quote:Op donderdag 23 juli 2009 11:04 schreef Pandora73 het volgende:
[..]
Lief en ik kennen elkaar nog niet zo lang, pas een paar maanden. En als versgebakken moeder wil ze haar kind ook nog niet delen, met niemand, dus ook niet met mij. Dus ik mag meehelpen, maar ben op dit moment geen mama, en ook geen "mee-mama". Ik zou het wel willen, maar moet haar gevoelens respecteren. En momenteel heeft ze dus alleen maar heeeeeeeel veel gevoelens voor B, en de prille gevoelens die ze voor mij had (en ik voor haar), ook al waren ze nog zo diep en heftig, liggen daar dus ver onder.
En ja, zij is degene van wie ik het allermeeste houd op de wereld. Maar dat neemt niet weg dat ik ook zelf behoeften heb, of in dit geval: ontdek.
En jaloezie, in zekere zin wel, namelijk dat ik ook zo veel van iemand wil kunnen houden als dat zij van haar kindje doet. Ik ben niet jaloers op hem omdat hij die liefde krijgt, sterker nog, ik gun het hem met heel mijn hart; maar ik zou heel graag dat zelf ook aan iemand willen geven.
Wil ze wel uberhaupt een draagdoek dan? Ik zou eerlijk gezegd gillend gek worden als ik in de kraamtijd zat en mijn verse "fling" zou zichzelf zo opwerpen als medemoeder hoor. Of is dat vooraf zo afgesproken? In dat geval mijn excuses maar wat ik ervan begrepen heb komt het op mij allemaal enorm opdringerig over, hoe goed bedoelt ook.quote:Op vrijdag 24 juli 2009 20:39 schreef Pandora73 het volgende:
Collectie? Ik zeg alleen welke ik mooi vind. En ik heb inderdaad een draagdoek aan lief gegeven, voor haar om te gebruiken (waarbij ik het wel voordoe)
En ook die andere draagdoeken die ik besteld heb (waarvan ik er overigens nog maar 1 binnen heb) zijn bestemd voor lief.
Overigens, ik ben niet alleen in OUD bezig, alleen gebeurt er in WGR momenteel weinig waar ik iets zinnigs op kan zeggen, en verder Fokte ik toch al niet zoveel.
De reden dat ik in OUD post/lees is omdat ik zo veel mogelijk wil leren, om haar zo goed mogelijk te kunnen helpen.
Dus ik snap niet wat ik verkeerd doe eigenlijk...
Tussen proberen om iets te bereiken in je leven en de beslissingen nemen om zwanger te worden, vind ik een verschil. Misschien ben ik wel iets te veel een twijfelaar om te kunnen zeggen dat je er vor moet gaan als je het nog niet zeker weet. Maar, zoals jij spreekt over het traject, kan ik me voorstellen dat wanneer je eerst inderdaad gaat onderzoeken wat de mogelijkheden zijn, dat je dan uiteindelijk de keuze maakt om er wel of niet voor de volle 100% voor te gaan. Hoe meer ik type, hoe meer ik er achter kom dat ik echt iemand ben die voor zekerheid kiest. Misschien heeft het wel te maken met het feit dat ik beide keren heel bewust er voor gekozen heb om te proberen zwanger te worden.quote:Op dinsdag 28 juli 2009 21:13 schreef RockabeIIa het volgende:
chaca, waarom bij twijfel niet doen? Misschien Juist bij twijfel er keihard voor gaan! Als je een maal in het traject zit denk je er nog vaak genoeg over na om het te kunnen af kappen. Als je niets doet gebeurt er niets en blijft er twijfel. Als je nooit iets probeert kom je toch ook geen ene steek verder in je leven!?
Klopt. En daar zit denk ik het verschil in tussen ons. Jij ziet twijfel als iets positiefs. Ik als iets negatiefs. Dus in het geval van Pandora zou het beter zijn om de twijfel als een postief te zien. En in dat geval zou ze er ook bij twijfel voor moeten gaan. Aangezien - zoals jij ook aangeeft - het moederschap mooi is en iedereen die er overdenkt (rekening houdend met de leeftijd) het moet kunnen ervaren.quote:Op dinsdag 28 juli 2009 23:52 schreef RockabeIIa het volgende:
Ik ben wel voor vooruitgang en het streven naar nieuwe dingen. Helemaal voor een vrouw waarbij de klok gaat tikken vind ik het een raar advies om te zeggen maar voor zekerheid te gaan. Dan ben je in elk geval zeker dat je nooit moeder wordt... ( ). Als moeder zijnde weet je toch hoe waardevol het moederschap is? Dat geluk gun ik iedereen en een vrouw van die tikkende klok leeftijd heeft toch voldoende in huis (aanname ) om te beseffen dat een kind geen kattepis is. Het gaat in dit geval niet om een tiener oid.
Ja, die helpen wel alleenstaande vrouwen, maar je wordt dan wel ' gekeurd' zeg maar. gesprekken met een psycholoog om te kijken of je motieven zuiver zijn, je beeld realistisch, je sociale netwerk voldoende groot, ed... In het ziekenhuis waar ik een gesprek heb gehad ooit (Veldhoven) helpen (hielpen?) ze ook alleenstaande vrouwen, maar dan moet je zelf het donorzaad leveren. Verder ook eerst een keuring, gesprekken met psycholoog enzo.quote:Op woensdag 29 juli 2009 14:52 schreef miss_sly het volgende:
Zijn er in NL geen klinieken die alleenstaande vrouwen helpen?
Ik weet dat Veghel dat vroeger (15 jaar geleden) wel deed. Tegenwoordig is dat Geertgen http://www.geertgen.nl/
Hele fijne artsen, goede kliniek. Weet niet of het in de buurt is voor je, maar anders kun je iig eens informeren.
helemaal geen domme vraag. Voor mij waren dat ook redenen om zelf de weg te zoeken en te bepalen. Ik ben dus wel op ori"enterende gesprekken geweest, maar verder niet.quote:Op woensdag 29 juli 2009 21:51 schreef Pandora73 het volgende:
Als je toch zelf het zaad moet leveren (om het even lomp te zeggen), waarom dan naar een kliniek en niet gewoon zelf een donor zoeken, medische testen laten doen contract tekenen en zelf insemineren? (Zal wel een domme vraag zijn...)
Overigens vind ik het wel een beetje raar dat als je als alleenstaande vrouw komt aankloppen, je vaak een heel traject door moet (Guuzewuus heeft het over een keuring, een psycholoog en of je sociale netwerk wel groot genoeg is enzo) maar als je als stel gewoon zwanger wordt dan vraagt niemand daarnaar. Ergens wel een beetje krom. Ik snap het ook wel weer aan de andere kant, dat het voor de veiligheid van het kind is, maar waarom hebben "normale" stellen dat niet? Soms zie je mensen met kinderen waarvan je op kilometers afstand al ziet dat dat niet goed zit... En die "mogen" wel... Maar goed, dat is off-topic.
quote:Op woensdag 29 juli 2009 19:46 schreef Mula het volgende:
Ik weet het allemaal op het moment even niet. En dat is behoorlijk k*t.
Ben ik het ook weer mee eens .quote:Op woensdag 29 juli 2009 21:58 schreef _evenstar_ het volgende:
Omdat je als allenstaande ouder, bij overlijden een heel ander netwerk voor opvang etc. met hebben. de kans dat beiden ouders tegelijktijdig overlijden is veel kleiner nl.
Om diezelfde reden bij overlijden van een der ouders je ook wettelijk verplicht bent een voogd te hebben voor je kind(eren)
Daarbij als alleenstaande ouder is het "lastiger" als moeder een slechte dag heeft of een PNd bijvoorbeeld etc. je hebt niet de directe terugval op de andere ouder bij een vader/moeder
moeder/ moeder.
Ergens is het misschien heel scheef, maar het is ook neit voor niks. als jij ervan ovetuigt bent als persoon het prima allemaal alleen te kunnen doen, en je hebt dat netwerk bij worst case scenarios dan stelt dt psychologisch onderzoek etc. ook geen drol voor lijkt me. maar goed dat is gewoon even mijn gedachten gang
Mula,sorry dat ik je bericht negeerde en er niet op reageerde.quote:Op woensdag 29 juli 2009 19:46 schreef Mula het volgende:
Ik weet het allemaal op het moment even niet. En dat is behoorlijk k*t.
Ik vind 'bij twijfel: doen!' een tamelijk bizar advies, vooral omdat het gaat om de manier waarop de rest van je eigen leven én het leven van je kind eruit ziet. Ik kan het me wel voorstellen, hoor, dat je als moeder vooral ziet hoe waardevol het moederschap is. Als kind daarentegen weet ik hoe lastig het is om geboren te worden in een gezin met mensen die wel wat beter over het ouderschap na hadden kunnen denken. Ik ben nu 28 jaar en worstel nog wekelijks met de relatie die ik heb met mijn moeder. Ik ben ervan overtuigd dat ze een leuker mens (en daardoor ook een leukere moeder!) was geweest als ze had gewacht met trouwen en kinderen krijgen. En dan zijn er ongetwijfeld ook nog vele mensen die er beter aan doen nooit een kind te nemen.quote:Op dinsdag 28 juli 2009 23:52 schreef RockabeIIa het volgende:
Ik ben wel voor vooruitgang en het streven naar nieuwe dingen. Helemaal voor een vrouw waarbij de klok gaat tikken vind ik het een raar advies om te zeggen maar voor zekerheid te gaan. Dan ben je in elk geval zeker dat je nooit moeder wordt... ( ). Als moeder zijnde weet je toch hoe waardevol het moederschap is? Dat geluk gun ik iedereen en een vrouw van die tikkende klok leeftijd heeft toch voldoende in huis (aanname ) om te beseffen dat een kind geen kattepis is. Het gaat in dit geval niet om een tiener oid.
quote:Op donderdag 30 juli 2009 10:55 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik vind 'bij twijfel: doen!' een tamelijk bizar advies
Ik heb een vrij genuanceerde reactie geschreven waarin ik duidelijk maak niet alleen dat uit je post te halen.quote:Op donderdag 30 juli 2009 11:02 schreef RockabeIIa het volgende:
[..]
Als je alleen maar dat uit mijn post haalt is dat ook zo.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |