Je opmerkelijkste buitenland-verhaal.

Ik ben een keer aangehoduen in Denemarken.

Handen in de lucht en zaklamp in me mond.
Alles gingen ze doorzoeken, omdat ze dachten dat ik drugs had.

Ik mocht weer gaan daarna.

Meisje ontmoet in thailand (nederlands) en dan boete krijgen omdat je sex hebt op t strand :-/

Ik ben samen met een vriend uit een club gegooid in Belfast. Ze gaven als reden dat we het overige publiek hinderden en dat we niet bij de uitstraling van de club pasten.
We waren in oranje gekleed, wegens een voetbalwedstrijd van Nederland in Schotland de dag erna en we kwamen net van een feestje van ons werk, dus we hadden ook nog veren boa's om.
Ze lieten ons wel binnen (als we niet bij de uitstraling pasten, waarom lieten ze ons dan binnen?) en "het overige publiek" was welgeteld 6 meiden, en daar hebben we lekker mee gekletst en gedanst.

Toen hebben we maar een taxi genomen naar het vliegveld waar we op een bankje zijn gaan pitten tot het vliegtuig vertrok in de ochtend.

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 13:29 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Oh nog een: een stel collega's had om kwart over vijf een uur pauze. Ik bleef achter om nog wat werk te doen. Kwamen ze na tien minuten terug met een fles rum. Ik: . En ja hoor, die fles ging open en was binnen een half uur leeg! . Toen stond ik echt even verbaasd van dit land.

Dat soort dingen gebeurt overal hoor. In Ierland, maar ook in Nederland, of Australie, of Chili.

Vorig jaar op vakantie in Armenië, ik was er al een week toen het me ineens opviel hoeveel Georgische auto's er rondreden. Ik in mijn onwetendheid vraag in mijn beste Armeens aan de taxi chauffeur of ze soms ook op vakantie waren ...

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 13:32 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Alleen ik was niet in een rare outfit.

Was helegaar niet raar

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 13:37 schreef Billijk het volgende:
Vorig jaar op vakantie in Armenië, ik was er al een week toen het me ineens opviel hoeveel Georgische auto's er rondreden. Ik in mijn onwetendheid vraag in mijn beste Armeens aan de taxi chauffeur of ze soms ook op vakantie waren ...

leg even uit, ik ben namelijk net zo onwetend als jij.......

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 14:16 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

leg even uit, ik ben namelijk net zo onwetend als jij.......

Ik denk dat hij bedoelt dat hij onbewust de grens over was gestoken naar Georgie iets wat eigenlijk een no-no is zonder de juiste papieren.

Had ik er misschien bij moeten zetten maar dat kwam dus vanwege de oorlog tussen Georgië & Rusland , ik had er als toerist echt 0,0 van meegekregen, tot ik die vraag stelde

Ik ben eens in een achterafstraatje in Parijs een bekende tegen gekomen!

-Twee weken geleden in mijn restaurantje. Net voor sluitingstijd komt een kleine fransman binnen wandelen van rond de 45.

Fransman (Met zwaar frans accent): Hi there
Ik: Hi
Fransman: How are you?
Ik: Fine and you?
Fransman glimlacht en zegt: mmm very good. This is a very pretty town. But anyway...I am so horny.
Ik: Euuhh....
Fransman: I just so need a blowjob...do you like blowjobs?
Ik: Only with my wife.
Fransman: ooh so you have wife here.....but don't you like a blowjob from a man?
Ik: No.
Fransman: Oh I just really need one...i am really horny...you are gay?
Ik: I just told you i have a wife.
Fransman zucht en zegt: But where can i have some good sex, you know.
Ik: There is a gay bar down the street and i am really closing now....
Fransman: Oh thank you so much for your information...you don't want to go with me?
Ik: No...I will go to my wife now.... and i am really really closing|:(

Al die tijd bleef die fransman mij strak aankijken met een soort halve glimlach...en ik maar denken: Hoe snel kan ik de vent wegwerken

- Een Zwitser komt binnen en vraagt om 5 stokbroden:

Ik: Wow you are really hungry right?
Switzer: Well I am not really hungry but I brought 2 kilo's of Swiss cheese with me and if I don't eat it in two days i can throw it away.



- Een tuk tuk stopt terwijl ik naar mijn restaurant aan het lopen ben:

Chaffeur: Want Tuk Tuk? Boom-Boom Sir? Want Lao Lady?
Ik: I love to but not at 7 am in the morning...

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 21:45 schreef breaky het volgende:

- Een Zwitser komt binnen en vraagt om 5 stokbroden:

Ik: Wow you are really hungry right?
Switzer: Well I am not really hungry but I brought 2 kilo's of Swiss cheese with me and if I don't eat it in two days i can throw it away.

Dit klinkt wel als een belgenmop.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 13:29 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Ik ben trouwens in Parijs wel eens in een demonstratie terecht gekomen. Grimmig sfeertje enzo, toen de ME een kleine 30 meter begon in te grijpen, ben ik er maar vandoor gegaan.

Ja, tegen het einde van demonstraties wordt het altijd opeens stukken minder gemoedelijk. Dat komt omdat er altijd relschoppers uit de buitenwijken speciaal voor de gelegenheid overkomen...

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 21:51 schreef Seven.of.Nine het volgende:

[..]

Ghe, dat soort dingen zijn altijd vaag. Ik kwam in de Brusselse metro een keer een ex-collega tegen. Maar wel more likely.

Als jullie toentertijd alletwee in Brussel zaten is dat niet zo vreemd natuurlijk.

Ik heb wel een heleboel merkwaardige dingen meegemaakt, maar de meeste daarvan waren toevallig in het buitenland. Dus ik weet niet of die wel echt passen in het topic.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 21:57 schreef Wackyduck het volgende:

[..]

Dit klinkt wel als een belgenmop.

Ach, Zwitsers en Belgen lijken wel een beetje op elkaar!

Zat ooit eens in Stockholm te ontbijten met een stel vrienden.. Naast ons zaten een stel Nederlanders ook te eten.

Het groepje waarmee ik was bestond naast nog 2 Nederlanders ook nog uit een Engelse en een Duitse, dus we spraken onderling gewoon Engels met elkaar.

Opeens zei het stelletje naast ons, gelukkig zitten er geen Nederlanders naast ons.
Ik: Ja, de klote Nederlanders verpesten het altijd weer
Stelletje: oops

De Nederlanders in de groep kregen trouwens nog een compliment, van het stelletje. Ze konden niet meer horen dat wij Hollanders waren.

quote:

Op maandag 24 augustus 2009 18:57 schreef PieterBas het volgende:
De Nederlanders in de groep kregen trouwens nog een compliment, van het stelletje. Ze konden niet meer horen dat wij Hollanders waren.

Nederlanders zijn dan ook niet zo heel bedreven in het herkennen van talen (niets ten nadele van jullie hoor).
Ik vind het een groter compliment als een native Engelssprekende zegt dat hij/zij niet hoort dat ik een buitenlander (voor hem/haar) ben.

quote:

Op maandag 24 augustus 2009 19:07 schreef spijkerbroek het volgende:

[..]

Nederlanders zijn dan ook niet zo heel bedreven in het herkennen van talen (niets ten nadele van jullie hoor).
Ik vind het een groter compliment als een native Engelssprekende zegt dat hij/zij niet hoort dat ik een buitenlander (voor hem/haar) ben.

Dat kreeg ik later ook wel te horen. Het was even moeilijk in het begin, maar dat kwam omdat ik ook veel met Engelsen omging.

Kwestie van oefenen.. en gecorrigeerd worden

tvp

quote:

Op maandag 24 augustus 2009 19:07 schreef spijkerbroek het volgende:

[..]

Nederlanders zijn dan ook niet zo heel bedreven in het herkennen van talen (niets ten nadele van jullie hoor).
Ik vind het een groter compliment als een native Engelssprekende zegt dat hij/zij niet hoort dat ik een buitenlander (voor hem/haar) ben.

Het herkennen van accenten bedoel je? Dat lijkt me altijd lastig, accenten herkennen in vreemde talen. Dat gaat het best in je moedertaal.

Ja, we ginge nie

quote:

Op maandag 24 augustus 2009 22:56 schreef Light het volgende:

[..]

Het herkennen van accenten bedoel je? Dat lijkt me altijd lastig, accenten herkennen in vreemde talen. Dat gaat het best in je moedertaal.

Vind je? Meestal is het toch wel aardig te horen als iemand (nog) een accent heeft; ook al is het dan een taal die je niet volledig machtig bent.
Het is natuurlijk een ander verhaal als je de betreffende buitenlandse taal zelf vrijwel niet spreekt.

Ik heb niet echt een 'raarste verhaal' maar ik sta elke keer versteld als ik weer een verhaal over 'so-and-so' getrouwd of verloofd met 'so-and-so' hoor, en die er op na blijkt te houden a) een cocaine verslaving op na blijkt te houden, gefinancierd met partner's credit cards b) een apartement waar sex partners worden ontvangen (zowel mannelijk als vrouwelijk, woonde samen) c) meerdere vriendinnen. Behalve de meerdere vriendinnen tegelijkertijd heb zulke verhalen in Nederland nooit gehoord. In de VS meerdere keren.

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 13:18 schreef HugoBaas het volgende:
Ik ben een keer aangehoduen in Denemarken.

Handen in de lucht en zaklamp in me mond.
Alles gingen ze doorzoeken, omdat ze dachten dat ik drugs had.

Ik mocht weer gaan daarna.

blacks, always the same ass shit

[knip]
Edit: Je hebt een rijke verbeelding, maar dit past misschien beter in Seksualiteit .

[ Bericht 93% gewijzigd door Bora-Bora op 26-08-2009 02:19:56 ]

quote:

Op dinsdag 25 augustus 2009 02:26 schreef Bora-Bora het volgende:

[..]

Vind je? Meestal is het toch wel aardig te horen als iemand (nog) een accent heeft; ook al is het dan een taal die je niet volledig machtig bent.
Het is natuurlijk een ander verhaal als je de betreffende buitenlandse taal zelf vrijwel niet spreekt.

Ja, maar als Nederlander zul je waarschijnlijk eerder zeggen dat een andere Nederlander accentloos Engels spreekt dan dat een Engelsman dat over diezelfde Nederlander zegt.

quote:

Op dinsdag 25 augustus 2009 22:45 schreef Light het volgende:
Ja, maar als Nederlander zul je waarschijnlijk eerder zeggen dat een andere Nederlander accentloos Engels spreekt dan dat een Engelsman dat over diezelfde Nederlander zegt.

Juist, dat bedoel ik.

Stond een keer op het vliegveld van Birmingham, staat er opeens een oud klasgenoot naast me

Leuk topic. Mijn opmerkelijkste verhaal was in Libanon, waar ik een tijdje studeerde. Ik zat daar vorig jaar toen het land ineens aan de rand van een burgeroorlog stond en militanten (machinegeweren, bivaksmutsen) de straten overnamen. De hele nacht regende het kogels en granaten. Snipers op elk gebouw. Zag ik 's ochtends ineens van mn raam uit zo'n legertje militanten geheel in camouflagekleding en met bazooka's naar elkaar seinen om de wijk over te nemen.

's Middags rustig, dus ik in de auto (ik dacht stiekem) fotootjes nemen van die gasten. Bonkt er ineens iemand keihard op de autodeur, NU STOPPEN! schreeuwt ie en wuift met zn machinegeweer. Ik schrik me de pleuris, stap uit, die man pakt me camera af en dat groepje inspecteert m. Ondervraagt me waar ik vandaan kom en of ik een spion ben. Herinner me dat vorige week nog een Fransman een aantal dagen was gegijzeld (ook vanwege foto's maken) en camera's meestal worden stukgesmeten.

Toevallig komt daar een Libanese vriend van me aanlopen die vervolgens uitlegt dat ik een domme NLse toerist ben en wat blijkt, hij komt uit hetzelfde dorp als de man met het machinegeweer. Hey maat, leuk zeg, ken je mn buren? Daarna krijg ik mn camera terug en wuift de groep ons gedag. "Tot ziens!" roept de Machinegeweer nog breed grijnzend in het Nederlands naar me

quote:

Op woensdag 16 september 2009 09:42 schreef Oishinbo het volgende:
Leuk topic. Mijn opmerkelijkste verhaal was in Libanon, waar ik een tijdje studeerde. Ik zat daar vorig jaar toen het land ineens aan de rand van een burgeroorlog stond en militanten (machinegeweren, bivaksmutsen) de straten overnamen. De hele nacht regende het kogels en granaten. Snipers op elk gebouw. Zag ik 's ochtends ineens van mn raam uit zo'n legertje militanten geheel in camouflagekleding en met bazooka's naar elkaar seinen om de wijk over te nemen.

's Middags rustig, dus ik in de auto (ik dacht stiekem) fotootjes nemen van die gasten. Bonkt er ineens iemand keihard op de autodeur, NU STOPPEN! schreeuwt ie en wuift met zn machinegeweer. Ik schrik me de pleuris, stap uit, die man pakt me camera af en dat groepje inspecteert m. Ondervraagt me waar ik vandaan kom en of ik een spion ben. Herinner me dat vorige week nog een Fransman een aantal dagen was gegijzeld (ook vanwege foto's maken) en camera's meestal worden stukgesmeten.

Toevallig komt daar een Libanese vriend van me aanlopen die vervolgens uitlegt dat ik een domme NLse toerist ben en wat blijkt, hij komt uit hetzelfde dorp als de man met het machinegeweer. Hey maat, leuk zeg, ken je mn buren? Daarna krijg ik mn camera terug en wuift de groep ons gedag. "Tot ziens!" roept de Machinegeweer nog breed grijnzend in het Nederlands naar me

Zo, dat moet wel even stressen zijn geweest, lijkt me!
Wat een opluchting dat je vriend je uit de sores heeft kunnen helpen toen!


Heb je nog meer van die luchtige anekdotes?

Heb nog een vreemd (zielig) verhaal van een vriend van me (weet zeker dat het echt is gebeurd). In Libanon heb je een zielige onderklasse (arbeiders uit Syrie, de Filippijnen, Sri Lanka, Nepal,..) dus in principe gebruik je die voor alles waar je geen zin in hebt. Zo stuurde ik ze regelmatig om water of wc-papier voor me te halen (ze hebben geld nodig dus t is zieliger om ze geen werk te geven). Vooral dus handig als je een klusje hebt voor in en om het huis.

Die vriend van me had een keer problemen met zn scheerapparaat. Het komt wel vaker voor dat de elektriciteit een aantal uren uitvalt in zijn wijk maar nu had ie t echt gehad. De buren raadden een Syrier aan die t wel ff kon fixen voor m. Een uur later was die Syrier nog niet klaar dus die vriend van me gaat ff kijken wat er aan de hand is. Hij ziet iets vreemds hangen aan paal. Wat blijkt.... die Syrier was als n aapje de elektriciteitsmast opgeklommen om de lijn vd overheid te tappen en geelektrocuteerd.....

Een week later kwam de familie voor de begrafenis. Z'n vrouw en kinderen kregen $5000 bloedgeld (is een jaarsalaris in Libanon) en daarmee was t opgelost.

quote:

Op donderdag 17 september 2009 21:03 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Die vriend moest dat dokken?

Ja, als jij verantwoordelijk bent voor de dood van iemand dan moet je bloedgeld betalen aan de familie

Nou ja. Die vriend had wel kunnen verwachten dat ie de mast in zou klimmen. Hoe anders ga je elektriciteit jatten. Soms hoor je van die verhalen over arbeiders die zichzelf voor auto's gooien zodat de familie bloedgeld krijgt..maar ja.. laten we t daar maar niet over hebben dat is wel heel triest

Arrgg wat verschrikkelijk....

quote:

Op donderdag 17 september 2009 22:53 schreef Seven.of.Nine het volgende:


Jij mag hier alleen nog grappige verhalen posten, mkay?

Mijne is niet voor publicatie bestemd

quote:

Op dinsdag 22 september 2009 17:08 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:
Mijne is niet voor publicatie bestemd

Nou, en je op-één-na-opmerkelijkste buitenlandverhaal dan?

Dat helaas ook niet

ik was afgelopen zomer in marmaris turkije op vakantie. Het was de laatste avond en DJ chuckie draaide. Op het eind was er een schuimparty en met de nodige drank op gingen we los. Ik stond tot en met mijn nek in het schuim en mijn vrienden die stonden bij de bar. Ik liep erheen aleen door het schuim kon ik het opstapje niet zien en ik knalde met mijn gezicht tegen de bar aan. Ik had een scheur in mijn wenkbrauw en mijn kin lag open door een stukje glas.
Dus ik met de taxi naar het hotel toe want daar hadden ze een dokter die 24/7 aanwezig was. Dus niet. Dus ik met de taxi naar het ziekenhuis, was het een prive ziekenhuis en de portier vertelde mij dat het ongeveer 600 euro zou kosten die ik zelf voor moest schieten. Dus ik hoppa naar het armoedige staatsziekenhuis. Niemand die sprak daar engels zelfs de dokter kwam niet verder dan een paar woordjes. De shit die je daar ziet is niet te vergelijken met een nederlands ziekenhuis. Bloedende mensen in de wachtkamer en vanuit de behandelkamers hoor je gewoon mensen schreeuwen van de pijn.
Na een uur was ik eindelijk aan de beurt en ik moest plaatsnemen op de behandeltafel. De behandeltafel was bedekt met een soort van vuilniszak waar de opgedroogde bloedvlekken nog op zaten. Ik kreeg een doek over mijn hoofd heen en de dokter die begon met hechten , zonder verdoving dus het deed gigantisch zeer. Toen ik klaar was kwam de dokter met een rekenmachine en tikte 7500 in. Ik vroeg lira ? de dokter zei ja. Omgerekend is dit 3600 euro . Ik zo van no this can't be so expensive. Maar de dokter bleef bij zijn punt. Ze willen daar ook niets weten van de verzekering papieren. Wij weigerden te betalen omdat we het geld niet hadden. Toen kwam de politie en die nam onze paspoorten in ( ook van 2 vrienden van mij ) de politie die begon turks te praten tegen ons en toen begon een vriend van mij tegen de politie te schreeuwen in het nederlands. De politie greep zijn pistool uit zijn holster en de paniek begon toe te slaan. Wij vroegen om iemand die engels sprak en een 30 minuten later kwam er een andere dokter aan die gelukkig wel vloeiende engels sprak.
Hij zei tegen ons dat we 75 lira (36 euro) moesten betalen en dat het daarmee klaar was. Dus wij helemaal blij en het bleek allemaal een domme fout van die dokter. We kregen onze paspoorten terug en gingen terug naar het hotel.

quote:

Op donderdag 8 oktober 2009 11:25 schreef murphyjenkins het volgende:
[..]

Spannend verhaal

quote:

Op donderdag 8 oktober 2009 11:25 schreef murphyjenkins het volgende:
ik was afgelopen zomer in marmaris turkije op vakantie. Het was de laatste avond en DJ chuckie draaide. Op het eind was er een schuimparty en met de nodige drank op gingen we los. Ik stond tot en met mijn nek in het schuim en mijn vrienden die stonden bij de bar. Ik liep erheen aleen door het schuim kon ik het opstapje niet zien en ik knalde met mijn gezicht tegen de bar aan. Ik had een scheur in mijn wenkbrauw en mijn kin lag open door een stukje glas.
Dus ik met de taxi naar het hotel toe want daar hadden ze een dokter die 24/7 aanwezig was. Dus niet. Dus ik met de taxi naar het ziekenhuis, was het een prive ziekenhuis en de portier vertelde mij dat het ongeveer 600 euro zou kosten die ik zelf voor moest schieten. Dus ik hoppa naar het armoedige staatsziekenhuis. Niemand die sprak daar engels zelfs de dokter kwam niet verder dan een paar woordjes. De shit die je daar ziet is niet te vergelijken met een nederlands ziekenhuis. Bloedende mensen in de wachtkamer en vanuit de behandelkamers hoor je gewoon mensen schreeuwen van de pijn.
Na een uur was ik eindelijk aan de beurt en ik moest plaatsnemen op de behandeltafel. De behandeltafel was bedekt met een soort van vuilniszak waar de opgedroogde bloedvlekken nog op zaten. Ik kreeg een doek over mijn hoofd heen en de dokter die begon met hechten , zonder verdoving dus het deed gigantisch zeer. Toen ik klaar was kwam de dokter met een rekenmachine en tikte 7500 in. Ik vroeg lira ? de dokter zei ja. Omgerekend is dit 3600 euro . Ik zo van no this can't be so expensive. Maar de dokter bleef bij zijn punt. Ze willen daar ook niets weten van de verzekering papieren. Wij weigerden te betalen omdat we het geld niet hadden. Toen kwam de politie en die nam onze paspoorten in ( ook van 2 vrienden van mij ) de politie die begon turks te praten tegen ons en toen begon een vriend van mij tegen de politie te schreeuwen in het nederlands. De politie greep zijn pistool uit zijn holster en de paniek begon toe te slaan. Wij vroegen om iemand die engels sprak en een 30 minuten later kwam er een andere dokter aan die gelukkig wel vloeiende engels sprak.
Hij zei tegen ons dat we 75 lira (36 euro) moesten betalen en dat het daarmee klaar was. Dus wij helemaal blij en het bleek allemaal een domme fout van die dokter. We kregen onze paspoorten terug en gingen terug naar het hotel.

Publieke ziekenhuizen zijn op zich best goed in Argentinie en in sommige gevallen zelfs beter dan privé ziekenhuizen. In Capital dan en ze zijn bovendien gratis voor buitenlanders

Na wat bier dronken Japanners (ja, mannelijk ) die je willen zoenen maar de coördinatie en beenkracht missen om dat tot uitvoer te brengen. Liggen ze daar in de plee(!!) op de grond te kronkelen

Wat die accenten betreft: Ik was in een winkel in Orlando en daar vroeg de man achter de kassa of ik soms uit Utrecht kwam. Kon hij horen aan mijn accent. Hij was zelf namelijk ook een keer in Utrecht geweest!

quote:

Op zondag 18 oktober 2009 03:35 schreef DiegoArmandoMaradona het volgende:

[..]

Publieke ziekenhuizen zijn op zich best goed in Argentinie en in sommige gevallen zelfs beter dan privé ziekenhuizen. In Capital dan en ze zijn bovendien gratis voor buitenlanders

en wat dit je leert is dat je niet bijdehand moet zijn in het buitenland tegen de politie want in Nl doen ze niks maar dar schieten ze eerst en praten ze later.

in frankrijk, op dinsdag tussen 12:00u-14:00u naar het politiebureau gegaan om aangifte te doen van poging tot inbraak, en daar te horen krijgen dat ze dicht zijn!

hahahaha ja Frankrijk, daar ligt alles stil tussen grofweg 12 en 3 uur 's middags.

In Manila staat bij iedere winkel, bank, hotel etc. 1 of meerdere guards. Naarmate het gevaar van beroving groter is, worden hun wapens ook groter.

Zo staan ze dus ook bij de bank met hun riot gun. Ikke dus om een uurtje of 10 des avonds (een van de eerste avonden dat ik daar was) even pinnen. Had de guard verder niet gezien. Maar die dacht "ik zit me hier toch de hele avond stierlijk te vervelen dus ga ik maar eens een praatje met die buitenlander maken".

Dus ik mijn geld, en pasje uit de automaat halen, draai me om en kijk recht in de loop van zijn riotgun. Ik schrok me de tering. Hij heel vriendelijk, "good evening sir, is everything okay ?".

(Wil nog wel even vaststellen dat de meeste guards in Manila zulke gasten zijn).

Nou ik ben intussen weer weg uit Zuid-Afrika na daar een aantal weken te hebben
vertoeft tijdens het WK voetbal. Een gewenning,maar zeker een boeiend land dat
een voortreffelijke indruk heeft achtergelaten.

Al die indianenverhalen vooraf dat je niet buiten die en die zone moet begeven vanwege
de kans om vermoord of overvallen te worden, zijn onzin gebleken want elke dag hebben
wij buiten het Hotel gegeten en zelfs wat spullen gekocht bij de lokale bevolking die maar
wat blij was met onze komst en natuurlijk geld.

Misschien geen opmerkelijk spannend verhaal maar wel eentje waar gelijk de mythe en
indianenverhalen die je altijd vooraf meekrijgt worden ontzenuwd.

quote:

Op woensdag 21 juli 2010 17:05 schreef FP128 het volgende:
Nou ik ben intussen weer weg uit Zuid-Afrika na daar een aantal weken te hebben
vertoeft tijdens het WK voetbal. Een gewenning,maar zeker een boeiend land dat
een voortreffelijke indruk heeft achtergelaten.

Al die indianenverhalen vooraf dat je niet buiten die en die zone moet begeven vanwege
de kans om vermoord of overvallen te worden, zijn onzin gebleken want elke dag hebben
wij buiten het Hotel gegeten en zelfs wat spullen gekocht bij de lokale bevolking die maar
wat blij was met onze komst en natuurlijk geld.

Misschien geen opmerkelijk spannend verhaal maar wel eentje waar gelijk de mythe en
indianenverhalen die je altijd vooraf meekrijgt worden ontzenuwd.

Dat hangt natuurlijk nogal af van waar je zit in Zuid Afrika. Kaapstad en Johannesburg zijn al dag en nacht bijvoorbeeld.

Niet zo bijzonder, maar zeker het vermelden waard:

Ik kwam eerder vanavond de President van de Filipijnen (Noy Noy Aquino) tegen in mijn vaste kroeg, samen met Mar Roxas, (een senator)
Heb beide de hand geschud en succes gewenst.
Jammer genoeg had ik geen camera bij me......

quote:

Op dinsdag 6 juli 2010 09:58 schreef LangeTabbetje het volgende:
In Manila staat bij iedere winkel, bank, hotel etc. 1 of meerdere guards. Naarmate het gevaar van beroving groter is, worden hun wapens ook groter.

Zo staan ze dus ook bij de bank met hun riot gun. Ikke dus om een uurtje of 10 des avonds (een van de eerste avonden dat ik daar was) even pinnen. Had de guard verder niet gezien. Maar die dacht "ik zit me hier toch de hele avond stierlijk te vervelen dus ga ik maar eens een praatje met die buitenlander maken".

Dus ik mijn geld, en pasje uit de automaat halen, draai me om en kijk recht in de loop van zijn riotgun. Ik schrok me de tering. Hij heel vriendelijk, "good evening sir, is everything okay ?".

(Wil nog wel even vaststellen dat de meeste guards in Manila zulke gasten zijn).

Yup, de meeste guards zijn gewoon vriendelijke gasten.
Kunnen de uitsmijters in nederland een voorbeeld aan nemen.

BTW voor Lange Tabbetje,

T was in Chef and Brewer, hij komt daar vaker.
En t is voor mij aan de overkant van de straat.
Vandaar stamkroeg.

quote:

Op woensdag 21 juli 2010 17:05 schreef FP128 het volgende:
Nou ik ben intussen weer weg uit Zuid-Afrika na daar een aantal weken te hebben
vertoeft tijdens het WK voetbal. Een gewenning,maar zeker een boeiend land dat
een voortreffelijke indruk heeft achtergelaten.

Al die indianenverhalen vooraf dat je niet buiten die en die zone moet begeven vanwege
de kans om vermoord of overvallen te worden, zijn onzin gebleken want elke dag hebben
wij buiten het Hotel gegeten en zelfs wat spullen gekocht bij de lokale bevolking die maar
wat blij was met onze komst en natuurlijk geld.

Misschien geen opmerkelijk spannend verhaal maar wel eentje waar gelijk de mythe en
indianenverhalen die je altijd vooraf meekrijgt worden ontzenuwd.

De eerste dag dat ik en een vriend van me door Kaapstad liepen wisten we nog niet echt hoe we met die zwervers om moesten gaan. Op een gegeven moment loopt er een man achter ons aan die om wat geld vraagt. Wij proberen hem natuurlijk af te wimpelen maar hij blijft maar bij ons lopen en houd die vriend van me ook vast op z'n schouder.
We liepen richting het centrum en gingen even een parkeerterrein op om de weg iets af te snijden, toen we eenmaal door stonden (en je ons vanaf de straat moeilijk kon zien) begon hij opeens te dreigen dat hij het nog netjes vraagt en dat hij geen geweld wilt gebruiken.

Ik zag dat hij nog steeds z'n hand op de schouder van die vriend van me had en dat hij die niet weg durven te slaan, ik zei tegen die vriend "laat hem van je afblijven joh". Die vent verstond het natuurlijk half (afrikaans) en loopt nu op mij af. Ik ontwijk z'n hand natuurlijk gelijk en zeg dat die vent weg moet gaan.
Nu werd hij boos, maar gelukkig kwamen we van het parkeerterrein af en liepen we weer op de straat. Hier lopen genoeg mensen en durfde hij niks meer te doen behalve nog wat te dreigen dat hij ons nog wel zou krijgen.

Vervolgens gaan we geschrokken eten bij een leuk bar/restaurantje daar in de buurt, we bestellen wat eten en ijskoffie bij de leuke serveerster en gaan voor het raam zitten van het restaurant. Na 5 minuten zien we plotseling diezelfde vent die ons net lastig had gevallen op de straat aan het lopen! En plotseling ziet hij ons ook! Die vent gaat nu voor het raam lopen en kijkt ons indringend aan, hij twijfelt even maar loopt dan gewoon naar binnen! Wij beginnen nu toch wel erg zenuwachtig te worden.

Hij loopt naar ons toe en begint te zeuren dat wij zeiden dat we geen geld hadden, wij zeggen de hele tijd weer "go away" maar die vent blijft daar maar staan en dreigende taal uit te slaan. Vervolgens komt de serveerster eraan om ons eten te geven, het is duidelijk dat we lastig gevallen worden maar de serveerster doet net of haar neus bloedt en zegt niks. Die vent zegt ook even niks meer nu die serveerster er is maar blijft naast ons staan en blijft ons aankijken. Uiteindelijk vraag ik aan de serveerster of we ergens anders mogen zitten, ik kies een tafeltje in het midden van het restaurant en hoop maar dat die vent weggaat. En dat doet hij dan uiteindelijk ook, maar niet nadat hij ons verteld heeft dat hij ons op gaat wachten...

Je kan je voorstellen dat we daar niet echt relaxt gegeten hebben. We hebben daar vrij lang gezeten en goed naar buiten gekeken of we die vent nog zagen, maar die zijn we gelukkig niet meer tegen gekomen (wel weer een paar dagen later maar toen herkende hij ons niet meer).

Dat was onze eerste dag in Kaapstad

2 keer Indonesië:

10 jaar geleden, met mijn ouders naar Indonesië op vakantie. Wij willen de lift instappen om naar onze kamer te gaan. De deur gaat open, en daar stapt opeens een collega van mijn moeder de lift uit. Ze wisten niet eens van elkaar dat ze naar Indonesië gingen. Dit was nog niet eens het meest opmerkelijke, maar vervolgens kwamen we haar nog in twee andere hotels tegen en zaten we ook nog eens in hetzelfde vliegtuig terug.

Paar weken geleden. We rijden met de bus in Sulawesi. We worden ingehaald door een klein busje.Nog geen 10 seconden later zien we dat busje de bocht uitvliegen en komt op zijn zijkant terecht. Heel de bus is natuurlijk geschrokken en er schieten snel mensen naar dat busje toe. Iedereen is ongedeerd. De chauffeur en wat toegesnelde mensen tillen het busje weer terug op z'n wielen, de chauffeur gaat zitten en snelt er weer vandoor (iedereen in verbazing achterlatend)

Tijdens mijn jaar in Rome:
Ik woonde daar met een vrouwelijke huisgenote uit Zuid-Italië van ongeveer 30. Aardige meid, verder gewoon vrienden. Na een maand of 4 kreeg ze plots een vriend, een dunne, lange Zuid-Italiaan met indringende ogen.

Op een avond zaten wij met ook de huisbazin die op bezoek was samen wat te eten. Zij kletste met de huisbazin, ik met die nieuwe vriend. Hij vertelde me dat hij 51 keer in Nederland was geweest in zijn leven, de laatste keer 26 dagen geleden, en dat vond ik persoonlijk een beetje vreemd, maar goed, sommige mensen tellen dat. Op een gegeven moment vertelt hij dat Rotterdam zijn favoriete stad is en ik vraag hem verbaasd waarom, Rotterdam is toch lang niet zo mooi als Utrecht of Amsterdam. "Elke stad kan mooi zijn, zolang je respect hebt voor haar inwoners, word ook jij gerespecteerd". Ik begreep niet wat hij bedoelde. "Als je respect hebt, kun je overal met plezier leven". Ik vroeg wat hij bedoelde met respect. "Dat je niet afpakt wat van een ander is. Jullie in Nederland hebben misschien een bepaalde moraal maar in Italië is die misschien heel anders".

Ok, dus het werd me al snel duidelijk dat hij bedoelde dat "in Nederland iedereen met iedereen neukt" en hij bang was dat ik zijn vriendin zou afpakken.

Goed, verder genegeerd tot ik 2 weken later plots telefoon kreeg van mijn huisgenote vanaf haar werk: niet naar buiten gaan en de deur voor niemand opendoen. Waarom? Haar vriend had rare dingen gezegd aan de telefoon, mij bedreigd. Ik besloot toen dat het tijd was voor een list en ben toch de deur uitgegaan om iets te kopen. Ik vertel later wat.

Weer 2 weken later is die vent bij ons thuis en stormt hij plots de keuken in en eist dat hij met me wil praten. In het Engels, dan begreep zij het niet. Ik zei: we hebben niets om over te praten. Hij zei: ik kan je niet vertrouwen, ik wil met je praten. Ik zei: we hebben niets om over te praten, je verzint maar wat. Hij zei: als je nu niet met me praat, dan wacht ik je buiten op en dan gaan we zeker praten.

Ok een goed argument van zijn kant , dus wij praten, hij wilde dat ik met onmiddellijke ingang zou gaan verhuizen, ik was immers niet te vertrouwen. Geprobeerd hem met normale argumenten te overtuigen, maar dat lukte niet. Toen zei ik: ik moet je wat vertellen, maar niemand weet het, zelfs mijn moeder niet. Ik heb dit nog nooit aan iemand verteld. Ik val helemaal niet op vrouwen. Ik val op mannen.

Hij keek vertwijfeld en begon daarna te lachen: ja dat kun je wel zeggen maar ik geloof je niet. Ik zei: kom maar mee naar mijn slaapkamer. Dus hij mee. Mijn huisgenote werd gek want die begreep niet wat wij daar gingen doen.

Dus ik til mijn matras op en haal daar onder vandaan wat ik 2 weken eerder was gaan kopen toen ik toch het huis was uitgegaan: een homoblaadje. Op de voorkant een of andere oostblokjongen met een stijve lul. Ik zei: dit is waar ik van houd, begrijp je het niet, dit vind ik lekker. Maar je mag het nooit aan iemand vertellen. Ik schaam me dood. Zelfs mijn moeder weet het niet.

Hij zei: doe dat blaadje weg. Ben je niet bi? Ik zei: nee. Ok, zei hij. Ik heb niets tegen homo's. Ik heb niets gehoord of gezien, en hij gaf me een hand.

Nooit meer last van die gast gehad. Hij heeft haar of iemand anders trouwens nooit iets verteld. Blijkbaar werkte mijn maffiastrategie van zwijgen en met mijn moeder op de proppen komen. Later ging hij een andere vriend van mijn huisgenote stalken en bedreigen, toen heeft ze het gelukkig uitgemaakt. Zijn wel een aantal bange weken geweest, die gast was echt eng.

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 13:27 schreef spijkerbroek het volgende:
Ik ben samen met een vriend uit een club gegooid in Belfast. Ze gaven als reden dat we het overige publiek hinderden en dat we niet bij de uitstraling van de club pasten.
We waren in oranje gekleed, wegens een voetbalwedstrijd van Nederland in Schotland de dag erna en we kwamen net van een feestje van ons werk, dus we hadden ook nog veren boa's om.
Ze lieten ons wel binnen (als we niet bij de uitstraling pasten, waarom lieten ze ons dan binnen?) en "het overige publiek" was welgeteld 6 meiden, en daar hebben we lekker mee gekletst en gedanst.

Het is ook niet zo heel slim om je in Belfast in oranje uit te dossen. Daar werd je tot 10 jaar geleden in de verkeerde kroeg voor neergeknald.

Oranje is de kleur van de protestanten. En protestanten en katholieken vinden elkaar niet zo aardig in Noord-Ierland. Misschien was je in een kroeg in een Katholieke wijk?
Stel je voor dat je met een Geert Wilders T-shirt een moskee binnenloopt, die uitstraling hadden jullie waarschijnijk