Noem hier je ene voetbalheld. Dus niet meerdere namen.

Mijn held van vroeger was Edgar Davids.
Ik was 10 toen de CL-finale Real Madrid - Juventus werd gespeeld. Ik koos Davids uit om tijdens die wedstrijd te volgen, omdat hij wel een makkelijke naam had Hij had toen nog 1 actie waarbij hij bijna scoorde. Vanaf dat moment was ik fan.
Het werd nog mooier toen ik erachter kwam dat hij ook nog eens Nederlander bleek te zijn en het WK voor de deur stond. Wat heb ik staan juichen toen hij de 2-1 tegen Joegoslavie scoorde.

Jari Litmanen.
Als voetballer en als mens.
Altijd tijd voor iedereen om een praatje te maken, een foto of shirt te singeren. Enorm groot geworden door normaal te blijven. Geëxcelleerd door het teambelang voorop te stellen. Nooit klagen, altijd werken. Één van de weinigen voor wie geld minder belangrijk was dan gevoel en clubliefde. Zal nooit pretenderen boven andere ten staan. Schitterende voetballer, zo mogelijk nog een mooiere persoonlijkheid. Jari Litmanen!

Toen ik vroeger nog een klein keepertje was was mijn grote voorbeeld Piet Schrijvers.
Ik moest altijd dezelfde keeperskleding hebben als dat hij had, en shirt over de broek he.

Zidane, best.

uitleg volgt....

La Ling natuurlijk. Cultheld.

Z'n mooiste goal:

Ernest Faber

Litmanen natuurlijk. Behoeft eigenlijk geen verdere uitleg, maar ik doe het toch. Ik denk dat de meeste Ajacieden van mijn generatie hem als favoriet zullen bestempelen. We maakten vroeger op het schoolplein bij het voetballen altijd al ruzie wie Litmanen mocht zijn. Ik was het vrijwel altijd. De andere jochies mochten wel Kluivert of Bergkamp of wie dan ook zijn, als ik maar Jari was. Wat een held. Onbeschrijfelijk

Gaizka Mendieta.

quote:

Op zaterdag 27 juni 2009 21:34 schreef Djahani het volgende:
Ronaldinho, zie filmpje en je snapt waarom

Ronaldinho - Best of 2007

Jammer dat daar niet meer zoveel van over is

Litmanen

Maradona.
^{Makkelijk ik weet, maar het is gewoon zo.}

En Djurovski natuurlijk.

Heb ik toch stiekem 2 namen genoemd.. .
Nee, ik ga niet kiezen.. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Twijfel tussen Litmanen en Petterson. Toch maar Litmanen...

Mijn jeugdheld was altijd Marco van Basten. Zonde dat hij het als coach overal verpest.

Gerrie Senden.

Roy Keane is en blijft een absolute held, leider op het veld een geboren aanvoerder.



Turijn 1999 zorgde ie in zijn eentje ervoor dat United naar de finale ging terwijl ie al wist dat ie zelf niet mee mocht doen.

quote:

Op zondag 28 juni 2009 03:59 schreef Bananenman het volgende:
[ afbeelding ]

Litmanen natuurlijk. Behoeft eigenlijk geen verdere uitleg, maar ik doe het toch. Ik denk dat de meeste Ajacieden van mijn generatie hem als favoriet zullen bestempelen. We maakten vroeger op het schoolplein bij het voetballen altijd al ruzie wie Litmanen mocht zijn. Ik was het vrijwel altijd. De andere jochies mochten wel Kluivert of Bergkamp of wie dan ook zijn, als ik maar Jari was. Wat een held. Onbeschrijfelijk

Exact dezelfde situatie hier, alleen mochten wij niet op het schoolplein voetballen, maar op het trapveldje x meters verderop.

Litmanen

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ronald de Boer



Is als kind gegroeid. Vroeger bij voetbalwedstrijd wilde ik ook altijd Ronald de Boer zijn . Had ook posters van hem ophangen op mijn kamer, en het interview na de wedstrijd tegen Grasshopper vergeet ik natuurlijk ook nooit.

quote:

Op zondag 28 juni 2009 10:45 schreef BC88 het volgende:
Ronald de Boer

[ afbeelding ]

Is als kind gegroeid. Vroeger bij voetbalwedstrijd wilde ik ook altijd Ronald de Boer zijn . Had ook posters van hem ophangen op mijn kamer, en het interview na de wedstrijd tegen Grasshopper vergeet ik natuurlijk ook nooit.

Volgens mij ben ik vrij raar, aangezien ik nooit echt een voetbalheld heb gehad. Maar als ik er dan een zou moeten kiezen, zou het Bergkamp zijn. Niet de Bergkamp van Arsenal, dat was een van de beste voetballers van de wereld. Maar de Bergkamp van mijn Ajax. De diepte die die jongen had, en de verfijnde manier van zijn kansen benutten. Natuurlijk, op een fabuleuze manier een actie maken tegen Newcastle is prachtig, maar tegen 't stiftje tegen RKC, z'n goals in De Kuip en de campagne om de UEFA Cup in 1991/1992, daar kan voor mij weinig tegen op.

Mijn jeugdheld was Ronald de Boer. Fantastische techniek, doorzettingsvermogen, kon prachtige doelpunten maken. Ik wilde vroeger echt altijd Ronald de Boer zijn bij het voetballen, had een Ajax-shirt met zijn naam, posters, en ik ging zelfs naar de kapper met een foto van hem om mijn haar net zoals Ronald de Boer te hebben

Zijn goal tegen Willem II heb ik talloze keren geprobeerd na te doen:

Jari Litmanen

Hij is al vaak genoemd maar net als veel Ajacieden van mijn leeftijd (22) is Litmanen de enige speler waar ik echt fan van ben geweest.

Bergkamp. Wij keken vroeger (niet heel lang geleden, jaartje of 10 denk ik) zondag 's ochtends wel eens Match of the Day. Hij is toch wel degene die mij fan van Arsenal en Engels voetbal maakte.

Eentje kiezen is wel erg lastig. Er zijn er minimaal drie die in mijn bewuste periode Litmanen, van Basten en Bergkamp (Cruijff heb ik niet in zijn topjaren meegemaakt die die laat ik buiten beschouwing).

Maar ik kies dan toch voor Bergkamp, die ik vanaf zijn debuut in Ajax 1 gevolgd heb. Omdat het zo'n vreselijk mooie en geniale stylist was die goals maakte die je zelfs in je dromen nog niet verzonnen zou hebben. Zelfs zijn afstandschoten waren doeltreffend door inzicht, techniek en gevoel ipv brute kracht

Roberto Baggio, de goddelijke paardenstaart



Tijdens het WK 94 volgde ik het voetbal nog niet echt. Ik keek later, als ik ziek thuis was, de banden terug met samenvattingen die mn vader had opgenomen van de Belgische TV. Een klein mannetje bij Italië viel me op. Hij had een gekke staart en zou, afgaande op het commentaar, heel goed moeten zijn, maar Italië kwam maar net door de groep en die nummer 10 leek helemaal zo goed niet. Achtste finale tegen Nigeria, Italië lijkt eruit te vliegen. Baggio maakt vlak voor tijd gelijk en in de verlenging scoort hij weer. Tegen Spanje maakt hij de winnende en in de halve finale schiet hij twee keer raak tegen Bulgarije. Hij was toch wel goed zo leek het. Dan die finale, doodsaaie finale. Penalties. Eén Italiaan mist. En nóg één. Maar Baggio zal toch wel scoren? Moet toch niet zo moeilijk zijn van zo dichtbij, niet als je zo goed bent. Over...ongelofelijk.

Misschien werd ik juist wel fan omdat hij die penalty over schoot. Of kwam het door die geweldige balbehandeling en ongelofelijke traptechniek?

Hij bleek bij Juventus te spelen, zo zag ik in mijn Panini stickerboek. Het jaar erop naar Milan. EK96 en meer dan naar het Nederlands elftal keek ik ernaar uit om Baggio bij Italië te zien spelen. Maar hij zat niet bij de selectie. Ene Del Piero wel, die had ook zijn plaats al ingenomen bij Juventus. Gelukkig lagen ze er snel uit. Eigen schuld, moet je Baggio maar opstellen. Een jaar later, weg bij Milan. Hij gaat voor Bologna spelen. Bologna? Zou hij nou echt niet meer beter kunnen? Hij maakt er wel veel, 22 maar liefst. WK98 in Frankrijk en hij is erbij. Achter tegen Chili, hij versiert een penalty, neemt hem zelf. Niet weer missen nu....gelukkig, raak. Tegen Oostenrijk doet ie ook mee, en scoort weer. Kwartfinale tegen Frankrijk. Del Piero in de basis, waarom? Baggio is toch veel beter in vorm? Hij valt in, Italië gaat beter spelen en hij scoort nog bijna ook. Penalties. Italië vliegt eruit, Baggio maakt zijn penalty gelukkig wel.

Na het WK naar Inter. Niet altijd in de basis, ze hebben ook zoveel spitsen. Toch zie ik hem veel vaker spelen nu, dankzij buitenlands voetbal op TV. Als het niet live is dan toch in ieder geval de samenvatting later die avond. Hij doet het wel goed, als ie meedoet dan. Maar hij doet niet vaak genoeg mee. Hij is 33, maar hij wil nog naar het WK in 2002, op zn 35e. Oud, voor een aanvaller al helemaal. Naar Brescia gaat ie nu, een club die steeds terugkeert in de Serie A, om er meteen weer uit te degraderen. Degradatievoetbal is toch niks voor Baggio? Zevende worden ze in zijn eerste seizoen, hij speelt goed. Zou hij dan toch nog zijn 4e WK krijgen? Hij scoort 8 keer in zijn eerste 9 wedstrijden. Hij moet wel mee als hij zo doorgaat. Maar dan, nog een paar maanden te gaan in het seizoen en hij loopt een zware knieblessure op. Dik 15 jaar geleden kostte een blessure hem al bijna zijn carrière. Zou hij stoppen? 35 is ie en dat WK kan ie vergeten, voor zo'n blessure staat zelfs voor een jonge speler maanden revalidatie. 76 dagen verder, nog een paar wedstrijden te gaan, en hij doet al weer mee. Hoe is het mogelijk. Hij scoort ook nog, twee keer zelfs, bij zijn rentree. Het is niet genoeg voor Trappatoni. Misschien maar goed ook, het WK wordt mede dankzij de arbitrage niks voor Italië.

Nog twee seizoenen gaat hij door bij Brescia. Hij maakt in beide seizoenen 12 goals, brengt zijn totaal in de Serie A op 218 en in alle competities bij elkaar 318 goals. Dat laatste lukte al dik 50 jaar geen Italiaan meer. Brescia degradeert niet in die periode. Baggio stopt in 2004. Brescia degradeert het seizoen erop meteen.

Wereld- en Europees voetballer van het jaar 1993
16e in de World Soccer Player of the Century verkiezing
18e in de France Football Player of the Century verkiezing
Opgenomen in FIFA, Italië, Juventus en Brescia all time Dream Teams
693 wedstrijden, 318 goals
76 goals uit 91 penalties (hij kon het dus wel)
56 interlands, 27 goals (waaronder 9 verspreid over 3 WKs)
Kampioen in 1994 en 1995 met Juventus, 1996 met Milan
Bekerwinnaar met Juventus in 1995
Uefa Cup winnaar met Juventus in 1993

Zijn rugnummer 10 wordt niet meer gedragen bij Brescia.

Wat langer geworden dan de bedoeling was

Is Evander Sno al genoemd?

Joop Gall.

Edwin van der Sar.
De rust die hij uitstraalt op het veld

Michael Mols

quote:

Op zondag 28 juni 2009 03:59 schreef Bananenman het volgende:
[ afbeelding ]

Litmanen natuurlijk. Behoeft eigenlijk geen verdere uitleg, maar ik doe het toch. Ik denk dat de meeste Ajacieden van mijn generatie hem als favoriet zullen bestempelen. We maakten vroeger op het schoolplein bij het voetballen altijd al ruzie wie Litmanen mocht zijn. Ik was het vrijwel altijd. De andere jochies mochten wel Kluivert of Bergkamp of wie dan ook zijn, als ik maar Jari was. Wat een held. Onbeschrijfelijk

Behoeft geen verdere toevoeging. Jari

Philip Cocu ! Wat een held .



Meer is niet nodig.

quote:

Op zondag 28 juni 2009 15:13 schreef -SG- het volgende:
Philip Cocu ! Wat een held .

Cocu goal vs NAC Breda

Meer is niet nodig.

Hier sluit ik mij bij aan .

Alhoewel Luc Nilis nog in de buurt komt...

quote:

Op zondag 28 juni 2009 14:15 schreef Spraakwater het volgende:
Is Evander Sno al genoemd?

Ja, maar zo'n grootheid is natuurlijk voor meer mensen een held, dus het is logisch dat hij vaker genoemd wordt.

Rond het EK 1988 werd ik echt gegrepen door het voetbal. Van Basten was erg goed natuurlijk, ik vond de schoten van Ronald Koeman machtig, de trucs van Vanenburg en de haren van Gullit, maar Frank Rijkaard vond ik eigenlijk de beste.

Ik vond het twee jaar later dan ook heel erg dat Frank rood kreeg na het spuugincident, maar dat kwam natuurlijk allemaal door Völler. Zijn rentree bij Ajax was natuurlijk schitterend en al helemaal de rol die hij speelde in de grote successen in die periode.

Wijlen Epi Drost, in mijn ogen de beste laatste man die Nederland ooit heeft gekend. Was ook beter dan Ruud Krol of Rinus Israël. Als hij voor Ajax zou hebben gespeeld, had hij zeker 75 interlands gespeeld. Nooit meer ben ik een libero tegengekomen met een beter schot en met meer risico in zijn spel. Soms passeerde Epi in het Twentse strafschopgebied weleens drie man. Ook fameus waren zijn keiharde terugspeelballen op de keeper en zijn geweldige schoten van afstand.

[ Bericht 4% gewijzigd door Angstgegner op 28-06-2009 17:17:26 ]

Beter dan Ruud Krol of Rinus Israël, dat is nogal een bewering.

Ook al zou dat zo zijn, wat dan nog. Het is mijn mening en daar blijf ik bij. Sterker nog, ik durf Ronald Koeman in dat rijtje ook nog wel even te vermelden...

quote:

Op zondag 28 juni 2009 17:16 schreef Angstgegner het volgende:
Ook al zou dat zo zijn, wat dan nog. Het is mijn mening en daar blijf ik bij. Sterker nog, ik durf Ronald Koeman in dat rijtje ook nog wel even te vermelden...

Tuurlijk is het jouw mening. En het is je goed recht om dat te vinden.
Ik vind het nogal een bewering en dat is mijn mening

Hoe kan het ook anders...

Ruben Sosa

Club career
Sosa started his career in Danubio at the age of 15, being one of the youngest footballers to play in the Uruguayan First Division. He defended Danubio from 1982 to 1985, when he was transferred to Spain´s Real Zaragoza. In this club, Ruben Sosa won the Copa del Rey in 1986, scoring the goal in the final against F.C. Barcelona.

After playing for Zaragoza, Ruben Sosa was transferred to Italy´s S.S. Lazio, where he stayed for four years before being sold to Internazionale, where he reached his greatest form as a football player. He was Inter's leading goal scorer in the 92/93 and 93/94 seasons, winning the UEFA Cup in 1994. However, the arrival of Dennis Bergkamp in the Summer of 1993, led to splits within the Inter camp, and as a result Sosa left Serie A in the summer of 1995.





Een paar aardige goals bij minuut 3:10, 4:37, 5:15, 6:04

Bergkamp

Zinedine Zidane.

Simpel:

quote:

Op zondag 28 juni 2009 17:16 schreef Angstgegner het volgende:
Ook al zou dat zo zijn, wat dan nog. Het is mijn mening en daar blijf ik bij. Sterker nog, ik durf Ronald Koeman in dat rijtje ook nog wel even te vermelden...

Het is idd nogal een bewering, maar ik denk dat er kenners genoeg zijn die het met je eens zijn.

Jari.