Jij weet het in ieder geval ook niet.quote:
Dat ben ik nietquote:Op maandag 10 augustus 2009 21:35 schreef Netsplitter het volgende:
En hoe ben je tot de conclusie gekomen dat de AFM gefaald heeft??
Bronquote:Het einde van een beurshuis
Hoe Van der Moolen viel
Op het hoogtepunt eind jaren negentig was effectenhuis Van der Moolen op de beurs 1,5 miljard gulden waard. Nu is het bedrijf bankroet. ‘Richard den Drijver en Hans Kroon hebben de tent samen vakkundig naar de kloten geholpen.’
Den Drijver stelt in zijn mail dat het tijd wordt dat Van der Moolen zich als een eenheid gaat gedragen en dat het afgelopen moet zijn met de koninkrijkjes binnen het bedrijf, omdat het anders ten dode is opgeschreven. Ook kondigt hij in klare taal aan dat hij de bonussen van zijn handelaren wil inperken.
Het personeel heeft dan al weinig vertrouwen meer in zijn baas. ‘Hij werd gezien als een ongeleid projectiel’, zegt een opgestapte senior handelaar. ‘Hij stuurde de vreemdste mailtjes waardoor het personeel nog gedemotiveerder raakte.’
Een paar dagen eerder maakte de topman van het effectenhuis over het jaar 2007 een duizelingwekkend verlies van bijna tachtig miljoen euro wereldkundig.
Hoe anders was dat eind jaren negentig. Van der Moolen stond aan de top van zijn macht. In 2001 handelt het bedrijf op Wall Street en de Europese beurzen nog 100 miljoen euro bij elkaar, in de jaren die volgen kalft die winst langzaam af. De beurswereld is veranderd. De jongens met de grote bekken op de handelsvloer zijn vervangen door slimme rekenmeesters die de wereldwijde beurzen te lijf gaan vanachter hun computerscherm.
Het bedrijf heeft grote moeite om zich vanaf 2001 aan de kille wiskundige realiteit van de schermenhandel aan te passen. En zo begint een van de grootste hoekmansbedrijven ter wereld ouderwets te worden.
Pas in 2003 wordt het bestuur van het bedrijf wakker: de redding moet komen van een door prijzige consultants voorgekookte strategiewijziging. ‘Een van de aanbevelingen van McKinsey was om de retailkant op te gaan’, zegt André Teeuw, kortstondig adviseur bij Van der Moolen en later bestuursvoorzitter van optiehuis AOT. ‘Toenmalig bestuursvoorzitter Fred Böttcher wilde daarom een bod op internetbroker Binck uitbrengen.’
Het loopt op niets uit. ‘Omdat andere strategische opties voor Van Der Moolen al verdampt waren, werd het dus een overname tegen wil en dank.’ Teeuw doelt daarmee op het inlijven van Curvalue, een Londens derivatenbedrijf dat zich met zijn elektronische handel wèl staande weet te houden in de wereld van het flitskapitaal. Eigenaar is de Nederlander Richard den Drijver. Hij is een goede bekende van oud-Van der Moolen-coryfee Hans Kroon, die bij Curvalue commissaris is. Na de overname neemt Den Drijver, op de achtergrond gesteund door Kroon, bij Van der Moolen de macht over.
Den Drijver maakt een mooie deal: hij krijgt op papier vijftig miljoen euro voor Curvalue. ‘Van der Moolen wilde het dolgraag hebben, omdat Curvalue het handelssysteem Online Trader had’, zegt een oud-Van der Moolen-medewerker. ‘Daarmee moesten we wedijveren met ijzersterke brokers als Alex en Binck. Het werd een fiasco. Nadat Online Trader eindelijk was geïntroduceerd bleken er maar achttien klanten op te handelen en was zelfs de software niet van Curvalue.’
Afschrijving
Daarnaast vallen ook de resultaten van Curvalue zelf tegen. Volgens een oud-handelaar is er na drie à vier maanden al een afschrijving van tien miljoen euro. ‘De marktomstandigheden waren absoluut niet veranderd. Te gek voor woorden. Dan heb je dus duidelijk te veel betaald’.
Het is de eerste in een lange reeks tegenvallers voor Den Drijver. Ook met zijn medebestuurders botert het niet. Oudgedienden vertrekken massaal. Onder hen financiële man Leo Pruis en operationeel directeur Casper Rondeltap, die het bedrijf dertien jaar diende. Ook hun opvolgers hebben een korte houdbaarheidsdatum: CFO Michiel Wolfswinkel houdt het slechts een jaar vol en stapt op. Een oud-handelaar: ‘Den Drijver heeft iedereen geëlimineerd die tegen hem was. Hij verzamelde alleen maar ja-knikkers om zich heen.’
Uiteindelijk gaat het zelfs zo ver dat Den Drijver het enige overgebleven directielid is. Ook de raad van commissarissen ontkomt niet aan zijn zuiveringen. Hij wordt nog maar gecontroleerd door twee commissarissen: Gerrit de Marez Oyens en Martin McNally, zijn eigen boekhouder.
Volgens Hans Kroon, de man die Den Drijver bij Van der Moolen binnenloodste, had Den Drijver weinig keus: bij zijn aantreden trof hij immers ‘een drama’ aan. Kroon zei daarover tegen Het Financieele Dagblad dat het bedrijf in verval raakte tussen 2000 en het moment waarop Den Drijver het stokje overnam van Böttcher. ‘Er is in die jaren niet geïnvesteerd in computersystemen. Het bestuur had geen visie op de toekomst. Wat Den Drijver daar aantrof was een drama. Om dat te herstellen valt niet mee.’
Een poging van Kroon om het straatje van zijn protegé en van hemzelf schoon te vegen. Maar handelaren en oud-handelaren van het beursbedrijf schetsen een heel ander beeld: ‘Den Drijver wilde helemaal niet investeren in IT, terwijl het personeel hem vertelde dat dat wel moest. Hij luisterde gewoon niet.’ Den Drijver jaagt liever zijn eigen dromen na. Waarvan de meesten snel in duigen vallen. Zo gaat Online Trader , een van de pijlers onder de door Den Drijver geschetste groei, in 2008 ter ziele. ‘Als je kijkt naar dat hele Online Trader-verhaal, dat is Den Drijver ten voeten uit. Het was allemaal erg ad hoc’, zegt een oud-medewerker.
Schot in de voet
Ook het verkrijgen van een banklicentie mislukt. Een sluw plan om met dividendconstructies snel veel geld te verdienen blijkt eveneens een schot in de voet. De mislukte dividendtruc kost circa 43 miljoen euro. Het bedrag wordt op de balans in een keer afgeboekt. ‘Ieder kwartaal toverde hij weer een nieuw konijn uit de hoge hoed’, zegt een ex-bestuurder van Van der Moolen.
Over 2008 meldt Den Drijver een substantieel verlies: 15,5 miljoen euro. Om het bedrijf te redden, haalt hij begin 2009 zijn paardenfluisteraar Hans Kroon weer binnen. Even gaat er een zucht van verlichting over de Keizersgracht. Kroon, de man die het handelshuis ooit groot maakte en in 1986 naar de beurs bracht, is weer zichtbaar aanwezig en loopt met zijn door de Zuid-Franse zon gebronsde gelaat steeds vaker door het pand.
Wat de handelaren dan nog niet weten is dat de nieuwe messias van Den Drijver niet goedkoop is. Hij factureert volgens ingewijden al vanaf 2007 zo’n 25.000 euro per maand naar de boekhouding van Van der Moolen.
‘Schimmig’, vat curator Paul Schaink de rol van Kroon samen in Het Financieele Dagblad: ‘Zijn adviezen zijn mij niet bekend, ik geloof niet dat ze op schrift staan.’ De curator wil ook weten waarom Van der Moolen in 2008 zes miljoen euro leende aan het entertainmentbedrijf Avalon, waar Kroon commissaris was.
In april 2009 wordt Kroon officieel gepresenteerd als directielid naast Den Drijver. Hij bedingt een steile aanstellingsbonus: 300.000 aandelen Van der Moolen, dan goed voor zeven à achthonderduizend euro. Kroon is terug en knoopt op zijn gebruikelijke joviale manier gesprekjes aan met handelaren en vraagt ze of er nog wat verdiend wordt. Het duurt niet lang. Kroon krijgt natte voeten en ziet in juli plotseling af van zijn directiestoel. En hij is niet de enige die vertrekt. Een heel leger handelaren volgt zijn voorbeeld. In Engeland is al een groepje van tien handelaren opgestapt. Korte tijd later vertrekt in Nederland in één keer bijna de helft van alle handelaren.
De boekhouding van Van Der Moolen draait ondertussen overuren om alle declaraties van topman Den Drijver te verwerken. Een bron die meerdere declaraties voorbij zag komen, vertelt dat Den Drijver in 2007 voor zijn werk in New York zat. ‘Toen huurde hij op kosten van de zaak een luxe appartement aan Park Avenue voor 30.000 dollar per maand. Maar daar heeft hij nooit een nacht geslapen. In plaats daarvan zat hij voor 2.300 dollar per nacht in een vijfsterrenhotel dat hij ook declareerde.’ Ook waren er ‘bedrijfsuitjes’ op kosten van Van der Moolen naar Real Madrid-Barcelona (2-6) en naar de Grand Prix in Monaco. Kosten volgens ingewijden: ver boven de ton.
Kroonluchter
Het waren niet de enige bonnetjes die bij de Van der Moolen boekhouders terecht kwamen. Volgens een anonieme bron in Het Financieele Dagblad liet Den Drijver zijn appartement in New York ook nog even voor ruim 137.000 dollar inrichten. Het plafond werd opgesierd met drie kroonluchters ter waarde van 20.000 dollar, voor eenzelfde bedrag werden twee bedden besteld en kon Den Drijver zichzelf bekijken in een vergulde spiegel van 2.800 dollar.
‘De heren hebben ongetwijfeld in de suikerpot gezeten, maar Van der Moolen is daar niet aan kapot gegaan’, zegt curator Jaap Gelderloos daarover. Samen met collega-curator Schaink kon hij een faillissement niet afwenden. Een handelaar die er ruim vijftien jaar werkte: ‘Van der Moolen gaf te veel geld uit. Den Drijver en Kroon voorop. De verhuizing naar Schiphol kostte miljoenen. Als er nou veel geld binnenkwam, was er niets aan de hand geweest, maar er werd alleen maar geld verloren.’
Van der Moolen is sinds vorige week bankroet. Pogingen om delen te verkopen mislukten, clubjes handelaren willen voor zichzelf beginnen. De curatoren onderzoeken of er financiële fraude gepleegd is. ‘Den Drijver en Kroon hebben de tent samen vakkundig naar de kloten geholpen’, zegt een oudgediende. Over de ondergang van het 117 jaar oude beurshuis: ‘Het is alsof je Den Drijver in een Lamborghini het ravijn ziet inrijden, aan de ene kant is het fantastisch, aan de andere kant denk je: toch zonde.’
quote:Op dinsdag 27 oktober 2009 08:19 schreef ikweethetookniet het volgende:
[..]
Lezen: http://www.fd.nl/artikel/13495478/moolen-ging-ruziend
Naast voormalig bestuursvoorzitter Richard den Drijver krijgen de oud-commissarissen Peter Zwart, Arjen Paardekooper en Martin McNally, alsmede de toezichthouders Autoriteit Financiële Markten en de Nederlandsche Bank een veeg uit de pan.
Hoe verrassend zeg,dat voorzag ik al bijna 3 maanden geleden
AFM+Alleen Flinke Missers en DNB=De nationale Beerput
Nog meer vragen van naieve goedglovige zielen
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |