wat een vreemde conclusie. Tariq Ramadan heeft zijn boodschap van haat bijna 3 jaar onder de Rotterdamse bevolking kunnen verspreiden. Met goedkeuring van GL en de PvdA. Dat dit nu toch wel erg in het oog begon te springen en men hem niet langer de linkerhand boven het hoofd kon houden, doet daar niks aan af. Zijn opvolger zal er ongetwijfeld één zijn die nog voorzichtiger te werk gaat.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:37 schreef Ghazi het volgende:
Het land van kromme ruggen
Woensdag 19 augustus 2009 | Mercita Coronel |

Rechte rug
In zo’n verziekt klimaat heb je columnisten, politici en intellectuelen nodig die hun rug recht kunnen houden. Dat heeft Ramadan bewezen. De collaborateur is niet hij, zoals een Volkskrant-columniste beweert, maar zij die zwichten voor een haatzaaiende klimaat zijn de collaborateurs. Het is veel betekenend dat op de dag dat Ramadan zijn ontslag aangezegd krijgt, het Openbaar Ministerie bekend maakt de klacht over de Deense cartoons te seponeren in het kader van de vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van meningsuiting lijkt niet te gelden voor een moslim intellectueel.

Wordt Ramadan vervolgd dan? Weer iemand die nog steeds helemaal niets van de vrijheid van meningsuiting begrepen heeft. Iemand niet meer betalen voor zijn mening heeft helemaal niets met de vrijheid van meningsuiting te doen. De overheid die iemand betaalt voor het geven van zijn mening is juist wél dubieus in het licht van de vrijheid van meningsuiting.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 17:30 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Wordt Ramadan vervolgd dan? Weer iemand die nog steeds helemaal niets van de vrijheid van meningsuiting begrepen heeft. Iemand niet meer betalen voor zijn mening heeft helemaal niets met de vrijheid van meningsuiting te doen. De overheid die iemand betaalt voor het geven van zijn mening is juist wél dubieus in het licht van de vrijheid van meningsuiting.

Dat je de stukjes van Ghazi überhaupt nog leest.

Afijn, bedankt voor de tip. Ik heb weer hard kunnen lachen om zoveel domheid van zo'n journalistiek gansje. Dit soort mensen zouden de woorden "vrijheid van meningsuiting" eigenlijk niet in de mond moeten mogen nemen.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:06 schreef Zienswijze het volgende:
Speciaal voor SCH het beginstukje van de column van Afshin Ellian: Ramadan is papegaai van Iraans regime


woensdag 19 augustus 2009 11:21

Tariq Ramadan is woest op het enige volk in Europa dat hem met open armen heeft ontvangen en hem ruim heeft beloond. Ramadan vindt de Nederlanders wellicht het gekste volk van Europa.

Dit gekke volk koos Ramadan om in Rotterdam bruggen te bouwen tussen moslims en niet-moslims. Dat is grappig: iemand die geen Nederlands spreekt en niets weet van de Nederlandse geschiedenis, bouwt bruggen in Rotterdam. Dit is al voldoende om dit volk als krankzinnig te bestempelen.


Met "dit volk" bedoelt hij zeker jou en je voornamelijk linkse billenlikkers-vriendjes.

Ellian is scherp als altijd. Weer een bewijs dat allochtonen prima verrijkend kunnen zijn voor het Westen. Maar dan wel degenen die begrijpen hoe het in elkaar zit. Ellian doet dat, Ramadan niet.

Ruecksichtloze xenofobie is dus dom. Gerichte kritiek op moslimse gekken (zoals Ramadan) allerminst.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 17:30 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Wordt Ramadan vervolgd dan? Weer iemand die nog steeds helemaal niets van de vrijheid van meningsuiting begrepen heeft. Iemand niet meer betalen voor zijn mening heeft helemaal niets met de vrijheid van meningsuiting te doen. De overheid die iemand betaalt voor het geven van zijn mening is juist wél dubieus in het licht van de vrijheid van meningsuiting.

Ik verfoei het maakbaarheidsdenken van de Linksche Kerk minstens net zoveel als jij. Maar gegeven dat links dat toch blijft doen, is het goed dat men blijkbaar (weliswaar onder druk van progressieve -in tegenstelling tot nepprogressieve links-conservatieve- geluiden) inziet dat dit een wolf in schaapskleren betreft. Ze gaan vooruit dus.

Een compleet gebrek aan dossierkennis bij users hier, diverse journalisten en Ellian lijden ertoe dat men allerlei onjuistheden gaat raaskallen. Om vervolgens dat raaskallen als argument te gebruiken.

Werkelijk waar, het is niet meer dan een veredelde heksenjacht. Alweer.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:16 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Zoals een meer oplettende lezer als was opgevallen verwacht van mijn NRC-abonnement meer dan het niveau van Ellian. Als hij voor het Telegraaf-ondervolk zijn verbittering en behaagziekte wil spuien dan lijkt me dat hij daar uitstekend past.

Gelukkig stond zijn getier links (slinks!) van een stuk wederhoor in NRC.next.

Een groot verlies voor Rotterdam.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 18:56 schreef Bowlingbal het volgende:
Een compleet gebrek aan dossierkennis bij users hier, diverse journalisten en Ellian lijden ertoe dat men allerlei onjuistheden gaat raaskallen. Om vervolgens dat raaskallen als argument te gebruiken.

Werkelijk waar, het is niet meer dan een veredelde heksenjacht. Alweer.

Agossie ..de hele gemeenteraad inclusief de PvdA heeft het dus mis.
Open je ogen eens...

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 18:58 schreef qonmann het volgende:

[..]

Agossie ..de hele gemeenteraad inclusief de PvdA heeft het du mis.
Open je ogen eens...

Sode-donder op met dat hele achterlijke 'open je ogen' en 'word wakker' gedoe. Ik heb daar echt zoooo genoeg van.

Het hele 'open je ogen' is niets meer dan 'luister naar mijn mening, dat is de enige juiste'. Ronduit primitief en inhoudsloos gewauwel wat op Telegraaf.nl thuishoort.

De positie van Ramadan in de media lijkt nu door de heksenjacht dusdanig onhoudbaar dat het voor diverse partijen zetelverlies (en dus schade) op zou kunnen leveren om zich nog achter Ramadan te scharen. Wat is er gebeurd met het hele 'ik ben het niet eens met wat je zegt, maar ik vind dat je het moet kunnen zeggen' principe?

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 18:06 schreef El_Matador het volgende:
Ik verfoei het maakbaarheidsdenken van de Linksche Kerk minstens net zoveel als jij. Maar gegeven dat links dat toch blijft doen, is het goed dat men blijkbaar (weliswaar onder druk van progressieve -in tegenstelling tot nepprogressieve links-conservatieve- geluiden) inziet dat dit een wolf in schaapskleren betreft. Ze gaan vooruit dus.

Ik heb verder totaal geen moeite met de heer Ramadan en zijn standpunten, net zomin als dat hij voor de televisie werkt.

Het probleem wat links niet inziet en rechts schijnbaar ook niet is dat het er niet toe doet wat die Ramadan nou vindt of niet vindt, laat staan voor wie hij werkt. Het probleem is dat je het officiele overheidsstandpunt hebt, en je hebt voor de rest vrije meningen van vrije burgers, daar heeft de overheid verder niks mee te maken.

Als je dan een vrije burger gaat betalen om zijn vrije mening te geven, dan is enerzijds die mening niet vrij meer, en anderzijds is die mening toch te vrij voor de overheid. De constructie was in alle opzichten ondeugdelijk, in termen van overheidstaken en verantwoordelijkheden een absolute puinhoop. Als Wilders straks de meerderheid heeft in Volendam of in wat voor dorp dan ook zijn achterban mag zitten, en hij wil Ellian inhuren om een brug te slaan tussen de oorspronkelijke inwoners en die uit het naburige dorp, dan loopt hij tegen hetzelfde probleem aan.

Je kunt wel iemand inhuren om een brug te bouwen, maar dan betaal je hem als de brug af is. De overheid moet niet iemand inhuren om zijn eigen mening te geven.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 16:42 schreef Zienswijze het volgende:
op de website van Elsevier.
[..]

Als je het niet met me eens bent, hoef je niet op de man gaan inspelen zonder argumenten erbij te geven.

Daarom doe je dat zelf voortdurend bedoel je?

quote:

Trouwens, een paar maanden geleden zei jij dat je interesse hebt om je in religies te verdiepen. Hoe zit het daarmee...?

Ik ben er net een beetje vanaf, het is jarenlang mijn werk en specialiteit geweest.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 19:00 schreef Bowlingbal het volgende:
Sode-donder op met dat hele achterlijke 'open je ogen' en 'word wakker' gedoe. Ik heb daar echt zoooo genoeg van.

WTF Bowlingbal, we hebben Rita Verdonk aan onze zijde

De dialoog bereikt hier dankzij Tariq Ramadan grote hoogten, zoveel is wel duidelijk.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 19:32 schreef SCH het volgende:

[..]

Daarom doe je dat zelf voortdurend bedoel je?

Ik kan tenminste nog argumenten geven in religieuze discussies.

quote:

Ik ben er net een beetje vanaf, het is jarenlang mijn werk en specialiteit geweest.

Ben benieuwd in de volgende religieuze discussie...